Za nami 18 kolejek obecnego sezonu. GKS Katowice zgromadził w nich 32 punkty. Postanowiliśmy prześledzić ostatnie 5 sezonów właśnie pod kątem miejsca i zdobyczy punktowych czołowych zespołów po 18. kolejce i na koniec sezonu, a także zobaczyć, czy forma katowiczan z obecnego sezonu w poprzednich kilku rozgrywkach dałaby awans do ekstraklasy naszej drużynie.
Pierwsza obserwacja jest taka, że w ciągu ostatnich 5 lat tylko dwóm drużynom mającym po 18. kolejce 32 punkty lub mniej udało się awansować do ekstraklasy. Pierwszą ekipą jest Górnik Zabrze z sezonu 2009/10, który na półmetku (plus jedna kolejka) miał zaledwie 30 punktów. W pozostałych 16 kolejkach zdobył 31 oczek i zajął drugie miejsce za Widzewem Łódź. To był sezon, gdzie drużyny z czołówki (oprócz Widzewa) odbierały sobie punkty i dlatego zabrzanie nawet z siedmioma remisami i aż dziewięcioma porażkami wywalczyli promocję. Drugim zespołem, który uzyskał awans mając po 18 kolejkach mniej punktów niż obecnie GKS był Piast Gliwice w sezonie 2011/12. Gliwiczanie mieli na koncie 31 oczek, a sezon zakończyli z 64 punktami i wygrali całą ligę. Pozostałe 9 drużyn, które w ciągu ostatnich 5 sezonów wywalczyły awans do ekstraklasy (w jednym awansowały trzy ekipy) miały na koncie po 18 kolejkach od 35 do 42 punktów.
Przyjrzyjmy się teraz ekipom, które po 18 kolejkach miały 32 punkty lub więcej i awansu nie wywalczyły. Było takich ekip aż siedem. Najbardziej spektakularny „zjazd” zaliczył Piast Gliwice, który w sezonie 2010/11 po 18 kolejkach miał 39 punktów, czyli aż 7 więcej niż GieKSa teraz, ale w pozostałych 16 meczach wygrał tylko 2 razy, 7 zremisował i poniósł 7 porażek, zdobywając marne 13 oczek (dla pocieszenia dla Piastunek, to właśnie w kolejnym sezonie awansowali). Ponadto nie awansowało Podbeskidzie (33 pkt po 18. kolejkach, na koniec 59), Pogoń (32 i 51), Flota (32, 66), Zawisza (34, 59), znów Flota (40, 63) i Nieciecza (38, 63).
Patrząc na ogólne zdobycze punktowe czołowych zespołów po 18 kolejkach w ostatnich 5 latach były one nieco większe niż teraz. Przypomnijmy, obecnie pierwszy Górnik Łęczna ma na koncie 35 punktów, a drugi GKS Bełchatów i trzeci GKS Katowice po 32 oczka. Tym samym katowiczanie nie tracą nawet jednego punktu do strefy awansu i bezwzględnie liczą się w walce o awans. Spory problem z taką ilością punktów na tym etapie nasz zespół miałby choćby w poprzednim sezonie, kiedy to do drugiego miejsca traciłby 6 punktów, a w sezonie 2010/11 ta strata wynosiłaby aż 9 punktów. Dwa sezony temu drugi Zawisza miał na tym etapie dwa punkty więcej, a pięć lat temu trzeci Widzew – trzy. W sezonie 2009/10 druga Pogoń miała również 32 punkty. Można więc na podstawie tego zestawienia stwierdzić, że obecny sezon to nie tylko dobra gra GKS dająca naszemu zespołowi miejsce w czołówce, ale także duże straty rywali umożliwiające nam ciągle udział w grze. Gdy dodamy do tego, że zespoły liderujące w poszczególnych sezonach miały na tym etapie 36, 38, 42, 35 i 40 punktów, mamy obraz tego, że nawet liderująca Łęczna – z 35 punktami – nie spisuje się jakoś rewelacyjnie.
Wiemy, że GKS Katowice miał słabszy początek sezonu i dobrą dalszą część rundy. Przyjrzyjmy się zatem, czy w takiej formie katowiczanie awansowaliby do ekstraklasy w poprzednich sezonach. Pod uwagę weźmiemy dotychczasową średnią punktów w całym sezonie oraz średnią zdobyczy Kazimierza Moskala (taki podział jest uzasadniony, bo jak wiadomo katowiczanie zaczęli bardziej punktować w momencie przyjścia nowego szkoleniowca).
GieKSa w sumie zdobyła 32 punkty w 18 meczach, co daje średnią 1,77 punktu na mecz. Utrzymując tę średnią do końca sezonu, nasz zespół zgromadziłby na koncie 60 oczek. Od przyjścia Kazimierza Moskala zespół rozegrał 13 spotkań, w których zdobył 25 punktów, w tym przypadku średnia wynosi 1,92, czyli utrzymując formę punktową, na koniec mielibyśmy (niemal) 63 punkty. Zobaczmy, czy te zdobycze (60 lub 63 punkty) dałyby awans w poprzednich sezonach. Wymieniamy w zestawieniu ostatnie drużyny, które awansowały, czyli te które zajęły miejsca drugie plus Korona, która awansowała z trzeciego miejsca. W nawiasach podajemy, czy GKS awansowałby w danym sezonie z ilością 60/63 punktów.
Sezon 2008/09 – Korona Kielce – 61 pkt (brak awansu/awans)
Sezon 2009/10 – Górnik Zabrze – 61 pkt (brak awansu/awans)
Sezon 2010/11 – Podbeskidzie – 69 pkt (brak awansu/brak awansu)
Sezon 2011/12 – Pogoń Szczecin – 61 pkt (brak awansu/awans)
Sezon 2012/13 – Cracovia – 64 pkt (brak awansu/brak awansu)
Z zestawienia jasno wynika, że GKS Katowice punktując tak, jak od początku sezonu ma marne szansę na promocję do ekstraklasy – pułap 61 punktów to bowiem absolutne minimum. Patrząc jednak na punkty, które zdobył po swoim przyjściu Kazimierz Moskal, należy powiedzieć, że forma ta może wystarczyć do awansu, ale nie musi. Mimo pozytywnej oceny pracy nowego szkoleniowca, pamiętajmy, że GKS potrafił mieć serię trzech remisów, przegrywał mecze w Jaworznie czy Łęcznej, remisował z Flotą. Są więc rezerwy, które trzeba poprawić, natomiast w żadnym wypadku nie można stwierdzić, że forma piłkarzy po przyjściu trenera była na tyle wysoka, aby awans uznać za pewnik. Była natomiast na tyle przyzwoita, że daje bardzo dużą możliwość walki o ekstraklasę.
Każdy sezon jest inny, w każdym czołówka spisuje się raz lepiej raz gorzej – czasem mamy ekipy zdecydowanie dominujące, czasem o awans walczy więcej drużyn, które są zbliżone poziomem i również… w zbliżony sposób tracą punkty. Obecny sezon pokazuje, że czołówka jako całość jest słabsza niż w niektórych poprzednich sezonach – co otwiera szansę przed GieKSą na awans. Trzeba jednak – po pierwsze – utrzymać równą, solidną formę, którą wniósł ze sobą do zespołu Kazimierz Moskal, po drugie – postarać się grać… jeszcze odrobinę lepiej. Można zaryzykować stwierdzenie, że utrzymanie obecnej dyspozycji plus pokonanie u siebie i Łęcznej, i Bełchatowa, powinno wystarczyć do awansu. Ale to oczywiście akademickie rozważania, a wszystko zweryfikuje piłkarska wiosna.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
13.04.2023 Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (55) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76)
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala– Błąd (86. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (86. Pietrzyk) – Bergier
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa)
Widzów: 5467
|
|
Kolejne spotkanie GieKSa rozgrywała przy Bukowej, tym razem w Katowicach zjawiła się Odra Opole. Mecz przy akompaniamencie głośnego dopingu rozpoczął się o godzinie 15:00.
Rafa Górak musiał dokonać dwóch zmian w swojej żelaznej wiosennej jedenastce. Kontuzjowanego Komora zastąpił Jaroszek, natomiast za pauzującego Kuuska pojawił się Shibata, który rozpoczął mecz na pozycji 6, a Repka został przesunięty na stopera. Mecz od pierwszych minut nie porywał, w jednej z pierwszych akcji ucierpiał zawodnik Odry, który dłuższą chwilę był opatrywany na murawie. Co ważne każde wyjście z piłką z własnej połowy bardzo mocno ożywiało trybuny, które wierzyły, że są w stanie wpłynąć na zespół głośnym dopingiem. Pierwszy groźny strzał oddali Trójkolorowi, po rzucie rożnym głową strzelił Repka, ale prosto w bramkarza, który pewnie złapał piłkę. Arbiter po chwili użył gwizdka i wskazał na przewinienie zawodnika gospodarzy. Było to pierwsze ostrzeżenie dla Halucha. W kolejnej akcji ponownie uderzył Repka zza pola karnego, ale nad bramką. W 18. minucie groźną stratę zanotował ten sam zawodnik na lewej stronie. Po szybkiej kontrze opolanie oddali strzał, ale piłka powędrowała daleko od bramki Kudły. W 26. minucie Odra przerwała passę 12 bramek z rzędu katowiczan. Po wrzuceniu piłkę w polu karnym i zamieszaniu najbardziej zorientowany był Piroch, który wpakował piłkę w okienko bramki. GieKSa dalej starał się grać swoje. W 33. minucie ładną dla oka kombinacyjną akcję na strzał zamienił Bergier, jednak ponownie w tym spotkaniu zabrakło precyzji. Odra miała w dalszej fazie dwa groźne strzały – z jednym Kudła spokojnie sobie poradził, ale drugi wypluł przed siebie, jednak naprawił błąd, wyjmując piłkę spod nóg nabiegającego rywala. W doliczonym czasie świetną akcję na lewej stronie rozegrali katowiczanie, ale ostatecznie podanie Rogali na niecelny strzał zamienił Błąd, a był już blisko bramki rywala.
Drugą połowę rozpoczęli ci sami zawodnicy z obu stron, trenerzy spokojnie podeszli w przerwie do korygowania swojego planu na to spotkanie. Po rzucie rożnym groźnie uderzył z ostrego kąta Repka, ale piłka nieznacznie minęła przeciwny słupek bramki. GieKSa starała się atakować, ale korzystając z prowadzenia regularnie i dość często kradli czas goście, leżąc na murawie po starciach. W 52. minucie Wasielewski doszedł do piłki na prawej stronie i dośrodkował spod końcowej linii, piłka przelobowała bramkarza, ale nie wpadła do siatki mimo dobrej rotacji. W 56. minucie po ogromnym zamieszaniu w polu karnym tym razem GieKSa zdobyła bramkę, piłka wręcz spadła pod nogi Jaroszka, a ten wpakował piłkę do siatki. Odra w drugiej połowie raczej nie zatrudniała Kudły, to katowiczanie mieli częściej piłkę pod nogą i raz po raz próbowali sforsować dobrze dysponowaną w tym dniu obronę gości. W 74. minucie po odbiorze na własnej połowie Kozubalowi piłki w dość agresywny sposób Odra wyprowadziła ten jeden atak w drugiej połowie, który doskonałym, technicznym strzałem zza pola karnego zamienił na bramkę Continella. Dwie minuty później po zagraniu na wolne pole sytuację sam na sam z ostrego kąta wykorzystał Sarmiento. Kudła popełnił błąd, był bardzo niezdecydowany przy wyjściu do piłki. Na Bukowej zapadła konsternacja po tych dwóch szybkich, mocnych ciosach. W 83. minucie Błąd, chcąc uspokoić grę, zagrał do Kudły tak, że piłka po koźle przelobowała naszego bramkarza, ale szczęśliwie nie leciała w światło bramki. Zamieszanie we własnym polu karnym w 88. minucie cudem wybronili gospodarze, których każda minuta oddalała od odrobienia dwubramkowej straty. Do końca doliczonego czasu gry żaden z zespołów nie stworzył okazji. Świetna seria GieKSy dobiegła końca.
13.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (56) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala – Błąd (87. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (87. Pietrzyk) – Bergier.
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński.
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński.
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa).
Widzów: 5467.
Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
StoczeK
20 stycznia 2014 at 16:36
Fajnie opisane… Ale patrząc na poprzednie sezony gdy na czele stawki były Flota, Dolcan czy Termalika z 3 czy 4 miejsca była szansa awansować. Teraz patrząc 3 pierwsze zespoły na pewno chcą awansować…nie można skreślać 4 Arki jak i 6 Wisły Płock… będzie ciekawa wiosna…oby w pierwszej dwójce była GieKSa.
n.k.w.d.
20 stycznia 2014 at 18:09
damy radę ! pokonamy Łęczniaków i Bełchatów na B1 !
Kleofas09
20 stycznia 2014 at 18:16
Jutro na HOKEJ qrwna wszyscy !!! z tyskimi, łazic na szpile…co wy robici e w fifa 14 ciulocie? naprzod sie mo dobrze i nos wygryzie