Przez ok. 25 minut wczorajszego meczu mogliśmy myśleć, że zwycięstwo jest możliwe jedynie w podobnych okolicznościach, co z Miedzą Legnica, czyli dość szczęśliwie. Od tego momentu katowiczanie podnieśli poziom o kilka klas i do końca meczu praktycznie każdy zawodnik grał na wysokim poziomie, czego efektem była wysoka i pewna wygrana. Przypominamy, że naszą notą wyjściową jest „6”, która oznacza „średnio, poprawnie, ani źle, ani dobrze”. Wygrana z wiceliderem 4:0 mówi sama za siebie i ma to wpływ na oceny zawodników.
Łukasz Budziłek – 7
Niby GKS dominował przez większość spotkania, ale to nie oznacza, że nasz golkiper był bezrobotny. Swoją pracę wykonał rzetelnie. Jedyne co mógłby poprawić to wznawianie gry – mimo, że jego wykopy nogą były w tym meczu niezłe, to jednak czasem prosiło się o daleki wyrzut ręką, co przecież Budziłek potrafi – taki wyrzut jest wówczas bardziej precyzyjny. Kolejny dobry mecz.
Alan Czerwiński – 8
Bardzo dobry mecz. W obronie nie dał się zwieść rywalowi, a w ofensywie widzieliśmy, to co chcielibyśmy obserwować zawsze – nie tylko walka, ale i czysto piłkarskie atuty. Krótkie podanie do Wołkowicza już w polu karnym czy strzał podcinką w poprzeczkę – to pokazało potencjał zawodnika. Jego udział w atakach skrzydłami był miły dla oka.
Mateusz Kamiński – 7,5
Dobry w defensywie, nie pojawiają się już takie błędy jak we wcześniejszej fazie sezonu. Nie dał pograć rywalom w ataku. A na dokładkę sam strzelił bramkę, która przesądziła o zwycięstwie katowiczan.
Adrian Jurkowski – 7
Młody, ale pewny. Zawodnik momentami wygląda tak, jakby grał na tym poziomie co najmniej od kilku lat. Ciągle nabiera doświadczenia. Również dobra gra w destrukcji, w każdym meczu dochodzi do sytuacji strzałowych po stałych fragmentach gry, ale jeszcze brakuje skuteczności.
Bartłomiej Chwalibogowski – 7,5
Bardzo dobre spotkanie, na lewym skrzydle wszędzie go było pełno. Dobra współpraca z bocznymi pomocnikami, pokazywanie się na pozycje, obiegi, w końcu rozgrywanie.
Janusz Gancarczyk – 6,5
Kilka razy w tym spotkaniu pokazał swoją szybkość, ale gdzieś w decydującym momencie brakowało mu dokładności. W takim spotkaniu jak z Olimpią szybkie wyprowadzanie kontr jest połową klucza do sukcesu, drugą wykańczanie akcji.
Sławomir Duda – 7,5
Dobra praca w środku pola, choć nawet i na skrzydle go czasem widzieliśmy. Piękna bramka w drugim meczu ligowym z rzędu. Brawo za podjęcie decyzji – trudnej dodajmy, bo miał mało miejsca na uderzenie – i wykonanie.
Kamil Cholerzyński – 7
Również dobre spotkanie pomocnika, lepsze niż z Zawiszą. Nie notował strat tak jak wówczas, a dodatkowo rozgrywał piłkę. Znajdował się nawet momentami w polu karnym i mógł się pokusić o gola.
Grzegorz Fonfara – 7
Na nietypowej dla siebie pozycji zagrał dobre zawody. Uczestniczył w grze, starał się kreować akcję w stylu rozgrywającego, ofensywnego pomocnika. Czasem jakiś błąd techniczny się zdarzył, ale należy pozytywnie ocenić jego grę, szukał też skrzydeł. Dobrze zastąpił Pitrego czy Wróbla na tej pozycji.
Krzysztof Wołkowicz – 8
Coraz lepsza forma, w tym spotkaniu dostosował się do dobrej dyspozycji całego zespołu. Odważne wejścia skrzydłami, także w pole karne. W końcu bramka jak rasowy napastnik. Na minus kolejne niewykorzystane sytuacje, praktycznie stuprocentowe, na plus to, że do tych sytuacji dochodzi w prawie każdym meczu.
Tomasz Wróbel – 9
Po raz kolejny klasowy mecz. Tym razem jako najbardziej wysunięty zawodnik, ale wymienność w naszym zespole powoduje to, że widzieliśmy go i w środku pola. To właśnie z tej strefy kapitalnie prostopadłym podaniem wypuścił Wołkowicza. Dodatkowo dobry rzut wolny i asysta przy bramce Kamińskiego, w końcu sam strzelił gola precyzyjnym uderzeniem. Zawodnik meczu.
Rafał Pietrzak (grał od 55. minuty) – 7,5
Bardzo dobra zmiana. Co ciekawe wszedł na pomoc i jako zawodnik ofensywny spisał się świetnie. Dynamiczne wejścia skrzydłem, odwaga, w końcu precyzyjna asysta na nogę Tomasza Wróbla. Brawo.
Rafał Figiel (grał od 86. minuty) – niesklas.
Wszedł w końcówce, kilka razy był przy piłce, ale to za krótki okres by mógł coś więcej zdziałać.
Jewhen Radionow (grał od 89. minuty) – niesklas.
Kilka kontaktów z piłka na koniec meczu, ale przede wszystkim to dla niego była kołyska po jednym z goli dla GieKSy. Gratulacje!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
obiektywny
21 października 2013 at 14:27
Nie rozumiem tych zachwytów nad Wołkowiczem, przecież do momentu strzelenia przez niego bramki to aż się prosił o zmianę. Zdecydowanie najsłabszy nasz zawodnik w tym meczu. To kpina, że ma lepszą ocene od Chwalibogowskiego czy chociażby Fonfary o Kamińskim nie wspominając.
gieksiarz
21 października 2013 at 15:18
nie wiem czemu sie czepiliscie tego wolka , dobry mecz bramka i asysta a to dalej mlody pilkarz, wiadomo by bylo super jak by wykorzystywal wszystkie okazje ale to malolat spokojnie mozemy miec z niego pozyteg jak cholera a jak zarzad pomysli to i zarobimy na transferze gruba kase za niego chociaz osobiscie wole zeby zostal. PAnowie wszystko fajnie ale na wyjazdach trzeba wygrywac i to koniecznie 🙂
binn
21 października 2013 at 23:14
Moim zdaniem Gancarczyk zagrał na notę 5/10 (niestety nic mu nie wychodziło i w zasadzie odstawał od reszty), a Wołkowicz do drugiej bramki w tym meczu rywalizował z nim o miano najsłabszego ogniwa w naszej ekipie dlatego dałbym mu 5,5. Oczywiście końcowy werdykt powinien uwzględnić, że „Wołek” doszedł do kilku dobrych sytuacji (+0,5) i jedną z nich wykorzystał (+1), stąd dałbym mu uczciwe 7/10. By zostać jednym z bohaterów meczu wcale nie trzeba grać fantastycznie, wystarczy trafiać.
Czekam na dobry mecz „Garnka”, bo ostatnio mu nie idzie, a wydaje mi się, że jeszcze może się przełamać o ile dostanie trochę więcej wsparcia (ewidentnie trzeba go nieco podbudować).
marek
24 października 2013 at 09:40
Do binn: co ty chłopie ćpasz, odstaw towar.