Kibice zgromadzeni w Spodku liczyli na przełamanie GieKSy, a tu spotkało ich kolejne rozczarowanie… piąta przegrana z rzędu nie napawa optymizmem.
katowickisport.pl – Siatkarze GieKSy w poważnym kłopocie. Z Asseco bez szans.
Siatkarze GKS znaleźli się w niezwykle trudnej sytuacji, bowiem przegrali pięć meczów z z rzędu, wygrywając zaledwie jeden set. Asseco Resovia na wiele katowiczanom nie pozwoliła, bo mecz zakończył się po 82. minutach. Siatkarze GKS po 4. porażkach mieli nieco dłuższą przerwę i czas nie tylko na regenerację fizyczną, ale również psychiczną. Resovia przyjechała do Katowic „odnowiona”, bowiem trenerskie rządy objął ponownie Andrzej Kowal, pełniący od początku sezonu funkcję dyrektora sportowego. Jedni i drudzy byli mocno zmotywowani więc nic dziwnego, że od początku rozgorzał twardy bój o każdy punkt. Oba zespoły nie ustrzegły się błędów, ale wynik oscylował wokół remisu. Przy stanie po 16 nastąpił jeden z kluczowych momentów I seta. Katowiczanie dotknęli siatki, chwilę potem Serhij Kapelus został powstrzymany blokiem i goście dołożyli jeszcze punkt skutecznym atakiem. Na tablicy pojawił się rezultat 16:19 i stratę trudno było już odrobić. Siatkarze z Rzeszowa to rutyniarze i takich okazji nie wypuszczają z rąk. Przewagę powiększyli, a partię efektownym asem serwisowym zakończył Jakub Jarosz, powoli powracający do reprezentacyjnej formy. Katowiczanie wcale się nie zrazili niepowodzeniem i zupełnie przyzwoicie rozpoczęli drugą partię. Wynik 8:8 nie zapowiadał poważnego przestoju. Goście dość łatwo zdobyli 5. „oczek” z rzędu i objęli prowadzenie 13:8. Potem tę przewagę systematycznie powiększali. Kiedy Aleksander Śliwka doprowadził do stanu 24:19 wszyscy byli przekonani, że rzeszowianom już nic nie może się stać. Tymczasem nastąpił nieoczekiwany zwrot akcji. Emanuel Kohut zdobył punkt zagrywką, chwilę potem posłał trudny serwis, który goście z trudem przyjęli i nie wyprowadzili skutecznej akcji. Rzeszowianie w kolejnej akcji zostali zablokowani, a potem posłali piłkę 2 razy w aut. Katowiczanie doprowadzili do remisu 24:24. Jednak ostatnie słowo należało do przyjezdnych. Początek był znów całkiem udany, ale potem nastąpiła kolejna huśtawka nastrojów. Goście zdecydowanie lepiej przyjmowali i byli skuteczniejsi w kontrach. To właśnie one sprawiły, że goście objęli prowadzenie 15:13. As serwisowy Bartłomieja Lemańskiego sprawił, że gospodarze zupełnie się rozkleili i już nie miel szans odrobienia 6. punktów straty. Goście seryjnie zdobywali punkty, zaś na twarzach gospodarzy było widać zniechęcenie. GKS ma poważne kłopoty, a za chwilę trzeba będzie znów grac kolejny mecz ligowy tym razem z Cuprum Lubin. (…)
sportslaski.pl – Spodek wciąż nieodczarowany. Siatkarska Barbórka dla Resovii.
Fatalna passa GKS-u Katowice trwa dalej. Zawodnicy trenera Piotra Gruszki wciąż nie mogą odczarować legendarnego Spodka, a na dodatek przegrali swoje piąte spotkanie z rzędu. Tym razem pogromcą katowiczan okazała się będąca ostatnio w sporym kryzysie Asseco Resovia Rzeszów. (…) Goście rozochoceni zaistniałą sytuacją świetnie rozpoczęli drugą partię, prowadząc już (4:1) po udanych atakach Jarosza, Śliwki oraz punktowym bloku Bartłomieja Lemańskiego. GieKSa szybko otrząsnęła się po złym początku i po odrobieniu strat starała się wyjść na prowadzenie – katowiczanie mieli jednak problem z dobrze grającymi w obronie gośćmi. Ponadto w zespole Resovii bardzo dobrze funkcjonował blok, który często przeszkadzał Rafałowi Sobańskiemu i Emmanuelowi Kohutowi w sfinalizowaniu akcji. Z biegiem czasu przewaga Resovii zaczęła się coraz bardziej krystalizować, a momentami zespół gości prowadził nawet sześcioma punktami (10:16, 12:18). Gospodarze walczyli jednak bardzo ambitnie i w momencie, gdy gości dzielił już tylko jeden punkt od wygranego seta (24:19), odrobili straty i byli w stanie doprowadzić do walki na przewagi. Wściekli na siebie zawodnicy z Rzeszowa dopięli jednak swego i po celnym ataku Jarosza, fantastycznie w bloku zachował się Marcin Możdżonek. Po znakomitym zachowaniu reprezentanta Polski ekscytująca partia zakończyła się, jednak katowiczanie cały czas liczyli na przełamanie złej passy. (…)
sportslaski.pl – Kacper Stelmach: „Brakuje nam czasami postawienia kropki nad i”
(…) Siatkarze GKS-u Katowice ewidentnie nie mają szczęścia do Spodka. W tym sezonie w trzech meczach, rozegranych w tej legendarnej hali, podopieczni Piotra Gruszki nie zdobyli ani jednego punktu, urywając jedynie seta Łuczniczce Bydgoszcz. – Niestety te mecze w Spodku nie układają się dla nas tak, jakbyśmy chcieli. Wiadomo, że podchodzimy do każdego z zamiarem wygrania go, zważywszy na sporą ilość kibiców oraz rozreklamowanie spotkań. Chcemy się dobrze prezentować, a brakuje nam czasami takiej kropki nad „i” w postaci choćby jednego zdobytego punktu – przyznał po przegranym 0:3 meczu z Asseco Resovią przyjmujący GKS-u, Kacper Stelmach. (…) – Historia już niejednokrotnie pokazała, że zmiany trenera w klubie potrafią uskrzydlić zespół. Wiedzieliśmy, że Resovia się absolutnie przed nami nie wyłoży, bo tak jak nam są im potrzebne punkty, by piąć się w górę tabeli. Spodziewaliśmy się ciężkiego meczu i taki autentycznie był. Szkoda, że nie udało nam się wygrać drugiego seta, ponieważ mecz ułożyłby się zupełnie inaczej, a my zeszlibyśmy do szatni z dużo lepszym nastawieniem. Dzięki tej partii nie musielibyśmy pobudzać się na nowo i wszystko na parkiecie poszłoby nam znacznie łatwiej – dodaje 20-letni siatkarz. (…) – Meczu z Zawierciem bym nie nazwał wpadką, ponieważ ALURON zaprezentował się w naszej hali naprawdę dobrze, a zagrywką mogliby zawstydzić nie jeden klub z naszej ligi. Niemniej od pięciu spotkań nie potrafimy zdobyć punktu, co boli, pamiętając zeszły sezon, gdy w starciach z zespołami z górnej połowy tabeli byliśmy w stanie odebrać punkt, bądź zaskoczyć całą siatkarską Polskę i wygrać dany mecz – mówi Stelmach. (…) GKS bardzo szybko otrzymał szansę przełamania złej passy i powrotu na zwycięską ścieżkę. W najbliższą niedzielę katowiczanie zmierzą się w swojej szopienickiej hali z sąsiadem z ligowej tabeli – Cuprum Lubin. – Tak naprawdę to możemy się teraz przełamać z każdym, nieważne jaka to będzie drużyna. Najlepiej, żeby w najbliższą niedzielę udało nam się wygrać za 3 punkty, jednak zdajemy sobie sprawę, że Lubin ma w swojej kadrze klasowych zawodników. Nie będzie łatwo, ale z pewnością damy z siebie wszystko, żeby ich pokonać – przyznaje syn byłego reprezentanta Polski, Andrzeja Stelmacha.
siatka.org – PL: Kolejna porażka GKS-u w Spodku
GKS Katowice po raz kolejny przegrał mecz rozgrywany w katowickim Spodku. W środę podopieczni Piotra Gruszki ulegli Asseco Resovii Rzeszów 0:3. Najwięcej walki było w drugiej odsłonie spotkania. Rzeszowianie prowadzili w niej już 24:19, jednak gospodarze doprowadzili do wyrównania. W grze na przewagi lepsi okazali się przyjezdni, co tylko dodało im pewności. Najlepszym zawodnikiem spotkania wybrano Thibault Rossarda. Od początku pojedynku katowiczanie skuteczne akcje przeplatali błędami. Pomyłek nie ustrzegli się również goście, dlatego pierwsza faza seta toczyła się punkt za punkt (8:7). Gdy po błędzie Bartosza Mariańskiego goście odskoczyli na dwa punkty, o czas poprosił Piotr Gruszka (8:10). W kolejnych akcjach skutecznie punktowali Karol Butryn i Paweł Pietraszko, po drugiej stronie celnie atakował Thibault Rossard oraz Aleksander Śliwka (14:15). Katowiczanie mieli problem ze skutecznością w polu zagrywki, gdy blok dodali rzeszowianie drugi czas wykorzystał szkoleniowiec gospodarzy (16:19). Po czasie skutecznie zaatakował Kapelus a gdy asa dołożył Pietraszko, grę przerwał Andrzej Kowal (18:19). W decydującym momencie seta w ataku górowali siatkarze z Rzeszowa. Raz za razem punktowali Rossard i Śliwka a as Jakuba Jarosza przypieczętował zwycięstwo przyjezdnych. (…)
polsatsport.pl – Gruszka: Coś nie działa
(…) „Każda kolejna przegrana nas paraliżowała jeszcze bardziej. Weszliśmy w etap strasznego strachu. To było widać po naszych akcjach. W teorii próbujemy, chcemy, ale boisko tego nie odzwierciedla. Coś nie działa. Tak na gorąco nie wiem, o co chodzi” – powiedział PAP Gruszka. Katowiczanie wygrali w tych pięciu pojedynkach jednego seta. Zespół gości poprowadził trener Andrzej Kowal, który 3 grudnia zastąpił Roberto Serniottiego. Włoch szkoleniowcem Resovii został w maju w miejsce… Kowala, który został dyrektorem sportowym. Środowy mecz w Spodku był zorganizowany w duchu niedawnej „Barbórki”. Kibiców witały śląskie piosenki, podczas długiej przerwy przygrywała górnicza orkiestra dęta w mundurach, a spiker był ubrany we flanelową, roboczą koszulę i kask. Końcówka drugiej partii rozgrzała widownię, bowiem gospodarze przegrywali 19:24, przy zagrywce Emanuela Kohuta wyrównali, a potem przegrali do 25. Przed trzecim setem w hali pojawił się prezydent Katowic Marcin Krupa (samorząd ma w klubie ok. 80 proc. udziałów) i szybko mógł Spodek opuścić. „Resovia to rywal doświadczony, mocny. Ale dziś zagrał na tyle, ile wystarczyło, aby wygrać. Rywale nie musieli rozegrać super zawodów, bo nie było trzeba” – ocenił Piotr Gruszka. (…)
sportowefakty.wp.pl – GKS Katowice – Asseco Resovia Rzeszów: udany powrót trenera Kowala do PlusLigi
(…) Przed środowym starciem GKS Katowice liczył na to, że atmosfera Barbórki i wysoka frekwencja na trybunach pozwolą wyjść zespołowi z dołka, w który wpadł przegrywając ostatnie cztery mecze. Nic z tych rzeczy nie pomogło, bo katowiczanie okazali się na boisku zespołem słabszym. Spotkanie pokazało, że ich forma jest jak ukryte głęboko złoża węgla – potrzeba sporo pracy, by wydobyć ją na powierzchnię. Początkowo nic jednak nie wskazywało na szybką wygraną gości. Większą werwę na boisku pokazywali gospodarze, których rozgrywający od razu wykazał się finezją, kierując piłki na skrzydła w zmiennym tempie. Katowiczanie przeprowadzali akcje płynnie, czego mogli im zazdrościć przeciwnicy. Wejście w meczowy rytm chwilę zajęło zespołowi Resovii, ale zespół rozegrał się na dobre w środkowej części pierwszego seta. Nieźle w ataku spisywał się Jakub Jarosz, który sprytnie mijał blok rywali, punktował też Bartłomiej Lemański. To spowodowało, że goście prowadzili 21:18. Katowiczanie próbowali odrobić straty, stawiając na ataki ze środka, ale w parze z dobrą grą w ofensywnie nie szła ich defensywa. Dwa fatalne przyjęcia na drugą stronę przekreśliły szanse na doprowadzenie do remisu. Seta zakończył as Jarosza (20:25). (…)
czassiatkowki.pl – PlusLiga: Rzeszowianie zdobywają Spodek
W ramach trzynastej kolejki PlusLigi GKS Katowice podejmował Asseco Resovię Rzeszów. Mimo iż goście wygrali spotkanie w trzech setach, mecz był bardzo dynamiczny i pełen bardzo długich wymian, ale gospodarze byli w stanie zagrozić wynikowi tylko w drugiej odsłonie. MVP spotkania został wybrany Thibault Rossard, który zdobył 12 punktów dla swojej drużyny. (…) Trzecia partia już od samego początku była wyrównana, żadna z drużyn nie była w stanie wyjść na znaczące prowadzenie (5:4), obie ekipy prezentowały niezwykłe skupienie i popełniały niewiele błędów własnych, co dodawało dynamiczności spotkaniu (9:9). Dopiero bardzo dobra postawa Aleksandra Śliwki i jego popisowy atak po ciasnym skosie dały Asseco Resovii dwa „oczka” przewagi (14:12). As Bartłomieja Lemańskiego powiększył przewagę przyjezdnych (16:13) i mimo, że obie drużyny znów zaczęły grać punkt za punkt (14:17), to katowiczanie musieli odrabiać straty. Po kolejnym asie serwisowym gości, Piotr Gruszka poprosił o czas (19:14). Po przerwie jego zawodnicy byli w stanie zdobyć dwa punkty z rzędu (16:20), głównie dzięki bardzo dobrej zagrywce. Kolejne dwie kontry padły jednak łupem Asseco Resovii (22:16), szkoleniowiec gospodarzy nie miał wyboru i poprosił o czas. Asseco Resovia nie miała zamiaru oddawać tak dużego prowadzenia i bez trudu postawiła kropkę nad „i” wygrywając trzeciego seta i całe spotkanie (25:16). (…)
assecoresovia.pl – Wracamy z Katowic z kompletem punktów
Asseco Resovia Rzeszów w katowickim Spodku w trzech setach pokonała GKS Katowice. MVP spotkania 13. kolejki PlusLigi wybrany został Thibault Rossard.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Po wygranym 3:0 sparingu ze Stalą Rzeszów porozmawialiśmy z trenerem Rafałem Górakiem. Zapytaliśmy o ubiegły i nadchodzący sezon, uchylony przepis o młodzieżowcu, a także o nowego napastnika.
Wakacje spędził pan aktywnie?
Rafał Górak: Aktywnie, byłem bardzo aktywny: chodziłem po górach, dużo pływałem, siedziałem trochę nad morzem. Fajnie nam się udało pojechać trochę w nieznane, zatrzymywaliśmy się tam, gdzie nas kierowała intuicja. Byliśmy trochę tam, to tu. Wszędzie aktywnie – rowerki i spacery.
Pan jest w stanie odciąć się od piłki?
Wy to doskonale wiecie – piłka to jest całe moje życie, nigdy się nie odetnę. Próbuję się resetować, natomiast piłka mnie nie zabija. Nie powoduje, że jak coś robię, to mnie to męczy. Lubię odpoczywać, np. czytając, ale bez piłki się nie da.
Jak żyje się cały czas pod okiem kamer?
Powiem szczerze, że bardzo mocno zaryzykowałem. Byłem odważny, żeby ten serial „Trenerzy” tyle pokazał od środka. Starałem się nic nie wycinać i w zasadzie mogliście zobaczyć mnie takiego, jakim jestem. To na pewno jest całkiem inny wymiar, bo pierwsza czy druga liga to jest zupełnie inne zainteresowanie medialne. Wydaje mi się, że to, co można w tym wszystkim zobaczyć, to że praca w GKS-ie Katowice idzie bardzo dobrym nurtem. Nie mamy się czego wstydzić, wprost przeciwnie – wykonujemy świetną pracę jako sztab, piłkarze i zespół.
Zostanie jakiś przebłysk po sezonie?
Nie, cały sezon został mi w pamięci. To jest pierwszy sezon od dawna dla GKS-u Katowice w Ekstraklasie, a mój debiutancki. Każdy moment, każda chwila dla mnie była wyjątkowa i zostanie w mojej pamięci bardzo mocno. Ale to już jest za nami, trzeba patrzeć do przodu.
Jaki był najtrudniejszy moment?
Szukałem czegoś takiego, ale powiem szczerze: dobrze rozwiązywaliśmy te nasze problemy. Nawet ten moment, gdy przegraliśmy tę drugą połowę w Zabrzu i zastanawiałem się, w jaki sposób będziemy gotowi w następnych meczach. Okazało się, że drużyna świetnie reagowała na wszystko. Zdaliśmy egzamin tego debiutanckiego sezonu i ważne jest to, że nie dopuściliśmy do sytuacji, gdzie moglibyśmy się naprawdę trwożyć. Bardzo mocno pracowaliśmy, żeby drużynę ciągnąć, oni też byli świetni. To dało takie, a nie inne efekty.
Udało się sprostać założeniom i można oceniać sezon pozytywnie?
Na pewno nie możemy mówić, że „się udało”. To byśmy musieli mówić o jakimś elemencie przypadkowości. Wydaje mi się, że właśnie wypracowaliśmy to ogromną, ciężką robotą, że dziś w Katowicach mamy takie żółte serca. Kibice się zbudzili, kochają ten zespół, Klub, stadion, wszystko, co się wydarzyło. To jest piękne, że wstaliśmy z tego mułu, w którym byliśmy wszyscy razem.
Wasze dobre występy podniosły poprzeczkę?
Także nas rozwinęły, jesteśmy dzisiaj lepsi. To też jest ważne, bo wszystko na plus, jeśli człowiek jest ambitny, to nie może po prostu powiedzieć: „to było takie świetne, teraz jestem najlepszy”. Nie, nas to rozwinęło i w związku tym trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie: czy we mnie, w Rafale Góraku, jeszcze jest miejsce na rozwój? No jest! Ja to zawsze mówię moim piłkarzom, tu nie ma co myśleć, że się jest 32-letnim piłkarzem, czas na rozwój jest zawsze. Nie wolno stanąć, bo wtedy momentalnie jest regres, a nam chodzi o progres.
Drugi sezon dla beniaminka podobno jest najtrudniejszy, a niektórzy kibice rozmarzyli się o pucharach.
Bardzo bym tonował rozważania o europejskich pucharach. One są na pewno czymś pięknym i byłyby czymś wyjątkowym, natomiast Ekstraklasa jest bardzo silna i ma mocne zespoły. Poziom idzie do góry, trzeba z respektem i szacunkiem podchodzić do tego wszystkiego. Tamten sezon był dobry, ale też bardzo trudny, a w ostatnich latach beniaminkowie wylatywali z hukiem. Myśmy się w niej dobrze usadowili, trzeba kontynuować pracę.
Połowa drużyn bije się o rozgrywki międzynarodowe.
To świadczy o tym, że nie stało się to, co często dzieje się na świecie, że są te siły. U nas trzeba szczerze powiedzieć, że jest te pięć zespołów, które będą się o to biły i tam jest ich miejsce. Czy my dzisiaj o tę piątkę walczymy? Ja bym powiedział, że po prostu musimy dążyć do tego krok po kroku, by wiele lat GKS grał w Ekstraklasie. Być może przyjdzie taki moment, gdy powiem z otwartym sercem, że jestem gotowy na walkę o czołowe lokaty.
Co będzie największym wyzwaniem?
Każdy sezon jest inny. Dzisiaj jesteśmy bez Sebastiana i Oskara – to są wyrwy, poważne ubytki w drużynie. Każdemu, kto mnie pyta o naszą największą siłą, odpowiadam: zespołowość. To Sebastian się zbudował w GKS-ie, to Oskar się zbudował w GKS-ie, to my ich wyprodukowaliśmy. U nas eksplodował Antek Kozubal, świetnie zaczął grać Mateusz Kowalczyk. Dawid Kudła stał się bardzo porządnym bramkarzem. Ta zespołowość jest siłą tego zespołu, ja bym chciał w tym kierunku iść, by ci dochodzący stawali się coraz lepszymi zawodnikami. Stąd pomysł na to okienko, by byli to zawodnicy trochę po prostu młodsi.
Zawodnicy muszą się lubić, czy wystarczy po prostu kultura i szacunek?
Nie, nie muszą się wcale lubić. Muszą mieć kult rozmawiania o piłce nożnej. Nie chodzi mi o to, że mają czytać gazetę albo oglądać mecze, tylko rozmawiać o tym, w jaki sposób chcą realizować swoje zadania na boisku, jak my mamy grać. Ty słuchasz heavy metalu, a ja disco-polo, tu mamy dwa inne światy – ale piłka nas łączy i musimy w klubie rozmawiać o piłce, bo to jest miejsce naszej pracy, pasji. Na wczasy może ze sobą nie pojedziemy i możemy nie pałać do siebie miłością, natomiast o piłce musimy umieć rozmawiać, to jest nasz obowiązek. My reprezentujemy klub, a klub jest ważniejszy niż nasze ego. Te disco-polo lub metal nie są istotne, najważniejszy jest GKS.
Są jakieś zmiany w przygotowaniach, czy trzyma się pan wypracowanych przez lata schematów?
Staramy się być coraz bardziej intensywni. W naszym zespole intensywność jest, a ona wynika z rozumienia gry. Chciałbym, aby GieKSa była jeszcze bardziej zażarta, jeszcze bardziej upierdliwa dla przeciwników i jeszcze bardziej spektakularna w atakowaniu. W pierwszym sezonie pokazaliśmy dużo dobrego, daliśmy dużo radości – o to chodzi. Nie chcemy być drużyną, która w Ekstraklasie cierpi. Chcemy, by mówiono o nas, że jesteśmy po prostu jacyś, bo to już znaczy, że mamy kulturę gry. To jest dla mnie istotne.
Czyli na to będzie pan zwracał uwagę, że macie walczyć i zostawić serce na murawie?
Nie da się walczyć, jeśli nie rozumie się gry. Powoduje to masę czerwonych kartek i zamieszania, ja to trochę inaczej rozumiem. Mamy walczyć, ale rozumiejąc, co chcemy zrobić. Jeśli będziemy realizować założenia, oddamy serducho, do tego umiejętności piłkarskie – mamy szansę być spektakularnymi i wygrywać, po prostu.
Jak dotąd wszystko idzie zgodnie z planem?
W miarę idzie zgodnie z przewidywaniami. Wiadomo, są trochę przemęczeniowe sprawy, mniejsze i większe urazy, dopinamy kwestie dojść samych zawodników. Obóz w Opalenicy był naprawdę na najwyższym poziomie i jestem bardzo zadowolony.
Do zespołu dołączyli młodzi zawodnicy. To część strategii?
Po awansie chciałem piłkarzy bardzo doświadczonych, którzy przyjdą i dadzą nam w szatni uspokojenie emocji. Zrelak, Czerwiński i Nowak, to byli dla mnie bardzo ważni zawodnicy. Przyszli i dali w szatni bufor bezpieczeństwa, że w trudnym momencie powiedzą: spokojnie, wychodzimy z tego. Zawodnicy ze sobą rozmawiają. Wiadomo, nie możemy iść tylko w takich zawodników, bo wszyscy jesteśmy coraz starsi, dlatego planowaliśmy to, by przyszli do nas piłkarze z dużymi umiejętnościami i „dwójką” z przodu. O takich zawodnikach myślałem najbardziej.
Przepis o młodzieżowcu się zmienił.
Dla mnie to upiorny przepis, niemający nic wspólnego z logiką i grą fair play. Drużyny niekorzystające z tego były karane. To jest dla mnie chore. Nie mam nic przeciwko Pro Junior System i nagradzaniu drużyn za stawianie na młodych Polaków. Nie powinien to być jednak przepis, który daje mi nakaz wystawienia na boisko zawodnika, który ma jakiś rocznik. Dla mnie wskazanie, że młodzieżowiec musi być z rocznika 2003, to jakby powiedziano: „ale musisz mieć też jednego z 1973!”. No i co, ja zagram? Dla mnie to jest bez sensu, nie wolno nakazywać, trzeba po prostu promować młodych ludzi. GKS jest oparty o polskich zawodników i daje sobie radę. Ja tego nie rozumiem, jeszcze trzeba zapłacić karę. Pro Junior System świetny, a ten przepis o młodzieżowcu to dobrze, że zniknął.
To był problem, że ktoś na przykład wiedział, że gra tylko przez ten przepis?
Właśnie, to również mogło doprowadzać do tego, że dochodziło do takich absurdów. Zawodnicy starsi mogli czuć się pokrzywdzeni, że młodzieżowiec musi grać. My zawsze mieliśmy w składzie młodzieżowców pełną gębą, bardzo się z tego cieszyłem. Każdy z nich był świetnym zawodnikiem, ale nie wszyscy taki komfort mieli.
Wielu kibiców podchodzi z dużą rezerwą do sprowadzenia Macieja Rosołka.
Na pewno do nas pasuje, takiego nieoczywistego zawodnika szukaliśmy. Na rynku jest wielu zawodników, natomiast trzeba być racjonalnym. Nie zawodziliśmy się na zawodnikach, którzy nie byli tymi z topu na tej pozycji. Przychodzili piłkarze, o których wiedziałem, że ich sposób gry może nam pomóc. Maciej jest właśnie takim piłkarzem.
Jakie są cele na ten sezon?
Ekstraklasa w Katowicach ma być na lata – to jest moje motto pracy z tą drużyną. Chciałbym być maksymalnie przygotowany do pierwszego meczu i wyjść na Raków z pewnością, że możemy wygrać.
Najbardziej wyczekiwany mecz to…
Chyba zawsze tak będzie: każdy kolejny. Naprawdę się nie mogę doczekać spotkania z Rakowem.
Oskar Repka zdecydował się na przejście do Rakowa i podpisał tam 5-letnią umowę. Klub z Częstochowy aktywował klauzulę wykupu zawodnika.
Repka odchodzi na zasadzie transferu definitywnego. GieKSa z tytułu transferu otrzyma rekordową kwotę, według medialnych spekulacji będzie to około 3 milionów złotych (700 tys. euro).
Pomocnik dołączył do GKS Katowice w 2021 roku. W sezonie 2023/24 pomógł w awansie do Ekstraklasy, a następnie na najwyższym szczeblu rozgrywkowym rozegrał 33 spotkania, w których strzelił 8 bramek. Ogółem koszulkę GieKSy zakładał 113 razy, zdobywając 13 bramek. W czerwcu po raz pierwszy został powołany do reprezentacji Polski, ale nie wystąpił w oficjalnym spotkaniu.
Zawodnikowi życzymy powodzenia w nowych barwach i dziękujemy za grę w naszym klubie.
Zapraszamy do lektury ocen defensywnych zawodników GieKSy w sezonie 2024/25. Przy wystawianiu not w skali szkolnej (1-6) regularnie grającym zawodnikom kierowaliśmy się średnią Waszych ocen za miniony sezon. Za wiosnę uznaliśmy wszystkie spotkania rozgrywane w 2025 roku, tj. od meczu ze Stalą Mielec.
Dawid Kudła: Sezon potwierdził jego klasę, choć nie obyło się bez poważnych wpadek, które na początku rundy jesienne skłoniły kibiców nawet do rozważań zmiany podstawowego golkipera. Było to raczej spowodowane czystymi emocjami, a nie chłodnymi przemyśleniami i nic takiego nie miało racji bytu. Było kilka błędów w komunikacji i wyjściu na przedpole, które bezpośrednio przekładały się na zagrożenie pod bramką. Po kilku spotkaniach w Ekstraklasie odnalazł jednak swój rytm i stał się prawdziwą opoką, ratując zespół w wielu akcjach, a najbardziej pamiętną będzie chyba parada w sytuacji sam na sam ze Shkurinem. Interwencje niemożliwe to właśnie jego specjalność. Przy wyprowadzeniu piłki jeszcze nieraz przyprawiał nas o szybsze bicie serca, ale zwykle już uchodziło mu to na sucho i koniec końców był ważnym elementem budowy akcji. Demony powróciły jeszcze przy niefortunnej interwencji w Gdańsku w końcówce sezonu, ale był to już raczej odosobniony wybryk na tle niezwykle pracowitej rundy wiosennej. Ze smaczków pozasportowych – potrafił wprowadzić uśmiech na twarzach wszystkich dziennikarzy, rzucając prześmiewcze komentarze w stronę kolegów udzielających wypowiedzi. Ostatecznie słusznie był przez Was wielokrotnie wybierany MVP spotkań, zapewniał drużynie niezbędny spokój na tyłach. Adrian Błąd prawdopodobnie mógłby częściej udzielać takich wywiadów, jak ten po meczu z Górnikiem: “Jak powiem, że dzisiejszy mecz wybronił nam Kudi, to nie będzie nic odkrywczego.”
🍁Jesień: 5
🌱Wiosna: 5+
Rafał Strączek: W pucharze spisywał się przyzwoicie, może przyzwoicie z plusem – zależy od interpretacji parady przy feralnym rzucie wolnym. Na pewno jest cenną rywalizacją dla Dawida Kudły, choć wiosną nie dostał ani minuty. Ostatecznie pozostał w naszym klubie na kolejny sezon.
🍁Jesień: 3+
🌱Wiosna: Brak oceny
Arkadiusz Jędrych: Był ważnym spoiwem naszej defensywy, nawet jeśli sporadycznie zdarzały mu się proste błędy i czasem zbyt długo zwlekał z doskokiem, przez co na sumieniu ma parę groźnych akcji i bramek. Jego gra w powietrzu była wręcz niezawodna, a jego waleczność doskonale obrazuje podwójna interwencja, gdy już z poziomu murawy zdołał wybić nadlatującą piłkę. Umiejętność czytania gry i asekuracja kolegów sprawiały, że cały zespół czuł się stabilniej, a napastnicy rywali musieli szukać innych rozwiązań, nie mogąc korzystać z blokowanych przez niego wrzutek. Jego kluczowe wślizgi zapadają w pamięć: był zdolnym na pełnym ryzyku wyłuskać piłkę spod nóg rywala, albo i samą swoją obecnością zmusić go do błędu. Nie ograniczał się jednak tylko do roli tradycyjnego obrońcy: potrafił też posyłać jego rozpoznawcze długie piłki, które pozwalały szybko przejść do ataku. Prawdziwy Pan Kapitan, jako jedyny zawodnik z pola w całej lidze rozegrał każdą minutę tego sezonu.
🍁Jesień: 5-
🌱Wiosna: 5-
Lukas Klemenz: W kilku przypadkach to właśnie on, przy pomocy szybkości i zmysłu napastnika, wyprowadzał kontrę, która przeradzała się w groźną akcję semi-skrzydłowego. Po stałych fragmentach również potrafił kreować zagrożenie, czego wymaga od obrońców Rafał Górak. Ofensywny Lukas Klemenz z pierwszej rundy może być oceniony pozytywnie, niestety dużo więcej można powiedzieć o powtarzających się błędach w prostej grze piłką i nawet jej przyjęciu, pasywnym kryciu i brakach szybkościowych. Nie był pewnym punktem naszej defensywy na wiosnę, choć na papierze ma odpowiednie do tego umiejętności. Zazwyczaj spisywał się przyzwoicie lub nawet dobrze – po prostu w kluczowych chwilach zbyt często przydarzały mu się błędy, co rzutuje na jego ogólnym odbiorze.
🍁Jesień: 4+
🌱Wiosna: 3-
Alan Czerwiński: W końcówce sezonu prezentował się bardzo solidnie, rzadko przegrywał pojedynki i był po prostu kluczowym elementem drużyny, także w szatni. Był ważnym punktem w grze defensywnej – nie unikał odpowiedzialności, wspierał rozegranie i wielokrotnie asekurował swoich kolegów, często subtelną zmianą ustawienia zapobiegając kontrze lub ułatwiając zapoczątkowanie akcji. Dokładał do tego swoje w fazie ofensywnej, gdy z Marcinem Wasielewskim zaczęli stosować manewr wymiany pozycjami, w końcu nominalnie jest wahadłowym. Od czasu tej zmiany taktycznej mógł pokazywać pełnię swoich możliwości. Na początku kampanii momentami brakowało mu odwagi – nawet gdy miał przestrzeń do podłączenia się do akcji, wybierał podanie wstecz zamiast odważnego wejścia na wolne pole. Zdarzały mu się też proste błędy techniczne, zwłaszcza tuż po przenosinach: złe przyjęcia, niecelne zagrania na kilkanaście metrów, czy brak wyczucia przy pressingu rywali, których częstotliwość malała z biegiem czasu. Jako półboczny obrońca zdawał się czuć niekomfortowo, ale finalnie wyrósł na pewny punkt defensywy, jako wahadłowy dobrze sobie radził niemal od początku. Podobno proces adaptacji do nowego stylu gry trwa ponad pół roku, co zdaje się potwierdzać jego przypadek.
🍁Jesień: 4
🌱Wiosna: 5
Marten Kuusk: Jego atutem była siła fizyczna i zdecydowane wejścia w pojedynki – potrafił wygrać walkę o piłkę, postawić twarde warunki i wyczyścić pole karne w klasyczny, prosty sposób. Kilka razy źle wybierał moment na wyskoczenie z formacji, tworząc tym samym lukę w obronie. Potrafił dołożyć swoje w kreacji, ale raczej były to prostsze (lecz skuteczne) rozwiązania. Choć nie popełniał wielu rażących błędów, czasami trudno było mówić o pewności i spokoju, które powinien gwarantować środkowy obrońca. Wydaje się, że musi popracować tylko nad decyzyjnością i koncentracją, by rozwiać wszelkie wątpliwości co do swojej osoby – w kilku meczach stawał na wysokości zadania i zamykał swoją stronę.
🍁Jesień: 4
🌱Wiosna: 4-
Aleksander Komor: W ataku dołożył całkiem sporo jak na stopera (raz nawet próbował strzału przewrotką), w rozegraniu na pressing reagował raczej ekspediowaniem piłki. Potrafił wykazać się walecznością i wygrać pojedynek fizyczny. W obronie popełnił kilka błędów i sprawiał wrażenie bardzo zestresowanego grą w Ekstraklasie.
🍁Jesień: 3
🌱Wiosna: Brak oceny
Bartosz Jaroszek: Z Unią zagrał bardzo nerwowo i niestabilnie. Z Pogonią (przynajmniej na chwilę) uratował nas przed utratą bramki wybiciem z linii, a jego najlepszy występ to starcie z Niecieczą – został wybrany MVP, bardzo dobry był to mecz. Pomagał drugiemu zespołowi, a kibice już wiążą jego przyszłość, choć jeszcze sezon zostanie w pierwszym zespole, z działem marketingu.
🍁Jesień: 3+
🌱Wiosna: Brak oceny
Najnowsze komentarze