Piotr Gruszka zaskoczył większość obserwatorów zmieniając w wyjściowej szóstce rozgrywającego Marcina Komendę na Macieja Fijałka, a druga zmiana to powrót od początku do składu Pawła Pietraszki w miejsce Tomasza Kalembki. Co ciekawe trener Czarnych, Robert Prygiel również zamienił swoich rozgrywaczy i zamiast Kamila Droszyńskiego wystawił do gry po wyleczeniu kontuzji Dejana Vincicia.
Mecz zaczynamy… tradycyjnie od zepsutej zagrywki Kohuta, a wyrównał Quiroga atakiem ze skrzydła. Na dwa skuteczne ataki Ziobrowskiego odpowiadamy akcjami Witczaka z lewego skrzydła oraz Pietraszki ze środka (3:3). Pierwsze prowadzenie dla GieKSy dał Kapelus, wpierw kończąc z przechodzącej piłki, a potem blokując atak Ziobrowskiego (5:3). Po dobrej akcji Kwasowskiego oraz bloku Hubera na Kohucie, goście szybko odrabiają straty (6:6). Skuteczny atak z drugiej linii Quirogi, a potem seria błędów z obu stron i z zagrywki i z ataku (9:8). Słabszy fragment gry przerywa kiwka Vincicia oraz blok Ziobrowskiego na Quirodze (9:10). Wyrównał zbiciem ze środka Pietraszko, a ponownie na prowadzenie katowiczan wyprowadził zbiciem z przechodzącej piłki nasz środkowy (12:11). Na skuteczny atak Hubera ze skrzydła odpowiadamy dwiema akcjami naszego kapitana Witczaka (15:14). Po dobrym zbiciu Żalińskiego o nasz blok, widzieliśmy kiwkę Fijałka oraz mocny atak Quirogi (17:16). Niestety wciąż nie możemy zwiększyć swej przewagi przez zepsute zagrywki. Uderzenie Hubera po rękach katowiczan, a później atak Pietraszki ze środka (19:17) i pierwszy czas dla gości. Po przerwie zaatakował Ziobrowski po skosie, a my odpowiadamy dwiema bardzo dobrymi akcjami Kapelusa po bloku rywali (21:19). Autowy atak Ziobrowskiego (22:19) zmusił trenera Prygla do wykorzystania drugiego czasu. Po nim dobry atak Witczaka, następnie dobrze Żaliński, a nasz kapitan uderzeniem po bloku (24:20) dał pierwszą piłkę setową. Po autowej zagrywce Kapelusa, trener Piotr Gruszka raczej profilaktycznie wziął przerwę na żądanie, a po niej Quiroga zablokował atak Ziobrowskiego (25:21) i wygrywamy pierwszego seta.
Drugą partię otworzył Kohut zbiciem ze środka, a potem Ziobrowski obił nasz blok, kontrę wykorzystał Fornal, a Kwasowski posłał asa (1:3). Quiroga świetnie trafił w narożnik parkietu, a Teremienko trafił kolejnego asa dla gości (2:5). Po bloku Fornala na Witczaku (3:7) zdenerwowany trener naszego zespołu bierze time out. Po przerwie kapitan katowiczan dwiema akcjami z rzędu odrobił część strat, a kiwka Fornala wylądowała na aucie (6:7). Na atak Ziobrowskiego po bloku i Kwasowskiego w środek boiska, odpowiadamy akcjami Kapelusa po prostej, Kohuta ze środka oraz blokiem Quirogi na Ziobrowskim i mamy remis po 9. As Vincicia znów dał rywalom dwa oczka przewagi (9:11). Po kilku błędach z obu stron, Kapelus atakiem z drugiej linii wyprowadził nasz zespół na prowadzenie (12:11). Wyrównał Kwasowski atakiem po bloku, potem Pietraszko efektownym gwoździem utrzymał oczko więcej na tablicy wyników (14:13). Sprytne zagranie Fornala i kiwka Vincicia z drugiej piłki ponownie dały prowadzenie Czarnym (14:15). Następnie widzieliśmy serię akcji „punkt za punkt”. Po naszej stronie kibice oklaskiwali blok Pietraszki, ataki Kohuta ze środka, Kapelusa po bloku rywali, Witczaka również po bloku w aut. Siatkarze z Radomia odpowiedzieli dwoma atakami Hubera ze środka oraz dwiema akcjami Ziobrowskiego ze skrzydła (18:19). Po błędach na zagrywce, Fornal przedarł się przez nasz blok (20:21). Witczak atakiem po prostej wyrównał wynik, a Quiroga wykorzystał bardzo ważną kontrę (22:21). Po time oucie dla gości, Fornal pomylił się w ataku trafiając piłką w aut, a Pietraszko posyłając asa (24:21) dał piłkę setową oraz drugą przerwę na żądanie dla trenera Prygla. A po pauzie, Paweł zaserwował jeszcze raz w boisko bez reakcji graczy gości (25:21) i wygrywamy bardzo ważną końcówkę tej partii.
Po dziesięciominutowej przerwie Ziobrowski otworzył wynik, a Witczak wyrównał atakiem przez blok rywali. Następnie Teremienko zablokował atak Quirogi na kontrze, a Ziobrowski był skuteczny ze skrzydła, później Argentyńczyk tym razem bez zarzutu (2:3). Skuteczne uderzenie Teremienki i blok Hubera na Kapelusie dały już wynik 2:5. Na atak Witczaka po prostej z trudnej piłki, goście odpowiedzieli szczęśliwą akcją na siatce Fornala (3:7), czyżby miał się powtórzyć scenariusz z poprzedniej partii? Quiroga atakiem z drugiej linii i Kapelus dobrze na kontrze, doprowadzili do odrobienia części strat (5:7). Słabszy fragment tego meczu i kilka błędów z obu stron plus dobry atak Kwasowskiego dały rezultat (7:11). Po pewnym ataku ze środka Pietraszki dopadł nas przestój w grze i goście odskakują z przewagą: Fornal zaatakował z drugiej piłki, Kwasowski posłał asa, Ziobrowski mocno ze skrzydła i Teremienko zaliczył jeszcze jednego asa (9:15). Wreszcie przełamuje niemoc w ataku Pietraszko akcją ze środka, Skuteczne akcje na przemian, Ziobrowskiego po bloku, Kapelusa po skosie, Hubera ze środka oraz Kohuta też ze środka plus jego blok na Vinciciu (13:18) i wynik ani drgnie. Kwasowski atakiem po skosie i Huber asem serwisowym dali gościom sporą przewagę (13:20). Kolejny blok katowiczan i Pietraszko zatrzymał Kwasowskiego, potem Ziobrowski trafił ze skrzydła, a Butryn powtórzył tę samą akcję co rywale (16:21). Kolejne dwa skuteczne ataki Butryna oraz kontra Kapelusa przedzielone tylko akcją Teremienki ze środka (20:23) dawały jeszcze cień nadziei na zamknięcie tego meczu w tym secie. Po akcji Hubera ze środka, pierwszą piłkę setową dla radomian wybronił Kapelus sprytną kiwką (21:24). Przy drugiej popełniamy błąd dotknięcia siatki i przegrywamy tego słabszego seta w naszym wykonaniu.
Czwarty set zaczął się od pewnego ataku Quirogi po skosie, na który odpowiedział Fornal akcją z drugiej linii. Witczak dobrze przez ręce radomian, Ziobrowski po naszym bloku, Quiroga sprytnie na siatce, jeszcze raz Ziobrowski trafia w boczną linię, Kapelus skutecznie po prostej, kiwka Vincicia i dobra kontra Ziobrowskiego (4:5), tak wyglądał zacięty początek tej partii. Po dwóch zepsutych zagrywkach, mieliśmy skuteczne zbicie na raty Kohuta ze środka, atak Kwasowskiego po naszym bloku (6:7). Po wideoweryfikacji sędziowie przyznali punkt po akcji Quirogi, a po kontrze Kapelusa wychodzimy znów na prowadzenie (8:7). Wyrównał Kwasowski zbiciem po prostej, a potem za sprawą dwóch akcji Witczaka, atak ze skrzydła i zbicie piłki przechodzącej (10:8) dały nam lekką przewagę. As Teremienki i atak Fornala po bloku w aut odwrócił szybko rezultat (10:11). Dobry atak ze środka Pietraszki i skuteczne zbicie Witczaka, przedzielone zostało blokiem Fornala na naszym kapitanie (13:13). Ciąg dalszy gry „punkt za punkt” i na skuteczne akcje Kapelusa po skosie, Kohuta ze środka i kiwki Quirogi, goście odpowiadają dwiema akcjami Kwasowskiego (tuż pod końcową linię i po naszym bloku) oraz zbiciem Teremienki ze środka (16:17). Po autowym ataku Quirogi trener Piotr Gruszka zmuszony został do wzięcia czasu. Po pauzie GieKSa ostro ruszyła do boju! Wpierw Pietraszko skończył dwa ataki ze środka, potem mieliśmy blok Witczaka, as Quirogi i jeszcze jeden blok Pietraszki tym razem na Ziobrowskim (21:18). Robert Prygiel próbuje ratować sytuację radomian wzięciem czasu, ale po nim Argentyńczyk zaserwował kolejne dwa asy serwisowe (23:18) doprowadzając do sporej przewagi i wielkiej radości na trybunach hali! Show Quirogi przerwał dopiero Ziobrowski zbiciem ze skrzydła, a Fornal na kontrze trafił piłką w aut (24:19), co dało nam piłkę meczową. Tę wykorzystał od razu Witczak z przechodzącej piłki (25:19) i kooooooniec meczu i kooooooniec pasma porażek GKS-u! Wreszcie!!!
6 stycznia (sobota) – hala Szopienice – Widzów 600
GKS Katowice – Cerrad Czarni Radom 3:1 (25:21, 25:21, 21:25, 25;19)
GKS: Fijałek (1), Witczak (16), Pietraszko (15), Kohut (6), Kapelus (14), Quiroga (16), Mariański (libero) oraz Komenda, Butryn (3), Krulicki, Sobański (1). Trener: Piotr Gruszka. MVP: Maciej Fijałek.
Czarni: Vincić (4), Ziobrowski (18), Teremienko (9), Huber (8), Żaliński (1), Kwasowski (13), Watten (libero) oraz Droszyński, Fornal (9). Trener: Robert Prygiel.
Przebieg meczu:
I: 5:3, 9:10, 15:14, 20:18, 25:21.
II: 2:5, 9:10, 14:15, 19:20, 25:21.
III: 2:5, 6:10, 9:15, 13:20, 21:25.
IV: 4:5, 10:8, 14:15, 20:18, 25:19.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Sędzią sobotniego meczu Górnik Zabrze – GKS Katowice będzie Szymon Marciniak z Płocka. Śląski Klasyk odbędzie się w sobotę o godzinie 20.15.
Arbitra przedstawiać nie trzeba, ale jednak to zrobimy. Nasz sędzia międzynarodowy ma CV tak bogate, że ciężko objąć wszystko. Według portalu 90minut.pl pierwsze udokumentowane spotkanie to mecz Pucharu Polski w 2006 roku pomiędzy Spartą Augustów i Mrągowią Mrągowo. Szybko piął się po szczeblach kariery i już w kolejnym sezonie prowadził trzy mecze ówczesnej drugiej ligi, czyli zaplecza ekstraklasy.
Uwaga! Wówczas – 5 kwietnia 2008 poprowadził jedyny w swojej karierze mecz GKS Katowice, było to spotkanie w Turku, w którym GKS Katowice zremisował z miejscowym Turem 1:1. Poniżej możecie zobaczyć bramki z tego meczu, nakręcone przez autora niniejszego artykułu. Gola dla GKS zdobył wówczas Krzysztof Kaliciak, a wyrównał dobrze nam znany, grający później w GieKSie – Filip Burkhardt.
W sezonie 2012/13 przyszedł debiut w europejskich pucharach, gdy w Lidze Europy sędziował mecz Lazio z Mariborem. Dwa lata później zadebiutował w Lidze Mistrzów spotkaniem Juventus – Malmo.
Wyliczanie wszystkich prowadzonych przez Marciniaka meczów byłoby dużym wyzwaniem. Spójrzmy po prostu na zbiorczą liczbę spotkań, które prowadził konkretnym europejskim drużynom na przestrzeni tych lat – głównie w Lidze Mistrzów, a także w minimalnym stopniu w Lidze Europy:
Inter Mediolan – 10
Real Madryt – 9
Atletico Madryt – 8
Liverpool, PSG – 7
Juventus, Barcelona, Milan – 6
Bayern, Manchester City, Tottenham, Lyon, Benfica – 4
Sevilla, Feyenoord, Napoli – 3
W mniejszej liczbie prowadził też mecze takich drużyn jak m.in. Lazio, Fiorentina, Manchester United, Roma, BVB, Ajax, Bayer Leverkusen, Lipsk, Atalanta, OM, FC Porto, Chelsea, Sporting, Galatasaray czy Arsenal. Dodajmy, że w zestawieniu nie są uwzględnione spotkaniach w ramach choćby Klubowych Mistrzostw Świata, gdzie dodatkowo dwukrotnie sędziował Realowi Madryt.
W 2013 sędziował swój pierwszy finał Pucharu Polski – pierwszy z dwóch meczów Śląska Wrocław z Legią Warszawa. Później jeszcze trzykrotnie prowadził mecz finałowy na Stadionie Narodowym.
W swojej europejskiej przygodzie był arbitrem kilku spotkań, które obrosły legendą. Na przykład w 2017 był rozjemcą pierwszego meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów, w którym PSG pokonało Barcelonę 4:0. Ten mecz był preludium do historii z rewanżu, gdzie Blaugrana po niesamowitej remontadzie zwyciężyła 6:1. Rok później w tej samej fazie na Marciniaka posypała się lawina krytyki po meczu Tottenham – Juventus (1:2), w którym nasz arbiter popełnił duże błędy. W 2023 roku sędziował w półfinale pogrom Realu Madryt przez Manchester City, kiedy podopieczni Pepa Guardioli wygrali 4:0. A w zeszłym sezonie niesamowite spotkania w 1/8 i 1/2 finału pomiędzy Atletico i Realem oraz Interem i Barceloną – w obu przypadkach były to rewanże. W derbach Madrytu arbiter miał absolutnie nietypową sytuację, gdy w konkursie jedenastek Julian Alvarez dwa razy dotknął piłkę – co dopiero – i to w wielkich kontrowersjach – wykazał VAR. Znowuż w pojedynku na Giuseppe Meazza widzieliśmy prawdziwy spektakl piłki. Gdy w 87. minucie Raphinia trafiał na 3:2 dla Barcelony, wydawało się, że jest pozamiatane. Wyrównał w doliczonym czasie Acerbi, a w dogrywce Nero-Azurri za sparwą Frattesiego przechyli szalę na swoją korzyść.
Szymon Marciniak od dekady prowadzi też mecze reprezentacji. Prowadził spotkania na Mistrzostwach Europy i Świata. W 2016 roku był rozjemcą meczów Hiszpania – Czechy, Islandia – Austria i Niemcy – Słowacja. Podczas Mundialu w Rosji sędziował spotkania Argentyna – Islandia i Niemcy – Szwecja z fenomenalnym trafieniem Kroosa w doliczonym czasie z rzutu wolnego. Na Mistrzostwach Świata w Katarze prowadził spotkania Francja – Dania i Argentyna – Australia, a na Euro 2024 Belgia – Rumunia i Szwajcaria – Włochy.
Na deser zostawiliśmy oczywiście największe sukcesy polskiego sędziego. Czyli sędziowane finały. Najpierw finał Klubowych Mistrzostw Świata 2024, w którym Manchester City pokonał Fliminense 4:0. City zapewniło sobie udział w turnieju poprzez wygranie Ligi Mistrzów w 2023 roku, który również prowadził polski sędzia – Anglicy pokonali Inter Mediolan 1:0 po golu Rodriego. No i nade wszystko mecz meczów, najważniejsze wydarzenie w czteroleciu światowej piłki, czyli finał Mistrzostw Świata 2022 w Katarze: Argentyna – Francja. Finał niebanalny, bo z dwoma golami Leo Messiego i hat-trickiem Kyliana Mbappe. Marciniak był świadkiem ukoronowania Leo Messiego jako najlepszego piłkarza w historii futbolu, zwieńczającego swoją piękną karierę tytułem Mistrza Świata.
Ma w swoim dorobku także prowadzone finały Cypru, Grecji i Albanii oraz Superpuchar Europy.
Przechodząc do spraw przyziemnych – w obecnym sezonie Marciniak prowadził cztery spotkania ekstraklasy, w których pokazał 16 żółtych kartek (średnio 4 na mecz) i ani jednej czerwonej. Podyktował jeden rzut karny – dla Pogoni w meczu z Arką.
Oficjalnie prowadził tylko jedno wspomniane spotkanie GKS Katowice, natomiast na uwagę zasługuje fakt, że Marciniak był gościem specjalnym i sędzią podczas turniejów Spodek Super Cup 2024 i 2025. W obecnym roku zrobił też rzecz niesamowitą – prowadząc mecz w Arabii Saudyjskiej wieczorem dzień przed turniejem, sobie tylko znanymi sposobami przemieścił się do Katowic, by w Spodku już być około godziny 15.00 zwartym i gotowym do pracy.
Będzie to pierwszy Klasyk Szymona Marciniaka, bo mimo wielu wybitnych spotkań, nie udało mu się jeszcze poprowadzić hiszpańskiego El Clasico pomiędzy Realem Madryt i Barceloną.
Po ostatnim meczu z Arką Gdynia, humory w Katowicach były bardzo dobre. GieKSa odbiła się od dna i w fantastycznym stylu pokonała gdynian. Piłkarze Rafała Góraka chcieli podtrzymać tę passę. Ten sam plan miał jednak Górnik Zabrze, który również efektownie odprawił z kwitkiem Pogoń Szczecin. Przy Roosevelta zapowiadało się naprawdę świetne widowisko, przy rekordowej – 28-tysięcznej – frekwencji.
W GieKSie nastąpiła jedna zmiana w porównaniu z meczem z Arką. Kontuzjowanego Alana Czerwińskiego zastąpił Lukas Klemenz, czyli bohater meczu z gdynianami. W składzie zabrzan ponownie zabrakło Lukasa Podolskiego (ale był już na ławce), mogliśmy natomiast obawiać się dynamicznych Ousmane Sowa i Tofeeka Ismaheela.
Początek meczu był wyrównany, ale drużyny nie stwarzały sobie sytuacji bramkowych, choć gdyby w 5. minucie Adam Zrelak dobrze przyjął piłkę wyszedłby sam na sam od połowy boiska z Łubikiem. W 11. minucie lekko uciekał Klemenzowi Tofeek Ismaheel, który wbiegł w pole karne i nawijał naszego obrońcę, ale Lukas ostatecznie zablokował ten strzał. W 19. minucie Kubicki bardzo dobrze obsłużył prostopadłym podaniem Ambrosa, który kąśliwie uderzał, ale Dawid Kudła bardzo dobrze obronił ten strzał. Pięć minut później w pole karne próbował wdzierał się Borja Galan, ale jego strzał został zamortyzowany. W pierwszych trzydziestu minutach nieco lepiej prezentował się Górnik i mógł to przypieczętować bramką, gdy fatalną stratę przed polem karnym zaliczył Kacper Łukasiak, ale po wygarnięciu piłki przez Kubickiego nie doszedł do niej Liseth. Niestety cofnięta gra GKS nie opłaciła się. Galan dał bardzo dużo miejsca w polu karnym rywalowi, a Ousmane Sow skrzętnie to wykorzystał, wycofując piłkę na 16. metr do Patrika Hellebranda, który pewnym strzałem pokonał Kudłę. W końcówce GKS miał kilka stałych fragmentów gry, ale w przeciwieństwie do meczu z Arką, tutaj nie było z tego żadnego zagrożenia.
Początek drugiej połowy mógł być fatalny. Klemenz wyprowadzał tak, że podał do przeciwnika, piłka zaraz poszła do niepilnowanego Janży, ten wycofał do Sowa, analogicznie jak ten zawodnik w pierwszej połowie, jednak Sow strzelił technicznie obok słupka. Po chwili, w zamieszaniu w polu karnym po wrzucie z autu Kowalczyka, ekwilibrystycznie do piłki próbował dopaść Kuusk, ale nic z tego nie wyszło. Po chwili i tak było 2:0. W 53. minucie piłkarze GKS zagrali niebywale statycznie w polu karnym. Dośrodkowywał Ambros, a kompletnie niepilnowany, choć wśród tłumu naszych (!) zawodników Liseth z bliska skierował piłkę do siatki. W 61. minucie znów rozmontowali naszą dziurawą obronę rywale, Janża znów mając lotnisko na skrzydle, popędził i wycofał po ziemi, a Sow tym razem strzelił niecelnie. Po chwili mieliśmy zmiany, weszli na boisko Aleksander Buksa i debiutujący w GKS Jesse Bosch. Trzy minuty później było po meczu, gdy doszło do absolutnie kuriozalnej sytuacji. Marten Kuusk zagrywał do Kudły. Problem w tym, że naszego bramkarza nie było w bramce i piłka wpadła do siatki ku rozpaczy estońskiego defensora. Kilka minut później swoją szansę miał Ismaheel, ale po dośrodkowaniu z prawej stroną i strzale zawodnika bardzo dobrze interweniował Kudła. W 81. minucie z dystansu uderzał wprowadzony na boisko Lukas Podolski, ale znów obronił bramkarz. W 88. minucie na strzał zdecydował się Kuusk, a piłka musnęła górną stronę poprzeczki. Po chwili była powtórka, uderzał z daleka Gruszkowski i również piłka otarła obramowanie, tym razem spojenie.
Wygląda na to, że GKS przegrał to spotkanie już przed meczem, ewentualnie w trakcie pierwszej połowy. Nie da się z Górnikiem Zabrze, grając tak asekuracyjnie, liczyć na cud i to, że rywale nie strzelą bramki. Dodatkowo po utracie bramki posypało się całkowicie wszystko i nie dość, że nadal nie mieliśmy nic z przodu, to jeszcze popełnialiśmy katastrofalne błędy z tyłu, a gospodarze skrzętnie to wykorzystali. Był to najsłabszy mecz GKS w tym sezonie. Nie chodzi o wynik. Sposób gry był nieprzystający ekstraklasowej drużynie.
23.08.2025, Zabrze
Górnik Zabrze – GKS Katowice 3:0 (1:0)
Bramki: Hellebrand (40), Liseth (53), Kuusk (64-s).
Górnik: Łubik – Kmet (70. Szcześniak), Janicki, Josema (76. Pingot), Janża, Kubicki, Hellebrand, Ambros (70. Podolski), Sow (69. Dzięgielewski), Liseth, Ismaheel (76. Lukoszek).
GKS: Kudła – Wasielewski, Klemenz, Jędrych, Kuusk, Galan (70. Gruszkowski) – Błąd (70. Łukowski), Kowalczyk, Łukasiak (61. Bosch), Nowak (78. Wędrychowski) – Zrelak (61. Buksa).
Żółte kartki: Nowak.
Sędzia: Szymon Marciniak (Płock).
Widzów: 28236 (w tym 4300 kibiców GieKSy).
Pamiętamy otwarcie Nowej Bukowej i spektakularnie wygrany mecz z Górnikiem Zabrze. Wtedy to katowiczanie przełamali złą passę z zabrskim rywalem i w doliczonym czasie gry po golu Filipa Szymczaka po raz pierwszy Arena Katowice odleciała w szale radości. Jednocześnie jak dotychczas był to najbardziej efektowny i spektakularny moment tego stadionu.
Teraz czeka nas kolejne starcie z Górnikiem, tym razem jednak przy Roosevelta. Z tym stadionem nie mamy dobrych wspomnień. Od czasu spadku z ekstraklasy 20 lat temu, katowiczanie trzy razy grali oficjalne mecze w Zabrzu. Wyniki to 0:2, 0:1 i 0:3. Najświeższym wspomnieniem jest mecz z zeszłego sezonu, który GKS gładko przegrał 0:3, tracąc gola już w czwartej minucie po uderzeniu Lukasa Podolskiego. To był jeden z niewielu pojedynków zeszłej jesieni, w którym katowiczanie nie wyglądali na równorzędnego rywala i to mimo tego, że Górnik wcale nie grał jakiegoś wybitnego spotkania. Tak, ekstraklasa nas „przywitała” w środku rundy z przytupem.
Na co stać teraz nasz zespół w jutrzejszych derbach – nie wiadomo. Nie wiadomo do końca, w jakiej formie jest ekipa Rafała Góraka, choć trzeba przyznać, że od początku meczu z Legią ta dyspozycja daje wrażenie, że rośnie. Rzeczywiście pierwsza połowa przy Łazienkowskiej była bardzo dobra, cały mecz niezły, a kolejne spotkania – z Arką Gdynia – było już bardzo dobre. Można więc mieć nadzieję, że po początkowym blackoucie, nasza ekipa w końcu się obudziła i wskoczyła na właściwe tory drużyny środka tabeli.
Problem w tym, że stajemy naprzeciw silnej w tym sezonie drużyny. Zespół Michala Gasparika najpierw wygrał z Lechią, a potem na wyjeździe z Piastem. Być może – patrząc na ten sezon – nie są to jakieś wielkie sukcesy, ale każdy punkt, a zwłaszcza komplet należy cenić. Potem była porażka w Poznaniu i niezasłużona przegrana u siebie z Termaliką. Górnik w tym meczu dominował, ale to goście okazali się lepsi o jedną bramkę. Za to w meczu z Pogonią było do pewnego momentu odwrotnie – to Portowcy cisnęli, cisnęli, ale piłka nie chciała wpaść do siatki. Wkrótce więc sprawy w swoje ręce wzięli zabrzanie i trzykrotnie pokonali bramkarza ze Szczecina.
Jakby więc nie patrzeć – obie ekipy wygrały ostatnie swoje mecze trzema bramkami i to nie z ligowymi leszczami. To znamionuje naprawdę świetne widowisko jutro.
Ciekawi jesteśmy zestawienia GKS na ten mecz. Lukas Klemenz zasłużył się dwiema bramkami – pytanie, czy Alan Czerwiński będzie zdolny do gry, a może znów na ławce zasiądzie Marten Kuusk? No i kwestia środka boiska ciągle jest otwarta. Nie wydaje się, żeby miejsca nie zachował Kacper Łukasiak, bo w końcu zagrał dobry mecz z Arką. Pytanie, co z Adrianem Błądem, czy trener będzie nadal konsekwentnie stawiał na niego czy może szansę dostanie kolejny aspirujący zawodnik. Co do ataku, to nie mamy wątpliwości – Adam Zrelak musi być i już.
Śląski Klasyk to również święto na trybunach. Znów do Zabrza przyjedzie kilkutysięczna armia kibiców GKS Katowice. Rok temu mieliśmy świetne widowisko właśnie na trybunach, trochę gorsze na boisku, przede wszystkim za sprawą GKS. Ale drugi raz z rzędu chyba tak nie będzie. Pięknie by było odczarować ten stadion i zapewnić sobie drugie zwycięstwo w sezonie. Tak jak rok temu w szóstej kolejce. Skazywany na pożarcie GKS wygrał wówczas z Mistrzem Polski – Jagiellonią Białystok.
Sobota wieczór, primetime, jupitery, dwadzieścia kilka tysięcy kibiców, dwie drużyny w gazie, Szymon Marciniak z gwizdkiem. Czego chcieć więcej?
Najnowsze komentarze