Zespół Błękitnych Stargard w obecnych sezonie prezentuje się naprawdę solidnie. W rundzie jesiennej podopieczni Adama Topolskiego uzbierali 29 punktów, co pozwoliło im uplasować się na 8 pozycji w tabeli przed zimową przerwą. Osiągnięcie takiego wyniku nie byłoby możliwe, gdyby nie bardzo dobra postawa Wojciecha Fadeckiego, który jest najlepszym strzelcem zespołu z 10 bramkami na koncie.
Wojciech Fadecki do Stargardu wrócił przed rozpoczęciem aktualnie trwającego sezonu po rocznym epizodzie w Warcie Poznań. 26-latek zaraz po swoim powrocie ze stolicy Wielkopolski został mianowany przez trenera Topolskiego na kapitana zespołu. Ściągnięto go m.in. z myślą, że wcieli się w rolę lidera w młodej szatni Błękitnych i walnie przyczyni się do zrealizowania celu postawionego przed sezonem, czyli utrzymania.
W takich oto słowach wypowiadali się o transferze Fadeckiego trener Błękitnych Adam Topolski i dyrektor sportowy Robert Gajda:
Adam Topolski: „To jest strzał w dziesiątkę. Chłopak, który tutaj zaczynał. Po kilku treningach mogę powiedzieć, że jest to pełen profesjonalista. Jest to postać. Ma 26 lat, ale to chłopak, który powinien być wzorem dla naszych młodych piłkarzy. Bardzo się cieszę, że do nas doszedł. Chciałem, żeby nigdzie nie poszedł, tylko wrócił tutaj. Jakoś się udało”
Robert Gajda: „Wojtek ma ogromne umiejętności i mocno liczymy, że będzie naszym liderem na boisku i poza nim. Cieszymy się, że dał się nam namówić na powrót. Mogę powiedzieć, że na pewno nie przesądziły o tym pieniądze, ale coś innego”
Powyższe wypowiedzi jasno pokazują, jak bardzo cenionym zawodnikiem w Stargardzie jest Wojciech Fadecki.
Cofnijmy się jednak trochę w przeszłość, by sprawdzić dlaczego tak dobrze wspominany jest ten zawodnik przez wielu ludzi związanymi ze stargardzkim klubem.
Początki
Wojciech Fadecki swoje pierwsze piłkarskie kroki stawiał w Błękitnych Stargard. Nie do końca można jednak stwierdzić, że jest on wychowankiem tylko stargardzkiego klubu. Zaraz przed rozpoczęciem nauki w gimnazjum postanowił przenieść się do Chemika Police, gdzie kontynuował swój rozwój piłkarski. W wieku 17 lat zadebiutował w seniorskiej piłce właśnie w barwach klubu z Polic. Jego premierowy występ przypadł na mecz 2.kolejki III ligi pomiędzy Chemikiem Police a Pogonią Barlinek. Fadecki pojawił się na boisku w 80 minucie spotkania, a jego zespół przegrał 1:2. Z kolei swoją pierwszą bramkę zdobył już tydzień później w meczu wyjazdowym z Kotwicą (1:1). Był to niezwykle ważny gol dla młodego zawodnika. Nie tylko ze względu, iż było to jego premierowe trafienie w seniorach, a okoliczności, w jakich je zdobył. Fadecki pojawił się na murawie dopiero w 90 minucie spotkania przy stanie 1:0 dla zespołu z Kołobrzegu, a dwie minuty później strzałem zza pola karnego doprowadził do wyrównania. Gola można zobaczyć tutaj: (od 2:35).
”… Wojciech Fadecki na pewno będzie po tej bramce bardzo szczęśliwy. To miała być zmiana taktyczna i pokazał, że nawet będąc na boisku zaledwie dwie minuty można przesądzić o losach spotkania.”
Zaufanie co do jego osoby u trenera Zygonia wzrastało z kolejki na kolejkę, co pozwoliło Fadeckiemu zakończyć debiutancki sezon w seniorskiej piłce z dorobkiem 26 występów i 3 bramek.
W kolejnych sezonach pozycja Fadeckiego w drużynie Chemika w dalszym ciągu rosła i zarazem stał się jednym z najbardziej wyróżniających młodzieżowców w pomorsko-zachodniopomorskiej III lidze. Taka postawa na boisku Fadeckiego naturalnie nie uszła uwadze innym klubom i jego przygoda w Chemiku Police dobiegła końca wraz z finiszem sezonu 2012/13, kiedy zgłosił się po niego jego pierwszy klub Błękitni Stargard.
Ciekawostką jest, że ostatni mecz w barwach Chemika, Fadecki rozegrał przeciwko Pogoni Barlinek, czyli temu samemu klubowi, naprzeciw któremu stanął w swoim debiucie. Historia zatoczyła więc koło.
Łącznie w trzech sezonach w Chemiku zagrał 85 spotkań i zdobył 9 bramek.
Pucharowy sen
Błękitni jako świeżo upieczony beniaminek II ligi przed startem sezonu 13/14 poszukiwali solidnych wzmocnień, aby sprostać oczekiwaniom gry na wyższym poziomie rozgrywkowym. Jednym z zawodników, który miał zagwarantować podniesienie jakości gry klubu ze Stargardu, był Wojciech Fadecki. Wypatrzony przez ówczesnego trenera Błękitnych Krzysztofa Kapuścińskiego, Fadecki z miejsca stał się podstawowym elementem w jego układance, czego wynikiem były zaledwie 3 opuszczone spotkania w całym sezonie.
Błękitni okazali się rewelacją rozgrywek, zajmując na finiszu ligi znakomitą 4. pozycję w tabeli. Fadecki w pierwszym roku po powrocie do Stargardu zaliczył cztery ligowe trafienia.
W ramach ciekawostki dodam, że dokładnie w tym samym oknie transferowym do Błękitnych trafił doskonale nam znany… Bartłomiej Poczobut.
Dobry pierwszy sezon Wojciecha Fadeckiego w koszulce stargardzkiego klubu, jak się później okazało, miał być tylko przedsmakiem tego, co go czekało w nadchodzącym sezonie.
Błękitni w dalszym ciągu pozytywnie zaskakiwali swoich kibiców dobrą formą w lidze, tracąc na półmetku rozgrywek zaledwie 3 oczka do plasującego się na drugim miejscu Energetyka ROW Rybnik. Ich wyniki ligowe zeszły jednak na drugi plan, gdy zaczęli zadziwiać całą piłkarską Polskę w Pucharze Polski.
Na jesień w rozgrywkach Pucharu Polski najpierw w rundzie wstępnej uporali się z Chojniczanką Chojnice (1:0), a następnie w 1/16 ograli na wyjeździe Gryfa Wejherowo (2:1). W 1/8 finału na podopiecznych Kapuścińskiego czekał GKS Tychy, z którym również sobie poradzili. Po emocjonującym meczu Błękitni wygrali 3:2 i zapewnili sobie przepustkę do ćwierćfinałów na wiosnę. W meczu z Tychami przepiękną bramkę z rzutu wolnego zdobył właśnie Fadecki ( od 1:47):
Fadecki był już jednak gotowy do gry na historyczny dla Błękitnych mecz półfinału Pucharu Polski przeciwko Lechowi Poznań. Kolejorz po pierwszej połowie spotkania prowadził 1:0 po golu Sadajewa i wydawało się, że większych emocji w tej rywalizacji półfinałowej nie będzie. W drugiej odsłonie sytuacja zmieniła się o 180 stopni i Błękitni ośmieszyli wręcz zawodników Macieja Skorży, aplikując im 3 bramki. Duży udział przy doprowadzeniu do remisu w tym spotkaniu miał Wojciech Fadecki, który w 54. minucie świetnie dośrodkował idealnie do Tomasza Pustelnika, a ten wpakował piłkę do siatki strzeżonej przez Burica.
W drugim meczu znów o swoich wysokich umiejętnościach przypomniał Fadecki. Już w 19. minucie spotkania Błękitni wyszli na prowadzenie dzięki jego fantastycznej akcji prawym skrzydłem. Pomocnik Błękitnych ośmieszył Paulusa Arajuuriego, a następnie idealnie wyłożył piłkę do Piotra Wojtasiaka, który nie dał najmniejszych szans na obronę bramkarzowi Lecha. Polecam zobaczyć ta akcję bo był naprawdę kapitalna:
W 29 minucie rywalizacji doszło jednak do fatalnej w skutkach sytuacji. Za drugą żółtą kartkę z boiska wyleciał Kosakiewicz, co skrzętnie wykorzystał bardziej renomowany rywal. Lech zdobył 3 bramki i doprowadził do dogrywki, w której dobił Błękitnych, ostatecznie wygrywając 5:1. Czar prysł i Wojciech Fadecki finał na Stadionie Narodowym, mógł oglądać tylko z perspektywy kibica.
Podopieczni Krzysztofa Kapuścińskiego tym występem w Pucharze Polski powtórzyli osiągnięcie Pogoni Oleśnica sprzed 20 lat, która też jako klub z 3 poziomu rozgrywkowego dobrnęła do półfinału.
Powyższy sukces jest największym w dotychczasowej przygodzie z piłką Wojciecha Fadeckiego. Jego bardzo dobra postawa w tamtym sezonie została doceniona i zgarnął także indywidualne wyróżnienie. Wybrano go Sportowcem Roku Ziemi Stargardzkiej 2015.
W kolejnych sezonach Fadeckiemu nie udało się już z Błękitnymi osiągnąć, aż tak spektakularnych sukcesów. Był on jednak w dalszym ciągu fundamentalną postacią, która stanowiła o sile tego zespołu.
Oblany test w Ekstraklasie
W przerwie zimowej sezonu 2016/17 pojawiło się zainteresowanie Fadeckim z Ekstraklasy. Został on zaproszony na testy przez Pogoń Szczecin prowadzoną wówczas przez Kazimierza Moskala. Podczas dwutygodniowych testów nie udało mu się niestety przekonać sztabu szkoleniowego „Portowców” do zaproponowania umowy. Co prawda pełniący wtedy rolę dyrektora sportowego Pogoni Maciej Stolarczyk mówił, że zawodnik w dalszym ciągu będzie monitorowany podczas występów w swoim klubie, ale temat gry w Szczecinie już nigdy nie wrócił.
Występy przeciwko GieKSie
Historia meczów Wojciecha Fadeckiego z GieKSą nie jest zbyt długa. Głównie z racji tego, że zawodnik przez większą część swojej kariery występował na niższym poziomie rozgrywkowym niż nasz klub. Pierwsza okazja nadarzyła się dopiero po transferze do Warty Poznań. W 16.kolejce ubiegłego sezonu poznaniacy z Fadeckim w składzie przyjechali na Bukową i wygrali 2:0. Wojciech Fadecki z pewnością dobrze wspomina swoją pierwszą wizytę na stadionie GieKSy, bo udało mu się dołożyć sporych rozmiarów cegiełkę do zwycięstwa Warty. W 38 minucie spotkania strzałem w krótki róg z pola karnego zdobył drugiego gola dla poznaniaków (gol od 1:58):
Ostatnie spotkanie miało miejsce na jesień w Stargardzie. GieKSa wygrała 3:1, co nie zmienia faktu, że kapitan Błękitnych dał się nam we znaki. Fadecki poza tym, że skutecznie wykorzystał rzut karny, to kilkukrotnie strzałami z dystansu zmusił do sporego wysiłku strzegącego naszej bramki Bartosza Mrozka.
Mam nadzieję, że w sobotę nasi obrońcy nie dadzą rozwinąć skrzydeł Fadeckiemu i będą skrupulatnie gasić każde zagrożenie z jego strony w zarodku.
Historia spotkań:
2018/19
GKS Katowice – Warta Poznań 0:2 – grał 77 minut, gol i żółta kartka
Warta Poznań – GKS Katowice 0:1 – grał 32 minuty
2019/20
Błękitni Stargard – GKS Katowice 1:3 – grał 90 minut, gol z rzutu karnego
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Po szalonym meczu GieKSy z Cracovią podczas konferencji wypowiedzieli się trenerzy obu drużyn – Rafał Górak i Dawid Kroczek.
Rafał Górak (trener GKS Katowice):
Było to bardzo emocjonujące spotkanie, porywające wszystkich do bardzo dużych emocji. Zakończyło się niesamowitym happy endem dla nas, bo w momencie, w którym straciliśmy bramkę na 3:3, zrobiło się smutno na duszy, ale jak się okazuje, bardziej mi niż moim piłkarzom. Fenomenalnie wykorzystali ostatnią okazję, by zaatakować i zdobyli bramkę na 4:3. Graliśmy z szalenie mocną ofensywną Cracovią, wiedzieliśmy, że te trzydzieści strzelonych bramek to jest naprawdę ogromny potencjał. Radziliśmy sobie momentami bardzo dobrze, ale jednak Cracovia te trzy bramki strzeliła. Natomiast to, że my strzeliliśmy cztery, to znaczy, że bardzo dobrze się tutaj czujemy, bo z Puszczą strzeliliśmy jeszcze więcej – to tak humorystycznie i z przekąsem. Bardzo się cieszę, jestem szczęśliwy, zasłużone zwycięstwo GKS Katowice.
Po czwartej bramce z racji nagromadzonych emocji, zawodnicy do siebie ruszyli. Nie chciałem, żeby działo się tam coś niedobrego, więc postanowiłem wkroczyć do akcji. Chciałem odciągnąć moich zawodników od tego zamieszania, widząc, że sędzia techniczny zachowuje się biernie. Trzeba było wkroczyć i powiedzieć moim zawodnikom, żeby po prostu zakończyli taką niepotrzebną burzę. Z mojego punktu widzenia nic się nie wydarzyło i jestem zdumiony karą, która została na mnie nałożona przez sędziego technicznego. Dodatkowo na boisku widziałem trenera gospodarzy, więc tym bardziej jestem zdziwiony.
Wiem, że kierownik będzie sprawę rozpatrywał z sędzią techniczną, by opowiedział zdarzenie swoimi oczami. Moje zdanie jest bezwarunkowe – nie używałem wulgarnych słów, nie byłem agresywny, działałem w dobrej wierze. Nie popełniłem żadnego przewinienia.
Jaki był plan na mecz?
Zdecydowanie postanowiliśmy atakować bardzo wysoko. Wiedzieliśmy, że w niskiej obronie możemy mieć problemy. Chcieliśmy uważać na fazy przejściowe Cracovii, trójka zawodników atakująca jest bardzo mocna. Plan polegał na tym, by wykorzystać słabsze rzeczy Cracovii, ale to już zostawiamy dla siebie. Szukaliśmy tych miejsc, by te bramki strzelać. Nie chodziło o to, by szukać okazji z kontrataku, tylko by grać swoją piłkę.
W tym momencie, kiedy prowadzimy 3:1, powinniśmy podwyższyć wynik i tyle w temacie. Cracovia potem atakowała bardzo mocno, chciała odrobić wynik, grając u siebie. To jest taki moment, kiedy trudności jest więcej. Dziś troszeczkę młodzieży na ławce, pięciu zawodników, których zostawiłem w Katowicach, wyszliby w tym spotkaniu. Nie ma co mówić, bo zmiennicy spisywali się bardzo dobrze. Cracovia nas trochę zepchnęła, ale należy wytłumaczyć zawodników siłą ofensywną Cracovii.
GKS inteligentnie zarządzał przerwami w grze.
Ja nie miałem takiego odczucia, że ten czas jest zabierany. Taki moment, kiedy zawodnik chce uspokoić zachowania, nie należy się zbytnio spieszyć, pośpiech jest niekiedy niedobry. Sędzia nikogo nie ukarał za grę na czas, wydaje mi się, że kibice domagali się, by grać szybciej, ale to nie było naszą ideą.
O urazach.
Martwi każdy uraz, teraz chodzi o rozmiar urazu Zrelaka. Mogą być zerwane więzadła, w tym momencie pojechał do szpitala i jest badany, bardziej martwi mnie zdrowie, a nie, która to kontuzja. Sport ma to do siebie, że zawodnicy ulegają kontuzją. Staramy się jak najlepiej, by zawodnicy byli przygotowani. Wydaje mi się, że Grzesiek Rogala wróci w następnym spotkaniu.
O Maku.
Nawet kiedy kontraktowaliśmy Bartka Nowaka, wiedziałem, że potrzebny mi jest zawodnik z podobnymi rzeczami. W razie awarii, żeby był, byłem pewny, że Mateusz ma takie inklinacje, gra podobnie. Jest nieszablonowy, o elegancji i wysokiej intensywności. Jest szalenie pożyteczny. Na razie po powrocie do Ekstraklasy nie układa mu się tak, jakby sobie tego życzył. Dzisiaj wykorzystał swoją szansę, jestem niezmiernie szczęśliwy. Mateusz to profesjonalista.
Drugi mecz Galana na lewym wahadle, choć to nie jest jego nominalna pozycja. Jest pan z niego zadowolony?
Borja nie spędza na tej pozycji dużo czasu. Z Koroną grał bardzo dobrze, dzisiaj miał po swojej stronie kapitalnego piłkarza. Radził sobie, ale parę pojedynków przegrał. Globalnie jestem zadowolony, bo wiedziałem, jaka dla niego będzie skala trudności. Szacunek, bo radził sobie bardzo dobrze.
Która bramka się panu bardziej podobała w wykonaniu Adriana Błąda – w Gdyni czy dzisiejsza?
Ja czekam na następne (śmiech). Adrian jest zawodnikiem doświadczonym, o olbrzymich perypetiach, nasza droga jest piękną historią. Każdy moment, w którym się tak cieszy i strzela taką bramką, jest dla mnie niesamowity.
O przerwach na reprezentacje.
Wiemy, jakie są terminy przerwy reprezentacyjnej. Nie szukałem w ostatnich wynikach kryzysu, graliśmy bardzo dobrze w Warszawie i z Koroną. Sknociliśmy puchar, chcieliśmy w nim być, bardzo nam z tym źle. Ja kryzysu nie widziałem. My bardzo szybko potrafimy mówić o kryzysie, a niekiedy to po prostu nieprawda. Trzeba być cierpliwym.
Dawid Kroczek (trener Cracovii):
Nikt z nas nie jest usatysfakcjonowany wynikiem. Jeżeli strzelamy trzy bramki i przegrywamy mecz, to musimy się zastanowić nad wieloma rzeczami. Pozytywne jest to, że przegrywając, po raz kolejny doprowadzamy do wyrównania w ostatniej minucie meczu i to jest plus, ale ilość błędów, które popełniliśmy – indywidualnych i formacyjnych, doprowadziły do tego, że przegraliśmy mecz. Nie możemy mówić, że wszystko jest bardzo dobrze, bo straciliśmy jeden lub trzy punkty Jesteśmy w stanie grać na takim poziomie, żeby czegoś takiego uniknąć. To lekcja dla nas, co należy poprawić, aby w czołówce tabeli się utrzymać. Musimy być zespołem bardziej kompleksowym, czyli nie tylko dobrze atakować, ale też bronić.
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
W sobotnie popołudnie zmierzyliśmy się z Cracovią. Z okazji Święta Niepodległości w okolicach stadionu żołnierze Wojska Polskiego prezentowali swój sprzęt oraz częstowali grochówką. Przed wejściem zawodników na murawę żołnierze wnieśli 80-metrową flagę Polski oraz został odśpiewany hymn.
Mecz rozpoczęła Cracovia i od razu zepchnęła GieKSę do defensywy. W drugiej minucie wyszliśmy z defensywy i zapowiadała się dobra kontra, niestety Galan stracił piłkę i świetnym rajdem popisał się zawodnik Cracovii, ale podawał niecelnie i bezpańska piłka przecięła pole karne. Chwilę po wznowieniu gry znowu straciliśmy piłkę, co skutkowało dośrodkowaniem Kallmana, które zamieniło się po rykoszecie w strzał i Kudła z problemami złapał piłkę zmierzającą do bramki. W 7. minucie przeprowadziliśmy akcję, która skończyła się dośrodkowaniem, niestety całość była zbyt wolna i można było ją lepiej rozegrać. W 9. minucie Repka wypuścił Zrelaka, który chciał przejść na lewą nogę, ale obrońca zdążył wrócić i wygarnął mu piłkę. W 13. minucie gracz przeciwników zagrał ręką na 35. metrze i wykonaliśmy rzut wolny. Po dośrodkowaniu Cracovia ponownie faulowała tuż polem karnym. Do piłki podszedł Mak, który najpierw uderzył w mur, ale jego dobitka z woleja wpadła do siatki. Po bramce mieliśmy dużo gry w środku pola, w której to GieKSa częściej utrzymywała się przy piłce. W 20. minucie Kallman wykonał centrostrzał po ziemi na krótki słupek Kudły, z którym ten sobie bez problemu poradził. W 23. minucie Zrelak dostał prezent od bramkarza i od razu uderzył na praktycznie odsłoniętą bramkę, niestety źle trafił w piłkę i przy okazji nabawił się kontuzji. Został zniesiony na noszach, a zastąpił go Bergier. Cracovia po chwilowej przerwie w grze ruszyła do ataku. W jednym z nich Sokołowski, walcząc o piłkę, upadł w polu karnym, ale jedyne, co otrzymał, to żółtą kartkę za symulowanie. W 32. minucie Hasić posłał z rzutu wolnego wysoką piłkę na długi słupek i kolejny raz Kudła pewnie ją złapał, a przy okazji był faulowany. W 33. minucie Mak wykonał rajd lewą stroną i dośrodkowywał do Błąda, ale obrońca go ubiegł. W 39. minucie Błąd zagrał do Maka, a ten w sytuacji sam na sam obiegł bramkarza i strzelił do pustej bramki. W 44. minucie błąd w przyjęciu piłki przez Jędrycha, który mógł skończyć się stratą piłki na rzecz Kalmana. Nasz obrońca ratował się podaniem czubkiem buta do Klemenza, przy okazji trafiając w nogę Kallmana. Stadion domagał się faulu, ale sędzia puścił grę dalej. Kiedy wydawało się, że pierwsza połowa zakończy się dwubramkowym prowadzeniem, piłka po dośrodkowaniu odbiła się od pleców naszego zawodnika i trafiła pod nogi Maigaarda, który strzelił sprzed pola karnego. Po drodze futbolówka odbiła się od Repki i kompletnie zmyliła Kudłę. Na przerwę zeszliśmy z wynikiem 2:1 dla GieKSy.
Zaraz po rozpoczęciu drugiej połowy straciliśmy piłkę. W 49. minucie Bergier strzelił wysoki nad bramką. Chwilę później dostaliśmy dwie żółte kartki: Klemenz (za faul taktyczny) i Bergier (za przeszkadzanie i opóźnienie gry). Cracovia wyszła na drugą połowę bardzo zmotywowana. Około 54. minuty GieKSa zaczęła dłużej utrzymywać się przy piłce, aczkolwiek nie wynikały z tego żadne konkrety w postaci okazji bramkowych. W 59. minucie Kowalczyk przeciął dośrodkowanie tak niefortunnie, że piłka spadła pod nogi Hasicia, a ten niecelnie strzelił z półwoleja nad bramką. W 62. minucie Adrian Błąd popisał się przepięknym strzałem z około 25 metrów, piłka odbiła się jeszcze od poprzeczki i wpadła do bramki. Po golu GieKSa miała kolejną okazję. Mak, po świetnym zwodzie, trafił w słupek, a Bergier dobijając z kilku metrów, trafił wprost w Ravasa. Po tej akcji Cracovia zaczęła dochodzić do głosu i Kudła z trudem obronił strzał po ziemi Hasicia. W 70. minucie padła kolejna piękna bramka, niestety tym razem dla rywali – z dystansu trafił Maigaard. Sędzia sprawdzał jeszcze sytuację z wozem VAR, bo domagaliśmy się odgwizdania faulu na Bergierze, ale ostatecznie bramka została uznana. Od drugiej bramki mecz przyspieszył. Cracovia atakowała, a GieKSa próbowała sił w kontrach. W 81. minucie Mak dostał żółtą kartkę za przeszkadzaniu w rozpoczęciu gry. W 83. minucie Mak zszedł z boiska, a w jego miejsce pojawił się Milewski. Po zmianie Galan próbował rozegrać piłkę i posłał ją prosto pod nogi piłkarza z Cracovii, ten chciał wypuścić Hasicia, ale za mocno podał i piłka znalazła się na aucie bramkowym. Chwilę później Cracovia miała kolejne dośrodkowanie, ale piłkę złapał nasz bramkarz. W 88. minucie znowu Kudła piękną paradą uratował GieKSę przed utratą bramki. Niestety w doliczonym czasie gry Kallman strzelił z główki i wyrównał stan rywalizacji. Cracovia próbowała jeszcze zaatakować, nasi piłkarze szanowali piłkę, ale ostatnie słowo należało do GieKSy. Wasielewski zatańczył z piłką na boku pola karnego, wrzucił ją na głowę Kowalczyka, a ten przedłużył do Milewskiego, który z bliskiej odległości nie dał szans bramkarzowi gospodarzy. Po bramce doszło do zamieszania, zawodnicy obu drużyn zaczęli się przepychać, a na boisko wbiegł trener Rafał Górak. Po tej sytuacji sędzia dał cztery żółte kartki, a czerwoną obejrzał… nasz szkoleniowiec. Chwilę później arbiter zakończył spotkanie – po szalonym meczu GieKSa wygrała 4:3 w Krakowie!
9.11.2024, Kraków
Cracovia – GKS Katowice 3:4 (1:2)
Bramki: Maigaard (45, 70), Kallman (90) – Mak (15, 39), Błąd (62), Milewski (90).
Cracovia Kraków: Ravas – Jugas (71. Al-Ammari), Hoskonen, Skovgaard, Kakabadze, Sokołowski (81. Bochnak), Maigaard, Olafson (71. Biedrzycki), Hasić, Kallman, Rózga (60. Van Buren).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jędrych, Klemenz, Czerwiński, Galan (90. Marzec) – Błąd, Kowalczyk, Repka, Mak (83. Milewski) – Zrelak (27. Bergier).
Żółte kartki: Sokołowski, Ravas, Hoskonen, Al-Ammari – Klemenz, Bergier, Mak, Błąd.
Sędzia: Damian Sylwestrzak.
Widzów: 10679 (0 kibiców GieKSy – zamknięty sektor gości).
Najnowsze komentarze