Za nami 10. kolejka ligowych rozgrywek. Pierwsza czwórka odskoczyła reszcie ligi na razie na 4. punkty. Zawisza i Flota wciąż bez porażki, natomiast Polonia nadal bez wygranej. Jeżeli nie zacznie punktować ostatnia czwórka ligowej tabeli, to mogą na długo ugrzęznąć pod kreską. Z faworytów zawiodła tylko- Miedź.
Flota Świnoujście – Dolcan Ząbki 2:0
Coraz słabsza forma zespołu trenera – Podolińskiego spowodowała, że zespół w tabeli jest już jedno miejsce „nad kreską”. Flota ciągle dominuje i zaskakująco przewodzi ligowej tabeli. Pytanie brzmi, czy oni tak na serio myślą o awansie? Małe miasto, mało kibiców, niski budżet miasta stawia pod znakiem zapytania zasadność walki o ekstraklasę. Piłkarze i trener mają jednak swoje ambicje i prawo ogrywać, kogo popadnie. Pierwsza połowa meczu bardzo wyrównana, a obie drużyny mogły pokusić się o 2 bramki. Bardzo aktywny, lecz nieskuteczny pod bramką, był doświadczony napastnik gości – Maciej Tataj, który zmarnował najlepszą sytuację w pierwszej połowie, jak i na początku drugiej. Na prowadzenie gospodarzy w 54. minucie wyprowadził – Piotr Kieruzel, który pewnie egzekwował jedenastkę. Do końca meczu sporo niedokładności i nieporadności z obu stron. Flota dobiła rywali strzelając na 2: 0 w doliczonym czasie gry. Strzelcem bramki – Christian Nnami. Widzów: 1600
Miedź Legnica – Okocimski KS Brzesko 0:0
Mecz, gdzie nie padają gole nie zawsze musi być nudny. Niestety nie można zaliczyć spotkania w Legnicy do tej kategorii. Mecz wyrównany, bez dużej ilości bramkowych sytuacji. Gospodarze zawiedli, natomiast – Okocimski , choć wciąż bez zwycięstwa to jednak z punktu na tak trudnym terenie może być zadowolony. Widzów: 3000
Polonia Bytom – Stomil Olsztyn 1:1
Bytomianie podobnie jak w Katowicach, tak teraz u siebie bardzo szybko zdobyli gola. Już w 3. minucie na prowadzenie zespół prowadzony przez trenera – Piotra Pierścionka, wyprowadził – Dawid Cempa. Jednak bohater gospodarzy był w sporej mierze winny tego, iż goście wyrównali w 35. minucie. Cempa się poślizgnął, piłkę przejęli goście i – Szymon Kaźmierowski pokonał – Mikę. W 50. minucie meczu, czerwoną kartkę za faul taktyczny, otrzymał piłkarz – Stomilu – Michał Świderski. Mimo gry w przewadze przez tak długi okres, Polonia nie była w stanie przechylić szali na swoją stronę. Bytomianie wciąż bez wygranej w lidze, ale również – Stomilowcy prezentują formę daleką od ideału. Warto podkreślić, że to goście mieli przewagę w tym spotkaniu, co odzwierciedlają statystyki. Na dodatek, chwilę po czerwonej kartce mieli kontrę, którą należało zamienić na bramkę. Mika świetnie obronił strzał kiepskiego – Strzelca…Tomasza. Widzów: 1150
Sandecja Nowy Sącz – GKS KATOWICE 0:2
Wszystko o meczu w innym miejscu naszej strony. Widzów: 2000
Zawisza Bydgoszcz – Warta Poznań 2:0
Bardzo dobry mecz w pierwszej połowie, „Zieloni” o dziwo bardzo aktywni ze sporą liczbą strzałów. Początek to prawdziwa dominacja – Warty i bramkowe sytuacje choćby – Trochima. Tymczasem mimo przewagi gości, bramkę zdobył – Zawisza. W 14. minucie na listę strzelców po asyście – Wójcickiego wpisał się – Adrian Błąd. Z każdą minutą coraz częściej do głosu dochodzili piłkarze – Szatałowa, ale ogólnie mecz toczył się w myśl zasady „ząb za ząb”, „akcja za akcję”. Druga połowa jeszcze lepsza niż pierwsza. Znakomita gra zawodników prowadzonych przez trenera – Owczarka. Warta zadziwiała w Bydgoszczy, tworząc mnóstwo okazji bramkowych. Goście byli jednak w kluczowych momentach drastycznie nieskuteczni. Za swoje zmarnowane okazje – „Warciarze” zostali pokarani w doliczonym czasie gry, kiedy to kropkę na „i” postawił – Gevorgyan. Cóż, tak poznaje się dobrą drużynę, że wygrywa, kiedy nie powinna. Zawisza wygrał mecz z bardzo dobrze dysponowaną – Wartą, która była lepsza w drugiej połowie. Widzów: 4000
Kolejarz Stróże – Cracovia Kraków 0:1
Podopieczni trenera – Wojciecha Stawowego zdobyli bardzo cenne 3 punkty, i są pierwszym zespołem, który pokonał – Kolejarza w Stróżach. Do 35. minuty kibice na stadionie ziewali i zastanawiali się, po co dziś wybrali się na mecz. Z boiska wiało nudą, ale wszystko wynagrodziło ostatnie 10. minut, kiedy to ataki przeprowadzali jedni i drudzy. 2 znakomite okazje zmarnowali gospodarze, co zemściło się w ostatniej minucie pierwszej odsłony. W 45. minucie podobnie jak w Katowicach z 35. metrów w kierunku bramki, huknął jak z armaty – Vladimir Bojlevic i piłka ugrzęzła w siatce. Druga połowa od początku trzymała w napięciu. Kolejarz dążył do wyrównania, ale dogodne okazje marnowali na zmianę – Stefanik z Gajtkowskim. „Pasy” znów groźne w końcówce, ponownie z dystansu próbował – Bojlevic, a potem – Dudzicz zmarnował między innym sytuację „oko w oko” z bramkarzem. W 85. minucie – Dudzicz wprawdzie strzelił gola, lecz arbiter liniowy zasygnalizował pozycję spaloną. Widzów: 1200
GKS Tychy – Arka Gdynia 0:0
Zasłużony remis na boisku w Jaworznie. Szkoda, że kibice zgromadzeni na stadionie oraz przed telewizorami nie doczekali się goli. Arkę dwa razy ratowała poprzeczka, a raz kapitan gospodarzy – Łukasz Kopczyk nie trafił do pustej bramki. Można powiedzieć, że był to remis ze wskazaniem na „gospodarzy”. Widzów: 700
LKS Nieciecza – ŁKS Łódź 3:1
Rozkręca się ekipa – Kazimierza Moskala. Po chimerycznym początku zespół „Słoników” wygrał 6. mecz z rzędu, tym samym w tabeli – Nieciecza awansowała na 3. miejsce. Sytuacja łodzian pomału staje się tragiczna, był to 9. mecz z rzędu bez wygranej. Gospodarze od początku rzucili się do ataków, co przyniosło efekty w 10. minucie, kiedy to bramkę zdobył – Emil Drozdowicz. Goście z tylko jednym groźnym strzałem, ale i tak niecelnym. W 38. minucie zrobiło się 2: 0 po golu – Jana Pawłowskiego i taki wynik widniał na tablicy , po pierwszych trzech kwadransach. Po wznowieniu gry wciąż przewagę mieli gospodarze, którzy chyba niewielkim nakładem sił, chcieli dowieźć wygraną do końca. W 81. minucie niespodziewanie bramkę zdobył ŁKS, a konkretnie – Jakub Więzik. Goście nie poszli jednak za ciosem, a na domiar złego dobił ich – Piotr Ceglarz, który w 88. minucie ustalił wynik meczu na 3:1. Widzów: 1200
Olimpia Grudziądz – Bogdanka Łęczna 1:1
60. sekund i po emocjach można by było rzecz po tym spotkaniu. Otóż w 4. minucie spotkania szybkie 1: 0 dla – Olimpii za sprawą – Roberta Szczota. Chwila radości, goście zaczynają od środka i bramka wyrównująca – Macieja Ropiejko. Emocji jednak nie zabrakło, gospodarze mieli przewagę natomiast podopieczni trenera – Rzepki sporadycznie sposobili się do kontrataków. Kontrowersyjna sytuacja miała miejsce w 44. minucie, wówczas mocny strzał –Smolińskiego obronił – Prusak, po chwili wypuścił jednak futbolówkę z rąk i chwycił ją ponownie, jednak gospodarze twierdzili, że piłka zdążyła już przekroczyć linię bramkową. Sędzia na protesty nie zareagował. W 45. minucie spotkania kontuzji doznał arbiter tego meczu i został zmieniony przez technicznego. Druga odsłona to przewaga – Olimpii, która zmarnowała dwie dogodne sytuacje. Mecz ostatecznie zakończył się podziałem punktów, z którego bardziej powinni się cieszyć goście. Widzów: 2300
3 spotkania wygrali gospodarze, 2 goście, a 4 spotkania zakończyły się podziałem punktów. Padło 15 bramek, co daje słabą średnią 1,6 gola na mecz. Na stadionach zameldowało się 17 150 widzów co, daje średnią 1905 widzów na mecz.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
W niedzielne popołudnie piłkarze GKS-u Katowice pojechali na wyjazdowe spotkanie do Szczecina w ramach 27. kolejki PKO BP Ekstraklasy. W wyjściowej jedenastce doszło do czterech zmian i od pierwszej minuty zagrali Szymczak, Kuusk, Drachal i Gruszkowski.
Pierwszą połowę zaczęli zawodnicy GieKSy, ale nie stworzyli realnego zagrożenia. W trzeciej minucie Filip Szymczak wyszedł sam na sam z bramkarzem i mimo tego, że i tak był na spalonym, to nie zdołał pokonać Cojocaru. Chwilę później Alan Czerwiński ruszył prawą stroną boiska aż do linii końcowej i wrzucił piłkę w pole karne. Obrońca gospodarzy strącił futbolówkę wprost pod nogi Oskara Repki, który pokusił się o strzał zza pola karnego, ale został on zablokowany. Pierwszy kwadrans spotkania nie porwał piłkarsko, ale GieKSa częściej zapędzała się pod bramkę Pogoni i dłużej utrzymywała się przy piłce. W 15. minucie Kudła źle wybił piłkę i zrobiło się groźnie pod bramką GieKSy, na szczęście nasz bramkarz zdołał się zrehabilitować i wybronił strzał Kolourisa. Chwilę później znów Pogoń była bliska zdobycia bramki, ale zawodnik gospodarzy uderzył niecelnie. W 19. minucie zrobiło się sporo zamieszania w polu karnym Cojocaru, gdy Mateusz Kowalczyk delikatnie trącił piłkę głowa, zmieniając jej tor lotu, ale nic z tego nie wyszło. W kolejnych minutach gra przeniosła się głównie w środkową strefę boiska i żadna drużyna nie była w stanie skonstruować składnej akcji. W 33. minucie Koutris przeniósł piłkę nad bramką Kudły, uderzając lewą nogą. Chwilę później Drachal był bliski zdobycia bramki, ale w ostatnim momencie piłka mu odskoczyła. W 42. minucie Loncar uderzył głową z bliskiej odległości, ale Kudła zdołał ją wybić końcówkami palców. Po wznowieniu z rzutu rożnego Dawid Drachal chciał oddalić zagrożenie i w momenciem gdy wybijał piłkę, to podbiegł Kurzawa, który dostał prosto w skroń i potrzebował pomocy medycznej. W doliczonym czasie pierwszej połowy Gruszkowski rzucił się, aby zablokować strzał Koutrisa i piłka niefortunnie odbiła mu się od ręki. Po długiej przerwie i analizie VAR sędzia wskazał na jedenastkę, którą pewnie wykorzystał Koulouris. Po tej bramce arbiter zakończył pierwszą połowę.
Na drugą połowę GieKSa wyszła w takim samym składzie, natomiast w drużynie Pogoni doszło do jednej zmiany. Po czterech minutach drugiej połowy Koulouris znów wpisał się na listę strzelców – tym razem pokonał Kudłę z bardzo bliskiej odległości, a piłkę wrzucił Kamil Grosicki, który przepchał i objechał bezradnego Alana Czerwińskiego. W kolejnych minutach GieKSa, chcąc odrabiać straty, odsłoniła się jeszcze bardziej, co próbował wykorzystać Wahlqvist, ale uderzył bardzo niecelnie. Po upływie godziny gry trener Rafał Górak pokusił się o potrójną zmianę. Na boisko weszli Błąd, Bergier i Galan. Chwilę późnej Arkadiusz Jędrych wpuścił swojego bramkarza na minę. Źle obliczył odległość do Kudły i zagrał zbyt lekko i niedokładnie do tyłu. Kudła musiał opuścić bramkę, aby ratować sytuację i po serii niefortunnych podań piłka trafiła pod nogi Grosickiego, jednak jego strzał został zablokowany przez naszego bramkarza. W 68. minucie Sebastian Bergier wyszedł sam na sam z bramkarzem, ale nie trafił w światło bramki, była to idealna okazja na złapanie kontaktu. Chwilę później Loncar został sfaulowany przez Kuuska, ale sędzia puścił akcję i do piłki dobiegł Sebastian Bergier, który zaliczył… soczysty upadek. W kolejnych minutach gra zrobiła się bardzo rwana i było dużo niedokładności w obu zespołach. W 82. minucie Kacper Łukasiak pokonał Dawida Kudłę strzałem na dalszy słupek. Warto zaznaczyć, że ten zawodnik wszedł na boisko… minutę wcześniej. Pięć minut później Koulouris trzeci raz wpisał się na listę strzelców, pokonując Kudłę strzałem na długi róg. Chwilę później sędzia zakończył spotkanie.
6.04.2025, Szczecin
Pogoń Szczecin – GKS Katowice 4:0 (1:0)
Bramki: Koulouris (45-k, 49, 87), Łukasiak (82).
Pogoń Szczecin: Cojocaru – Wahlqvist, Loncar, Borges, Koutris (86. Lis), Gamboa, Ulvestad, Kurzawa (80. Smoliński), Przyborek (46. Wędrychowski), Grosicki (81. Łukasiak), Kolouris (88. Paryzek).
GKS Katowice: Kudła – Gruszkowski (62. Galan), Czerwiński, Jędrych, Kuusk (80. Komor), Wasielewski – Drachal (62. Błąd), Kowalczyk, Repka, Nowak (88. Marzec) – Szymczak (62. Bergier).
Żółte kartki: Kowalczyk.
Sędzia: Paweł Raczkowski (Warszawa).
Widzów: 19 938.
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najnowsze komentarze