Szkoda straconej szansy na wygranie sobotniego meczu, szkoda zamazania dobrego wrażenia pozostawionego przez siatkarzy GieKSy we wcześniejszej fazie sezonu, szkoda… szkoda…
katowickisport.pl – Tak niewiele zabrakło. GieKSa uznała wyższość akademików z Warszawy
(…) W ostatnim meczu pierwszej rundy PlusLigi katowiczanie podejmowali na własnym boisku stołeczną Politechnikę. Po wyrównanej grze zespół Piotra Gruszki musiał uznać wyższość rywali zdobywając jeden punkt. O tym, że spotkanie nie będzie należało do najłatwiejszych pokazała już pierwsza partia. GieKSa dobrze rozpoczęła to spotkanie i po asie serwisowym Serhija Kapelusa oraz atakach Gerta Van Walle objęła prowadzenie 3:1. Rywale szybko jednak doszli do głosu i dzięki skutecznej grze Michała Filipa doprowadzili do wyrównania. Przez cały set trwała zacięta walka punkt za punkt, a o zwycięstwie decydowała nerwowa końcówka. Więcej piłek setowych mieli rywale, jednak długo nie potrafili ich wykorzystać. Ostatecznie dwie ostatnie akcje padły łupem Politechniki, która objęła prowadzenie. Zupełnie inaczej wyglądała druga odsłona. Dobra gra w obronie Bartosza Mariańskiego pozwoliła GieKSie wyprowadzać kontry, które kończyli Michał Błoński, Serhij Kapelus czy Gert Van Walle. Naszej drużynie szybko udało się zbudować dużą przewagę, która wraz z biegiem seta tylko ulegała powiększeniu. Katowiczanie wywierali dużą presję na rywalach zagrywką i pewnie doprowadzili do remisu. Trzecia partia przebiegała podobnie do poprzedniej. Mocna zagrywka GieKSy oraz stabilne przyjęcie sprawiało, że gospodarze mieli duża przewagę w grze na siatce. Marco Falaschi umiejętnie i sprawiedliwie dzielił piłki pomiędzy skutecznych atakujących. To pozwoliło GKS-owi na spokojne objęcie prowadzenia i zachowanie szans na trzy punkty. Zespół ze stolicy nie zamierzał jednak odpuszczać i w czwartym secie ponownie podjął walkę. W połowie seta Politechnika zdołała wyjść na trzypunktowe prowadzenie (17:14), które zdołała utrzymać do samego końca. Mimo prób i usilnych starań GKS nie zdołał odmienić losów seta i musiał szykować się na tie-break. Decydująca partia rozpoczęła się od walki punkt za punkt. Gdy dwie trudne zagrywki posłał Bartosz Kwolek rywale wyszli na prowadzenie 9:7 i nie oddali go już do końca wywożąc z Katowic zwycięstwo. (…)
siatka.org – PL: Ekipa AZS-u PW wyrwała zwycięstwo w Katowicach
Drużyna prowadzona przez Piotra Gruszkę nie wykorzystała osłabienia Onico AZS-u Politechniki Warszawskiej, które w Katowicach wystąpiło bez kontuzjowanego Pawła Zagumnego. W pierwszym zaciętym secie akademikom udało się wygrać, ale kolejne odsłony zapisywali na swoim koncie gracze beniaminka PlusLigi. Wydawało się, że GKS pójdzie za ciosem, jednak akademicy postawili skuteczny opór, w ważnych momentach tie-breaka zachowali więcej opanowania i triumfowali w całym meczu. O tym, że spotkanie nie będzie należało do najłatwiejszych, pokazała już pierwsza partia. Drużyna gospodarzy dobrze rozpoczęła to spotkanie i po asie serwisowym Sergieja Kapelusa oraz atakach Gerta van Walle objęła prowadzenie 3:1. Rywale szybko jednak doszli do głosu i dzięki skutecznej grze Michała Filipa doprowadzili do wyrównania. Przez całego seta trwała zacięta walka punkt za punkt, a o zwycięstwie decydowała nerwowa końcówka. Więcej piłek setowych mieli rywale, jednak długo nie potrafili ich wykorzystać. Ostatecznie dwie ostatnie akcje padły łupem Politechniki, która objęła prowadzenie. (…)
sportowefakty.wp.pl – GKS – AZS PW: wielka bitwa w Katowicach. Beniaminek bliski niespodzianki
Siatkarze GKS-u Katowice nie wykorzystali szansy na zdobycie kompletu punktów i mimo meczowego prowadzenia 2:1, polegli w starciu z AZS Politechniką Warszawską po tie-breaku. Gości do wygranej poprowadził Michał Filip, zdobywca statuetki MVP. (…)
Przed sobotnim meczem kibice spodziewali się zaciętego boju. Oba zespoły postanowiły więc zaspokoić apetyty fanów siatkówki. Czwarty set to ponownie długa wymiana ciosów. Do stanu 13:13 żadna z drużyn nie była w stanie wypracować większej, niż dwupunktowa, przewagi. Dopiero po asie serwisowym Bartosza Kwolka odskoczyli Inżynierowie. Trener Piotr Gruszka chwilę później poprosił o czas, chcąc wytracić z rytmu przeciwnika. To się udało, ale tylko na chwilę. Po atakach Gerta Van Walle i Sierhija Kapelusa przewaga AZS Politechniki zmalała do jednego punktu (20:19). Ostatnie słowo należało do stołecznej ekipy, która po skutecznych atakach Bartosza Kwolka i Michała Filipa doprowadziła do tie-breaka. W decydującej odsłonie meczu nie było miejsca na błędy. Obie ekipy wyszły na plac gry maksymalnie skoncentrowane, dzięki czemu kibice przez dłuższy czas oglądali wymianę ciosów. W tym szczególnie emocjonującym momencie, sporo zimnej krwi zachował Bartosz Kwolek, którego dwa asy serwisowe dały Inżynierom nieco oddechu (7:9). Młodego przyjmującego z rytmu nie wytrąciła regulaminowa przerwa i zmiana stron. Jak się okazało, był to kluczowy moment dla całego tie-breaka, bowiem miejscowi nie zdołali się podnieść po tym ciosie. Tym bardziej, że w końcówce meczu ciężar gry z powodzeniem wziął na swoje barki Guillaume Samica, pieczętując triumf Akademików. (…)
sportowefakty.wp.pl – Piotr Gruszka wściekły po porażce. „Analizę zachowam dla siebie”
GKS Katowice przegrał 2:3 z Onico AZS Politechniką Warszawską, a trener Ślązaków nie bał się otwarcie skrytykować postawy swojej drużyny i zachowania niektórych jej zawodników. Dominacja GKS-u Katowice po trzech setach sobotniego meczu z ONICO AZS Politechniką Warszawską, nie podlegała dyskusji, ale kiedy śląski zespół był już myślami przy trzech punktach i zejściu do szatni, przyjezdni wrócili do gry i odmienili losy konfrontacji. Nic dziwnego, że trener siatkarskiej GieKSy nie potrafił opanować nerwów.
– Mnie w tym meczu interesowało tylko zwycięstwo i moi zawodnicy o tym wiedzieli. W końcu jaka presja miałaby istnieć na nas w meczu, z całym szacunkiem dla rywala, z AZS-em z Warszawy? Powiem jedno: nie będę analizował tego meczu tak wylewnie, jak zawsze, na pewno biorę odpowiedzialność za wynik i grę zespołu. Mam swoją prywatną ocenę tego, co się wydarzyło, a niektórzy zawodnicy dali mi odpowiedzi na pewne pytania nie tylko swoją grą, ale i zachowaniem oraz chęcią pracy dla zespołu. Jestem wściekły, ale nie wypieram się odpowiedzialności za przygotowanie drużyny – mówił w pomeczowej rozmowie.
Co było główną przyczyną utraty przez GKS przewagi w dalszej części spotkania i oddania pola rywalowi opierającemu swoją grę na Michale Filipie? – Strach, strach i jeszcze raz strach. Było go widać choćby w ataku czy zagrywce. Według mnie ten mecz był po prostu słaby: zdaję sobie sprawę, że są dni, kiedy może się nie układać, kiedy nie układamy sobie gry, ale jeszcze jest coś, czego w siatkarzu nie można wytrenować albo pobudzić. To się ma albo nie ma. Ten paraliż rósł z kolejną częścią meczu i jeśli chodzi o jakość siatkarską, przez nasze błędy wyglądało to słabo – szczerze ocenił Gruszka.
Młody trener plusligowej ekipy nie tłumaczył postawy swoich podopiecznych nagromadzeniem spotkań w ekstraklasie ani żadnymi innymi czynnikami. – Zmęczenie ma dużą wagę, graliśmy sporo spotkań, ale najważniejsze było to, jak reagowaliśmy w pewnych sytuacjach, podczas presji. Taki Firlej to chłopak, który kiedyś być może będzie grał w siatkówkę, ale na dziś on wystawia, a nie rozgrywa. A my nie poradziliśmy sobie z wystawiającym… Pewnych rzeczy nie przeskoczymy, ale i tak ten mecz dał mi sporo odpowiedzi – tłumaczył szkoleniowiec, sugerując między wierszami, że ma poważne zastrzeżenia do części swoich zawodników.
siatkowka24.com – PlusLiga: Wilki Bednaruka wyszarpały zwycięstwo GKS-owi Katowice!
Podopieczni Jakuba Bednaruka przegrywali już 2:1 w meczu z GKS-em Katowice. Jednak siatkarzom Piotra Gruszki nie udało się w pełni wykorzystać szansy, którą sami sobie stworzyli. Rewelacyjnie spisujący się w tym pojedynku Michał Filip poprowadził swoją drużynę do triumfu, zgarniając przy okazji statuetkę dla MVP spotkania. GKS Katowice, mimo iż nie był faworytem tego pojedynku, już od pierwszej akcji stawiał bardzo wysokie wymagania rywalom, dzięki czemu na boisku wywiązała się bardzo zażarta bitwa cios za cios, której przez bardzo długi czas nie udało się przerwać żadnej z drużyn. Po stronie przyjezdnych widoczna była obecność Michała Filipa, który nie miał żadnej litości dla rywali. Jednak to atak Kurlickiego i zagrywki Kapelusa, a następnie Kalembki, zapewniły trzy oczka przewagi miejscowym (17:14). Niestety Stołeczni szybko odzyskali swój rytm i to oni po punktowym bloku na Butrynie mieli w górze pierwsza piłkę setową, którą po bardzo nerwowej walce w końcu skończył Kwolek (30:28). Już od pierwszej piłki, w secie numer dwa, trwała bardzo zacięta walka, jednak GKS podrażniony porażką w poprzedniej partii, postanowił nie czekać zbyt długo na wypracowanie przewagi, zasypując gości mocnymi atakami (8:5). Od tego mementu GKS rządził nie podzielnia. Inżynierowie nie mogli znaleźć recepty na katowicką obronę, w której szalał Mariański, a następnie na atak, w który dział bez żądnych zarzutów. Jakub Bednaruk chcąc pobudzić swoją ekipę do działania, w niewielkim odstępie czasowym poprosił o dwie przerwy, ale i to nie wyrwało gości z letargu, chwilowa niedyspozycja Filipa wyraźnie odbiła się na ich wyniku. Katowiczanie, bez względu na to do kogo została posłana piłka, coraz bardziej oddalali się od rywali wygrywając ostatecznie tę partię do 16. (…)
azspw.com – ONICO AZS Politechnika wyszła z opresji. GKS Katowice pokonany
ONICO AZS Politechnika Warszawska w wyjazdowym meczu piętnastej kolejki PlusLigi pokonała po tie-breaku GKS Katowice. Siatkarze Jakuba Bednaruka przegrywali 1-2, ale wyszli z opresji i dopisali do swojego ligowego dorobku dwa punkty.
Statuetkę MVP otrzymał Michał Filip. Atakujący ONICO AZS Politechniki Warszawskiej zdobył aż trzydzieści dwa punkty. (…)
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
W niedzielne popołudnie piłkarze GKS-u Katowice pojechali na wyjazdowe spotkanie do Szczecina w ramach 27. kolejki PKO BP Ekstraklasy. W wyjściowej jedenastce doszło do czterech zmian i od pierwszej minuty zagrali Szymczak, Kuusk, Drachal i Gruszkowski.
Pierwszą połowę zaczęli zawodnicy GieKSy, ale nie stworzyli realnego zagrożenia. W trzeciej minucie Filip Szymczak wyszedł sam na sam z bramkarzem i mimo tego, że i tak był na spalonym, to nie zdołał pokonać Cojocaru. Chwilę później Alan Czerwiński ruszył prawą stroną boiska aż do linii końcowej i wrzucił piłkę w pole karne. Obrońca gospodarzy strącił futbolówkę wprost pod nogi Oskara Repki, który pokusił się o strzał zza pola karnego, ale został on zablokowany. Pierwszy kwadrans spotkania nie porwał piłkarsko, ale GieKSa częściej zapędzała się pod bramkę Pogoni i dłużej utrzymywała się przy piłce. W 15. minucie Kudła źle wybił piłkę i zrobiło się groźnie pod bramką GieKSy, na szczęście nasz bramkarz zdołał się zrehabilitować i wybronił strzał Kolourisa. Chwilę później znów Pogoń była bliska zdobycia bramki, ale zawodnik gospodarzy uderzył niecelnie. W 19. minucie zrobiło się sporo zamieszania w polu karnym Cojocaru, gdy Mateusz Kowalczyk delikatnie trącił piłkę głowa, zmieniając jej tor lotu, ale nic z tego nie wyszło. W kolejnych minutach gra przeniosła się głównie w środkową strefę boiska i żadna drużyna nie była w stanie skonstruować składnej akcji. W 33. minucie Koutris przeniósł piłkę nad bramką Kudły, uderzając lewą nogą. Chwilę później Drachal był bliski zdobycia bramki, ale w ostatnim momencie piłka mu odskoczyła. W 42. minucie Loncar uderzył głową z bliskiej odległości, ale Kudła zdołał ją wybić końcówkami palców. Po wznowieniu z rzutu rożnego Dawid Drachal chciał oddalić zagrożenie i w momenciem gdy wybijał piłkę, to podbiegł Kurzawa, który dostał prosto w skroń i potrzebował pomocy medycznej. W doliczonym czasie pierwszej połowy Gruszkowski rzucił się, aby zablokować strzał Koutrisa i piłka niefortunnie odbiła mu się od ręki. Po długiej przerwie i analizie VAR sędzia wskazał na jedenastkę, którą pewnie wykorzystał Koulouris. Po tej bramce arbiter zakończył pierwszą połowę.
Na drugą połowę GieKSa wyszła w takim samym składzie, natomiast w drużynie Pogoni doszło do jednej zmiany. Po czterech minutach drugiej połowy Koulouris znów wpisał się na listę strzelców – tym razem pokonał Kudłę z bardzo bliskiej odległości, a piłkę wrzucił Kamil Grosicki, który przepchał i objechał bezradnego Alana Czerwińskiego. W kolejnych minutach GieKSa, chcąc odrabiać straty, odsłoniła się jeszcze bardziej, co próbował wykorzystać Wahlqvist, ale uderzył bardzo niecelnie. Po upływie godziny gry trener Rafał Górak pokusił się o potrójną zmianę. Na boisko weszli Błąd, Bergier i Galan. Chwilę późnej Arkadiusz Jędrych wpuścił swojego bramkarza na minę. Źle obliczył odległość do Kudły i zagrał zbyt lekko i niedokładnie do tyłu. Kudła musiał opuścić bramkę, aby ratować sytuację i po serii niefortunnych podań piłka trafiła pod nogi Grosickiego, jednak jego strzał został zablokowany przez naszego bramkarza. W 68. minucie Sebastian Bergier wyszedł sam na sam z bramkarzem, ale nie trafił w światło bramki, była to idealna okazja na złapanie kontaktu. Chwilę później Loncar został sfaulowany przez Kuuska, ale sędzia puścił akcję i do piłki dobiegł Sebastian Bergier, który zaliczył… soczysty upadek. W kolejnych minutach gra zrobiła się bardzo rwana i było dużo niedokładności w obu zespołach. W 82. minucie Kacper Łukasiak pokonał Dawida Kudłę strzałem na dalszy słupek. Warto zaznaczyć, że ten zawodnik wszedł na boisko… minutę wcześniej. Pięć minut później Koulouris trzeci raz wpisał się na listę strzelców, pokonując Kudłę strzałem na długi róg. Chwilę później sędzia zakończył spotkanie.
6.04.2025, Szczecin
Pogoń Szczecin – GKS Katowice 4:0 (1:0)
Bramki: Koulouris (45-k, 49, 87), Łukasiak (82).
Pogoń Szczecin: Cojocaru – Wahlqvist, Loncar, Borges, Koutris (86. Lis), Gamboa, Ulvestad, Kurzawa (80. Smoliński), Przyborek (46. Wędrychowski), Grosicki (81. Łukasiak), Kolouris (88. Paryzek).
GKS Katowice: Kudła – Gruszkowski (62. Galan), Czerwiński, Jędrych, Kuusk (80. Komor), Wasielewski – Drachal (62. Błąd), Kowalczyk, Repka, Nowak (88. Marzec) – Szymczak (62. Bergier).
Żółte kartki: Kowalczyk.
Sędzia: Paweł Raczkowski (Warszawa).
Widzów: 19 938.
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najnowsze komentarze