Coś drgnęło. Minimalnie, ale drgnęło. Nasza pozycja w tabeli dalej jest fatalna, ale widać jednak, że ten zespół jest inny niż jeszcze chociażby miesiąc temu. I tak jak pisałem po meczu z Jagiellonią, że ta taktyka, którą trener Dudek jednak chce porzucić na wiosnę, może zdać egzamin. Szkoda tylko straconych 2 punktów w środę.
P jak Pech, czyli gong w doliczonym czasie.
Powtórka z Jagiellonii. Tylko tam karny odebrał nam prawo do dalszej przygody w Pucharze Polski, tutaj zabiera nam bardzo cenne 2 punkty. Naprawdę szkoda. Mecz jako taki był niezły w naszym wykonaniu. W pierwszej połowie nie przypominam sobie jakiejś groźnej akcji ŁKS-u, my za to mieliśmy jedną prawie setkę Śpiączki i kilka ciekawych akcji w obrębie pola karnego przeciwników. W drugiej wiadomo do czerwonej kartki było dobrze, potem niezła defensywa, ale pech nas dopadł w najgorszych okolicznościach. Ciekawie zaprezentował się Puchacz, widać, że chłopak ma talent i może nam dać w przyszłości dużo. Bardzo dobrze zaprezentował się też Mączyński. Jak na powrót po kontuzji to wyglądał przyzwoicie. Uważam, że to ustawienie powinno na wiosnę pozostać, należałoby jedynie dobrać odpowiednich wykonawców na pozycje, potrenować przez zimę taktykę i damy radę z utrzymaniem!
R jak Rekord, czyli mielecka Stal została zahartowana sześciokrotnie.
Sześć wygranych z rzędu. Sześć wygranych w ostatnich sześciu meczach plus 5 remisów je poprzedzających. Niezła seria. Dla przypomnienia nasz zespół w 20 meczach tej rundy wygrał cztery razy. Dla przypomnienia trenerem jest tam wuefista, jak niektórzy nazywali trenera Skowronka. I dla przypomnienia gra tam Andreja Prokić, który był mieszany z błotem pod koniec jego przygody na Bukowej. Pewnie jak patrzy teraz na tabelę, to nie żałuje swojej decyzji. Taka seria gier przybliża mielecką drużynę do głównej grupy pościgowej za Rakowem.
Stal ma dobrą ekipę, ale jakbyśmy przed rundą porównali nazwiska na protokole meczowym z naszymi grajkami, to większość wskazałaby nas jako faworytów meczu. Niestety jak już wiemy, nazwiska nie grają. A szkoda…
S jak Sandecja, czyli wchodzimy do ringu na bójkę o życie.
Najbliższy mecz z Sandecją jest o milion punktów. I mam cichą nadzieję, że tym razem los się do nas uśmiechnie i pomoże nam w 3-punktowej zdobyczy. Musimy ten mecz wygrać, aby z 20 punktami na wiosnę ruszyć w wyścigu o honor. I tak jak w meczu z łodzianami, którzy byli wtedy wiceliderem, tak i w tym nie będziemy wyglądali gorzej, wierzę w to całkowicie. Musimy być jednak skuteczni do bólu. Zapewne będziemy mieli ze 2 dobre sytuacje plus jakąś „setkę” i musimy to wykorzystać jak doświadczony bokser, który jak tylko widzi obniżoną rękę u przeciwnika, to bije jak najmocniej, aby uziemić wroga. Co do składu to dalej chcę Łyszczarza w środku pola, Puchacza na lewym skrzydle oraz zastanowiłbym się, aby wpuszczać częściej Rumina na zmęczonego rywala. Obstawiam 3-1 dla nas.
Jeśli zaangażowanie i walka pozostaną na tym samym poziomie oraz gdy dodamy do tego odpowiednią taktykę i skuteczność, to będę spokojny o wyniki. One muszą kiedyś przyjść. Nie możemy przegrywać wszystkiego, statystyka na to nie pozwoli. Tylko zwycięstwo!
Najnowsze komentarze