Po dwóch tygodniach wróciliśmy na pierwszoligowe boiska. W tym okresie trener Piotr Mandrysz miał popracować z zawodnikami na tyle solidnie, aby z nowymi siłami wkroczyć w pojedynki o punkty. W ostatnich dwóch spotkaniach, które GieKSa rozegrała na Bukowej udało się zdobyć cztery punkty. Z ciekawością oczekiwaliśmy kolejnego starcia na własnym boisku – tym razem z Wigrami Suwałki.
Trener Piotr Mandrysz dał szansę debiutu nowym zawodnikom – Adrianowi Błądowi i Daliborowi Plevie. Od pierwszych minut po raz pierwszy w tym sezonie zagrał także Damian Garbacik, który wystąpił na stoperze. Łukasza Zejdlera oglądaliśmy na lewej obronie, w środku zagrał Pleva z Bartłomiejem Kalinkowskim. Po raz pierwszy od początku zagrał także Dawid Plizga, który miał być odpowiedzialny za rozgrywanie.
Od początku Wigry zaczęły grać dość odważnie i już w pierwszych minutach zbliżyli się kilkukrotnie pod pole karne. W 5. minucie strzelili nawet gola, ale sędzia odgwizdał spalonego. W 11. minucie w niegroźnej zupełnie sytuacji Garbacik zdecydował się podać do bramkarza. Problem w tym, że Abramowicz znajdował się poza jej światłem, w efekcie czego piłka wpadła do pustej bramki i oglądaliśmy bramkę a la Żewałkow Borucowi w meczu z Irlandią Północną w 2009 roku. Niestety katowiczanie nie potrafili się otrząsnąć. Grali słabo, topornie i nie stwarzali sytuacji. Nie potrafiliśmy rozgrywać ataku pozycyjnego, kontr też nie było, brakowało dynamiki. Jedynymi aktywami były dwie centry Plizgi, jego indywidualna akcja, po której strzelił w boczną siatkę i nieźle wykonany rzut wolny (pewnie obronił Budziłek). Po pół godzinie przez chwilę ta dynamika była większa, ale to trwało właśnie zaledwie przez chwilę. Do przerwy przegrywaliśmy 0:1…
Druga połowa nie przyniosła poprawy gry od początku. Dopiero gdy Wigry zaczęły się kwapić do większego ataku i zrobiło się trochę miejsca na boisku… nasze akcje stały się szybsze i kilkukrotnie dochodziliśmy do sytuacji strzałowych. Z dystansu uderzali Błąd i Frańczak, dobrą sytuację miał Mandrysz. Jako że jednak mecz był otwarty i goście kilka razy przenieśli się pod nasze pole karne, ale brakowało im jakości w wykończeniu. W 65. minucie na boisku pojawił się Grzegorz Goncerz. Nieco ożywienia wniósł, ale nadal gra nie zyskiwała na jakości. Z czasem pojawiało się coraz więcej niedokładności, a gra stawała się żenująca. 5 minut przed końcem po zagraniu innego rezerwowego Cerimagića, Gonzo wyszedł sam na sam, ale trafił prosto w Budziłka. W doliczonym czasie gry miał jeszcze lepszą sytuację i tym razem oddał dobry strzał, ale świetnie interweniował Budziłek. Nie udało sie jednak doprowadzić do wyrównania.
GKS Katowice stworzył sobie w ostatniej chwili kilka sytuacji, głównie za sprawą zmienników. Niestety obraz tego meczu to była kolejna totalna nędza i rozpacz. Gadki o dwóch tygodniach na poprawę gry można sobie w dupę wsadzić. Przegrywamy z coraz to gorszymi ogórami, z zespołem, który w 6 kolejkach strzelił 2 gole i zdobył 2 punkty. Nic z tej przypadkowej zbieraniny nie będzie.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Warchoły, bo tak potocznie nazywa się kibiców Radomiaka Radom, są naprawdę starą i solidną ekipą kibicowską na piłkarskiej mapie Polski. Ich wizerunkowy problem polegał na tym, że nie grali 36 lat w Ekstraklasie, więc nie było za bardzo możliwości, by o nich usłyszeć. W latach 90., kiedy kształtowały się wszystkie chuligańskie składy, Zieloni grali na poziomie obecnej II i III ligi, siejąc spustoszenie po okolicznych miejscowościach.
Ich żywot na trybunach zapoczątkował się pod koniec lat 70., a na dobre weszli w kibicowską mapę Polski w latach 80. Od zawsze byli pozytywni nastawieni do Legii Warszawa, natomiast wzajemna nienawiść między miastami Kielce – Radom, sprawiła, że z Koroniarzami mają do dziś największą kosę.
W sezonie 1984/1985, który był ich wtedy jednosezonowym epizodem, a my graliśmy ze sobą ostatni raz, zawarli zgodę z Legią, jadąc do stolicy w 1000 głów. Przyjaźń ta nie przetrwała ze względu na ostatnią kolejkę sezonu, w której Legia zremisowała z Pogonią Szczecin, przez co Portowcy utrzymali się w elicie, zaś Warchoły spadli z ligi.
W 1994 roku była ponowna próba nawiązania sztamy z Legią, jednak kością niezgody była Pogoń, z którą Legioniści kilka miesięcy wcześniej odnowili zgodę i fani z Radomia mieli w pamięci, przez kogo spadli z ligi, więc temat poszedł w zapomnienie.
Przez cały kolejny okres kibicowski fani Radomiaka związali się jedynie układem chuligańskim z GKS-em Bełchatów i Stalą Rzeszów, ale czas zweryfikował, że do siebie nie pasowali i relacje zostały zakończone. Okres bycia osamotnioną ekipą nie oznaczał, że stali w miejscu. Klub się piął w górę i grali na zapleczu Ekstraklasy, a dzięki temu, że polska scena kibicowska się mocno rozwijała, to dorobili się solidnych fan clubów takich ekip jak: Polonia Iłża, Proch Pionki czy Szydłowianka Szydłowiec (wszystkie już wymarły), które w swoim „primie” mocno się udzielały w regionie i trwała ciekawa regionalna rywalizacja z koalicją Broni Radom i Powiślanki Lipsko.
Odnośnie do derbowego rywala – Chłopców z placu Broni, którzy w latach 90. mieli naprawdę solidną bandę i dobrze funkcjonowali. W 2004 roku było apogeum wyjaśnienia kto „nosi spodnie” w mieście. Podczas derbów Broń – Radomiak, Zieloni wjechali na stadion gospodarzy i zajęli ich młyn, śpiewając: „Nie ma już Broni, w Radomiu nie ma już Broni”. Na uratowanie honoru gospodarzy wybiegła garstka kibiców Broni na przegrane starcie, ale było już po wszystkim. Po tym meczu ówczesna zgoda Broni – Hutnik Kraków podziękował im za przyjaźń.
Wiosną 2016 roku Radomiak zawarł układ chuligański z warszawską Legią, a finałem był mecz Radomiak – Siarka Tarnobrzeg jesienią 2017 roku, gdzie ogłoszono kibicowskiej Polsce, że Radom i Warszawę łączy sztama.
Nasze relacje z Radomiakiem ciężko opisać… Ostatni mecz ligowy na Bukowej graliśmy w październiku 1984 roku, czyli chwilę po tym jak Blaszok został oddany do użytku. Wtedy „luksusowa” trybuna i nikt nie zakładał, że będzie to siedlisko jednych z najwierniejszych grup kibicowskich w Polsce, które wyznaczą standardy, czym jest niezłomność w walce o swój klub.
W maju 1996 roku podczas meczu z Legią Warszawa, kiedy dostaliśmy sromotne lanie 0:5, doszło do zakończenia zgody z Avią Świdnik, która przyjeżdżając, usłyszała, że nic już nas nie łączy i nieświadoma tego dnia ekipa Radomiaka zawitała „po zgodę”, ale nie znalazła uznania ani chętnych do przybicia tej relacji, mimo bycia goszczonym wielokrotnie w Katowicach.
Jesienią 1996 roku na Bukowej odbył się mecz reprezentacji Polski z Mołdawią, który wygraliśmy 2:1, a samo spotkanie miało historyczny moment na naszym obiekcie, gdyż został wprowadzony przepis, że na meczach reprezentacji mogą obowiązywać tylko i wyłącznie biało-czerwone barwy, do których oczywiście nie wszyscy się zastosowali. Na Blaszoku (przy pełnym stadionie) zasiadło mnóstwo ekip, ale to chuligani GieKSy byli w tym dniu gospodarzami swojej trybuny i widząc 50-osobową ekipę Radomiaka w sektorze A, stojącą razem ze Stomilem Olsztyn i Polonią Bydgoszcz, wpadli w nich, przez co doszło do mocnej awantury, zaś „goście” musieli zostać wyprowadzeni przez policję ze stadionu. Na „pożegnanie” nasi chuligani wybili szyby w ich autokarze i niemal go wywrócili.
Jesienią 2016 roku los skrzyżował nas w Pucharze Polski, ale wtedy Szaleńcy z Bukowej nie mogli zawitać z powodu „remontu sektora gości”, co w późniejszych latach stało się mottem działaczy z Radomia. Obecnie Radomiak posiada nowy obiekt, powstał sektor gości, ale… nikt na nim nie zasiada. Miasto jest specyficznie uzależnione politycznie od służb mundurowych, które skutecznie wpływają na działaczy, przez co fani Radomiaka na meczach domowych bawią się sami. Jedynie mecz zgodowy z Legią Warszawa ma inny charakter widowiska, przez wspólny doping na jednej trybunie.
Do zobaczenia na Bukowej, bo Warchoły pierwszy i ostatni raz usłyszą huk z Blaszoka!
Ekstraklasa znowu na Bukowej. Pierwszy mecz GieKSa niestety przegrała z Radomiakiem Radom. Zapraszamy do fotorelacji z tego spotkania.
No i wielki mecz za nami. Doświadczyliśmy tego – niektórzy po raz pierwszy w życiu, inni po niemal jednej piątej wieku. Na Bukową zawitała ekstraklasa. Wspomniani w felietonie przedmeczowym Marcin Rosłoń i Kamil Kosowski musieli przeżyć niezły szok zasiadając na szczycie Trybuny Głównej, na miejscach prasowych. Obdrapanych z farby, z powiewem oldchoolu.
– To jest Bukowa, tu się żyje! – powiedział ten pierwszy na zakończenie transmisji Canal Plus, dając do zrozumienia, że poczuł ten już tak rzadki klimat dawnych czasów.
Morze ludzi na stadionie już długo przed meczem, ta żółta armia kibiców spragnionych wielkiego futbolu. Historia za chwilę miała dziać się na naszych oczach. Wielu kibiców spotykało dawno niewidziane twarze. Jak choćby autor tegoż felietonu, który mecz obserwował w towarzystwie swojego kolegi z podstawówki, z którym to przecież onegdaj na mecze ligowe się jeździło regularnie (pozdro Krzysiu!).
Piękna oprawa spotkania i mogliśmy grać. Niespotykane było to, że w początkowej fazie meczu nawet Główna stała, dopiero potem zaczęliśmy siadać. Czuć było, że to coś zupełnie innego niż te początki wszystkich poprzednich sezonów z 19 lat. No, może poza spotkaniem ze… Źródłem Kromołów w 2005 roku. Jakkolwiek by to dziwnie nie brzmiało, wtedy mieliśmy narodziny nowej GieKSy, które podczas tego czwartoligowego meczu zostały godnie uczczone.
Teraz to było ukoronowanie tego całego okresu i nagroda za te wszystkie lata. Będę utrzymywał, że wynik tego meczu miał drugorzędne znaczenie. Oczywiście punkty w lidze będą na pierwszy miejscu, ale ta inauguracja była po to, by ją po prostu przeżyć. Poczuć zapach ekstraklasy, poczuć klimat wielkiej piłki w Katowicach.
Dlatego apeluję o rozwagę przy ocenach za to spotkanie, bo czytając na forum wypowiedzi pomeczowe kibiców – oczy trochę więdły. Zasłużona krytyka po tym meczu – jak najbardziej, jednak defetystyczna narracja i rozprzestrzenianie widma bezdyskusyjnego spadku powodowała, że można było sobie zadać pytanie, czy niektórzy odnotowali w ogóle fakt awansu. Narracja ta niczym się bowiem nie różniła od wieloletnich na zapleczu elity. Można wręcz odnieść wrażenie, że choćbyśmy grali z Realem Madryt i przegrali np. 0:4, to psioczenie na tego czy tamtego, że się nie nadaje, że błędy trenera, byłoby wyraźne.
Nie chodzi o to, że chcę i zamierzam bronić kogokolwiek. Chodzi mi tylko o tę narrację. W meczu z Radomiakiem mieliśmy aspekty pozytywne i negatywne. I choć przed meczem mogliśmy oczekiwać wygranej z podobno zkryzysowanym Radomiakiem, to jednak ostatecznie – mimo przegranej – mecz ten pokazał, że z drużynami tego pokroju jesteśmy w stanie rywalizować.
Katowiczanie wykreowali sobie okazje bramkowe, stworzyli kilka dynamicznych, ciekawych akcji, a indywidualne wejście Rogali ze skrzydła było wręcz spektakularne. W drugiej połowie GKS zdominował Radomiak i przy odrobinie szczęścia mógł doprowadzić do wyrównania. Gra na czas rywali także dowodziła tego, że po prostu boją się o wynik. Choć i w ofensywie mogło być lepiej, to trzeba przyznać, że było całkiem nieźle.
Gorzej było z defensywą. Nasz zespół dawał się stłamsić i wepchnąć we własne pole karne, zawodnicy nie potrafili wybić piłki i zażegnać nawałnicy piłkarzy Baltazara. W zasadzie obie bramki padły po tego typu sytuacjach. Coraz bardziej pachniało bramką dla rywali, ten wskaźnik dochodził do czerwoności – aż następowało przesilenie – gol.
Nie chcę dywagować o personaliach, bo każdy widział, co się działo. Trener też starał się reagować (już w przerwie) i zapewne sam musi zobaczyć, kto się sprawdza na ekstraklasowym poziomie, a kto nie. Faktem jest, że na pierwszy mecz w ekstraklasie wyszliśmy tylko dwoma nowymi zawodnikami – Klemenzem i Galanem. No może trzema, bo Baranowicz był tak jakby nowy. Czy to była forma nagrody dla poszczególnych piłkarzy za awans – nie wiadomo. W kolejnych meczach jednak najprawdopodobniej proporcje nowych i starych zawodników będą już bardziej zbalansowane.
Widać było, że ekstraklasowe granie to inna para butów. W pierwszej połowie Radomiak pokazał ogranie, technicznie też byli niczego sobie. Trzeba się przystosować do nowych okoliczności. Pierwsza liga to był styl życia, Ekstraklasa też nim będzie – tylko innego rodzaju.
Nie ma co psioczyć, tylko zakasać rękawy i działać. Następne spotkanie gramy ze Stalą Mielec, rywalem wydaje się w naszym zasięgu. Ale to wszystko kwestia względna. Nie wiemy tak naprawdę, jaki poziom względem GKS mają rywale. Musimy więc organoleptycznie się o tym przekonać.
Gana
9 września 2017 at 20:04
Brawo Shellu za ostanie zdanie „Nic z tej przypadkowej zbieraniny nie będzie” Przykre i smutne,ale trafiłeś w setno.
Michałio
9 września 2017 at 20:11
Mandrysz wypierdalej z tym swoim szrotem,fachowiec jak po huju, od porażek z ogórkami nie rób wstydu chłopie nom i sobie
daro
9 września 2017 at 20:12
II LIGA WITA!!!!!!!!!!!!!!!!!!jak mozna przegrac z taka druzyna…..wstyd i hanba,rozwiazalbym ta druzyne z hukiem oni nie nadaja sie ani do B-Klasy
Robson
9 września 2017 at 20:12
Tego się nie dało oglądać po prostu żenada gdzie ten awans ?
CIErPLIWY
9 września 2017 at 20:13
Teraz derby z gorolami … wygrajcie to dla nas!
WIERNY
9 września 2017 at 20:15
Ciamajda kiedy zareagujesz?
Kibol
9 września 2017 at 20:17
Panowie spokojnie za rok po awans GKS na dobre i złe
WIERNY
9 września 2017 at 20:17
Z gorolami zremisują wygrany mecz i zaś niektórym zaswieci sie złudna nadzieja, w koło macieju to samo
WIERNY
9 września 2017 at 20:19
KIBOL AWANS MIAŁ BYĆ JUŻ 2 RAZY Z RZĘDU A TY DALEJ POWTARZASZ MANTRE cIAMAJDY
Bce
9 września 2017 at 20:23
Wlasnie idziemy z buta do Bogucic z browarem u yougola tlok. Zeby nawet remisu nie wyciagnac debile. Taki ch…. , ze przy nastepnej tak slonecznym dniu zawitam na B1. Pojda z dzieciakami i baba na dzialke do kumpla.
ROMANPOLSKA
9 września 2017 at 20:23
Emeryci i renciści tyle i już dajmy spokój z Mandryszami i innymi elementami. Czeka nas zjazd.Nie widać tego co dalej….
Deutsches Reich
9 września 2017 at 20:35
Chopy , wiym ze kozdy mo wkurw , jo som niywiem czy niy zjada ,
ale ze altrajchym wygromy i ze kurwiszonami polny stadion i SieG !!!
jo wierza !!!
Wiym ze jestech ciulniety ale …. , nawet ślubno mi to durch prawi 😉
Cale Moje Zycie GKS KATOWICE !!!
Kochom tyn klub !!!
pyrsk z GieKSiarskiyGo rAJCHU
Maks
9 września 2017 at 21:26
Chodza na GieKSa już z 40 pora lot….pamiętom Franka Sputa,Rothera,Olszę ps.,,Ola,,Bożyczków i innych aż po czasy Jasia Furtoka i Koniara, ale takiego gówna jak jest teraz to nigdy nie było….chopcy wracali z dancingów z Katowic na sporym kacu ale takiej kaszany nigdy nie grali….wtedy mieli jaja ,a teraz ta banda scwelonych wyżelowanych pedałkow jest bez jaj i mo to wszystko w dupie….to jest jakiś ,,kataklizm,, ….rzigać mi sie chce….napisoł bych że bydzie lepi ale chyba niy ma szans…Pyrsk !!!!
MARCIN
9 września 2017 at 21:32
Taktyka ciulata, powtarzam to od kilku lat, że najlepiej grać dwoma napastnikami i za nim ofensywy pomocnik no ale od lat jest przyjętę że z przodu jeden napastnik i dalej jak trener chce…. A może wypali, w koncu byś posłuchał bo coś mi się wydaję że jest się na wylocie !!!
zippo50
9 września 2017 at 21:35
Nie będę pisał ŻENADA
darek
9 września 2017 at 22:15
Na co czeka ciamajda wyjebac mandrysza z synkiem rowiazac kontrakt i wyjebac polowe pomocnikow. I zobaczymy czy bedzie im tak wesolo
Berol
9 września 2017 at 22:35
ja juz nie mam do tej drużyny jakichs wymagan science fiction typu awans tylko jedno chce by nas po prostu nie błazniła z kazdym, moze byc ten srodek tabeli sezon w dupe ale po prostu by nas nie błaznili by choc minimum honoru i ambicji mieli by choc udawali ze im sie cos chce ….
GieKSiorz
10 września 2017 at 00:22
dopóki cygan,krupa i inne fachmany nos będą robic w ciula to dalej bedemy pośmiewiskiem,klub z takimi tradycjami i tak go doprowadzić do sportowej ruiny.rzigac mi się chce,laza na GieKSa od lat 90-tych,zawsze była w moim sercu,moja mi godo zech ciulniety,ale posluchom w końcu baby i do poki cygany,i inne dziady będą za sterami tego klubu to nie będą lazil,szkoda moich nerwow.a tez się zastanawiom jeśli motala był taki cviulaty to czemu lubin go wzial,a może chop miol przykozane od cygana,krupy żeby specjalnie taki szrot sprowadzać?
supporterwnc
10 września 2017 at 10:45
Te CIErPLIWY… jakie derby? Derby to mogymy grać z Ruchem, Żabolami nawet z Cidrami ale nie z Zagłębiem!! No, ale jak na kerchofy sie rajzuje do Kielc…
Mario1964
10 września 2017 at 12:40
Głowy do góry i zapierdalamy dalej z tymi wszystkimi gorolami co z GieKSą grają na wzór meczu życia i mają wysokie premie za wygraną z GieKSą jebać ich damy rade!!!