W pierwszej połowie GKS stracił bramkę, a w akcjach ofensywnych raczej bił głową w mur. W drugiej wyglądało to znacznie lepiej, zawodnicy zagrali o poziom wyżej, stworzyli sporo sytuacji i w końcu strzelili dwie bramki. Oto jak się spisali piłkarze GKS w meczu ze Stomilem.
Łukasz Budziłek – 7
Po raz kolejny musiał się dołożyć do zwycięstwa. Interwencja w sytuacji sam na sam z Kato była kapitalna, wyjście w sytuacji sam na sam (kiedy był lobowany) też, bo zmusił rywala do błędu. Do tego dobra gra na linii. Aż dziw bierze, że ten młokos zachowuje się jak bramkarz, który na piłce zjadł zęby. Trafił nam się mega-golkiper i wypada sobie tylko życzyć, aby jak najdłużej grał w GKS. Z minusów (ale drobnych) pojawiły się ze dwa „dziwne” piąstkowania. Na szczęście jednak – choć ryzykowne – były skuteczne.
Alan Czerwiński – 6
Nie było najgorzej, ale Alan musi popracować nad pojedynkami 1 na 1 z szybkimi rywalami. Japończyk Kato kilka razy wymanewrował obrońcę, z drugiej strony zdarzyły się naszemu zawodnikowi dobre wślizgi w ostatniej chwili. Z przodu próbował, udzielał się, ale tak jakby czasem brakowało decyzji.
Mateusz Kamiński – 6,5
Jeden błąd w początkowej fazie spotkania, kiedy zagrał piłke wprost pod nogi rywala, a ten miał dobrą sytuację. Poza tym kilka niezłych interwencji, no i bardzo blisko gola po strzale głową.
Adrian Jurkowski – 5,5
Średni mecz stopera, na minus fatalny błąd przy bramce dla Stomilu – zawodnik dał się ograć „na raz”, przez co rywal miał przed sobą otwartą bramkę. Czasem niecierpliwimy się gdy za długo rozgrywa piłke w strefie obronnej, zdarza mu się jednak też podejść do przodu.
Rafał Pietrzak – 6
Średni mecz, w drugiej połowie miał okres uśpienia, kiedy to dwukrotnie w ciągu kilku minut lewą stroną bardzo groźnie przedarli się rywale. Próbował dużo z przodu ze średnim skutkiem, ale mocnym akcentem na koniec – świetnie wrzucił piłkę na długi słupek, po czym w efekcie padła bramka.
Rafał Figiel – 5,5
Szkoda tego walecznego zawodnika, który zostawia serce na boisku, a trener zdjął go jeszcze przed przerwą. Zabrakło Rafałowi walorów piłkarskich, było sporo niedokładności. Nie było tragicznie, szkoleniowiec widocznie uznał, że Janusz Gancarczyk może dać więcej. Na plus – dobre urozmaicone rozegrania rzutów wolnych z Rafałem Pietrzakiem.
Sławomir Duda – 6
Znów czarna robota w środku pola, bez fajerwerków i większych błędów. Często zawodnik jest niewidoczny, ale taka jest już dola defensywnego pomocnika. Mimo wszystko oczekujemy…trochę więcej.
Kamil Cholerzyński – 5,5
Było nieco niedokładności w poczynaniach zawodnika zwłaszcza w pierwszej połowie. Próbował rozgrywać, podłączał się do akcji ofensywnych, ale nie było z tego wiekszego efektu.
Grzegorz Fonfara – 7
Również bez błysku, takiego jak w Niecieczy, ale miał udział w akcji bramkowej, „dziubnięcie” piłki do Pitrego było bardzo ważnym momentem, no i zaliczył asystę przy pierwszym golu. Znów w roli ofensywnego pomocnika, potem się wycofał na wyjściową pozycję, ale i tak udzielał się z przodu. Niezłe próby strzałów z dystansu. Efektywny. Z drugiej strony gdzieś tam zamieszany w sytuację, po której padł gol dla Stomilu (strata w środku boiska).
Krzysztof Wołkowicz – 5
Zawodnik niespecjalnie widoczny w tym spotkaniu, po dobrej formie w poprzednich spotkaniach obecnie jest w nieco słabszej dyspozycji. W przeciwieństwie do poprzednich meczów nie dochodził też do sytuacji bramkowych.
Przemysław Pitry – 7
Niby trochę niedokładności, niby jakieś niecelne podania, ale to co zagrał w końcówce do Pietrzaka było klasowe i ta niekonwencjonalna zagrywka wymanewrowała zupełnie prawą stronę rywala. Szkoda, że nie decyduje się częściej na uderzenie z dystansu. Zdarzały się błędy techniczne w prostych sytuacjach przed bramka rywala.
Janusz Gancarczyk (grał od 39. minuty) – 6,5
Dobra zmiana, choć oczekujemy więcej. Przecież ten zawodnik ma taką szybkość i umiejętności, że powinien być pewniakiem w składzie. A jednak czegoś brakuje. Super zwód w polu karnym, gdy poradził sobie z dwoma rywalami, ale zabrakło już pary, aby strzelić mocniej i celniej. Za to asysta przy golu Goncerza – bardzo dobra, jak to się mówi – patelnia.
Grzegorz Goncerz (grał od 63. minuty) – 8
Co tu dużo gadać – niekwestionowany bohater meczu. Wszedł na pół godziny i zdobył dwie bramki, wcześniej trafił w słupek. Dochodził do sytuacji bramkowych, strzelał. Przy drugiej bramce wystarczyło dołozyć nogę, przy pierwszej – raz czytanie gry, dwa świetne wykończenie.
Michał Zieliński (grał od 83. minuty) – niesklas.
Wszedł na końcówkę, gdy trener postawił wszystko na jedną kartę. Był kilka razy przy piłce, ale nic wielkiego nie udało mu się w krótkim okresie zdziałać.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
Ooooo
3 listopada 2013 at 21:28
Figiel to najsłabszy zawodnik GKSy !! Nic nie daje w ofensywie , nie pasuje do tej drużyny !! Niech wraca skąd przyszedł
.mózG
12 listopada 2013 at 22:59
chyab Zieliński 😉