Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
Lukasz1964
18 czerwca 2017 at 22:01
A może to historia typu – nam kazano tak grac. Może problem leży wyżej… dużo wyżej.. Wladze klubu? Wladze miasta? PZPN?
lukasz
19 czerwca 2017 at 11:20
Teorie spiskowe , ktos im kazal ktos zakazal, sranie w banie. Sami wiedza ze w ekstaklasie mimo ze slabej to polowa zespolu poszla by do wora a tak to pojda tylko Ci ktorzy juz od dawna nadawali sie do odstrzalu lub ktorym koncza sie umowy. Psycholog sportowy to temat ktory niestety u nas jest pomijany ale jak wiele znaczy motywacja odpowiednie nastawwienie i mentalnosc facetow na boisku (nie mowie o pilkarzach – pizdach tylko o takich ktorzy sa swiadomi stawki, swiadomi swoich slabosci i w razie niepowodzen nie chowaja glowy tylko walcza do konca ) niech swiadczy okres w ktorym byl u nas Nawalka. Przypomnijcie sobie kto wtedy u nas gral i gdzie Ci pilkarze sa teraz. On posiada niesamowite zdolnosci motywujace, zreszta widac to tez bylo w pracy z Gornikiem i teraz w reprezentacji. Ale nie zawsze sam trener moze dzialac cuda i tu otwiera sie dzialka dla psychologa i moze czas o tym na powaznie pomyslec, bo nasi pilkarze sa juz tak zasiedziali i zmanierowani w tej 1-ej lidze ze watpie w to czy maja jakikolwiek ambicje do walki o wyzsze cele.
stefan
19 czerwca 2017 at 12:18
lukasz , piszesz że pizdy to zdupiły , a potem piszesz o Nawałce który był trenerem. Prawda jest taka , ze dobry trener to połowa , jak nie więcej sukcesu . U nas był Brzeczek , który jesien grał na farcie , a co jest warty jako trener pokazał na wiosne .
Pieknie to zdupił i spierdolił jak szczur , może wkoncu powie jak było , tylko obawiam się ze nawet słowek o sobie nie wspomni.