Mecz ze Stalą był pierwszym spotkaniem od rezygnacji prezesa Cygana. Analizując to co się wydarzyło w naszym klubie od wiosennego spotkania ze Stalą zakończonego wynikiem 3:3 ciężko nie odnieść wrażenia, że powyższy tytuł newsa idealnie pasuje do tego co mamy w gabinetach oraz na boisku. W drużynie mamy nowego trenera, piłkarzy a pozbyto się już prezesa, dyrektora sportowego, poprzedniego trenera, analityka, trenera przygotowania fizycznego. Z trybun meczu nie oglądał żaden pracownik klubu ( poza oczywiście mediami klubowymi). Klub został „osierocony” jeśli chodzi o pracowników a na murawie swoje zrobiły sieroty grające w koszulkach GieKSy.
Deja Vu
Zajmijmy się na chwilę tym co oglądaliśmy na boisku. Kolejny mecz w Mielcu można znowu podzielić na dwie części. Kolejny raz gramy dramat w obronie, Stal szybko strzela bramki i kontroluje spotkanie. Czekaliśmy w pewnej chwili aż wyleci Prażnowski ale przypomnieliśmy sobie, że to jest zupełnie nowe spotkanie. Stal jakby o tym pamiętała i postanowiła dołożyć jedną bramkę więcej aniżeli w wiosennym spotkaniu. Swoje dołożyli oczywiście obrońcy GieKSy. Kolejny raz okazało się, że sparingi to nie mecze ligowe – tam wszystko w obronie wychodziło a jak przychodzi do meczów mistrzowskich to: boczni obrońcy zawsze są za daleko pomocników gospodarzy, środkowi obrońcy mają problem z wyprowadzeniem piłki oraz kryciem w polu karnym, do tego wkurzający brak doskoku do rywala zaprezentowany już w tej rundzie kilka razy.
Druga połowa i mały zryw GieKSy, który wystarczył na dwie strzelone bramki. Tutaj niestety nie mamy Deja Vu z wiosny. Tamto spotkanei – jedyne które GieKSa zagrała bardzo dobrze pod względem zaangażowania, woli walki i agresji wyglądało zupełnie inaczej. Siedząc wtedy na trybunach czuło się, że może się jeszcze coś wydarzyć w tym spotkaniu. W niedzielę czuło się, że są to pobożne życzenia i gdyby Stal była ciut lepszym zespołem, bądź też nie grała środowego spotkania to być może skończyłoby się to na 0:4, 0:5.
Górnik jak Atletico – Stal jak Atletico II
W sobotę grę zabrzańskiego Górnika trener Urban porównał do Atletico Madryt. Agresywna gra pressingiem, ciągłe wywieranie presji na rywala, kapitalna demolka przy stałych fragmentach gry. Ciężko nie zgodzić się z tą teorią patrząc na grę Zabrzan. Trener Brosz wywalił ze składu starych graczy, wrzucił nowych, młodych a co najważniejsze bardzo dobrze prezentujących się pod względem wydolnościowym zawodników. Zabiegają każdego w tej lidze – taka jest opinia o tej drużynie a kibice Górnika w końcu mogą poczuć dumę ze swojego zespołu. Stal w pierwszej połowie pokazała, że to ona może być Atletico w I lidze. Zrobili dokładnie to samo co Górnik. Zabiegali GieKSę, doskakiwali do bocznych obrońców, do środkowych gdy Ci próbowali grać piłką. Trzecia bramka idealnie pokazała jak ma wyglądać taka gra i ile korzyści przynosi, potem wystarczy kontrolować spotkanie.
W GieKSie ciągle trwa mit Barcelony, zastanawiam się czy to już nie klątwa, którą zapoczątkował były rzecznik klubu Piotr Hyla. Zamiast stawiać na młodszych graczy, którzy będą chcieli coś pokazać, zamiast „inwestować” w wybijających się zawodników z pierwszej ligi to my do zespołu ściągamy Kędziorę, Plevę – zawodników, którzy poza obecnością na boisku i liście płac kompletnie nic nie wniosą do zespołu. Dorzucamy młodego Słomkę, którzy meczu nie zagrał i nikt nie wie nawet jak wygląda, Sulka, Plizgę, którzy w ogóle nie są przygotowani do sezonu. To są zawodnicy na których nie da się budować przyszłości klubu. Oni nie zostaną z nami na lata, to są najemnicy, którzy odejdą za pół roku, ale serca na murawie nie zostawią. Przestańmy się bawić w Barcelonę gdy kibice GieKSy chcą by zespół grał jak Atletico, Górnik czy Stal.
Gdzie jest trener?
Zawodnicy zawodnikami, ale jeśli w tym wszystkim miota się również trener to nie mamy dobrych wieści – ten pociąg zmierza do nikąd trenerze. Czasu na wyciągnięcie wniosków nie ma za dużo a trzeba pamiętać ile tych wniosków czeka na rozpatrzenie.
To trener uparcie wystawia bezproduktywnego Kędziorę na środku ataku, to trener nie chce dać się przekonać, że lepiej wystawić tam szybkiego Prokica. To trener odpowiada za bezsensowną zmianę Zejdlera z Wigrami na lewej obronie. To trener wystawia starego, drewnianego Plevę na prawej obronie gdy zaczął tam grać nawet nieźle Frańczak ( pomijamy ostatnie mecze na lewej obronie). To trener po słabym meczu Kamińskiego w Sosnowcu w nagrodę wystawia go w Mielcu. Jeśli Klemenz ma problemy z dzieckiem to niech się zajmie dzieckiem a nie siedzi na ławce rezerwowych.
Trener na konferencjach opowiada bajki jak to brakuje Foszmańczyka – ok – przyjmujemy do wiadomości, ale trenerze pamiętajmy, że Foszmańczyk nie gra od 3 kolejki!!! Nie jesteśmy specjalistami od trenowania, ale wydaje nam się, że miesiąc czasu bez Foszmańczyka to dość długi czas by się przygotować na jego absencję i wymyśleć inną taktykę aniżeli podawanie piłki od boku do boku boiska.
Wydaje nam się, że przez ten miesiąc można dużo więcej zrobić jeśli chodzi o stałe fragmenty gry z których nie ma żadnego zagrożenia pod bramką przeciwnika( wiemy, że trener zaraz powie „Przecież z Odrą strzeliliśmy po stałym fragmencie” – tak udało się po ręce i zamieszaniu).
Trenerze może po prostu trzeba szybko zacząć naprawiać te błędy i przyznać się do nich a nie uparcie brnąć ślepo w swoje przemyślenia, które przyniosły nam bilans 2-2-6 ( licząc puchar). Jak widać nic dobrego one nie przynoszą a mecz z Chrobrym już w piątek.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
13.04.2023 Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (55) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76)
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala– Błąd (86. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (86. Pietrzyk) – Bergier
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa)
Widzów: 5467
|
|
Kolejne spotkanie GieKSa rozgrywała przy Bukowej, tym razem w Katowicach zjawiła się Odra Opole. Mecz przy akompaniamencie głośnego dopingu rozpoczął się o godzinie 15:00.
Rafa Górak musiał dokonać dwóch zmian w swojej żelaznej wiosennej jedenastce. Kontuzjowanego Komora zastąpił Jaroszek, natomiast za pauzującego Kuuska pojawił się Shibata, który rozpoczął mecz na pozycji 6, a Repka został przesunięty na stopera. Mecz od pierwszych minut nie porywał, w jednej z pierwszych akcji ucierpiał zawodnik Odry, który dłuższą chwilę był opatrywany na murawie. Co ważne każde wyjście z piłką z własnej połowy bardzo mocno ożywiało trybuny, które wierzyły, że są w stanie wpłynąć na zespół głośnym dopingiem. Pierwszy groźny strzał oddali Trójkolorowi, po rzucie rożnym głową strzelił Repka, ale prosto w bramkarza, który pewnie złapał piłkę. Arbiter po chwili użył gwizdka i wskazał na przewinienie zawodnika gospodarzy. Było to pierwsze ostrzeżenie dla Halucha. W kolejnej akcji ponownie uderzył Repka zza pola karnego, ale nad bramką. W 18. minucie groźną stratę zanotował ten sam zawodnik na lewej stronie. Po szybkiej kontrze opolanie oddali strzał, ale piłka powędrowała daleko od bramki Kudły. W 26. minucie Odra przerwała passę 12 bramek z rzędu katowiczan. Po wrzuceniu piłkę w polu karnym i zamieszaniu najbardziej zorientowany był Piroch, który wpakował piłkę w okienko bramki. GieKSa dalej starał się grać swoje. W 33. minucie ładną dla oka kombinacyjną akcję na strzał zamienił Bergier, jednak ponownie w tym spotkaniu zabrakło precyzji. Odra miała w dalszej fazie dwa groźne strzały – z jednym Kudła spokojnie sobie poradził, ale drugi wypluł przed siebie, jednak naprawił błąd, wyjmując piłkę spod nóg nabiegającego rywala. W doliczonym czasie świetną akcję na lewej stronie rozegrali katowiczanie, ale ostatecznie podanie Rogali na niecelny strzał zamienił Błąd, a był już blisko bramki rywala.
Drugą połowę rozpoczęli ci sami zawodnicy z obu stron, trenerzy spokojnie podeszli w przerwie do korygowania swojego planu na to spotkanie. Po rzucie rożnym groźnie uderzył z ostrego kąta Repka, ale piłka nieznacznie minęła przeciwny słupek bramki. GieKSa starała się atakować, ale korzystając z prowadzenia regularnie i dość często kradli czas goście, leżąc na murawie po starciach. W 52. minucie Wasielewski doszedł do piłki na prawej stronie i dośrodkował spod końcowej linii, piłka przelobowała bramkarza, ale nie wpadła do siatki mimo dobrej rotacji. W 56. minucie po ogromnym zamieszaniu w polu karnym tym razem GieKSa zdobyła bramkę, piłka wręcz spadła pod nogi Jaroszka, a ten wpakował piłkę do siatki. Odra w drugiej połowie raczej nie zatrudniała Kudły, to katowiczanie mieli częściej piłkę pod nogą i raz po raz próbowali sforsować dobrze dysponowaną w tym dniu obronę gości. W 74. minucie po odbiorze na własnej połowie Kozubalowi piłki w dość agresywny sposób Odra wyprowadziła ten jeden atak w drugiej połowie, który doskonałym, technicznym strzałem zza pola karnego zamienił na bramkę Continella. Dwie minuty później po zagraniu na wolne pole sytuację sam na sam z ostrego kąta wykorzystał Sarmiento. Kudła popełnił błąd, był bardzo niezdecydowany przy wyjściu do piłki. Na Bukowej zapadła konsternacja po tych dwóch szybkich, mocnych ciosach. W 83. minucie Błąd, chcąc uspokoić grę, zagrał do Kudły tak, że piłka po koźle przelobowała naszego bramkarza, ale szczęśliwie nie leciała w światło bramki. Zamieszanie we własnym polu karnym w 88. minucie cudem wybronili gospodarze, których każda minuta oddalała od odrobienia dwubramkowej straty. Do końca doliczonego czasu gry żaden z zespołów nie stworzył okazji. Świetna seria GieKSy dobiegła końca.
13.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (56) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala – Błąd (87. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (87. Pietrzyk) – Bergier.
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński.
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński.
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa).
Widzów: 5467.
Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
roberto
18 września 2017 at 18:34
Chcielisce dymisji prezesa Cygana to teraz nie narzekajcie ze nikt z pracowników klubu nie ogladał meczu.Tylko Cygan jezdził na kazdy mecz byl na kazdym treningu ogladał mecze rezerw!! Zwolniliscie jedyna osobe w tym klubie której zależało!!
darek
18 września 2017 at 19:21
Dobra gosciu nie opowiadaj bzdur. Cygan fajny chlop i tyle ale czlowiek nie nadajacy sie do zarzadzania. udowodnil to wiele razy. To że odszedl bylo kwestią niemoznosci rozwiazania zadnego kryzysu. Taka sytuacja meczy no i nie dal rady bo mogl siedziec i krupa szybko by go nie ruszyl
roberto
18 września 2017 at 22:12
darek@ czas pokaze czy odejscie Cygana to był dobry pomysł
WIERNY
19 września 2017 at 08:56
Może zależało, ale nie zmienia to faktu, że nie miał mocnej ręki do piłkarzy, brak zdecydowania, czekanie że jakoś to będzie przynosi dziś efekty.