No i jesteśmy po środowej kolejce. GieKSa odpoczywała i nabierała sił, a pierwszoligowi rywale kosili się, jak należy. Na przykład taka Stal Mielec, która po porażce u siebie z Rakowem, była bliska przegranej – również na własnym boisku – z Miedzią.
A jednak, Stal dążyła do wyrównania i to się jej udało, w samej końcówce meczu. Możemy się spodziewać, że w spotkanie z liderem mielczanie włożyli sporo sił, zarówno fizycznych, jak i mentalnych, i w kontekście niecałych trzech dób do kolejnego spotkania, będzie to miało znaczenie.
Mimo wszystko ten dorobek jednego punktu w dwóch meczach (a zaledwie dwóch oczek w trzech ostatnich spotkaniach) jest dla Stali bardzo mizerny. Drużyna, która miała bić się o awans, z młodym i ambitnym trenerem Smółką, wygrali na początku mecze ze słabszymi przeciwnikami, ale teraz zaczęli się potykać.
Mimo wszystko ani na trochę nie może osłabić się mobilizacja piłkarzy i trenera GKS Katowice. Jednak ta Stal doprowadziła do wyrównania z Miedzią. To jest dobra jak na warunki pierwszoligowe drużyna i tylko głupiec stwierdziłby, że ta ekipa już się poddała. Katowiczanie z drugiej strony nie są natomiast jeszcze tak wybitni, żeby przed meczem dopisywać sobie trzy punkty.
Tym bardziej, że mimo spektakularnej wręcz efektywności, nadal są spore rezerwy w grze. GieKSa wygrywa mecze minimalnie, nie po pięknej i efektownej grze, a po dobrej defensywie i pojedynczych, ale kluczowych akcjach zawodników ofensywnych. Trochę szczęścia też katowiczanie mają – szczęścia, którego w ostatnich latach często brakowało.
Trudno wyrokować, jak może wyglądać sobotni mecz. Jest tyle składowych, które mogą mieć wpływ – począwszy od rachunku prawdopodobieństwa mówiącego o tym, że każda passa się kiedyś kończy, poprzez taktykę obraną na to spotkanie przez obie drużyny, na dyspozycji dnia kończąc. Czy Stal będzie chciała przyatakować czy się cofnie? Czy GKS będzie drużyną z drugiej połowy z Opola czy z pierwszej z meczu z Zagłębiem? Tego nie jesteśmy w stanie przewidzieć.
Faktem jest, że do tej pory runda układa się dla naszej drużyny w sposób wręcz wymarzony. Katowiczanie punktują maksymalnie, w każdej kolejce mamy potknięcia kilku rywali, łącznie ze środą, kiedy punkty potraciły Stal, Miedź i Chojniczanka. Tabela jednak nadal jest płaska, GieKSa nie grając spadła z drugiej na piąte miejsce. Pozytywne jest to, że do drugiego miejsca tracimy tylko jedno oczko, a nad nami są drużyny mające tyle samo meczów, co GKS (Chojniczanka), jeden więcej (Chrobry) i dwa więcej (Wigry).
Nad nami jest oczywiście jeszcze Miedź Legnica – lider. Z tą różnicą, że jeszcze wczoraj mieliśmy sytuację, że wyrównując zaległości moglibyśmy się zbliżyć na jeden punkt. Teraz sytuacja jest taka, że jeśli popunktujemy w zaległych meczach jest nawet szansa na lidera! Droga do tego oczywiście daleka, bo najpierw trzeba te mecze rozegrać i wygrać. Ale tworzy się nam droga do topu tabeli, droga, w której już naprawdę wszystko zależy tylko i wyłącznie od siebie samych.
Oprócz samego meczu ze Stalą będziemy drżeć o zawodników zagrożonych pauzą. Miejmy nadzieję, że nasi zawodnicy jakoś przetrwają bez żółtek i jeśli konieczna będzie pauza, to niech będzie po trzech najbliższych mega trudnych meczach – Stali, Chojniczance i Chrobrym.
Jak tu wytrwać do soboty? Jakoś musimy. GieKSa jest w dobrej formie, jest ekipą waleczną. Więc jeśli jeszcze mówimy o przerwaniu pass, to niech po prostu po słabszych meczach (a jednak wygranych), teraz przyjdzie wielki mecz!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Dotarła do nas smutna wiadomość o śmierci kibica GKS Katowice Grzegorza Sztukiewicza.
Grzegorz kibicował GieKSie „od zawsze” – jeździł na wyjazdy już w latach 90. Był także członkiem Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964”. Na kibicowskim forum wpisywał się jako NICKczemNICK, ale na trybunach był znany jako Sztukens.
Ostatnie pożegnanie będzie miało miejsce 4 września o godzinie 14:00 w Sanktuarium św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej – Gołonogu.
Rodzinie i bliskim składamy najszczersze kondolencje.
Po meczu GKS Katowice – Radomiak Radom wypowiedzieli się trenerzy obu drużyn – Rafał Górak i Joao Henriques. Poniżej spisane główne wypowiedzi szkoleniowców, a na dole zapis audio całej konferencji prasowej.
Joao Henriques (trener Radomiaka Radom):
Nie mam zbyt wiele do powiedzenia. GKS strzelił trzy bramki, my dwie. Tyle mam do powiedzenia. Nasi zawodnicy do bohaterowie w tym meczu. Będziemy walczyć dalej.
Rafał Górak (trener GKS Katowice):
Ważny moment dla nas, bo pierwsza przerwa na kadrę to taka pierwsza tercja tej rundy i mieliśmy świadomość, że musimy zdobywać punkty, aby nie zakopać się. Wiadomo, jeśli chodzi punkty nie zdarzyło się nic zjawiskowego. Mamy siódmy punkt i to jest dla nas cenna zdobycz, a dzisiejszy mecz był bardzo ważnym egzaminem piłkarskiego charakteru, piłkarskiej złości i udowodnienia samemu sobie, że tydzień później możemy być bardzo dobrze dysponowani i możemy zapomnieć, że coś nam nie wyszło. Bo sport ma to do siebie, że co tydzień nie będziesz idealny, świetny i taki, jak będziesz sobie życzył. Ważne jest, jak sportowiec z tego wychodzi.
Tu nie chodzi o to, że nam się udało cokolwiek, bo udać to się może jeden raz, ale jak wychodzimy i zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy w opałach – a byliśmy w nich także w tym meczu. Graliśmy bardzo energetyczną pierwszą połowę, mogliśmy strzelić więcej bramek, a schodziliśmy tylko z remisem. Ze świadomością, że straciliśmy dwie bramki, a sami mogliśmy strzelić dużo więcej. No ale jednak obawa jest, że dwie straciliśmy.
Siła ofensywna Radomiaka jest ogromna, ci chłopcy są indywidualnie bardzo dobrze wyszkoleni, są szybcy, dynamiczni, niekonwencjonalni. Bardzo trudno się przeciw nim gra. Zresztą kontratak na 1:0 pokazywał dużą klasę. Niesamowicie jestem dumny ze swoich piłkarzy, że w taki sposób narzucili swoje tempo gry, byli w pierwszej połowie drużyną, która dominowała, stworzyła wiele sytuacji bramkowych, oddała wiele strzałów, miała dużo dośrodkowań. To była gra na tak. Z tego się cieszę, bo od tego tutaj jesteśmy. W drugiej połowie przeciwnik po zmianach, wrócił Capita, Maurides, także ta ławka również była silna. Gra się wyrównała i była troszeczkę szarpana. Natomiast niesamowicie niosła nas publika, dzisiaj ten nasz „żółty kocioł” był niesamowity i serce się raduje, w jaki sposób to odtworzyliśmy, bo wiemy jaką drogę przeszliśmy i ile było emocji. Druga połowa była świetnym koncertem i kibice bardzo pomagali, a bramka Marcina była pięknym ukoronowaniem. Skończyło się naszym zwycięstwem i możemy być bardzo szczęśliwi. Co tu dużo mówić, jeżeli w taki sposób GKS będzie grał, to kibiców będzie jeszcze więcej i ten nasz stadion, który tak nam pomaga, będzie szczęśliwy.
Bardzo cenne punkty, ważny moment, trochę poczucia, że dobra teraz chwila na odpoczynek ale za chwilę zabieramy się do ciężkiej roboty, bo jedziemy do Gdańska i wiadomo, jak ważne to będzie dla nas spotkanie.
W przerwie reprezentacyjnej spotkały się drużyny GKS Katowice i Górnik Zabrze. Półtora tygodnia po ligowym Śląskim Klasyku, mogliśmy na Bukowej znów oglądać derbową rywalizację, tym razem w formie meczu kontrolnego.
W 10. minucie, po dośrodkowaniu z rzutu rożnego Łukowskiego, Arkadiusz Jędrych uderzał głową, ale nad poprzeczką. W 25. minucie GKS miał idealną okazję do zdobycia bramki. Znów po kornerze wykonywanym przez Łukowskiego, piłkę zgrywał Jaroszek, ta po rykoszecie leciała w kierunku bramki, gdzie na wślizgu jeszcze próbował ją wepchnąć do bramki Łukasiak, jednak obrońcy Górnika wybili piłkę z linii bramkowej. Po pół godziny pierwszą okazję miał Górnik – z około 17 metrów uderzał Chłań, ale czujny Rafał Strączek złapał piłkę. W 37. minucie do prostopadłej piłki z chaosu doszedł Eman Marković, który wyszedł sam na sam i płaskim strzałem pokonał Loskę. Chwilę później z kontrą ruszyli katowiczanie, Błąd i Rosołek mieli naprzeciw jednego obrońcę, Maciej zdecydował się na strzał, ale przeniósł piłkę nad poprzeczką. W 43. minucie ponownie Rosołek uderzał z dystansu, ale bez problemu dla Loski. Do przerwy GKS prowadził posiadając lekką przewagę. Górnik nie zagroził poważnie naszej bramce.
W przerwie trener dokonał kilku zmian w składzie. W 50. minucie po zwodzie uderzał na bramkę Wędrychowski, ale bramkarz bez problemu poradził sobie z tym strzałem. Chwilę później wdzierał się w pole karne Massimo, ale został powstrzymany. W 55. minucie znakomitą okazję miał Zahović, który dostał od Massimo piłkę i z centrum pola karnego uderzał na bramkę, jednak nasz golkiper świetnie interweniował. W 68. minucie Bród podał do Swatowskiego, ten uderzał kąśliwie, ale bramkarz wybił na róg. Po chwili korner wykonywał Rejczyk, a Jędrych uderzał głową, minimalnie niecelnie. W 74. minucie do wybitej przed pole karne piłki dopadł Chłań i strzelił mocno, ale świetnie interweniował nasz golkiper. Po chwili jednak było 1:1, gdy po rzucie rożnym najwyżej wyskoczył rekonwalescent Barbosa i mocnym strzałem głową doprowadził do wyrównania. W 82. minucie Galan uderzał z dystansu, ale prosto w ręce bramkarza. Trzy minuty przed końcem koronkową akcję przeprowadził… Klemenz z Buksą, a ten pierwszy po odegraniu znalazł się w idealnej sytuacji, jednak po nodze rywala strzelił nad poprzeczką. W 90. minucie katowiczanie przeprowadzili decydującą akcję. Galan podał do Swatowskiego, ten mocno wstrzelił, a na wślizgu Buksa strzelił zwycięską bramkę. Druga połowa była już bardziej wyrównana, a momentami Górnik osiągał lekką przewagę. Jednak to katowiczanie okazali się zwycięzcami i podobnie jak w ligowym klasyku na Nowej Bukowej, w samym końcu strzelili zwycięską bramkę.
3.09.2025 Katowice
GKS Katowice – Górnik Zabrze 2:1
Bramka: Marković (37), Buksa (90) – Barbosa (74)
GKS: (I połowa) Strączek – Rogala, Jędrych, Paluszek (8. Jaroszek), Wasielewski, Łukowski – Błąd Bosch, Łukasiak, Marković – Rosołek.
(II połowa) Strączek – Bród, Klemenz, Jędrych, Rogala (60. Trepka), Łukowski (60. Galan) – Wędrychowski, Bosch (60. Milewski), Marković, Rejczyk, – Buksa
Górnik: (wyjściowy skład): Loska – Olkowski, Szcześniak, Pingot, Lukoszek, Chłań, Donio, Goh, Dzięgielewski, Zahović, Massimo. Grali także: Podolski, Tsirogotis, Barbosa.
mariusz
12 kwietnia 2018 at 14:06
wszystko pieknie tylko pytam sie co z naszym stadionem
Irishman
13 kwietnia 2018 at 09:27
Co do kartek…
Prędzej czy później przyjdzie czas na dublerów. Nie da się grać na maksa do końca ligi jednym składem. Tego zawodnicy po prostu nie wytrzymają. Dlatego bardzo liczę na zmienników, którzy mogą podtrzymać passę w razie czego.