10 listopad. Bielsko – Biała. Początek rundy wiosennej na jesień. Może też początek czegoś dobrego dla naszego zespołu? Oby. Ciekawa to była też cała kolejka, a literowa analiza poniżej.
M jak Metamorfoza, czyli spokojnie można ograć silną drużynę.
Zacznę od ustawienia. Pisałem już o tym, że od meczu z Jagiellonią ten zespół wyglądał. Po prostu wyglądał. Widać gołym okiem, że każdy na boisku zna swoje zadania. Środek pola bardzo zagęszczony i przeciwnik ma trudniej przejść przez zasieki Poczobuta. Rola wahadłowych także ma duże znaczenie, zwłaszcza dla Puchacza, który nie od dziś wiadomo, ma inklinacje ofensywne i dobrze się sprawdza w tym ustawieniu, bo gdy nawet nie zdąży za przeciwnikiem, to na lewej stronie już czeka Wawrzyniak z asekuracją. Warto też zaznaczyć jak dużo daje Śpiączka w defensywie, bo to od niego zaczyna się obrona. Sam zwróciłem uwagę, jak Bartosz rękami pokazywał, gdzie jego koledzy mają się przesuwać, gdy bielszczanie byli przy piłce w okolicy środka boiska. To znak, że trener Dudek powoli ustawia tę drużynę taktycznie, wcześniej tego nie było.
Kolejna rzecz to sytuacje, które tworzymy. Przed meczem z Bytovią nie pamiętam czystych setek. Teraz patelnia Anona, no i przepiękna bramka Adriana po klasowej asyście Śpiączki. Nasz napastnik zachował się jak Lewy. Bardzo mi ta sytuacja przypominała naszego super snajpera z Monachium – przyjęcie na klatę w asyście dwóch obrońców, dobre przytrzymanie piłki i kluczowe podanie w odpowiednim momencie. Brawo!
I na koniec słowo o zaangażowaniu i motoryce. Steve Wonder zauważyłby, że tym chłopakom w sobotę się chciało i bardzo zależało. Było jeżdżenie na dupach, była asekuracja, ale przede wszystkim było zap…ie! Przykład? 64 minuta, gdy po stracie piłki na połowie Bielska idzie kontra i widać jak Woźniak sprintem biegnie na swoją pozycję przez pół boiska. A biegnie tak, że głowę ma odchyloną do tyłu, jakby kończył właśnie maraton, bijąc rekord świata. Tak trzymać Panowie!
A jak Atmosfera, czyli to, co buduje każdy zespół, nie tylko sportowy.
Gdy prowadzisz drużynę lub gdy jesteś szefem zespołu w pracy, to wiesz, że atmosfera, dobra atmosfera może zdziałać dużo. Gdy zaś jej nie ma, to nie będzie wyników. Choćbyś miał najlepszych piłkarzy/pracowników.
Starsi kibice pamiętają, że za najlepszych lat tego klubu atmosfera i poczucie przynależności do GKS-u powodowało to, że odprawialiśmy z kwitkiem Bordeaux i walczyliśmy na równi z Benficą. Zwróciłem uwagę na galerie pomeczowe i moją uwagę przyciągnęły dwa fakty: radość po zdobyciu drugiego gola oraz podziękowania piłkarzy już po spotkaniu w stronę kibiców. Uważam, że Adrian Błąd, który czasem ma gorsze mecze, żyje tym klubem. Co więcej, jestem przekonany, że na pewno wpływa pozytywnie na resztę zespołu w tym aspekcie. Przy podziękowaniach po meczu widać kto najbardziej się wydziera. Kto to jest? Mariusz Pawełek i Arek Woźniak. Ci doświadczeni zawodnicy w moim przekonaniu jak już załapią na 100% bakcyla gieksiarskiego (chyba że to już nastąpiło) to będą nim zarażać resztę. Warto zwrócić uwagę, że nawet Jakub Wawrzyniak brał czynny, słowny udział w podziękowaniach, a nie musiał – wystarczyło tylko poklaskać. Powstanie dobra ekipa. Wierzę w to! I tak jak byłem sceptyczny do osoby trenera Dudka, tak teraz na chwilę zamykam usta i poczekam na efekty.
D jak Działo się, czyli zaplecze ekstraklasy może być ciekawe.
Lider, czyli Raków, jak na lidera przystało, wygrał na niełatwym terenie. Dla nas mecze w Niepołomicach głównie kojarzą się z ogromną zaprzepaszczoną szansą w poprzednim sezonie, bo od tego momentu zaczęły się schody zamiast autostrada do ekstraklasy. Każdy z nas marzy o tym, aby GieKSa tak goliła kolejnych rywali.
Łodzianie budują drugi maszt i płyną coraz szybciej. Trener Moskal wydaje się, wykonuje tam kawał dobrej roboty.
Oprócz tego mieliśmy bramkę kuriozum w Tychach naszego byłego podopiecznego. Mieliśmy kolejną strzelaninę w Mielcu. Mieliśmy mecz dramaturgii w Bytowie, gdzie Termalica powinna prowadzić 3-0 (strzał z 3 metrów w poprzeczkę) i powoli myśleć o podróży powrotnej, a po ostatnim gwizdku zapewne cieszyli się z 1 punktu, bo Bytovia marnuje karnego na 3-2. Niezatapialny Stomil wygrywa w Poznaniu i puls jest dalej odczuwalny – akurat w tym meczu dla nas idealny byłby remis. Beniaminek z Jastrzębia zachowuje się jak stary wyjadacz.
Generalnie ta liga z sezonu na sezon robi się coraz ciekawsza. Są lepsi zawodnicy, więcej jest wyrafinowania, trzeba więcej myśleć o pojedynkach jeden na jeden, aby wygrać mecz. Z drugiej strony mam gdzieś tę ciekawość, poproszę za 2 lata ciekawe mecze, ale z naszym GKS-em.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
13.04.2023 Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (55) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76)
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala– Błąd (86. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (86. Pietrzyk) – Bergier
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa)
Widzów: 5467
|
|
Kolejne spotkanie GieKSa rozgrywała przy Bukowej, tym razem w Katowicach zjawiła się Odra Opole. Mecz przy akompaniamencie głośnego dopingu rozpoczął się o godzinie 15:00.
Rafa Górak musiał dokonać dwóch zmian w swojej żelaznej wiosennej jedenastce. Kontuzjowanego Komora zastąpił Jaroszek, natomiast za pauzującego Kuuska pojawił się Shibata, który rozpoczął mecz na pozycji 6, a Repka został przesunięty na stopera. Mecz od pierwszych minut nie porywał, w jednej z pierwszych akcji ucierpiał zawodnik Odry, który dłuższą chwilę był opatrywany na murawie. Co ważne każde wyjście z piłką z własnej połowy bardzo mocno ożywiało trybuny, które wierzyły, że są w stanie wpłynąć na zespół głośnym dopingiem. Pierwszy groźny strzał oddali Trójkolorowi, po rzucie rożnym głową strzelił Repka, ale prosto w bramkarza, który pewnie złapał piłkę. Arbiter po chwili użył gwizdka i wskazał na przewinienie zawodnika gospodarzy. Było to pierwsze ostrzeżenie dla Halucha. W kolejnej akcji ponownie uderzył Repka zza pola karnego, ale nad bramką. W 18. minucie groźną stratę zanotował ten sam zawodnik na lewej stronie. Po szybkiej kontrze opolanie oddali strzał, ale piłka powędrowała daleko od bramki Kudły. W 26. minucie Odra przerwała passę 12 bramek z rzędu katowiczan. Po wrzuceniu piłkę w polu karnym i zamieszaniu najbardziej zorientowany był Piroch, który wpakował piłkę w okienko bramki. GieKSa dalej starał się grać swoje. W 33. minucie ładną dla oka kombinacyjną akcję na strzał zamienił Bergier, jednak ponownie w tym spotkaniu zabrakło precyzji. Odra miała w dalszej fazie dwa groźne strzały – z jednym Kudła spokojnie sobie poradził, ale drugi wypluł przed siebie, jednak naprawił błąd, wyjmując piłkę spod nóg nabiegającego rywala. W doliczonym czasie świetną akcję na lewej stronie rozegrali katowiczanie, ale ostatecznie podanie Rogali na niecelny strzał zamienił Błąd, a był już blisko bramki rywala.
Drugą połowę rozpoczęli ci sami zawodnicy z obu stron, trenerzy spokojnie podeszli w przerwie do korygowania swojego planu na to spotkanie. Po rzucie rożnym groźnie uderzył z ostrego kąta Repka, ale piłka nieznacznie minęła przeciwny słupek bramki. GieKSa starała się atakować, ale korzystając z prowadzenia regularnie i dość często kradli czas goście, leżąc na murawie po starciach. W 52. minucie Wasielewski doszedł do piłki na prawej stronie i dośrodkował spod końcowej linii, piłka przelobowała bramkarza, ale nie wpadła do siatki mimo dobrej rotacji. W 56. minucie po ogromnym zamieszaniu w polu karnym tym razem GieKSa zdobyła bramkę, piłka wręcz spadła pod nogi Jaroszka, a ten wpakował piłkę do siatki. Odra w drugiej połowie raczej nie zatrudniała Kudły, to katowiczanie mieli częściej piłkę pod nogą i raz po raz próbowali sforsować dobrze dysponowaną w tym dniu obronę gości. W 74. minucie po odbiorze na własnej połowie Kozubalowi piłki w dość agresywny sposób Odra wyprowadziła ten jeden atak w drugiej połowie, który doskonałym, technicznym strzałem zza pola karnego zamienił na bramkę Continella. Dwie minuty później po zagraniu na wolne pole sytuację sam na sam z ostrego kąta wykorzystał Sarmiento. Kudła popełnił błąd, był bardzo niezdecydowany przy wyjściu do piłki. Na Bukowej zapadła konsternacja po tych dwóch szybkich, mocnych ciosach. W 83. minucie Błąd, chcąc uspokoić grę, zagrał do Kudły tak, że piłka po koźle przelobowała naszego bramkarza, ale szczęśliwie nie leciała w światło bramki. Zamieszanie we własnym polu karnym w 88. minucie cudem wybronili gospodarze, których każda minuta oddalała od odrobienia dwubramkowej straty. Do końca doliczonego czasu gry żaden z zespołów nie stworzył okazji. Świetna seria GieKSy dobiegła końca.
13.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (56) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala – Błąd (87. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (87. Pietrzyk) – Bergier.
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński.
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński.
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa).
Widzów: 5467.
Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
James
13 listopada 2018 at 10:16
edit: w ostatnim zdaniu ucięło słowa na końcu „w ekstraklasie”.