Koniec. Koniec piłkarskiego roku. Koniec pewnej ery w tym klubie. Koniec dramatycznych wydarzeń. Koniec wstydu. Koniec końca. A jak koniec to czas na krótkie podsumowanie tego nieszczęśliwego 2018 roku.
R jak Runda, czyli jaki jest koń, każdy widzi.
Nie będę powielał innych felietonów ani nie będę rozkładał na czynniki pierwsze naszej sytuacji w tabeli. Każdy wie, jak jest. Ale czy musiało tak być? Aż tak?!
Nie musiało. Ale gdy spojrzymy na przebieg całej tej rundy jesiennej to tylko Raków i my mieliśmy równą formę lub jej brak. Raków golił frajerów, jak leciało, a my bawiliśmy się w Janosika i rozdawaliśmy punkty, komu popadnie. Szczyt to oczywiście mecz z Garbarnią. Niech ten, kto dużo słyszał o tym krakowskim klubie przed ich awansem, pierwszy rzuci kamień! I przyjeżdża do nas beniaminek z Rodu Kraka i jedzie z nami jak z dziką świnią.
Dla mnie punkt przełomowy to mecz w Chojnicach, gdzie w przypadku wygranej morale tego zespołu wzrosłoby na tyle, aby przetrwać na dobrym miejscu w zestawieniu. Niestety tam zaczęła się równia pochyła prowadząca do 17. miejsca. Potem było już tylko gorzej.
Nasza drużyna to doskonały materiał dla psychologów sportowych i analityków. Piękny przykład, gdy robisz zakupy jak szalony, a potem okazuje się w domu, że jednak pewne rzeczy są jednak już niemodne, niektóre za stare, a jeszcze inne dobrze wyglądały tylko w opakowaniu. Czas więc na zimowe porządki i tu zastanawiam się jakie decyzje podejmie Dudek. Oby były one trafne.
Z jak Zarząd, czyli mamy duże luzy w układzie kierowniczym.
Jest wielu zwolenników naprawy tego układu poprzez wymianę jego części lub poprzez wymianę całości od razu. Patrząc na cały rok, a zwłaszcza na politykę transferową w letnim okienku trzeba zadać sobie pytanie, na ile te decyzje wpłynęły na postawę drużyny? Gdy po meczu z Wigrami większość z nas (ja też) mówiła o fajnej pace, która się tworzy i że będzie super drużyna na jesień, to każdy głęboko w to wierzył, bo widział, co oglądamy na boisku. Jednak z Rakowem poprzedni trener zmienia taktykę i wpuszcza nowo zakupionych zawodników, którzy obrywają od medalików 2-0. Potem zaś przychodzi jeszcze Wawrzyniak i Puchacz (który nie gra na swojej pozycji), od razu wchodzą do składu i próbują zgrać się z nowymi kolegami. Błędna decyzja goniła kolejną błędną decyzję.
Pamiętam, że sam broniłem długo trenera Paszulewicza. Pamiętam też, że gdy stanąłem w obronie Zarządu, to posypały się komentarze pod moim felietonem. Komentarze negatywne na temat mojej osoby oczywiście – takie Wasze prawo. Teraz gdy spokojnie spojrzę na całą sytuację to twierdzę, że jeśli poleciał trener, to ktoś, kto go zatrudnił, też powinien odpowiedzieć za zaistniały stan rzeczy. Czy to ma być prezes, czy dyrektor? Nie wiem. Ale oczekuję jasnych i męskich decyzji w tej kwestii. Na początku 2019 roku najpóźniej.
P jak Przeciwnicy, czyli kto stoi przed nami w kolejce do sklepu „Utrzymanie”.
Koniec bitwy. Na szczęście tylko bitwy. Wojna rozegra się na wiosnę i musimy być dobrze przygotowani!
Stomil Olsztyn: w ciężkiej agonii od lat, teraz już pod respiratorem, ale dalej oddycha. Ma 4 punkty przewagi nad nami. Znając szczęście Dumy Warmii, to jeśli nie zbankrutują, będą przed nami w tabeli. Remis w ostatniej kolejce z ŁKS-em musi robić wrażenie.
Wigry Suwałki: jeden mecz zaległy, zagrają go 09.12. z Odrą. W tej chwili 22 punkty i przy założeniu, że przegrają z Odrą, to nasz pierwszy mecz właśnie z Wigrami na ich terenie będzie meczem o wszystko. Przy dobrze przepracowanej zimie jesteśmy w stanie wywieźć 3 punkty w marcu.
Chrobry, Warta, Odra: kluby, które będą w naszym zasięgu na wiosnę. Muszą być! W każdym meczu z tymi drużynami musimy wygrać, aby realnie myśleć o dalszej egzystencji w 1 Lidze.