Dołącz do nas

Siatkówka

Siatkarska krótka przesunięta – [9] – Wicemistrz Polski lepszy od katowiczan

Avatar photo

Opublikowany

dnia

STATYSTYKI MECZOWE GKS-u

Czas trwania spotkania – Mecz GKS-u ze Skrą trwał 79 minut, z czego I set 29 min. – II set 27 min. – III set 23 min.
Punkty zdobyte z błędów przeciwnika – GKS 27: zagrywka 15, atak 9, siatka 1, inne 2.
Punkty oddane przez błędy własne – GKS 23: zagrywka 16, atak 5, siatka 0, inne 2.

Ilość zdobytych punktów – GKS 39: Butryn 10, Kohut 6, Pietraszko 5, Quiroga 5, Komenda 4, Sobański 4, Kapelus 3, Krulicki 1, Kalembka 1.
Ilość zdobytych punktów w fazie zagrywki – GKS 9: Komenda 3, Butryn 3, Kapelus 1, Pietraszko 1, Sobański 1.
Ilość punktów zdobytych po przyjęciu zagrywki – GKS 30: Butryn 7, Kohut 6, Quiroga 5, Pietraszko 4, Sobański 3, Kapelus 2, Kalembka 1, Krulicki 1, Komenda 1.
Bilans punktów zdobytych do straconych – GKS 3: Butryn 3, Pietraszko 3, Sobański 3, Kohut 2, Krulicki 1, Kalembka -1, Mariański -2, Witczak -3, Kapelus -3.

Ilość zagrywek – GKS 68: Butryn 15, Kohut 11, Quiroga 11, Pietraszko 8, Komenda 7, Kapelus 6, Sobański 4, Kalembka 3, Witczak 2, Fijałek 1.
Ilość błędów na zagrywce – GKS 16: Komenda 4, Kohut 4, Butryn 2, Kapelus 2, Pietraszko 2, Witczak 1, Kalembka 1.
Ilość asów serwisowych – GKS 1: Pietraszko 1.

Ilość przyjęć – GKS 58: Quiroga 27, Kapelus 11, Mariański 11, Sobański 8, Pietraszko 1.
Ilość błędów w przyjęciu – GKS 5: Quiroga 3, Mariański 2.
Procent przyjęcia dokładnego (perfekcyjne oraz dobre) – GKS 41%: Quiroga 52%, Mariański 45%, Kapelus 27%, Sobański 25%, Pietraszko 0%.
Procent przyjęcia perfekcyjnego – GKS 22%: Mariański 27%, Quiroga 26%, Kapelus 18%, Sobański 13%, Pietraszko 0%.

Ilość ataków – GKS 78: Butryn 25, Quiroga 17, Kapelus 10, Kohut 10, Sobański 6, Pietraszko 4, Witczak 2, Kalembka 2, Krulicki 1, Komenda 1.
Ilość błędów w ataku – GKS 5: Butryn 3, Witczak 1, Kapelus 1.
Ilość ataków zablokowanych – GKS 10: Kapelus 3, Butryn 2, Quiroga 2, Witczak 1, Kalembka 1, Sobański 1.
Ilość zdobytych punktów w ataku – GKS 31: Butryn 10, Kohut 6, Quiroga 5, Sobański 3, Kapelus 2, Pietraszko 2, Krulicki 1, Komenda 1, Kalembka 1.
Procent punktów w stosunku do wszystkich ataków – GKS 40%: Krulicki 100%, Komenda 100%, Kohut 60%, Kalembka 50%, Pietraszko 50%, Sobański 50%, Butryn 40%, Quiroga 29%, Kapelus 20%, Witczak 0%.

Ilość bloków punktowych – GKS 7: Komenda 3, Pietraszko 2, Kapelus 1, Sobański 1.
Ilość błędów dotknięcia siatki – GKS 0:

 

Pierwszy set GKS zaczął od wysokiego „C” osiągając dość sporą przewagę. Zaczęło się od prowadzenia 3:6, poprzez 4:8, 5:10 i 7:13. aż do 9:15. To był bardzo dobry okres gry naszego zespołu, choć gospodarze też troszkę pomogli, mając w tym okresie aż 7 błędów własnych. Od tego momentu gracze Skry znacznie poprawili jakość swej gry i systematycznie, ale troszkę za szybko zaczęli odrabianie strat. Wynik remisowy mieliśmy już przy 16:16, by za chwilę bełchatowianie wyszli już na prowadzenie 18:17. I tak doszliśmy do wyniku 22:21, by w samej końcówce mieć spore problemy ze skończeniem własnych akcji. Skuteczność w ataku, tu był nasz główny problem – GKS miał tylko 28% przy 41% Skry – w punktach podliczono 7:13, a to już były spore straty z takim rywalem. W asach i blokach prawie po równo, bo 3:4. Błędów własnych było mniej po naszej stronie – GKS 8, a Skra 12. W przyjęciu to była przepaść – dokładne na poziomie 25% do 76%, a perfekcyjne na poziomie 13% do 47%. Zdobyliśmy zaledwie 10 punktów po własnych skończonych akcjach, więc trudno kogoś wyróżnić pod tym względem.

Drugi set był bardziej wyrównany niż pierwszy, a zaczęło się ponownie od naszego prowadzenia 6:10, które to w mniejszym wymiarze utrzymaliśmy do stanu 14:15. Potem to gospodarze wyszli na jedno oczko przewagi (16:15), które utrzymało się do stanu 21:20. W decydującej końcówce znów zawiódł u nas atak, co gracze Skry skrzętnie wykorzystali. Skuteczność w ataku procentowo się wyrównała, bo obie ekipy miały po 41%, ale w punktach wyszliśmy nawet na plus, 13:9. Bełchatowianie nadrobili to w asach i blokach wygrywając w tych elementach 3:7, więc po własnych skończonych akcjach mieliśmy remis po 16. No to oczywiście resztę zrobiły błędy własne, które gracze Skry ograniczyli w porównaniu do wcześniejszej partii, GKS miał 9, a Skra 6. Przyjęcie tym razem się odwróciło na naszą korzyść – dokładne na poziomie 52% do 44%, a perfekcyjne na poziomie 35% do 13%. W tej partii należy wyróżnić naszych środkowych, którzy zdobyli łącznie 8 punktów, zabrakło siły w ataku ze skrzydeł, bo tu zdobyliśmy razem zaledwie 7 oczek.

Trzecia partia miała podobny przebieg do wcześniejszej. Wyrównana gra od początku, gdzie prowadzenie zmieniało się kilka razy. Od 4:2 dla gospodarzy, poprzez 7:9 dla gości, ponownie 12:10 dla Skry i znów naszej przewagi jednopunktowej od 14:15 aż do stanu 19:20. Niestety znów w końcówce nasza gra w ataku dosłownie stanęła i gospodarze zrobili to co chcieli. Skuteczność w ataku znów lepsza po stronie naszych rywali – GKS miał 52% przy 65% Skry – w punktach wyszło 11:15. W asach i blokach też byliśmy gorsi, bo 2:4 i trudno liczyć na zniwelowanie tych strat błędami własnymi. A tych po stronie GKS-u było 6, u rywali 9. Przyjęcie lepsze po stronie gospodarzy – dokładne na poziomie 42% do 58%, a perfekcyjne na poziomie 16% do 16%. Jak troszkę lepiej zagraliśmy atakiem na skrzydłach – łącznie 9 oczek – to znów zawiodła gra środkowych, zaledwie 2 zdobyte punkty.

Ogólnie mecz GKS-u na solidnym poziomie, z walką, aczkolwiek bełchatowianie obnażyli wszystkie nasze słabe strony. Szczególnie szkoda przegranej pierwszej partii, gdy prowadziliśmy już przecież 15:9! Dwie pozostałe były bardziej wyrównane, choć z podobnym scenariuszem na koniec. W poprzednich zwycięskich swoich meczach, to katowiczanie lepiej rozgrywali decydujące końcówki setów. Tym razem to gracze Skry dali nam lekcję jak wtedy grać. Po prostu wyszło większe doświadczenie siatkarzy gospodarzy oraz ich większe umiejętności. W tym meczu to siatkarze Skry odrzucili ostrą zagrywką naszych graczy od siatki i stąd późniejsze problemy z kończeniem ataków ze skrzydeł. Natomiast nasza zagrywka nie była tak agresywna jak we wcześniejszych meczach i taki mamy końcowy efekt w tym spotkaniu. Jakimś tam pocieszeniem może być fakt, że w tym sezonie jeszcze nikt nie ugrał nawet seta grając w Bełchatowie. Łącznie skuteczność w ataku GKS miał na poziomie 40% przy 48% Skry – punktowo wyliczono 31:37. W asach serwisowych przegraliśmy 1:5 i to samo w blokach punktowych 7:10. Łącznie w zdobytych punktach po własnych akcjach podliczono 39:52, to przepaść na tym poziomie. W błędach własnych – GKS miał 23, a Skra miała 27. Przyjęcie było lepsze po stronie gospodarzy – dokładne na poziomie 41% do 60%, a perfekcyjne na poziomie 22% do 25%. Indywidualnie trudno kogoś wyróżnić w naszym zespole po tym spotkaniu, ale szczególnie zawiedli gracze atakujący ze skrzydeł, choć z drugiej strony po słabszym przyjęciu nie otrzymywali od rozgrywającego takich piłek jakich by oczekiwali. No cóż… oby w starciu z ZAKSĄ nasza jakość gry była większa, bo i skala trudności przed naszym zespołem, jeszcze większa!

 

ŁĄCZNE STATYSTYKI MECZOWE GKS-u – po 9 meczach (33 sety)

Bilans meczów łącznie – 6:3 – Bilans punktów – 17:10 – Bilans setów – 20:13 – Bilans małych punktów – 774:725
Bilans meczów „u siebie” – 2:1 – Bilans punktów – 6:3 – Bilans setów – 7:3 – Bilans małych punktów – 248:218
Bilans meczów „na wyjeździe” – 4:2 – Bilans punktów – 11:7 – Bilans setów 13:10 – Bilans małych punktów – 526:507

Rozegrane mecze – 9: Komenda, Butryn, Kapelus, Pietraszko, Kohut, Stelmach, Quiroga, 8: Witczak, Mariański, 7: Fijałek, 6: Krulicki, Sobański, 5: Kalembka, 4: Stańczak,

Rozegrane sety – 33: Quiroga, 32: Kapelus, Komenda, Butryn, 30: Kohut, 29: Pietraszko, 25: Mariański, 17: Fijałek, 16: Witczak, Stelmach, 14: Stańczak, 12: Krulicki, 11: Sobański, 7: Kalembka,

Widzów na meczach GKS-u – „u siebie” / „na wyjeździe” – 2950:9170

Czas trwania spotkań – Mecze GKS-u trwały 852 minuty, z czego I set 224 min. – II set 236 min. – III set 235 min. – IV set 137 min. – V set 20 min.
Punkty zdobyte z błędów przeciwnika – GKS 247: zagrywka 141, atak 74, siatka 12, inne 20.
Punkty oddane przez błędy własne – GKS 219: zagrywka 159, atak 39, siatka 8, inne 13.

Ilość zdobytych punktów – GKS 527: Butryn 122, Quiroga 104, Kapelus 90, Pietraszko 67, Kohut 60, Komenda 32, Witczak 17, Sobański 15, Krulicki 13, Stelmach 3, Kalembka 3, Fijałek 1.
Ilość zdobytych punktów w fazie zagrywki – GKS 196: Butryn 49, Quiroga 34, Kapelus 31, Komenda 24, Pietraszko 22, Kohut 16, Sobański 7, Witczak 6, Krulicki 5, Stelmach 2.
Ilość punktów zdobytych po przyjęciu zagrywki – GKS 331: Butryn 73, Quiroga 70, Kapelus 59, Pietraszko 45, Kohut 44, Witczak 11, Komenda 8, Krulicki 8, Sobański 8, Kalembka 3, Fijałek 1, Stelmach 1.
Bilans punktów zdobytych do straconych – GKS 219: Butryn 60, Quiroga 52, Kapelus 36, Kohut 32, Pietraszko 31, Komenda 6, Krulicki 6, Sobański 4, Witczak 2, Stelmach 2, Kalembka 0, Fijałek -2, Stańczak -4, Mariański -6.

Ilość zagrywek – GKS 771: Quiroga 133, Butryn 129, Komenda 117, Kapelus 105, Pietraszko 102, Kohut 93, Witczak 28, Krulicki 24, Kalembka 13, Sobański 13, Fijałek 11, Stelmach 3.
Ilość błędów na zagrywce – GKS 159: Pietraszko 29, Kohut 25, Butryn 24, Komenda 24, Kapelus 22, Quiroga 16, Krulicki 6, Witczak 5, Sobański 3, Fijałek 2, Kalembka 2, Stelmach 1.
Ilość asów serwisowych – GKS 46: Quiroga 9, Butryn 9, Komenda 8, Pietraszko 7, Kapelus 4, Witczak 3, Kohut 3, Krulicki 2, Stelmach 1.

Ilość przyjęć – GKS 587: Quiroga 214, Kapelus 189, Mariański 87, Stańczak 54, Sobański 26, Kohut 4, Pietraszko 4, Kalembka 3, Komenda 2, Krulicki 2, Stelmach 1, Fijałek 1.
Ilość błędów w przyjęciu – GKS 40: Quiroga 15, Kapelus 10, Mariański 6, Stańczak 4, Sobański 2, Fijałek 1, Krulicki 1, Pietraszko 1.
Przyjęcie negatywne – GKS 135: Kapelus 47, Quiroga 43, Mariański 17, Sobański 13, Stańczak 10, Pietraszko 2, Komenda 1, Kalembka 1, Kohut 1.
Przyjęcie perfekcyjne – GKS 162: Quiroga 58, Kapelus 46, Mariański 36, Stańczak 12, Sobański 5, Kohut 2, Krulicki 1, Pietraszko 1, Stelmach 1.
Procent przyjęcia perfekcyjnego – GKS 28%: Stelmach 100%, Krulicki 50%, Kohut 50%, Mariański 41%, Quiroga 27%, Pietraszko 25%, Kapelus 24%, Stańczak 22%, Sobański 19%, Komenda 0%, Fijałek 0%, Kalembka 0%,

Ilość ataków – GKS 858: Butryn 227, Quiroga 210, Kapelus 173, Kohut 78, Pietraszko 66, Witczak 37, Sobański 30, Krulicki 15, Komenda 14, Kalembka 5, Stelmach 2, Fijałek 1.
Ilość błędów w ataku – GKS 39: Butryn 17, Quiroga 9, Kapelus 5, Witczak 5, Pietraszko 2, Kohut 1.
Ilość ataków zablokowanych – GKS 70: Butryn 21, Kapelus 17, Quiroga 12, Sobański 6, Witczak 5, Pietraszko 4, Kohut 2, Komenda 2, Kalembka 1.
Ilość zdobytych punktów w ataku – GKS 411: Butryn 106, Quiroga 90, Kapelus 80, Kohut 49, Pietraszko 42, Sobański 13, Witczak 11, Komenda 7, Krulicki 7, Kalembka 3, Stelmach 2, Fijałek 1.
Procent punktów w stosunku do wszystkich ataków – GKS 48%: Fijałek 100%, Stelmach 100%, Pietraszko 64%, Kohut 63%, Kalembka 60%, Komenda 50%, Butryn 47%, Krulicki 47%, Kapelus 46%, Quiroga 43%, Sobański 43%, Witczak 30%,

Ilość bloków punktowych – GKS 70: Pietraszko 18, Komenda 17, Kohut 8, Butryn 7, Kapelus 6, Quiroga 5, Krulicki 4, Witczak 3, Sobański 2.
Ilość błędów dotknięcia siatki – GKS 8: Quiroga 2, Pietraszko 2, Kohut 1, Butryn 1, Kapelus 1, Kalembka 1.
MVP – GKS 6: Komenda 2, Butryn 2, Quiroga 1, Mariański 1.

Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:

a/ przelew na konto bankowe:

SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533

b/ wpłatę na PayPal:

E-mail: [email protected]

c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.

Dziękujemy!

Kliknij, by skomentować
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie prawo do ich cenzurowania lub usuwania.

Odpowiedz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Piłka nożna Wywiady

Górak: Zdaliśmy egzamin

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Po wygranym 3:0 sparingu ze Stalą Rzeszów porozmawialiśmy z trenerem Rafałem Górakiem. Zapytaliśmy o ubiegły i nadchodzący sezon, uchylony przepis o młodzieżowcu, a także o nowego napastnika.

Wakacje spędził pan aktywnie?

Rafał Górak: Aktywnie, byłem bardzo aktywny: chodziłem po górach, dużo pływałem, siedziałem trochę nad morzem. Fajnie nam się udało pojechać trochę w nieznane, zatrzymywaliśmy się tam, gdzie nas kierowała intuicja. Byliśmy trochę tam, to tu. Wszędzie aktywnie – rowerki i spacery.

Pan jest w stanie odciąć się od piłki?

Wy to doskonale wiecie – piłka to jest całe moje życie, nigdy się nie odetnę. Próbuję się resetować, natomiast piłka mnie nie zabija. Nie powoduje, że jak coś robię, to mnie to męczy. Lubię odpoczywać, np. czytając, ale bez piłki się nie da.

Jak żyje się cały czas pod okiem kamer?

Powiem szczerze, że bardzo mocno zaryzykowałem. Byłem odważny, żeby ten serial „Trenerzy” tyle pokazał od środka. Starałem się nic nie wycinać i w zasadzie mogliście zobaczyć mnie takiego, jakim jestem. To na pewno jest całkiem inny wymiar, bo pierwsza czy druga liga to jest zupełnie inne zainteresowanie medialne. Wydaje mi się, że to, co można w tym wszystkim zobaczyć, to że praca w GKS-ie Katowice idzie bardzo dobrym nurtem. Nie mamy się czego wstydzić, wprost przeciwnie – wykonujemy świetną pracę jako sztab, piłkarze i zespół.

Zostanie jakiś przebłysk po sezonie?

Nie, cały sezon został mi w pamięci. To jest pierwszy sezon od dawna dla GKS-u Katowice w Ekstraklasie, a mój debiutancki. Każdy moment, każda chwila dla mnie była wyjątkowa i zostanie w mojej pamięci bardzo mocno. Ale to już jest za nami, trzeba patrzeć do przodu.

Jaki był najtrudniejszy moment?

Szukałem czegoś takiego, ale powiem szczerze: dobrze rozwiązywaliśmy te nasze problemy. Nawet ten moment, gdy przegraliśmy tę drugą połowę w Zabrzu i zastanawiałem się, w jaki sposób będziemy gotowi w następnych meczach. Okazało się, że drużyna świetnie reagowała na wszystko. Zdaliśmy egzamin tego debiutanckiego sezonu i ważne jest to, że nie dopuściliśmy do sytuacji, gdzie moglibyśmy się naprawdę trwożyć. Bardzo mocno pracowaliśmy, żeby drużynę ciągnąć, oni też byli świetni. To dało takie, a nie inne efekty.

Udało się sprostać założeniom i można oceniać sezon pozytywnie?

Na pewno nie możemy mówić, że „się udało”. To byśmy musieli mówić o jakimś elemencie przypadkowości. Wydaje mi się, że właśnie wypracowaliśmy to ogromną, ciężką robotą, że dziś w Katowicach mamy takie żółte serca. Kibice się zbudzili, kochają ten zespół, Klub, stadion, wszystko, co się wydarzyło. To jest piękne, że wstaliśmy z tego mułu, w którym byliśmy wszyscy razem.

Wasze dobre występy podniosły poprzeczkę?

Także nas rozwinęły, jesteśmy dzisiaj lepsi. To też jest ważne, bo wszystko na plus, jeśli człowiek jest ambitny, to nie może po prostu powiedzieć: „to było takie świetne, teraz jestem najlepszy”. Nie, nas to rozwinęło i w związku tym trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie: czy we mnie, w Rafale Góraku, jeszcze jest miejsce na rozwój? No jest! Ja to zawsze mówię moim piłkarzom, tu nie ma co myśleć, że się jest 32-letnim piłkarzem, czas na rozwój jest zawsze. Nie wolno stanąć, bo wtedy momentalnie jest regres, a nam chodzi o progres.

Drugi sezon dla beniaminka podobno jest najtrudniejszy, a niektórzy kibice rozmarzyli się o pucharach.

Bardzo bym tonował rozważania o europejskich pucharach. One są na pewno czymś pięknym i byłyby czymś wyjątkowym, natomiast Ekstraklasa jest bardzo silna i ma mocne zespoły. Poziom idzie do góry, trzeba z respektem i szacunkiem podchodzić do tego wszystkiego. Tamten sezon był dobry, ale też bardzo trudny, a w ostatnich latach beniaminkowie wylatywali z hukiem. Myśmy się w niej dobrze usadowili, trzeba kontynuować pracę.

Połowa drużyn bije się o rozgrywki międzynarodowe.

To świadczy o tym, że nie stało się to, co często dzieje się na świecie, że są te siły. U nas trzeba szczerze powiedzieć, że jest te pięć zespołów, które będą się o to biły i tam jest ich miejsce. Czy my dzisiaj o tę piątkę walczymy? Ja bym powiedział, że po prostu musimy dążyć do tego krok po kroku, by wiele lat GKS grał w Ekstraklasie. Być może przyjdzie taki moment, gdy powiem z otwartym sercem, że jestem gotowy na walkę o czołowe lokaty.

Co będzie największym wyzwaniem?

Każdy sezon jest inny. Dzisiaj jesteśmy bez Sebastiana i Oskara – to są wyrwy, poważne ubytki w drużynie. Każdemu, kto mnie pyta o naszą największą siłą, odpowiadam: zespołowość. To Sebastian się zbudował w GKS-ie, to Oskar się zbudował w GKS-ie, to my ich wyprodukowaliśmy. U nas eksplodował Antek Kozubal, świetnie zaczął grać Mateusz Kowalczyk. Dawid Kudła stał się bardzo porządnym bramkarzem. Ta zespołowość jest siłą tego zespołu, ja bym chciał w tym kierunku iść, by ci dochodzący stawali się coraz lepszymi zawodnikami. Stąd pomysł na to okienko, by byli to zawodnicy trochę po prostu młodsi.

Zawodnicy muszą się lubić, czy wystarczy po prostu kultura i szacunek?

Nie, nie muszą się wcale lubić. Muszą mieć kult rozmawiania o piłce nożnej. Nie chodzi mi o to, że mają czytać gazetę albo oglądać mecze, tylko rozmawiać o tym, w jaki sposób chcą realizować swoje zadania na boisku, jak my mamy grać. Ty słuchasz heavy metalu, a ja disco-polo, tu mamy dwa inne światy – ale piłka nas łączy i musimy w klubie rozmawiać o piłce, bo to jest miejsce naszej pracy, pasji. Na wczasy może ze sobą nie pojedziemy i możemy nie pałać do siebie miłością, natomiast o piłce musimy umieć rozmawiać, to jest nasz obowiązek. My reprezentujemy klub, a klub jest ważniejszy niż nasze ego. Te disco-polo lub metal nie są istotne, najważniejszy jest GKS.

Są jakieś zmiany w przygotowaniach, czy trzyma się pan wypracowanych przez lata schematów?

Staramy się być coraz bardziej intensywni. W naszym zespole intensywność jest, a ona wynika z rozumienia gry. Chciałbym, aby GieKSa była jeszcze bardziej zażarta, jeszcze bardziej upierdliwa dla przeciwników i jeszcze bardziej spektakularna w atakowaniu. W pierwszym sezonie pokazaliśmy dużo dobrego, daliśmy dużo radości – o to chodzi. Nie chcemy być drużyną, która w Ekstraklasie cierpi. Chcemy, by mówiono o nas, że jesteśmy po prostu jacyś, bo to już znaczy, że mamy kulturę gry. To jest dla mnie istotne.

Czyli na to będzie pan zwracał uwagę, że macie walczyć i zostawić serce na murawie?

Nie da się walczyć, jeśli nie rozumie się gry. Powoduje to masę czerwonych kartek i zamieszania, ja to trochę inaczej rozumiem. Mamy walczyć, ale rozumiejąc, co chcemy zrobić. Jeśli będziemy realizować założenia, oddamy serducho, do tego umiejętności piłkarskie – mamy szansę być spektakularnymi i wygrywać, po prostu.

Jak dotąd wszystko idzie zgodnie z planem?

W miarę idzie zgodnie z przewidywaniami. Wiadomo, są trochę przemęczeniowe sprawy, mniejsze i większe urazy, dopinamy kwestie dojść samych zawodników. Obóz w Opalenicy był naprawdę na najwyższym poziomie i jestem bardzo zadowolony.

Do zespołu dołączyli młodzi zawodnicy. To część strategii?

Po awansie chciałem piłkarzy bardzo doświadczonych, którzy przyjdą i dadzą nam w szatni uspokojenie emocji. Zrelak, Czerwiński i Nowak, to byli dla mnie bardzo ważni zawodnicy. Przyszli i dali w szatni bufor bezpieczeństwa, że w trudnym momencie powiedzą: spokojnie, wychodzimy z tego. Zawodnicy ze sobą rozmawiają. Wiadomo, nie możemy iść tylko w takich zawodników, bo wszyscy jesteśmy coraz starsi, dlatego planowaliśmy to, by przyszli do nas piłkarze z dużymi umiejętnościami i „dwójką” z przodu. O takich zawodnikach myślałem najbardziej.

Przepis o młodzieżowcu się zmienił.

Dla mnie to upiorny przepis, niemający nic wspólnego z logiką i grą fair play. Drużyny niekorzystające z tego były karane. To jest dla mnie chore. Nie mam nic przeciwko Pro Junior System i nagradzaniu drużyn za stawianie na młodych Polaków. Nie powinien to być jednak przepis, który daje mi nakaz wystawienia na boisko zawodnika, który ma jakiś rocznik. Dla mnie wskazanie, że młodzieżowiec musi być z rocznika 2003, to jakby powiedziano: „ale musisz mieć też jednego z 1973!”. No i co, ja zagram? Dla mnie to jest bez sensu, nie wolno nakazywać, trzeba po prostu promować młodych ludzi. GKS jest oparty o polskich zawodników i daje sobie radę. Ja tego nie rozumiem, jeszcze trzeba zapłacić karę. Pro Junior System świetny, a ten przepis o młodzieżowcu to dobrze, że zniknął.

To był problem, że ktoś na przykład wiedział, że gra tylko przez ten przepis?

Właśnie, to również mogło doprowadzać do tego, że dochodziło do takich absurdów. Zawodnicy starsi mogli czuć się pokrzywdzeni, że młodzieżowiec musi grać. My zawsze mieliśmy w składzie młodzieżowców pełną gębą, bardzo się z tego cieszyłem. Każdy z nich był świetnym zawodnikiem, ale nie wszyscy taki komfort mieli.

Wielu kibiców podchodzi z dużą rezerwą do sprowadzenia Macieja Rosołka.

Na pewno do nas pasuje, takiego nieoczywistego zawodnika szukaliśmy. Na rynku jest wielu zawodników, natomiast trzeba być racjonalnym. Nie zawodziliśmy się na zawodnikach, którzy nie byli tymi z topu na tej pozycji. Przychodzili piłkarze, o których wiedziałem, że ich sposób gry może nam pomóc. Maciej jest właśnie takim piłkarzem.

Jakie są cele na ten sezon?

Ekstraklasa w Katowicach ma być na lata – to jest moje motto pracy z tą drużyną. Chciałbym być maksymalnie przygotowany do pierwszego meczu i wyjść na Raków z pewnością, że możemy wygrać.

Najbardziej wyczekiwany mecz to… 

Chyba zawsze tak będzie: każdy kolejny. Naprawdę się nie mogę doczekać spotkania z Rakowem.

Kontynuuj czytanie

Felietony Piłka nożna

Panie! Do ligi jest siedem dni!

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Sezon – proszę państwa – za pasem. W zasadzie można powiedzieć, że „polskie granie” już się rozpoczęło – czwartkowym meczem Legii z Aktobe. Za chwilę Superpuchar, a za tydzień wraca ekstraklasa. Szybko zleciało. Dla nas zacznie się podobno „najtrudniejszy sezon dla beniaminka”, czyli drugi sezon. Choć beniaminkiem już nie jesteśmy, tylko pełnoprawnym ligowcem. No – może prawie pełnoprawnym, zobaczymy, jak te rozgrywki się potoczą i czy GieKSa zaliczy sezon zbliżony do poprzedniego, a jak wiemy, ten poprzedni przyniósł nam sporo radości i dumy.

Co nas czeka – tego nie wie nikt. Nie ukrywajmy, że poprzednie rozgrywki i postawa w nich GKS były zaskoczeniem. Katowiczanie zaprezentowali się bardzo dobrze, pokazali swój styl, waleczność, ofensywną piłkę. Na palcach jednej ręki można by policzyć mecze, w których nasz zespół był zdecydowanie słabszy od rywala. Dwa spotkania z Legią, Lech w Poznaniu, Górnik w Zabrzu, Pogoń w Szczecinie. A poza tym? Może by się znalazła jakaś Jaga na wyjeździe, ale tak naprawdę nawet w przegranych meczach katowiczanie nie odbiegali bardzo od rywali. Czasem nawet byli lepsi. A przecież oprócz tego było też sporo zwycięstw.

Mogliśmy się zastanawiać, jak GKS będzie się spisywał, mając zapewnione utrzymanie. I spisywał się nadal bardzo dobrze. Po zadyszce z Legią i Koroną przyszło siedem punktów w ostatnich trzech meczach.

Sezon jest niewiadomą choćby z powodu zmian kadrowych, które zawsze między sezonami mają miejsce. Straciliśmy bardzo ważną postać, czyli Oskara Repkę, który po fenomenalnej końcówce sezonu bardzo mocno podwyższył swoje noty, trafił do kadry i odszedł do Rakowa Częstochowa. Szkoda bardzo tego zawodnika, ale taka jest kolej rzeczy. Oskar grał w GKS przez kilka lat i nikt się nim nie interesował, ale promocja na boiskach ekstraklasy jest tak wielka, że ta scena plus jego kapitalne występy zaowocowały transferem do wicemistrza Polski. Wcześniej odszedł też Sebastian Bergier, za którym w Katowicach nikt nie płacze, choć sam Seba trochę płacze, że nie był w Katowicach traktowany jak należy (nie przez kibiców). Napastnik dał nam więcej goli, niż sobie wyobrażaliśmy i godnie zastąpił Adama Zrelaka. Natomiast nie jest to piłkarz, którego nie da się zastąpić.

Z ważnych piłkarzy to jedyne odejścia, więc mimo wszystko ta kadra nie została mocno przetrzebiona. Przede wszystkim udało się wykupić Mateusza Kowalczyka, co było celem numer jeden. Wokół tego zawodnika zapewne będzie się kręcić gra naszego zespołu. Utrzymanie tego piłkarza to wielki sukces i naprawdę optymistyczna sprawa, bo teraz proszę sobie wyobrazić utratę i Repki, i Kowalczyka. To byłby już mały sportowy dramat. Został Kowal – więc jest nieźle.

A piłkarze, którzy przyszli? Różne są opinię o naszym mercato. I wszystko wyjdzie w praniu. Pozyskani zawodnicy nie są z czołówki ligi, ale nie oszukujmy się – tacy piłkarze w pierwszej lidze do nas nie przychodzili. Praktycznie w komplecie są to zawodnicy, którzy odgrywali może nie wszyscy pierwszoplanowe, ale jednak ważne role w swoich zespołach – i co najważniejsze – w ekstraklasie! Zaczęliśmy od dwójki z Pogoni Szczecin. Kacper Łukasiak regularnie wchodził w meczach Portowców, Marcel Wędrychowski zresztą również, a i kilka spotkań zagrał od pierwszej minuty. Aleksander Paluszek wiosną w wielu meczach Śląska był podstawowym zawodnikiem. Jakuba Łukowskiego pamiętamy przede wszystkim z doliczonego czasu gry i bramki na Bukowej – w strugach deszczu – dla Widzewa. A Maciej Rosołek – piłkarz, który w ostatnich dwóch latach obniżył nieco loty, ale to zawodnik z potencjałem, a GieKSa jest miejscem, w którym tacy gracze się odbudowują.

Przede wszystkim jednak to, co powinno nas napawać optymizmem to po prostu praca zespołu – praca sztabu szkoleniowego, który stworzył, wykreował ten zespół od zera. Praca metodyczna, konsekwentna i z pasją, co choćby było widać w serialu Canal Plus. Dlaczego więc miałoby być gorzej? Dobra praca zawsze się broni i – choć wiadomo, że to jest sport i wahania mogą być – to ten atut GieKSy jest ewenementem w ekstraklasie. Puszcza spadła, więc nie ma już Tomasza Tułacza, jako rekordzisty pod względem stażu. Teraz to Rafał Górak dzierży tę palmę pierwszeństwa i to z olbrzymią przewagą. Po nim najdłuższy stań ma Adrian Siemieniec, ale to jest tylko… 2023 rok. Reszta trenerów jest od 2024 lub później! Abstrahując od… wszystkiego, jest to dramat polskiej piłki i brak jakiejkolwiek ciągłości. Naprawdę więc doceniajmy to, że mamy zespół budowany przez lata, nawet jeśli po drodze wszyscy – piłkarze, trener, cały sztab szkoleniowy i kibice, musieli przetoczyć wielki, potężny, monstrualny głaz. Wszystkim się to opłaciło.

Katowiczanie postawili wysoko poprzeczkę w poprzednim sezonie. I teraz są dwie szkoły. Jedna mówi o tym, że musimy piąć się do góry, walczyć o wyższe miejsca i zdobyć większą liczbę punktów. Z drugiej strony, naprawdę ta postawa w ostatnich rozgrywkach była nad wyraz dobra, więc może być tak, że liczba punktów w tych nadchodzących – będzie mniejsza. Nie sposób przewidzieć, w którą stronę to pójdzie. Dlatego tak ważne jest wsparcie i ta cała otoczka, która była w poprzednim sezonie. Przecież to, co GieKSa zrobiła, punktując z marszu na nowym stadionie, to też było coś spektakularnego. Obawialiśmy się, że katowiczanie będą przez chwilę grać na Nowej Bukowej, jak na wyjeździe. A gdzie tam. Od razu był to ICH stadion. W aspekcie psychologicznym to, że od razu zaczęli wygrywać na nowym obiekcie, jest bardzo ważne, bo po prostu oni znają, my znamy i ten stadion zna smak zwycięstwa.

Nawet Kolejorz zna smak „zwycięstwa” na Nowej Bukowej, bo choć dość rozpaczliwie wywalczyli remis, to po meczu byli w takiej euforii, jakby wygrali, bo przecież przybliżyli się tym punktem do mistrzostwa.

Ostatnie chwile ligowego odpoczynku przed nami kibicami. A od przyszłej soboty się zacznie znów – co tydzień kibicowskie i piłkarskie święto, czyli GieKSa w ekstraklasie!

Kontynuuj czytanie

Piłka nożna

Repka opuszcza GieKSę

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Oskar Repka zdecydował się na przejście do Rakowa i podpisał tam 5-letnią umowę. Klub z Częstochowy aktywował klauzulę wykupu zawodnika.

Repka odchodzi na zasadzie transferu definitywnego. GieKSa z tytułu transferu otrzyma rekordową kwotę, według medialnych spekulacji będzie to około 3 milionów złotych (700 tys. euro).

Pomocnik dołączył do GKS Katowice w 2021 roku. W sezonie 2023/24 pomógł w awansie do Ekstraklasy, a następnie na najwyższym szczeblu rozgrywkowym rozegrał 33 spotkania, w których strzelił 8 bramek. Ogółem koszulkę GieKSy zakładał 113 razy, zdobywając 13 bramek. W czerwcu po raz pierwszy został powołany do reprezentacji Polski, ale nie wystąpił w oficjalnym spotkaniu.

Zawodnikowi życzymy powodzenia w nowych barwach i dziękujemy za grę w naszym klubie.

Kontynuuj czytanie

Zobacz również

Made with by Cysiu & Stęga