4 października w piątkowe popołudnie na stadionie Cracovii przy ulicy Kałuży zmierzyły się ze sobą drużyny Puszczy Niepołomice i GKS-u Katowice.
Gospodarze przystępowali do tego spotkania po dwóch z rzędu ligowych porażkach – z Cracovią i Rakowem i ze zwycięstwem po rzutach karnych nad Górnikiem Łęczna w Pucharze Polski. Tomasz Tułacz, po pucharowym meczu, drugi raz postanowił dać w bramce szansę 17-letniemu Michałowi Perchelowi. Trener Rafał Górak zdecydował się natomiast na jedną zmianę i wystawił w ataku Sebastiana Bergiera, wskutek nieobecności Adama Zrel’aka. Sędzią tego spotkania był Karol Arys.
Już w drugiej minucie dobrą okazję mieli zawodnicy Puszczy, jednak bardzo mocne uderzenie Michała Siplaka poleciało nad bramką Kudły. W 7. minucie również z dystansu próbował Jin-hyun Lee. Chwilę później katowiczanie ruszyli do kontrataku, jednak Błąd nie opanował kierowanego do niego bezpośredniego podania. Kolejne dwie sytuacje gości były jednak bardziej udane. Po akcji Marcina Wasielewskiego, który po świetnym przerzucie Alana Czerwińskiego zszedł z piłką do środka i oddał mocny strzał, z którym problemy miał młody golkiper Puszczy. Próbował dobijać Adrian Błąd, jednak nieczysto uderzył w piłkę. W 19. minucie po bardzo podobnej sytuacji aktywnego Wasielewskiego pod bramką gospodarzy było jeszcze groźniej, a tym razem piłkę odbitą przez Perchela próbowali dobijać Mateusz Kowalczyk oraz Sebastian Bergier. Niepołomiczanie próbowali natomiast uderzeń z dystansu lub mocnych wrzutek, głównie za sprawą Michała Siplaka. Jedna z nich – bezpośrednio z rzutu rożnego sprawiła trochę kłopotu Dawidowi Kudle. W 30. minucie Bartosz Nowak próbował przebić się w pole karne, jednak nie opanował piłki po podaniu Repki. Po tej akcji był jednak podyktowany rzut rożny, który Nowak krótko rozegrał Nowak do Czerwińskiego, a ten wrzucił piłkę w pole karnę. Tam zgrał ją Klemenz do Kowalczyka, który uderzeniem lewą nogą z 12. metrów umieścił futbolówkę w bramce. W 34. minucie Jin-hyun Lee oddał groźny strzał zza pola karnego, ale po drodze piłkę strącił któryś z naszych obrońców i z tej akcji był tylko rzut rożny. Chwilę później dwukrotnie na boisko upadał Sebastian Bergier po starciach z rywalami. Gdy już wydawać się mogło, że będzie musiał on opuścić boisko z powodu urazu, odnalazł się na świetnej pozycji w polu karnym przeciwnika, wykorzystał dobre podanie Repki i GieKSa prowadziła już 2:0. Po tej sytuacji siedzący obok nas dziennikarze z Małopolski zgodnie stwierdzili: „Dawno nikt tak Puszczy nie klepał”. Jeszcze przed przerwą Adrian Błąd stanął przed idealną szansą, by dobić drużynę grającą w roli gospodarza. Podanie Marcina Wasielewskiego okazało się jednak zbyt mocne, i próbując wjechać w piłkę wślizgiem na piątym metrze, Błąd nie umieścił jej w siatce.
W przerwie doszło do dwóch zmian personalnych. Tomasz Tułacz, próbował znaleźć sposób na niemoc swojej drużyny i wpuścił na boisko Jakuba Serafina za Michała Walskiego, a Rafał Górak zmuszony był natomiast ściągnąć Sebastiana Bergiera. Szansę za to dostał Borja Galan. Już w 50. minucie stanął przed dogodną szansą, kiedy otrzymał podanie od Nowaka, zagrane między nogami jednego z obrońców Puszczy. Górą w tej sytuacji wyszedł jednak bramkarz. W odpowiedzi na to groźną akcję przeprowadzili gospodarze, ale świetnie we własnym polu karnym spisał się Jędrych, zażegnując niebezpieczeństwo. Katowickiej drużynie perfekcyjnie wychodziły dziś długie przerzuty piłki. W 57. minucie kolejne z takich wykonał Alan Czerwiński, piłkę odebrał Bartosz Nowak i zgrał do Oskara Repki, który z pięciu metrów bez problemu umieścił ją w bramce, podwyższając wynik spotkania. Repka miał swoją szansę jeszcze pięć minut później, uderzył z woleja jednak bardzo nieczysto. W 63. minucie Lukas Klemenz wybijał głową piłkę, Łukasz Sołowiej doszedł do niej w polu karnym, ale mając idealną sytuację do zdobycia bramki, uderzył tak, że piłka niemal nie wylądowała poza boczną linią boiska. Na trybunach, wśród miejscowych kibiców spotkało się to z jękami zawodu przeplatanymi odgłosami śmiechu. W 67. minucie uderzenie Galana odbiło się od słupka bramki Perchela i wyszła poza boisko. Sam zawodnik, stał potem przez chwilę jak zamurowany zastanawiając się co właściwie się wydarzyło. Michalis Kosidis w krótkim odstępie czasu dwukrotnie uderzał piłkę głową. Raz na wysokości zadania stanął Kudła, za drugim razem piłka minęła słupek jego bramki. W 73. minucie Wasielewski został sfaulowany podczas próby przedarcia się w pole karne, przez co sędzia Karol Arys podyktował rzut karny. Ten został pewnie wykorzystany przez Arkadiusza Jędrycha. Dosłownie kilkadziesiąt sekund później Wasielewski znów został sfaulowany w tym samym miejscu. Wejście Stępnia wyglądało trochę jak zderzenie dwóch hokeistów. Sędzia główny znów wskazał na jedenastkę, do której tym razem podszedł Bartosz Nowak. Jego strzał był tak samo pewny jak Jędrycha i na tablicy wyników wyświetlił się wynik 0:5. Zniechęceni wynikiem byli kibice Puszczy, którzy zaprzestali dopingu, wykrzyczeli tylko „MKS, co tu się dzieje?”. W 78. minucie doszło do trzech zmian w drużynie Rafała Góraka. Na boisku pojawili się Komor, Baranowicz i Marzec, a boisko opuścili kolejno Klemenz, Kowalczyk oraz Czerwiński. Chwilę później swoją szansę otrzymał Jakub Antczak, który zmienił Marcina Wasielewskiego, który obity i obolały, ale zadowolony opuszczał boisko. Sam Antczak już po chwili stanął przed szansą, którą wykorzystał, zdobywając gola na 6:0. Nowak uderzył z około 16. metrów, piłka odbiła się od słupka i trafiła właśnie do Antczaka, pierwszy jego strzał został odbity, drugi natomiast wylądował w siatce. Sędzia zlitował się nad gospodarzami i równo po 90 minutach gry zakończył spotkanie.
GKS Katowice po fenomenalnym meczu wywozi z Krakowa trzy punkty, gromiąc Puszczę Niepołomice aż 6:0. Było to najwyższe zwycięstwo GieKSy na wyjeździe na najwyższym poziomie rozgrywkowym w historii klubu oraz zarazem najwyższa wyjazdowa wygrana beniaminka w historii Ekstraklasy.
04.10.2024, Kraków
Puszcza Niepołomice – GKS Katowice 0:6 (0:2)
Bramki: Kowalczyk (31), Bergier (41), Repka (57), Jędrych (73-k), Nowak (77-k), Antczak (86).
Puszcza Niepołomice: Perchel – Mroziński, Craciun (71. Tomalski), Yakuba (55. Sołowiej), Siplak, Abramowicz, Hajda (71. Okoniewski), Walski (46. Serafin), Lee, K. Stępień (83. M. Stępień), Kosidis.
GKS Katowice: Kudła – Czerwiński (78. Marzec), Kuusk, Jędrych, Klemenz (78. Komor), Czerwiński (78. Komor), Wasielewski (82. Antczak) – Błąd, Kowalczyk (78. Baranowicz), Repka, Nowak– Bergier (46. Galan).
Żółte kartki: Klemenz.
Sędzia główny: Karol Arys.
Widzów: 1609 (0 kibiców GieKSy – zamknięty sektor).
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
Łukasz Z.
5 października 2024 at 09:08
Super!!! Taka Gieksa to najlepsze co mogło nas spotkać po latach posuchy. Brawo!!!