GieKSa ma nowego trenera. W tym bałaganie organizacyjnym, który pozostał po zakończeniu sezonu, za który nikt nie chciał wziąć odpowiedzialności, ktoś (nie wiadomo kto) postanowił, że nowym szkoleniowcem zespołu zostanie Rafał Górak, dla którego będzie to drugie podejście do naszego klubu. Szkoleniowiec związał się z GKS dwuletnią umową i choć życie pokazuje, że szansę na jej wypełnienie są iluzoryczne, to akurat właśnie ten trener był ostatnim, który w GieKSie przepracował dwa lata. Dokładnie dwa sezony i cztery kolejki.
Mnie osobiście ten wybór cieszy. Choć Rafał Górak nie zalicza się do topu polskich trenerów, to był ostatnim, do którego kibice w Katowicach nie mieli żadnych pretensji. Ostatnim, który nie odchodził w mniejszej lub większej niesławie. I tym, dla którego sympatycy z Bukowej wywiesili transparent z podziękowaniami.
Kazimierz Moskal, wiadomo – nie poradził sobie z ekipą hamulcowych. Miał warsztat i wizję piłki, ale przerosła go szatnia. Potem mieliśmy trenerskie nieporozumienia. Był Artur Skowronek, który osiągał wyniki beznadziejne i nie po drodze było mu z nim Wojciechowi Cyganowi. Szkoleniowiec dopiero w ostatnim roku, półtora, rozwinął się bardziej. Jerzy Brzęczek to trenerski hochsztapler, który nabrał wszystkich w Katowicach, że wie, o co w tej piłce chodzi, a potem nabrał dziennikarzy z całego kraju i prezesa innego bałaganu, czyli krajowego związku. Był Piotr Mandrysz trener z charyzmą, którą można określić cytatem z Vabanku – „obcięli ci włosy razem z jajami”, czyli w tym przypadku „odebrało ci jakąkolwiek charyzmę razem z przyjściem do GKS”. Był Jacek Paszulewicz, trenerski niszczyciel, którego potem zatrudnił Widzew Łódź i tym samym pogrzebał swoje szanse na awans.
Na tym tle Rafał Górak prezentuje się normalnie i przeciętnie. Ale w dobrym tego słowa znaczeniu. Zawsze miał rozsądne podejście do wykonywanego zawodu i piłki nożnej jako takiej. Nigdy nie widziałem u niego jakiegoś nadęcia, a jednocześnie potrafił mówić prosto z mostu. Nie robił nigdy z siebie większego trenera niż jest – dla mnie to naprawdę duża zaleta.
Ale czy w Polsce są w ogóle „wielcy trenerzy”? No właśnie.
Trener wyniki miał w GieKSie średnie. To znaczy podobną ilość meczów wygrał, zremisował i przegrał, podobną ilość bramek zdobył i stracił. Oczywiście był w trudniejszych ekonomicznie warunkach, ale odnajdywał się w tym bardzo dobrze. Były wzloty i upadki, na czele z ostatnim jego meczem w GKS, czyli starciem w Bełchatowie. Ale tamtą GieKSę dało się oglądać, nie mieliśmy zarzutów o zaangażowanie, o ambicję, o to, że ktoś nam specjalnie chce przerżnąć awans.
Niestety, my kibice GieKSy jesteśmy okaleczeni w ostatnim czasie piłkarzami, którzy tej ambicji nie mają. Takimi, że zamiast czysto sportowo rozpatrywać ich postawę, byliśmy zmuszeni dopatrywać się pozasportowych gierek. Mowa głównie o sezonach, w których miał być awans, a go nie było. Choć i trudno sportowo zrozumieć ekipę, która spadła do drugiej ligi. Z takimi „nazwiskami”…
Za Rafała Góraka tego problemu w GieKSie nie było. Katowiczanie również czasem przegrywali mecze, również czasem grali słabo, ale nie mieliśmy wtedy wątpliwości, że grają tak jak potrafią. Że walczą, mają ambicję, tylko po prostu czasem są słabsi. To była zasługa również trenera, który takich zawodników sobie dobrał, tak to wszystko poukładał i mogliśmy naprawdę cieszyć się ze zwycięstw, ale nie mieć wielkich pretensji po porażce. Oczywiście, narzekaliśmy, krytykowaliśmy, czasem opieprzyliśmy. Ale ogólnie patrząc – drużyna Rafała Góraka była ostatnią ekipą, którą można wspominać z sentymentem.
Sądzę, że gdyby był szkoleniowcem dwa lata temu czy rok temu i widział, jak nieodpowiedzialni ludzie robią cyrk z awansem – nie siedziałby cicho, tylko walnąłby pięścią w stół.
Nie wiem, czy awansuje do pierwszej ligi. Ale wierzę, że w trudnej sytuacji, w której się znalazł, czyli na zgliszczach po spadku do drugiej ligi – jest w stanie zbudować coś dobrego. Że dobierze takich ludzi, którzy będą głodni sukcesu, a nie będą odwalać pańszczyznę, a brylować tylko w mediach społecznościowych i wywiadach.
I że w Katowicach w końcu wróci radość z oglądania piłki nożnej.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
13.04.2023 Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (55) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76)
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala– Błąd (86. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (86. Pietrzyk) – Bergier
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa)
Widzów: 5467
|
|
Kolejne spotkanie GieKSa rozgrywała przy Bukowej, tym razem w Katowicach zjawiła się Odra Opole. Mecz przy akompaniamencie głośnego dopingu rozpoczął się o godzinie 15:00.
Rafa Górak musiał dokonać dwóch zmian w swojej żelaznej wiosennej jedenastce. Kontuzjowanego Komora zastąpił Jaroszek, natomiast za pauzującego Kuuska pojawił się Shibata, który rozpoczął mecz na pozycji 6, a Repka został przesunięty na stopera. Mecz od pierwszych minut nie porywał, w jednej z pierwszych akcji ucierpiał zawodnik Odry, który dłuższą chwilę był opatrywany na murawie. Co ważne każde wyjście z piłką z własnej połowy bardzo mocno ożywiało trybuny, które wierzyły, że są w stanie wpłynąć na zespół głośnym dopingiem. Pierwszy groźny strzał oddali Trójkolorowi, po rzucie rożnym głową strzelił Repka, ale prosto w bramkarza, który pewnie złapał piłkę. Arbiter po chwili użył gwizdka i wskazał na przewinienie zawodnika gospodarzy. Było to pierwsze ostrzeżenie dla Halucha. W kolejnej akcji ponownie uderzył Repka zza pola karnego, ale nad bramką. W 18. minucie groźną stratę zanotował ten sam zawodnik na lewej stronie. Po szybkiej kontrze opolanie oddali strzał, ale piłka powędrowała daleko od bramki Kudły. W 26. minucie Odra przerwała passę 12 bramek z rzędu katowiczan. Po wrzuceniu piłkę w polu karnym i zamieszaniu najbardziej zorientowany był Piroch, który wpakował piłkę w okienko bramki. GieKSa dalej starał się grać swoje. W 33. minucie ładną dla oka kombinacyjną akcję na strzał zamienił Bergier, jednak ponownie w tym spotkaniu zabrakło precyzji. Odra miała w dalszej fazie dwa groźne strzały – z jednym Kudła spokojnie sobie poradził, ale drugi wypluł przed siebie, jednak naprawił błąd, wyjmując piłkę spod nóg nabiegającego rywala. W doliczonym czasie świetną akcję na lewej stronie rozegrali katowiczanie, ale ostatecznie podanie Rogali na niecelny strzał zamienił Błąd, a był już blisko bramki rywala.
Drugą połowę rozpoczęli ci sami zawodnicy z obu stron, trenerzy spokojnie podeszli w przerwie do korygowania swojego planu na to spotkanie. Po rzucie rożnym groźnie uderzył z ostrego kąta Repka, ale piłka nieznacznie minęła przeciwny słupek bramki. GieKSa starała się atakować, ale korzystając z prowadzenia regularnie i dość często kradli czas goście, leżąc na murawie po starciach. W 52. minucie Wasielewski doszedł do piłki na prawej stronie i dośrodkował spod końcowej linii, piłka przelobowała bramkarza, ale nie wpadła do siatki mimo dobrej rotacji. W 56. minucie po ogromnym zamieszaniu w polu karnym tym razem GieKSa zdobyła bramkę, piłka wręcz spadła pod nogi Jaroszka, a ten wpakował piłkę do siatki. Odra w drugiej połowie raczej nie zatrudniała Kudły, to katowiczanie mieli częściej piłkę pod nogą i raz po raz próbowali sforsować dobrze dysponowaną w tym dniu obronę gości. W 74. minucie po odbiorze na własnej połowie Kozubalowi piłki w dość agresywny sposób Odra wyprowadziła ten jeden atak w drugiej połowie, który doskonałym, technicznym strzałem zza pola karnego zamienił na bramkę Continella. Dwie minuty później po zagraniu na wolne pole sytuację sam na sam z ostrego kąta wykorzystał Sarmiento. Kudła popełnił błąd, był bardzo niezdecydowany przy wyjściu do piłki. Na Bukowej zapadła konsternacja po tych dwóch szybkich, mocnych ciosach. W 83. minucie Błąd, chcąc uspokoić grę, zagrał do Kudły tak, że piłka po koźle przelobowała naszego bramkarza, ale szczęśliwie nie leciała w światło bramki. Zamieszanie we własnym polu karnym w 88. minucie cudem wybronili gospodarze, których każda minuta oddalała od odrobienia dwubramkowej straty. Do końca doliczonego czasu gry żaden z zespołów nie stworzył okazji. Świetna seria GieKSy dobiegła końca.
13.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (56) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala – Błąd (87. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (87. Pietrzyk) – Bergier.
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński.
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński.
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa).
Widzów: 5467.
Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
Roh
4 czerwca 2019 at 14:12
Powodzenia, chodziaz z tymi debilami z zarzadu cieżko bedzie.
mekail
4 czerwca 2019 at 15:13
Górak na pewno wie, że przychodzi nie na ulicę Bukową, tylko Bukmacherską.
Trochę mu się dziwię, bo w Elanie zrobił dobrą robotę, jak na możliwości tego klubu. W Katowicach zastanie niepewny budżet, warsztatu trenerskiego tu nie rozwinie, młodych talentów też raczej nie znajdzie, tylko stresu się naje z tymi panami „piłkarzami” i całym „zarządem”. Nie wiem po co mu to? Może lubi wyzwania? Naprawdę podziwiam, bo według mnie Górak wybrał misję samobójczą… czysty masochizm…
Irishman
5 czerwca 2019 at 07:41
Trenera Moskala zwolnili ci sami piłkarze, którzy wcześniej wywalili trenera Góraka, a którzy kilka miesięcy wcześniej pojawili się klubie zwabieni perspektywą gry w ekstraklasie (bodajże pod nazwą KP Katowice), którą chciał KUPIĆ prezes Król. Do tego czasu, przez dwa sezony trener mozolnie budował drużynę, która mimo zawirowań stawała się coraz lepsza. Niestety potem straciliśmy całe sześć lat z życia na różnych „hamulcowych” (nie tylko piłkarzy). Może jednak teraz przyszedł czas, aby trener Górak dokończył swoją pracę i wprowadził nas nie tylko do I ligi ale i do EX? Też się cieszę, ze tak się stało i bardzo chcę wierzyć, że tak będzie. Ale też przestrzegam, aby od pierwszego meczu oczekiwać od trenera i od jego drużyny cudów!
Bartosz
5 czerwca 2019 at 17:34
1) Za Brzęczka Gieksa grała najładniejszą piłkę od wielu, wielu lat. Prawdopodobnie od czasów Adama Kucza, Sławka Wojciechowskiego, Adama Ledwonia i Bogdana Pikuty.
2) Proponuję worek lodu na głowę wszystkim, którzy oczekują awansu za rok. Nie awansujemy.
3) „odnajdował”, nie „odnajdywał”.
Piotrek
5 czerwca 2019 at 22:13
Zgadzam sie w 100%. Nie rozumiem czemu w taki sposob ocenia sie Brzeczka. Fakt 2 runda a szczegolnie koncowka byla fatalna . Nigdy sie nie dowiemy czy to wina pilkarzy czy miasto nie chcialo wejsc do ekatraklasy czy po prostu bylismy za slabi. fakt jest taki ze jakosciowo to byla serio fajna Gieksa. Co do Goraka jestem pesymista. Nie wiem czy wszyscy pamietali jak grala Gieksa za jego czasow. Pozostaje nadzieja ze sie myle a on jaki trener sie rozwinal
PanGoroli
5 czerwca 2019 at 18:15
No oczywiście! Główny cel na następny sezon, to uniknąć kolejnego spadku. Obecna ekipa, poziom, jaki prezentowała – jest za słaby na 2 ligę.
Robson
5 czerwca 2019 at 23:32
A ja życzę trenerowi Górakowi jak najlepiej i wierzę że będąc wreszcie chopem ze Śląska zbuduje drużynę ze Śląskim charakterem i awansujemy do 1 ligi !
Tylko GieKSa