Cztery dni po meczu z ROW Rybnik przyszło GieKSie mierzyć się z ekipą z drugiego krańca Polski, czyli Arką Gdynia. Rywale mieli za sobą dwa mecze u siebie, choć ten pierwszy był ponad dwa tygodnie temu – gdynianie przegrali wówczas z Okocimskim Brzesko. W ostatnią sobotę natomiast zaledwie zremisowali z Miedzią Legnica. Do Katowic chcieli przyjechać przełamać tą kiepską passę.
GKS opromieniony zwycięstwem z ROW miał ochotę na kolejną wygraną. Wiele osób, w tym kibice, podkreślali jednak, że styl nie był porywający. Trener Kazimierz Moskal dokonał w składzie dwóch zmian. Pierwsza była oczywista, czyli powrót Łukasza Budziłka, druga – to Tomasz Wróbel za Krzysztofa Wołkowicza.
Gra jednak od początku meczu nie układała się po myśli szkoleniowca i fanatyków. Zwłaszcza nie kleiła się gra w ofensywie. Sporo było błędów technicznych, a momentami mogliśmy przyczepić się o to, że nasi zawodnicy nie walczyli o niektóre piłki, grali wolno, zamiast dojść do piłki czekali na nią itd. Najlepszą sytuację w początkowej fazie meczu miał Michał Zieliński, który dostał prostopadłe podanie, w polu karnym minął rywala, ale strzelił nad poprzeczką. W odpowiedzi jeszcze lepszą okazję miał Dawid Kubowicz, który po rzucie rożnym uderzał z bliska głową, ale kapitalnie interweniował Budziłek. Nasz golkiper w jednym momencie zabawił się z rywalami i dwa razy (!) przed swoją bramką dryblował z przeciwnikami, przy czym ten drugi był nie do końca udany. Bardzo wzburzyło to trenera Moskala i trudno się dziwić. Na szczęście więcej w tym meczu Budziłek dał zespołowi dobrego. W pewnym momencie pierwszej połowy jednak kibice byli już nieco zirytowani nieporadnością GieKSiarzy. Arka jednak nie grała nic wielkiego i do przerwy mieliśmy remis.
W drugiej części gry od początku nie zobaczyliśmy już na boisku bezproduktywnych Janusza Gancarczyka i Michała Zielińskiego, a zastąpili ich Krzysztof Wołkowicz i Bartłomiej Chwalibogowski. Do ataku został przesunięty Przemysław Pitry. Wyglądało to nieco lepiej. Zawodnicy Arki atakowali dość wyraźnie, czym dawali sporo miejsca katowiczanom do kontr. Jeszcze przy stanie 0:0 kopia sytuacji z pierwszej połowy – czyli dośrodkowanie Arki z rzutu rożnego i strzał pod poprzeczkę – tym razem Krzysztofa Sobieraja – i znów świetna interwencja Budziłka. Z drugiej strony w podobnych okolicznościach bardzo dobrze uderzał Mateusz Kamiński, ale górą był Michał Szromnik. GKS żył w tym meczu z kontr, aktywni byli Chwalibogowski i Wróbel na skrzydłach, kilka dobrych akcji zaliczył Fonfara. Po jednej z akcji (akurat nie skrzydłem) właśnie Wróbel kapitalnie i niekonwencjonalnie podał prostopadle do Pitrego, a ten ze stoickim spokojem wykorzystał sytuację sam na sam. Szczerze mówiąc nie zanosiło się na tę bramkę, ale od tego momentu zobaczyliśmy odmienioną GieKSę. Pojawiła się walka, agresja, a także poprawiły się kwestie czysto piłkarskie. Brakowało co prawda dokładności, czasem dokonywane były złe wyboru, a Arka atakowała – nie można było być pewnym zwycięstwa. Jednak jedna akcja w końcówce, trochę przypadkowa, ale za to skuteczna, przyniosła drugą bramkę. Grzegorz Fonfara podał do Chwalibogowskiego, a ten miał co prawda kłopoty z opanowaniem piłki, ale ostatecznie uderzył z daleka i piłka wpadła do siatki Szromnika. Chwalibogowski w tym momencie znajdował się na pozycji napastnika, co jest absolutną nowością w porównaniu z czasami trenera Rafała Góraka. Ten gol dobił rywala i kilka minut później sędzia zakończył mecz.
GieKSa wygrała więc drugie spotkanie z maratonu meczów u siebie i – co tu dużo mówić – jest to bardzo pozytywna sprawa. GieKSa odrobiła zaległości i po ośmiu kolejkach jest na szóstym miejscu ze stratą tylko czterech do czołowej dwójki. To dowodzi tylko, że krótka seria wygranych naprawdę może znacząco zmienić układ sił tabeli.
Do poprawy pozostaje jednak jeszcze sama gra. Bo pierwsza połowa była słabiutka, natomiast po przerwie to było to, co chcielibyśmy oglądać, co najmniej to. Wierzymy, że katowiczanie są w stanie grać jeszcze lepiej.
A w niedzielę do Katowic przyjeżdża lider. W przypadku wygranej będzie można zbliżyć się do Dolcanu na jeden punkt. GieKSę naprawdę stać na zwycięstwo i obyśmy mogli w niedzielę mówić o jednym z najbardziej udanych tygodni w ostatnich latach!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
Igor
19 września 2013 at 11:38
Cieszy przede wszystkim to, że gra się poprawia. Z Miedzią to wyglądało tragicznie, z ROW-em w pierwszej połowie też (nieco lepiej w drugiej) a z Arką było już przyzwoicie. Były podania z pierwszej piłki, były strzały z dystansu, po bramce nie cofnęliśmy się do murowania własnej bramki, tylko były dalsze ataki. Myślę, że chłopaki są na dobrej drodze do wysokiego miejsca w lidze. Widać, że Moskal robi dobrą robotę. Jeżeli w niedzielę wygramy, to naprawdę, można jeszcze powalczyć o ekstraklasę. Nie gramy może wielkiego futbolu ale inni… też go nie grają.