Zapraszamy do przeczytania fragmentów doniesień mediów na temat dzisiejszego meczu Stal Rzeszów – GKS Katowice.
1liga.org – Zapowiedź 14. kolejki Fortuna 1 Ligi
[…] Stal Rzeszów – GKS Katowice, niedziela 5 listopada, godz. 15:00
W Rzeszowie dojdzie do ważnej potyczki. Stal Rzeszów, która ma trzy punkty przewagi nad strefą spadkową, rywalizować będzie z GKS-em Katowice. Przewaga katowiczan nad strefą zagrożenia to pięć „oczek”. Obie drużyny sąsiadują jednak ze sobą w tabeli Fortuna 1 Ligi. Ten, kto odniesie ewentualne zwycięstwo, będzie mógł głęboko odetchnąć. Oba zespoły na pewno dadzą z siebie wszystko, bo w tym przypadku każdy punkt jest na wagę złota.
sportdziennik.com – Czas wziąć się do pracy
Po porażce z Polonią Warszawa GKS wydłużył fatalną serię meczów bez zwycięstwa. Kibice z Katowic odliczają kolejne spotkania, w których ich ulubieńcy zawodzą. Aktualnie licznik zatrzymał się na 7 spotkaniach ligowych, w których podopieczni trenera Rafała Góraka zdobyli zaledwie trzy punkty, ani razu nie wygrywając. Pojedynek z warszawianami miał być tym „na przełamanie”, jednak do tego nie doszło. Atmosfera wokół zespołu jest jeszcze gorsza niż była, o czym też informował sam szkoleniowiec katowiczan podczas pomeczowej konferencji prasowej.
– Dzisiaj w szatni mamy mentalne zgliszcza. Ważne jest, aby drużynę podnieść i w jakiś sposób dopingować ją w tym. Nie mówię tego, żeby piłkarzy usprawiedliwiać, bo to oni grają i biorą na siebie odpowiedzialność za porażkę. Zdają sobie sprawę z tego, że zawiedli, że nikt nie jest szczęśliwy. Nie chodzi o to, żeby ich głaskać, tylko trzeba powiedzieć po męsku, w oczy, co nie funkcjonuje tak, jakbyśmy chcieli. Trzeba brać się do roboty i stanąć naprzeciw wszelkim niedogodnością – stwierdził 50-letni trener.
Czy zespół rzeczywiście będzie w stanie się podnieść? O tym przekonamy się już w niedzielę w Rzeszowie. To właśnie na spotkanie ze Stalą wyjeżdżają piłkarze z Górnego Śląska. Czy będzie to łatwy mecz? Zależy, jak na to spojrzeć. Po ostatniej przerwie reprezentacyjnej rzeszowianie zremisowali z Zagłębiem Sosnowiec oraz ponieśli porażkę w Gdańsku z Lechią. Jednak patrząc na sytuację Stali z drugiej strony, w środku tygodnia byli w stanie wyeliminować z Pucharu Polski ekstraklasową Puszczę Niepołomice. Skoro stać ich było na to, stać ich również będzie na przeciwstawienie się GieKSie, która jest w niezwykle trudnej, żeby nie napisać dramatycznej, sytuacji.
Po niektórych spotkaniach GKS-u w tym sezonie Rafał Górak zwracał uwagę na fakt, że zespół wcale nie zasługiwał na porażkę, bądź remis. Zauważał, że nie zawsze słaby wynik odzwierciedlał to, jak radził sobie jego zespół na boisku. Jednak koniec końców najważniejsze są trzy punkty, o czym także mówił na niedawnej konferencji szkoleniowiec katowickiego zespołu.
– Wielokrotnie byliśmy bardzo blisko zdobycia trzech punktów, ale to się nie udawało. To zawsze w drużynie wzmaga niepewność i nie jest dobrze, jak drużyna traci rozpęd. Rzeczywiście dobrze weszliśmy w sezon, wyglądało wszystko bardzo dobrze, a ilość zdobywanych bramek była kluczem do tego, aby punkty zdobywać – stwierdził trener Górak, powracając pamięcią do sytuacji GKS-u po pierwszych sześciu kolejkach sezonu, gdy był najskuteczniejszym zespołem w lidze. Teraz katowiczanie znajdują się w zupełnie innej rzeczywistości. W siedmiu ostatnich meczach zdobyli zaledwie 3 gole, wszystkie z nich na wyjeździe.
Ciekawym zajęciem wydaje się analiza jednostek, jakie znajdują się w składzie GKS-u. Oczywiście cały zespół gra źle i celem skupienia się na jednym piłkarzu nie jest stworzenie z niego kozła ofiarnego, a ma być zademonstrowaniem marazmu, w jaki popadli katowiczanie. Na tapet weźmy Mateusza Maka. 31-latek dołączył do zespołu latem, żegnając się z ekstraklasową Stalą Mielec. Na papierze wyglądał jak fantastyczne wzmocnienie składu i już w swoim drugim meczu w GieKSie pokazał, co potrafi.
Zdobył dwa gole w spotkaniu z Chrobrym, a w piątej kolejce dołożył kolejne trafienie w Pruszkowie. Później przyszła kontuzja (ominęły go dwie kolejki), a po jej wyleczeniu Mak nie prezentuje już wysokiego poziomu. Co więcej, w ostatnich dwóch pojedynkach (z Górnikiem Łęczna i Polonią Warszawa) utracił miejsce w pierwszym składzie. Jeśli nawet tak doświadczony (i w miarę ceniony w Polsce) zawodnik nie jest w stanie wyróżniać się w GKS-ie, to oznacza, że drużynę czeka naprawdę sporo pracy, żeby wrócić do dobrej dyspozycji.
podkarpacielive.pl – Stal Rzeszów zagra z GKS-em Katowice
[…] Biało-niebiescy przystąpią do niedzielnego starcia w dobrych humorach po zwycięstwie nad ekstraklasową Puszczą Niepołomice.
Stal Rzeszów długimi momentami przeważała w tym meczu, do tego pomimo gry w osłabieniu przez ostatnie pół godziny, w niczym nie ustępowała faworyzowanym rywalom.
Karol Łysiak, Jesus Diaz czy Milan Simcak, do tego bardzo pewnie bronił Gerard Bieszczad. Może mieć to bardzo ważne znaczenie w kontekście rywalizacji z katowiczanami, którzy o 2 oczka wyprzedzają podopiecznych Marka Zuba.
Diametralnie inne nastroje panują przy Bukowej. Udany początek sezonu (14 pkt. w siedmiu potyczkach) wydaje się odległą historią przy dwóch remisach i czterech porażkach w kolejnych pojedynkach.
Piłkarze Rafała Góraka mogą szukać oparcia w historii: w ostatnich siedmiu starciach, tylko raz ulegli najbliższym oponentom, zaś w zeszłym sezonie dwukrotnie podzielili się z nimi punktami.
W składzie GKS-u można znaleźć zawodników, którzy mają za sobą występy w podkarpackich drużynach, jak choćby Michał Mak (ex aequo z Sebastianem Bergierem i Grzegorzem Rogalą- najlepszy strzelec zespołu) czy Przemysław Pęksa, który w ubiegłorocznych rozgrywkach reprezentował rzeszowski klub.
Wprawdzie obie ekipy znajdują się na bezpiecznych miejscach w tabeli, to jednak muszą zwracać uwagę na to, co dzieje się za ich plecami. Stąd też na stadionie przy ul. Hetmańskiej można spodziewać się zaciętego widowiska.
nowiny24.pl – Trener Stali ma do wyrównania rachunki z GKS-em Katowice. Pół Rzeszowa czeka na przełamanie Jesusa
– GKS dawno nie wygrał, ale z moich obserwacji wynika, że to drużyna bardzo dobrze zorganizowana, ze stabilnym składem, która przyjedzie do Rzeszowa mocno zdeterminowana – mówi Marek Zub, trener Stali Rzeszów.
Biało-niebiescy w Fortuna 1 Lidze ostatnio wyhamowali (punkt w 2 meczach), ale przed starciem ze Ślązakami dobrze się nastroili, bo w przekonujący sposób wyeliminowali z Pucharu Polski ekstraklasową Puszczę Niepołomice (1:0, ale zasłużone).
[…] Do Rzeszowa przyjedzie drużyna, która 26 sierpnia wypunktowała Resovię (3:0), po czym przez dwa miesiące zanotowała siedem meczów bez zwycięstwa, uzyskując w tym czasie jedynie trzy remisy.
– Początek rozgrywek był dla GKS-u obiecujący – kontynuuje coach stalowców. – Potem wpadli w dołek. Nie ma jednego powodu tych kłopotów, bo tracą bramki w różny sposób. Po błędach indywidualnych, ale też po stałych fragmentach gry.
Katowiczanie opadli tym samym na 12. miejsce w tabeli, stali się sąsiadem naszego zespołu, który ma na koncie 16 punktów. Dorobek stalowców jest o dwa „oczka” mniejszy, co stanowi dla nich oczywistą, dodatkową motywację do walki o pełną pulę.
Nie będę mówił, że chcemy zagrać od początku agresywnie, siąść na rywala. Planem jest zagrać mądrze, reagować odpowiednio do boiskowych wydarzeń. Myślę też, że przeciwnik też nie będzie ryzykował, bo kilkoma meczami zapracowaliśmy sobie na respekt – ocenia Marek Zub.
W zespole znad Wisłoka nie wystąpi po raz kolejny Szymon Łyczko (wyjechał z kadrą U’17 na mistrzostwa świata), po kontuzji do treningów wrócił już Szymon Kądziołka.
Trenera Stali zapytaliśmy tradycyjnie o przeszłość, czyli o skojarzenia z GKS-em z jego zawodniczej kariery. – Pamiętam, że jako piłkarz Igoopolu Dębica grałem w ekstraklasie mecz przeciw katowiczanom, który przegraliśmy, a ja miałem udział przy straconej bramce. Mam nadzieję, że w niedzielę wyrównam rachunki – uśmiecha się coach biało-niebieskich.
– Była też sytuacja, że miałem kontakt z Marianem Dziurowiczem, legendarnym prezesem katowickiego klubu. Miało to miejsce, gdy przyjechałem z Dębicy na testy do GKS-u, który trenował wtedy Orest Lenczyk. Pojawił się tam wtedy także Tomasz Tułacz. Ostatecznie spędziłem kilka dni w hotelu, na boisko nie wyszedłem, a z transferu nic nie wyszło – wspomina trener rzeszowian.
[…] Adler Da Silva ma trzy gole, Sebastien Thill otworzył swoje konto bramkowe, ale za nic w świecie nie może się przełamać Jesus Diaz, choć okazje na to ma właściwie w każdym meczu.
– Hmm, ja czekam, on czeka, pół Rzeszowa czeka na bramkę Jesusa. Gdy w końcu trafi do siatki, będzie to dla niego zbawieniem – zażartował Marek Zub.
A poważnie mówiąc, jeśli po pojedynku z GKS-em będziemy w podobnych nastrojach jak po meczu z Puszczą, to ten tydzień będzie można uznać za bardzo udany. Nawet mimo tego, że nie przywieźliśmy żadnego punktu z Gdańska dodał szkoleniowiec naszego pierwszoligowca
W poprzednim sezonie stalowcy dwukrotnie remisowali z GKS-em; 0:0 w Katowicach, następnie 1:1 u siebie.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Po ostatnim meczu z Arką Gdynia, humory w Katowicach były bardzo dobre. GieKSa odbiła się od dna i w fantastycznym stylu pokonała gdynian. Piłkarze Rafała Góraka chcieli podtrzymać tę passę. Ten sam plan miał jednak Górnik Zabrze, który również efektownie odprawił z kwitkiem Pogoń Szczecin. Przy Roosevelta zapowiadało się naprawdę świetne widowisko, przy rekordowej – 28-tysięcznej – frekwencji.
W GieKSie nastąpiła jedna zmiana w porównaniu z meczem z Arką. Kontuzjowanego Alana Czerwińskiego zastąpił Lukas Klemenz, czyli bohater meczu z gdynianami. W składzie zabrzan ponownie zabrakło Lukasa Podolskiego (ale był już na ławce), mogliśmy natomiast obawiać się dynamicznych Ousmane Sowa i Tofeeka Ismaheela.
Początek meczu był wyrównany, ale drużyny nie stwarzały sobie sytuacji bramkowych, choć gdyby w 5. minucie Adam Zrelak dobrze przyjął piłkę wyszedłby sam na sam od połowy boiska z Łubikiem. W 11. minucie lekko uciekał Klemenzowi Tofeek Ismaheel, który wbiegł w pole karne i nawijał naszego obrońcę, ale Lukas ostatecznie zablokował ten strzał. W 19. minucie Kubicki bardzo dobrze obsłużył prostopadłym podaniem Ambrosa, który kąśliwie uderzał, ale Dawid Kudła bardzo dobrze obronił ten strzał. Pięć minut później w pole karne próbował wdzierał się Borja Galan, ale jego strzał został zamortyzowany. W pierwszych trzydziestu minutach nieco lepiej prezentował się Górnik i mógł to przypieczętować bramką, gdy fatalną stratę przed polem karnym zaliczył Kacper Łukasiak, ale po wygarnięciu piłki przez Kubickiego nie doszedł do niej Liseth. Niestety cofnięta gra GKS nie opłaciła się. Galan dał bardzo dużo miejsca w polu karnym rywalowi, a Ousmane Sow skrzętnie to wykorzystał, wycofując piłkę na 16. metr do Patrika Hellebranda, który pewnym strzałem pokonał Kudłę. W końcówce GKS miał kilka stałych fragmentów gry, ale w przeciwieństwie do meczu z Arką, tutaj nie było z tego żadnego zagrożenia.
Początek drugiej połowy mógł być fatalny. Klemenz wyprowadzał tak, że podał do przeciwnika, piłka zaraz poszła do niepilnowanego Janży, ten wycofał do Sowa, analogicznie jak ten zawodnik w pierwszej połowie, jednak Sow strzelił technicznie obok słupka. Po chwili, w zamieszaniu w polu karnym po wrzucie z autu Kowalczyka, ekwilibrystycznie do piłki próbował dopaść Kuusk, ale nic z tego nie wyszło. Po chwili i tak było 2:0. W 53. minucie piłkarze GKS zagrali niebywale statycznie w polu karnym. Dośrodkowywał Ambros, a kompletnie niepilnowany, choć wśród tłumu naszych (!) zawodników Liseth z bliska skierował piłkę do siatki. W 61. minucie znów rozmontowali naszą dziurawą obronę rywale, Janża znów mając lotnisko na skrzydle, popędził i wycofał po ziemi, a Sow tym razem strzelił niecelnie. Po chwili mieliśmy zmiany, weszli na boisko Aleksander Buksa i debiutujący w GKS Jesse Bosch. Trzy minuty później było po meczu, gdy doszło do absolutnie kuriozalnej sytuacji. Marten Kuusk zagrywał do Kudły. Problem w tym, że naszego bramkarza nie było w bramce i piłka wpadła do siatki ku rozpaczy estońskiego defensora. Kilka minut później swoją szansę miał Ismaheel, ale po dośrodkowaniu z prawej stroną i strzale zawodnika bardzo dobrze interweniował Kudła. W 81. minucie z dystansu uderzał wprowadzony na boisko Lukas Podolski, ale znów obronił bramkarz. W 88. minucie na strzał zdecydował się Kuusk, a piłka musnęła górną stronę poprzeczki. Po chwili była powtórka, uderzał z daleka Gruszkowski i również piłka otarła obramowanie, tym razem spojenie.
Wygląda na to, że GKS przegrał to spotkanie już przed meczem, ewentualnie w trakcie pierwszej połowy. Nie da się z Górnikiem Zabrze, grając tak asekuracyjnie, liczyć na cud i to, że rywale nie strzelą bramki. Dodatkowo po utracie bramki posypało się całkowicie wszystko i nie dość, że nadal nie mieliśmy nic z przodu, to jeszcze popełnialiśmy katastrofalne błędy z tyłu, a gospodarze skrzętnie to wykorzystali. Był to najsłabszy mecz GKS w tym sezonie. Nie chodzi o wynik. Sposób gry był nieprzystający ekstraklasowej drużynie.
23.08.2025, Zabrze
Górnik Zabrze – GKS Katowice 3:0 (1:0)
Bramki: Hellebrand (40), Liseth (53), Kuusk (64-s).
Górnik: Łubik – Kmet (70. Szcześniak), Janicki, Josema (76. Pingot), Janża, Kubicki, Hellebrand, Ambros (70. Podolski), Sow (69. Dzięgielewski), Liseth, Ismaheel (76. Lukoszek).
GKS: Kudła – Wasielewski, Klemenz, Jędrych, Kuusk, Galan (70. Gruszkowski) – Błąd (70. Łukowski), Kowalczyk, Łukasiak (61. Bosch), Nowak (78. Wędrychowski) – Zrelak (61. Buksa).
Żółte kartki: Nowak.
Sędzia: Szymon Marciniak (Płock).
Widzów: 28236 (w tym 4300 kibiców GieKSy).
Sędzią sobotniego meczu Górnik Zabrze – GKS Katowice będzie Szymon Marciniak z Płocka. Śląski Klasyk odbędzie się w sobotę o godzinie 20.15.
Arbitra przedstawiać nie trzeba, ale jednak to zrobimy. Nasz sędzia międzynarodowy ma CV tak bogate, że ciężko objąć wszystko. Według portalu 90minut.pl pierwsze udokumentowane spotkanie to mecz Pucharu Polski w 2006 roku pomiędzy Spartą Augustów i Mrągowią Mrągowo. Szybko piął się po szczeblach kariery i już w kolejnym sezonie prowadził trzy mecze ówczesnej drugiej ligi, czyli zaplecza ekstraklasy.
Uwaga! Wówczas – 5 kwietnia 2008 poprowadził jedyny w swojej karierze mecz GKS Katowice, było to spotkanie w Turku, w którym GKS Katowice zremisował z miejscowym Turem 1:1. Poniżej możecie zobaczyć bramki z tego meczu, nakręcone przez autora niniejszego artykułu. Gola dla GKS zdobył wówczas Krzysztof Kaliciak, a wyrównał dobrze nam znany, grający później w GieKSie – Filip Burkhardt.
W sezonie 2012/13 przyszedł debiut w europejskich pucharach, gdy w Lidze Europy sędziował mecz Lazio z Mariborem. Dwa lata później zadebiutował w Lidze Mistrzów spotkaniem Juventus – Malmo.
Wyliczanie wszystkich prowadzonych przez Marciniaka meczów byłoby dużym wyzwaniem. Spójrzmy po prostu na zbiorczą liczbę spotkań, które prowadził konkretnym europejskim drużynom na przestrzeni tych lat – głównie w Lidze Mistrzów, a także w minimalnym stopniu w Lidze Europy:
Inter Mediolan – 10
Real Madryt – 9
Atletico Madryt – 8
Liverpool, PSG – 7
Juventus, Barcelona, Milan – 6
Bayern, Manchester City, Tottenham, Lyon, Benfica – 4
Sevilla, Feyenoord, Napoli – 3
W mniejszej liczbie prowadził też mecze takich drużyn jak m.in. Lazio, Fiorentina, Manchester United, Roma, BVB, Ajax, Bayer Leverkusen, Lipsk, Atalanta, OM, FC Porto, Chelsea, Sporting, Galatasaray czy Arsenal. Dodajmy, że w zestawieniu nie są uwzględnione spotkaniach w ramach choćby Klubowych Mistrzostw Świata, gdzie dodatkowo dwukrotnie sędziował Realowi Madryt.
W 2013 sędziował swój pierwszy finał Pucharu Polski – pierwszy z dwóch meczów Śląska Wrocław z Legią Warszawa. Później jeszcze trzykrotnie prowadził mecz finałowy na Stadionie Narodowym.
W swojej europejskiej przygodzie był arbitrem kilku spotkań, które obrosły legendą. Na przykład w 2017 był rozjemcą pierwszego meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów, w którym PSG pokonało Barcelonę 4:0. Ten mecz był preludium do historii z rewanżu, gdzie Blaugrana po niesamowitej remontadzie zwyciężyła 6:1. Rok później w tej samej fazie na Marciniaka posypała się lawina krytyki po meczu Tottenham – Juventus (1:2), w którym nasz arbiter popełnił duże błędy. W 2023 roku sędziował w półfinale pogrom Realu Madryt przez Manchester City, kiedy podopieczni Pepa Guardioli wygrali 4:0. A w zeszłym sezonie niesamowite spotkania w 1/8 i 1/2 finału pomiędzy Atletico i Realem oraz Interem i Barceloną – w obu przypadkach były to rewanże. W derbach Madrytu arbiter miał absolutnie nietypową sytuację, gdy w konkursie jedenastek Julian Alvarez dwa razy dotknął piłkę – co dopiero – i to w wielkich kontrowersjach – wykazał VAR. Znowuż w pojedynku na Giuseppe Meazza widzieliśmy prawdziwy spektakl piłki. Gdy w 87. minucie Raphinia trafiał na 3:2 dla Barcelony, wydawało się, że jest pozamiatane. Wyrównał w doliczonym czasie Acerbi, a w dogrywce Nero-Azurri za sparwą Frattesiego przechyli szalę na swoją korzyść.
Szymon Marciniak od dekady prowadzi też mecze reprezentacji. Prowadził spotkania na Mistrzostwach Europy i Świata. W 2016 roku był rozjemcą meczów Hiszpania – Czechy, Islandia – Austria i Niemcy – Słowacja. Podczas Mundialu w Rosji sędziował spotkania Argentyna – Islandia i Niemcy – Szwecja z fenomenalnym trafieniem Kroosa w doliczonym czasie z rzutu wolnego. Na Mistrzostwach Świata w Katarze prowadził spotkania Francja – Dania i Argentyna – Australia, a na Euro 2024 Belgia – Rumunia i Szwajcaria – Włochy.
Na deser zostawiliśmy oczywiście największe sukcesy polskiego sędziego. Czyli sędziowane finały. Najpierw finał Klubowych Mistrzostw Świata 2024, w którym Manchester City pokonał Fliminense 4:0. City zapewniło sobie udział w turnieju poprzez wygranie Ligi Mistrzów w 2023 roku, który również prowadził polski sędzia – Anglicy pokonali Inter Mediolan 1:0 po golu Rodriego. No i nade wszystko mecz meczów, najważniejsze wydarzenie w czteroleciu światowej piłki, czyli finał Mistrzostw Świata 2022 w Katarze: Argentyna – Francja. Finał niebanalny, bo z dwoma golami Leo Messiego i hat-trickiem Kyliana Mbappe. Marciniak był świadkiem ukoronowania Leo Messiego jako najlepszego piłkarza w historii futbolu, zwieńczającego swoją piękną karierę tytułem Mistrza Świata.
Ma w swoim dorobku także prowadzone finały Cypru, Grecji i Albanii oraz Superpuchar Europy.
Przechodząc do spraw przyziemnych – w obecnym sezonie Marciniak prowadził cztery spotkania ekstraklasy, w których pokazał 16 żółtych kartek (średnio 4 na mecz) i ani jednej czerwonej. Podyktował jeden rzut karny – dla Pogoni w meczu z Arką.
Oficjalnie prowadził tylko jedno wspomniane spotkanie GKS Katowice, natomiast na uwagę zasługuje fakt, że Marciniak był gościem specjalnym i sędzią podczas turniejów Spodek Super Cup 2024 i 2025. W obecnym roku zrobił też rzecz niesamowitą – prowadząc mecz w Arabii Saudyjskiej wieczorem dzień przed turniejem, sobie tylko znanymi sposobami przemieścił się do Katowic, by w Spodku już być około godziny 15.00 zwartym i gotowym do pracy.
Będzie to pierwszy Klasyk Szymona Marciniaka, bo mimo wielu wybitnych spotkań, nie udało mu się jeszcze poprowadzić hiszpańskiego El Clasico pomiędzy Realem Madryt i Barceloną.
Po meczu GKS Katowice – Radomiak Radom wypowiedzieli się trenerzy obu drużyn – Rafał Górak i Joao Henriques. Poniżej spisane główne wypowiedzi szkoleniowców, a na dole zapis audio całej konferencji prasowej.
Joao Henriques (trener Radomiaka Radom):
Nie mam zbyt wiele do powiedzenia. GKS strzelił trzy bramki, my dwie. Tyle mam do powiedzenia. Nasi zawodnicy do bohaterowie w tym meczu. Będziemy walczyć dalej.
Rafał Górak (trener GKS Katowice):
Ważny moment dla nas, bo pierwsza przerwa na kadrę to taka pierwsza tercja tej rundy i mieliśmy świadomość, że musimy zdobywać punkty, aby nie zakopać się. Wiadomo, jeśli chodzi punkty nie zdarzyło się nic zjawiskowego. Mamy siódmy punkt i to jest dla nas cenna zdobycz, a dzisiejszy mecz był bardzo ważnym egzaminem piłkarskiego charakteru, piłkarskiej złości i udowodnienia samemu sobie, że tydzień później możemy być bardzo dobrze dysponowani i możemy zapomnieć, że coś nam nie wyszło. Bo sport ma to do siebie, że co tydzień nie będziesz idealny, świetny i taki, jak będziesz sobie życzył. Ważne jest, jak sportowiec z tego wychodzi.
Tu nie chodzi o to, że nam się udało cokolwiek, bo udać to się może jeden raz, ale jak wychodzimy i zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy w opałach – a byliśmy w nich także w tym meczu. Graliśmy bardzo energetyczną pierwszą połowę, mogliśmy strzelić więcej bramek, a schodziliśmy tylko z remisem. Ze świadomością, że straciliśmy dwie bramki, a sami mogliśmy strzelić dużo więcej. No ale jednak obawa jest, że dwie straciliśmy.
Siła ofensywna Radomiaka jest ogromna, ci chłopcy są indywidualnie bardzo dobrze wyszkoleni, są szybcy, dynamiczni, niekonwencjonalni. Bardzo trudno się przeciw nim gra. Zresztą kontratak na 1:0 pokazywał dużą klasę. Niesamowicie jestem dumny ze swoich piłkarzy, że w taki sposób narzucili swoje tempo gry, byli w pierwszej połowie drużyną, która dominowała, stworzyła wiele sytuacji bramkowych, oddała wiele strzałów, miała dużo dośrodkowań. To była gra na tak. Z tego się cieszę, bo od tego tutaj jesteśmy. W drugiej połowie przeciwnik po zmianach, wrócił Capita, Maurides, także ta ławka również była silna. Gra się wyrównała i była troszeczkę szarpana. Natomiast niesamowicie niosła nas publika, dzisiaj ten nasz „żółty kocioł” był niesamowity i serce się raduje, w jaki sposób to odtworzyliśmy, bo wiemy jaką drogę przeszliśmy i ile było emocji. Druga połowa była świetnym koncertem i kibice bardzo pomagali, a bramka Marcina była pięknym ukoronowaniem. Skończyło się naszym zwycięstwem i możemy być bardzo szczęśliwi. Co tu dużo mówić, jeżeli w taki sposób GKS będzie grał, to kibiców będzie jeszcze więcej i ten nasz stadion, który tak nam pomaga, będzie szczęśliwy.
Bardzo cenne punkty, ważny moment, trochę poczucia, że dobra teraz chwila na odpoczynek ale za chwilę zabieramy się do ciężkiej roboty, bo jedziemy do Gdańska i wiadomo, jak ważne to będzie dla nas spotkanie.
Najnowsze komentarze