Trzecia część naszego cyklu obfitować będzie we wspomnienia ze spotkań z takimi rywalami jak Górnik, Wisła, Stal Stalowa Wola, Legia czy… Cementarnica Skopje. Będzie też relacja z turnieju w Ostravie oraz… konkurs na najlepszą vlepkę w Polsce. Dlatego też jak mawia komentator Canal+ Andrzej Twarowski – „siadamy głęboko w fotelach, zapinamy pasy i… startujemy!”
Czerwiec 2003 roku przyniósł nam 21 numer „TMK”, w którym mogliśmy znaleźć bardzo obszerną fotorelację z derbów z Górnikiem oraz nieco mniejszą z naszego wyjazdu na mecz z Legią.
Mecz z Zabrzanami może chyba służyć za wyznacznik tamtych czasów – po kilka dobrych opraw w ciągu jednego meczu zarówno na sektorach gospodarzy jak i gości to w tamtych czasach był naprawdę częsty obrazek.
Numer 23 był wydaniem typowo wakacyjnym, w którym królowały podsumowania i rankingi minionej rundy. W najważniejszym i największym z nich – rankingu ‘choreo 2003’ na 25 prezentowanych opraw znalazły się aż 4 nasze, a ‘wodospad’ zajął drugie miejsce! Warto zwrócić również uwagę na fakt, że wiele z prezentowanych opraw pozostałych ekip było prezentowane na meczach przeciwko… GieKSieJ.
W tym numerze znalazła się też obszerna fotogaleria z naszego spotkania z Wisłą Kraków, które wygraliśmy wtedy 1-0 po bramce Adamczyka, a stadion naprawdę pękał w szwach.
Kolejny, 24 numer, czyli wrzesień 2003 to dwa ciekawe opisy meczów wyjazdowych. Pierwszy to relacja z podróży do Macedonii na pucharowy mecz z Cementarnicą Skopje, natomiast drugi to opis wyjazdu na pucharowe spotkanie w Stalowej Woli.
Ten numer to także uwiecznienie jednego z najciekawszych motywów prezentacji młyna. Flagi zawieszone na dachu Blaszoka prezentowały się wtedy obłędnie, bardzo klimatycznie. Szkoda, że dziś, przez te wszystkie durne przepisy ciężko byłoby do tego wrócić.
Kolejny mały jubileusz to październik 2003, czyli 25 numer „TMK”. A w nim nasze zdjęcie z wyjazdu na Arkę Gdynia (jeśli nie pierwszy, to na pewno jeden z pierwszych meczów, na który wszyscy jechaliśmy w żółtych koszulkach) oraz bardzo obszerny opis sytuacji kibicowskiej na Górnym Śląsku.
Numer 26, zamykający rok 2003 był kolejnym z kilkunastu zaledwie numerów, w którym o GieKSie nie było żadnej dużej wzmianki. Dlatego też szybko przenosimy się do ostatniego numeru wydanego wtedy.
Opis kolejnych ciekawych pod względem ultras derbów z Górnikiem był wtedy jednym z najlepszych w numerze.
28 numer „TMK” w styczniu 2004 przywitał nowy rok. Przywitał opisem kapitalnego meczu Legia-GKS. Musimy jednak przyznać, że pod względem ultras był to wtedy teatr jednego aktora. Aż 5 opraw Legii w meczu z GieKSą musiało robić wrażenie na kibicach GieKSy, którzy z powodu protestu przeciwko wprowadzeniu kart chipowych na Łazienkowskiej pojawili się w liczbie… 4 osób.
W tym samym numerze mogliśmy znaleźć kolejną odsłonę rankingu „TOP 15 ULTRAS” i jak zwykle GieKSa była wysoko.
Warto też przytoczyć jedną z ciekawszych prezentacji – obracaną kartoniadę wykonaną na trybunie północnej podczas meczu pucharowego.
Numer z Lutego przyniósł nam relację z turnieju w Ostravie.
Kolejny okrągły numer miesięcznika to numer 30, w którym jak zwykle nie mogło zabraknąć informacji o GieKSie. Oprócz bardzo rozbudowanego opisu raczkującej wtedy „Ultras GieKSy’03” można było o nas przeczytać w związku z ogłoszeniem wyników na… najlepszą vlepkę w kraju! W głosowaniu sms (!!!) nasza vlepka „Strażnicy Czarnego Złota” znalazła się na drugim miejscu!
Stronę obok recenzji został poddany nasz program meczowy – „Bukowa”.
W dzisiejszym wydanie to już wszystko. Już jutro kolejna część, w której zaprezentujemy Wam materiały przedstawione w kolejnych piętnastu numerach „TMK”. Będą relacje z meczów z Legią, Cracovią, Wisłą, Górnikiem (tak tak, kiedyś co tydzień graliśmy z takimi firmami…) Będą też wspomnienia z 1998 roku i słynnego już turnieju w katowickim „Spodku” oraz… wrócimy do tematu naszych vlepek. To wszystko i jeszcze więcej już jutro o 11:00 na GieKSa.pl!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do obszernej galerii z wyjazdu do Warszawy. GieKSa po szalonej końcówce pokonała Polonię 2:1. Zdjęcia przygotowała dla Was Madziara.
Prezentujemy zapis z konferencji po remisie 0:0 z Górnikiem Łęczna.
Pavol Stano: Uważam, że widzieliśmy dobre widowisko, choć bez bramek. Staraliśmy się eliminować te mocne strony GieKSy i grać tak, jak chcieliśmy. Zaangażowanie chłopaków było fajne, jakość adekwatna do meczu, wyglądało na to, że to zrobimy i doprowadzimy ten mecz do końca. Trzeba przyznać, że gospodarze też mieli sytuacje. Remis, każdy chciał więcej, trzeba ten punkt szanować.
***
Rafał Górak: Skończyło się meczem remisowym, wydaje się, że były momenty, gdzie Górnik Łęczna prowadził grę w sposób bardziej spójny. Nie można tu mówić jednak o czystych sytuacjach, a szkoda mi sytuacji Kuuska, najlepszej ze wszystkich. Widać progres w grze drużyny z Łęcznej, nie będę w jakiś sposób narzekał. Obawiam się o nasz stan kadrowy, mamy dwa treningi, a łatwy mecz nas nie czeka. Musimy ciężko pracować, by zawodników doprowadzić do dyspozycji, bo mamy dużo tych kontuzji. Dopadła nas grypa jelitowa. Trzeba szanować ten punkt i doceniam tę walkę z naprawdę dobrze grającym rywalem.
Urazy Rogali i Wasielewskiego?
Górak: Grzesiek to uraz mięśniowy, Marcin zmagał się z urazem od dłuższego czasu. Marcin, jak go znam, będzie robił wszystko, by być gotowym na następne spotkanie. Czasu mamy mało, trzeba myśleć o tym, kim ich zastąpimy.
Wracają demony jesieni?
Górak: Nigdy nie miałem demonów, nic mi się nie przypomina. Mocna liga i wymagający rywale, rzeczywiście dzisiaj ten punkt biorę do kieszeni, myślę o meczu w Warszawie.
Arek Jędrych stracił przytomność czy było to zwykłe zderzenie?
Górak: Nie stracił, natomiast otrzymał poważny cios. Nos jest złamany, ale to nie złamie Jędrycha.
Duża delegacja z GKS-u Tychy na trybunach. Było dziś jakieś ukrycie schematu?
Górak: Żadnego ukrycia schematu dzisiaj nie było.
Mecz z Polonią Warszawa to spotkanie z zespołem z dołu tabeli. Będzie to trudne spotkanie?
Górak: Zespół z Warszawy to zdeterminowany i niezły zespół. Mamy całkowity obraz tej drużyny, spodziewamy się naprawdę trudnego spotkania. Zdajemy sobie sprawę, że jest na co patrzeć i łatwo nie będzie.
Kończąc temat zawieszeń i nieobecnych zawodników. Ile meczów zawieszenia otrzymał Repka i jak powrót Komora?
Górak: Oskar dwa spotkania, więc nie będzie dostępny w Warszawie, a Komor można powiedzieć już w 80% wyleczony. Nie chcieliśmy dzisiaj ryzykować zawodnika, ale wydaje mi się, że te dwa dni doprowadzą go do 100% dyspozycji.
Prezentujemy zapis pomeczowej konferencji, po zwycięstwie GieKSy nad Polonią Warszawa 2:1.
Rafał Górak: Dzień dobry. Na pewno emocjonujące spotkanie, bo też sam scenariusz jego jest, można powiedzieć, dość specyficzny. Bramki jednak dla nas, w czasie już doliczonym, niewątpliwie te emocje podkręciły. Samo spotkanie było spotkaniem równym, myśmy dali się zaskoczyć, trochę niefrasobliwie weszliśmy w mecz. Daliśmy się zaskoczyć Polonii bramką, chcieliśmy odrobić tę bramkę w pierwszej połowie, ale tak jak mówię, spotkanie miało równy wymiar. Na pewno duży ciężar gatunkowy dla obu zespołów, chociaż wiadomo, że walczymy o ciut inne już dzisiaj cele. Ogromna determinacja, ogromna wiara w siebie mojego zespołu doprowadziła do tego, ze dzisiaj wyjeżdżamy stąd z trzema punktami, bardzo cennymi. Ja mogę tylko pogratulować zespołowi i temu, w jaki sposób reagował na boisku. Bardzo się cieszę z tego, że również nasi młodzi zawodnicy, również z naszej akademii, wnoszą jakąś cegiełkę do tego, że ten sezon z każdym meczem staje się dla nas coraz bardziej pasjonujący. Bardzo dziękuję mojej drużynie za ogromną determinację, za wolę walki, za zwycięstwo. Polonii życzę wszystkiego dobrego, bo to piękna historia i na pewno przepiękny klub.
GieKSa.pl: Czy jest pan zadowolony z postawy Bartosza Jaroszka? Był trochę zagubiony, jeśli chodzi o grę na wahadle.
Górak: To nie są oczywiste pozycje dla niektórych zawodników i rzeczywiście, rola Bartka dzisiaj na pozycji wahadłowego, a jednocześnie waga meczu i ciężar gatunkowy meczu, ja absolutnie nie powiem. Być może to są trudne momenty, wiadomo, że jesteśmy przyzwyczajeni do gry Marcina Wasielewskiego, czy Grześka Rogali, którzy są klasycznymi wahadłowymi. Liczyłem na doświadczenie Bartka, na jego ogromny charakter i na jego podejście do takich momentów. Zawsze można na niego liczyć, dzisiaj mnie absolutnie nie zawiódł w grze. Być może będą momenty, gdzie zwrócimy uwagę co poprawić, ale jestem zadowolony. Wasielewski nie grał z powodu czterech żółtych kartek, też zszedł ostatnio z drobnym urazem, Grzesiek Rogala również, no i walczymy z czasem. Wiem, że każdy dzień i praca naszych fizjoterapeutów na najwyższym poziomie będzie doprowadzała do tego, że w następnym meczu będę mógł na nich liczyć. Dzisiaj już też Komor w zasadzie wrócił do drużyny, a Oskar Repka skończył karę za czerwoną kartkę, Christian Aleman również, mam nadzieję, z każdym treningiem będzie bliższy i w każdym meczu będzie do naszej dyspozycji.
Pytanie o postawę Jakuba Araka, który wszedł i zdobył decydującego gola. Czy da mu ta bramka szansę na regularną grę?
Górak: Na pewno i Kuba i my, jako sztab, odczuwamy ogromną satysfakcję ze strzelonej bramki. Jestem bardzo zadowolony i zbudowany jego postawą. Jeśli napastnik nie dostaje minut, nie strzela bramek, to zawsze wokół niego robi się taka atmosfera ciężka, trudna. Trzeba się wykazywać ogromnym charakterem, gramy dla kibiców, oni nas po prostu oceniają. Taki jest nasz zawód, niekiedy ktoś jest za bardzo ktoś dotknięty, ale właśnie w takich momentach trzeba pokazywać swoją pasję do piłki. Moim zdaniem w niedalekiej przyszłości będzie świetnym trenerem, kapitalnie się z nim rozmawia o piłce, o tej sytuacji. On ją rozumie, wiem, że dzisiaj go to kosztowało dużo emocji, bo przecież to jest Warszawiak, tym bardziej bramka tutaj smakuje niesamowicie. Ja jestem ogromnie szczęśliwy, że zdobył tę bramkę.
***
Rafał Smalec: Myślę, że sporo czasu upłynie, zanim nie tylko ja, ale wszyscy zrozumiemy to, co się wydarzyło w końcówce spotkanie. Śmiało można powiedzieć, że graliśmy najlepszy mecz w ostatnim czasie, a zostajemy z niczym. Popełniliśmy katastrofalne błędy i straciliśmy wszystko, na co pracowaliśmy przez tak naprawdę 89 minut. Teraz jedyne, nad czym będziemy musieli się skupić, to żeby to zrozumieć i wyrzucić z głów, spokojnie przepracować następny mikrocykl. Co bym nie powiedział to i tak nie będzie miało znaczenia, bo zostajemy z niczym.
Pytanie: Kibice skandowali „Smalec do dymisji”. Czy taki scenariusz jest możliwy?
Smalec: Ja jestem trenerem Polonii i, z tego co wiem, nadal będę tę funkcję pełnił. Ja do dymisji się nie podam, władze nade mną ma prezes i jemu podlegam.
