Dołącz do nas

Hokej Piłka nożna Piłka nożna kobiet Prasówka Siatkówka

Przegląd mediów: GKS Katowice wystrzelił (się) w kosmos

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Zapraszamy do przeczytania doniesień mass mediów z ostatniego tygodnia, które dotyczą sekcji piłki nożnej, siatkówki i hokeja GieKSy. Prezentujemy najciekawsze z nich.

Dla drużyn kobiecej i męskiej ogłoszono plan przygotowań do rundy wiosennej rozgrywek. Dziennik Zachodni podsumował kończący się rok w wykonaniu piłkarzy GieKSy. Miasto kolejny raz ogłosiło przetarg na budowę boisk treningowych „pod balonem” na terenie Bukowej. Bramka strzelona Cracovii przez Adriana Błąda została uznana za najpiękniejszy gol Ekstraklasy. W sprzedaży pojawił się IV tom „Monografii sekcji piłkarskiej GKS Katowice” – do kupienia w oficjalnym sklepie kibiców Blaszok i oficjalnym sklepie klubowym. Media donoszą o zainteresowaniu klubu piłkarzem Rakowa – Benem Ledermanem oraz zakończeniem formalności z przedłużeniem kontraktu Märtena Kuuska.

Drużyna siatkarzy rozegrała w ubiegłym tygodniu jedno spotkanie – przegrane 1:3 ze Stalą Nysa. Następny mecz rozegramy 30 grudnia o 20:30 na wyjeździe ze Jastrzębskim Węglem.

Hokeiści w ubiegłym tygodniu rozegrali trzy spotkania. Zespół kolejno pokonał GKS Tychy i JKH GKS Jastrzębie po 3:2 (z JKH po dogrywce) oraz przegrał z Energą Toruń 3:4 (po rzutach karnych). W najbliższą sobotę drużyna rozpocznie zmagania o Puchar Polski. Spotkanie z GKS Tychy rozpocznie się o godzinie 17:30 28 grudnia w Krynicy. Klub podpisał kontrakt z obrońcą Johanem Norbergem.

PIŁKA NOŻNA

kobiecyfutbol.pl – Plan zimowych sparingów GKS-u Katowice

Mistrzynie jesieni ogłosiły plan przygotowań do rundy wiosennej. Piłkarki GKS-u Katowice zagrają pięć gier kontrolnych.

Mistrzynie jesieni wznowią treningi drużynowe 10 stycznia, a dwa dni wcześniej odbędą testy motoryczne na katowickich obiektach. Od 15 do 18 stycznia podopieczne Karoliny Koch będą przebywać na zgrupowaniu w Bielsku – Białej, które zainaugurują meczem z tamtejszym Rekordem.

Piłkarki GKS-u Katowice zmierzą się na wyjeździe z dwoma czeskimi ekipami: Slavią Praga i Spartą Praga. W ostatniej grze kontrolnej przed startem Orlen Ekstraligi podejmą u siebie zespół Górnika Łęczna.

Plan sparingów GKS-u Katowice:

15 stycznia: Rekord Bielsko-Biała

15-18 stycznia: obóz w Bielsku-Białej

25 stycznia: Grot SMS Łódź

1 lutego: Slavia Praga

8 lutego: Sparta Praga

22 lutego: Górnik Łęczna

transfery.info – OFICJALNIE: Plan przygotowań GKS-u Katowice do rundy wiosennej Ekstraklasy

GKS Katowice w trakcie zimowej przerwy w rozgrywkach zaplanował zgrupowania w Polsce i Turcji.

[…] Do wspólnych treningów jej zawodnicy powrócą 3 stycznia. Najpierw będą uczestniczyć w testach motorycznych, a następnie pojadą na trzydniowe zgrupowanie do Buska-Zdroju, po czym wznowią zajęcia na obiektach własnego klubu.

11 stycznia wezmą zaś udział w drugiej edycji towarzyskiego turnieju Spodek Super Cup wraz między innymi z Górnikiem Zabrze, czeskim Baníkiem Ostrawa, słowackim Spartakiem Trnawa czy drużyną gwiazd Superbet pod wodzą Sławomira Peszki. Pojawią się tam również Jerzy Dudek, Martin Škrtel i Marek Jankulovski.

Następnego dnia piłkarze beniaminka Ekstraklasy udadzą się na dwutygodniowy obóz treningowy w położonej nad Morzem Śródziemnym tureckiej Larze. Zmierzą się tam w sparingach z węgierskim Nyíregyháza Spartacus FC, ukraińskim Weresem Równe i bułgarską Ardą Kyrdżali. Czwarty przeciwnik nie jest jeszcze znany.

[…] Plan zimowych przygotowań GKS-u Katowice:

3 stycznia – powrót do treningów

6-8 stycznia – zgrupowanie w Busku-Zdroju

11 stycznia – Spodek Super Cup

12-25 stycznia – zgrupowanie w Larze

14 stycznia – sparing (przeciwnik w trakcie ustalania)

17 stycznia – sparing z Nyíregyháza Spartacus FC

21 stycznia – sparing z Weresem Równe

24 stycznia – sparing z Ardą Kyrdżali

31 stycznia – mecz 19. kolejki Ekstraklasy GKS Katowice – Stal Mielec

dziennikzachodni.pl – Rafał Musioł: GKS Katowice w 2024 roku wystrzelił (się) w kosmos. Czego i Państwu serdecznie życzymy na nadchodzące dwanaście miesięcy

GKS Katowice 2024 rok powitał jako jedenasty zespół w tabeli I ligi, a żegna na dziesiątym miejscu w Ekstraklasie. Ekipa z Bukowej udowodniła, że nie ma rzeczy niemożliwych.

Konia z rzędem albo renifera z saniami temu, kto rok temu o tej porze wierzył w piłkarski cud z udziałem GKS Katowice. Zespół Rafała Góraka zasiadał do świątecznego stołu w mrokach dolnych stanów pierwszej ligi i miał niemal tak samo blisko do strefy spadkowej, jak daleko do miejsc dających chociażby barażową nadzieję na awans do elity. Krótko mówiąc AD 2024 zapowiadał się jako kontynuacja szarego serialu, jaki na Bukowej trwał od czasów niechlubnego pożegnania z Ekstraklasą. Na włosku wisiała też posada samego szkoleniowca, którego kibice po każdym meczu żegnali apelem o spakowanie walizek.

Po Sylwestrze i obozie przygotowawczym zaczęły dziać się cuda. Najpierw z mozołem i nieco ociężali GieKSa zaczęła się rozpędzać, ale gdy już nabrała tempa zaczęła też dostawać prezenty w postaci wpadek konkurentów. I nagle zaczęło pachnieć barażami, będącymi jeszcze niedawno szczytem marzeń. Wtedy nastąpił jednak cud finałowy. Czy ktoś jeszcze pamięta, że na cztery kolejki przed końcem katowiczanie do drugiej w tabeli Arki tracili osiem punktów, na dwie – sześć, a w ostatnim bezpośrednim starciu w Gdyni urządzało ich tylko zwycięstwo? A jednak GKS dokonał niemożliwego i spotkanie nad morzem wygrał dzięki platynowej bramce Adriana Błąda.

W ten sposób 20 lipca na Bukowej po dziewiętnastoletniej przerwie znów pojawiła się Ekstraklasa. Firmowana przez prezesa Krzysztofa Nowaka, który wcześniej z piłką nie miał nic wspólnego, odsądzanego od czci i wiary trenera Rafała Góraka, piłkarzy z jakimi nie wiązano już żadnych nadziei i mocno postponowanych nawet przez prezydenta miasta (słynne zdania o tym, czego im brakuje w przeciwieństwie do piłkarek), a także nagle odnalezionych kibiców wypełniających puste do tej pory trybuny. No i przez stadion powoli przechodzący do historii, a będący najlepszą możliwą scenerią, by spiąć w klamrę opowieść z blisko dwóch dekad sportowego zesłania.

Fani GKS przekonali się, że nie ma rzeczy niemożliwych. Teraz czas na nas wszystkich. Właśnie takich życiowych – z pozoru nierealnych, a jednak spełnionych – scenariuszy i Państwo z okazji Świąt życzę w imieniu nie tylko działu sportowego, ale i całej redakcji Dziennika Zachodniego.

Dzieci trenujące w GKS Katowice będą miały całoroczne boisko treningowe. Właśnie ogłoszono przetarg na nowy plac do gry przykryty balonem

Dzieci trenujące w Akademii Młodej GieKSy będą miały nowe boisko treningowe. Powstanie ono przy ul. Bukowej i będzie można z niego korzystać przez cały rok. Wszystko dzięki specjalnej pneumatycznej hali z ogrzewaniem i systemem oświetlenia, które pozwoli użytkować boisko również w okresie zimowym.

Władze Katowic po raz trzeci ogłosiły przetarg w sprawie wybudowania przy ul. Bukowej całorocznego boiska. Dwa poprzednie nie zostały rozstrzygnięte ze względu na znaczne przekroczenie zakładanych kosztów inwestycji. Na początku tego roku oferty przekroczyły zakładany budżet o 1,8 mln zł, natomiast w kolejnym postępowaniu o 1,2 mln zł.

Chcąc za wszelką cenę wybudować nowe boisko dla dzieci trenujących w Akademii Młodej GieKSy, zwłaszcza że jest ono dofinansowywane ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej, władze miasta postanowi o przesunięciu zadania w czasie i zmianie jego zakresu. Ogłoszony właśnie przetarg zakłada realizację głównego zadania, czyli boiska treningowego wraz z halą pneumatyczną, natomiast odstąpiono od wykonania terenów treningowych z trawy naturalnej z systemem drenażu i zraszania, a także z wykonania nowego ogrodzenia i chodnika wzdłuż niego.

– Aby zwiększyć komfort treningów najmłodszych sportowców rozwijamy naszą infrastrukturę m.in do potrzeb Akademii Młodej Gieksy, w której na co dzień trenuje ponad 600 dzieci. Ogłaszamy przetarg na nowe boisko treningowe, które będzie zadaszane tzw. balonem – powiedział Marcin Krupa, prezydent Katowic.

Celem inwestycji jest stworzenie jak najlepszych warunków do całorocznego treningu na zewnątrz, niezależnie od pogody i pory roku. Najpierw powstanie boisko piłkarskie z nawierzchnią ze sztucznej trawy, systemem drenażu, oświetleniem zewnętrznym, ogrodzeniem z piłkochwytami. Jego całkowita wielkość to 30×62 m, podczas gdy wymiary pola gry wyniosą 26x56m. To właśnie to boisko będzie przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych zakrywane halą pneumatyczną o wysokości do 9 metrów.

– Hala, nazywana też balonem, to system trzech powłok z oplotem sieci lin stalowych, które są przytwierdzane do podłoża kotwami gruntowymi. Hala oczywiście zostanie wyposażona w oświetlenie, ale również w urządzenia grzewczo-nadmuchowe, co pozwala utrzymać w środku optymalną temperaturę do gry nawet przy niekorzystnej pogodzie – stwierdził Jarosław Łuczyński, dyrektor działu inwestycji kubaturowych w spółce Katowickie Inwestycje S.A., która w imieniu miasta pełni rolę inwestora zastępczego.

Nowy obiekt powstanie obok istniejących już boisk treningowych przy ul. Bukowej, na terenie wykorzystywanym między innymi podczas rozgrzewek. Czas na wykonanie dokumentacji projektowej z uzyskaniem wszelkich uzgodnień i decyzji administracyjnych oraz wykonanie prac budowlanych będzie wynosił 14 miesięcy, ale najpierw musi zostać rozstrzygnięty przetarg.

Planowane otwarcie ofert to 10 stycznia, po czym komisja przetargowa dokona ich analizy. Co istotne, nowy obiekt będzie pozbawiony barier architektonicznych dla osób z niepełnosprawnościami i umożliwi prowadzenie zajęć między innymi w takich dyscyplinach jak AMP Futbol czy Blind Football.

wkatowicach.eu – Adrian Błąd z najpiękniejszym golem Ekstraklasy w 2024

Kibice GieKSy nie mieli co do tego wątpliwości od dawna! Bramka Adriana Błąda z meczu w Krakowie to najpięknieszy gol Ekstraklasy w mijającym roku. Niezwykłej urody trafienie zrobiło wrażenie na autorach zestawienia najładniejszych bramek Ekstraklasy w 2024 roku.

Wyjazdowe spotkanie GKS-u Katowice z Cracovią było jednym z najbardziej emocjonujących starć rundy jesiennej sezonu 2024/25 PKO BP Ekstraklasy. GieKSa wygrała 4:3 po bramce Sebastiana Milewskiego w ostatniej akcji meczu. W 62. minucie tego spotkania Adrian Błąd popisał się spektakularnym uderzeniem z 30. metrów. Piłka odbiła się od poprzeczki i wpadła do bramki rywala, dając GKS-owi prowadzenie 3:1.

Na kanale YouTube PKO BP Ekstraklasy pojawiło się zestawienie dziesięciu najładniejszych goli całego 2024 roku. Trafienie Adriana Błąda znalazło się na 1. miejscu!

transfery.info – Z Rakowa Częstochowa do GKS-u Katowice?!

GKS Katowice dołącza do grona zainteresowany usługami Bena Ledermana – poinformował Tomasz Włodarczyk. Wcześniej łączono go z Arką Gdynia oraz Zagłębiem Lubin.

Ben Lederman to niewątpliwie spory talent. Do tego stopnia, że w pewnym momencie zasłużył sobie na powołanie do pierwszej reprezentacji Polski. Swego czasu w układance widział go ówczesny selekcjoner, Fernando Santos. Oczekiwano wtedy, że 24-latek będzie nie tylko przyszłością drużyny narodowej, ale też ciekawą opcją na zarobek jednokrotnego mistrza kraju.

Poważne kontuzje jednak mocno podkopały jego karierę. Z tego powodu jego przygoda z futbolem mocno wyhamowała i obecnie Marek Papszun nieszczególnie widzi dla niego miejsce w swoich barwach. Kontrakt z kolei ma ważny tylko do 30 czerwca 2025 roku, a zatem stanowi łakomy kąsek dla ewentualnych nabywców.

Ciekawą opcję mogła stanowić dla niego Arka Gdynia, gdzie powędrował doskonale znany mu trener Dawid Szwarga. Pierwszoligowiec ma jednak pokaźną konkurencją i to z Ekstraklasy.

Ostatnio pojawiły się w przestrzeni publicznej takie kluby jak Zagłębie Lubin czy Motor Lublin. Teraz z kolei dołącza do nich też GKS Katowice. Według wieści Tomasza Włodarczyka beniaminek również ma chrapkę na wychowanka FC Barcelony i nie jest wcale powiedziane, że stoi na straconej pozycji.

Tam nie byłby zresztą osamotniony, ponieważ kilka miesięcy wcześniej podobną drogę obrał przecież Bartosz Nowak.

Ben Lederman w obecnym sezonie może pochwalić się łącznie czterema występami, co w ogólnym rozrachunku daje 148 minut.

GKS Katowice zatrzyma ważnego zawodnika

GKS Katowice lada chwila dopełni wszelkich formalności związanych z przedłużeniem kontraktu Märtena Kuuska – podaje Piotr Koźmiński w programie „Nasz news” na kanale Goal.pl.

Estończyk zasilił szeregi zespołu dowodzonego przez trenera Rafała Góraka na początku tego roku w ramach transakcji gotówkowej wartej 200 tysięcy euro z węgierskiego Újpest FC.

Zainwestowane w pozyskanie zawodnika pieniądze szybko zaczęły się zwracać. Na przestrzeni kolejnych miesięcy 28-latek dołożył cegiełkę do olbrzymiego sukcesu, jakim dla katowickiego klubu był awans do Ekstraklasy, a obecnie jest graczem podstawowego składu w zespole beniaminka na najwyższym szczeblu rozgrywkowym. W ramach jesiennych zmagań zanotował łącznie 14 występów, z czego aż jedenaście od pierwszej minuty.

Umowa środkowego defensora obowiązuje do 30 czerwca 2025 roku, lecz fani „GieKSy” nie mają się obawiać. Piotr Koźmiński w programie „Nasz news” na kanale Goal.pl zdradził, że kontrakt piłkarza lada chwila zostanie przedłużony.

To niewątpliwie kluczowa informacja przed startem przygotowań do rundy wiosennej, w ramach której podopieczni Rafała Góraka przystąpią do rywalizacji z dziesiątej lokaty w ligowej tabeli.

 

SIATKÓWKA

siatka.org – Spadek GKS-u przesądzony? Utrzymanie znacząco się oddaliło

Na zakończenie 17. kolejki PlusLigi doszło do bardzo ważnego spotkania w dolnej części tabeli. PSG Stal Nysa podejmowała GKS Katowice. Zwycięzca został wyłoniony po czterech setach. Stalowcy sięgnęli po bardzo ważny komplet punktów, odjeżdżając strefie spadkowej na trzy oczka. Całkowicie pod kreską jest GieKSa, która do Stali traci już 9 punktów. MVP meczu wybrany został Michał Gierżot.

Lepiej w mecz weszli gospodarze, którzy po asie Dominika Kramczyńskiego prowadzili 5:3. Chociaż Michał Gierżot miał problemy ze skończeniem akcji, punktowanie nadrabiali środkowi. Dodatkowo katowiczanie popełniali liczne błędy, przy stanie 10:5 interweniował trener Siewiorek. Z czasem dystans pozostawał wyraźny. Coraz pewniej punktował Gierżot, swoje akcje kończył również Wojciech Włodarczyk. Ze zmiennym szczęściem atakował Damian Domagała. Po asie Dawida Dulskiego było już 20:15. Celne zagrania Włodarczyka dały ostatnie punkty gospodarzom.

Choć po ataku Kisiluka GKS prowadził 3:1, gospodarze szybko wyrównali (3:3). Po fragmencie wyrównanej walki do głosu ponownie zaczęli dochodzić katowiczanie. Raz za razem punktował Łukasz Usowicz i przy stanie 15:12 dla GKS-u o czas poprosił trener gospodarzy. Katowiczanie kontynuowali skuteczną grę, dystans utrzymywał się. Gdy asa posłał Bartosz Gomułka, ponownie interweniował trener Petrella. W końcówce ręki w ataku nie wstrzymywał Kisiluk. Zagranie Usowicza przez środek zakończyło seta.

Z nową energią w trzecią odsłonę weszli siatkarze Stali. Mimo starań Aymena Bouguerry to gospodarze pozostawali na prowadzeniu. Po błędzie Usowicza interweniował trener Siewiorek (11:8). Skuteczność utrzymywali Dulski i Gierżot. Mimo roszad w składzie gra GKS-u nie poprawiała się. Ze zmiennym szczęściem atakował Domagała. Katowiczanie nie byli w stanie zatrzymać rozpędzonych rywali. Swobodny atak Dulskiego i błąd Gomułki sprawiły, że Stal wygrała tę odsłonę do 15.

Na początku czwartego seta nie brakowało przedłużonych wymian. Po asach Gierżota Stal odskoczyła na 8:5 i o czas poprosił trener Siewiorek. Nie wybiło to z rytmu gospodarzy, po chwili przyjmujący dołożył kolejnego asa (11:5). Trener Siewiorek wprowadzał zmienników. Dopiero w kolejnej akcji Gierżot zaatakował w aut (11:6). W środkowej fazie seta nastąpiła seria zepsutych zagrywek (14:9, 16:10). W dalszej części poderwać do walki gości starał się Kisiluk. Seria przy zagrywkach Krulickiego pozwoliła zmniejszyć dystans. Po bloku na Włodarczyku interweniował trener Petrella (18:16). Dopiero po przerwie skutecznie zaatakował Dulski. Od tego momentu Stal odzyskała rezon. W końcówce Kapica zmienił Zerbę i posłał dwa asy (24:19). Podwójny blok na Gibku rozstrzygnął spotkanie.

PSG Stal Nysa – GKS Katowice 3:1 (25:16, 20:25, 25:15, 25:19)

 

HOKEJ

hokej.net – GieKSa ma nowego obrońcę! Dotychczas grał tylko w ojczyźnie

Johan Norberg dołączył do GKS-u Katowice. 22-letni defensor podpisał umowę obowiązującą do końca sezonu 2024/2025.

Norberg jest obrońcą o typowo defensywnym profilu. Nie boi się twardej i ofiarnej gry, a także dysponuje dobrymi warunkami fizycznymi (188 cm, 90 kg), z których potrafi zrobić użytek.

Całą swoją dotychczasową karierę spędził w Szwecji, gdzie występował na bezpośrednich zapleczach SHL. W jego CV można znaleźć 22 spotkania w HockeyAllsvenskan, w których zaliczył jedną asystę.

Częściej występował w HockeyEttan (trzeci poziom rozgrywkowy). W 90 starciach strzelił 4 gole i zanotował 4 asysty. Sędziowie nałożyli na niego 90 minut karnych.

Nowy obrońca katowiczan spędził ostatnie dwa lata w Vimmerby HC, z którym w sezonie 2023/2024 wywalczył awans z ligi HockeyEttan do HockeyAllsvenskan. Z tego klubu był też wypożyczany m. in. do Västerviks IK i Tranås AIF. W obecnym sezonie ligowym Johan Norberg zagrał w 21 ligowych meczach, zdobywając w nich jedną bramkę i notując jedną asystę. Na ławce kar spędził 12 minut.

– W obliczu dłuższej absencji Arkadiusza Kostka zdecydowaliśmy się uzupełnić szeregi obronne i zakontraktować Johana Norberga. To młody, ambitny zawodnik posiadający dobre warunki fizyczne. Liczymy na to, że szybko wkomponuje się do zespołu i pomoże nam już w nadchodzących meczach – powiedział Roch Bogłowski, dyrektor hokejowej sekcji GieKSy.

Derby dla GieKSy! Była walka do końca

W ramach 31. kolejki TAURON Hokej Ligi tyszanie ulegli na własnym obiekcie GKS-owi Katowice 2:3. Było to pierwsze zwycięstwo podopiecznych Jacka Płachty nad trójkolorowymi w tym sezonie.

Od pierwszych minut było widać, że rywalizacja będzie zacięta. Alan Łyszczarczyk i Mateusz Gościński szybko oddali kąśliwe strzały, jednak John Murray nie dał się zaskoczyć. Mimo znacznej przewagi gospodarzy, to katowiczanie otworzyli wynik spotkania. Strzelcem pierwszej bramki został Igor Smal, który przymierzył spod linii niebieskiej. Chwilę później podopieczni Jacka Płachty podwyższyli prowadzenie na 2:0 grając w przewadze. Po strzale z dystansu Aleksiego Varttinena kij dołożył Jean Dupuy, posyłając gumę między słupki Tomáša Fučíka.

W 110. sekundzie drugiej tercji kontaktową bramkę, tuż po zakończeniu przewagi, zdobył Alan Łyszczarczyk. Tyski skrzydłowy oddał celny strzał z niebieskiej linii wykorzystując błąd Johna Murraya. Trójkolorowi nie zwalniali tempa i cały czas tworzyli dogodne sytuacje. Bramka wisiała w powietrzu. Ekipie z de Gaulle’a ewidentnie brakowało szczęścia. Dogodnej okazji nie wykorzystał Bartosz Ciura, a uderzony przez niego krążek przeleciał nad bramką. Na ponad minutę przed końcem drugiej tercji tyszanie wyrównali po trafieniu Heljanki.Ale18 sekund przed syreną kończącą drugą tercję huknął Bartosz Fraszko i goście prowadzili 3:2.

Trzecia tercja była obustronną walką o gola, ale optyczną przewagę mieli podopieczni Pekki Tirkkonena. Goście skutecznie neutralizowali te ataki. Lider tabeli uległ katowiczanom, którzy awansowali na trzecie miejsce.

Świąteczne derby łupem GieKSy

GKS Katowice pokonał po dogrywce JKH GKS Jastrzębie 3:2. Autorem złotego gola w 63. minucie spotkania był Stephen Anderson. Dzięki odniesionemu zwycięstwu GieKSa nie tylko umocniła się na trzecim miejscu, lecz zbliżyła się na jeden punkt do Re-Plast Unii Oświęcim.

W obecnym sezonie pojedynki pomiędzy GKS-em Katowice, a JKH GKS-em Jastrzębie są gwarancją solidnej dawki hokejowych emocji. W trzech dotychczas rozegranych spotkaniach padły aż 22 bramki. Wysoka była również stawka świątecznego meczu w Katowicach. Obie ekipy pozostają bowiem w bezpośrednim sąsiedztwie w ligowej tabeli, rywalizując o trzecią lokatę. Wicemistrzowie Polski przystąpili do dzisiejszego pojedynku uskrzydleni wygraną nad liderem. Podopiecznym Jacka Płachty udało się przełamać „tyski kompleks” i w poprzedniej serii spotkań odnieśli pierwsze w obecnym sezonie zwycięstwo nad lokalnym rywalem.

Na wrażenia w derbowym pojedynku nie przyszło nam długo czekać . Już w 25. sekundzie arbitrzy do boksu kar oddelegowali Pontusa Englunda. Nieco ponad trzydziestu sekund potrzebowali goście, aby zamienić liczebną przewagę na bramkę. Maciej Urbanowicz po świetnym podaniu Emila Bagina skierował gumę do siatki, otwierając wynik spotkania. Kolejne minuty owocowały przyjemnym dla oka pojedynkiem. Zawodnicy w głównej mierze skupieni jednak byli na walce o krążek, w związku z czym sędziowie nie mieli większych powodów aby ingerować w grę. Mocniej do przejęcia kontroli nad wydarzeniami na lodzie dążyli gospodarze, którzy coraz swobodniej czuli się w tercji rywala. Podopiecznym Jacka Płachta brakowało jednak zimnej krwi przy wykańczaniu akcji. Ofensywy impas GieKSy przełamał w 10. minucie Patryk Wronka, precyzyjnym uderzeniem z nadgarstka pokonując Macieja Miarkę.

Do drugiej odsłony podopieczni Róberta Kalábera zmuszeni byli przystąpić w liczebnym osłabieniu, bowiem u schyłku pierwszej tercji karą mniejszą wykluczony został Łukasz Nalewajka. Choć przyjezdnym udało się wybronić osłabienie, to chwilę po wyrównaniu formacji GieKSa objęła prowadzenie. Za bramką Macieja Miarki krążek przejął Grzegorz Pasiut. Kapitan GieKSy dostrzegł najeżdżającego Pontusa Englunda, który zaadresował gumę do jastrzębskiej bramki. Radość z objętego prowadzenie w katowickim obozie zgasił jednak już 40 sekund później Teemu Pulkkinen. Fiński skrzydłowy wykańczając dwójkowy kontratak gości doprowadził do błyskawicznego wyrównania.

Trzecia tercja upłynęła w charakterystycznym dla katowicko-jastrzębskich pojedynków stylu. Obie strony wyrażały spory apetyt do zdobycia bramki. Gra utrzymywana była w szybkim tempie, a charakteru wydarzeniom na lodzie dodawały trzeszczące bandy. Do 60. minuty żadna z ekip nie zdołała jednak przechylić szali zwycięstwa na swoją stronę, wobec czego konieczne było rozegranie dogrywki. W tej decydujący cios zadał w 63. minucie Bartosz Fraszko.

Norberg: Atmosfera w „Satelicie” jest szalona. Nawet nie słyszałem się z Travisem

GKS Katowice wzmocnił swoją defensywę kontraktując Johana Norberga. Po zakończonym spotkaniu z JKH GKS-em Jastrzębie (3:2 d.) Szwed podzielił się z naszą redakcją swoimi wrażeniami związanymi z pierwszymi występami na polskich taflach. 22-latek przedstawił się jako niestroniący od twardej gry defensor, który potrafi odpłacić się rywalom.

HOKEJ.NET:–Masz za sobą dwa rozegrane spotkania na taflach TAURON Hokej Ligi. Czy te pierwsze doświadczenia są zgodne z tym, czego oczekiwałeś przenosząc się do Polski?

:–Póki co mam same pozytywne odczucia. Sądziłem, że styl gry w Polsce będzie opierał ostrej walce, spodziewałem się, że nie będzie brakować szorstkich zagrań. Tymczasem wydarzenia na lodzie toczą się tutaj naprawdę szybko, gra jest bardzo fizyczna. Dlatego szybko się do takich warunków zaadoptowałem. Nie mam w sobie ofensywnych zapędów. Moim naturalnym środowiskiem jest tercja obronna, tam staram się wykonywać swoją pracę i po prostu podążać za akcją ofensywną, gdy jest taka potrzeba. Więc z perspektywy tych dwóch spotkań mogę powiedzieć, że transfer do polskiej ligi wydaje się być dobrym ruchem.

Zatem możesz się przedstawić kibicom jako ciężko pracujący w tercji obronnej zawodnik, który nie będzie się bał rywalizacji w twardych spotkaniach?

– Właśnie takie mecze uwielbiam, kiedy zawodnicy nie szczędzą sobie wzajemnie uderzeń, a na lodzie dochodzi do konfrontacji. Lubię stawiać czoła takim twardym pojedynkom. Jeżeli ktoś wystosuje wobec mnie uderzenie, musi się spodziewać, że jestem gościem, który odpowie tym samym.

Jak doszło do tego, że zdecydowałeś się dołączyć właśnie do GKS-u Katowice? Konfrontowałeś opinie na temat ligi i samego klubu z zawodnikami, którzy grali tutaj wcześniej?-

– Wraz jednym ze Szwedów występujących w Polsce mamy wspólnego agenta, więc kontaktujemy się ze sobą, jednak nie znaliśmy się i nie rozmawialiśmy wcześniej. Wiem, że gra tutaj również jeszcze jeden zawodnik, z którym mam wspólne doświadczenia z czasów gry w Szwecji.

GKS to Twój pierwszy zagraniczny klub. Dołączenie do nowego zespołu w trakcie rozgrywek może być dla Ciebie dodatkowym wyzwaniem, czy nawet swego rodzaju trudnością?

– Z pewnością, domyślam się, że oczekiwania wobec mnie są dosyć wysokie. Jednak robię co w mojej mocy aby im sprostać i zyskać uznanie kibiców.

Pozostając w kwestii kibiców. Zadebiutowałeś dzisiaj w „Satelicie”, co możesz powiedzieć o atmosferze tutaj panującej podczas domowych spotkań?

– Była na prawdę szalona. Próbowałem się komunikować z występującym ze mną w jednej formacji Travisem, jednak kompletnie go nie słyszałem. Jest tutaj naprawdę głośno, bardzo mi się to podoba. Zostałem przez wszystkich świetnie przywitany, czy to w mediach społecznościowych czy w bezpośrednim kontakcie. To na prawdę miłe.

Pomimo świątecznego czasu czekają was kolejne wyzwania z rywalizacją w Pucharze Polski na czele. Jesteście gotowi by stawić czoła kolejny raz silnemu GKS-owi Tychy?

– Jesteśmy gotowi w stu procentach na każde spotkanie. Będziemy robić co w naszej mocy, trzymając rękę na pulsie i będąc ciągłym utrapieniem dla rywala. Poza tym uwielbiam smak derbowego zwycięstwa.

Przedświąteczna końska dawka emocji w Toruniu. Gospodarze pokonują wicemistrzów po karnych!

Hokeiści KH Energi Toruń zwyciężyli w meczu 33. kolejki TAURON Hokej Ligi 4:3 po rzutach karnych z ekipą GKS-u Katowice. Gospodarze zwyciężyli dzięki stuprocentowej skuteczności dopiero w serii rzutów karnych, mimo że wcześniej prowadzili już nawet 3:0. Katowiczanie pomimo świetnego comebacku w trzeciej odsłonie nie byli w stanie przechylić szali zwycięstwa na swoją stronę.

Pierwsza tercja przyniosła ogromne emocje wszystkim zgromadzonym na toruńskim lodowisku, a trzeba przyznać, że “TorTor” zapełnił się praktycznie do ostatniego miejsca.

Wyjątkowy, bo przedświąteczny i ostatni w 2024 roku mecz toruńskiej ekipy zaczęli lepiej gospodarze, którzy raz po raz starali się wykorzystać niepewną na początku spotkania defensywę GieKSy.

Ta sztuka udała się w końcu już w 4. minucie, kiedy po stracie krążka przez defensorów ten znalazł się w posiadaniu Baszyrowa, który bardzo ładnie wymanewrował Murraya i umieścił gumę w siatce.

Oprócz wybuchu radości ta bramka sprawiła również deszcz pluszaków, które powędrowały na lodową taflę, w ramach corocznej akcji Teddy Bear Toss. Po dłuższej przerwie na sprzątanie lodu po pluszakach byliśmy gotowi wrócić do emocji.

W dalszej części pierwszej odsłony przyjezdni z Katowic ruszyli do ataku, ale byli przy tym dość nieskuteczni, a na domiar złego łapali kary i dawali szansę miejscowym na odskoczenie z wynikiem.

John Murray był jednak innego zdania i głównie dzięki niemu torunianom nie udało się już zaskoczyć katowickiej obrony w pierwszej odsłonie. Goście również mieli swoje szanse zarówno w przewadze, jak i przy grze w regulaminowych zestawieniach, ale Svensson również nie dał się zaskoczyć do końca pierwszej odsłony.

Druga odsłona to dalsza część w której torunianie prezentowali naprawdę dobry hokej. I udowodnili to po raz kolejny, kiedy świetną wymianę podań na bramkę zamienił Worona w 25. minucie starcia.

Katowiczanie byli w coraz gorszej sytuacji, ale im dalej w ten mecz tym mniej groźne wydawały się próby katowiczan, a gospodarze raz za razem kąsali w kontrach po których świetnymi interwencjami musiał ratować zespół Murray.

W 38. minucie po właśnie jednej z takich kontr Jaworski zdecydował się na strzał z niebieskiej, przekierował jeszcze gumę Fjodorows i zrobiło się już 3:0 dla podopiecznych Juhy Nurminena.

Jednak jeszcze przed końcem drugiej odsłony w końcu odpowiedzieli przyjezdni z Katowic. Faulowany Mroczkowski zapewnił gościom grę w przewadze, którą wykorzystali. Bramkę zdobył Sokay, który najlepiej odnalazł się w podbramkowym zamieszaniu przed świątynią Svenssona i zmniejszył straty do rywali tuż przed końcem drugiej tercji.

I ta bramka dała katowiczanom nowe życie, którzy w trzeciej tercji od razu przystąpili do ataków, by odrobić straty i rzeczywiście ta sztuka im się udała. Dwukrotnie sprawy wziął w swoje ręcę wychowanek toruńskiego hokeja Bartosz Fraszko.

Dwukrotnie Fraszko świetnie wykorzystał proste błędy torunian w trzeciej odsłonie i już w 50. minucie mieliśmy znów remis na lodowej tafli. Do końca regulaminowego czasu gry obie ekipy mimo licznych okazji nie były w stanie zapewnić sobie kompletu punktów i czekała nas dogrywka.

W dogrywce widzieliśmy wszystko oprócz bramek. Na początku torunianie korzystali jeszcze z przewagi z regulaminowego czasu gry, ale jej nie wykorzystali. Kilka chwil później to katowiczanie stanęli przed świetną okazją, bo po faulu na Wronce został podyktowany rzut karny.

Sam poszkodowany podjechał do karnego, ale i on nie znalazł recepty na Svenssona, co znaczyło, że na Tor-torze potrzebna będzie seria rzutów karnych by poznać zwycięzcę.

W serii rzutów karnych świetnie radzili sobie podopieczni Juhy Nurminena, którzy wykorzystali 3 na 3 rzuty karne. Wśród gości Svenssona pokonał tylko Fraszko i to wystarczyło, aby “Stalowe Pierniki” mogły się cieszyć z bonusowego punktu za zwycięstwo po karnych.

Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:

a/ przelew na konto bankowe:

SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533

b/ wpłatę na PayPal:

E-mail: [email protected]

c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.

Dziękujemy!

Kliknij, by skomentować
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie prawo do ich cenzurowania lub usuwania.

Odpowiedz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Felietony

Post scriptum do meczu z Rakowem

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Mecz z Rakowem już za nami. Katowiczanom udało się zrewanżować za jesienną (letnią) niezasłużoną porażkę i wygrać przy Limanowskiego. Tym post scriptum zamykamy temat spotkania z Medalikami. W niedzielę czeka nas kolejny ważny pojedynek, czyli derbowe starcie z Piastem Gliwice.

1. Runda wiosenna wyjazdowo będzie dość trudna, bo czeka nas sporo wyjazdowych delegacji. W obliczu choćby następnych – do Lublina i Białegostoku w ciągu tygodnia – wycieczka do Częstochowy jawiła się jako błyskawiczna. I taka w istocie też była, zarówno tam i z powrotem przemieściliśmy się w ekspresowym tempie.

2. To pozwoliło nam też na dość późny wyjazd, bo z Katowic ruszyliśmy o 14:30. Dosłownie po niecałej godzinie byliśmy na miejscu. Pogoda była piękna, słoneczna, choć jak wiemy – jeśli zimą jest słońce, to bywa mroźno. I tak też było podczas samego spotkania.

3. Stadion znajduje się w takiej nieekskluzywnej okolicy, raczej przypominał nam te obiekty i okolice, które świetnie znamy z pierwszo- i drugoligowych potyczek. Gdzieś między domkami, niedaleko jakiegoś niewielkiego osiedla wyłania się stadion Mistrza Polski sprzed dwóch lat. Zanim do niego dojechaliśmy, musieliśmy przepuścić tramwaj, który niczym pociąg przecinał drogę.

4. Niektórzy kpią sobie ze stadionu Rakowa, że jest praktycznie położony na pętli tramwajowej. Kpić nie ma co, bo taki Stadion Śląski również jest obok pętli. Natomiast fakt jest faktem i zabawnie wyglądał tramwaj, który przejeżdżał praktycznie tuż za trybuną, niczym ten pociąg – chyba w Czechach – który przejeżdża przez stadion.

5. My zaparkowaliśmy w jakiejś uliczce tuż obok obiektu i udaliśmy się po odbiór akredytacji. Wszystko przebiegło bez problemu. Klub przyznał nam cztery akredytacje, czyli tyle, ile potrzebowaliśmy – byliśmy w składzie Patryk i ja na prasówce, Magda i Werka na foto. Dziękujemy!

6. Mając niemal dwie godziny do meczu, udaliśmy się pod namiot do strefy cateringowej VIP. No cóż, uznaliśmy, że jeśli coś nie jest zabronione, to jest dozwolone. Nie nadużyliśmy tej strefy VIP aż za bardzo, uznajmy, że poczęstowanie się żurkiem (pychotka) i herbatą/kawą na dwie godziny przed meczem jest uzasadnione ze względu na temperaturę i konieczność zarówno ogrzania się, jak i uzupełnienia energii, by móc pracować przy meczu 😉

7. Mimo, że stadion nie posiada wybitnej infrastruktury, to te takie okrągłe niby-namioty, co czasem w nich są normalne knajpy, tutaj dawały radę. W środku jest ciepło (są ogrzewacze), a samo jedzenie, w bemarach, też prezentowało się bardzo dobrze – zarówno na ciepło, jakieś kiełbaski, karczki, wspomniany żurek, można sobie było też złożyć hamburgera, jak i zimna płyta. Bardzo w porządku.

8. Po posileniu udaliśmy się już na sektor prasowy. Bardzo dobre oznaczenia powodowały, że nie było możliwości się zgubić. Szybko byliśmy na miejscu. Nadal mieliśmy ponad godzinę do meczu, byliśmy tak wcześnie, że jeszcze przez rozgrzewką widzieliśmy trenerów prowadzonych przez Cezarego Olbrychta do wywiadu w Canal Plus.

9. Rany, rozstrzał moich obecności na stadionie Rakowa jest znaczny. Byłem tu po raz trzeci – w 2007 w trzeciej (0:0) oraz w 2018 w pierwszej lidze (0:2). Po tym pierwszym spotkaniu przeprowadziłem wywiad z Jakubem Błaszczykowskim, który rozgrywał ostatni sezon w Wiśle Kraków przed swoimi europejskimi wojażami z ośmioletnią przygodą w Borussii Dortmund.

10. W 2017 roku, gdy trenerem Rakowa był Marek Papszun, a GieKSa wygrała w Częstochowie 3:1, nie byłem na meczu, gdyż bawiłem… w Zakopanem na wakacjach.

11. Ogólnie o ile bardzo dobrze pamiętałem tę przestrzeń w pobliżu budynku klubowego, to samych trybun już nie bardzo. Jednak co regularna obecność, to regularna obecność. Musiałem sobie odświeżyć pamięć.

12. Wyszło… tak średnio. Trochę się nie dziwię, że Raków nie mógł grać u siebie w pucharach, więc musiał korzystać ze stadionów w Bielsku i Sosnowcu. Choć w zeszłym sezonie rundy eliminacyjne odbywały się przy Limanowskiego, ale już Kopenhaga, Atalanta czy Sporting musiały zostać przyjęte na innym stadionie.

13. Obiekt, choć estetycznie prezentuje się ładnie, cały czas jest niewielkim stadionem w ultrastarym stylu. Niskie trybuny, zwłaszcza ta gówna, na której siedzieliśmy. Podłoga metalowa, jak na prowizorycznych przenośnych trybunach, z tymi dziurkami. Swoją drogą od tego metalu szło takie zimno, że najbardziej odczuwały to stopy. Na vipach przynajmniej mieli kocyki, a i Kacper Janoszka, dziennikarz jeżdżący za GieKSą wycwanił się i też miał swój kocyk.

14. Przewodniczący Rady Nadzorczej Rakowa, niegdyś m.in. prezes GKS Katowice Wojciech Cygan w wywiadzie w Canal Plus przed meczem mówił, że czeka na ruch prezydenta Częstochowy w sprawie stadionu. Chyba wszyscy zdają sobie sprawę, że lepszy obiekt jest w tym mieście potrzebny, bo obecny w żadnym stopniu nie koreluje z jakością drużyny, która przecież wpisała się spektakularnie do absolutnej czołówki ligi.

15. Sektor prasowy jest ciasny. O ile latem pewnie jeszcze jakoś ujdzie, to zimą zmieścić się na swoim stanowisku w grubej zimowej kurtce, przy tych rozkładanych, studenckich stolikach, jest dość ciężko. Dodatkowo te stoliki, malutkie, że ciężko się rozłożyć i trzeba się gimnastykować. Gdy już osiągnie się pożądaną pozycję, lepiej – dla swojego dobra – pozostać w bezruchu, by przypadkiem nie strącić laptopa na ziemię. Na plus, miękka wkładka na krzesełkach, co powodowało, że choć gdy się usiadło, to w dupsko było zimno, ale gdyby nie to – byłoby jeszcze zimniej.

16. Mając tyle czasu do meczu, puściłem jeszcze Radomiak – Śląsk, który oglądałem w dużej części w drodze do Częstochowy. Radomianie strzelili gola w czasie doliczonym, czym załamali Śląsk, który już półtorej nogi ma w pierwszej lidze. Niesamowity upadek sportowy. A przecież w ostatniej kolejce sezonu zespół nadal walczył o mistrzostwo i w meczu na wodzie wygrał właśnie na tym obiekcie.

17. Przed meczem został uhonorowany Bartosz Nowak, za swój wkład w sukcesy Rakowa. Bardzo miły gest ze strony klubu. Zawodnik chciał się przypomnieć częstochowskiej publiczności, dlatego strzelił gola z rzutu wolnego przepięknym strzałem z połowy boiska. Niestety sędzia tej bramki nie zaliczył. Szkoda, mógł być gol sezonu. Tak samo szkoda, że Sebastian Milewski nie wykorzystał sytuacji sam na sam, bo asysta Bartka byłaby tej samej wysokiej klasy, co w meczu ze Stalą Mielec.

18. Swój honor dostał też Fran Tudor, którego Marek Papszun nazwał „legendą klubu”, a który rozegrał w Rakowie 200 meczów. To prawda, być może Fran to najważniejsza postać piłkarska na przestrzeni tych ostatnich, naznaczonych sukcesami, lat.

19. Różne kluby na początek meczu mają swój odgłos, który leci z głośników z pierwszym gwizdkiem. Pogoń Szczecin ma swój tyfon, Raków dźwięk chyba stukających się medalików. Przynajmniej tak to brzmi.

20. Co to był za mecz! Emocje były naprawdę wielkie. Najpierw Sebastian Bergier strzelił jedną z najbardziej nietypowych bramek, jakie widziałem. Żeby sobie podprowadzić piłkę jeszcze z linii końcowej, wypuścić ją de facto za daleko, bo przecież obrońca Rakowa powinien tysiąc razy do niej dobiec, i posłać takiego szczura w mysią dziurę. Sebastian zrobił to jak rasowy golfista.

21. W przerwie było już tak zimno, że musiałem odstawiać tańce połamańce. Nie dało się inaczej wystać, bo piłkarze nie rozgrzewali między połowami.

22. Jaga miała swojego Halitiego, my w tym meczu mieliśmy Dawida Kudłę, który popełnił błąd przy wyprowadzaniu piłki. To pierwszy tak poważny błąd naszego golkipera, więc nie ma co tutaj robić jakiejś afery. Faktem jest, że taka gra niesie za sobą ryzyko, bo musi być zbliżona do perfekcji. Ivi Lopez wykorzystał sytuację.

23. Ten Ivi to jednak antypatyczny typ. Skakał do Arkadiusza Jędrycha po niestrzelonym karnym, niczym ten Czech do Ruuda van Nistelrooya kiedyś. Szkoda, że Arek po meczu nie podszedł do Iviego w geście triumfu, tak jak słynny Holender, który w tamtym meczu ostatecznie strzelił gola. No ale samym zwycięstwem GKS utarł przeciwnikowi nosa. Sytuację uchwycił Tomek Błaszczyk z oficjalnej strony.

 

24. Arkadiusz Jędrych co jakiś czas nie wykorzystuje rzutu karnego, choć dawno mu się to nie zdarzyło. Ten element mimo wszystko jest do poprawy, bo choć wiele bramek z jedenastek też strzelił, to proporcje mogłyby być bardziej na plus. Ale piłkarz i tak strzela mnóstwo goli, więc może się zdarzyć pudło z jedenastki. Trzeba też przyznać, że strzał nie był najgorszy, ale Trelowski świetnie obronił.

25. Wierzyliśmy, że mimo tej jedenastki, GieKSa będzie dalej parła do przodu, bo przecież grała świetny mecz. I to, że po naporze Rakowa i tym karnym, katowiczanie się nie podłamali, świadczy tylko o jakości tej drużyny. Radość, którą sprawił nam Mateusz Kowalczyk strzelając tego gola była ogromna.

26. Na ostatni kwadrans wszedł na boisko Leonardo Rocha, który po raz trzeci zagrał z GKS w tym sezonie. Jakże dał nam się we znaki na inaugurację na Bukowej, kiedy ustrzelił dublet, gdy pogubiona GieKSa jeszcze nie wiedziała, jak się w tej lidze gra. Ten stan trwał tylko jedną połowę. A Rocha pokarał nas jeszcze w Radomiu. Swoistego hat-tricka nie ustrzelił.

27. Na szczęście na boisku nie pojawił się Michael Ameyaw. Ten też nam strzelił pięknego gola, jeszcze w barwach Piasta. Na szczęście też Piast już go nie ma.

28. Co do Rochy, to miło się zrobiło, jak za mną jacyś lokalni dziennikarze mówili, że „na GieKSa.pl pisali, że Rocha może jako pierwszy w historii strzelić w trzech meczach z jednym rywalem”. Co prawda aż tak nie pisałem, bo nie wiem czy pierwszy, do tego były sezony, w którym kluby grały ze sobą nawet trzy czy cztery razy, ale w systemie dwurundowym – kto wie. Ale i tak było to miłe 🙂

29. Na konferencji padło sporo pytań do Rafała Góraka, podobnie jak tydzień temu to Janusza Niedźwiedzia na Bukowej. Może to trenerom gości zadaje się teraz więcej pytań? Marek Papszun natomiast nieco zasępiony narzekał na rotacje w linii obrony, uniemożliwiające stabilizację tej formacji.

30. Mixed Zona tym razem, w związku z samą infrastrukturą stadiony, była szeroka i umowna. Dostęp do piłkarzy był łatwiejszy niż na dużych obiektach typu Lech i Legia, gdzie jest to bardzo mocno wydzielone. Trochę stary vibe stadionów, po których jeździliśmy w dawnych latach.

31. Po konferencji zebraliśmy się bardzo szybko i znów momentalnie byliśmy w Katowicach. W radosnych nastrojach, bo GieKSa odniosła naprawdę spektakularne zwycięstwo.

32. Katowiczanie tym samym wyprzedzili Motor Lublin i na ten moment jesteśmy najlepszym beniaminkiem. Kiedyś były takie turnieje beniaminków w Mławie i tam awansujące ekipy mogły udowodnić swoją wyższość. Tym razem pojedynek jest korespondencyjny, oczywiście oprócz bezpośredniego starcia, a to czeka nas już za dwie kolejki. Jesteśmy na ósmym miejscu i do czwartej Legii tracimy zaledwie cztery punkty.

33. Czekamy na mecz z Piastem!

Kontynuuj czytanie

Kibice Piłka nożna

Piast Gliwice kibicowsko

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Piast Gliwice to stara ekipa z Górnego Śląska. Ich problem wizerunkowy polegał na byciu w cieniu innych śląskich ekip ze względu na brak klubu w poważnej piłce. W latach 90., jak i na początku 2000 roku kształtowały się w Polsce układy sił (szczególnie w derbowych miastach), a Piast miał wyjątkowo trudno – ze względu na wycofanie się z ligi w 1993 roku.

W 1997 roku zespół został reaktywowany na poziomie okręgówki, a na wyjazdy do takich miejsc, jak Poniszowice, Bargłówka, Kleszczów, Wielowieś, Toszek, Pyskowice, Bycina, Ciochowice, Miasteczko Śląskie, Żernica, Ornontowice, Strzybnica czy Nakło Śląskie, zapuszczała się najwierniejsza ekipa Piastoholików. Chuligani Górnika Zabrze wykorzystali zapaść piłkarską w Gliwicach i Torcida mocniej rozwinęła tam swoje wpływy. 

Klub od połowy lat 70. regularnie grał na poziomie zaplecza, robiąc kilka podejść do elity. Doszli w międzyczasie także do Finału Pucharu Polski, ale nie udało im się zdobyć upragnionego trofeum. Nie przeszkodziło to w zbudowaniu ekipy, która dorobiła się pierwszych zgód – z takimi firmami jak Lechia Gdańsk czy Ruch Chorzów. To już mówi wiele, jaki rozwój zanotowali kibice, którzy potrafili w 1983 roku pojechać w 1000 głów do Piotrkowa Trybunalskiego i tam właśnie związać się z Lechią zgodą. Rok później, dzięki zgodzie Ruchu z Widzewem, sztama RTS – Piast stała się faktem podczas derbów ŁKS – Widzew (jesień 1984).

W 1985 roku na stadionie Wojska Polskiego rozegraliśmy swój pierwszy finał Pucharu Polski z łódzkim Widzewem, który wówczas tworzył potężną koalicję zgód. Mieli sztamę z Jagiellonią Białystok, Ruchem, Wisłą Kraków (każda z wymienionych ekip miała też zgodę między sobą) i tego dnia Piast także wsparł RTS-  zasiadając wśród 2000 kibiców z czerwono-biało-czerwonej strony Łodzi.

W latach 90., oprócz wspomnianej zapaści piłkarskiej, kiedy Piast nie miał po prostu gdzie się pokazać, związali się chwilowo w układem chuligańskim z BKS Stal Bielsko-Biała. Jednak wspólny wyjazd do Łazisk jesienią 1998 roku wiele zmienił. Piast, przy bierności bielszczan, został obity przez Zagłębie Sosnowiec, które jechało na swój ligowy mecz. Natomiast BKS postanowił w trakcie meczu pojechać do Zagłębia, co już było jasnym sygnałem, że relacja dobiega końca. Korzystając z wizyty w Łaziskach oraz widząc tam zbierających się chuliganów Ruchu (głównie z Mikołowa), Piast postanowił zgadać się na jednodniowy pakt i przeprowadził wspólny atak na pociąg z kibicami Zagłębia, które wracało przez dworzec w Mikołowie.

We wrześniu 1999 roku doszło do przybicia układu chuligańskiego, a zaraz później przekucia relacji w zgodę, z Polonią Bytom. Przez starą i mocną sztamę Polonii z Odrą Opole, naturalnym krokiem była zgoda Piasta z OKS-em, co utworzyło niebiesko-czerwoną koalicję. Trwało to wszystko do jesieni 2005 roku – wtedy zaczęły dochodzić głosy, że zgoda Piasta z Polonią się rozsypała. „Mecz zgody” w Gliwicach miał wiele rozstrzygnąć. Na derbowy pojedynek przyjechało 200 fanów Polonii, którzy – zajmując łuk przypominający sektor gości (stali za żywopłotem) – dali do zrozumienia gospodarzom, że dziś wspólnie nie będą świętować zgody. Natomiast Odra Opole, która przyjechała na wspólne święto, zdezorientowana niezręczną sytuacją, zajęła neutralny sektor, żeby pokazać, że nie stoi po żadnej stronie. Po niedługim okresie także zgoda Odry z Piastem poszła w zapomnienia. Piast został sam, a Odra z Polonią mają się, od 1987 roku, dalej ku sobie.

Obecnie Piast ma dwie zgody i podobnie jak my – jedną zagraniczną i jedną regionalną. Z białoruskim BATE Borysów trzymają się od 2011 roku. Z kolei sztama z GKS Jastrzębie została przybita oficjalnie w 2021 roku, ale wcześniej związali się układem chuligańskim. Z dobrych relacji, ale nie mających konkretnej nazwy (coraz częstsze zjawisko na polskim podwórku), należy wspomnieć o RKS Radomsko, z którym działają na niwie chuligańskiej. Przez sztamę z GKS Jastrzębie mają również dobre kontakty ze Stalą Stalowa Wola. Kilka lat temu mieli kontakty z chuliganami Sigmy Ołomuniec, u boku której stoczyli wygraną awanturę banda na bandę z koalicją Górnik Konin & Odra Wodzisław.

Nasza kibicowska rywalizacja jest bardzo krótka. Owszem, piłkarze rywalizowali ze sobą od utworzenia GieKSy – zaczynając w sezonie 1963/1964 aż do 1982 roku, kiedy GieKSa świętowała awans do elity, a Piast dalej grał na zapleczu.

Nasze pierwsze kibicowskie zderzenie ze sobą miało miejsce jesienią 2007 roku. Przyjechaliśmy jako beniaminek w 373 osoby. Mimo otrzymania 200 biletów wszyscy zostaliśmy wpuszczeni, a dokładniej… upchani do czegoś, co przypominało klatkę dla zwierząt (na dodatek zamkniętą łańcuchem). W tej liczbie było 10 kibiców Banika Ostrava, a podczas jazdy przez Zabrze do Gliwic, dosiadło się do nas kilkudziesięciu Żaboli, z którym od tego roku zaczął łączyć nas układ chuligański. Gospodarze postanowili wspomnieć o nim w swojej „estetycznej” oprawie.

Wiosną 2008 roku zagraliśmy derby na Bukowej. Były to dla nas „nowe derby”, bo Piast pierwszy raz w historii (i jak się później okazało – ostatni) mógł się pojawić na Bukowej, ale ich liczba – mimo bliskiej odległości – budziła podziw. Przyjeżdżając w liczbie 1100 głów, zaskoczyli w tym dniu chyba samych siebie. Warto odnotować, że tą liczbą Piastoholicy wpisali się do topu kibiców gości, którzy pojawili się na GieKSie kiedykolwiek. Wykręcić ponad 1000 osób na Bukowej potrafiło mało ekip. Niewielka liczba kilometrów nie ma tutaj znaczenia. Piast na koniec sezonu awansował do Ekstraklasy.

Ponownie spotkaliśmy się w 2010 roku, ale na jej zapleczu. Tym razem pojechaliśmy do Gliwic jesienią, już oficjalnie jako zgoda Górnika (od 2009 roku), więc ciśnienie między nami urosło. W klatce zameldowało się 330 głów, w tym 7 JKS Jarosław, z którym rok wcześniej odnowiliśmy relację oraz 5 fanów Banika. W trakcie meczu Piast wysypał się w naszym kierunku, ale była to bardziej pokazówka, którą szybko wyjaśniła ochrona, gazując oba sektory.

W marcu 2011 roku doszło do rewanżu, ale nie miał już takiego prestiżu, przez wyłączoną Trybunę Północną, która przez zły stan techniczny przestała pełnić rolę jednego z najlepszych sektorów gości w Polsce. Na meczu debiutowało kilka odnowionych naszych flag: Gladiators, VIP czy Pierońskie Hanysy oraz płótno naszej legendy z Giszowca – ŚP. Pisaka.

W tym samym roku jesienią zagraliśmy ponownie na Bukowej. W październiku przy garstce najwierniejszych kibiców oraz wciąż nieczynnego sektora gości, piłkarze wygrali derby 3:2.

W maju 2012 roku pojechaliśmy do Gliwic w 700 osób (w tym 50 Banik i 47 Górnik), jednak przez beznadziejną i złośliwą ochronę, weszło tylko 450 GieKSiarzy. Po awanturze reszta nie obejrzała już spotkania. Gospodarze ponownie oprawę skierowali w naszym kierunku. Piast po sezonie świętował powrót do Ekstraklasy, a my czekaliśmy 12 lat, żeby się ponownie spotkać. Nareszcie w Ekstraklasie!

W sierpniu 2024 roku zarząd gospodarzy poszedł po rozum do głowy i nie kombinował z pulą biletów. W poniedziałkowy wieczór mogliśmy wspierać piłkarzy przy pełnym sektorze gości, który liczył 986 głów – w tym 16 Banik, 55 Górnik i 1 ROW Rybnik. Gospodarze mocno się zmobilizowali, wystawiając nabity młyn liczący 1700 gardeł, a duże wsparcie otrzymali od swojej zgody z Jastrzębia.

W niedzielę po 17 latach Piast zawita na Bukową. Naprawdę kawał czasu… Do zobaczenia na Blaszoku!

Część materiałów została zaczerpnięta ze strony www.GzG64.pl. – najlepszej kroniki kibiców GieKSy.

Kontynuuj czytanie

Piłka nożna

Pożegnanie Bukowej w niedzielę

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Departament Logistyki Rozgrywek opublikował terminarz 24. kolejki PKO Bank Polski Ekstraklasy.

GieKSa domowy mecz z Zagłębiem Lubin rozegra w niedzielę o godzinie 12:15. Nasz poprzedni mecz z Zagłębiem Lubin zakończył się wyjazdową porażką 0:1 po golu Huberta Adamczyka w 87. minucie. Wedle wszystkich znaków na ziemi i niebie, będzie to nasz ostatni mecz przy Bukowej.

24. kolejka:

7 marca (piątek)

Korona Kielce – Puszcza Niepołomice, godz. 18:00
Śląsk Wrocław – Pogoń Szczecin, godz. 20:30

8 marca (sobota)

Cracovia – Radomiak Radom, godz. 14:45
Piast Gliwice – Raków Częstochowa, godz. 17:30
Lech Poznań – Stal Mielec, godz. 20:15

9 marca (niedziela)

GKS Katowice – Zagłębie Lubin, godz. 12:15
Lechia Gdańsk – Górnik Zabrze, godz. 14:45
Widzew Łódź – Jagiellonia Białystok, godz. 17:30

10 marca (poniedziałek)

Motor Lublin – Legia Warszawa, godz. 19:00

Kontynuuj czytanie

Zobacz również

Made with by Cysiu & Stęga