12. kolejka ligowych zmagań w bezpośrednim zapleczu ekstraklasy rozpoczęła się już w środę w Grudziądzu, gdzie miejscowa Olimpia pokonała 3:1 Okocimskiego Brzesko. Tym samym podopieczni Tomasza Kafarskiego umocnili się na drugim miejscu w tabeli i na tą chwilę mają tyle samo punktów, co lider z Bełchatowa. Liga, jak wiemy jest całkowicie nieprzewidywalna i na razie nie widać nikogo, kogo można by uznać godnym awansu. Kandydatów jest kilku tylko, że za pięć tygodni może się okazać, że ktoś z czołówki przegra trzy razy, a dajmy na to Miedź Legnica będzie kontynuować zwycięską passę i tabela się wywróci do góry nogami. Krótko mówiąc w tym sezonie awans może być dziełem przypadku czy też fury szczęścia.
Tylko trzy mecze rozegrane zostaną w sobotę, a aż pięć w niedzielę. O meczu Chojniczanki z GieKSą możecie poczytać w innych artykułach na naszej stronie, beniaminek to solidny zespół, jednak my liczymy na pierwsze wyjazdowe zwycięstwo. Bardzo ciekawie zapowiada się potyczka Puszczy Niepołomice z Miedzią Legnica, bo oba te zespoły w ostatnich kolejkach pokazały się z dobrej strony. Puszcza gra otwartą piłkę i absolutnie nie myśli tylko o obronie własnej bramki, Miedzianka po dwóch zwycięstwach z rzędu pragnie kontynuować marsz w górę tabeli wierząc, że jeszcze nie wszystko stracone w kwestii awansu. GKS Bełchatów podejmie ROW Rybnik i będzie faworytem w tym meczu. Pamiętać należy, jednak o tym, iż podopieczni trenera Wieczorka wielokrotnie w tych rozgrywkach skazywani byli na pożarcie, a potrafili urywać punkty faworytom. ROW na pewno tanio skóry nie sprzeda, co nie zmienia faktu, że GKS będzie faworytem, tym bardziej, że Mak znów zaczął strzelać.
Niedzielne mecze rozpoczną małe derby Małopolski, czyli starcie Termaliki Nieciecza z Sandecją Nowy Sącz. Mimo bardzo przeciętnej dyspozycji gospodarzy, uznawani są oni za faworytów tej potyczki. Sączersi grają w kratkę, jednak tak można powiedzieć o połowie tej ligi. Stomil Olsztyn na swoim zaczarowanym stadionie podejmie Flotę Świnoujście. Trenerem dumy Warmii i Mazur nie jest już Zbigniew Kaczmarek, a jego obowiązki przejął drugi trener Andrzej Łopatko. Ponadto nowym zawodnikiem Olsztynian został Japończyk Yasuhiro Kato. Trzeba przyznać, że w Polsce zapanowała prawdziwa moda na piłkarzy, ale również sędziów z kraju kwitnącej wiśni. Taki KATO chyba lepiej pasowałby do naszej GieKSy KATOwice? W każdym razie mecz zapowiada się bardzo wyrównanie, a czy Stomil w końcu wygra u siebie? Łatwo nie będzie, bo Flota to typowy zespół środka tabeli, który punktuje częściej niż Stomil, a już szczególnie ten domowy Stomil. Ciężki mecz w Ząbkach czeka podopiecznych trenera Sikory, bo w starciu z Dolcanem Arka faworytem nie będzie. Z kolei w razie kolejnej porażki Arkowców cierpliwość działaczy, co do trenera może się wyczerpać. Arka miała straszyć najlepszych w tej lidze, a za chwile może znaleźć się w strefie spadkowej. Dolcan wciąż utrzymuje się w absolutnym topie pierwszej ligi, ale jego forma ostatnio pozostawia pewien niedosyt. Starcie tych zespołów zapowiada się niezwykle emocjonująco, a dla Arki jest to spotkanie wręcz kluczowe. W Jaworznie tyski GKS Jana Żurka podejmie najmocniejszego z beniaminków płocką Wisłę. Nie wiele mądrego da się napisać o tym spotkaniu. GKS jest w dość poważnym dołku i zamyka ligową stawkę, natomiast Wisła stara się mocno akcentować swój powrót na zaplecze ekstraklasy i powoli nosi się z zamiarem ataku na ekstraklasę. Kolejkę zamknie spotkanie Kolejarza Stróże z Górnikiem Łęczna. Ciekawostkę stanowi fakt, że Górnik stracił znakomitą dyspozycję po tym, jak przełożono mu mecz w Gdyni, podobnie Arka. W Stróżach gra się ciężko, wszystkim. Jest rzeczą zastanawiającą, kiedy PZPN wreszcie nakaże Kolejarzowi zrobić coś z tą koszmarną płytą. Mecz naszym zdaniem na remis, zobaczymy, kto wykorzysta moment, kiedy będzie miał z górki…
12. kolejka
Olimpia Grudziądz – Okocimski Brzesko 3:1
Chojniczanka Chojnice – GKS Katowice
Puszcza Niepołomice – Miedź Legnica
GKS Bełchatów – ROW Rybnik
Termalica Nieciecza – Sandecja Nowy Sącz
Stomil Olsztyn – Flota Świnoujście
Dolcan Ząbki – Arka Gdynia
GKS Tychy – Wisła Płock
Kolejarz Stróże – Górnik Łęczna
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
Najnowsze komentarze