Katowiczanie przystąpili do tego spotkania z dwoma zmianami w wyjściowym składzie. Miejsce Pawła Pietraszki na środku siatki zajął Tomasz Kalembka, a na przyjęciu Serhija Kapelusa zastąpił Rafał Sobański. Ponadto w kadrze meczowej zabrakło rezerwowego rozgrywającego Macieja Fijałka, który doznał kontuzji nadgarstka i nie mógł brać udziału w spotkaniu. Nasi rywale z Lubina przystąpili do tego meczu bez zmian w wyjściowej szóstce.
Mecz zaczął się od pewnego ataku po skosie Quirogi, na co odpowiedział Terzić uderzeniem z drugiej linii. Już w drugiej akcji spotkania pomylił się Sobański trafiając piłką po prostej w aut, wyrównał Butryn zbiciem po bloku w aut, potem Michalski był skuteczny ze środka i tym samym odpowiedział Kohut (3:3). Fragment z błędami po obu stronach siatki i tylko Hain trafia ze środka, a Quiroga mocno po bloku w aut (6:7). Na dwa kolejne ataki Argentyńczyka (po skosie i znów po bloku rywali), odpowiedział Kaczmarek również wykorzystując ręce przeciwników (8:8). Pierwszy nasz przestój w grze zaczął się od serwisu Quirogi w aut, a potem był blok Terzicia na Butrynie, as Puparta gdy piłki nie podbił nasz libero Mariański i kontra w wykonaniu Kaczmarka po bloku w aut (8:12). Po przerwie na żądanie trenera Gruszki, skuteczną akcją na środku popisał się Kalembka, po niej Terzić trafił piłką w aut, a kontrę uderzeniem po bloku wykorzystał Butryn (11:12). Goście odpowiadają atakiem Kaczmarka po naszym bloku, a my Kohuta ze środka oraz asem Butryna i już był remis po 13. Następna seria błędów obu ekip (na zagrywce i w ataku) została przedzielona tylko blokiem Haina na Butrynie oraz mocnym uderzeniem Karola po rękach rywali po dłuższej wymianie (16:17). Od tego momentu zaczął się nasz najlepszy okres gry w całym tym meczu. Wyrównał Quiroga lekkim, plasowanym atakiem po prostej, potem była dwa z rzędu bloki Kalembki, na Michalskim i Kaczmarku (19:17). Po czasie dla gości, Butryn uderzył mocno po skosie na kontrze, a Pupart pomylił się w ataku trafiając piłką w aut (21:17), co zmusiło trenera Duflosa do wzięcia drugiej przerwy na żądanie. Dłuższą wymianę skończył skutecznie Sobański atakiem z drugiej linii i tylko Pupart zdołał na chwilę przerwać tę passą GKS-u trafiając po prostej (22:18). Potem Butryn również po prostej nie dał żadnych szans rywalom, następnie sędziowie odgwizdali lubinianom błąd dotknięcia siatki, a seta zamknął Sobański udanym blokiem (25:18). Bardzo dobra końcówka tej partii napawała optymizmem na dalszą część spotkania.
W drugi set bardzo dobrze weszli goście. Zaczął Pupart mocnym atakiem ze skrzydła, potem co prawda pomylił się w ataku Kaczmarek trafiają w aut, by następnie atakujący Cuprum uderzył znów po naszym bloku oraz lekko na kontrze i jeszcze as Puparta (1:4). Wreszcie Sobański blokując atak Terzicia zdobył punkt dla GKS-u po własnej akcji, ale Serb szybko się poprawił już w następnej akcji (2:5). Po dobrym ataku Sobańskiego po bloku i asie Butryna niwelujemy straty (4:5), ale na krótko. Kaczmarek ponownie wykorzystał nasz blok, a kontrę gości wykorzystał Terzić (4:7). Kilka akcji „punkt za punkt” zaczął Kohut blokiem na Kaczmarku, potem Hain trafił ze środka, a Quiroga uderzył mocno po prostej, Pupart trafił po rękach katowiczan, a Butryn mocno po prostej (7:9). Następnie Michalski trafił ze środka, a długa wymiana skończyła się silnym zbiciem piłki w nasz blok, po czym wpadła ona w nasze boisko (7:11). Po przerwie na żądanie dla trenera Gruszki pokazał się Kalembka trafiając ze środka oraz blokując atak Puparta, potem sędziowie pokazują dotknięcie siatki w naszym zespole, by następnie Butryn trafił mocno po skosie (10:12). Na dwa skuteczne ataki Kaczmarka (po rękach blokujących i po skosie) odpowiedział Butryn również zbiciem po skosie (11:15). Błąd podwójnego odbicia Komendy i blok Terzicia na Kohucie doprowadziły do wyniku 11:17. Na kolejny atak Terzicia po skosie, wreszcie odpowiedział zbiciem na raty Kohut (13:18). Dobry atak Butryna po rękach rywali, a potem piłka po uderzeniu Puparta nie została przebita na drugą stronę siatki, po czym Kapelus przekroczył linię ataku (14:21) i drugi time out dla Piotra Gruszki. Przypomniał o sobie Quiroga mocnym atakiem po skosie, potem mieliśmy bardzo długą wymianę z obronami z obu stron i słabymi atakami, zakończoną uderzeniem Puparta (15:22). Dobry atak Kalembki ze środka i mocny atak Kaczmarka ze skrzydła (16:23). Potem był blok Butryna na atakującym gości i serwis Karola w aut, a pierwszą piłkę setową zakończył na kontrze Hain zbiciem ze środka (17:25). Niestety ale był to slaby set w naszym wykonaniu, taki w „starym” stylu.
Po dziesięciominutowej przerwie zaczynamy dobrze… a właściwie to źle. Na mocny atak Butryna ze skrzydła, lubinianie odpowiadają blokiem Michalskiego na Karolu, potem Sobański trafił piłką w aut z drugiej linii, następnie był as Puparta oraz dłuższą wymianę skończył kiwką Terzić (1:4) i już trener Gruszka musiał zareagować czasem! Po przerwie Quiroga uderzył mocno po bloku w aut, Michalski trafił ze środka, a Sobański obił blok rywali i Hain zaatakował w aut (4:5). Środkowy gości szczęśliwie skorzystał z przechodzącej piłki po rękach Komendy, a Kaczmarek wykorzystał kontrę, a jakże, atakiem po naszym bloku (5:9). Wreszcie nasi siatkarze biorą sprawy w swoje ręce. Wpierw była kiwka Komendy z drugiej piłki, potem blok Kohuta na Hainie i jeszcze raz nasz środkowy wykorzystał kontrę, następnie Quiroga mocno uderzył po prostej oraz po skosie i gdyby nie nasze błędy własne to odrobilibyśmy więcej niż dwa oczka straty (10:12). W końcu dają coś od siebie goście i Pupart kiwnął w środek boiska, a w czasie ataku Kalembki ze środka, wchodzi dopiero na halę grupka kibiców z Lubina (11:13). Za sprawą mocnego ataku po skosie na kontrze Butryna oraz jego kiwki po dłuższej wymianie mieliśmy już remis po 13. Kolejny punkt Puparta po ataku z drugiej linii i jeszcze raz Karol mocno po bloku w aut. Po serii błędów własnych – trzech po naszej stronie i jednym po stronie przyjezdnych – kontrę lubinian wykorzystał Pupart trafiając po prostej, a po kolejnej długiej wymianie przypomniał o sobie Kaczmarek (15:19). Mocny atak ze skrzydła Butryna i blok Quirogi, po którym goście mieli cztery odbicia, na co odpowiedział Hain kończąc z przechodzącej piłki (17:20). Atak ze środka Kohuta oraz as Witczaka (19:20) dały nadzieję na dogonienie rywali. Niestety po time oucie dla gości, Pupart i Kaczmarek identycznymi atakami po bloku w aut (19:22) znów dali lubinianom większą przewagę. Jeszcze Karol dał nadzieję, wpierw kończąc mocnym atakiem ze skrzydła, a potem blokując atak Kaczmarka (21:22). Niestety potem Pietraszko zaserwował w siatkę, a bardzo długą wymianę znów wygrywają przeciwnicy za sprawą Puparta, a ostatni punkt zdobył Terzić przełamując nasz blok i piłka wpadła tuż za siatką (21:25). Gramy falami, a tak ciężko o korzystny wynik.
Czwartą partię zaczynamy bardzo dobrze, bo od asa Quirogi, na który co prawda odpowiedział Pupart zbiciem po naszym bloku. Ale potem mieliśmy mocny atak ze środka Kohuta, as Butryna i jeszcze raz Kohut na przechodzącej piłce, gdzie sędziowie pokazali dotknięcie siatki po stronie naszych rywali (5:2). Na blok Terzicia na Butrynie, odpowiadamy kiwką Komendy z drugiej piłki, po czym Pupart z drugiej linii, Masny z przechodzącej piłki na kontrze i as Kaczmarka dały prowadzenie gościom 6:7. Po dwóch błędach własnych z obu stron, Quiroga uderzył mocno po prostej, Kaczmarek znów obił nasz blok, potem Kalembka ze środka i mocne zbicie Butryna po rękach rywali i wciąż wynik kręcił się wokół remisu (11:11). Następnie mieliśmy bardzo mocny atak po prostej Kaczmarka i ustrzelony Komenda oraz autowe zbicie atakującego rywali (tak pokazali sędziowie), ale po challenge’u nastąpiła zmiana decyzji, bo piłka zahaczyła o linię boiska (11:13). Dobre ataki Sobańskiego w narożnik parkietu oraz mocny atak Butryna po prostej i zbicie Karola po rękach po zdecydowania najdłuższej wymianie tego meczu, przeplatamy błędami własnymi (14:15). Kolejny przestój w grze kosztował nas przegranie tej partii, jak i całego meczu. Zaczęło się od uderzenia po bloku w aut Terzicia, kontry Kaczmarka też po rękach naszych siatkarzy, potem były kolejne dwie kontry skończone przez Puparta (atakiem z drugiej linii i po złym przyjęciu zagrywki w naszym zespole) i jeszcze jedna udana kontra Kaczmarka po naszym bloku (14:20). No tak to jest, jak są problemy ze skończeniem własnych, pierwszych akcji! Tak wysokim prowadzeniem rozkojarzyli się chyba troszkę lubinianie, bo wpierw Kaczmarek zaserwował w siatkę, a potem atakujący gości trafił piłką w aut i to samo powtórzył Pupart (17:20). Czyżby gracze Cuprum mieli podać nam dłoń i zaprosić do tie-breaka? Niestety w najgorszym momencie Pietraszko zaserwował w siatkę, a później jeszcze Butryn uderzył mocno po bloku w aut, by następnie Kaczmarek zrobić to samo i kontrę skończył Pupart atakiem po skosie (18:23). Kalembka trafia ze środka, potem Butryn zawalił sprawę, nie przebijając prostej piłki na stronę rywali (19:24). Jeszcze walczymy i znów Kalembka wbija gwoździa, a potem po dłuższej wymianie Butryn zablokował atak Kaczmarka (21:24). Przy trzeciej piłce meczowej nie pomylił się już Kaczmarek uderzając po raz kolejny po naszym bloku i tym sposobem GieKSa przegrywa szóste spotkanie z rzędu! Coś niewiarygodnego!
17 grudnia (niedziela) – hala Szopienice – Widzów 430
GKS Katowice – Cuprum Lubin 1:3 (25:18, 17:25, 21:25, 21:25)
GKS: Komenda (2), Butryn (25), Kalembka (10), Kohut (10), Sobański (6), Quiroga (13), Mariański (libero) oraz Witczak (1), Pietraszko, Kapelus, Stelmach. Trener: Piotr Gruszka.
Cuprum: Masny (1), Kaczmarek (20), Michalski (5), Hain (6), Pupart (18), Terzić (10), Kryś (libero) oraz Gorzkiewicz, Makoś (libero). Trener: Patrick Duflos. MVP: Keith Pupart.
Przebieg meczu:
I: 5:4, 8:10, 15:14, 20:17, 25:18.
II: 2:5, 7:10, 11:15, 14:20, 17:25.
III: 2:5, 8:10, 14:15, 17:20, 21:25.
IV: 5:2, 9:10, 12:15, 14:20, 21:25.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
W niedzielne popołudnie piłkarze GKS-u Katowice pojechali na wyjazdowe spotkanie do Szczecina w ramach 27. kolejki PKO BP Ekstraklasy. W wyjściowej jedenastce doszło do czterech zmian i od pierwszej minuty zagrali Szymczak, Kuusk, Drachal i Gruszkowski.
Pierwszą połowę zaczęli zawodnicy GieKSy, ale nie stworzyli realnego zagrożenia. W trzeciej minucie Filip Szymczak wyszedł sam na sam z bramkarzem i mimo tego, że i tak był na spalonym, to nie zdołał pokonać Cojocaru. Chwilę później Alan Czerwiński ruszył prawą stroną boiska aż do linii końcowej i wrzucił piłkę w pole karne. Obrońca gospodarzy strącił futbolówkę wprost pod nogi Oskara Repki, który pokusił się o strzał zza pola karnego, ale został on zablokowany. Pierwszy kwadrans spotkania nie porwał piłkarsko, ale GieKSa częściej zapędzała się pod bramkę Pogoni i dłużej utrzymywała się przy piłce. W 15. minucie Kudła źle wybił piłkę i zrobiło się groźnie pod bramką GieKSy, na szczęście nasz bramkarz zdołał się zrehabilitować i wybronił strzał Kolourisa. Chwilę później znów Pogoń była bliska zdobycia bramki, ale zawodnik gospodarzy uderzył niecelnie. W 19. minucie zrobiło się sporo zamieszania w polu karnym Cojocaru, gdy Mateusz Kowalczyk delikatnie trącił piłkę głowa, zmieniając jej tor lotu, ale nic z tego nie wyszło. W kolejnych minutach gra przeniosła się głównie w środkową strefę boiska i żadna drużyna nie była w stanie skonstruować składnej akcji. W 33. minucie Koutris przeniósł piłkę nad bramką Kudły, uderzając lewą nogą. Chwilę później Drachal był bliski zdobycia bramki, ale w ostatnim momencie piłka mu odskoczyła. W 42. minucie Loncar uderzył głową z bliskiej odległości, ale Kudła zdołał ją wybić końcówkami palców. Po wznowieniu z rzutu rożnego Dawid Drachal chciał oddalić zagrożenie i w momenciem gdy wybijał piłkę, to podbiegł Kurzawa, który dostał prosto w skroń i potrzebował pomocy medycznej. W doliczonym czasie pierwszej połowy Gruszkowski rzucił się, aby zablokować strzał Koutrisa i piłka niefortunnie odbiła mu się od ręki. Po długiej przerwie i analizie VAR sędzia wskazał na jedenastkę, którą pewnie wykorzystał Koulouris. Po tej bramce arbiter zakończył pierwszą połowę.
Na drugą połowę GieKSa wyszła w takim samym składzie, natomiast w drużynie Pogoni doszło do jednej zmiany. Po czterech minutach drugiej połowy Koulouris znów wpisał się na listę strzelców – tym razem pokonał Kudłę z bardzo bliskiej odległości, a piłkę wrzucił Kamil Grosicki, który przepchał i objechał bezradnego Alana Czerwińskiego. W kolejnych minutach GieKSa, chcąc odrabiać straty, odsłoniła się jeszcze bardziej, co próbował wykorzystać Wahlqvist, ale uderzył bardzo niecelnie. Po upływie godziny gry trener Rafał Górak pokusił się o potrójną zmianę. Na boisko weszli Błąd, Bergier i Galan. Chwilę późnej Arkadiusz Jędrych wpuścił swojego bramkarza na minę. Źle obliczył odległość do Kudły i zagrał zbyt lekko i niedokładnie do tyłu. Kudła musiał opuścić bramkę, aby ratować sytuację i po serii niefortunnych podań piłka trafiła pod nogi Grosickiego, jednak jego strzał został zablokowany przez naszego bramkarza. W 68. minucie Sebastian Bergier wyszedł sam na sam z bramkarzem, ale nie trafił w światło bramki, była to idealna okazja na złapanie kontaktu. Chwilę później Loncar został sfaulowany przez Kuuska, ale sędzia puścił akcję i do piłki dobiegł Sebastian Bergier, który zaliczył… soczysty upadek. W kolejnych minutach gra zrobiła się bardzo rwana i było dużo niedokładności w obu zespołach. W 82. minucie Kacper Łukasiak pokonał Dawida Kudłę strzałem na dalszy słupek. Warto zaznaczyć, że ten zawodnik wszedł na boisko… minutę wcześniej. Pięć minut później Koulouris trzeci raz wpisał się na listę strzelców, pokonując Kudłę strzałem na długi róg. Chwilę później sędzia zakończył spotkanie.
6.04.2025, Szczecin
Pogoń Szczecin – GKS Katowice 4:0 (1:0)
Bramki: Koulouris (45-k, 49, 87), Łukasiak (82).
Pogoń Szczecin: Cojocaru – Wahlqvist, Loncar, Borges, Koutris (86. Lis), Gamboa, Ulvestad, Kurzawa (80. Smoliński), Przyborek (46. Wędrychowski), Grosicki (81. Łukasiak), Kolouris (88. Paryzek).
GKS Katowice: Kudła – Gruszkowski (62. Galan), Czerwiński, Jędrych, Kuusk (80. Komor), Wasielewski – Drachal (62. Błąd), Kowalczyk, Repka, Nowak (88. Marzec) – Szymczak (62. Bergier).
Żółte kartki: Kowalczyk.
Sędzia: Paweł Raczkowski (Warszawa).
Widzów: 19 938.
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najnowsze komentarze