Piłka nożna
Podsumowanie 10. kolejki
Za nami 10. kolejka ligowych rozgrywek. Pierwsza czwórka odskoczyła reszcie ligi na razie na 4. punkty. Zawisza i Flota wciąż bez porażki, natomiast Polonia nadal bez wygranej. Jeżeli nie zacznie punktować ostatnia czwórka ligowej tabeli, to mogą na długo ugrzęznąć pod kreską. Z faworytów zawiodła tylko- Miedź.
Flota Świnoujście – Dolcan Ząbki 2:0
Coraz słabsza forma zespołu trenera – Podolińskiego spowodowała, że zespół w tabeli jest już jedno miejsce „nad kreską”. Flota ciągle dominuje i zaskakująco przewodzi ligowej tabeli. Pytanie brzmi, czy oni tak na serio myślą o awansie? Małe miasto, mało kibiców, niski budżet miasta stawia pod znakiem zapytania zasadność walki o ekstraklasę. Piłkarze i trener mają jednak swoje ambicje i prawo ogrywać, kogo popadnie. Pierwsza połowa meczu bardzo wyrównana, a obie drużyny mogły pokusić się o 2 bramki. Bardzo aktywny, lecz nieskuteczny pod bramką, był doświadczony napastnik gości – Maciej Tataj, który zmarnował najlepszą sytuację w pierwszej połowie, jak i na początku drugiej. Na prowadzenie gospodarzy w 54. minucie wyprowadził – Piotr Kieruzel, który pewnie egzekwował jedenastkę. Do końca meczu sporo niedokładności i nieporadności z obu stron. Flota dobiła rywali strzelając na 2: 0 w doliczonym czasie gry. Strzelcem bramki – Christian Nnami. Widzów: 1600
Miedź Legnica – Okocimski KS Brzesko 0:0
Mecz, gdzie nie padają gole nie zawsze musi być nudny. Niestety nie można zaliczyć spotkania w Legnicy do tej kategorii. Mecz wyrównany, bez dużej ilości bramkowych sytuacji. Gospodarze zawiedli, natomiast – Okocimski , choć wciąż bez zwycięstwa to jednak z punktu na tak trudnym terenie może być zadowolony. Widzów: 3000
Polonia Bytom – Stomil Olsztyn 1:1
Bytomianie podobnie jak w Katowicach, tak teraz u siebie bardzo szybko zdobyli gola. Już w 3. minucie na prowadzenie zespół prowadzony przez trenera – Piotra Pierścionka, wyprowadził – Dawid Cempa. Jednak bohater gospodarzy był w sporej mierze winny tego, iż goście wyrównali w 35. minucie. Cempa się poślizgnął, piłkę przejęli goście i – Szymon Kaźmierowski pokonał – Mikę. W 50. minucie meczu, czerwoną kartkę za faul taktyczny, otrzymał piłkarz – Stomilu – Michał Świderski. Mimo gry w przewadze przez tak długi okres, Polonia nie była w stanie przechylić szali na swoją stronę. Bytomianie wciąż bez wygranej w lidze, ale również – Stomilowcy prezentują formę daleką od ideału. Warto podkreślić, że to goście mieli przewagę w tym spotkaniu, co odzwierciedlają statystyki. Na dodatek, chwilę po czerwonej kartce mieli kontrę, którą należało zamienić na bramkę. Mika świetnie obronił strzał kiepskiego – Strzelca…Tomasza. Widzów: 1150
Sandecja Nowy Sącz – GKS KATOWICE 0:2
Wszystko o meczu w innym miejscu naszej strony. Widzów: 2000
Zawisza Bydgoszcz – Warta Poznań 2:0
Bardzo dobry mecz w pierwszej połowie, „Zieloni” o dziwo bardzo aktywni ze sporą liczbą strzałów. Początek to prawdziwa dominacja – Warty i bramkowe sytuacje choćby – Trochima. Tymczasem mimo przewagi gości, bramkę zdobył – Zawisza. W 14. minucie na listę strzelców po asyście – Wójcickiego wpisał się – Adrian Błąd. Z każdą minutą coraz częściej do głosu dochodzili piłkarze – Szatałowa, ale ogólnie mecz toczył się w myśl zasady „ząb za ząb”, „akcja za akcję”. Druga połowa jeszcze lepsza niż pierwsza. Znakomita gra zawodników prowadzonych przez trenera – Owczarka. Warta zadziwiała w Bydgoszczy, tworząc mnóstwo okazji bramkowych. Goście byli jednak w kluczowych momentach drastycznie nieskuteczni. Za swoje zmarnowane okazje – „Warciarze” zostali pokarani w doliczonym czasie gry, kiedy to kropkę na „i” postawił – Gevorgyan. Cóż, tak poznaje się dobrą drużynę, że wygrywa, kiedy nie powinna. Zawisza wygrał mecz z bardzo dobrze dysponowaną – Wartą, która była lepsza w drugiej połowie. Widzów: 4000
Kolejarz Stróże – Cracovia Kraków 0:1
Podopieczni trenera – Wojciecha Stawowego zdobyli bardzo cenne 3 punkty, i są pierwszym zespołem, który pokonał – Kolejarza w Stróżach. Do 35. minuty kibice na stadionie ziewali i zastanawiali się, po co dziś wybrali się na mecz. Z boiska wiało nudą, ale wszystko wynagrodziło ostatnie 10. minut, kiedy to ataki przeprowadzali jedni i drudzy. 2 znakomite okazje zmarnowali gospodarze, co zemściło się w ostatniej minucie pierwszej odsłony. W 45. minucie podobnie jak w Katowicach z 35. metrów w kierunku bramki, huknął jak z armaty – Vladimir Bojlevic i piłka ugrzęzła w siatce. Druga połowa od początku trzymała w napięciu. Kolejarz dążył do wyrównania, ale dogodne okazje marnowali na zmianę – Stefanik z Gajtkowskim. „Pasy” znów groźne w końcówce, ponownie z dystansu próbował – Bojlevic, a potem – Dudzicz zmarnował między innym sytuację „oko w oko” z bramkarzem. W 85. minucie – Dudzicz wprawdzie strzelił gola, lecz arbiter liniowy zasygnalizował pozycję spaloną. Widzów: 1200
GKS Tychy – Arka Gdynia 0:0
Zasłużony remis na boisku w Jaworznie. Szkoda, że kibice zgromadzeni na stadionie oraz przed telewizorami nie doczekali się goli. Arkę dwa razy ratowała poprzeczka, a raz kapitan gospodarzy – Łukasz Kopczyk nie trafił do pustej bramki. Można powiedzieć, że był to remis ze wskazaniem na „gospodarzy”. Widzów: 700
LKS Nieciecza – ŁKS Łódź 3:1
Rozkręca się ekipa – Kazimierza Moskala. Po chimerycznym początku zespół „Słoników” wygrał 6. mecz z rzędu, tym samym w tabeli – Nieciecza awansowała na 3. miejsce. Sytuacja łodzian pomału staje się tragiczna, był to 9. mecz z rzędu bez wygranej. Gospodarze od początku rzucili się do ataków, co przyniosło efekty w 10. minucie, kiedy to bramkę zdobył – Emil Drozdowicz. Goście z tylko jednym groźnym strzałem, ale i tak niecelnym. W 38. minucie zrobiło się 2: 0 po golu – Jana Pawłowskiego i taki wynik widniał na tablicy , po pierwszych trzech kwadransach. Po wznowieniu gry wciąż przewagę mieli gospodarze, którzy chyba niewielkim nakładem sił, chcieli dowieźć wygraną do końca. W 81. minucie niespodziewanie bramkę zdobył ŁKS, a konkretnie – Jakub Więzik. Goście nie poszli jednak za ciosem, a na domiar złego dobił ich – Piotr Ceglarz, który w 88. minucie ustalił wynik meczu na 3:1. Widzów: 1200
Olimpia Grudziądz – Bogdanka Łęczna 1:1
60. sekund i po emocjach można by było rzecz po tym spotkaniu. Otóż w 4. minucie spotkania szybkie 1: 0 dla – Olimpii za sprawą – Roberta Szczota. Chwila radości, goście zaczynają od środka i bramka wyrównująca – Macieja Ropiejko. Emocji jednak nie zabrakło, gospodarze mieli przewagę natomiast podopieczni trenera – Rzepki sporadycznie sposobili się do kontrataków. Kontrowersyjna sytuacja miała miejsce w 44. minucie, wówczas mocny strzał –Smolińskiego obronił – Prusak, po chwili wypuścił jednak futbolówkę z rąk i chwycił ją ponownie, jednak gospodarze twierdzili, że piłka zdążyła już przekroczyć linię bramkową. Sędzia na protesty nie zareagował. W 45. minucie spotkania kontuzji doznał arbiter tego meczu i został zmieniony przez technicznego. Druga odsłona to przewaga – Olimpii, która zmarnowała dwie dogodne sytuacje. Mecz ostatecznie zakończył się podziałem punktów, z którego bardziej powinni się cieszyć goście. Widzów: 2300
3 spotkania wygrali gospodarze, 2 goście, a 4 spotkania zakończyły się podziałem punktów. Padło 15 bramek, co daje słabą średnią 1,6 gola na mecz. Na stadionach zameldowało się 17 150 widzów co, daje średnią 1905 widzów na mecz.
W 20. kolejce THL nasza drużyna wyruszyła do Tychów żeby zmierzyć się z miejscowym GKS-em.
Pierwszą tercję rozpoczęliśmy od szarpanej gry w tercji neutralnej. Dopiero w 4. minucie strzał na bramkę Fucika zdołał oddać Wronka, ale jego uderzenie nie sprawiło problemów bramkarzowi gospodarzy. W 7. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie pierwszej odsłony nasza drużyna stanęła przed szansą wyrównania wyniku za sprawą liczebnej przewagi. Pomimo oddania kilku groźnych strzałów, to żaden z naszych zawodników nie zdołał pokonać Fucika. W 19. minucie fantastyczną interwencją popisał się Eliasson ratując nas przed utratą drugiej bramki. Chwilę przed syreną kończącą pierwszą tercję Eliasson ponownie zachował czujność i pewnie obronił kolejne strzały gospodarzy.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od zdecydowanego ataku na bramkę Fucika, blisko zdobycia bramki był Wronka i Varttinen. W 24. minucie gospodarze zdobyli drugą bramkę, wykorzystując liczebną przewagę. Kilkanaście sekund później gospodarze ponownie podwyższyli. W 25. minucie nastąpiła zmiana bramkarza w naszej drużynie. W 28. minucie czwartą bramkę dla drużyny gospodarzy zdobył Drabik, wykorzystując bierną postawę naszych obrońców. W 33. minucie w sytuacji sam na sam z Fucikiem znalazł się Dupuy, ale jego strzał był za lekki, by pokonać bramkarza gospodarzy. Na sam koniec drugiej odsłony gospodarze po raz piąty wbili krążek do naszej bramki.
Trzecią odsłonę rozpoczęliśmy od kilku strzałów na bramkę Fucika. Jednak to gospodarze ponownie znaleźli drogę do naszej bramki, zdobywając szóstą bramkę w tym meczu. Minutę później po raz siódmy do bramki trafił Viinikainen. Na sam koniec meczu bramkę honorową dla naszej drużyny zdobył Jonasz Hofman.
GKS Tychy – GKS Katowice 7:1 (1:0, 4:0, 2:1)
1:0 Filip Komorski (Valtteri Kakkonen, Rafał Drabik) 06:16
2:0 Alan Łyszczarczyk (Rasmus Hejlanko, Valtteri Kakkonen) 23:23, 5/4
3:0 Mark Viitianen (Dominik Paś) 24:18
4:0 Rafał Drabik (Szymon Kucharski, Mateusz Bryk) 27:48
5:0 Mateusz Gościński (Hannu Kuru, Olli Kaskinen) 38:56
6:0 Hannu Kuru (Juuso Walli, Bartłomiej Pociecha) 45:23
7:0 Olli-Petteri Viinikainen (Alan Łyszczarczyk, Rasmus Hejlanko) 47:54
7:1 Jonasz Hofman
GKS Tychy: Fucik, Lewartowski – Viinikainen, Bryk, Łyszczarczyk, Komorski, Knuutinen – Kaskinen, Kakkonen, Jeziorski, Kuru, Heljanko- Walli, Pociecha, Karkkanen, Paś, Viitanen – Bizacki, Ubowski, Drabik, Kucharski, Gościński.
GKS Katowice: Eliasson, Kieler – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Anderson, Monto, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jo. – Chodor, Dawid, Hofman Ja.
Gdy wyjrzałem dziś za okno z pokoju hotelowego, zobaczyłem szron na pobliskich dachach. I tyle. Śniegu nie było ani grama, jedyne, co mogło nas przyprawiać o lekkie dreszcze to przymrozek i konieczność spędzenia tego meczu w tak niskiej temperaturze. Wiadomo jednak, że podczas dobrego widowiska można się porządnie rozgrzać i emocje sportowe niwelują jakiekolwiek atmosferyczne niedogodności. Głowiłem się, jak to jest, że w różnych rejonach Polski mamy atak zimy, a przecież okolice bieguna zimna, które teoretycznie najbardziej są narażone na popularny biały puch, tym razem są wolne od tego.
Gdy jechałem autobusem na mecz i zaczęło lekko prószyć – a było to o godz. 10.30 ani przez myśl nie przeszło mi, jak to się wszystko skończy. Po prostu – śnieg zaczął sobie padać, nie był to jakiś armagedon, a i same opady śniegu, choć były wyraźne, nie przypominały tych, które znamy z przeszłości.
Po wejściu na stadion zobaczyłem taką właśnie oprószoną murawę – niezasypaną. Białawo-zieloną lub zielonkawo-białą. Typowy widok, gdy mamy pierwsze opady śniegu w roku lub też szron po mroźnej nocy. Białe gunwo (że tak zejdziemy z romantycznej wersji o puchu) ciągle jednak z białostockiego nieba spadało. I w pewnym momencie rzeczywiście murawa stała się dość biała. Nie przeszkodziło to jednak obu drużynom oraz sędziom rozgrzewać się. Kibice wypełniali stadion, zwłaszcza ci z Jagiellonii jeszcze przed meczem głośno dopingując swój zespół. Sympatycy GieKSy powoli zaczęli wchodzić na sektor gości i też dali znać o sobie. Przyznam, że nie myślałem w ogóle o tym, że mecz może się nie odbyć. Nie miałem takiego konceptu w głowie.
Za łopaty wzięło się… kilka osób. Zaczęli odśnieżać pola karne. Wyglądało to tak, że na jednym skrzydle stało trzech chłopa i sami nie wiedzieli, jak się za to zabrać. „Gdzie kucharek sześć…” – powiedziałem Miśkowi. A na drugim skrzydle szesnastki jeden jegomość odśnieżył na kilka metrów szerokość pola karnego, pokazując, że „da się”. A tamci deliberowali. Do tej pory odśnieżone były tylko linie i wspomniany kawałek. Na drugim polu karnym natomiast jakiś artysta „odśnieżał” w taki sposób, że zagarniał, wręcz zdrapywał śnieg, zamiast go nabierać na łopatę. Nie trzeba być śnieżnym omnibusem, żeby wiedzieć, że średnio efektywna jest to metoda. Po niedługim czasie wszyscy położyli na to lachę i sobie poszli czy tam przestali działać.
Dopiero kilka minut przed meczem zorientowałem się, że sędzia się dziwnie zachowuje, wychodzi i sprawdza. Załączyłem Canal+, by nasłuchiwać wieści i tam było jasne, że arbiter Wojciech Myć sugerował, iż szanse na rozegranie tego spotkania są dość marne. Potem wyszedł na boisko jeszcze raz, ze swoimi asystentami i patrzyli, jak zachowuje się piłka. W moim odczuciu ta rzucana i turlana przez nich futbolówka reagowała normalnie, z odpowiednim odbiciem czy brakiem większego oporu przy toczeniu się po ziemi. Do końca miałem nadzieję, że mecz się odbędzie.
Sędzia jednak zadecydował inaczej. W wywiadzie dla Canal+ powiedział, że ze względu na zdrowie zawodników, a także ograniczoną widoczność – podejmuje decyzję o odwołaniu meczu. Podał też argument, że do pomarańczowej piłki przykleja się śnieg i tak jej nie widać. A linie, które zostały odśnieżone i tak za chwilę zostałyby zasypane.
Mecz się nie odbył.
Odniosę się więc najpierw do słów sędziego, bo już one są dla mnie kuriozalne. Odśnieżone linie po 40 minutach (także już po odwołaniu meczu) nadal były widoczne. I nie zanosiło się specjalnie na to, że mają zostać momentalnie zasypane. Nawet jeśli – to chwila przerwy w meczu lub po prostu w przerwie między dwiema połowami – pospolite ruszenie do łopat i gotowe. A argument o piłce to już kuriozum do kwadratu. Na Boga – przecież śnieg to nie jest jakiś klej czy oleista substancja. I nawet jeśli w statycznej sytuacji klei się do piłki, to jest ona cały czas KOPANA. Dla informacji pana Mycia – to powoduje drgania w futbolówce, a to (plus odbijanie się od ziemi) z piłki przyklejony kawałek śniegu strząsa. Więc naprawdę nie mówmy takich głodnych kawałków na głos, bo tylko wzmacniamy opinię o sędziach taką, a nie inną.
Trener Siemieniec już po decyzji mówił dla Canal Plus, że z punktu widzenia logistyki w rundzie jesiennej, nie na rękę jest im nie grać, w domyśle, że ten mecz trzeba będzie jeszcze gdzieś wcisnąć. Tylko przecież WIADOMO, że tego spotkania nie da się rozegrać jesienią, bo przecież po ostatnim meczu ligowym Jaga gra dwa razy w Lidze Europy plus jeszcze w środku grudnia zaległy mecz z Motorem. Więc z GKS musieliby zagrać tuż przed świętami, a przecież nikt przy zdrowych zmysłach nie przedłuży rundy GieKSie o dwa tygodnie z powodu zaległego meczu. Niech więc trener Adrian nie robi ludziom wody z mózgu. Poza tym trener powiedział, że ze względu na stan boiska, była to jedyna i słuszna decyzja i trudno nie było odnieść wrażenia, że z powodu napiętego terminarza właśnie TERAZ, dłuższy oddech dla Jagiellonii to najlepsze, co może ich spotkać…
A Rafał Górak? Bardzo dyplomatycznie mówił, że rozumie decyzję sędziów, ale chyba trzy razy podczas wywiadu dał do zrozumienia, jakie miał zdanie… Panowie za zamkniętymi drzwiami rozmawiali, każdy dał swoje argumenty. Trener zwrócił uwagę, że ze względu na szczelnie wypełniony sektor gości mogło to wyglądać inaczej. Że białe linie widać i przy dobrej woli organizatora, boisko można byłoby doprowadzić do stanu używalności. Że taki wyjazd bez meczu to dodatkowe koszty dla klubu. Jakbym więc miał typować, to pewnie wyglądało to tak „ej Rafał, wiesz, jak jest, jaką mamy sytuację, wiem, że nie jest to wam na rękę, ale zgódź się na przełożenie meczu, odwdzięczymy się dobrym winkiem”… Być może więc ze względu na solidarność kolegów po fachu i gentelmen’s agreement, szkoleniowiec, mimo że wolałby zagrać – nie oponował.
No i właśnie. To jest pytanie – czy komuś zależało, żeby wykorzystać opady i meczu nie rozegrać? Powiem wprost – reakcja organizatora meczu na tę „zimę” jest mocno zastanawiająca i nie wiem, czy Jagiellonia nie powinna z tego tytułu ponieść konsekwencji. Powtórzę – klub nie zrobił absolutnie nic, żeby ten mecz rozegrać. Począwszy od prognoz – przecież atak zimy w Polsce był już wczoraj, więc nie można było nie zakładać, że podobna sytuacja powtórzy się w Białymstoku. A jeśli tak, to przygotowuje się zastępy ludzi – choćby na wszelki wypadek – do tego, żeby boisko odśnieżyć. Pamiętacie, co było w zeszłym sezonie w meczu Radomiaka z Zagłębiem? Momentalnie, w ciągu kilku minut płyta po nawałnicy zrobiła się biała. Tam też było ryzyko przerwania i odwołania meczu. Ale ludzie robili, co w swojej mocy, odśnieżali, jak tylko się da i spotkanie zostało dokończone. Wczoraj w Rzeszowie kompletnie zasypany stadion został odśnieżony i mecz również się odbył. A w Białymstoku? Nie było chętnych czy nie miało ich być? Mogli nawet tych żołnierzy wziąć, co to zawsze są na trybunach. Cokolwiek. A tutaj kilku ludzi z łopatą zaczęło nieskładnie machać, ale chyba ktoś im powiedział, że to bez sensu – no i przestali.
Nie będę wnikał, czy na takim boisku można grać czy nie. Jak bardzo wpływa to na zdrowie zawodników. Wiem, że w przeszłości takie mecze się odbywały i nikt nie płakał i nie zasłaniał się ani zdrowiem, ani terminarzem. GieKSa taki mecz rozgrywała z Arką Gdynia – pamiętny z niewykorzystanym karnym Adamczyka – i jakoś się dało. Nie jest to może najbardziej estetyczne widowisko, ale mecz jest rozegrany i jest z głowy.
Natomiast tu nie chodzi o to, czy na zaśnieżonym boisku można grać. Chodzi o to, że nikt nie zajął się odśnieżaniem. Dlatego cała ta sytuacja ostatecznie wydaje mi się po prostu skandaliczna. Dosłownie godzinkę śnieg poprószył – bez jakiejś większej nawałnicy – i odwołujemy mecz.
I tak – piłkarze pojechali sobie na drugi koniec polski, by pobiegać na murawie stadionu Jagiellonii. Klub zapłacił za hotel, wyżywienie, przejazd. Teraz będzie to musiał zrobić drugi raz – najpewniej na wiosnę. Kibice zrywali się o drugiej w nocy, niektórzy pewnie nawet nie poszli spać, by stawić się na zbiórkę w ciemnych Katowicach. Jechali w tak wielkiej liczbie przez cały kraj – też przecież zapłacili za bilety i przejazd. I dostali w bambuko, bo paru osobom nie chciało się wyjść i doprowadzić boisko do jako takiego stanu.
Uważam, że PZPN czy Ekstraklasa, czy kto tam zarządza tym całym grajdołkiem, nie powinien przyzwalać na taką fuszerkę. To jest kupa kasy i czas wielu ludzi, którzy zdecydowali się do Białegostoku przyjechać. To po prostu jest nie fair.
Nieraz bywały jakieś sytuacje czy to z pogodą, czy wybrykami kibiców i kapitanowie lub trenerzy obu drużyn zgodnie mówili – gramy/nie gramy. Była ta wyraźna jednogłośność. A czasem spór. Grano nawet po zapaści Christiana Eriksena – choć tam akurat uważam, że ta decyzja była fatalna (choć z drugiej strony to Euro, więc logistyka dużo trudniejsza). Tutaj zabrakło determinacji, żeby mecz rozegrać. Rozumiem trenera Góraka, że podszedł dyplomatycznie do sprawy. Ja tego protokołu dyplomatycznego trzymać nie muszę i wysuwam hipotezę, że komuś na rękę był ten niezbyt wielki opad śniegu.
Dotychczas wielokrotnie pisałem i mówiłem, że cenię Jagiellonię i Adriana Siemieńca za to, jak łączą ligę i puchary. Byłem pod wrażeniem, że rok temu Jaga nie przełożyła spotkania z GKS na jesień, gdy sama była pomiędzy meczami z Ajaxem – trener gospodarzy dzisiejszego niedoszłego pojedynku mówił, że poważna drużyna musi umieć grać co trzy dni. Tym razem jednak w obliczu meczu z KuPS i końcówki ligi, takie zdanie przestało już zobowiązywać.
Nam nie pozostaje nic innego, jak przygotować się do sobotniego spotkania z Pogonią. Oby piłkarze GKS również wykorzystali fakt, że nie będą mieli Jagi w nogach i jak najlepiej mentalnie i fizycznie przygotowali się do spotkania z Portowcami. A z Jagiellonią i tak się już niedługo zmierzymy, bo za jedenaście dni w Pucharze Polski.
Kups!
W związku z atakiem zimy w Białymstoku i niezdatnymi według sędziego warunkami do gry mecz Jagiellonia Białystok – GKS Katowice został odwołany.
Najnowsze komentarze