Hitowego spotkania GieKSy z Rakowem próżno było szukać w ramówce Polsatu, który wolał zaserwować mecz drużyn z ogona tabeli. Tradycyjnie więc w sposób kuriozalny musieliśmy czekać półtora dnia, żeby zobaczyć, kto faktycznie popełnił błędy, kto zaliczył kiksy i dlaczego przegraliśmy w Częstochowie. Niestety głównymi „aktorami” widowiska byli boczni obrońcy, którzy absolutnie sobie w tym meczu nie poradzili.
Mariusz Pawełek – 6,5
Kolejki lecą, a jedno się nie zmienia – jest to zawodnik, do którego nie mamy zastrzeżeń. W początkowej fazie meczu wybronił setkę. Potem tak skrócił kąt, że rywal posłał piłkę w eter. Niestety Kun znalazł na niego sposób i zamiast strzelać od razu – minął golkipera. Mamy nadzieję, że uraz jaki odniósł, nie jest zbyt poważny. Jeśli chodzi o mankamenty, to przydałoby się po pierwsze popracować nad wybiciami nogą, a po drugie – częściej wznawiać ręką.
Wojciech Lisowski – 2
Fatalny mecz, zawodnik za co się zabierał, to maścił. Czy to były interwencje pod presją, czy rozegranie na swojej połowie czy na połowie przeciwnika. Technicznie bardzo surowy, mnóstwo strat. Nie popełnił spektakularnych kiksów, jak Kupec czy Frańczak w poprzednich meczach, ale patrząc całościowo – występ z Rakowem był koszmarny.
Mateusz Kamiński – 5,5
Standardowa praca, co w tym meczu łatwe nie było. Niestety dał się bardzo łatwo ograć przy pierwszej bramce.
Tomasz Midzierski – 5,5
Kolejny mecz zawodnika i znów jeśli chodzi o destrukcję, nie ma się o co przyczepić. Oczywiście pewne błędy się przydarzyły, nie zablokował strzału Formelli, ale trudno go obciążać winą za utratę bramek. Natomiast nieco irytujące jest (w przypadku Kamyka również) to walenie długich piłek na pałę, byle mocniej, bez zadbania o precyzję. Rozumiemy, że to nie jest ich główne zadanie, ale wypadałoby popracować nad początkiem akcji, bo tracimy przez to wiele piłek.
Wojciech Słomka – 3
Przed obejrzeniem skrótu wersja opisu była taka: „Trudno rozpatrywać jego występ inaczej niż poprzez pryzmat drugiej straconej bramki”. Niestety okazuje się, że w większości akcji Rakowa ten zawodnik maczał palce albo właśnie sęk w tym, że… nie maczał. W jednej z sytuacji sam na sam dla rywala truchtał sobie rekreacyjnie w pole karne i jest to kolejny zawodnik, który olewa akcję defensywną i jeśli tego nie wyplenimy z głów coraz to nowych zawodników w GieKSie – nigdy nie będziemy odnosić sukcesów. Ponadto złe wybicia i straty. Co do drugiego gola, to jeśli zawodnik przy ofensywnym stałym fragmencie zostaje jako jedyny cofnięty, to po to, żeby gdy piłka do niego trafi wybić ją, wywalić na aut czy gdziekolwiek indziej. Wojciech „wybrał” kuriozalne podanie do przeciwnika i po tej akcji nie było już co zbierać.
Arkadiusz Woźniak – 5
Wystawiony na skrzydle już na wstępie zatracił swoje atuty. Niby kiedyś tam grał, ale tutaj było widać, że nie czuje się najlepiej na tej pozycji. Tym bardziej szkoda, bo mimo pewnego miotania się, widoczne było również doświadczenie i jakiś pomysł. Ale nie w tej taktyce. Zawodnik bezwzględnie musi grać w ataku. Jedno kapitalne zagranie do Rumina na sytuację sam na sam.
Kamil Kurowski – 5
Miał zastąpić Poczobuta i nie wyszło jakoś źle, ale nie dorównał poziomem Pitbulowi. Nie grał agresywnie, to była raczej miękka odmiana piłki. Był zamieszany w utratę drugiej bramki, ale nie ponosi głównej odpowiedzialności. Jako defensywny pomocnik – średniawka.
Dominik Bronisławski – 4
Zderzenie z pierwszoligową rzeczywistością okazało się bolesne. Po poprzednich niezłych meczach i bramce z Wigrami, na tle silniejszego rywala, Dominik nam się pogubił. Złe decyzje, brak chłodnej głowy, zbyt miękka gra. Niech to będzie dla niego piłkarska szkoła.
Grzegorz Piesio – 6
Zawodnik, który w przekroju całego dotychczasowego sezonu daje najwięcej jakości w ofensywie. Tylko ten pech. Poprzeczka z Tychami, słupek z Rakowem. Zawodnik naprawdę bardzo dobry technicznie i był jedynym ofensywnym zawodnikiem w Częstochowie, który coś sensownego próbował. Ale to nie wystarczyło.
Adrian Błąd – 4,5
Coś tam próbował, ale bez efektu. Bardzo przeciętny występ. Nie ma też tego zęba, którego nam prezentował po przyjściu do GieKSy. Przede wszystkim jednak trochę wykreowano go na specjalistę od stałych fragmentów gry, a w Częstochowie większość jego dośrodkowań z rzutów rożnych była na poziomie kolan. Czas zacząć nad tym pracować albo zmienić wykonawcę, bo odbieramy sobie siłę rażenia w tym elemencie. Dodatkowo to właśnie po fatalnym wykonaniu kornera, prosto do przeciwnika, poszła kontra bramkowa.
Daniel Rumin – 4
Zawodnik musi się ogarnąć w sytuacjach podbramkowych, bo zawala nam punkty. W zasadzie to powinien mieć w tym sezonie na koncie już 5-6 trafień, a poza zdobyczami w Łodzi i z Tychami pamiętamy go ze zmarnowanych dwustuprocentowych sytuacji. Fajnie, że jest ambitny, ale liczy się skuteczność. Z samej gry z Rakowem też niestety nie było dobrze. Nie radził sobie z twardymi obrońcami.
David Anon (grał od 62. minuty) – niesklas.
Wrzucony gdzieś chaotycznie do środka, to i gra była chaotyczna. Nie zrobił nic dobrego w tym meczu. Słaba zmiana.
Konrad Andrzejczak (grał od 82. minuty) – niesklas.
Zapamiętamy go jedynie z efektownego fryza.
Adrian Łyszczarz (grał od 87. minuty) – niesklas.
Zawodnik zasłużył meczem z Sandecją, by zagrać od początku. Niestety nie dostał szansy nawet przez 10 minut…
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do obszernej galerii z wyjazdu do Warszawy. GieKSa po szalonej końcówce pokonała Polonię 2:1. Zdjęcia przygotowała dla Was Madziara.
Prezentujemy zapis z konferencji po remisie 0:0 z Górnikiem Łęczna.
Pavol Stano: Uważam, że widzieliśmy dobre widowisko, choć bez bramek. Staraliśmy się eliminować te mocne strony GieKSy i grać tak, jak chcieliśmy. Zaangażowanie chłopaków było fajne, jakość adekwatna do meczu, wyglądało na to, że to zrobimy i doprowadzimy ten mecz do końca. Trzeba przyznać, że gospodarze też mieli sytuacje. Remis, każdy chciał więcej, trzeba ten punkt szanować.
***
Rafał Górak: Skończyło się meczem remisowym, wydaje się, że były momenty, gdzie Górnik Łęczna prowadził grę w sposób bardziej spójny. Nie można tu mówić jednak o czystych sytuacjach, a szkoda mi sytuacji Kuuska, najlepszej ze wszystkich. Widać progres w grze drużyny z Łęcznej, nie będę w jakiś sposób narzekał. Obawiam się o nasz stan kadrowy, mamy dwa treningi, a łatwy mecz nas nie czeka. Musimy ciężko pracować, by zawodników doprowadzić do dyspozycji, bo mamy dużo tych kontuzji. Dopadła nas grypa jelitowa. Trzeba szanować ten punkt i doceniam tę walkę z naprawdę dobrze grającym rywalem.
Urazy Rogali i Wasielewskiego?
Górak: Grzesiek to uraz mięśniowy, Marcin zmagał się z urazem od dłuższego czasu. Marcin, jak go znam, będzie robił wszystko, by być gotowym na następne spotkanie. Czasu mamy mało, trzeba myśleć o tym, kim ich zastąpimy.
Wracają demony jesieni?
Górak: Nigdy nie miałem demonów, nic mi się nie przypomina. Mocna liga i wymagający rywale, rzeczywiście dzisiaj ten punkt biorę do kieszeni, myślę o meczu w Warszawie.
Arek Jędrych stracił przytomność czy było to zwykłe zderzenie?
Górak: Nie stracił, natomiast otrzymał poważny cios. Nos jest złamany, ale to nie złamie Jędrycha.
Duża delegacja z GKS-u Tychy na trybunach. Było dziś jakieś ukrycie schematu?
Górak: Żadnego ukrycia schematu dzisiaj nie było.
Mecz z Polonią Warszawa to spotkanie z zespołem z dołu tabeli. Będzie to trudne spotkanie?
Górak: Zespół z Warszawy to zdeterminowany i niezły zespół. Mamy całkowity obraz tej drużyny, spodziewamy się naprawdę trudnego spotkania. Zdajemy sobie sprawę, że jest na co patrzeć i łatwo nie będzie.
Kończąc temat zawieszeń i nieobecnych zawodników. Ile meczów zawieszenia otrzymał Repka i jak powrót Komora?
Górak: Oskar dwa spotkania, więc nie będzie dostępny w Warszawie, a Komor można powiedzieć już w 80% wyleczony. Nie chcieliśmy dzisiaj ryzykować zawodnika, ale wydaje mi się, że te dwa dni doprowadzą go do 100% dyspozycji.
Prezentujemy zapis pomeczowej konferencji, po zwycięstwie GieKSy nad Polonią Warszawa 2:1.
Rafał Górak: Dzień dobry. Na pewno emocjonujące spotkanie, bo też sam scenariusz jego jest, można powiedzieć, dość specyficzny. Bramki jednak dla nas, w czasie już doliczonym, niewątpliwie te emocje podkręciły. Samo spotkanie było spotkaniem równym, myśmy dali się zaskoczyć, trochę niefrasobliwie weszliśmy w mecz. Daliśmy się zaskoczyć Polonii bramką, chcieliśmy odrobić tę bramkę w pierwszej połowie, ale tak jak mówię, spotkanie miało równy wymiar. Na pewno duży ciężar gatunkowy dla obu zespołów, chociaż wiadomo, że walczymy o ciut inne już dzisiaj cele. Ogromna determinacja, ogromna wiara w siebie mojego zespołu doprowadziła do tego, ze dzisiaj wyjeżdżamy stąd z trzema punktami, bardzo cennymi. Ja mogę tylko pogratulować zespołowi i temu, w jaki sposób reagował na boisku. Bardzo się cieszę z tego, że również nasi młodzi zawodnicy, również z naszej akademii, wnoszą jakąś cegiełkę do tego, że ten sezon z każdym meczem staje się dla nas coraz bardziej pasjonujący. Bardzo dziękuję mojej drużynie za ogromną determinację, za wolę walki, za zwycięstwo. Polonii życzę wszystkiego dobrego, bo to piękna historia i na pewno przepiękny klub.
GieKSa.pl: Czy jest pan zadowolony z postawy Bartosza Jaroszka? Był trochę zagubiony, jeśli chodzi o grę na wahadle.
Górak: To nie są oczywiste pozycje dla niektórych zawodników i rzeczywiście, rola Bartka dzisiaj na pozycji wahadłowego, a jednocześnie waga meczu i ciężar gatunkowy meczu, ja absolutnie nie powiem. Być może to są trudne momenty, wiadomo, że jesteśmy przyzwyczajeni do gry Marcina Wasielewskiego, czy Grześka Rogali, którzy są klasycznymi wahadłowymi. Liczyłem na doświadczenie Bartka, na jego ogromny charakter i na jego podejście do takich momentów. Zawsze można na niego liczyć, dzisiaj mnie absolutnie nie zawiódł w grze. Być może będą momenty, gdzie zwrócimy uwagę co poprawić, ale jestem zadowolony. Wasielewski nie grał z powodu czterech żółtych kartek, też zszedł ostatnio z drobnym urazem, Grzesiek Rogala również, no i walczymy z czasem. Wiem, że każdy dzień i praca naszych fizjoterapeutów na najwyższym poziomie będzie doprowadzała do tego, że w następnym meczu będę mógł na nich liczyć. Dzisiaj już też Komor w zasadzie wrócił do drużyny, a Oskar Repka skończył karę za czerwoną kartkę, Christian Aleman również, mam nadzieję, z każdym treningiem będzie bliższy i w każdym meczu będzie do naszej dyspozycji.
Pytanie o postawę Jakuba Araka, który wszedł i zdobył decydującego gola. Czy da mu ta bramka szansę na regularną grę?
Górak: Na pewno i Kuba i my, jako sztab, odczuwamy ogromną satysfakcję ze strzelonej bramki. Jestem bardzo zadowolony i zbudowany jego postawą. Jeśli napastnik nie dostaje minut, nie strzela bramek, to zawsze wokół niego robi się taka atmosfera ciężka, trudna. Trzeba się wykazywać ogromnym charakterem, gramy dla kibiców, oni nas po prostu oceniają. Taki jest nasz zawód, niekiedy ktoś jest za bardzo ktoś dotknięty, ale właśnie w takich momentach trzeba pokazywać swoją pasję do piłki. Moim zdaniem w niedalekiej przyszłości będzie świetnym trenerem, kapitalnie się z nim rozmawia o piłce, o tej sytuacji. On ją rozumie, wiem, że dzisiaj go to kosztowało dużo emocji, bo przecież to jest Warszawiak, tym bardziej bramka tutaj smakuje niesamowicie. Ja jestem ogromnie szczęśliwy, że zdobył tę bramkę.
***
Rafał Smalec: Myślę, że sporo czasu upłynie, zanim nie tylko ja, ale wszyscy zrozumiemy to, co się wydarzyło w końcówce spotkanie. Śmiało można powiedzieć, że graliśmy najlepszy mecz w ostatnim czasie, a zostajemy z niczym. Popełniliśmy katastrofalne błędy i straciliśmy wszystko, na co pracowaliśmy przez tak naprawdę 89 minut. Teraz jedyne, nad czym będziemy musieli się skupić, to żeby to zrozumieć i wyrzucić z głów, spokojnie przepracować następny mikrocykl. Co bym nie powiedział to i tak nie będzie miało znaczenia, bo zostajemy z niczym.
Pytanie: Kibice skandowali „Smalec do dymisji”. Czy taki scenariusz jest możliwy?
Smalec: Ja jestem trenerem Polonii i, z tego co wiem, nadal będę tę funkcję pełnił. Ja do dymisji się nie podam, władze nade mną ma prezes i jemu podlegam.
Piotr
24 sierpnia 2018 at 12:43
Słomka… Nie przekonuje mnie ten gość kompletnie. Jedyny jego przebłysk, który pamiętam to bramka w końcówce z Chrobrym. Tą drugą bramę można było nawet uratować, po minięciu Pawełka mógł chłopak na wślizgu pojechać i strzał zablokowany przed linią… No ale tylko wystawił nogę :/ szkoda
Zbigniew
24 sierpnia 2018 at 17:46
ha ha jak można opisać oceniając mecz napisać o fryzurze piłkarza ? trochę to słabe tak jakby piszący nie miał nic do powiedzenia sportowego ? bez sensu…wiem ze gość wszedł na 8 minut ale chyba lepiej juz nic nie pisać
Irishman
25 sierpnia 2018 at 04:28
Jeżeli mamy pretensje (słuszne) do Słomki, to trzeba też zauważyć, że trochę na minę wsadził go swoim podaniem Kurowski, który był tez zamieszany w pierwsza bramkę przez brak asekuracji Kamińskiego. Podobnie było w kilku innych akcjach, zakończonych na szczęście bez strat bramkowych.
Cóż, szkoda, że Kamil akurat musiał zastąpić Poczobuta, akurat w Częstochowie, gdzie zderzył się z nawet nie I-ligowa, co prawie ekstraklasową ścianą. To samo nasi inni, młodzi zawodnicy. Ale spokojnie, dajmy im czas, a wyeliminują te błędy. Tyczy się to także Rumina. Nie oczekujmy, że on będzie wykorzystywał każdą sytuację jak rasowy napastnik. To znaczy będzie ale jeszcze nie teraz, bo ma świetne do tego predyspozycje. Ale teraz nie nakładajmy na niego odpowiedzialności za wynik meczu, bo on póki co tego nie udźwignie. Niedługo tak ale jeszcze nie dziś.
Dlatego szkoda, że on nie mógł być zmieniony przez Woźniaka, albo odwrotnie. Widocznie trener chciał mieć na prawej pomocy doświadczonego piłkarza. Niestety właśnie po stracie piłki przez Woźniaka (wsadzonego z kolei przez Lisowskiego na minę) poszła akcja, po której straciliśmy pierwszą bramkę.
Irishman
25 sierpnia 2018 at 04:36
Cóż, wykartkowanie nam Poczobuta plus złe, jak się okazało po meczu, wybory trenera przyniosły taki efekt. Pocieszające jest to, że to był nasz najtrudniejszy mecz w rundzie jesiennej. A właściwie w całym sezonie, bo na wiosnę będziemy już zdecydowanie silniejszą drużyną. Byleby wtedy było o co grać. Myślę jednak, że jeśli tylko nie będziemy podejmować nerwowych działań, to będzie.