Dołącz do nas

Siatkówka

Siatkarska krótka przesunięta – [9] – Wicemistrz Polski lepszy od katowiczan

Avatar photo

Opublikowany

dnia

STATYSTYKI MECZOWE GKS-u

Czas trwania spotkania – Mecz GKS-u ze Skrą trwał 79 minut, z czego I set 29 min. – II set 27 min. – III set 23 min.
Punkty zdobyte z błędów przeciwnika – GKS 27: zagrywka 15, atak 9, siatka 1, inne 2.
Punkty oddane przez błędy własne – GKS 23: zagrywka 16, atak 5, siatka 0, inne 2.

Ilość zdobytych punktów – GKS 39: Butryn 10, Kohut 6, Pietraszko 5, Quiroga 5, Komenda 4, Sobański 4, Kapelus 3, Krulicki 1, Kalembka 1.
Ilość zdobytych punktów w fazie zagrywki – GKS 9: Komenda 3, Butryn 3, Kapelus 1, Pietraszko 1, Sobański 1.
Ilość punktów zdobytych po przyjęciu zagrywki – GKS 30: Butryn 7, Kohut 6, Quiroga 5, Pietraszko 4, Sobański 3, Kapelus 2, Kalembka 1, Krulicki 1, Komenda 1.
Bilans punktów zdobytych do straconych – GKS 3: Butryn 3, Pietraszko 3, Sobański 3, Kohut 2, Krulicki 1, Kalembka -1, Mariański -2, Witczak -3, Kapelus -3.

Ilość zagrywek – GKS 68: Butryn 15, Kohut 11, Quiroga 11, Pietraszko 8, Komenda 7, Kapelus 6, Sobański 4, Kalembka 3, Witczak 2, Fijałek 1.
Ilość błędów na zagrywce – GKS 16: Komenda 4, Kohut 4, Butryn 2, Kapelus 2, Pietraszko 2, Witczak 1, Kalembka 1.
Ilość asów serwisowych – GKS 1: Pietraszko 1.

Ilość przyjęć – GKS 58: Quiroga 27, Kapelus 11, Mariański 11, Sobański 8, Pietraszko 1.
Ilość błędów w przyjęciu – GKS 5: Quiroga 3, Mariański 2.
Procent przyjęcia dokładnego (perfekcyjne oraz dobre) – GKS 41%: Quiroga 52%, Mariański 45%, Kapelus 27%, Sobański 25%, Pietraszko 0%.
Procent przyjęcia perfekcyjnego – GKS 22%: Mariański 27%, Quiroga 26%, Kapelus 18%, Sobański 13%, Pietraszko 0%.

Ilość ataków – GKS 78: Butryn 25, Quiroga 17, Kapelus 10, Kohut 10, Sobański 6, Pietraszko 4, Witczak 2, Kalembka 2, Krulicki 1, Komenda 1.
Ilość błędów w ataku – GKS 5: Butryn 3, Witczak 1, Kapelus 1.
Ilość ataków zablokowanych – GKS 10: Kapelus 3, Butryn 2, Quiroga 2, Witczak 1, Kalembka 1, Sobański 1.
Ilość zdobytych punktów w ataku – GKS 31: Butryn 10, Kohut 6, Quiroga 5, Sobański 3, Kapelus 2, Pietraszko 2, Krulicki 1, Komenda 1, Kalembka 1.
Procent punktów w stosunku do wszystkich ataków – GKS 40%: Krulicki 100%, Komenda 100%, Kohut 60%, Kalembka 50%, Pietraszko 50%, Sobański 50%, Butryn 40%, Quiroga 29%, Kapelus 20%, Witczak 0%.

Ilość bloków punktowych – GKS 7: Komenda 3, Pietraszko 2, Kapelus 1, Sobański 1.
Ilość błędów dotknięcia siatki – GKS 0:

 

Pierwszy set GKS zaczął od wysokiego „C” osiągając dość sporą przewagę. Zaczęło się od prowadzenia 3:6, poprzez 4:8, 5:10 i 7:13. aż do 9:15. To był bardzo dobry okres gry naszego zespołu, choć gospodarze też troszkę pomogli, mając w tym okresie aż 7 błędów własnych. Od tego momentu gracze Skry znacznie poprawili jakość swej gry i systematycznie, ale troszkę za szybko zaczęli odrabianie strat. Wynik remisowy mieliśmy już przy 16:16, by za chwilę bełchatowianie wyszli już na prowadzenie 18:17. I tak doszliśmy do wyniku 22:21, by w samej końcówce mieć spore problemy ze skończeniem własnych akcji. Skuteczność w ataku, tu był nasz główny problem – GKS miał tylko 28% przy 41% Skry – w punktach podliczono 7:13, a to już były spore straty z takim rywalem. W asach i blokach prawie po równo, bo 3:4. Błędów własnych było mniej po naszej stronie – GKS 8, a Skra 12. W przyjęciu to była przepaść – dokładne na poziomie 25% do 76%, a perfekcyjne na poziomie 13% do 47%. Zdobyliśmy zaledwie 10 punktów po własnych skończonych akcjach, więc trudno kogoś wyróżnić pod tym względem.

Drugi set był bardziej wyrównany niż pierwszy, a zaczęło się ponownie od naszego prowadzenia 6:10, które to w mniejszym wymiarze utrzymaliśmy do stanu 14:15. Potem to gospodarze wyszli na jedno oczko przewagi (16:15), które utrzymało się do stanu 21:20. W decydującej końcówce znów zawiódł u nas atak, co gracze Skry skrzętnie wykorzystali. Skuteczność w ataku procentowo się wyrównała, bo obie ekipy miały po 41%, ale w punktach wyszliśmy nawet na plus, 13:9. Bełchatowianie nadrobili to w asach i blokach wygrywając w tych elementach 3:7, więc po własnych skończonych akcjach mieliśmy remis po 16. No to oczywiście resztę zrobiły błędy własne, które gracze Skry ograniczyli w porównaniu do wcześniejszej partii, GKS miał 9, a Skra 6. Przyjęcie tym razem się odwróciło na naszą korzyść – dokładne na poziomie 52% do 44%, a perfekcyjne na poziomie 35% do 13%. W tej partii należy wyróżnić naszych środkowych, którzy zdobyli łącznie 8 punktów, zabrakło siły w ataku ze skrzydeł, bo tu zdobyliśmy razem zaledwie 7 oczek.

Trzecia partia miała podobny przebieg do wcześniejszej. Wyrównana gra od początku, gdzie prowadzenie zmieniało się kilka razy. Od 4:2 dla gospodarzy, poprzez 7:9 dla gości, ponownie 12:10 dla Skry i znów naszej przewagi jednopunktowej od 14:15 aż do stanu 19:20. Niestety znów w końcówce nasza gra w ataku dosłownie stanęła i gospodarze zrobili to co chcieli. Skuteczność w ataku znów lepsza po stronie naszych rywali – GKS miał 52% przy 65% Skry – w punktach wyszło 11:15. W asach i blokach też byliśmy gorsi, bo 2:4 i trudno liczyć na zniwelowanie tych strat błędami własnymi. A tych po stronie GKS-u było 6, u rywali 9. Przyjęcie lepsze po stronie gospodarzy – dokładne na poziomie 42% do 58%, a perfekcyjne na poziomie 16% do 16%. Jak troszkę lepiej zagraliśmy atakiem na skrzydłach – łącznie 9 oczek – to znów zawiodła gra środkowych, zaledwie 2 zdobyte punkty.

Ogólnie mecz GKS-u na solidnym poziomie, z walką, aczkolwiek bełchatowianie obnażyli wszystkie nasze słabe strony. Szczególnie szkoda przegranej pierwszej partii, gdy prowadziliśmy już przecież 15:9! Dwie pozostałe były bardziej wyrównane, choć z podobnym scenariuszem na koniec. W poprzednich zwycięskich swoich meczach, to katowiczanie lepiej rozgrywali decydujące końcówki setów. Tym razem to gracze Skry dali nam lekcję jak wtedy grać. Po prostu wyszło większe doświadczenie siatkarzy gospodarzy oraz ich większe umiejętności. W tym meczu to siatkarze Skry odrzucili ostrą zagrywką naszych graczy od siatki i stąd późniejsze problemy z kończeniem ataków ze skrzydeł. Natomiast nasza zagrywka nie była tak agresywna jak we wcześniejszych meczach i taki mamy końcowy efekt w tym spotkaniu. Jakimś tam pocieszeniem może być fakt, że w tym sezonie jeszcze nikt nie ugrał nawet seta grając w Bełchatowie. Łącznie skuteczność w ataku GKS miał na poziomie 40% przy 48% Skry – punktowo wyliczono 31:37. W asach serwisowych przegraliśmy 1:5 i to samo w blokach punktowych 7:10. Łącznie w zdobytych punktach po własnych akcjach podliczono 39:52, to przepaść na tym poziomie. W błędach własnych – GKS miał 23, a Skra miała 27. Przyjęcie było lepsze po stronie gospodarzy – dokładne na poziomie 41% do 60%, a perfekcyjne na poziomie 22% do 25%. Indywidualnie trudno kogoś wyróżnić w naszym zespole po tym spotkaniu, ale szczególnie zawiedli gracze atakujący ze skrzydeł, choć z drugiej strony po słabszym przyjęciu nie otrzymywali od rozgrywającego takich piłek jakich by oczekiwali. No cóż… oby w starciu z ZAKSĄ nasza jakość gry była większa, bo i skala trudności przed naszym zespołem, jeszcze większa!

 

ŁĄCZNE STATYSTYKI MECZOWE GKS-u – po 9 meczach (33 sety)

Bilans meczów łącznie – 6:3 – Bilans punktów – 17:10 – Bilans setów – 20:13 – Bilans małych punktów – 774:725
Bilans meczów „u siebie” – 2:1 – Bilans punktów – 6:3 – Bilans setów – 7:3 – Bilans małych punktów – 248:218
Bilans meczów „na wyjeździe” – 4:2 – Bilans punktów – 11:7 – Bilans setów 13:10 – Bilans małych punktów – 526:507

Rozegrane mecze – 9: Komenda, Butryn, Kapelus, Pietraszko, Kohut, Stelmach, Quiroga, 8: Witczak, Mariański, 7: Fijałek, 6: Krulicki, Sobański, 5: Kalembka, 4: Stańczak,

Rozegrane sety – 33: Quiroga, 32: Kapelus, Komenda, Butryn, 30: Kohut, 29: Pietraszko, 25: Mariański, 17: Fijałek, 16: Witczak, Stelmach, 14: Stańczak, 12: Krulicki, 11: Sobański, 7: Kalembka,

Widzów na meczach GKS-u – „u siebie” / „na wyjeździe” – 2950:9170

Czas trwania spotkań – Mecze GKS-u trwały 852 minuty, z czego I set 224 min. – II set 236 min. – III set 235 min. – IV set 137 min. – V set 20 min.
Punkty zdobyte z błędów przeciwnika – GKS 247: zagrywka 141, atak 74, siatka 12, inne 20.
Punkty oddane przez błędy własne – GKS 219: zagrywka 159, atak 39, siatka 8, inne 13.

Ilość zdobytych punktów – GKS 527: Butryn 122, Quiroga 104, Kapelus 90, Pietraszko 67, Kohut 60, Komenda 32, Witczak 17, Sobański 15, Krulicki 13, Stelmach 3, Kalembka 3, Fijałek 1.
Ilość zdobytych punktów w fazie zagrywki – GKS 196: Butryn 49, Quiroga 34, Kapelus 31, Komenda 24, Pietraszko 22, Kohut 16, Sobański 7, Witczak 6, Krulicki 5, Stelmach 2.
Ilość punktów zdobytych po przyjęciu zagrywki – GKS 331: Butryn 73, Quiroga 70, Kapelus 59, Pietraszko 45, Kohut 44, Witczak 11, Komenda 8, Krulicki 8, Sobański 8, Kalembka 3, Fijałek 1, Stelmach 1.
Bilans punktów zdobytych do straconych – GKS 219: Butryn 60, Quiroga 52, Kapelus 36, Kohut 32, Pietraszko 31, Komenda 6, Krulicki 6, Sobański 4, Witczak 2, Stelmach 2, Kalembka 0, Fijałek -2, Stańczak -4, Mariański -6.

Ilość zagrywek – GKS 771: Quiroga 133, Butryn 129, Komenda 117, Kapelus 105, Pietraszko 102, Kohut 93, Witczak 28, Krulicki 24, Kalembka 13, Sobański 13, Fijałek 11, Stelmach 3.
Ilość błędów na zagrywce – GKS 159: Pietraszko 29, Kohut 25, Butryn 24, Komenda 24, Kapelus 22, Quiroga 16, Krulicki 6, Witczak 5, Sobański 3, Fijałek 2, Kalembka 2, Stelmach 1.
Ilość asów serwisowych – GKS 46: Quiroga 9, Butryn 9, Komenda 8, Pietraszko 7, Kapelus 4, Witczak 3, Kohut 3, Krulicki 2, Stelmach 1.

Ilość przyjęć – GKS 587: Quiroga 214, Kapelus 189, Mariański 87, Stańczak 54, Sobański 26, Kohut 4, Pietraszko 4, Kalembka 3, Komenda 2, Krulicki 2, Stelmach 1, Fijałek 1.
Ilość błędów w przyjęciu – GKS 40: Quiroga 15, Kapelus 10, Mariański 6, Stańczak 4, Sobański 2, Fijałek 1, Krulicki 1, Pietraszko 1.
Przyjęcie negatywne – GKS 135: Kapelus 47, Quiroga 43, Mariański 17, Sobański 13, Stańczak 10, Pietraszko 2, Komenda 1, Kalembka 1, Kohut 1.
Przyjęcie perfekcyjne – GKS 162: Quiroga 58, Kapelus 46, Mariański 36, Stańczak 12, Sobański 5, Kohut 2, Krulicki 1, Pietraszko 1, Stelmach 1.
Procent przyjęcia perfekcyjnego – GKS 28%: Stelmach 100%, Krulicki 50%, Kohut 50%, Mariański 41%, Quiroga 27%, Pietraszko 25%, Kapelus 24%, Stańczak 22%, Sobański 19%, Komenda 0%, Fijałek 0%, Kalembka 0%,

Ilość ataków – GKS 858: Butryn 227, Quiroga 210, Kapelus 173, Kohut 78, Pietraszko 66, Witczak 37, Sobański 30, Krulicki 15, Komenda 14, Kalembka 5, Stelmach 2, Fijałek 1.
Ilość błędów w ataku – GKS 39: Butryn 17, Quiroga 9, Kapelus 5, Witczak 5, Pietraszko 2, Kohut 1.
Ilość ataków zablokowanych – GKS 70: Butryn 21, Kapelus 17, Quiroga 12, Sobański 6, Witczak 5, Pietraszko 4, Kohut 2, Komenda 2, Kalembka 1.
Ilość zdobytych punktów w ataku – GKS 411: Butryn 106, Quiroga 90, Kapelus 80, Kohut 49, Pietraszko 42, Sobański 13, Witczak 11, Komenda 7, Krulicki 7, Kalembka 3, Stelmach 2, Fijałek 1.
Procent punktów w stosunku do wszystkich ataków – GKS 48%: Fijałek 100%, Stelmach 100%, Pietraszko 64%, Kohut 63%, Kalembka 60%, Komenda 50%, Butryn 47%, Krulicki 47%, Kapelus 46%, Quiroga 43%, Sobański 43%, Witczak 30%,

Ilość bloków punktowych – GKS 70: Pietraszko 18, Komenda 17, Kohut 8, Butryn 7, Kapelus 6, Quiroga 5, Krulicki 4, Witczak 3, Sobański 2.
Ilość błędów dotknięcia siatki – GKS 8: Quiroga 2, Pietraszko 2, Kohut 1, Butryn 1, Kapelus 1, Kalembka 1.
MVP – GKS 6: Komenda 2, Butryn 2, Quiroga 1, Mariański 1.

Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:

a/ przelew na konto bankowe:

SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533

b/ wpłatę na PayPal:

E-mail: [email protected]

c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.

Dziękujemy!


Kliknij, by skomentować
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie prawo do ich cenzurowania lub usuwania.

Odpowiedz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Felietony Piłka nożna

Balon de GieKS’or

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Tak, tak, Shellu wrócił do działalności redakcyjnej rok temu i faktom nie da się zaprzeczyć. Mianowicie od tego czasu byłem na 17 meczach wyjazdowych. Bilans: 3-1-13. Z różnych powodów nie zawitałem na czterech meczach w delegacji. Bilans: 3-0-1. Niech to szlag!

Miejmy więc te heheszki, że Shellu przynosi pecha za sobą. Pośmialiśmy się, fajnie. Teraz przejdźmy do rzeczy poważnych.

To co oglądamy w tym sezonie na wyjeździe, to co widzieliśmy wczoraj w Gdańsku, to jest jakiś jeden wielki koszmar. W zasadzie nawet nie wiem, co pisać, bo jestem zażenowany. Przede wszystkim dysproporcją pomiędzy meczami u siebie i na wyjeździe. Dysproporcja, w której GieKSa u siebie od przerwy meczu z Zagłębiem walczy, gra agresywnie, zmiata tego przeciwnika i nawet jeśli pojawiają się błędy w defensywie, to nadrabiamy grą ofensywną i strzelanymi bramkami. Na wyjazdach nie ma ani ofensywy, ani defensywny. Jest jedno wielkie nic.

Mecz z Lechią został oddany. Nie mam na myśli, że bez walki, choć tej determinacji mogło być zdecydowanie więcej. Ale został oddany bez jakichkolwiek atutów piłkarskich. Był to absolutnie beznadziejny mecz, który jakby potrwał drugie 90 minut, to GKS i tak by bramki nie strzelił. Nie da się strzelić gola, gdy nie potrafi się stworzyć dogodnej sytuacji do zdobycia bramki. Bramkarz Lechii Paulsen został zatrudniony w zasadzie tylko przy strzale dystansu Nowaka. I kilka razy wyłapał, względnie wypiąstkował piłkę po bardzo słabych dośrodkowaniach. Najlepszą akcję katowiczanie przeprowadzili wtedy, gdy Galan wypuścił Nowaka, ten zrobił zwód i uderzał, ale został zablokowany. Poza tym – nie było nic.

Strasznie się na to patrzyło. Na pierwszą połowę nasz zespół nie dojechał w ogóle. Tam to nawet i tej determinacji nie było widocznej. I myślę, że raz na zawsze warto między bajki z mchu i paproci włożyć krążące w piłce historię o tym, jak to jest ciężko, gdy gra się co trzy dni. Tym razem bowiem były dwa tygodnie przerwy i w żaden sposób nie wpłynęło to pozytywnie na zespół. Katowiczanie byli ospali, bez pomysłu, bez widocznej chęci przyciśnięcia przeciwnika.

Zawsze na meczach posiłkuję się transmisją z Canal+, czy to odpalając na laptopie i oglądając powtórki, czy zapuszczając żurawia w monitory komentatorów stacji, tym razem Bartosza Glenia i Michała Żyro (na monitorach zawsze jest od razu, nie trzeba czekać „poślizgu”). Gdy około 36. minut zobaczyłem, że GKS nie oddał nawet jednego strzałów, choćby niecelnego, nie mogłem uwierzyć. Oto gramy z najsłabszą obroną w lidze, której Zagłębie Leszka Ojrzyńskiego potrafi wklupać sześć bramek, a my nie potrafimy choćby postraszyć bramkarza gospodarzy. Po prostu koszmar. Na koniec połowy był już jeden celny strzał o xG… 0,01. Ja bym to jeszcze na części tysięczne rozłożył, żeby zobaczyć, czy nie było to 0,001. Natomiast sytuację, w której Galan zagrał – co by nie mówić – kapitalną piłkę do Wasyla, a Wasyl zamiast albo przyjąć i strzelić, albo poczekać, albo zrobić cokolwiek innego, odgrywał z pierwszej do tyłu, do nikogo, zakwalifikowałbym jako ujemne xG. No, po prostu tak nie można.

Mimo wszystko coś tam w końcówce pierwszej połowy leciutko zaczęło się dziać i dawało to jakąś nadzieję na grę po przerwie. I rzeczywiście, GKS miał dużo więcej posiadania piłki w drugiej części gry. Z 52-48 dla Lechii w pierwszej połowie, cały mecz skończyliśmy z bilansem 58-42 na korzyść GKS, czyli po przerwie GKS musiał mieć piłkę przez 68 procent czasu. I choć na koniec meczu to xG było już na poziomie 0,76, to nadal bardzo słabo. Nie mieliśmy groźnych sytuacji.

Zapytałem trenera na konferencji o kwestię braku prostoty w grze, tylko zbyt dużego kombinowania. Trener zaprzeczył mówiąc, że w tym spotkaniu było być może najwięcej dośrodkowań w całym sezonie, bo około czterdziestu i chodzi o jakość. Nie doprecyzowałem, więc doprecyzuję teraz – bardziej chodzi mi o sytuacje, w których naprawdę można już próbować oddać strzał, czy może nawet trochę popróbować zrobić coś na aferę, jakieś zamieszanie itd. A my kombinujemy, tak jak wspomniany Wasyl, tak jak Bartek Nowak w jednej sytuacji, gdzie się wygonił i został zablokowany. Kilka takich sytuacji by się jeszcze znalazło. Natomiast faktem jest, tak jak stwierdził szkoleniowiec, że chodzi też o samą jakość dośrodkowań, a ta była bardzo słaba. Nawet komentatorzy określili centry GieKSy jako „baloniaste”. Golkiper gospodarzy nie miał z reguły z nimi problemów, a jak kilka razy nasi zawodnicy doszli do główki, to po prostu odbili piłkę gdzieś do góry czy nie wiadomo gdzie. Zagrożenia żadnego. Po francusku i hiszpańsku piłka to „balon”. Piłkarze GKS za bardzo chyba wzięli sobie to do serca.

Piszę o tej aferce, bo GKS potrafi taką grać. Ja wiem, że Jacek Gmoch kiedyś chciał zmatematyzować piłkę i dziś wielu szkoleniowców to robi – to znaczy chcą jak najmniej pozostawić przypadkowi. I ja to rozumiem. Natomiast wydaje się, że potrzebny jest w tym wszystkim balans, po ostatecznie piłka to taki kulisty przedmiot, który w dużej prędkości zachowuje się nieprzewidywalnie, gdy napotka na przeszkodę taką, czy owaką – tu się odbije, tu podskoczy, tu zakręci i po prostu trzeba mieć refleks i dołożyć nogę. Przecież strzelaliśmy takie bramki – Marten Kuusk w poprzednim sezonie z Cracovią czy Lukas Klemenz niedawno z Arką. Więc i to GKS potrafi.

Jeśli miałbym wyróżnić jakiegokolwiek zawodnika w tym meczu, to pewnie postawiłbym na Galana, choć widząc po opiniach kibiców, moglibyśmy się w tych opiniach rozminąć. Ale Borja coś tam próbował i zagrał dwie bardzo dobre piłki w pole karne. Poza tym mizeria i raczej kilku bohaterów negatywnych.

Trener pokombinował ze składem, więc mogliśmy obejrzeć zaskakujące zestawienie. Jak przyznał na konferencji, zmasakrowani po wyjazdach na reprezentacje byli Kuusk i Kowalczyk. Tego pierwszego zabrakło nawet na ławce, Mateusz wszedł w drugiej połowie. I okej, może podróż z Armenii, może kadra, ale kurka wodna, tak przegrać pojedynek biegowy z Meną, który grał od początku. Nie godzi się.

I znów ta cholerna bramka w końcówce. Znów zapytam – ileż można? I mam gdzieś, że to kontra wynikająca z odkrycia się. Bramka to bramka. Z jednej strony nie pozwalamy Kudle polecieć w pole karne przeciwnika w 107. minucie meczu, z drugiej dajemy sobie w taki sposób wbić bramkę. W siódmym meczu z rzędu tracimy gola w końcówce połowy. W tym sezonie to już dziesięć (!) takich goli. A w ostatnich szesnastu meczach – szesnaście!

A’propos Camilo Meny – po meczu, gdy wychodziliśmy ze stadionu, wychodził też Kolumbijczyk, więc stwierdziłem, że to idealna okazja podziękować mu za gola z Arką Gdynia, który dał naszemu klubowi możliwość walki o awans do ekstraklasy w maju rok temu. Co uczyniłem. Camilo był zdziwiony, dlaczego jakiś gość dziękuje mu za tego akurat gola, gdy przecież przed chwilą strzelił. Ale wyjaśniłem mu wszystko, tak więc w imieniu kibiców GieKSy osobiste podziękowania zostały złożone. Dzięki Camilo!

Wracając do składu. W miejsce Kuuska na boisku pojawił się po raz pierwszy od wielu miesięcy Grzegorz Rogala. Kibice łapali się za głowy, ale myślałem sobie – dajmy mu szansę. Po meczu mam taką myśl, która by mi jeszcze niedawno do głowy nie przyszła… królestwo za Klemenza! Rozumiem brak ogrania, ale na Boga – czy to przeszkadza w tym, żeby prosto i mocno kopnąć piłkę? Zawodnik udzielał się w ofensywie, ale kopał tak, jakby to była piłka lekarska, względnie nie jadł śniadania, ni obiadu. I po takiej dwukrotnej próbie kopnięcia piłki, została ona wybita i padła pierwsza bramka.

No i z bólem serca muszę też powiedzieć, że Dawid Kudła w tym sezonie nie pomaga. Absolutnie. Nie wybronił żadnego meczu, nie jest pewnym punktem, a ta bramka obciąża go strasznie. To nie jest zły bramkarz, ale jeśli nie poprawi się w najbliższym czasie, to nie zdziwię się, jeśli trener postawi na Rafała Strączka. W pucharowym meczu z Wisłą na pewno. Ale też w lidze. Mimo wszystko jestem fanem Dawida i mam nadzieję, że się ogarnie i wróci do formy z poprzedniego sezonu.

Zagrali Milewski i Bosch, i z ich gry nic kompletnie nie wynikało. Sebastian generalnie niewiele wnosi do zespołu, jedynie raz na jakiś czas zagra dobry mecz. Jesse na razie wystąpił w Zabrzu i w Gdańsku i na razie cienizna totalna.

Adam Zrelak niewidzialny, podobnie jak Ilja Szkurin, który wszedł w drugiej połowie, choć Białorusin wypadł minimalnie lepiej niż Słowak, coś tam próbował powalczyć. Ale bez efektu.

Wprowadzony na boisko w drugiej połowie Adrian Błąd też już młodszy nie będzie. Z całym szacunkiem – także za poprzedni sezon, gdzie dawał radę, w tym zawodnik już piłkarsko po prostu nie pomaga. Kompletnie.

Reszta nie dała po prostu nic dobrego zespołowi i jako całość, zagraliśmy po prostu ultra beznadziejne zawody. Wiadomo też, że była przerwa z powodu zadymienia, ale psychologicznie, gdy sędzia pokazał doliczonych 16 minut, to powinniśmy natrzeć na tego rywala i po prostu go stłamsić. I trochę tej aferki zrobić, tak jak Wszołek z Jędzą zrobili nam w Warszawie. Oczywiście jakościowo – z idealną centrą i strzałem.

0-0-4, bramki 1:11. Bilans na wyjazdach tragiczny. Problem w tym, że ten bilans jest adekwatny do gry. W Łodzi było po prostu słabo, na Legii całkiem nieźle, za to na Górniku i Lechii totalnie beznadziejnie i dramatycznie. Jeśli trener chciał coś zmienić na wyjazdach, to na razie efektów nie ma. Jest tak samo źle jak było. Natomiast swoją drogą piłkarze muszą się ogarnąć, bo to naprawdę niemożliwe, że u siebie można, a na wyjeździe nie można. Nie wiem, może mówcie sobie do lustra przed wyjazdami: „O, ale fajnie, znów gramy na Nowej Bukowej, znów gramy na Arenie Katowice”. Taką mini ściemkę róbcie, żeby wydawało wam się, że gracie u siebie. Nie wiem.

W każdym razie znów robi się nieciekawie. My przegrywamy bezdyskusyjnie z Lechią, a takie Zagłębie jedzie do Poznania i wygrywa. Musimy jak ognia pilnować tej bezpiecznej strefy. A łatwo przecież nie będzie, bo zaraz czeka nas mecz z obecnie drugą i pierwszą drużyną w tabeli. Jeśli nie wygramy choćby jednego z tych dwóch meczów – będzie gorąco.

Niezależnie od tego i tej całej krytyki – będę powtarzał – wspieramy! Będę powtarzał, że ta drużyna zasłużyła już nieraz na to, by ją wspierać w trudnym momencie. Dali nam ekstraklasę, to teraz zróbmy wszystko – także my, jako kibice – żeby tę ekstraklasę utrzymać. Wszyscy na Cracovię!

Kontynuuj czytanie

Felietony Piłka nożna

Powaga drużyny zachowana

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Po emocjach – dodajmy bardzo pozytywnych – związanych z meczami reprezentacji, czas wrócić do ligowej piłki. Oj działo się, działo, mimo że to tylko dwa tygodnie. Najmniej w tym wszystkim istotnym był chyba mecz z Górnikiem Zabrze, sparingowy Śląski Klasyk, który GKS Katowice wygrał w samej końcówce 2:1. Bohaterem spotkania – o ile w ogóle określenie „bohater” pasuje (nie pasuje) do meczu kontrolnego, był zawodnik, którego w GieKSie już nie ma. Aleksandrowi Buksie skrócono wypożyczenie z Górnika i zawodnik poszedł dalej – do Polonii Warszawa. Nie pierwszy i nie ostatni raz okazało się, że to, co mówią kibice o piłkarzu – opierając się na swoich obserwacjach i opiniach – materializuje się w związku z danym zawodnikiem. Od początku wiedzieliśmy, że Olek to „odrzut” z Górnika, a nie realne wzmocnienie i raczej nic z tego nie będzie. To nic personalnego do zawodnika. Po prostu są piłkarze, którzy tym realnym wzmocnieniem są (później się sprawdzają lub zawodzą), a są tacy, gdzie jakaś metamorfoza na plus rozpatrywana jest raczej w kategorii wielkiego zaskoczenia.

Pojawiły się jednak też solidne wzmocnienia, przynajmniej tak się wydaje. Emana Markovića widziałem podczas meczu z Górnikiem i zaprezentował się bardzo przyzwoicie, strzelił bramkę, był aktywny. Cały czas czekamy na wejście do składu Jesse Boscha, który co prawda w GKS już zadebiutował, ale jeszcze nie wywarł żadnego piętna na grze zespołu. No i transfer niemal last minute – Ilja Szkurin i to wydaje się być wyjściowo kapitalne wzmocnienie. Co prawda w Legii zawodnik zawiódł i tam się go pozbyli – uważam zbyt pochopnie – ale przecież w Stali Mielec ten piłkarz wiązał krawaty. Choć marnował w warszawskim klubie sytuacje na potęgę (także w meczu w Katowicach), to przecież trafiał do siatki w finale Pucharu Polski, w superpucharze, na Nowej Bukowej mimo wszystko również, kiedy to aż uklęknął i schował twarz w dłoniach z ulgi po odblokowaniu i celebrował tym swoją radość.

Doszło też do jednego oczywistego wzmocnienia, które jest sytuacją nieoczywistą. Mianowicie, do GKS… nie trafił Tymoteusz Puchacz. Większości kibiców spadł kamień z serca. Nie wiemy, co do głowy przyszło trenerowi, że chciał mieć w drużynie tego hm… celebrytę. Można mówić o ambicji tego chłopaka, walorach czysto piłkarskich i na siłę unikać jak ognia tego, co sobą prezentuje… generalnie. Człowiek, który swoją „karierę” zbudował na farmazonie i JBL-ach, bo tak naprawdę nigdy się nie wyróżniał niczym poza szybkością. Wielu było w światowej piłce piłkarzy, którzy wydawali się wielkimi odkryciami, bo robili te efektowne sprinty. Tyle, że później okazywało się, że gdy przeciwnicy ich przeczytali, poza szybkością nie mieli nic do zaoferowania.

GieKSa potrzebuje piłkarzy, którzy są poważni i poważnie podchodzą do tego wszystkiego. Trzeba patrzeć na konteksty. To, że Afrykanie przyjeżdżają na Mundialu na mecze i wchodzą na stadion tańcząc i śpiewając to zupełnie inny kulturowo schemat niż w Europie. I tam to pasuje. Tutaj nie. Jeśli jeden piłkarz będzie traktował ten sport tylko jako głównie zabawę i taką czystą radość z życia, to w naszej kulturze to po prostu będzie wyraz braku profesjonalizmu. Nie będzie to „dostrojone” do całości. Nie zrozumcie mnie źle – nie mówię, że piłkarze mają się nie cieszyć z uprawiania tego sportu, nie czerpać radości z gry, ze zwycięstw, z tego, że być może mają najlepszą pracę świata. Mają się cieszyć, jak najbardziej. Tylko jest różnica pomiędzy tym cieszeniem się i utrzymywanie profesjonalizmu – nie tylko na boisku, ale także poza nim – a zwykłym… pajacowaniem.

Byli tacy pajacujący piłkarze, którzy dobrze się zapowiadali, mieli piłkarsko papiery może nawet na Złotą Piłkę, a skończyli na peryferiach futbolu. Pierwszy do głowy przychodzi taki Mario Balotelli, który przecież talent miał wybitny, ale rozmienił go na drobne swoimi głupotami typu puszczanie fajerwerków w łazience czy wjeżdżanie na teren więzienia dla kobiet.

Może Puszka aż tak spektakularnych ekscesów nie miał, ale te różne celebryckie historie z Julią Wieniawą, wypisywanie do Dody na Instagramie czy jakieś akcje z tym Slow Speedem, czy ja tak się zwie ten osioł (WTF?) to po prostu taka błazenada, że nie przystoi to piłkarzowi czy kandydatowi na piłkarza GieKSy. Wystarczy spojrzeć na takiego Arka Jędrycha, normalny spokojny facet i jako kapitan wzór. I zestawcie go w drużynie z Puszkinem… aaaaa, szkoda gadać. A dziw, że kiedyś grali razem.

W czasach, kiedy jeszcze nie gryzłem się w język (teraz jestem kilka lat dojrzalszy) napisałem zaraz po meczu z Bytovią:

Więc spadaj sobie Puczi „zapierdalać tak jak Kante” do Poznania, bo ostatnio pogwiazdorzyłeś i jeśli nie opanujesz sodówki, to nici z kariery.

Cóż… Przez te sześć lat na farmazonie wycisnął maxa. Szacun. To też jest umiejętność. Ale prawda gwiazdorzenia prędzej czy później wychodzi.

Puchacz był jedną z twarzy spadku do drugiej ligi. Ktoś powie, że Arkadiusz Jędrych i Adrian Błąd też byli. No byli – i nawet sam miałem zdanie, że z tymi zawodnikami wiele nie osiągniemy i powinni odejść. Ale zostali w GieKSie przez tyle lat i awansowali – do pierwszej ligi i do ekstraklasy. I jakkolwiek dalej uważam, że od czasu, kiedy na GieKSie się udzielam, czyli przez te 20 lat większość moich przewidywań się sprawdzała, to tutaj akurat nie. Co do Arka i Adriana mogę powiedzieć jedynie – sorry panowie, pomyliłem się.

Nie sądzę, że cokolwiek takiego mogłoby się przydarzyć przy Tymoteuszu. Choć mimo wszystko mu tego życzę, bo ciągle chłopak jest młody, ma 26 lat i jeśli rzeczywiście by się ogarnął, to coś jeszcze może w tę piłkę pograć. Nie na najwyższym poziomie, ale jakiś klub z ekstraklasy może go przygarnąć.

Podsumowując więc – bo już dajmy spokój Puchaczowi – to naprawdę świetna wiadomość, że do nas nie trafił. Nie wiem, co tam się podziało, czy GieKSę wyd… wymanewrował, ale sama ta historia z wysypaniem się jego transferu przecież do niego bardzo pasuje. Niech się kopie po czołach z Azerami, krzyżyk na drogę i obyśmy już nigdy więcej nie mieli pomysłów ściągania takich „gwiazdorów” do naszego klubu. Bądźmy poważni.

Napisałem wcześniej, że mecz z Górnikiem, sparing sparingiem… Niestety wydarzyła się rzecz, której najmniej byśmy chcieli. Aleksander Paluszek zerwał więzadła w kolanie i na wiele miesięcy z jego gry będą nici. Jak to dobrze ktoś napisał – szkoda, że zagrał z Radomiakiem, bo tylko narobił nadziei… To prawda, debiut zawodnika w katowickich barwach był bardzo obiecujący. Nie pozostaje nic innego, jak trzymać kciuki za zawodnika i życzyć szybkiego powrotu do zdrowia.

Niestety w związku z tym skomplikowała się nasza sytuacja w obronie. Nie pozyskaliśmy dodatkowego obrońcy i GieKSa będzie musiała rzeźbić w tym, co ma. Póki co nasza defensywa nie spisuje się dobrze w lidze, tracimy mnóstwo bramek, a ostatni mecz na zero z tyłu rozegraliśmy prawie pięć miesięcy temu. Jeśli chcemy się utrzymać i punktować w lidze, ten aspekt musi być poprawiony. Nie zawsze bowiem będziemy strzelać cztery gole, jak z Arką, i trzy – jak z Radomiakiem. Tak więc Arek Jędrych, Marten Kuusk, Lukas Klemenz i Alan Czerwiński będą musieli wziąć tę odpowiedzialność i praktycznie w tym kwartecie zamykają się nasze możliwości. Problem się pojawi, gdy przyjdą kartki czy nawet drobne urazy. Choć Bartek Jaroszek to fajny chłop, ratowanie się nim będzie aktem desperacji. Ale pozdro Bartek 😉

Jutro czeka nas starcie z Lechią Gdańsk. Wyjazdy, ach te nieszczęsne wyjazdy. Mamy z nimi potężny problem i to nie od dziś. Choć w tym roku katowiczanie wygrali przecież w Częstochowie, Wrocławiu czy Gdańsku właśnie, to seria czterech porażek z rzędu na wiosnę czy trzech w obecnym sezonie jest niepokojąca. Dodatkowo przyglądając się tym spotkaniom – w większości GKS nie miał czego szukać. Patrząc jeszcze na wiosnę, najlepszy był mecz z Motorem, ale pozostałe przegrane to była lipa. Teraz bardzo słabe występy w Łodzi i Zabrzu, niezły w Warszawie. To za mało. Trener na konferencji po Górniku mówił o tym, że możliwa jest jakaś zmiana, jeśli chodzi o delegacje. Na czym będzie ona polegać – zobaczymy.

Nadal wielkim problemem są też bramki tracące w końcówkach połów. Od tych pięciu miesięcy w dwunastu meczach GKS stracił trzynaście bramek w ostatnich pięciu minutach pierwszej lub drugiej połowy. I z Radomiakiem tak było, a gdyby sędzia uznał gola w końcówce meczu – mielibyśmy tego jeszcze więcej. Fatalna statystyka i ja naprawdę łapię się na tym, że marzę, żebyśmy w pierwszej połowie dociągnęli choćby do 0:0. W obecnym sezonie udało się to tylko raz – w pierwszej kolejce.

Lechia to nie będzie łatwy przeciwnik, ale nie jest to rywal nie do ogrania. Co prawda słynął z tego, że strzelał i tracił mnóstwo bramek, ale ostatnio się to trochę zmniejszyło. Bo ultrabezbarwnym i nudnym meczu Lechiści pokonali w derbach Arkę 1:0, a w Białymstoku przegrali 0:2. A wiemy, że wcześniej dostali oklep w Lubinie 2:6. Można więc tej ekipie strzelać bramki, zresztą GKS w ostatniej kolejce poprzedniego sezonu trafił w Gdańsku trzy razy, natomiast jak uruchomi się Bobcek z Wiunnykiem, to naprawdę trzeba się mieć na baczności i nasza obrona musi być zwarta i zwrotna.

Mecz z Radomiakiem był epicki. Pod kątem emocji to było jedno z najlepszych spotkań od wielu lat, niektórzy kibice musieli do siebie dochodzić po nim przez kilka dni. Dużo dało to jednak pozytywnej adrenaliny i nakręcania się na dalsze losy naszego zespołu.

Jednak kochani – Lechia jest dopiero jutro. Teraz i dzisiaj najważniejszy jest inny mecz GieKSy. Wszyscy o 18:00 trzymamy kciuki za dziewczyny w boju z Twente Enschede. Dajcie z siebie Dziołszki wszystko, żeby przed rewanżem mieć jak najlepszą sytuację wyjściową!

Kontynuuj czytanie

Piłka nożna

Ilja Szkurin w GieKSie!

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Ilja Szkurin został nowym zawodnikiem GKS Katowice. Napastnik będzie występować w klubie przez trzy kolejne sezony, a umowa zawiera opcję przedłużenia kontraktu. 26-letni Białorusin reprezentował do tej pory Legię Warszawa. 

Szkurin w przeszłości występował między innymi w CSKA Moskwa, Dynamo Kijów, Hapolel Petah Tikawa. Udane występy w tym ostatnim klubie zaowocowały transferem do Stali Mielec. W sezonie 2023/24 zdobył 16 bramek i został wicekrólem strzelców Ekstraklasy. W trakcie kolejnej kampanii, w lutym bieżącego roku, został kupiony przez Legię Warszawa. W ostatnim sezonie Ekstraklasy Szkurin wystąpił w 33 spotkaniach (20 w Stali Mielec i 13 w Legii Warszawa) i strzelił 7 bramek (odpowiednio: 5 i 2). Do tego dołożył dwa trafienia w Pucharze Polski dla Legii, w tym jedno w finale. W trwającym sezonie wystąpił w 9 meczach (3 Ekstraklasa, 4 Liga Europy, 1 Liga Konferencji i 1 Superpuchar Polski), w których zdobył jedną bramkę – w finale Superpucharu Polski, dając tym samym Legii kolejne trofeum. 

Życzymy powodzenia w naszych barwach!

Kontynuuj czytanie

Zobacz również

Made with by Cysiu & Stęga