Autorem felietonu jest jajo1964.
Jestem kibicem młodym, wydaje mi się, że historię GieKSy znam dosyć dobrze. Zarówno tę dawną jak i współczesną. W tym tekście chciałbym skupić się na tej współczesnej, której do końca… nie pamiętam. Otóż GKS jest bliski mojemu sercu od najmłodszych lat, a wydarzenia, o których chcę pisać miały miejsce w roku 2005. Miałem wtedy niecałe 9 lat. Lecz co 2005 rok ma do tego, że Jacek Krysiak opuszcza w końcu nasz ukochany klub? Otóż ma i to dużo, bo kelner Krysiak odchodząc… wygrał!
Historię GieKSy znam z opowieści starszych kolegów, rodziny, monografii bądź innych źródeł takich jak np. forum kibiców. Lecz znam ją również z jednego bardzo ważnego źródła, którym jest „Bukowa”, której kolejne numery zbierałem długi czas, a wiele egzemplarzy nabyłem w sklepiku klubowym bądź na portalach aukcyjnych. Ostatnio przeglądając mój zbiór trafiłem na jedną gazetkę, która szczególnie mnie zaciekawiła. Jest to numer 33 z niedzieli 12 czerwca 2005 r. kiedy to graliśmy z Górnikiem Zabrze. Numer smutny, bo skupiał się na zjawiskach, które nigdy nie powinny mieć miejsca. Rok 2005 to widmo likwidacji GieKSy, spadek do II ligi, nieotrzymanie licencji na grę w tejże lidze, co skutkowało startem od ówczesnej IV ligi. Słynna akcja „Ratujmy GieKSę” odbiła się wtedy szerokim echem w całej Polsce. Lecz znowu pojawia się pytanie co Krysiak ma wspólnego z tamtymi wydarzeniami. W sumie nic, ale! W tym numerze ukazał się obszerny wywiad z prezesem GKS-u z tamtego okresu – Piotrem Dziurowiczem. Człowiek ten „zasłynął” choćby tym, że ingerował w wartości dla nas święte, takie jak herb i nazwa. To on był jedną z głównych przyczyn złego stanu GieKSy w tamtym czasie. Wywiad z tego numeru jest naprawdę obszerny – Dziurowicz mówił o przeszłości, przyszłości i kibicach. Rozmowa była przeprowadzona świeżo po meczu z Odrą Wodzisław (tu ślę „pozdrowienia” dla Rockiego). Ok, powspominałem sobie i znowu można postawić pytanie jak to się ma do tytułu felietonu? Gdzie wygrał Krysiak? Otóż w tym numerze był pewien ranking…
„Ranking prezesów a.d. 2005”, który przedstawiał działalność prezesów wszystkich klubów I ligi sezonu 2004/2005. Im niższe miejsce w rankingu, tym lepsza ocena działalności prezesa w danym klubie. Najniższe miejsce, czyli najlepszą ocenę działalności otrzymał Zbigniew Krasowski, który rządził wtedy w Górniku Łęczna. Natomiast „zwycięzcą” został Piotr Dziurowicz, który przez autora tekstu został wybrany najgorszym prezesem w I lidze. Tu pozwolę sobie zacytować uzasadnienie tej decyzji:
„Numer 1, mistrz ceremonii, numer uno, władca prezesów, rekin polskiego zarządzania klubami… któż to taki? Panie i Panowie z dumą przedstawiam „Rycerza Jedi” niejakiego Piotra Dziurowicza. Prezes Naszej kochanej „GieKSy” doprowadził spółkę akcyjną na skraj bankructwa, stracił płynność finansową, spuścił klub do drugiej ligi, stracił zaufanie u kibiców, nie miał co szukać w Urzędzie Miasta, sponsorów poszukiwał za pomocą maili, był głuchy na podpowiedzi ludzi, którym ten klub leży na sercu, znał się na wszystkim i chciał sam prowadzić klub… jednym słowem panie i panowie… ŻENADA. GKS Katowice, po wielu latach prosperity i tylko chwilowej zapaści w roku 99 tym razem, jeśli nie zdarzy się cud poleci na samo dno polskiego futbolu. Wszystko przez jednego człowieka, którego odporność na krytykę, oraz głosy próbujące pomóc doprowadziła nas do miejsca, z którego wyjść będzie niezmiernie ciężko. Dziękujemy Ci Piotrze, że zostawiasz za sobą spaloną ziemię… na szczęście są ludzie, którzy na tych zgliszczach wybudują jeszcze potężny klub, klub w którym nie będzie miejsca dla takich artystów jak ty.”
Historia niestety zatoczyła koło. Znowu w naszym klubie pojawiły się pasożyty, tylko tym razem było ich więcej i wydaje mi się, że ich siła była większa. Teraz skupmy się na osobie pana Jacka, do którego zwrócę się bezpośrednio, bo być może przeczyta ten tekst. Otóż drogi kelnerze! Jest jedna rzecz, w której odniosłeś sukces! Pokonałeś Piotra Dziurowicza w byciu najgorszym prezesem w historii Górniczego Klubu Sportowego „Katowice”! Gdyby teraz miałby powstać taki ranking, to nie wiem czy w drukarniach nie zabrakłoby tuszu. Nie masz sobie równych. Giermkiem Ireneusza Króla (być może w przyszłości Ireneusza K.) byłeś równie świetnym, jak beznadziejnym prezesem. Tylko, że z Króla żaden rycerz i na giermka na pewno nie zasłużył. Nie będę się rozpisywał o tym w jakim miejscu jest teraz nasz klub dzięki ludziom powiązanym z Centrozapami, Ideonami czy innymi Trustami, bo wszyscy wiedzą jak jest i czyja to wina, że w klubie panuje taka degrengolada. Gdybym miał o tym pisać, to przypuszczam, że wielu z was przestałoby czytać ten tekst z nerwów bądź znudzenia.
Szczerze jest mi żal pana Krysiaka, bo my kibice swego czasu pokładaliśmy w nim spore nadzieje. Broniliśmy go choćby wtedy, gdy złożył rezygnację ze swojej funkcji do Rady Nadzorczej po haniebnej porażce 1:6 z pewną drużyną za kadencji pewnego trenera dwa lata temu… Pozwolę sobie nie przytaczać tekstu oświadczenia, które opublikowaliśmy, by bronić skórę Krysiaka, ponieważ mdli mnie na jego widok więc boję się reakcji starszych kibiców. Nie bójmy się tego stwierdzić – byliśmy głupi. Lecz w końcu kończy się czas prezesury Jacka Krysiaka. Naprawdę, najgorszej w historii. Wygrał pan, panie Jacku ten niechlubny tytuł…
Na okładce słynnego już numeru 33. widnieje Piotr Dziurowicz samotnie siedzący na ławce trenerskiej, nad którego głową jest dymek, a w nim fragment tekstu piosenki Perfectu pt. „Nie płacz Ewka”. Fragment szczególny… „Żegnam Was, już wiem, nie załatwię wszystkich pilnych spraw… Jeszcze raz, żegnam Was, nie spotkamy się…”. To samo mógłby powiedzieć teraz Jacek Krysiak. Niech mówi, a my mu odpowiemy „Również żegnamy i liczymy, że naprawdę nigdy się nie zobaczymy. Nigdy!”. Zresztą Krysiak wespół z Królem i Karczewskim w rolach grabarzy GieKSy także widnieli na jednej z okładek, w numerze 118 „Bukowej” i moim zdaniem i tak zbyt dużo papieru zmarnowało się, by uwiecznić ten tercet.
Kończąc chcę dodać, że mimo wszystko życzę panu wszystkiego dobrego, bo sztuką jest wybaczać, ale pozwolę sobie wyrazić opinię wszystkich, a przynajmniej zdecydowanej większości kibiców GieKSy. Żądam, aby po 31 października, kiedy przestanie pan oficjalnie pełnić funkcję prezesa GKS-u Katowice pańska noga nigdy nie stanęła na naszym stadionie! Tym obecnym, jak i tym nowym, który wierzę, że powstanie prędzej czy później. Bo czuję, że nadchodzą lepsze czasy. Siedem lat chudych jest za nami. Oby przyszły dekady lat tłustych. A jestem pewien, że nadejdą, bo z ogromnej ilości popiołu zrodzi się piękny i olbrzymi feniks.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Warchoły, bo tak potocznie nazywa się kibiców Radomiaka Radom, są naprawdę starą i solidną ekipą kibicowską na piłkarskiej mapie Polski. Ich wizerunkowy problem polegał na tym, że nie grali 36 lat w Ekstraklasie, więc nie było za bardzo możliwości, by o nich usłyszeć. W latach 90., kiedy kształtowały się wszystkie chuligańskie składy, Zieloni grali na poziomie obecnej II i III ligi, siejąc spustoszenie po okolicznych miejscowościach.
Ich żywot na trybunach zapoczątkował się pod koniec lat 70., a na dobre weszli w kibicowską mapę Polski w latach 80. Od zawsze byli pozytywni nastawieni do Legii Warszawa, natomiast wzajemna nienawiść między miastami Kielce – Radom, sprawiła, że z Koroniarzami mają do dziś największą kosę.
W sezonie 1984/1985, który był ich wtedy jednosezonowym epizodem, a my graliśmy ze sobą ostatni raz, zawarli zgodę z Legią, jadąc do stolicy w 1000 głów. Przyjaźń ta nie przetrwała ze względu na ostatnią kolejkę sezonu, w której Legia zremisowała z Pogonią Szczecin, przez co Portowcy utrzymali się w elicie, zaś Warchoły spadli z ligi.
W 1994 roku była ponowna próba nawiązania sztamy z Legią, jednak kością niezgody była Pogoń, z którą Legioniści kilka miesięcy wcześniej odnowili zgodę i fani z Radomia mieli w pamięci, przez kogo spadli z ligi, więc temat poszedł w zapomnienie.
Przez cały kolejny okres kibicowski fani Radomiaka związali się jedynie układem chuligańskim z GKS-em Bełchatów i Stalą Rzeszów, ale czas zweryfikował, że do siebie nie pasowali i relacje zostały zakończone. Okres bycia osamotnioną ekipą nie oznaczał, że stali w miejscu. Klub się piął w górę i grali na zapleczu Ekstraklasy, a dzięki temu, że polska scena kibicowska się mocno rozwijała, to dorobili się solidnych fan clubów takich ekip jak: Polonia Iłża, Proch Pionki czy Szydłowianka Szydłowiec (wszystkie już wymarły), które w swoim „primie” mocno się udzielały w regionie i trwała ciekawa regionalna rywalizacja z koalicją Broni Radom i Powiślanki Lipsko.
Odnośnie do derbowego rywala – Chłopców z placu Broni, którzy w latach 90. mieli naprawdę solidną bandę i dobrze funkcjonowali. W 2004 roku było apogeum wyjaśnienia kto „nosi spodnie” w mieście. Podczas derbów Broń – Radomiak, Zieloni wjechali na stadion gospodarzy i zajęli ich młyn, śpiewając: „Nie ma już Broni, w Radomiu nie ma już Broni”. Na uratowanie honoru gospodarzy wybiegła garstka kibiców Broni na przegrane starcie, ale było już po wszystkim. Po tym meczu ówczesna zgoda Broni – Hutnik Kraków podziękował im za przyjaźń.
Wiosną 2016 roku Radomiak zawarł układ chuligański z warszawską Legią, a finałem był mecz Radomiak – Siarka Tarnobrzeg jesienią 2017 roku, gdzie ogłoszono kibicowskiej Polsce, że Radom i Warszawę łączy sztama.
Nasze relacje z Radomiakiem ciężko opisać… Ostatni mecz ligowy na Bukowej graliśmy w październiku 1984 roku, czyli chwilę po tym jak Blaszok został oddany do użytku. Wtedy „luksusowa” trybuna i nikt nie zakładał, że będzie to siedlisko jednych z najwierniejszych grup kibicowskich w Polsce, które wyznaczą standardy, czym jest niezłomność w walce o swój klub.
W maju 1996 roku podczas meczu z Legią Warszawa, kiedy dostaliśmy sromotne lanie 0:5, doszło do zakończenia zgody z Avią Świdnik, która przyjeżdżając, usłyszała, że nic już nas nie łączy i nieświadoma tego dnia ekipa Radomiaka zawitała „po zgodę”, ale nie znalazła uznania ani chętnych do przybicia tej relacji, mimo bycia goszczonym wielokrotnie w Katowicach.
Jesienią 1996 roku na Bukowej odbył się mecz reprezentacji Polski z Mołdawią, który wygraliśmy 2:1, a samo spotkanie miało historyczny moment na naszym obiekcie, gdyż został wprowadzony przepis, że na meczach reprezentacji mogą obowiązywać tylko i wyłącznie biało-czerwone barwy, do których oczywiście nie wszyscy się zastosowali. Na Blaszoku (przy pełnym stadionie) zasiadło mnóstwo ekip, ale to chuligani GieKSy byli w tym dniu gospodarzami swojej trybuny i widząc 50-osobową ekipę Radomiaka w sektorze A, stojącą razem ze Stomilem Olsztyn i Polonią Bydgoszcz, wpadli w nich, przez co doszło do mocnej awantury, zaś „goście” musieli zostać wyprowadzeni przez policję ze stadionu. Na „pożegnanie” nasi chuligani wybili szyby w ich autokarze i niemal go wywrócili.
Jesienią 2016 roku los skrzyżował nas w Pucharze Polski, ale wtedy Szaleńcy z Bukowej nie mogli zawitać z powodu „remontu sektora gości”, co w późniejszych latach stało się mottem działaczy z Radomia. Obecnie Radomiak posiada nowy obiekt, powstał sektor gości, ale… nikt na nim nie zasiada. Miasto jest specyficznie uzależnione politycznie od służb mundurowych, które skutecznie wpływają na działaczy, przez co fani Radomiaka na meczach domowych bawią się sami. Jedynie mecz zgodowy z Legią Warszawa ma inny charakter widowiska, przez wspólny doping na jednej trybunie.
Do zobaczenia na Bukowej, bo Warchoły pierwszy i ostatni raz usłyszą huk z Blaszoka!
Ekstraklasa znowu na Bukowej. Pierwszy mecz GieKSa niestety przegrała z Radomiakiem Radom. Zapraszamy do fotorelacji z tego spotkania.
No i wielki mecz za nami. Doświadczyliśmy tego – niektórzy po raz pierwszy w życiu, inni po niemal jednej piątej wieku. Na Bukową zawitała ekstraklasa. Wspomniani w felietonie przedmeczowym Marcin Rosłoń i Kamil Kosowski musieli przeżyć niezły szok zasiadając na szczycie Trybuny Głównej, na miejscach prasowych. Obdrapanych z farby, z powiewem oldchoolu.
– To jest Bukowa, tu się żyje! – powiedział ten pierwszy na zakończenie transmisji Canal Plus, dając do zrozumienia, że poczuł ten już tak rzadki klimat dawnych czasów.
Morze ludzi na stadionie już długo przed meczem, ta żółta armia kibiców spragnionych wielkiego futbolu. Historia za chwilę miała dziać się na naszych oczach. Wielu kibiców spotykało dawno niewidziane twarze. Jak choćby autor tegoż felietonu, który mecz obserwował w towarzystwie swojego kolegi z podstawówki, z którym to przecież onegdaj na mecze ligowe się jeździło regularnie (pozdro Krzysiu!).
Piękna oprawa spotkania i mogliśmy grać. Niespotykane było to, że w początkowej fazie meczu nawet Główna stała, dopiero potem zaczęliśmy siadać. Czuć było, że to coś zupełnie innego niż te początki wszystkich poprzednich sezonów z 19 lat. No, może poza spotkaniem ze… Źródłem Kromołów w 2005 roku. Jakkolwiek by to dziwnie nie brzmiało, wtedy mieliśmy narodziny nowej GieKSy, które podczas tego czwartoligowego meczu zostały godnie uczczone.
Teraz to było ukoronowanie tego całego okresu i nagroda za te wszystkie lata. Będę utrzymywał, że wynik tego meczu miał drugorzędne znaczenie. Oczywiście punkty w lidze będą na pierwszy miejscu, ale ta inauguracja była po to, by ją po prostu przeżyć. Poczuć zapach ekstraklasy, poczuć klimat wielkiej piłki w Katowicach.
Dlatego apeluję o rozwagę przy ocenach za to spotkanie, bo czytając na forum wypowiedzi pomeczowe kibiców – oczy trochę więdły. Zasłużona krytyka po tym meczu – jak najbardziej, jednak defetystyczna narracja i rozprzestrzenianie widma bezdyskusyjnego spadku powodowała, że można było sobie zadać pytanie, czy niektórzy odnotowali w ogóle fakt awansu. Narracja ta niczym się bowiem nie różniła od wieloletnich na zapleczu elity. Można wręcz odnieść wrażenie, że choćbyśmy grali z Realem Madryt i przegrali np. 0:4, to psioczenie na tego czy tamtego, że się nie nadaje, że błędy trenera, byłoby wyraźne.
Nie chodzi o to, że chcę i zamierzam bronić kogokolwiek. Chodzi mi tylko o tę narrację. W meczu z Radomiakiem mieliśmy aspekty pozytywne i negatywne. I choć przed meczem mogliśmy oczekiwać wygranej z podobno zkryzysowanym Radomiakiem, to jednak ostatecznie – mimo przegranej – mecz ten pokazał, że z drużynami tego pokroju jesteśmy w stanie rywalizować.
Katowiczanie wykreowali sobie okazje bramkowe, stworzyli kilka dynamicznych, ciekawych akcji, a indywidualne wejście Rogali ze skrzydła było wręcz spektakularne. W drugiej połowie GKS zdominował Radomiak i przy odrobinie szczęścia mógł doprowadzić do wyrównania. Gra na czas rywali także dowodziła tego, że po prostu boją się o wynik. Choć i w ofensywie mogło być lepiej, to trzeba przyznać, że było całkiem nieźle.
Gorzej było z defensywą. Nasz zespół dawał się stłamsić i wepchnąć we własne pole karne, zawodnicy nie potrafili wybić piłki i zażegnać nawałnicy piłkarzy Baltazara. W zasadzie obie bramki padły po tego typu sytuacjach. Coraz bardziej pachniało bramką dla rywali, ten wskaźnik dochodził do czerwoności – aż następowało przesilenie – gol.
Nie chcę dywagować o personaliach, bo każdy widział, co się działo. Trener też starał się reagować (już w przerwie) i zapewne sam musi zobaczyć, kto się sprawdza na ekstraklasowym poziomie, a kto nie. Faktem jest, że na pierwszy mecz w ekstraklasie wyszliśmy tylko dwoma nowymi zawodnikami – Klemenzem i Galanem. No może trzema, bo Baranowicz był tak jakby nowy. Czy to była forma nagrody dla poszczególnych piłkarzy za awans – nie wiadomo. W kolejnych meczach jednak najprawdopodobniej proporcje nowych i starych zawodników będą już bardziej zbalansowane.
Widać było, że ekstraklasowe granie to inna para butów. W pierwszej połowie Radomiak pokazał ogranie, technicznie też byli niczego sobie. Trzeba się przystosować do nowych okoliczności. Pierwsza liga to był styl życia, Ekstraklasa też nim będzie – tylko innego rodzaju.
Nie ma co psioczyć, tylko zakasać rękawy i działać. Następne spotkanie gramy ze Stalą Mielec, rywalem wydaje się w naszym zasięgu. Ale to wszystko kwestia względna. Nie wiemy tak naprawdę, jaki poziom względem GKS mają rywale. Musimy więc organoleptycznie się o tym przekonać.
S.
31 października 2012 at 19:56
Bardzo mi miło, że nawiązałeś do mojego starego tekstu 🙂 Nie sądziłem, pisząc tamten felieton, że ktoś będzie zdolny pokonać młodego Dziurę 🙂
Pzdr.
rondelus
31 października 2012 at 21:04
Jest coś w tym ale też nie do końca.. Krysiak był tylko marionetką Pana K. taka jest kolej rzeczy.. Robił to co mu kazano. I on nie mógł mieć swojego zdania i nie mógł podejmować decyzji.. bo „Królem” był Pan K. a tzw”kelnerem” Pan Krysiak. Miejmy pretensje do właściciela! Bo to on zawinił..a krysiak został ofiarą tego zamieszania:) Pozdrawiam Ino GieKSa!
mosto
31 października 2012 at 21:21
Słabe.
Więcej rzeczowych argumentów.
„pan Jacek, drogi kelnerze, panie Krysiak, pewien klub, pewien trener”…
Ktoś powinien wcześniej czytać i poprawiać teksty zanim pójdą na stronę.
Słabe.
monk
31 października 2012 at 22:59
@mosto – nie wiem o co Ci chodzi, co złego jest w tych sfomułowaniach? Ja czytałem ten tekst przed publikacją i kompletnie nie wiem co Ci w nim nie pasuje. Ale zawsze możesz pokazać nam jak należy pisać, zapraszamy do redakcji:)
Starzik
1 listopada 2012 at 02:10
Modego Dziure znałem osobiscie. Roznica i to dupna polega na tym, ze Peter kochoł Gieksa i był lod bajtla na Bukowej. Stary Dziura zamknał oczy na zawsze… Młody sobie po prostu nie radził, nie te kontakty, znajomosci co stary, ale robił co mógł. Zebrał u dospela kajs w czestochowskim…sam…Oczywiscie wszystko to było nie trafione, ale robił co mógł. Wtedy i Ruch i Górnik tyz mioły problemy powazne, ale jakos wyszły z nich. Sadziłem, ze gorzej byc nie moze, ale ten zydek w cwitrze i gruby król przebili wszystko, aby tak zniszczyc klub…2,3 lata w plecy. Tego zech sie nie spodziewoł. Teroz Król juz smiga w szalu dyskopolo…najgorzec byc sprzedajną k..ą, nie miec za grosz honoru, ambicji…brak słów
złodziej
1 listopada 2012 at 08:41
@starzik ty już niedupc że ten konfident i pedał mioł GIEKSA w sercu pokazł to przy wiatrakach i jeszcze jedno pamiętam jak czarnuch był za nim bo ten dawał hajs i tak samo było z królem , hajs sie skończył król huj , krówa mać hajs to nie wszystko
Starzik
1 listopada 2012 at 09:58
Jo dupca ja? Był moze konfidentem…ale pedałem raczej na pewno nie, ale cos kurwa robił. Nie siedział na zadku jak krysiak i zbijał baki…i pobierał ino geltag. Trudne czasy były, nie tylko dla Gieksy…Niy mioł tej drajwki i wyczucia co stary Maniek. Skoro Peter Dziura był konfidentem i pedałem…to jak nazwiecie krysiaka i krola???…
A od s.p. Mariana Dziurowicza sie oddupcie. Bo dzieki Niemu, wogóle istniejemy i usłyszała o nas nie tylko Polska, ale i Europa. I dzieki Niemu mamy chociaz ta Bukowa a wtedy najnowoczesniejszy stadion ligowy.To był PARWDZIWY MAGNAT To Maniek wszystko rozkręcił, jakby nie łon Katowice by były na poziomie Szombrów… Na samym koncu był szajs, ale pZPN tez go wykonczył…bez to hercklekoty i zawał serca…Mozna powiedzieć, ze zył Gieksa i poswiecił dla Niej wszystko. Wielu wos było na pogrzebie?… jo zech doł na wieniec…ale mało takich było…A teroz? Mozemy ino pomarzyc o tamtych czasach, co kozda druzyna miała obsrane batki na sama myśl, ze mo groć na Bukowej z GKSem…dzisiaj dostajemy baty od jakis okocimskich, kolejarzy, niecieczek tfu…
jajo
1 listopada 2012 at 10:27
@ahim: pokaż mi w którym miejscu chwalę Dziurowicza?
Zaba-Bogucice
1 listopada 2012 at 11:33
Krysiak jak i dziurkenS pewnie sie pojawi na B1 bo to stary kibic GieKSy.Roznica miedzy krysiakiem a frazesem byłym, to taka ze,krysiak był marionetka w łapach tłustej swini,a dziura,człowiek orkiestra,prezes,własciciel,dział kadr,ksiegowy,palacz,koles od brudnej roboty itd.Oba to kibice GieKSy,jeden ja doprowadził do upadku,drugi statystował przy tym (krysiak)Ludzie po 2005 roku byli naiwni,w tym i ja,mysląc ze lepiej bedzie bez dziury w 4 lidze.Ze damy sobie rade i bedzie normalnosc.Nastali nastepni prezesi,rownie bezsilni jak i mody dziura.Jo sie ino pytom,po jakimu w stolicy Gornygo Slonska,ni ma stadionu,ni ma klubu poteznego w extra klasie?Jak to sie dzieje ze np w Gliwicach decyzje zapadajom gibko,budujom jeszcze gibcij,i jeszcze gibcij Piast zas gro w extraklasie?Wierze ze za 20-30 lot,s.p.Marian Dziurowicz wygro konkurs na prezesa wszech czasow GKS KATOWICE,a w ten akurat dzien mozna jedynie postawic mu swieczka na grobie i rozpłakac sie z szalikiem na karku bo Marian juz nie wroci.
GieKSiorz
2 listopada 2012 at 00:41
Wiesz czemu pan Krysiak został ofiarą przez króla?? Bo wiadomo ze nie miał zadnego jaja by podjąc własnej decyzji i to dlatego. A Trzeba mieć takie jaja, podjąc samemu decyzje a nie bać sie grubej parówy z SB który dal mu polecenia. Ale i tak jest plus dla Krysiaka, poniewaz mi załatwił zebym mógł wejsc na mecz za grosze, aha i nie dosc tego tez uratował GieKSe, bo pozwolił zeby pieniądze od Uszoka przelało do GieKSy a nie do tej je*anej firmy grubej parówki z „Trust Tranding”. Właśnie tym bardziej :]. Ale i tak według mnie dobrze ze odszedł, bo wiem ze to był najgorszy prezes w historii !! To jest za duzo. Teraz licze na to zeby Furtok powrócił do posady prezesa GieKSy :]
GieKSiorz z niymiec
2 listopada 2012 at 20:36
Starzik-dobrze godosz jakby niy Magnat to juz downo by GieKSy niybylo!!!!!Pozdrowiynia do Colki Stary Ekipy!!!!!
Bobbie
4 marca 2014 at 15:06
Hi there everyone, it’s my first visit at this web page, and
paragraph is in fact fruitful in support of me, keep up posting these articles or reviews.
my homepage – giochi di moda
Maybell
6 kwietnia 2014 at 07:07
Tips and techniques for newbie bloggers using seo search engine ranking tools are important for both MSN and Google.
The keywords in your web content should not be taken lightly.
That is why you need to know search engine ranking
some suggestions on SEO. One of the biggest challenges of starting a business is starting the business itself.
Budding internet marketers pounced on newly discovered
methods for search engine success.
My web site seo northampton facebook
Ilene
19 kwietnia 2014 at 00:01
Now if you are not really a good deal, but keep an eye landscaping ideas open for danger.
The first thing I do is to measure the land that was once used
to top load and unload freight trains. 2 mm by 2 mm, planting depth is that seeds should be covered with no more than one-third of the flowers.
Spruce Up Your EntranceWhether you add plants on your door stoop, hang flowers from a commercial
plant or one that hooks into your main gas line.
Take a look at my web page … clapham landscaping page
Marisol
5 maja 2014 at 16:14
Good day I am so thrilled I found your blog, I really found
you by accident, while I was searching on Google for something else, Regardless I am here now and would just like to say
thanks a lot for a tremendous post and a all round interesting blog (I
also love the theme/design), I don’t have time to read it all at the minute but I have saved it and also included your RSS feeds, so
when I have time I will be back to read much more, Please do keep up the fantastic
job.
My site – nexus 6 specification