Dołącz do nas

Piłka nożna

[KONFERENCJA] Dudek i Mandrysz o meczu

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Po meczu Zagłębia Sosnowiec z GKS Katowice odbyła się konferencja prasowa, podczas której wypowiedzieli się trenerzy obu klubów – Dariusz Dudek i Piotr Mandrysz.

Piotr Mandrysz (trener GKS Katowie):
Przegraliśmy wysoko 0:3, chociaż wynik nie odzwierciedla tego, co działo się na boisku. Pierwsza bramka stracona po stałym fragmencie gry, w okolicznościach nie do końca jasnych. To spowodowało, że przeciwnik dostał wiatru w żagle. Druga bramka – karny – jeśli zawodnik rywali strzela z bliskiej odległości, a zawodnik broniący ma ręce przy ciele – to takich karnych się nie odgwizduje. Tak to przynajmniej wyglądało w telewizji, takie informacje mamy.Przy 2:0 był karny dla nas, ewidentny na Cerimagiću i niestety wpłynęło to na następną akcję, w której sfrustrowany tym Kamiński sfaulował przeciwnika i dostał drugą żółtą kartkę, w konsekwencji kończyliśmy w dziesiątkę i przeciwnik nas dobił. Nie jesteśmy zadowoleni z tego, trzeba z tym żyć, chociaż szkoda, że głównym aktorem tego spotkania nie byli dzisiaj piłkarze.

Dariusz Dudek (trener Zagłębia Sosnowiec):
Nie chciałbym za dużo mówić o meczu, każdy kto był na trybunach widział, jak wyglądała nasza gra, jak graliśmy w piłkę. Bardzo się z tego cieszę i dziękuję zawodnikom za zaangażowanie. Dla mnie i dla klubu najważniejsi są kibice i chciałbym im podziękować za to, że byli dzisiaj z nami. Jesteśmy trochę na zakręcie, ale z każdych problemów można wyjść i wspólnie tą drogą przynajmniej ja chciałbym podążać. Dziękuję za doping przez 90 minut. Mam nadzieję, że będą z nami, nie tylko, gdy będzie wygrywali. Chcemy oddawać 100% serca na boisku.

Pytania redakcji GieKSa.pl do trenera Mandrysza:

Pana komentarz do meczu, który opiera się do wyliczania sytuacji, które miały bądź nie miały miejsca jest trochę zaciemnianiem obrazu. Po dwóch tygodniach treningów rozegraliśmy dwa słabe mecze, na poprzedniej konferencji pan wymieniał sytuacje bramkowe, ale jeśli chodzi o atak pozycyjny, grę jako taką, to wygląda to fatalnie. Nie przypominam sobie, aby GKS w ostatnich latach grał tak słabo, był tak beznamiętną ekipą. To naprawdę z boku wygląda, jakby oni nie mieli ambicji. Grają wolno, schematycznie, w tej grze nie ma w ogóle kreatywności, ani szybkości. Czy to ci piłkarze są tacy słabi czy po prostu coś naprawdę jest z mentalnością, że im się nie chce wysilić bardziej?

Nie zarzuciłbym moim piłkarzom, że nie walczyli i nie starali się, bo to by było przekłamanie. Mogę się zgodzić, że nasza gra powinna wyglądać lepiej, że powinniśmy stwarzać więcej sytuacji. Muszę też powiedzieć, że borykamy się z określonymi problemami. Absencja takiego piłkarza, jak Tomek Foszmańczyk, który w poprzednim sezonie był chyba najbardziej kreatywnym zawodnikiem zespołu Katowic, to nie pozostaje bez wpływu na naszą grę. W tej chwili nie mogę z niego korzystać, a osoby, które próbują go zastąpić, czynią to z różnym skutkiem.

Drugie pytanie dotyczy Damiana Garbacika, dostaliśmy suchy komunikat, że decyzją zarządu został on przesunięty do drużyny juniorów.

To jest prawda. To nie była moja decyzja, ja byłem jej przeciwny. Uważam, że karą dla zawodnika za ewentualny błąd jest niegranie w następnym spotkaniu. Natomiast nie powinno się karać zawodnika w ten sposób, bo to nie pomaga mu wyjść z tej sytuacji.

Czyli argumentacja była taka, że to za ten błąd?

Miałem spotkanie z zarządem, pytano mnie o moje zdanie w tej kwestii, wyartykułowałem je i jest ono znane wszystkim w klubie, także piłkarzom.

Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:

a/ przelew na konto bankowe:

SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533

b/ wpłatę na PayPal:

E-mail: [email protected]

c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.

Dziękujemy!

11 komentarzy
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie prawo do ich cenzurowania lub usuwania.

11 komentarzy

  1. Avatar photo

    Mecza

    13 września 2017 at 21:56

    Trenerze mamy więcej punktów niż na to zasługujemy grą, żenada a Pan wylicza jakieś pseudo sytuacje. Nie wypracowaliśmy żadnej sytuacji a to co było wynikało z bałaganu na boisku.

  2. Avatar photo

    ROMANPOLSKA

    13 września 2017 at 21:59

    sto procent racji

  3. Avatar photo

    Berol

    13 września 2017 at 22:31

    zakładam ze dzis nawet na to patrzac gdzies te chłopy grały cos kiedys potrafili zanim do naszego kurwidołka trafili az taka amnezja ich ogarneła ? da sie bardziej zdupic czy to science fiction ? skurwione wszystko tak ze nawet w zyciu bym nie przypuscił ze da sie tak skurwic miazga total mistrzostwo dali rade ….

  4. Avatar photo

    Rafał

    14 września 2017 at 00:20

    Zrezygnował Cygan to i pan powinien Panie MANDRYSZ, bo nic nie umiesz i nie potrafisz tego zespołu ułożyć. WON MI Z TOND!!!!! REZYGNACJE SKŁADAJ JUŻ TEGO WSZYSCY CHCEMY i NIE CZEKAMY. Przyjdzie inny trener i może coś skleci z tych których pan nie umie nic zrobić.

  5. Avatar photo

    Ksawery

    14 września 2017 at 07:27

    Mandrysz miej jaja! 8 meczów 2 wygrane, kończ to!

  6. Avatar photo

    WIERNY

    14 września 2017 at 07:42

    Dla kogo ten portal jest skoro tak się boicie krytyki??? Piszą komentarze ludzie którym zależy na dobru Gieksy tymczasem stronę prowadzą kolesie ciamajdy i blokują komentarze.

  7. Avatar photo

    Ksawery

    14 września 2017 at 07:49

    @WIERNY – no niestety tak jest, sami w artykułach wyzywają piłkarzy od najgorszych i sieją smutasowe wizje a tu blokują innym.

  8. Avatar photo

    Mecza

    14 września 2017 at 08:04

    „Wynik nie odzwierciedla tego, co działo się na boisku” Mandrysz odleciał.

  9. Avatar photo

    Mario1964

    14 września 2017 at 08:16

    Po meczu z Bytowią bedziesz anty trenerze wysiadał z autokaru pod spodkiem jak Edward Lorenz won z GieKSy z tym

  10. Avatar photo

    19kr64

    14 września 2017 at 08:20

    Mandrysz musi odejść !!!!!!! Zawsze mówiłem że potrzeba czasu by kogoś ocenić Ale jeśli mandrysz dostanie więcej czasu to wpadniemy z tej śmieszniej ligi

  11. Avatar photo

    wiatrak

    14 września 2017 at 17:14

    Ogladalismy chyba inny mecz

Odpowiedz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Kibice Piłka nożna

Radomiak Radom kibicowsko

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Warchoły, bo tak potocznie nazywa się kibiców Radomiaka Radom, są naprawdę starą i solidną ekipą kibicowską na piłkarskiej mapie Polski. Ich wizerunkowy problem polegał na tym, że nie grali 36 lat w Ekstraklasie, więc nie było za bardzo możliwości, by o nich usłyszeć. W latach 90., kiedy kształtowały się wszystkie chuligańskie składy, Zieloni grali na poziomie obecnej II i III ligi, siejąc spustoszenie po okolicznych miejscowościach.

Ich żywot na trybunach zapoczątkował się pod koniec lat 70., a na dobre weszli w kibicowską mapę Polski w latach 80. Od zawsze byli pozytywni nastawieni do Legii Warszawa, natomiast wzajemna nienawiść między miastami Kielce – Radom, sprawiła, że z Koroniarzami mają do dziś największą kosę.

W sezonie 1984/1985, który był ich wtedy jednosezonowym epizodem, a my graliśmy ze sobą ostatni raz, zawarli zgodę z Legią, jadąc do stolicy w 1000 głów. Przyjaźń ta nie przetrwała ze względu na ostatnią kolejkę sezonu, w której Legia zremisowała  z Pogonią Szczecin, przez co Portowcy utrzymali się w elicie, zaś Warchoły spadli z ligi.

W 1994 roku była ponowna próba nawiązania sztamy z Legią, jednak kością niezgody była Pogoń, z którą Legioniści kilka miesięcy wcześniej odnowili zgodę i fani z Radomia mieli w pamięci, przez kogo spadli z ligi, więc temat poszedł w zapomnienie.

Przez cały kolejny okres kibicowski fani Radomiaka związali się jedynie układem chuligańskim z GKS-em Bełchatów i Stalą Rzeszów, ale czas zweryfikował, że do siebie nie pasowali i relacje zostały zakończone. Okres bycia osamotnioną ekipą nie oznaczał, że stali w miejscu. Klub się piął w górę i grali na zapleczu Ekstraklasy, a dzięki temu, że polska scena kibicowska się mocno rozwijała, to dorobili się solidnych fan clubów takich ekip jak: Polonia Iłża, Proch Pionki czy Szydłowianka Szydłowiec (wszystkie już wymarły), które w swoim „primie” mocno się udzielały w regionie i trwała ciekawa regionalna rywalizacja z koalicją Broni Radom i Powiślanki Lipsko.

Odnośnie do derbowego rywala – Chłopców z placu Broni, którzy w latach 90. mieli naprawdę solidną bandę i dobrze funkcjonowali. W 2004 roku było apogeum wyjaśnienia kto „nosi spodnie” w mieście. Podczas derbów Broń – Radomiak, Zieloni wjechali na stadion gospodarzy i zajęli ich młyn, śpiewając: „Nie ma już Broni, w Radomiu nie ma już Broni”. Na uratowanie honoru gospodarzy wybiegła garstka kibiców Broni na przegrane starcie, ale było już po wszystkim. Po tym meczu ówczesna zgoda Broni – Hutnik Kraków podziękował im za przyjaźń.

Wiosną 2016 roku Radomiak zawarł układ chuligański z warszawską Legią, a finałem był mecz Radomiak – Siarka Tarnobrzeg jesienią 2017 roku, gdzie ogłoszono kibicowskiej Polsce, że Radom i Warszawę łączy sztama.

Nasze relacje z Radomiakiem ciężko opisać… Ostatni mecz ligowy na Bukowej graliśmy w październiku 1984 roku, czyli chwilę po tym jak Blaszok został oddany do użytku. Wtedy „luksusowa” trybuna i nikt nie zakładał, że będzie to siedlisko jednych z najwierniejszych grup kibicowskich w Polsce, które wyznaczą standardy, czym jest niezłomność w walce o swój klub.

W maju 1996 roku podczas meczu z Legią Warszawa, kiedy dostaliśmy sromotne lanie 0:5, doszło do zakończenia zgody z Avią Świdnik, która przyjeżdżając, usłyszała, że nic już nas nie łączy i nieświadoma tego dnia ekipa Radomiaka zawitała „po zgodę”, ale nie znalazła uznania ani chętnych do przybicia tej relacji, mimo bycia goszczonym wielokrotnie w Katowicach.

Jesienią 1996 roku na Bukowej odbył się mecz reprezentacji Polski z Mołdawią, który wygraliśmy 2:1, a samo spotkanie miało historyczny moment na naszym obiekcie, gdyż został wprowadzony przepis, że na meczach reprezentacji mogą obowiązywać tylko i wyłącznie biało-czerwone barwy, do których oczywiście nie wszyscy się zastosowali. Na Blaszoku (przy pełnym stadionie) zasiadło mnóstwo ekip, ale to chuligani GieKSy byli w tym dniu gospodarzami swojej trybuny i widząc 50-osobową ekipę Radomiaka w sektorze A, stojącą razem ze Stomilem Olsztyn i Polonią Bydgoszcz, wpadli w nich, przez co doszło do mocnej awantury, zaś „goście” musieli zostać wyprowadzeni przez policję ze stadionu. Na „pożegnanie” nasi chuligani wybili szyby w ich autokarze i niemal go wywrócili.

Jesienią 2016 roku los skrzyżował nas w Pucharze Polski, ale wtedy Szaleńcy z Bukowej nie mogli zawitać z powodu „remontu sektora gości”, co w późniejszych latach stało się mottem działaczy z Radomia. Obecnie Radomiak posiada nowy obiekt, powstał sektor gości, ale… nikt na nim nie zasiada. Miasto jest specyficznie uzależnione politycznie od służb mundurowych, które skutecznie wpływają na działaczy, przez co fani Radomiaka na meczach domowych bawią się sami. Jedynie mecz zgodowy z Legią Warszawa ma inny charakter widowiska, przez wspólny doping na jednej trybunie.

Do zobaczenia na Bukowej, bo Warchoły pierwszy i ostatni raz usłyszą huk z Blaszoka!

Kontynuuj czytanie

Galeria Piłka nożna

Ekstraklasa zawitała na Bukową

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Ekstraklasa znowu na Bukowej. Pierwszy mecz GieKSa niestety przegrała z Radomiakiem Radom. Zapraszamy do fotorelacji z tego spotkania.

Kontynuuj czytanie

Felietony Piłka nożna

Pierwsze śliwki – robaczywki

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

No i wielki mecz za nami. Doświadczyliśmy tego – niektórzy po raz pierwszy w życiu, inni po niemal jednej piątej wieku. Na Bukową zawitała ekstraklasa. Wspomniani w felietonie przedmeczowym Marcin Rosłoń i Kamil Kosowski musieli przeżyć niezły szok zasiadając na szczycie Trybuny Głównej, na miejscach prasowych. Obdrapanych z farby, z powiewem oldchoolu.

– To jest Bukowa, tu się żyje! – powiedział ten pierwszy na zakończenie transmisji Canal Plus, dając do zrozumienia, że poczuł ten już tak rzadki klimat dawnych czasów.

Morze ludzi na stadionie już długo przed meczem, ta żółta armia kibiców spragnionych wielkiego futbolu. Historia za chwilę miała dziać się na naszych oczach. Wielu kibiców spotykało dawno niewidziane twarze. Jak choćby autor tegoż felietonu, który mecz obserwował w towarzystwie swojego kolegi z podstawówki, z którym to przecież onegdaj na mecze ligowe się jeździło regularnie (pozdro Krzysiu!).

Piękna oprawa spotkania i mogliśmy grać. Niespotykane było to, że w początkowej fazie meczu nawet Główna stała, dopiero potem zaczęliśmy siadać. Czuć było, że to coś zupełnie innego niż te początki wszystkich poprzednich sezonów z 19 lat. No, może poza spotkaniem ze… Źródłem Kromołów w 2005 roku. Jakkolwiek by to dziwnie nie brzmiało, wtedy mieliśmy narodziny nowej GieKSy, które podczas tego czwartoligowego meczu zostały godnie uczczone.

Teraz to było ukoronowanie tego całego okresu i nagroda za te wszystkie lata. Będę utrzymywał, że wynik tego meczu miał drugorzędne znaczenie. Oczywiście punkty w lidze będą na pierwszy miejscu, ale ta inauguracja była po to, by ją po prostu przeżyć. Poczuć zapach ekstraklasy, poczuć klimat wielkiej piłki w Katowicach.

Dlatego apeluję o rozwagę przy ocenach za to spotkanie, bo czytając na forum wypowiedzi pomeczowe kibiców – oczy trochę więdły. Zasłużona krytyka po tym meczu – jak najbardziej, jednak defetystyczna narracja i rozprzestrzenianie widma bezdyskusyjnego spadku powodowała, że można było sobie zadać pytanie, czy niektórzy odnotowali w ogóle fakt awansu. Narracja ta niczym się bowiem nie różniła od wieloletnich na zapleczu elity. Można wręcz odnieść wrażenie, że choćbyśmy grali z Realem Madryt i przegrali np. 0:4, to psioczenie na tego czy tamtego, że się nie nadaje, że błędy trenera, byłoby wyraźne.

Nie chodzi o to, że chcę i zamierzam bronić kogokolwiek. Chodzi mi tylko o tę narrację. W meczu z Radomiakiem mieliśmy aspekty pozytywne i negatywne. I choć przed meczem mogliśmy oczekiwać wygranej z podobno zkryzysowanym Radomiakiem, to jednak ostatecznie – mimo przegranej – mecz ten pokazał, że z drużynami tego pokroju jesteśmy w stanie rywalizować.

Katowiczanie wykreowali sobie okazje bramkowe, stworzyli kilka dynamicznych, ciekawych akcji, a indywidualne wejście Rogali ze skrzydła było wręcz spektakularne. W drugiej połowie GKS zdominował Radomiak i przy odrobinie szczęścia mógł doprowadzić do wyrównania. Gra na czas rywali także dowodziła tego, że po prostu boją się o wynik. Choć i w ofensywie mogło być lepiej, to trzeba przyznać, że było całkiem nieźle.

Gorzej było z defensywą. Nasz zespół dawał się stłamsić i wepchnąć we własne pole karne, zawodnicy nie potrafili wybić piłki i zażegnać nawałnicy piłkarzy Baltazara. W zasadzie obie bramki padły po tego typu sytuacjach. Coraz bardziej pachniało bramką dla rywali, ten wskaźnik dochodził do czerwoności – aż następowało przesilenie – gol.

Nie chcę dywagować o personaliach, bo każdy widział, co się działo. Trener też starał się reagować (już w przerwie) i zapewne sam musi zobaczyć, kto się sprawdza na ekstraklasowym poziomie, a kto nie. Faktem jest, że na pierwszy mecz w ekstraklasie wyszliśmy tylko dwoma nowymi zawodnikami – Klemenzem i Galanem. No może trzema, bo Baranowicz był tak jakby nowy. Czy to była forma nagrody dla poszczególnych piłkarzy za awans – nie wiadomo. W kolejnych meczach jednak najprawdopodobniej proporcje nowych i starych zawodników będą już bardziej zbalansowane.

Widać było, że ekstraklasowe granie to inna para butów. W pierwszej połowie Radomiak pokazał ogranie, technicznie też byli niczego sobie. Trzeba się przystosować do nowych okoliczności. Pierwsza liga to był styl życia, Ekstraklasa też nim będzie – tylko innego rodzaju.

Nie ma co psioczyć, tylko zakasać rękawy i działać. Następne spotkanie gramy ze Stalą Mielec, rywalem wydaje się w naszym zasięgu. Ale to wszystko kwestia względna. Nie wiemy tak naprawdę, jaki poziom względem GKS mają rywale. Musimy więc organoleptycznie się o tym przekonać.

Kontynuuj czytanie

Zobacz również

Made with by Cysiu & Stęga