Złote Buki już za nami i można powiedzieć, że jest to zawsze ostatni akcent związany z piłkarską GieKSą po rozegranym sezonie. Kilka dni po uroczystości piłkarze i sztab rozjadą się do swoich domów, pracownicy klubu złapią trochę luzu i wszyscy będą mogli naładować akumulatory na wiosnę. Jako, że Złote Buki to bardzo fajna impreza, która na stałe wpisała się już w naszą historię to przed wami kilka zakulisowych ciekawostek.
MCK – Po latach gdzie Złote Buki gościły w Domu Kultury na Bogucicach tym razem zdecydowano się na salę w MCK. Z jednej strony był to dobry ruch gdyż kapitalne wnętrza budynku idealnie pasowały do tej imprezy i kto wie czy te wyjątkowe miejsce nie będzie już na stałe gościć klubu przy okazji wręczania nagród. W auli spokojnie zmieściły się wszystkie sekcje oraz zaproszeni goście. Potencjał tej sali jest bardzo duży i na pewno będzie jeszcze nie raz wykorzystywany przez GieKSę do promowania swoich działań.
Atmosfera – Przyznam szczerze, że jedyny minus tej przeprowadzki to atmosfera… a raczej póki, co jej brak. W Bogucicach w mniejszym budynku przy tradycyjnych stołach z poczęstunkiem było jakoś tak bardziej rodzinnie, można powiedzieć świąteczni. Goście jeszcze długo zostali na imprezie i prowadzili rozmowy. W MCK jakoś to wszystko zniknęło bardzo szybko, zawodnicy w szybkim czasie opuścili imprezę. Zabrakło trochę klimatu i miejmy nadzieję, że uda się go zbudować na przyszły rok, jeśli miejsce pozostanie to same.
Inna sprawa to Frekwencja – Lista gości była długa, ale sala generalnie nie pękała w szwach, można powiedzieć, że frekwencja zawiodła. Tutaj również trzeba mocno popracować w klubie, bo taka sala nie powinna mieć pustych miejsc podczas takiego wydarzenia.
Tradycyjnie na gali pojawili się włodarze miasta z wiceprezydentem Bojarunem na czele. Sympatyczny Pan Waldemar najpierw lekko „odleciał” w swej przemowie sugerując, że potęga GieKSy się już zbudowała a potem otrzymał prezent urodzinowy od prezesów naszego klubu. Solenizantowi życzymy wszystkiego najlepszego. O tym, że GieKSa jeszcze nie jest potęgą szybko poinformował Pana prezydenta Piotr Gruszka trener siatkarzy, który w swojej przemowie wbił lekką szpilkę w organizację meczów na Spodku- GieKSa nie może tam trenować przed meczami i apel Piotra Gruszki był jasny i czytelny – Dajcie nam tam trenować! Trener Gruszka w pewnym momencie nawet skradł „show” prowadzącym i przejął mikrofon z dużą dozą spontaniczności i klasy. Jak ważny był to „transfer” z punktu wizerunku i odbioru GieKSy pokazywały również rozmowy po gali gdzie do trenera ustawiały się kolejki do rozmowy.
Na gali pojawił się również popularny Andrut, który na pytanie, kto był jego trenerem w GieKSie odpowiedział Pan trener Krupa i dodał z uśmiechem, że całe życie jest pod skrzydłami Krupy….Krzyśkowi przypominamy, że zapomniał o jeszcze jednej Krupie w swej przemowie…. 
Piłkarzem Roku został Alan Czerwiński – rywalizacja była bardzo zacięta, ale wygrana Alana zasłużona patrząc na cały rok. Korzystając z okazji musimy się zatrzymać na chwilę przy tym zawodniku. Jak pewnie zauważyliście Alan od dawna nie udziela się w mediach na GieKSie ( jeden wywiad) oraz dla naszej strony. Jak często nam się zdarzało krytykować zawodnika i oceniać negatywnie tak teraz musimy napisać kilka słów o jego profesjonalnym podejściu do gry. Brak wywiadów zawodnik tłumaczył nam tym, że od tego są inni a on sam jest od trenowania i na tym chce się skupić. Bardzo aktywnie podchodził również do treningów indywidualnych z trenerem Leszkiem Dyją i jak widać są tego kapitalne efekty. W samym klubie w przeszłości często słyszeliśmy zdania „Gdyby wszyscy byli jak Alan to byśmy już weszli dawno do tej ekstraklasy”. Brawo Alan tak trzymaj i czekamy na więcej!
Był oczywiście trener Brzęczek – Na gali pokazano kapitalny film promujący nowy kalendarz GieKSy biorący udział w społecznych akcjach. Filmik jest naprawdę kapitalny i zachęcamy was do kupna kalendarza. Jeden moment w filmiku był szczególny dla trenera Brzęczka, który miał „trenować” dwóch chłopaków grających w „piłkarzy ki”. Trener jak zawsze bardzo ekspresyjnie podszedł do zadania i pokazał, że nawet w takiej „gierce” emocje są ogromne. Zapytany oto na gali powiedział, że szczerze to siebie nie poznawał….. My jednak mamy inne zdanie: ) To był nasz 100% trener a przed oczami stanęła nam reakcja trenera z Legnicy gdzie po meczu długo nie mógł ochłonąć po tym, co w ostatniej akcji zrobił Prażnowski… Pozwolicie, że tej sytuacji nie będziemy cytować… może kiedyś wam ją przedstawimy jak już osiągniemy nasz cel!
Na koniec to co interesuje was najbardziej czyli Transfery – Skoro dotarliście tutaj z czytaniem to mamy dla was zakulisową informację związaną z transferami. Wszystkich to najbardziej interesuje, więc przekażemy wam to, co słyszeliśmy oczywiście od anonimowych źródeł – GieKSa celuje w 5 nowych zawodników na tą rundę, którzy mają wyraźnie wzmocnić skład i dać jakość zespołowi.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
Najnowsze komentarze