GieKSa pnie się w tabeli wszech czasów, lecz niestety I ligi opadając jednocześnie w tej, w której jest nasze miejsce, czyli ekstraklasie. W swoim felietonie uwagę pragnę poświęcić trenerom. W mojej ocenie od czasów Adama Nawałki nie mamy „fachowca”, który wycisnął z tego zespołu to, na co wszyscy czekamy. Od naszego byłego już selekcjonera nikt nie oczekiwał cudów, jednak wyniki były ponad stan. Najpierw brawurowe utrzymanie w lidze jako rycerze wiosny, a następnie jesień, która dawała realne szanse na awans. Przy tym porywająca gra i styl. Od czasów Adama niestety jest już tylko gorzej…
Przyczyny porażek my kibice widzimy różne — najpierw szukano ich w trenerach, zmieniano ich często, sprawiając, że posada trenera w GieKSie była bujanym fotelem, z którego łatwo się wywalić. Potem szukano w Dyrektorze Sportowym, potem przyszedł czas na Prezesa, po drodze były wietrzenia szatni (największe przed tą rundą).
Efekt? Wieczni pierwszoligowcy. Kto jest zatem winny?
GieKSie kibicuję 24 lata, pierwszy mecz, na jakim byłem na B1 to czasy podziału na grupy i mecz z Widzewem z 2001 roku. Okres ten to czasy, kiedy w naszym klubie jak mawiał klasyk „nie było niczego”. Wody, prądu, wypłat, sponsorów i bezjajeczny prezes. Co okienko transferowe odchodziło 4-5 najlepszych zawodników, a mimo to co rundę można było być dumnym z tej drużyny, na nowo zbieranej i na nowo ustawianej. Była za to Drużyna walcząca, pewnie nie walczyła za GieKSę, a raczej o kontrakty w nowych klubach, gdzie będzie „normalnie”. Dzisiaj jest normalnie, tylko jakoś nikomu nie chce się walczyć, chociażby o nowe kontrakty. Bo gdzie Goncerzom czy Kamińskim byłoby lepiej? Wypłata zawsze na czas, gwarantem bezpieczeństwa finansów miasto. Prezes i dyrektor sportowy, którzy nie wymagają wprost awansu. Jedynie kibice, ale ich i tak coraz mniej na trybunach, więc nie ma kogo uciszać…
Przed tą rundą miałem wielkie nadzieje, patrząc na nowy skład, uważam, że duży ukłon należy się w stronę Tadzia Bartnika! Ściągnął do klubu klasowych jak na nasze warunki i możliwości, piłkarzy. Piesio, Pawełek czy Lisowski, jak na warunki pierwszej ligi, to zawodnicy uznani, którzy powinni wciągnąć tę ligę nosem. Uważam, że mamy skład na top 3. Poza „Polem kukurydzy” oraz Medalikami to my na papierze wyglądamy najlepiej. Trener miał warunki idealne: zgrupowanie w Turcji w poprzedniej rundzie; teraz zawodnicy, jakich w większości sam chciał i wybierał; pomoc w wywaleniu hamulcowych. Co może dostać więcej od władz i dyrektora sportowego?
Swój felieton nazwałem „złotouści”, bo to, co od pierwszych trenerów słyszymy od czasów Adama to frazesy. Brakuje mi na ławce kogoś „kto mówi, jak jest”. Trenerski Max Kolonko. Zamiast tego najpierw Wojciech „Liga Mistrzów” Stawowy i jego asystent „składające się do oklasków ręce” Gabor. Jak pamiętamy, żegnany chusteczkami Stawowy w pełni na to zasłużył. Wytwarzał świat, którego nie ma. Mistrz literackiej fikcji. Gdyby stworzyć taką statuetkę złotoustego trenera, to kolejni nasi nominowani: Skowronek, Mandrysz i wreszcie Paszulewicz. Co łączy tę trójkę? Zaklinanie rzeczywistości. Oczywiście do Wojtka trochę im brakuje, ale po przegranych szpilach opowiadali równie niestworzone historie. Skowronek o swoich mikro i makro cyklach. Mandrysz, którego wzięliśmy, bo umie wziąć za mordę ławkę, wyglądał jak cień trenera. Do tego wypowiedzi po przegranych derbach o „dobrej pierwszej połowie i jeszcze lepszej drugiej”. Dla przypomnienia przegraliśmy z gimnazjalistami, którym po prostu się chciało (czerwona latarnia ligi), grając u siebie. Paszulewicz sam siebie nazwał katowickim Katem. Chociaż nie widziałem przetrenowania i wybieganej paczki w maju, kiedy decydowały się losy ligi. Przegraliśmy z ostatnimi w tabeli Ruchem oraz Stomilem. Na drugim z tych meczów byłem na trybunach, obserwując nasze popisy (0:1). Po meczu czytam o najlepszej pierwszej połowie w tym sezonie (szok): jeden strzał z dystansu Plizgi, zresztą najlepszego na boisku zdjętego na drugą połowę. W tym sezonie ruszamy z dopingiem, przyjeżdżamy na B1, tradycyjny policzek w twarz i znowu złotousty trener, który mówi o świetnej drugiej połowie (szok) i znowu nie oglądaliśmy nawet jednej sytuacji bramkowej, a słuchamy o tym, jak to świetnie zagraliśmy. Dość złotoustych popisów…
GieKSa zasługuję na trenera z wizją, niezakłamującego rzeczywistość. Nie oczekuję wielkiej gry w stylu Barcelony, zresztą już jedna Wojtka Stawowego nie wypaliła. Oczekuję GieKSy walczącej jak Ledek, Widuch nawet Bała czy Andruszczak i trenera, który nie owija w bawełnę. Nie chcę być złym prorokiem i chciałbym się mylić, ale ze złotoustymi trenerami nigdy nie kończyło się to dobrze. Paszulewicz albo się ogarnie i zmieni podejście, albo skończy jak Stawowy, Skowronek czy Mandrysz, gdy nikt po nich nie płakał. Ja po kolejnym Złotoustym również nie będę. GieKSa to klub nie z presją, a z koneserami, kibice na B1 znają się na 1 lidze, jak żadni inni w Polsce, bo jak żadni inni w niej tkwią od lat. Nie kupujemy opowiadań o dobrym kwadransie, niedojechaniu na pierwszą połowę, niegraniu swojego w drugiej itp. Paszulewicz dostał nową kadrę, pełne zaufanie, czas na odpłacenie za kredyt zaufania. Drużyna nie potrzebuje czasu, a koncepcji na granie. Tej nie było widać, nie brakuje również jakości, bo połowa tej paczki grała w ekstraklasie i tak jak w przypadku Pawełka czy Piesia wcale nie ogony, a odgrywając ważną rolę w ekstraklasowych drużynach. Czas na efekty pracy, a nie tanią demagogię…
GieKSas FC Wschód
Felietony kibiców to nowa seria, którą wprowadziliśmy na stronę GieKSa.pl. Nasz portal tworzą oczywiście sami trójkolorowi fani, ale gdy stają się członkami redakcji, to może umyka im zwykły głos trybun. Dlatego w tym sezonie wyszliśmy z taką inicjatywą i każdy z Was może zamieścić tutaj tekst – wystarczy wysłać do nas maila na gieksainfo[at]gmail.com. Teksty najlepiej przesyłać do nas w Wordzie w formacie .doc lub .docx. Zastrzegamy sobie prawo poprawiania, skracania lub niepublikowania, ale… jeszcze nam się to nie zdarzyło. Robimy jedynie delikatną korektę. Felietony docelowo chcemy publikować w każdą środę, w którą nie gra GieKSa.pl. Optymalnie byłoby, abyście swoje teksty nadsyłali do nas do poniedziałku wieczora. Jeśli ich treść jest ponadczasowa, to może to być dowolnie wybrany dzień.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
07.04.2023 Katowice
GKS Katowice – Lechia Gdańsk 1:0 (0:0)
Bramki: 90. Jędrych
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jędrych, Kuusk, Komor (61.Jaroszek), Repka, Rogala– Błąd 89. Shibata), Kozubal, Marzec (52.Aleman) – Bergier (89. Mak)
Lechia Gdańsk: Sarnavskyi- Olsson, Chindris, Zhelizko, Mena, Kapić (86. Koperski), Kałahur, Bugaj (86. Fernandez), Bobcek (69. Zjawiński), Khlan (69.Sypek), Neugebauer (60. D’arriego)
Żółte kartki: Jędrych – Zhelizko, Khlan, Koperski
Czerwona kartka: Kuusk
Sędzia: Tomasz Marciniak (Płock)
Widzów:
|
|
13.04.2023 Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (55) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76)
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala– Błąd (86. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (86. Pietrzyk) – Bergier
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa)
Widzów: 5467
You can't add multiple events in the same post, page or custom post type. |
Spotkanie 26. kolejki między GieKSą, a Lechią było niewątpliwie hitem kolejki. Oba zespoły miały świetne serie zwycięstw i liderowały wiosennej tabeli pierwszej ligi.
Od pierwszych minut przy akompaniamencie kapitalnego dopingu katowiczanie ruszyli do ataków. Już w 3. minucie mocno wstrzelona piłka z lewej strony przez Rogale przemknęła przed Sarnavskim, który nie interweniował, ale niestety żaden z zawodników nie dołożył nogi, aby skierować futbolówkę do bramki. Chwilę później Kozubal z lewej strony w polu karnym uderzył minimalnie obok prawego słupka bramki Lechii. Dobrze w tej sytuacji był ustawiony Marzec i wydawało się, że będzie przecinał ten strzał, jednak ostatecznie brakło podjęcia decyzji. Po błędzie rywala w 13. minucie piłkę otrzymał Bergier i momentalnie odwrócił się w stronę bramki i uderzył, ale piłka przefrunęła nad bramką. W 17. minucie szybki atak na strzał głową zamienił Bergier, ale piłka leciała wprost w dobrze ustawionego Sarnavskiego. W tej akcji przy rozegraniu bez kontaktu z rywalem ucierpiał Marzec, ale po interwencji medycznej wrócił na boisko. Groźny kontratak przeprowadzili goście w 25. minucie, ale na połowie rywala pod bramką ucierpiał Repka i ostatecznie po wycofaniu piłki, arbiter zatrzymał grę, aby fizjoterapeuci mogli pomóc naszemu pomocnikowi. Komor zdziwił wszystkich w następnej akcji, kiedy od połowy minął kilku zawodników z Gdańska jak tyczki i rozpędzony wpadł w pole karne, ale staranował w ataku rywala i akcję zakończył faulem. W 35. minucie pierwszy strzał oddali gdańszczanie, jednak sporo niecelny. Wtedy też na Blaszoku została zaprezentowana ogromna oprawa „Ultras GieKSa”, która po chwili została zdjęta i mogliśmy podziwiać racowisko z dopiskiem „Granice przekraczać, za nic nie przepraszać”. Dym na niecałą minutę zatrzymał sportowe zmagania. W 45. minucie kibice odpalili świece dymne w barwach klubowych, a powstały dym zadomowił się na dobre przy Bukowej, zatrzymując doliczone przez arbitra cztery minuty na dobrą chwilę. Po wznowieniu gry świetnie zabrał się w kontrze z piłką Marzec, kończąc akcję mocnym strzałem w środek bramki, który Sarnavski wypiąstkował. Arbiter po chwili odesłał oba zespoły do szatni, a wśród fanów GieKSy na trybunach można było odczuć ogromny niedosyt, że nie zdołaliśmy zdobyć bramki.
Na drugą połowę żaden z trenerów nie zdecydował się na zmiany. Od pierwszych minut to goście ruszyli do przodu, ale brakowało im konkretów, aby chociaż oddać celny strzał na bramkę Kudły. Dośrodkowania również były przecinane przez zawodników ustawionych przy bliższym słupku. W 50. minucie nie był w stanie kontynuować meczu Marzec i była konieczna pierwsza zmiana w ekipie GieKSy. Dopiero po dwóch minutach Aleman pojawił się na boisku, zmieniając kontuzjowanego kolegę. W 54. minucie świetną piłkę dostał Błąd od Kozubala w pole karne, ale po złym przyjęciu musiał ratować się dograniem, które nie było najlepsze. W następnej akcji świetnie rozegrał akcję Rogala z Alemanem, ale obrońcy z trudem wybili kilkukrotnie piłkę z pola karnego. Równo po godzinie gry zakotłowało się w polu karnym GieKSy po dograniu z prawej strony Meny, ale ostatecznie obrońcy zażegnali niebezpieczeństwa. Tuż po tej akcji boisko opuścił Komor, co też było prawdopodobnie skutkiem urazu, którego nabawił się podczas solowego rajdu w pierwszej połowie. Mecz w drugiej połowie nie porywał, oglądaliśmy dużo drobnych przewinień, które bardzo mocno spowalniały zapędy obu zespołów. W 71. minucie dośrodkował w pole karne Kozubal poprawiając wcześniejsze zagranie z rzutu rożnego, a głęboko w polu karnym źle przyjął ją Aleman i piłka tylko spokojnie minęła linię końcową obok bramki Lechii. Bez dwóch zdań to była idealna szansa do oddania strzału. Dwie minuty później po ostrym faulu na rywalu Kuusk obejrzał bezpośrednią czerwoną kartkę. Pan Marciniak w pierwszej chwili pokazał żółty kartonik, ale zweryfikował sytuację na VAR i poprawił swoją decyzję. GieKSa musiała sobie od tego momentu radzić w dziesiątkę. Katowiczanie skupili się na defensywie i czekali na odpowiedni moment, ale gdy po kilku minutach odebrali piłkę i ruszyli do kontrataku, to stadion odlatywał – tak głośnego dopingu nie było dawno przy Bukowej. Piłkarze nabrali pewności po chwili i zaczęli atakować Lechię pressingiem, która ratowała się wybiciem w aut. Gdańszczanie przeprowadzili podwójną zmianę w 86. minucie, rzucając wszystko, co mają do ofensywy. Do końca regulaminowego czasu nie oglądaliśmy jednak znaczących groźnych ataków gości. GieKSa świetnie broniła i raz po raz napędzała szybkie ataki. W doliczonym czasie gry stadion odleciał, bo katowiczanie mocno zaatakowali i wpakowali piłkę do bramki z najbliższej odległości, a strzelcem był Jędrych. To było coś, czego fani przy Bukowej długo nie zapomną. Lechia jeszcze atakowała, ale wtedy katowiczanie grali już w 11, bo stadion kompletnie oszalał. Co za wygrana!
7.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Lechia Gdańsk 1:0 (0:0)
Bramki: Jędrych (90).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jędrych, Kuusk, Komor (61. Jaroszek), Rogala– Błąd (90. Shibata), Repka, Kozubal, Marzec (52. Aleman) – Bergier (90. Mak).
Lechia Gdańsk: Sarnavskyi- Olsson, Chindris, Zhelizko, Mena, Kapić (86. Fernandez), Kałahur, Bugaj (86. Koperski), Bobcek (69. Zjawiński), Khlan (69. Sypek), Neugebauer (60. D’Arrigo)
Żółte kartki: Jędrych – Zhelizko, Khlan, Koperski.
Czerwona kartka: Kuusk (74., brutalny faul).
Sędzia: Tomasz Marciniak (Płock).
Widzów: 5998 (komplet).
Mecza
8 sierpnia 2018 at 08:51
Brawo, też mam podobne przemyślenia ale zachowam je dla siebie. Mam nadzieję,że jak najdłużej. Trener powinien mieć tak długo spokój jak jest szansa na awans. Niech sobie opowiada co chce pod warunkiem, że zespół nie traci kontaktu z 2 miejscem. Dla mnie 5pkt. straty do 2 miejsca po jesieni będzie najgorszym z możliwych ale do zaakceptowania wyników.
Jarek
8 sierpnia 2018 at 16:21
kubicujesz GieKSie 24 lata to rok 1994 a ty byłeś dopiero w 2001 roku jak to mozliwe ? ja też kibicuje GieKSie od 24 lat i byłem na 1 meczu z Miliarderem Pniwey 3-0 ost kolejka i wicemistrzostwo ostatnie a n meczu było niecałe 1000 osób chybahehe
Mecza
8 sierpnia 2018 at 20:09
Jarek w sumie nic w tym dziwnego. Ja kibicuję np. Barcelonie wiele lat a mój pierwszy mecz nadal przedemną:) Można kibicować od 5 roku życia a na mecz wybrać się kilka lat później.
GieKSas
9 sierpnia 2018 at 09:32
Dokładnie tak Mecza. Kibicuję dłużej ale pochodzę z lubelskiego więc ciężko było jako małolat wyrwać się 400 km na mecz. Jako nastolatek to się już udało. Między innymi dzięki Piterowi i tutaj pozdrawiam z tego miejsca. FC Wschód
Mecza
9 sierpnia 2018 at 09:59
Mamy rozsianych kibiców po całej Polsce, to zasługa przełomu lat 80/90 gdzie byliśmy jedną z potęg. Ludzie oglądali GKS w TV, w lidze, pucharach europejskich, puchar polski. Dzisiaj ciężko tych z Katowic zainteresować, w sumie nie ma czym.
Zdaleka
9 sierpnia 2018 at 11:46
Ach, przypomniały mi się czasy studenckie, inne miasto wojewódzkie, akademik. Jak była możliwość to w necie oglądałem szpile, a potem zawsze odpalałem konferencje itp by posłuchać.
Miałem w pokoju kumpla, którego piłka specjalnie nie grzała, z resztą totalnie z innego województwa itp.
I gdy Stawowy był na ławce i gdy mówiłem, że odpalam konferencję ten siadał obok mnie i słuchał. Mówił zawsze, że to najlepszy kabaret jaki zna, że gość tak pierdoli bez sensu i śmiesznie, że ten dosłownie turlał się ze śmiechu. Czasem sobie powtórki włączał by jeszcze raz się pośmiać. Albo pytał – te, jest jakaś nowa konferencja z waszym trenejro? Takie mi zostały skojarzenia ze Stawowym 😀
silny
9 sierpnia 2018 at 11:51
Ja kibicuje od 92/93, a na pierwszy mecz pojechalem w 98 roku jako malolat jeszcze, po kilku latach namawiania ojca by mnie zawiozl na mecz. Tez jestem z lubelskiego i mam 450km do Kato.
FCWschód.
Boguś Wschód
24 sierpnia 2018 at 13:02
super artykuł bracie 🙂