Felietony Piłka nożna
Co wybierasz?
Siedzieliśmy w Media Roomie już ponad pół godziny i nie mogliśmy się doczekać rozpoczęcia konferencji prasowej. Trwało to i trwało, dłużyło i dłużyło. I coś było w słowach trenera Rafała Góraka, że miał dzięki temu trochę czasu, by ochłonąć po końcowym gwizdku. Jak my wszyscy – bo GKS przegrał mecz, którego przegrać nie powinien, a wręcz bardziej miarodajne byłyby trzy punkty dla naszego zespołu.
GieKSa od początku spotkania nadawała ton grze i była lepsza od Zagłębia. Mieliśmy swoje akcje, szybkie, dynamiczne, od pierwszego gwizdka pojawiały się okazje bramkowe. Może nie były to setki, ale nie były to też pół-sytuacje – oglądaliśmy po prostu niezłe szanse na zdobycie bramki. Lubinianie raczej nie potrafili się odgryźć, ale wyjątki były i przed przerwą mieli swoje dwie dobre okazje. Do około siedemdziesiątej minuty nic nie zapowiadało, że GKS może wrócić do Katowic na tarczy. Od tego momentu gra się jednak pogorszyła, Zagłębie poprawiło swoją dyspozycję i w efekcie gospodarze zdobyli punkty, których tak bardzo potrzebowali.
Piłka nożna to gra pisząca niesamowite historie. Dzień przed meczem przypominałem sobie spotkanie z poprzedniego sezonu GKS z Arką przy Bukowej i niewykorzystanego karnego Huberta Adamczyka. Nawet nie wiedziałem, że faulowanym zawodnikiem w tamtym momencie był Sebastian Milewski. I przyznam się, że jakoś tak na szybko oglądałem kadrę Zagłębia, że nie odnotowałem, iż Adamczyk właśnie do tego klubu trafił – zorientowałem się dopiero w trakcie meczu. I tak – piłkarz, który jeszcze w tym sezonie zagrał w barwach Arki ze Stalą Rzeszów, teraz zadebiutował, wchodząc na boisko w 83. minucie i po kilku kolejnych strzelił zwycięskiego gola i niejako pomścił osobiście poprzedni sezon.
GieKSa zagrała naprawdę dobry mecz. Zespół grał ofensywnie, dominował, czyli pokazywał to, co powoli widzimy jako regułę w tym sezonie. Widać było też dużą dynamikę, szybkość i agresję w grze. Dobrze wyprowadzaliśmy piłkę, czego przykładem może być kapitalne przeniesienie gry od rzutu od bramki pod pole karne przeciwnika w 23. minucie (odpalcie sobie mecz na jakimś playerze i zobaczcie tę sytuację – naprawdę warto). To nie było bezsensowne i nic niedające granie Jagiellonii przy Bukowej, tylko krótka gra od bramki, ale z szybkim celem dostarczenia piłki do ofensywnych zawodników.
Zwróciło uwagę też rozgrywanie wrzutów z autów – widać, że są to wypracowane schematy, czyli gdzieś długi wrzut na krótki słupek, tam zgranie np. Jędrycha i już pojawia się sytuacja strzelecka.
No ale właśnie – wielkim mankamentem w tym meczu była jakość strzałów. Katowiczanie naprawdę kilka razy znaleźli się w świetnych pozycjach, jak na przykład Klemenz czy Zrelak, ale coś tam nie grało, zawodnikom brakowało precyzji, ale przede wszystkim siły tych uderzeń. Zdecydowanie należy popracować nad wykończeniem.
Poza tym jednak Adam Zrelak prezentował się bardzo dobrze, takiego dzika potrzebowaliśmy, jest silny, zaangażowany i dobry technicznie. Jak ktoś sobie wywalczył żelazne miejsce w podstawowym składzie to na pewno on. Oczywiście powiedzieć też trzeba o Mateuszu Kowalczyku, któremu powołanie od selekcjonera Michała Probierza najwyraźniej jeszcze dodało pewności siebie, bo znów grał na wysokim poziomie.
Słowo o Marcinie Wasielewskim, bo to, co zrobił ten zawodnik w poprzedniej kolejce i wczoraj, zasługuje na miano interwencji kolejki. Z Jagiellonią ten rzut i zasłonięcie w powietrzu bramki całym ciałem było niesamowite. A teraz po kontrze rywali wynikającej z fatalnie wykonanego rzutu wolnego przez Galana, szybka kalkulacja w doliczonym czasie i sprint do linii bramkowej zapobiegł utracie gola. Obie interwencje były iście spektakularne.
Wśród kibiców pojawiają się opinie, które rozpatrują ten mecz wyłącznie w kategoriach (nie)zdobyczy punktowej. Każdego z nas boli to, że przegraliśmy to spotkanie. Oczywiście najlepiej byłoby grać świetnie i wygrywać, natomiast często w piłce pojawia się przecież dylemat: ładnie przegrać vs brzydko wygrać. Ja bym to jednak zmodyfikował i nie rozpatrywał w kontekście „piękna”, tylko po prostu jakości gry. Czy lepiej jest wygrywać po słabych meczach czy przegrywać po dobrych? Pewnie wszystko zależy od miejsca, w którym znajduje się dana drużyna/klub. Po niemal dwóch dekadach poza Ekstraklasą naprawdę nie interesowała nas właśnie ta „piękna gra” i inne takie rzeczy. Byliśmy już tak sfrustrowani, że liczył się tylko i li tylko rezultat. Wynik, który miał dać awans.
Teraz sytuacja jest jednak inna. Wskoczyliśmy w inny wymiar, w którym dopiero się kształtujemy. I choć punktować musimy, to – po pierwsze wiadomo, że nie będziemy tego robić w każdym meczu, po drugie – skoro tak, to jednak naprawdę zależy mi na dobrej i rozwojowej postawie drużyny.
I już konkretnie do meczu z Zagłębiem.
Czy wolałbym, żeby GieKSa grała bojaźliwie, wycofana, gospodarze nas tłamsili, ale cufalem wyszła jedna kontra i strzelilibyśmy gola dającego zwycięstwo?
Czy właśnie widzieć taką postawę jak wczoraj i jednak trochę pechową porażkę?
Może się paru kibicom narażę, ale wolę to drugie. Patrzę długofalowo i dla mnie ważniejsze niż zdobywanie punktów fuksem jest to, żebym widział, że zespół po prostu jest mocny, nie pęka i na swoich zasadach – jak powiedział trener – prowadzi mecz. Bo to właśnie daje nadzieję na przyszłość, choć czasem trzeba przełknąć gorycz porażki. A wy co wolicie? Jak mawiał mediospołecznościowy klasyk – dajcie znać w komentarzu 😉
Na koniec z takich „smaczków”, choć o gorzkim smaku przytoczę małe zestawienie dwóch ostatnich meczów GieKSy w Lubinie:
28.09.2014 Zagłębie Lubin – GKS Katowice 1:0 gol w 88. minucie
31.08.2024 Zagłębie Lubin – GKS Katowice 1:0 gol w 87. minucie
I choćby porównując te dwa mecze rozegrane na przestrzeni niemal 10 lat, mogę powiedzieć, że ten pierwszy to było modlenie się o dotrwanie do końca przy bezbramkowym remisie. Wczoraj to Zagłębie mogło się przez większość meczu modlić, by nie stracić bramki. Znacząca różnica.
Dla mnie osobiście był to też powrót na wyjazdowy szlak z redakcją. Dobrze było znów poczuć ten klimat pracy przy meczu, drogi, dobrej atmosfery i piłkarskich emocji. Po udzielaniu się na GieKSie od 19 lat, w końcu mogłem pojawić się na prasówce w tej mojej „Lidze Mistrzów”. Zawsze o tym marzyłem.
W 20. kolejce THL nasza drużyna wyruszyła do Tychów żeby zmierzyć się z miejscowym GKS-em.
Pierwszą tercję rozpoczęliśmy od szarpanej gry w tercji neutralnej. Dopiero w 4. minucie strzał na bramkę Fucika zdołał oddać Wronka, ale jego uderzenie nie sprawiło problemów bramkarzowi gospodarzy. W 7. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie pierwszej odsłony nasza drużyna stanęła przed szansą wyrównania wyniku za sprawą liczebnej przewagi. Pomimo oddania kilku groźnych strzałów, to żaden z naszych zawodników nie zdołał pokonać Fucika. W 19. minucie fantastyczną interwencją popisał się Eliasson ratując nas przed utratą drugiej bramki. Chwilę przed syreną kończącą pierwszą tercję Eliasson ponownie zachował czujność i pewnie obronił kolejne strzały gospodarzy.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od zdecydowanego ataku na bramkę Fucika, blisko zdobycia bramki był Wronka i Varttinen. W 24. minucie gospodarze zdobyli drugą bramkę, wykorzystując liczebną przewagę. Kilkanaście sekund później gospodarze ponownie podwyższyli. W 25. minucie nastąpiła zmiana bramkarza w naszej drużynie. W 28. minucie czwartą bramkę dla drużyny gospodarzy zdobył Drabik, wykorzystując bierną postawę naszych obrońców. W 33. minucie w sytuacji sam na sam z Fucikiem znalazł się Dupuy, ale jego strzał był za lekki, by pokonać bramkarza gospodarzy. Na sam koniec drugiej odsłony gospodarze po raz piąty wbili krążek do naszej bramki.
Trzecią odsłonę rozpoczęliśmy od kilku strzałów na bramkę Fucika. Jednak to gospodarze ponownie znaleźli drogę do naszej bramki, zdobywając szóstą bramkę w tym meczu. Minutę później po raz siódmy do bramki trafił Viinikainen. Na sam koniec meczu bramkę honorową dla naszej drużyny zdobył Jonasz Hofman.
GKS Tychy – GKS Katowice 7:1 (1:0, 4:0, 2:1)
1:0 Filip Komorski (Valtteri Kakkonen, Rafał Drabik) 06:16
2:0 Alan Łyszczarczyk (Rasmus Hejlanko, Valtteri Kakkonen) 23:23, 5/4
3:0 Mark Viitianen (Dominik Paś) 24:18
4:0 Rafał Drabik (Szymon Kucharski, Mateusz Bryk) 27:48
5:0 Mateusz Gościński (Hannu Kuru, Olli Kaskinen) 38:56
6:0 Hannu Kuru (Juuso Walli, Bartłomiej Pociecha) 45:23
7:0 Olli-Petteri Viinikainen (Alan Łyszczarczyk, Rasmus Hejlanko) 47:54
7:1 Jonasz Hofman
GKS Tychy: Fucik, Lewartowski – Viinikainen, Bryk, Łyszczarczyk, Komorski, Knuutinen – Kaskinen, Kakkonen, Jeziorski, Kuru, Heljanko- Walli, Pociecha, Karkkanen, Paś, Viitanen – Bizacki, Ubowski, Drabik, Kucharski, Gościński.
GKS Katowice: Eliasson, Kieler – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Anderson, Monto, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jo. – Chodor, Dawid, Hofman Ja.
Zapraszamy do drugiej fotorelacji z wczorajszego wieczoru. GieKSa przegrała z Piastem Gliwice 1:3.
Trójkolorowe w chłodną i ponurą sobotę wygrały, po równie ponurym meczu, z Rekordem Bielsko-Biała 2:0 i awansowały do 1/8 Pucharu Polski.
Przed spotkaniem Karolina Koch odebrała pamiątkowe zdjęcie z rąk prezesa Sławomira Witka za pokonanie bariery 100 występów w roli trenerki naszej drużyny. Gratulujemy i jeszcze raz dziękujemy za wszystkie dotychczasowe sukcesy! Warto także wspomnieć, że kilka dni przed spotkaniem, swój kontrakt o trzy lata przedłużyła Nicola Brzęczek.
W 2. minucie Marcjanna Zawadzka musiała uznać wyższość Roksany Gulec, która wymanewrowała ją w pole i oddała strzał w kierunku dalszego słupka. Oliwia Macała niewiele mogłaby w tej sytuacji zrobić, gdyby po rykoszecie futbolówka nie zmieniła swojej trajektorii na górną część poprzeczki. Po trzecim rzucie rożnym dopiero udało się oddać rekordzistkom strzał, natomiast Agnieszka Glinka była bardzo daleka od trafienia choćby w okolice bramki. W 7. minucie niemal wyczyn Lukasa Klemenza z meczu z Piastem powtórzyła Patrycja Kozarzewska, na szczęście nie udało jej się aż tak dokładnie przymierzyć w kierunku swojej bramki. Pierwszą klarowną akcję dla GieKSy wykreowała Jagoda Cyraniak dalekim podaniem do Julii Włodarczyk, skrzydłowa po wymagającym sprincie zgrała do otoczonej przez rywalki Aleksandry Nieciąg i skończyło się na wymuszonej stracie. Kolejne minuty upłynęły obu drużynom w środku pola, mnóstwo było przepychanek i przerw w grze. W 26. minucie groźny strzał z pierwszej piłki oddała Patrycja Kozarzewska, a poprzedzone to było tradycyjnym pokazem zdolności dryblerskich Klaudii Maciążki na prawej flance i kąśliwą centrą Katarzyny Nowak. Kolejny kwadrans czekaliśmy na ciekawszą akcję, skonstruowaną bardzo nietypowo: Patricia Hmirova z poziomu murawy walczyła o piłkę, ostatecznie zagrywając ją na lewe skrzydło. Finalnie na prawej flance strzał oddała Dżesika Jaszek, choć znacząco przesadziła z siłą tego uderzenia. W 43. minucie doskonałe podanie Jagody Cyraniak za linię obrony zmarnowała Klaudia Maciążka złym przyjęciem, choć nie była to też łatwa piłka. Na zakończenie połowy obrończyni jeszcze sama spróbowała szczęścia z dystansu, jednak tego szczęścia jej nieco zabrakło.
Z przytupem drugą część gry rozpoczęła Julia Włodarczyk, jej centra była o milimetry od dotarcia do dobrze ustawionej Aleksandry Nieciąg. W 52. minucie wynik starcia otworzyła Nicola Brzęczek po dośrodkowaniu Klaudii Maciążki. Dobrą pracę na obrończyniach wykonała Dżesika Jaszek, a wcześniej na obieg z Maciążką zagrała Patricia Hmirova. Kilka centymetrów od podwyższenia wyniku był duet wpisany już do protokołu meczowego, choć tym razem w odwróconych rolach: Włodarczyk wypuściła skrzydłem Brzęczek, ta zgrała na środek do Maciążki i piłka zatrzymała się na linii bramkowej po rykoszecie. Bliźniaczą akcję w 58. minucie, z pominięciem zgrania do środka, finalizowała sama Nicola Brzeczek, jednak zbyt długim prowadzeniem zmusiła się do sytuacyjnego i bardzo nieudanego strzału. W 63. minucie Dżesika Jaszek z Maciążką doskonale zagrały na jeden kontakt, ostatecznie jednak znów defensywa Rekordzistek zdołała zablokować zarówno dośrodkowanie Nieciąg, jak i strzał Włodarczyk. W 68. minucie doskonałe sytuacje miały Nicola Brzęczek oraz Aleksandra Nieciąg, jednak miały sporo pecha przy swoich próbach i nadal utrzymywał się wynik 1:0. W 74. minucie Klaudia Maciążka zeszła do środka boiska i choć jej podanie zostało zablokowane, to Dżesika Jaszek zdołała odzyskać posiadanie już w polu karnym i precyzyjnym strzałem przy słupku podwyższyła na 2:0. Wahadłowa powinna mieć na swoim koncie także asystę już chwilę później, jednak w zupełnie niezrozumiały sposób podała za plecy wszystkich swoich koleżanek spod linii końcowej. W 83. minucie jej podanie zakończyło się podobnym skutkiem, choć tym razem Hmirova zdołała zebrać wybitą piłkę i oddać strzał pełen fantazji. Dwie minuty później kolejną bramkę powinna mieć na swoim koncie Brzęczek, aż sama złapała się za głowę. Santa Vuskane udanie zastosowała skok pressingowy i wycofała do Włodarczyk, która przytomnie odnalazła wybiegającą w korytarz napastniczkę, a ta przelobowała golkiperkę, nie trafiając jednocześnie w szerokość bramki. W doliczonym czasie gry skrzydłowa zrozumiała gest Vuskane i posłała mocną piłkę za linię obrony, jednak te zamiary odgadnęła także Kinga Ptaszek i zatrzymała futbolówkę tuż przed głową Łotyszki.
GieKSa wygrała 2:0 i awansowała do 1/8 Pucharu Polski.
GKS Katowice – Rekord Bielsko-Biała 2:0 (0:0)
Bramki: Brzęczek (52), Jaszek (75).
GKS Katowice: Macała – Nowak, Zawadzka, Cyraniak – Dżesika Jaszek, Kozarzewska (82. Kalaberova), Hmirova, Włodarczyk – Maciążka, Nieciąg (77. Vuskane), Brzęczek (90. Langosz).
Rekord Bielsko-Biała: Ptaszek – Glinka, Dereń, Jendrzejczyk (82. Krysman), Niesłańczyk, Zgoda (67. Dębińska), Sowa, Janku, Gulec (67. Sikora), Katarzyna Jaszek (73. Conceicao), Bednarek (67. Długokęcka).
Kartki: Kozarzewska, Włodarczyk – Sowa.
Piłka nożna2 godziny temu
Goście wygrają wszystko?
Piłka nożna5 godzin temu
Jaga: można połączyć Ekstraklasę i Ligę Konferencji?
Felietony7 godzin temu
Drugi egzamin dojrzałości
Piłka nożna10 godzin temu
Zapowiedź: Jagiellonia Białystok – GKS Katowice
Hokej10 godzin temu
Max von Ogon
2 września 2024 at 09:24
Nie ma o czym gadać.
Taka gra Gieksy zachęca do kibicowania.
Widać jakość gry i w przyszłości będą tego efekty.
Chyba każdy ma dość gry pt. „bij a leć”.
Jestem za.
Pozdrawiam
xyzgks
5 września 2024 at 22:31
jak po świetnej grze przegrają 3 mecze z rzędu po 1:0 to zmienicie zdanie