Spotkanie z Flotą Świnoujście należy ocenić jako słabe w wykonaniu GKS. Brakowało nie tylko efektywności, ale czasem pojawiało się zwalnianie akcji, zbyt długie rozgrywanie piłki, nawet w doliczonym czasie gry nasi zawodnicy zamiast się spieszyć, celebrowali. Do tego doszły błędy w defensywie – nie tak rażące, jak w Suwałkach, ale po jednym z nich padł gol. Oto jak spisali się poszczególni zawodnicy GKS w meczu z Flotą.
Łukasz Budziłek – 6,5
Nie miał co prawda tylu okazji do obrony jak z Wigrami, ale spisał się dobrze. W jednej sytuacji, gdy rywal był sam na sam wyczuł strzelca, choć strzał był anemiczny. Wygrał także pojedynek biegowy z Nwaogu. Trochę miał zamieszane w głowie (jak wszyscy) po dalekich wrzutach z autu Jasińskiego, ale generalnie nie ma się o co przyczepić, no może poza jednym kiepskim wybiciem – na aut.
Dominik Sadzawicki – 4,5
Przy bramce dał się wkręcić w ziemię Opałaczowi. Kilka razy też zabrakło go na swojej stronie, gdy piłka wędrowała w jego sektor boiska. W końcówce zbyt powolne wznawiane/rozgrywanie akcji, gdy praktycznie już zbliżał się koniec meczu. Jak na razie nasz obrońca nie grzeszy formą.
Mateusz Kamiński – 5,5
Średnie zawody stopera, nie miał wielkich interwencji, ale też nic wielkiego nie zawalił. Przy straconej bramce ruszył do przodu z pressingiem na rywala, bez powodzenia. Dobry strzał z prawie 40 metrów, mocny, ale w środek bramki.
Adrian Napierała – 5,5
Już lepiej niż z Wigrami, ale tylko średnio. Adrian gra na pograniczu faulu i w jednej sytuacji miał szczęście, że nie dostał żółtej kartki. Mimo, że bez kiksów, to brakuje nam takiego klasycznego „czyszczenia”, które nieraz oglądaliśmy.
Bartłomiej Chwalibogowski – 6
Lepsze momenty w tym meczu przeplatał złymi. Kilka razy dobrze blokował dośrodkowania i akcje rywali, ale też zdarzały mu się błędy. Za dużo chimeryczności, ale przynajmniej momentami pokazał coś dobrego.
Janusz Gancarczyk – 5
Bardzo trudno ocenić tego zawodnika. Dwa razy kapitalnie wszedł między dwóch zawodników rywala i na szybkości przeprowadził groźną akcję – raz oddał niecelny strzał, za drugim stracił piłkę w pojedynku z kolejnym rywalem. W ogóle czasami zamiast odegrać futbolówkę potrafił „zakiwać się na śmierć”. Przeciętnie.
Kamil Cholerzyński -4
Zupełnie niewidoczny. Kamil nic nie wniósł w poczynania naszej drużyny. Co prawda linia pomocy była przetrzebiona, ale zawodnik jest na tyle doświadczony, że powinien wziąć ciężar gry na siebie. Nie udało mu się to w żadnym wypadku.
Tomasz Wróbel – 5
Piłkarz chyba najbardziej waleczny i… to by było na tyle. Coś próbował rozegrać akcje, zwłaszcza z Gancarczykiem, ale brakowało efektywności. O ile zalążki akcji gdzieś tam się udawały, to pod polem karnym nie było z jego strony zagrożenia. Za to dużo udzielał się w destrukcji, gonił przeciwników i to można mu zapisać na plus. Czekamy jednak na dużo więcej.
Przemysław Pitry – 5,5
To był zawodnik, który był najbliższy zdobycia bramki. Po pierwsze kapitalny strzał z 40 metrów tuż obok bramki, po drugie zamieszanie w polu bramkowym, w którym robił wszystko, żeby zdobyć gola, ale został zablokowany. To z pozytywów. Niestety piłkarz miał niezrozumiałą tendencję do zwalniania gry w tym meczu. Często zamiast szybciej zdecydować się na podanie, przytrzymywał piłkę w środku boiska, podprowadzał, czekał. Za wolno.
Krzysztof Wołkowicz – 4,5
Przeciętny występ, raz dobre dośrodkowanie do Pitrego, po którym mógł paść gol. Ponadto kiepsko i dodatkowo zejścia do środka, próby minięcia rywali w momencie, gdy trzeba oddać piłkę czy poszukać dośrodkowania. Potrzeba więcej decyzyjności.
Michał Zieliński – 4
Słabiutko. Zawodnik praktycznie bez sytuacji bramkowej, zagubiony, odcięty od podań. Cofa się po piłkę do środka boiska lub na skrzydło, chce pomagać, ale niewiele z tego jest.
Rafał Pietrzak (grał od 68. minuty) – niesklas.
Wszedł w drugiej połowie, najpierw chwilę na pomocy, potem w obronie. Coś próbował, m.in. swoich dobrych dośrodkowań, ale bez efektów.
Rafał Figiel (grał od 77. minuty) – niesklas.
Miał kwadrans na pokazanie się i poprawienie gry zespołu, ale była to głęboka woda. Ambicję miał dużą, na tyle dużą, że właśnie z jej powodu zarobił żółtą kartkę.
Arkadiusz Kowalczyk (grał od 80. minuty) – niesklas.
Wszedł na boisko w końcówce meczu, niby na atak, ale więcej widzieliśmy go w pomocy, gdzie starał się walczyć, ale grał za krótko.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Prezentujemy zapis z konferencji po remisie 0:0 z Górnikiem Łęczna.
Pavol Stano: Uważam, że widzieliśmy dobre widowisko, choć bez bramek. Staraliśmy się eliminować te mocne strony GieKSy i grać tak, jak chcieliśmy. Zaangażowanie chłopaków było fajne, jakość adekwatna do meczu, wyglądało na to, że to zrobimy i doprowadzimy ten mecz do końca. Trzeba przyznać, że gospodarze też mieli sytuacje. Remis, każdy chciał więcej, trzeba ten punkt szanować.
***
Rafał Górak: Skończyło się meczem remisowym, wydaje się, że były momenty, gdzie Górnik Łęczna prowadził grę w sposób bardziej spójny. Nie można tu mówić jednak o czystych sytuacjach, a szkoda mi sytuacji Kuuska, najlepszej ze wszystkich. Widać progres w grze drużyny z Łęcznej, nie będę w jakiś sposób narzekał. Obawiam się o nasz stan kadrowy, mamy dwa treningi, a łatwy mecz nas nie czeka. Musimy ciężko pracować, by zawodników doprowadzić do dyspozycji, bo mamy dużo tych kontuzji. Dopadła nas grypa jelitowa. Trzeba szanować ten punkt i doceniam tę walkę z naprawdę dobrze grającym rywalem.
Urazy Rogali i Wasielewskiego?
Górak: Grzesiek to uraz mięśniowy, Marcin zmagał się z urazem od dłuższego czasu. Marcin, jak go znam, będzie robił wszystko, by być gotowym na następne spotkanie. Czasu mamy mało, trzeba myśleć o tym, kim ich zastąpimy.
Wracają demony jesieni?
Górak: Nigdy nie miałem demonów, nic mi się nie przypomina. Mocna liga i wymagający rywale, rzeczywiście dzisiaj ten punkt biorę do kieszeni, myślę o meczu w Warszawie.
Arek Jędrych stracił przytomność czy było to zwykłe zderzenie?
Górak: Nie stracił, natomiast otrzymał poważny cios. Nos jest złamany, ale to nie złamie Jędrycha.
Duża delegacja z GKS-u Tychy na trybunach. Było dziś jakieś ukrycie schematu?
Górak: Żadnego ukrycia schematu dzisiaj nie było.
Mecz z Polonią Warszawa to spotkanie z zespołem z dołu tabeli. Będzie to trudne spotkanie?
Górak: Zespół z Warszawy to zdeterminowany i niezły zespół. Mamy całkowity obraz tej drużyny, spodziewamy się naprawdę trudnego spotkania. Zdajemy sobie sprawę, że jest na co patrzeć i łatwo nie będzie.
Kończąc temat zawieszeń i nieobecnych zawodników. Ile meczów zawieszenia otrzymał Repka i jak powrót Komora?
Górak: Oskar dwa spotkania, więc nie będzie dostępny w Warszawie, a Komor można powiedzieć już w 80% wyleczony. Nie chcieliśmy dzisiaj ryzykować zawodnika, ale wydaje mi się, że te dwa dni doprowadzą go do 100% dyspozycji.
Kolejne spotkanie GieKSa rozgrywała przy Bukowej, tym razem w Katowicach zjawiła się Odra Opole. Mecz przy akompaniamencie głośnego dopingu rozpoczął się o godzinie 15:00.
Rafa Górak musiał dokonać dwóch zmian w swojej żelaznej wiosennej jedenastce. Kontuzjowanego Komora zastąpił Jaroszek, natomiast za pauzującego Kuuska pojawił się Shibata, który rozpoczął mecz na pozycji 6, a Repka został przesunięty na stopera. Mecz od pierwszych minut nie porywał, w jednej z pierwszych akcji ucierpiał zawodnik Odry, który dłuższą chwilę był opatrywany na murawie. Co ważne każde wyjście z piłką z własnej połowy bardzo mocno ożywiało trybuny, które wierzyły, że są w stanie wpłynąć na zespół głośnym dopingiem. Pierwszy groźny strzał oddali Trójkolorowi, po rzucie rożnym głową strzelił Repka, ale prosto w bramkarza, który pewnie złapał piłkę. Arbiter po chwili użył gwizdka i wskazał na przewinienie zawodnika gospodarzy. Było to pierwsze ostrzeżenie dla Halucha. W kolejnej akcji ponownie uderzył Repka zza pola karnego, ale nad bramką. W 18. minucie groźną stratę zanotował ten sam zawodnik na lewej stronie. Po szybkiej kontrze opolanie oddali strzał, ale piłka powędrowała daleko od bramki Kudły. W 26. minucie Odra przerwała passę 12 bramek z rzędu katowiczan. Po wrzuceniu piłkę w polu karnym i zamieszaniu najbardziej zorientowany był Piroch, który wpakował piłkę w okienko bramki. GieKSa dalej starał się grać swoje. W 33. minucie ładną dla oka kombinacyjną akcję na strzał zamienił Bergier, jednak ponownie w tym spotkaniu zabrakło precyzji. Odra miała w dalszej fazie dwa groźne strzały – z jednym Kudła spokojnie sobie poradził, ale drugi wypluł przed siebie, jednak naprawił błąd, wyjmując piłkę spod nóg nabiegającego rywala. W doliczonym czasie świetną akcję na lewej stronie rozegrali katowiczanie, ale ostatecznie podanie Rogali na niecelny strzał zamienił Błąd, a był już blisko bramki rywala.
Drugą połowę rozpoczęli ci sami zawodnicy z obu stron, trenerzy spokojnie podeszli w przerwie do korygowania swojego planu na to spotkanie. Po rzucie rożnym groźnie uderzył z ostrego kąta Repka, ale piłka nieznacznie minęła przeciwny słupek bramki. GieKSa starała się atakować, ale korzystając z prowadzenia regularnie i dość często kradli czas goście, leżąc na murawie po starciach. W 52. minucie Wasielewski doszedł do piłki na prawej stronie i dośrodkował spod końcowej linii, piłka przelobowała bramkarza, ale nie wpadła do siatki mimo dobrej rotacji. W 56. minucie po ogromnym zamieszaniu w polu karnym tym razem GieKSa zdobyła bramkę, piłka wręcz spadła pod nogi Jaroszka, a ten wpakował piłkę do siatki. Odra w drugiej połowie raczej nie zatrudniała Kudły, to katowiczanie mieli częściej piłkę pod nogą i raz po raz próbowali sforsować dobrze dysponowaną w tym dniu obronę gości. W 74. minucie po odbiorze na własnej połowie Kozubalowi piłki w dość agresywny sposób Odra wyprowadziła ten jeden atak w drugiej połowie, który doskonałym, technicznym strzałem zza pola karnego zamienił na bramkę Continella. Dwie minuty później po zagraniu na wolne pole sytuację sam na sam z ostrego kąta wykorzystał Sarmiento. Kudła popełnił błąd, był bardzo niezdecydowany przy wyjściu do piłki. Na Bukowej zapadła konsternacja po tych dwóch szybkich, mocnych ciosach. W 83. minucie Błąd, chcąc uspokoić grę, zagrał do Kudły tak, że piłka po koźle przelobowała naszego bramkarza, ale szczęśliwie nie leciała w światło bramki. Zamieszanie we własnym polu karnym w 88. minucie cudem wybronili gospodarze, których każda minuta oddalała od odrobienia dwubramkowej straty. Do końca doliczonego czasu gry żaden z zespołów nie stworzył okazji. Świetna seria GieKSy dobiegła końca.
13.04.2023, Katowice
GKS Katowice – Odra Opole 1:3 (0:1)
Bramki: Jaroszek (56) – Piroch (26), Continella (74), Sarmiento (76).
GKS Katowice: Kudła – Wasielewski, Jaroszek, Jędrych, Repka, Rogala – Błąd (87. Ćwielong), Kozubal, Shibata (77. Mak), Marzec (87. Pietrzyk) – Bergier.
Odra Opole: Haluch – Szrek, Piroch, Spychała, Kamiński M. – Kamiński W. (59. Continella), Niziołek, Galan, Antczak (78. Surzyn), Hebel (59. Sarmiento) – Czapliński.
Żółte kartki: Marzec, Kozubal, Mak – W. Kamiński, Antczak, Continella, Czapliński.
Sędzia: Piotr Urban (Warszawa).
Widzów: 5467.
Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
Irishman
29 lipca 2013 at 20:03
4,5 dla Sadzawickiego to chyba tak….po znajomości 😉 😉 ;). 4,5 to przecież prawie przeciętnie. Moim zdaniem maks 3-3,5
Z drugiej strony Gancarczyk był naszym najgroźniejszym piłkarzem w ofensywie. Można dyskutować, czy grał „egoistycznie” czy po prostu nie miał z kim pograć. Jak dla mnie 6.