Piłkarze GKS Katowice walczą o awans do Ekstraklasy uczestniczą w wyścigu pierwszoligowych żółwi. Inaczej ma się sprawa z kibicami – ci od dawna są w najwyższej lidze. Udowodnili to także w Olsztynie, gdzie stawiali się w sporym nadkomplecie.
Po półrocznym zakazie wyjazdowym, który został nałożony na nas przez Polski Związek Piłki Nożnej po derbowym meczu z Ruchem, wiedzieliśmy, że na kibicowski szlak wrócimy w Olsztynie. Zdawaliśmy sobie sprawę, że po tak długim czasie zainteresowanie wyjazdem będzie większe niż oficjalna pojemność sektora gości (400), dlatego kilka miesięcy temu rozpoczęliśmy starania o zwiększenie puli. W pewnym monecie wydawało się, że spotkanie odbędzie się w malowniczej Ostródzie, co byłoby nam na rękę – wszak sektor gości pomieści tam 844 osoby, a i do tego miasta jest trochę mniej kilometrów z Katowic. Przez kilka tygodni nastawialiśmy się właśnie na Ostródę, ale ostatecznie Stomilowi udało się przekonać PZPN, aby ten pozwolił rozgrywać im spotkania w Olsztynie. Od tego momentu konkretnie rozmawialiśmy ze Stomilem odnośnie wejścia większej liczby osób niż oficjalne 400. Pozytywnie zaskoczyła nas przychylność klubu, który nie pytał „po co”, ale zastanawiał się „jak to zrobić”. Dużo pomogli nam w tym miejscowi kibice za co dziękujemy!
Równolegle do rozmów ze Stomilem prowadziliśmy dialog z PKP InterCity na temat wynajęcia pociągu specjalnego. Było z tym trochę problemów, nerwów, załatwiania, ale opisu tych przeżyć Wam oszczędzimy. Najważniejsze, że mimo majówki i finału Pucharu Polski, który był rozgrywany kilka dni wcześniej, udało się zorganizować wagony.
Zbiórkę mieliśmy wyznaczoną na godzinę 9:00, a do Olsztyna wyjechaliśmy kilkanaście minut później. Podróż przebiegała spokojnie i do celu dojechaliśmy planowo na 16:25. Początkowo mieliśmy mieć podstawione autobusy, ale ostatecznie stanęło na przemarszu. Już przy wychodzeniu z dworca każdy dostał wyjazdowy gadżet, czyli okazjonalny szalik. Spacer po Olsztynie zajął nam około pół godziny i na niecałe dwie godziny przed meczem znaleźliśmy się pod sektorem gości. Tam okazało się, że miejscowa policja bardzo się nudziła i zakazała ochronie na wpuszczenie sektorówki. Tak samo zostali potraktowani miejscowi kibice. Na nic zdały się nasze pertraktacje, że to są tylko i wyłącznie pasy materiału. Miejscowy szeryf doczepił się nawet do kartonu z szalikami, bo stwierdził, że mogą one zostać… zszyte na sektorze. Ostatecznie pasy materiału trafiły do depozytu, a my – po ponad półgodzinnym zamieszaniu – zaczęliśmy wchodzić na obiekt. Wejście szło dość sprawnie, a z czasem zwiększona została liczba wydrukowanych list wyjazdowych i ostatecznie na stadion wszedł każdy przed pierwszym gwizdkiem.
W sektorze pojawiło się nas dokładnie 700 w tym 43 fanów Górnika Zabrze i 34 ROW Rybnik. Pod stadionem zostało także 6 zakazowiczów, a więc nasza ostateczna liczba tego dnia to 706 osób. Sektor gości został szczelnie oflagowany. Doping stał na dobrym poziomie, choć stracona bramka i obraz boiskowej nędzy i rozpaczy nie mobilizował do wznoszenia się na wokalne wyżyny. W drugiej połowie pojawił się transparent „Szalikowcy”, który świetnie komponował się z wyjazdowym gadżetem. Ścisk na trybunie był ogromny, a i tak około 150 osób się na nim nie zmieściło. Tworzyło to naprawdę dobry klimat, w którym do pełni szczęścia brakowało wyniku. Jak już jesteśmy przy tym temacie, to warto zaznaczyć, że do ostatniego gwizdka dopingowaliśmy naszych graczy, ale po spotkaniu, gdy podeszli pod sektor gości dostali pociski z dwoma przewodnimi okrzykami: „kurwa mać GieKSa grać” i „gdzie jest ta GieKSa, piłkarze gdzie jest ta GieKSa?”. Odnieśliśmy wrażenie, że niektórzy z nich byli… zaskoczeni taką reakcją, bo chyba spodziewali się braw za walkę (?). Większość z nich też dość szybko ulotniła się spod sektora, gdy wyczuła, że klimat nie jest zbyt miły. Miejscowy dopingowali całe spotkanie, a kilka razy wspólnie pozdrowiliśmy stróżów prawa.
Wyjście z sektora gości odbyło się błyskawicznie i po szybkim spacerze udaliśmy się w drogę do Katowic. W domu zameldowaliśmy się około 4:20 i przed rozjechaniem się do siebie podeszliśmy wspólnie pod areszt, gdzie pozdrowiliśmy osadzonych.
Na sam koniec jeszcze raz dziękujemy kibicom Stomilu oraz klubowi z Olsztyna za ogromną pomoc i prokibicowską postawę. W klubie jest biednie, stadion nie należy do pięknych, ale to chlubny wyjątek w pierwszej lidze (i polskiej piłce), jeśli chodzi o podejście do fanów gości. Brawo i życzymy utrzymania!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do obszernej galerii z wyjazdu do Warszawy. GieKSa po szalonej końcówce pokonała Polonię 2:1. Zdjęcia przygotowała dla Was Madziara.
Prezentujemy zapis z konferencji po remisie 0:0 z Górnikiem Łęczna.
Pavol Stano: Uważam, że widzieliśmy dobre widowisko, choć bez bramek. Staraliśmy się eliminować te mocne strony GieKSy i grać tak, jak chcieliśmy. Zaangażowanie chłopaków było fajne, jakość adekwatna do meczu, wyglądało na to, że to zrobimy i doprowadzimy ten mecz do końca. Trzeba przyznać, że gospodarze też mieli sytuacje. Remis, każdy chciał więcej, trzeba ten punkt szanować.
***
Rafał Górak: Skończyło się meczem remisowym, wydaje się, że były momenty, gdzie Górnik Łęczna prowadził grę w sposób bardziej spójny. Nie można tu mówić jednak o czystych sytuacjach, a szkoda mi sytuacji Kuuska, najlepszej ze wszystkich. Widać progres w grze drużyny z Łęcznej, nie będę w jakiś sposób narzekał. Obawiam się o nasz stan kadrowy, mamy dwa treningi, a łatwy mecz nas nie czeka. Musimy ciężko pracować, by zawodników doprowadzić do dyspozycji, bo mamy dużo tych kontuzji. Dopadła nas grypa jelitowa. Trzeba szanować ten punkt i doceniam tę walkę z naprawdę dobrze grającym rywalem.
Urazy Rogali i Wasielewskiego?
Górak: Grzesiek to uraz mięśniowy, Marcin zmagał się z urazem od dłuższego czasu. Marcin, jak go znam, będzie robił wszystko, by być gotowym na następne spotkanie. Czasu mamy mało, trzeba myśleć o tym, kim ich zastąpimy.
Wracają demony jesieni?
Górak: Nigdy nie miałem demonów, nic mi się nie przypomina. Mocna liga i wymagający rywale, rzeczywiście dzisiaj ten punkt biorę do kieszeni, myślę o meczu w Warszawie.
Arek Jędrych stracił przytomność czy było to zwykłe zderzenie?
Górak: Nie stracił, natomiast otrzymał poważny cios. Nos jest złamany, ale to nie złamie Jędrycha.
Duża delegacja z GKS-u Tychy na trybunach. Było dziś jakieś ukrycie schematu?
Górak: Żadnego ukrycia schematu dzisiaj nie było.
Mecz z Polonią Warszawa to spotkanie z zespołem z dołu tabeli. Będzie to trudne spotkanie?
Górak: Zespół z Warszawy to zdeterminowany i niezły zespół. Mamy całkowity obraz tej drużyny, spodziewamy się naprawdę trudnego spotkania. Zdajemy sobie sprawę, że jest na co patrzeć i łatwo nie będzie.
Kończąc temat zawieszeń i nieobecnych zawodników. Ile meczów zawieszenia otrzymał Repka i jak powrót Komora?
Górak: Oskar dwa spotkania, więc nie będzie dostępny w Warszawie, a Komor można powiedzieć już w 80% wyleczony. Nie chcieliśmy dzisiaj ryzykować zawodnika, ale wydaje mi się, że te dwa dni doprowadzą go do 100% dyspozycji.
Prezentujemy zapis pomeczowej konferencji, po zwycięstwie GieKSy nad Polonią Warszawa 2:1.
Rafał Górak: Dzień dobry. Na pewno emocjonujące spotkanie, bo też sam scenariusz jego jest, można powiedzieć, dość specyficzny. Bramki jednak dla nas, w czasie już doliczonym, niewątpliwie te emocje podkręciły. Samo spotkanie było spotkaniem równym, myśmy dali się zaskoczyć, trochę niefrasobliwie weszliśmy w mecz. Daliśmy się zaskoczyć Polonii bramką, chcieliśmy odrobić tę bramkę w pierwszej połowie, ale tak jak mówię, spotkanie miało równy wymiar. Na pewno duży ciężar gatunkowy dla obu zespołów, chociaż wiadomo, że walczymy o ciut inne już dzisiaj cele. Ogromna determinacja, ogromna wiara w siebie mojego zespołu doprowadziła do tego, ze dzisiaj wyjeżdżamy stąd z trzema punktami, bardzo cennymi. Ja mogę tylko pogratulować zespołowi i temu, w jaki sposób reagował na boisku. Bardzo się cieszę z tego, że również nasi młodzi zawodnicy, również z naszej akademii, wnoszą jakąś cegiełkę do tego, że ten sezon z każdym meczem staje się dla nas coraz bardziej pasjonujący. Bardzo dziękuję mojej drużynie za ogromną determinację, za wolę walki, za zwycięstwo. Polonii życzę wszystkiego dobrego, bo to piękna historia i na pewno przepiękny klub.
GieKSa.pl: Czy jest pan zadowolony z postawy Bartosza Jaroszka? Był trochę zagubiony, jeśli chodzi o grę na wahadle.
Górak: To nie są oczywiste pozycje dla niektórych zawodników i rzeczywiście, rola Bartka dzisiaj na pozycji wahadłowego, a jednocześnie waga meczu i ciężar gatunkowy meczu, ja absolutnie nie powiem. Być może to są trudne momenty, wiadomo, że jesteśmy przyzwyczajeni do gry Marcina Wasielewskiego, czy Grześka Rogali, którzy są klasycznymi wahadłowymi. Liczyłem na doświadczenie Bartka, na jego ogromny charakter i na jego podejście do takich momentów. Zawsze można na niego liczyć, dzisiaj mnie absolutnie nie zawiódł w grze. Być może będą momenty, gdzie zwrócimy uwagę co poprawić, ale jestem zadowolony. Wasielewski nie grał z powodu czterech żółtych kartek, też zszedł ostatnio z drobnym urazem, Grzesiek Rogala również, no i walczymy z czasem. Wiem, że każdy dzień i praca naszych fizjoterapeutów na najwyższym poziomie będzie doprowadzała do tego, że w następnym meczu będę mógł na nich liczyć. Dzisiaj już też Komor w zasadzie wrócił do drużyny, a Oskar Repka skończył karę za czerwoną kartkę, Christian Aleman również, mam nadzieję, z każdym treningiem będzie bliższy i w każdym meczu będzie do naszej dyspozycji.
Pytanie o postawę Jakuba Araka, który wszedł i zdobył decydującego gola. Czy da mu ta bramka szansę na regularną grę?
Górak: Na pewno i Kuba i my, jako sztab, odczuwamy ogromną satysfakcję ze strzelonej bramki. Jestem bardzo zadowolony i zbudowany jego postawą. Jeśli napastnik nie dostaje minut, nie strzela bramek, to zawsze wokół niego robi się taka atmosfera ciężka, trudna. Trzeba się wykazywać ogromnym charakterem, gramy dla kibiców, oni nas po prostu oceniają. Taki jest nasz zawód, niekiedy ktoś jest za bardzo ktoś dotknięty, ale właśnie w takich momentach trzeba pokazywać swoją pasję do piłki. Moim zdaniem w niedalekiej przyszłości będzie świetnym trenerem, kapitalnie się z nim rozmawia o piłce, o tej sytuacji. On ją rozumie, wiem, że dzisiaj go to kosztowało dużo emocji, bo przecież to jest Warszawiak, tym bardziej bramka tutaj smakuje niesamowicie. Ja jestem ogromnie szczęśliwy, że zdobył tę bramkę.
***
Rafał Smalec: Myślę, że sporo czasu upłynie, zanim nie tylko ja, ale wszyscy zrozumiemy to, co się wydarzyło w końcówce spotkanie. Śmiało można powiedzieć, że graliśmy najlepszy mecz w ostatnim czasie, a zostajemy z niczym. Popełniliśmy katastrofalne błędy i straciliśmy wszystko, na co pracowaliśmy przez tak naprawdę 89 minut. Teraz jedyne, nad czym będziemy musieli się skupić, to żeby to zrozumieć i wyrzucić z głów, spokojnie przepracować następny mikrocykl. Co bym nie powiedział to i tak nie będzie miało znaczenia, bo zostajemy z niczym.
Pytanie: Kibice skandowali „Smalec do dymisji”. Czy taki scenariusz jest możliwy?
Smalec: Ja jestem trenerem Polonii i, z tego co wiem, nadal będę tę funkcję pełnił. Ja do dymisji się nie podam, władze nade mną ma prezes i jemu podlegam.
