Piłka nożna
GKS Katowice vs. Cracovia – historycznie
Historia ligowych konfrontacji GieKSY z Craxą nie należy do najbogatszych, liczy sobie dokładnie 14 pojedynków. Zaczęło się dawno i to nie w najwyższej klasie rozgrywkowej. GKS grający swój pierwszy sezon pod obecną nazwą mierzył się z Pasami na wyjeździe. Była to runda wiosenna sezonu 1963/1964. Mecz zakończył się podziałem punktów. W 61 minucie prowadzenie naszej drużynie dał Szmidt, już 10 minut później wyrównał Kowalik. Do statystyk wliczany jest również mecz, który odbył się rundę wcześniej. GKS grał wówczas jako Rapid-Orzeł Wełnowiec i wysoko wygrał z rywalem aż 5:2 (Szmidt x2, P. Glick x2, Gajewski – Hausner, Kowalik). Rok później GieKSa dwukrotnie podzieliła się z krakowską jedenastką punktami. W stolicy Małopolski było 1:1, dla Pasów znów trafił Kowalik, a dla Trójkolorowych Anczok. W drugim spotkaniu goli nie było. Sezon 1964/1965 zakończył się dla ekipy trenera Nikiela awansem, który wywalczyła wraz z odwiecznym rywalem Cracovii – Wisłą Kraków. Sezon później śladem GieKSy do I ligi awansowała Cracovia. Beniaminek płacił jednak frycowe i dwa razy musiał uznać wyższość zespołu z Górnego Śląska. U siebie GieKSie komplet punktów dał Szmidt, a na wyjeździe Piecyk oraz Anczok. Honorowe trafienie dla późniejszego spadkowicza zanotował Englert. Cracovia w latach 60-tych konfrontowała się z GKS-em jeszcze dwa razy – w ostatnim sezonie owej dekady. Znów dwukrotnie lepsi byli Ślązacy, wygrywali w identycznym stosunku bramowym, co przed dwoma laty. Na terenie Psów znów padł rezultat 1:2 (Sarnat (k) – Pluta, Olsza), a na terenie GieKSy 1:0 (Nowok). Koniec końców Cracovia znów spadła z I ligi.
Do kolejnych pojedynków obu ekip doszło dopiero po 13 latach w sezonie 1982/1983. I zaczęło się znów bardzo dobrze dla nas. GKS Na Bukowej, prowadzony wówczas przez trenera Nowoka ograł przeciwnika 2:0. Pierwsze trafienie na swoje konto zapisał legendarny Furtok, a drugiej Biegun. Na wyjeździe było już gorzej, ale i tak udało się zapunktować. Starcie zakończyło się bezbramkowym remisem. W sezonie 1983/1984 Cracovia znów opuściła szeregi najsilniejszych ekip polskiej piłki. Przewrotnie jednak była w dwumeczu lepsza od GKS-u Katowice. W Katowicach było 0:0, co można było uznać za niespodziankę. Jeszcze większym zaskoczeniem był końcowy wynik ostatniego meczu sezonu. Cracovia mimo pewnego spadku ambitnie walczyła i wywalczyła zwycięstwo 1:0 (Surowiec). GieKSa zbyt wiele tą porażką nie straciła, ale wygrywając wyprzedziłaby w tabeli np. Ruch Chorzów.
Ostatnie pojedynki Katowic z Krakowem miały miejsce w historycznym, bo ostatnim w Ekstraklasie sezonie GieKSy. W rundzie jesiennej lepsi byli Katowiczanie, którzy tym zwycięstwem nawiązali do wielu historycznych triumfów z Craxą. Wygraną naszemu zespołowi dał Stanisław Wróbel. Na wiosnę to beniaminek był lepszy wygrywając 2:0. Najpierw gola z rzutu karnego swojemu zespołowi dał Bania. Trzy minuty później było już po meczu, kiedy samobójcze trafienie zanotował Widuch. Tym smutnym akcentem zakończyła się historia rywalizacji obu klubów, którą już w sobotę będzie można zacząć pisać na nowo.
Garść statystyk na koniec. GKS na dzień dzisiejszy w lidze z Craxą toczył 14 bojów. W 7 lepsi byli Złoto-zielono-czarni, a tylko w 2 wygrywały Pasy. Aż 5 meczów kończyło się podziałem punktów. Bilans bramkowy to 16-9 na korzyść GieKSy.
Po meczu z Rakowem można było odnieść wrażenie, że ktoś przewinął taśmę o kilka kolejek wstecz i z powrotem wrzucił GieKSę w tryb „mecz do ukłucia, ale nie do wygrania”. To nie był występ fatalny, ale zdecydowanie taki, który pozostawia po sobie uczucie niedosytu.
Kilka naprawdę obiecujących momentów w pierwszej połowie, trzy sytuacje, które aż prosiły się o lepsze ostatnie podanie lub dokładniejszy strzał, a jednocześnie za mało konsekwencji, by z Częstochowy wywieźć choćby punkt. Raków – drużyna w formie, w gazie, z szeroką kadrą – przycisnął po przerwie i to wystarczyło na jedno trafienie. Problem w tym, że my nie wykorzystaliśmy swoich szans wtedy, gdy mieliśmy ku temu przestrzeń. Zapraszam na plusy i minusy po meczu z Rakowem.
Plusy:
+ Pomysł na mecz w pierwszej połowie
Raków nie dominował od początku. GieKSa bardzo dobrze wyglądała w pressingu i w szybkim wyprowadzaniu piłki. Były momenty, w których to katowiczanie wyglądali dojrzalej – szczególnie do 30. minuty. Szkoda tylko, że z tego pomysłu nie udało się „wcisnąć” bramki.
+ Jędrych i Klemenz
W pierwszych 30 minutach GieKSa miała sytuacje… po stałych fragmentach i dobitkach właśnie środkowych obrońców. Jędrych dwa razy huknął z powietrza tak, że gdyby piłka zeszła, choć o pół metra, mielibyśmy kandydata do gola kolejki. Klemenz czyścił kluczowe akcje Rakowa – chociażby Makucha z 19. minuty. Solidny występ tej dwójki, szczególnie w pierwszej połowie.
Minusy:
– Niewykorzystane setki
To jest największy grzech tego meczu. Sytuacja 3 na 1 w 37. minucie – Zrel’ák mógł strzelić albo wystawić, a nie zrobił… niczego. W drugiej połowie Marković z pięciu metrów trafił w poprzeczkę, mając przed sobą pół bramki. W takim spotkaniu, jeśli masz 2-3 okazje, to musisz coś z nich zrobić, jeśli chcesz myśleć o wygranej.
– Statyczna reakcja przy straconej bramce
To był gol, którego można było uniknąć, bo sama akcja nie była wybitnie skomplikowana. Niestety Galan był spóźniony, a Brunes zupełnie niekryty. Raków przyspieszył w drugiej połowie, ale to nie był jakiś huragan – po prostu konsekwentna i cierpliwa gra.
– Głęboko i chaotycznie w drugiej połowie
Po 60. minucie w zasadzie przestaliśmy utrzymywać piłkę. Oderwane akcje, straty, chaos, brak wyjścia do pressingu. Raków to wykorzystał i zamknął GieKSę na długie minuty. Paradoksalnie – nie tworzyli sytuacji seryjnie, ale całkowicie przejęli inicjatywę. A my nie potrafiliśmy odpowiedzieć.
Podsumowanie:
GKS nie zagrał w Częstochowie meczu złego. Zagrał mecz… do wzięcia. I właśnie dlatego jest tyle rozczarowania.
To spotkanie nie zmienia obrazu całej jesieni. Wręcz przeciwnie – potwierdza, że ta drużyna gra dobrze. 6 zwycięstw w 7 ostatnich meczach przed Rakowem to nie przypadek. 20 punktów po jesieni w tak spłaszczonej tabeli to naprawdę solidny wynik. GieKSa po fatalnym starcie wróciła do ligi z jakością.
Ten mecz można było zremisować. Można było nawet wygrać. Nie udało się – ale też nie ma tu powodu, by bić na alarm. Przy takiej dyspozycji, jak z Motoru, Korony, Niecieczy, Jagiellonii, Pogoni czy w pierwszej połowie z Rakowem – GKS będzie punktował. Wiosna zacznie się praktycznie od zera, bo cała dolna połowa tabeli wciągnęła się w walkę o utrzymanie.
GieKSiarz
Dziś w siedzibie TVP Sport odbyło się losowanie ćwierćfinałów Pucharu Polski. GKS Katowice zmierzy się w tej fazie z Widzewem Łódź. Mecz odbędzie się w Katowicach, a 1/4 Pucharu Polski zaplanowano na 3-5 marca.
Widzew obecnie zajmuje 13. miejsce w Ekstraklasie, mając w dorobku 20 punktów, czyli tyle samo co GKS. Na 18 meczów piłkarzy Igora Jovicevića (a wcześniej Żelijko Sopića i Patryka Czubaka) składa się 6 zwycięstw, 2 remisy i 10 porażek (bramki 26-28). We wcześniejszych rundach Widzew wyeliminował trzy drużyny z ekstraklasy: Termalikę, Zagłębie Lubin i Pogoń Szczecin.
Zanim dojdzie do pojedynku pucharowego, obie drużyny zmierzą się w lidze (także w Katowicach), w kolejce, która odbędzie się 6-8 lutego.
Pozostałe pary tej fazy to:
Lech Poznań – Górnik Zabrze
Zawisza Bydgoszcz – Chojniczanka Chojnice
Avia Świdnik – Raków Częstochowa
W niedzielny wieczór do Częstochowy, na ostatni mecz w tym roku, wybrał się komplet GieKSiarzy. Ultrasi zadbali o przedświąteczny klimat na sektorze.
mózG
18 sierpnia 2012 at 01:50
Na terenie Psów:) znów padł rezultat 1:2