Kontrakt Davidem Anona z GKS Katowice uległ automatycznemu przedłużeniu. Wpływ na to miała liczba występów i/lub minut spędzonych na boiskach w zeszłym sezonie. Hiszpan nie pojawił się jednak w Katowicach na starcie przygotowań do nowego sezonu. Następnie złożył oświadczenie o problemach rodzinnych, które zmuszają go do powrotu do ojczyzny. W klubie podeszli do tego w sposób wyrozumiały i nie zamierzają zawodnikowi robić problemów, ale porozumienie zawarte między GieKSą i zawodnikiem zakłada, że jeśli ten będzie chciał grać w piłkę w innym klubie w przyszłym sezonie, to musi znaleźć taki, który finansowo zrekompensuje nam stratę. Przy Bukowej nikt już nie traktuje Anona jako opcji na nadchodzący drugoligowy sezon.
Tyle wiemy z oficjalnych informacji dostępnych na portalach społecznościowych oraz z tekstów dziennikarzy. Szczególnie chciałbym zwrócić uwagę na wypowiedź dyrektora sportowego Roberta Góralczyka, który na łamach katowickiego „Sportu” powiedział: „Nie uwzględniamy Davida w planach sportowych, ale nie chcemy rozwiązywać jego kontraktu, bo nie jest to w naszym interesie. Tracimy bardzo dobrego zawodnika i chcemy załatwić to po ludzku. Nie chcę mówić o warunkach naszego porozumienia, bo to prywatne sprawy Davida. On sam nie wyklucza, że w Hiszpanii będzie grał, lecz musi znaleźć taki klub, który zrealizuje warunki zapisane w naszym porozumieniu”. Niby normalna postawa, której przyklaśnie każdy kibic GieKSy, ale jakże inna od tego, do czego przyzwyczajono nas w ostatnich latach w klubie.
Tyle informacji oficjalnych, czas na kuluary i domysły. Nie mam powodów, by zakładać, że Anon kłamie (lub wyolbrzymia) swoje problemy rodzinne, które nie pozwalają mu grać w Polsce. Niemniej nie mam też żadnych podstaw, by mu 100 proc. wierzyć. Daleko szukać nie trzeba — wystarczy przypomnieć, chociażby postawę Wojciech Trochima, który grał chorobą żony. Gdy odchodził z GieKSy, to powodem była choroba żony, ale w późniejszych wywiadach mówił, że chciał zostać, ale w klubie go nie chcieli. Przyłapany na takich zagrywkach wrócił ponownie do pierwotnej wersji. Załóżmy jednak dobrą wolę i w przypadku Anona zastosujmy domniemanie niewinności, więc ma duże problemy rodzinne i konieczny jest jego powrót do ojczyzny. Abstrahując od tego założenia, słychać tu i ówdzie, że Hiszpanowi nie widzi się granie na zaledwie trzecim poziomie rozgrywkowym w Polsce i chciałby zmienić klub. I znowu staram się nie myśleć o tym, że przecież wiedział, jaki podpisuje kontrakt, a swoją postawą na boisku również przyczynił się do spadku, więc niechęć do grania tak nisko jest dość kuriozalna. Dużo tych założeń na korzyść zawodnika, ale przyjmujemy wersję najbardziej dla niego pozytywną.
Co mógł zrobić klub? Nakazać zawodnikowi powrót do Polski i wypełnienie kontraktu. Wiadomo jednak, że z niewolnika nie ma pracownika, więc zapewne skoczyłoby się opłacaniem Hiszpana w rezerwach. Mogliśmy także rozwiązać kontrakt za porozumieniem stron i sprawić, że zawodnik stałby się wolny. I teoretycznie nic nie stałoby na przeszkodzie, by podpisał wtedy nową umowę, nawet z innym polskim klubem. Wszak często problemy rodzinne znikają, gdy sytuacja prawna piłkarza ulega zmianie. Znaleźliśmy jednak trzecie wyjście, które uważam za najlepsze — zawodnik nie będzie dostawał wypłaty, skoro nie będzie przebywał z drużyną. Ma czas na uporządkowanie spraw rodzinnych. Jak będzie chciał znaleźć inny klub i grać w piłkę w nachodzących sezonie, to niech jego nowy pracodawca (albo on sam) zrekompensuje nam finansowo stratę. Jest to postawa iście salomonowa, bo łączy sobie dwa czynniki: dobro klubu i zawodnika. Wszystko odbywa się po ludzku, bo dajemy komuś czas na uporanie się z problemami, ale nie zapominamy, że najważniejszy jest klub. O czym głośno i oficjalnie nikt nie powie? Strata Anona nie jest aż tak bolesna, jak się to pokazuje w mediach. Wszak rozmawiamy o zawodniku, który w 24 meczach zdobył zaledwie 3 bramki (w tym jedną z rzutu karnego). Nie wszystkie karty trzeba jednak odsłaniać.
Naprawdę cieszy mnie postawa dyrektora Góralczyka. Powinno to być normalne i standardowe działanie, ale niestety tak bardzo przyzwyczailiśmy się do tego, że klub na pierwszym miejscu stawiał wszystkich poza samym sobą, że jest to miła odmiana. I miejmy nadzieję, że nie jednorazowa. GieKSa na pierwszym miejscu!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Dotarła do nas smutna wiadomość o śmierci kibica GKS Katowice Grzegorza Sztukiewicza.
Grzegorz kibicował GieKSie „od zawsze” – jeździł na wyjazdy już w latach 90. Był także członkiem Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964”. Na kibicowskim forum wpisywał się jako NICKczemNICK, ale na trybunach był znany jako Sztukens.
Ostatnie pożegnanie będzie miało miejsce 4 września o godzinie 14:00 w Sanktuarium św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej – Gołonogu.
Rodzinie i bliskim składamy najszczersze kondolencje.
Po meczu GKS Katowice – Radomiak Radom wypowiedzieli się trenerzy obu drużyn – Rafał Górak i Joao Henriques. Poniżej spisane główne wypowiedzi szkoleniowców, a na dole zapis audio całej konferencji prasowej.
Joao Henriques (trener Radomiaka Radom):
Nie mam zbyt wiele do powiedzenia. GKS strzelił trzy bramki, my dwie. Tyle mam do powiedzenia. Nasi zawodnicy do bohaterowie w tym meczu. Będziemy walczyć dalej.
Rafał Górak (trener GKS Katowice):
Ważny moment dla nas, bo pierwsza przerwa na kadrę to taka pierwsza tercja tej rundy i mieliśmy świadomość, że musimy zdobywać punkty, aby nie zakopać się. Wiadomo, jeśli chodzi punkty nie zdarzyło się nic zjawiskowego. Mamy siódmy punkt i to jest dla nas cenna zdobycz, a dzisiejszy mecz był bardzo ważnym egzaminem piłkarskiego charakteru, piłkarskiej złości i udowodnienia samemu sobie, że tydzień później możemy być bardzo dobrze dysponowani i możemy zapomnieć, że coś nam nie wyszło. Bo sport ma to do siebie, że co tydzień nie będziesz idealny, świetny i taki, jak będziesz sobie życzył. Ważne jest, jak sportowiec z tego wychodzi.
Tu nie chodzi o to, że nam się udało cokolwiek, bo udać to się może jeden raz, ale jak wychodzimy i zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy w opałach – a byliśmy w nich także w tym meczu. Graliśmy bardzo energetyczną pierwszą połowę, mogliśmy strzelić więcej bramek, a schodziliśmy tylko z remisem. Ze świadomością, że straciliśmy dwie bramki, a sami mogliśmy strzelić dużo więcej. No ale jednak obawa jest, że dwie straciliśmy.
Siła ofensywna Radomiaka jest ogromna, ci chłopcy są indywidualnie bardzo dobrze wyszkoleni, są szybcy, dynamiczni, niekonwencjonalni. Bardzo trudno się przeciw nim gra. Zresztą kontratak na 1:0 pokazywał dużą klasę. Niesamowicie jestem dumny ze swoich piłkarzy, że w taki sposób narzucili swoje tempo gry, byli w pierwszej połowie drużyną, która dominowała, stworzyła wiele sytuacji bramkowych, oddała wiele strzałów, miała dużo dośrodkowań. To była gra na tak. Z tego się cieszę, bo od tego tutaj jesteśmy. W drugiej połowie przeciwnik po zmianach, wrócił Capita, Maurides, także ta ławka również była silna. Gra się wyrównała i była troszeczkę szarpana. Natomiast niesamowicie niosła nas publika, dzisiaj ten nasz „żółty kocioł” był niesamowity i serce się raduje, w jaki sposób to odtworzyliśmy, bo wiemy jaką drogę przeszliśmy i ile było emocji. Druga połowa była świetnym koncertem i kibice bardzo pomagali, a bramka Marcina była pięknym ukoronowaniem. Skończyło się naszym zwycięstwem i możemy być bardzo szczęśliwi. Co tu dużo mówić, jeżeli w taki sposób GKS będzie grał, to kibiców będzie jeszcze więcej i ten nasz stadion, który tak nam pomaga, będzie szczęśliwy.
Bardzo cenne punkty, ważny moment, trochę poczucia, że dobra teraz chwila na odpoczynek ale za chwilę zabieramy się do ciężkiej roboty, bo jedziemy do Gdańska i wiadomo, jak ważne to będzie dla nas spotkanie.
W przerwie reprezentacyjnej spotkały się drużyny GKS Katowice i Górnik Zabrze. Półtora tygodnia po ligowym Śląskim Klasyku, mogliśmy na Bukowej znów oglądać derbową rywalizację, tym razem w formie meczu kontrolnego.
W 10. minucie, po dośrodkowaniu z rzutu rożnego Łukowskiego, Arkadiusz Jędrych uderzał głową, ale nad poprzeczką. W 25. minucie GKS miał idealną okazję do zdobycia bramki. Znów po kornerze wykonywanym przez Łukowskiego, piłkę zgrywał Jaroszek, ta po rykoszecie leciała w kierunku bramki, gdzie na wślizgu jeszcze próbował ją wepchnąć do bramki Łukasiak, jednak obrońcy Górnika wybili piłkę z linii bramkowej. Po pół godziny pierwszą okazję miał Górnik – z około 17 metrów uderzał Chłań, ale czujny Rafał Strączek złapał piłkę. W 37. minucie do prostopadłej piłki z chaosu doszedł Eman Marković, który wyszedł sam na sam i płaskim strzałem pokonał Loskę. Chwilę później z kontrą ruszyli katowiczanie, Błąd i Rosołek mieli naprzeciw jednego obrońcę, Maciej zdecydował się na strzał, ale przeniósł piłkę nad poprzeczką. W 43. minucie ponownie Rosołek uderzał z dystansu, ale bez problemu dla Loski. Do przerwy GKS prowadził posiadając lekką przewagę. Górnik nie zagroził poważnie naszej bramce.
W przerwie trener dokonał kilku zmian w składzie. W 50. minucie po zwodzie uderzał na bramkę Wędrychowski, ale bramkarz bez problemu poradził sobie z tym strzałem. Chwilę później wdzierał się w pole karne Massimo, ale został powstrzymany. W 55. minucie znakomitą okazję miał Zahović, który dostał od Massimo piłkę i z centrum pola karnego uderzał na bramkę, jednak nasz golkiper świetnie interweniował. W 68. minucie Bród podał do Swatowskiego, ten uderzał kąśliwie, ale bramkarz wybił na róg. Po chwili korner wykonywał Rejczyk, a Jędrych uderzał głową, minimalnie niecelnie. W 74. minucie do wybitej przed pole karne piłki dopadł Chłań i strzelił mocno, ale świetnie interweniował nasz golkiper. Po chwili jednak było 1:1, gdy po rzucie rożnym najwyżej wyskoczył rekonwalescent Barbosa i mocnym strzałem głową doprowadził do wyrównania. W 82. minucie Galan uderzał z dystansu, ale prosto w ręce bramkarza. Trzy minuty przed końcem koronkową akcję przeprowadził… Klemenz z Buksą, a ten pierwszy po odegraniu znalazł się w idealnej sytuacji, jednak po nodze rywala strzelił nad poprzeczką. W 90. minucie katowiczanie przeprowadzili decydującą akcję. Galan podał do Swatowskiego, ten mocno wstrzelił, a na wślizgu Buksa strzelił zwycięską bramkę. Druga połowa była już bardziej wyrównana, a momentami Górnik osiągał lekką przewagę. Jednak to katowiczanie okazali się zwycięzcami i podobnie jak w ligowym klasyku na Nowej Bukowej, w samym końcu strzelili zwycięską bramkę.
3.09.2025 Katowice
GKS Katowice – Górnik Zabrze 2:1
Bramka: Marković (37), Buksa (90) – Barbosa (74)
GKS: (I połowa) Strączek – Rogala, Jędrych, Paluszek (8. Jaroszek), Wasielewski, Łukowski – Błąd Bosch, Łukasiak, Marković – Rosołek.
(II połowa) Strączek – Bród, Klemenz, Jędrych, Rogala (60. Trepka), Łukowski (60. Galan) – Wędrychowski, Bosch (60. Milewski), Marković, Rejczyk, – Buksa
Górnik: (wyjściowy skład): Loska – Olkowski, Szcześniak, Pingot, Lukoszek, Chłań, Donio, Goh, Dzięgielewski, Zahović, Massimo. Grali także: Podolski, Tsirogotis, Barbosa.
tomassi
24 czerwca 2019 at 06:42
Mam nadzieję że pan piłkarz szybko poradzi sobie
z problemami rodzinnymi.
Jednak jeszcze większą nadzieję mam na to,
że już go nie zobaczymy na Bukowej.
I bardzo bym był szczęśliwy gdyby ktoś jeszcze groszem
rzucił za jego kontrakt.
Jacek
24 czerwca 2019 at 07:13
Co to za brednie. Czemu po prostu nie można z nim rozwiązać kontraktu za porozumieniem stron? Nikt za takiego dziada nie zapłaci złotówki i tak. A my mamy młodzież ogrywać.
Irishman
24 czerwca 2019 at 08:40
@Jacek, przeczytaj raz jeszcze co napisał Kosa.
Ponieważ z niewolnika nie ma pracownika więc nikt go nie trzyma na siłę w Katowicach, a ponieważ nie ma go w drużynie więc mu nic nie płacimy. Natomiast jeśli miałby gdzieś grać to należy nam się jakiś ekwiwalent, bo za chwile okaże się, że z „przyczyn rodzinnych” chłop musi koniecznie przenieść się do Tychów, Mielca albo innej Niecieczy i po prosty wyszlibyśmy na głupków!
Poza tym facet ma jakąś tam wartość, a w Katowicach dziękować Bogu czasy gdzie szastaliśmy kasą skończyły się.
I ja też nie zarzucam Anonovi kłamstwa ale coś czuję, że za jakiś czas, jak sobie wyprostuje sytuację coś na nim zarobimy….. i to w złotówkach. 🙂
Jacek
24 czerwca 2019 at 12:51
No właśnie jak z niewolnika niema pracownika to Anon wyraźnie dał do zrozumienia że tu niechce grać. Chłop jest cieńki i ma 30 lat tak? A przecież może spokojnie przystać na nowy kontrakt i se siedzieć na trybunach do końca nowego kontraktu kasa leci? Tak? A tu się nagle znalazły w klubie szpece od zarabiania ha ha ha na takim szrocie w dodatku. Niech se idzie do Tychów i innych Termalic byleśmy do tego nie dopłacali a o zarobku to można zapomnieć.
kosa
24 czerwca 2019 at 19:42
@Jacek
Jak będzie siedział w Katowicach, to normalnie musi trenować i grać w GKS, ale przede wszystkim nie rozwiąże wtedy swoich problemów rodzinnych w Hiszpanii.
Jak będzie w Hiszpanii, to nie będzie od nas dostawał kasy, ale nie może grać w innym klubie, chyba że jakiś za niego zapłaci.
Nie wiem, co w tym trudnego do zrozumienia.