Kolejne ligowe zmagania za nami. Tym razem moglibyśmy być świadkami tego jak Flota potrafi zniszczyć swojego rywala, oraz zobaczyć potyczkę dwóch największych pretendentów do awansu.
Arka Gdynia – Miedź Legnica 1:0
Arka tym razem nie zawiodła swoich kibiców i wygrała nieznacznie z beniaminkiem. Początek spotkania był dość niemrawy, obydwie drużyny badały się wzajemnie i ostrożnie podchodziły do jakiegokolwiek ataku. Pierwszą klarowną sytuację w 26 minucie miała Arka, której zawodnik bardzo precyzyjnie wykonał rzut wolny, lecz kapitalną interwencją popisał się bramkarz Miedzi, który wybił piłkę zmierzającą do siatki na rzut rożny. Do piłki ustawionej w rogu boiska podszedł ponownie Mateusz Szwoch, idealnie zacentrował na głowę Tomasza Jarzębowskiego a ten wpakował piłkę do siatki. Miedź swoich szans szukała w strzałach z dystansu lub w prostopadłych podaniach lecz akcje konstruowane przez gości były niedokładne. Arka natomiast nastawiona była na granie z kontry i ta taktyka przyniosła efekt w postaci 3 punktów. Widzów: 4034
Bogdanka Łęczna – Kolejarz Stróże 1:0
Błyskawiczny gol Veljko Nikitovicia zapewnił Bogdance komplet punktów w starciu z Kolejarzem Stróże. Tym samym podopieczni Przemysława Cecherza ponieśli kolejną z rzędu porażkę. Bramka padła naprawdę szybko, bo już w drugiej minucie spotkania. Zawodnik gospodarzy wykonał rzut wolny, którego żaden z obrońców gości nie przeciął. Futbolówka zaskoczyła Marcina Zarychtę i wpadła do siatki. W kolejnych minutach gra przeniosła się w obręb środka boiska, gdzie toczyła się zażarta walka o każdy skrawek murawy. Brakowało, zatem sytuacji, których w pierwszej odsłonie praktycznie nie było. Po zmianie stron obraz gry niewiele się zmienił. Widać było, że goście mieli problemy ze skonstruowaniem jednego, zabójczego ataku. Na domiar złego w 63 minucie „super snajper” ze Stróż czyli Maciej Kowalczyk nie wykorzystał rzutu karnego. Komplet punktów zasłużenie pozostał w Łęcznej a sama Bogdanka powraca na właściwe tory. Widzów: 800
Okocimski Brzesko – Olimpia Grudziądz 0:0
Zespół prowadzony przez Krzysztofa Łętocha bezbramkowo zremisował z Olimpią Grudziądz. Pierwszą groźną sytuację stworzyli sobie gospodarze po dośrodkowaniu Valentina Jioremenko. Piłka dotarła do Rafała Ceglińskiego, którego strzał poszybował wysoko ponad bramkę Olimpii. Następnie w 30 minucie przebudziła się ofensywa gości. Świetnie w polu karnym gospodarzy odnalazł się Adam Cieśliński, ale jego uderzenie szczęśliwie sparował golkiper Dawid Mieczkowski. Druga odsłona to cofnięcie się Okocimskiego i nieskuteczna gra Olimpii. Goście zbyt mozolnie i chaotycznie wyprowadzali piłkę ze swojej połowy, nie zagrażając praktycznie przeciwnikowi. Dlatego mecz zakończył się sprawiedliwym podziałem punktów, a kibice zapamiętaj z tego meczu tylko to, że się odbył. Widzów: 800
Stomil Olsztyn – Sandencja Nowy Sącz 4:0
Sandencja Nowy Sącz przegrała kolejny mecz z rzędu tym razem z beniaminkiem, który również w tym sezonie swoją grą nie porywa. Bramki Mindaugasa Kalonasa i Szymona Kaźmierowskiego zapewniły olsztynianom komplet punktów. Sandencja kompletnie nie radziła sobie z szybkimi piłkarzami Zbigniewa Kaczmarka. W 9 minucie obrońca Sandencji popełnił prosty błąd, który przyczynił się do straty pierwszego gola, którego strzelił w/w Litwin Kalonas. Bardzo dobre zawody rozegrał wspomniany Kaźmierowski, który popis swoich umiejętności pokazał niespełna dwadzieścia minut później. Fantastyczne przyjął piłkę i efektownym lobem pokonał bramkarza gości. Kropkę nad „i” postawił tuż przed końcem pierwszej części meczu ponownie Kaźmierowski z bliska zdobywając bramkę po rzucie rożnym. Dla pewności gospodarze po przerwie zadali jeszcze jeden cios. Drugą bramkę w meczu zdobył Kalonas i bezcenne punkty zasłużenie pozostały w Olsztynie. Widzów: 2500
ŁKS Łódż – Flota Świnoujście 1:7
Popis (nie)umiejętności dali gracze ŁKS Łódź. Nie od dziś wiadomo, że defensywa łodzian pozostawia wiele do życzenia, ale to, w jakim sposób zagrała w sobotnim meczu skłania o pomstę do nieba. Siedem straconych bramek – to bilans starcia z liderem rozgrywek Flotą Świnoujście. Do przerwy gospodarze przegrywali 1:2, a honorową bramkę zdobył Paweł Kaczmarek z rzutu karnego. W drugiej części spotkania, Flota robiła co chciała w polu karnym gospodarzy. Pięć straconych goli w drugiej odsłonie meczu świadczy o fatalnej kondycji łódzkiej defensywy a na poprawę w najbliższym czasie się nie zanosi. Widzów: 1260
GKS Katowice – GKS Tychy 1:0
http://www.gieksa.pl/to-jest-ta-gieksa-2/
Widzów: 3200
Cracovia Kraków – Zawisza Bydgoszcz 3:1
Nie najmilej będzie wspomniał powrót do Krakowa Jurij Szałatow. W hicie kolejki lepsi i to zdecydowanie zostali zawodnicy Cracovii Kraków. Obecny trener Zawiszy Bydgoszcz, który niegdyś prowadził drużynę z Krakowa nie znalazł patentu na dobrze spisującą się drużynę gospodarzy. Wojciech Stawowy mądrze ustawił zespół, piłkarze zagrali wysoko, co zdecydowanie przeszkadzało bydgoszczanom. Efekt był taki, że w 23 minucie prowadzenie krakowianom dał Vladimir Bojlević. Zawodnik wykorzystał słusznie podyktowany rzut karny po faulu Abbotta. Fakt odnotowania jest, że zaraz po rozpoczęciu drugiej części meczu Szałatow zmienił Abbota i Masłowskiego. Wspomniana dwójka graczy nie zachwyciła w spotkaniu i przedwcześnie została zmieniona. Natomiast popularne „Pasy” nie zadowalając się jednobramkowym prowadzeniem zdobyły drugie trafienie. Tutaj przytomnie zachował się Dudzic, którego strzał nie dał żadnych szans na dobrą interwencję Wojciechowi Kaczmarkowi. Szybki mecz, spora ilość akcji mogła podobać się kibicom. Nadzieje w szeregach Zawiszy odżyły dosłownie na chwilę po kontaktowej bramce Pawła Zawistowskiego. Niespełna kwadrans przed końcem spotkania zawodnik wykorzystał „jedenastkę”. Zawisza walczyła, ale została skarcona w doliczonym czasie gry. Edgard Bernhardt w ostatniej sytuacji spotkania podwyższył wynik meczu i szlagier okazał się zwycięski dla Cracovii. Widzów: 9847
Dolcan Ząbki – Polonia Bytom 4:1
Gospodarze byli zdecydowanie lepszym zespołem, stwarzającym podbramkowe sytuacje. Po pierwszej połowie nieoczekiwanie prowadzili jednak goście po trafieniu Dawida Cempy. Zawodnik wykorzystał precyzyjne dośrodkowanie z lewej strony boiska i mocnym strzałem umieścił futbolówkę w siatce. Dolcan mimo straty bramki atakował, jednak nie potrafił pokonać bramkarza gości. Pachniało sensacją, bo jakby nie było – ostatnia w tabeli Polonia w tym sezonie od każdego zespołu dostaje przysłowiowe „lanie”. Mobilizować graczy Roberta Podolińskiego nie trzeba było, piłkarze dokładnie zdawali sobie sprawę z powagi sytuacji. Chwilę po wznowieniu gry na tablicy widniał już remis a gola z rzutu wolnego zdobył Bartosz Osoliński. Do 65 minuty na boisku działo się niewiele. Wtedy losy meczu całkowicie się odmieniły. Czerwoną kartkę obejrzał Martin Baran (druga żółta) i jasne stało się, że Dolcan musi tę szansę wykorzystać. Dwie minuty później gospodarze wyszli na prowadzenie. Ponownie na listę strzelców wpisał się Osoliński. W tym czasie Dolcan całkowicie przejął kontrolę nad meczem. Następnie dwie bramki w końcówce meczu strzelił Maciej Tataj. Za pierwszym razem piłkarz popisał się uderzeniem głową, natomiast drugi gol jego autorstwa to pewne wykonanie „jedenastki”. Po słabej pierwszej, ale zdecydowanie lepszej drugiej połowie gracze Dolcanu zainkasowali komplet punktów. Widzów: 700
Warta Poznań – Termalica Net-Bruk Nieciecza 2:0
Nie lada sensacją zakończyło się spotkanie w Poznaniu, gdzie Termalica uległa Warcie 2:0. Bezbarwna pierwsza połowa, brak jakichkolwiek sytuacji strzeleckich i senna gra obydwu ekip. Należy odnotować jedną okazję, którą zaprzepaścił Vojtech Horvath z drużyny gości. Piłka nieznacznie minęła słupek bramki Adriana Lisa. Po zmianie stron błyskawiczne sześć minut w wykonaniu Warty dało jej trzy punkty. Najpierw w 51 minucie futbolówkę do Piotra Giela odegrał Trochim a zawodnik Warty bezbłędnie skierował piłkę do siatki. Zdobywca bramki odwdzięczył się koledze chwilę później. Tym razem zagrywał Giel i Trochim pokonał Sebastiana Nowaka. Lepiej dysponowani w drugiej połowie byli gracze Czesława Owczarka. Blisko trafienia był także Łukasz Grzeszczyk. Pomocnik świetnie uderzył z rzutu wolnego, ale na posterunku znajdował się Lis. Ostatecznie miejscowi nieoczekiwanie pokonali wyżej sklasyfikowanych gości. Widzów: 1400
W minionej kolejce padło 26 bramek, co daje średnią 2,89 gola na mecz, jest to wynik całkiem niezły. Na stadiony tym razem przyszło około 24500 kibiców, czyli średnio 2726 kibiców na mecz.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
Najnowsze komentarze