Piłka nożna
Górak: „Kadra nie jest jeszcze zamknięta”
Po spotkaniu GKS Katowice – Radomiak Radom odbyła się konferencja prasowa, w której wzięli udział trener Bruno Baltazar oraz Roland Thomas reprezentujący drużynę gości. Ze strony GieKSy obecny był trener Rafał Górak.
Baltazar: Wiedzieliśmy od początku, że będzie to trudny i ciężki mecz. Byliśmy gotowi na to, że Katowice zaczną bardzo mocno mecz przed swoimi kibicami po powrocie do Ekstraklasy. Byliśmy przygotowali na bardzo mocny start i tak było przez pierwsze 15-20 minut, ale zaraz po tym przejęliśmy inicjatywę i strzeliliśmy dwie bramki. W drugiej połowie czekaliśmy na mocny start Katowic. Ostatnie 15 minut były bardzo trudne dla nas, bo rywale dominowali i zdobyli bramkę i to sprawiło, że mieliśmy problem. Kończąc, myślę, że to, co zrobiliśmy przed taką publicznością, zdobycie kompletu jest pozytywne, bo wiele innych zespołów będzie miało z tym problem. Rywale są zgrani i dobrze funkcjonują.
Pytanie: Gratuluję, dwa pytania. Prowadzenie, ale początek drugiej połowy wyglądał, jakby rywal zepchnął.
Baltazar: Dziękuję, to normalna reakcja Katowic. Byliśmy gotowi na to, ale prawda jest taka, że jak ten mecz przebiegał, to mógł właśnie tak wyglądać. Chciałbym, żebyśmy kontrolowali mecz zawsze z piłką, ale wiemy też, że nie zawsze to jest możliwe, ale musimy umieć cierpieć i przetrwać. Najważniejsze to, że trzy punkty jadą do Radomia.
Niektóre kartki nieodpowiedzialne, nie uczulał pan na to zawodników?
Baltazar: Zgadzam się, coś nad czymś pracowaliśmy z zawodnikami, czyli kontrola emocji, jeżeli grasz w najwyższej lidze, to musisz kontrolować emocje i zachować balans i nie powinniśmy dostawać takich głupich kartek.
Ocena debiutów?
Baltazar: Młode polskie talenty Kikolski i Wolski, które ciężko pracują, żeby osiągać sukcesy. Klub ma duże oczekiwania do nich, ale nie tylko w stosunku do nich. Nie chciałbym rozdzielać to, w jaki sposób się zapisali zawodnicy indywidualnie. Najważniejszy jest zespół, a on dziś zagrał dobrze.
Czy jest pan zadowolony z okresu przygotowawczego i z zawodników, którzy przyszli do klubu? Czy ma pan swój model gry?
Baltazar: Pracujemy razem z zarządem, mamy dobrą komunikację między sobą. Ważni zawodnicy opuścili zespół, co jest prawdą i mamy świadomość, że musimy sprowadzić kilku zawodników, ale nie chcemy podejmować złych decyzji, pracujemy nad tym. Łatwo jest sprowadzić dużą liczbę zawodników, ale my potrzebujemy konkretnych, jakościowych piłkarzy. Wiemy, że w piłce jest tak, że najlepsze deale są pod koniec okienka. Odnośnie modelu gry, widzieliśmy w pierwszej połowie kilka momentów takich, w których zespół grał tak, jak bym chciał. Teraz naszą pracą będzie to, żebyśmy tak grali przez 90 minut. Będziemy pracować w przyszłości nad naszym modelem gry, w pierwszych 45 minutach widzieliśmy ideę Bruno Baltazara.
Rzuciła się w oczy zabawa zawodników w polu karnych, w obu polach karnych zamiast konkretne zagranie, co powodowało straty. Z czego to wynika?
Baltazar: Mecz w ciągu 90 minut ma różne momenty. Chciałbym dominować pełne 90 minut. W pierwszej połowie oprócz dwóch bramek mieliśmy dwie doskonałe okazje Wolskiego i Roszy. Ważne jest to, abyśmy potrafili dostosować grę do momentu meczu. Wielkie drużyny muszą wiedzieć, jak kontrolować grę oraz jak cierpieć. Dziś cierpieliśmy ostatnie 15 minut.
Czy brakuje panu lewonożnych zawodników?
Baltazar: Tak, mamy swoje cele, lewo-środkowy obrońca. Około 50-60 zawodników było oferowanych mnie i zarządowi, ale z pewnych względów nie jesteśmy przekonani do żadnego z proponowanych. To są zarówno aspekty techniczne, taktyczne, mentalne, pracujemy nad tym.
Co stało za pomysłem o ofensywnym środku?
Baltazar: To jak gramy, to dwóch środkowych promocników, w tym jeden ofensywny, którzy muszą być agresywni i mocni. Muszą mieć umiejętności do kreowania akcji. Są to kluczowe pozycje w naszym systemie i organizacji.
Dwa gole Leonardo? Będzie walczył o koronę króla strzelców?
Baltazar: To prawda, że dzisiaj mamy najlepszego zawodnika. Zrobił swoje, strzelił dwie bramki, ale bardzo dużo pracował defensywnie bez piłki. Najważniejsze jest to, że Rocha nie gra sam, tylko drużynowo. Dzisiaj zdobył on, ale dla mnie może być każdy kolejny, który strzeli. Ja mam prywatną umowę między Roszą i definitywnie może być najlepszym strzelcem w Ekstraklasie, ale on i my potrzebujemy myśleć o drużynie, a nie indywidualnych nagrodach. Idzie to w dobrą stronę. O umowie powiem na koniec sezonu.
***
Górak: No cóż, spotkanie ustawił ten moment utraty dwóch bramek i to zawsze jest trudność. Pozytywne jest to, że ta druga połowa i jej prowadzenie jest optymistycznym kierunkiem. Muszę dodać, że w tym elemencie dojrzałości piłkarskiej się pogubiliśmy. Napastnik Radomiak przy pierwszej i drugiej bramce zachował się klasowo. Druga połowa była pod nasze dyktando, szukaliśmy bramki i nawet odwrócenia meczu. Były momenty i po stałych fragmentach. Szkoda, że inauguracja nie przyniosła nam, choć punktu, bo byłaby cenną zdobyczą. Piłka to rywalizacja dwóch drużyn i ta, która jest skuteczniejsza, wygrywa. Radomiak wygrał i gratuluję, a my przygotowujemy się do kolejnych meczów. W takiej atmosferze jak dziś drużyna będzie rosła.
Główny pański wniosek po dzisiejszy meczu?
Górak: Na jutrzejszej odprawie, szereg rzeczy po analizie gry. Nie będzie to wniosek o frycowym, czy Ekstraklasa czegoś nie wybacza. Musimy lepiej zachować się w sytuacjach, w których Radomiak zdobył bramki. Wnioski z samej gry po analizie.
Stracone bramki nie wynikały z nerwowości?
Górak: Co to znaczy? To dla mnie niepiłkarskie. Piłkarz ma do wykonania zadania, nie możemy mówić, czy jest bardziej, czy mniej nerwowy, ale mieć umiejętności. Przeciwnik okazał się lepszy.
Milewski, jego wejście polepszyło grę?
Górak: Nie mogę narzekać na wszystkich zawodników, którzy weszli do gry, a Sebastian wprowadził dużo spokoju i poprawił problemy z pierwszej połowy. Trafna uwaga, że był to jego dobry mecz.
Aspekty piłkarskie czy przytłoczenie zespołu?
Górak: Trochę na siłę, można łatwo poszukać alibi. Byliśmy przygotowani, w pierwszej połowie również mieliśmy okazje. Zawiedliśmy czysto w polu karnym w obronie, gdzie bardzo dużo wcześniej takich sytuacji wygrywaliśmy. Napastnik okazał się lepszy w tych dwóch momentach. Nie chciałbym mówić i analizować tego pod kątem emocji.
Obsada pozycji napastnika – Bergier czy Zrelak?
Górak: 5-6 zawodników doszło, ale okres przygotowawczy jest 5-tygodniowy i zawodnicy doszli w jakimś momencie. Najwcześniej doszedł Galan, potrzeba trochę czasu na wkomponowanie zawodników, ale cieszy, że nowi zawodnicy dali dobre zmiany. Ten czas będzie działał na naszą korzyść.
Ten mecz był fajny do grania, tak mówili zawodnicy. Czy to nie było tak, że się wyrwał dla fantazji?
Górak: Nie chciałbym, aby nasza drużyna była uznawana za taką, która cierpi i tak idzie po punkty. Jeżeli byśmy bramki stracili z ataku szybkiego, to może bym się z tym zgodził. To nie była nasza bardzo otwarta gra, gdzie nie dawaliśmy rady po stracie piłki. Najwięcej popełniliśmy błędów przy drugiej bramce wynikających z nerwowości. Wydaje mi się, że od czasu do czasu takie coś się dzieje na boisku. Do przeanalizowania i pogłębienia. Nie byliśmy nieodpowiedzialni i frywolni, dużo było momentów kiedy funkcjonowaliśmy tak, jakbym sobie tego życzył.
Jak duży był zastrzyk optymizmu i nadziei po bramce?
Górak: Na pewno cała druga połowa to ogromna dawka optymizmu. Kluczem jest, żeby bramek nie tracić. Jakbyśmy ich nie stracili, to odbiór byłby inny. Z całego spotkania optymizmu jest dużo. Druga połowa mnie zadowalała, a w pierwszej mieliśmy dobre momenty. Jutro mamy zajęcia i zamykamy temat.
Czy jest jakiś zawodnik, który pana rozczarował?
Górak: Nie, tu nie chodzi o to, zawodnicy zrobili wszystko, co mogli. Sztab czy trener oceni indywidualnie i je przekaże. Zawsze jest ten, co dostanie najniższą notę i ten, co dostanie najwyższą. Jeżeli ktoś błędy popełnił, to trzeba zawodnika wspierać.
Jakie ma pan podejście do tematu młodzieżowca?
Górak: Mam nadzieję, że nasi zawodnicy, którzy do nas doszli wzmocnią samą pozycję w sobie. Nie będziemy mieli często komfortu, żeby młodzieżowcem nie grać. Dzisiaj podjąłem taką decyzję, bo dwa treningi to za mało. Jest jeszcze Alan Bród i inni młodzieżowcy. Dzisiaj była taka, a nie inna decyzja.
Czemu Maka nie było w kadrze? Są jakieś urazy?
Górak: Mateusz cały mikrocykl przed Lubinem nie brał udziału, odezwała się stara blizna, daliśmy mu odpocząć. Wprowadzaliśmy go spokojnie, ale kadra liczy 20 osób i moją decyzją go zabrakło.
Stałe fragmenty stwarzały zagrożenie. Czy to jeden z pomysłów na zwycięstwa?
Górak: Dobrze, że stwarzało, widzieliśmy siłę defensywną Radomiaka. Wiedzieliśmy, że to nie będzie łatwe, ale doszliśmy do wielu sytuacji, więc jest to optymistycznie. Dzisiaj przyniosło to strzały, a czekamy, aż przyniesie to bramki.
Jakie to uczucie poprowadzić drużynę w Ekstraklasie? Były dodatkowe emocje? Czy raczej skupienie na meczu i typowa praca?
Górak: Prawda jest taka, że chodzi o ludzkie aspekty i trenerskie. Jako człowiek bardzo się cieszyłem i czułem dodatkowe podekscytowanie. Trochę na mecz w Ekstraklasie czekałem. Jeśli chodzi o aspekt trenerski, wydaje mi się, że nie było nic nadzwyczajnego, prowadziłem zespół tak jak dotychczas. Zależy mi, żeby był spokój i metodyka, nie chciałem nic mocno podkręcać. Nie jest to sprawa klubu i zawodników, a moja prywatna sprawa. Ja sam bardzo szczęśliwy i zadowolony, ale niepocieszony porażką.
Patrząc na ten pierwszy mecz, to trzeba czekać na transfery?
Górak: Na dzisiaj kadra była optymalna, było ciężko dziś dokonać. Kadra jest jeszcze otwarta i chciałbym, żeby się jeszcze coś w niej zadziało.
W 20. kolejce THL nasza drużyna wyruszyła do Tychów żeby zmierzyć się z miejscowym GKS-em.
Pierwszą tercję rozpoczęliśmy od szarpanej gry w tercji neutralnej. Dopiero w 4. minucie strzał na bramkę Fucika zdołał oddać Wronka, ale jego uderzenie nie sprawiło problemów bramkarzowi gospodarzy. W 7. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie pierwszej odsłony nasza drużyna stanęła przed szansą wyrównania wyniku za sprawą liczebnej przewagi. Pomimo oddania kilku groźnych strzałów, to żaden z naszych zawodników nie zdołał pokonać Fucika. W 19. minucie fantastyczną interwencją popisał się Eliasson ratując nas przed utratą drugiej bramki. Chwilę przed syreną kończącą pierwszą tercję Eliasson ponownie zachował czujność i pewnie obronił kolejne strzały gospodarzy.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od zdecydowanego ataku na bramkę Fucika, blisko zdobycia bramki był Wronka i Varttinen. W 24. minucie gospodarze zdobyli drugą bramkę, wykorzystując liczebną przewagę. Kilkanaście sekund później gospodarze ponownie podwyższyli. W 25. minucie nastąpiła zmiana bramkarza w naszej drużynie. W 28. minucie czwartą bramkę dla drużyny gospodarzy zdobył Drabik, wykorzystując bierną postawę naszych obrońców. W 33. minucie w sytuacji sam na sam z Fucikiem znalazł się Dupuy, ale jego strzał był za lekki, by pokonać bramkarza gospodarzy. Na sam koniec drugiej odsłony gospodarze po raz piąty wbili krążek do naszej bramki.
Trzecią odsłonę rozpoczęliśmy od kilku strzałów na bramkę Fucika. Jednak to gospodarze ponownie znaleźli drogę do naszej bramki, zdobywając szóstą bramkę w tym meczu. Minutę później po raz siódmy do bramki trafił Viinikainen. Na sam koniec meczu bramkę honorową dla naszej drużyny zdobył Jonasz Hofman.
GKS Tychy – GKS Katowice 7:1 (1:0, 4:0, 2:1)
1:0 Filip Komorski (Valtteri Kakkonen, Rafał Drabik) 06:16
2:0 Alan Łyszczarczyk (Rasmus Hejlanko, Valtteri Kakkonen) 23:23, 5/4
3:0 Mark Viitianen (Dominik Paś) 24:18
4:0 Rafał Drabik (Szymon Kucharski, Mateusz Bryk) 27:48
5:0 Mateusz Gościński (Hannu Kuru, Olli Kaskinen) 38:56
6:0 Hannu Kuru (Juuso Walli, Bartłomiej Pociecha) 45:23
7:0 Olli-Petteri Viinikainen (Alan Łyszczarczyk, Rasmus Hejlanko) 47:54
7:1 Jonasz Hofman
GKS Tychy: Fucik, Lewartowski – Viinikainen, Bryk, Łyszczarczyk, Komorski, Knuutinen – Kaskinen, Kakkonen, Jeziorski, Kuru, Heljanko- Walli, Pociecha, Karkkanen, Paś, Viitanen – Bizacki, Ubowski, Drabik, Kucharski, Gościński.
GKS Katowice: Eliasson, Kieler – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Anderson, Monto, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jo. – Chodor, Dawid, Hofman Ja.
Gdy wyjrzałem dziś za okno z pokoju hotelowego, zobaczyłem szron na pobliskich dachach. I tyle. Śniegu nie było ani grama, jedyne, co mogło nas przyprawiać o lekkie dreszcze to przymrozek i konieczność spędzenia tego meczu w tak niskiej temperaturze. Wiadomo jednak, że podczas dobrego widowiska można się porządnie rozgrzać i emocje sportowe niwelują jakiekolwiek atmosferyczne niedogodności. Głowiłem się, jak to jest, że w różnych rejonach Polski mamy atak zimy, a przecież okolice bieguna zimna, które teoretycznie najbardziej są narażone na popularny biały puch, tym razem są wolne od tego.
Gdy jechałem autobusem na mecz i zaczęło lekko prószyć – a było to o godz. 10.30 ani przez myśl nie przeszło mi, jak to się wszystko skończy. Po prostu – śnieg zaczął sobie padać, nie był to jakiś armagedon, a i same opady śniegu, choć były wyraźne, nie przypominały tych, które znamy z przeszłości.
Po wejściu na stadion zobaczyłem taką właśnie oprószoną murawę – niezasypaną. Białawo-zieloną lub zielonkawo-białą. Typowy widok, gdy mamy pierwsze opady śniegu w roku lub też szron po mroźnej nocy. Białe gunwo (że tak zejdziemy z romantycznej wersji o puchu) ciągle jednak z białostockiego nieba spadało. I w pewnym momencie rzeczywiście murawa stała się dość biała. Nie przeszkodziło to jednak obu drużynom oraz sędziom rozgrzewać się. Kibice wypełniali stadion, zwłaszcza ci z Jagiellonii jeszcze przed meczem głośno dopingując swój zespół. Sympatycy GieKSy powoli zaczęli wchodzić na sektor gości i też dali znać o sobie. Przyznam, że nie myślałem w ogóle o tym, że mecz może się nie odbyć. Nie miałem takiego konceptu w głowie.
Za łopaty wzięło się… kilka osób. Zaczęli odśnieżać pola karne. Wyglądało to tak, że na jednym skrzydle stało trzech chłopa i sami nie wiedzieli, jak się za to zabrać. „Gdzie kucharek sześć…” – powiedziałem Miśkowi. A na drugim skrzydle szesnastki jeden jegomość odśnieżył na kilka metrów szerokość pola karnego, pokazując, że „da się”. A tamci deliberowali. Do tej pory odśnieżone były tylko linie i wspomniany kawałek. Na drugim polu karnym natomiast jakiś artysta „odśnieżał” w taki sposób, że zagarniał, wręcz zdrapywał śnieg, zamiast go nabierać na łopatę. Nie trzeba być śnieżnym omnibusem, żeby wiedzieć, że średnio efektywna jest to metoda. Po niedługim czasie wszyscy położyli na to lachę i sobie poszli czy tam przestali działać.
Dopiero kilka minut przed meczem zorientowałem się, że sędzia się dziwnie zachowuje, wychodzi i sprawdza. Załączyłem Canal+, by nasłuchiwać wieści i tam było jasne, że arbiter Wojciech Myć sugerował, iż szanse na rozegranie tego spotkania są dość marne. Potem wyszedł na boisko jeszcze raz, ze swoimi asystentami i patrzyli, jak zachowuje się piłka. W moim odczuciu ta rzucana i turlana przez nich futbolówka reagowała normalnie, z odpowiednim odbiciem czy brakiem większego oporu przy toczeniu się po ziemi. Do końca miałem nadzieję, że mecz się odbędzie.
Sędzia jednak zadecydował inaczej. W wywiadzie dla Canal+ powiedział, że ze względu na zdrowie zawodników, a także ograniczoną widoczność – podejmuje decyzję o odwołaniu meczu. Podał też argument, że do pomarańczowej piłki przykleja się śnieg i tak jej nie widać. A linie, które zostały odśnieżone i tak za chwilę zostałyby zasypane.
Mecz się nie odbył.
Odniosę się więc najpierw do słów sędziego, bo już one są dla mnie kuriozalne. Odśnieżone linie po 40 minutach (także już po odwołaniu meczu) nadal były widoczne. I nie zanosiło się specjalnie na to, że mają zostać momentalnie zasypane. Nawet jeśli – to chwila przerwy w meczu lub po prostu w przerwie między dwiema połowami – pospolite ruszenie do łopat i gotowe. A argument o piłce to już kuriozum do kwadratu. Na Boga – przecież śnieg to nie jest jakiś klej czy oleista substancja. I nawet jeśli w statycznej sytuacji klei się do piłki, to jest ona cały czas KOPANA. Dla informacji pana Mycia – to powoduje drgania w futbolówce, a to (plus odbijanie się od ziemi) z piłki przyklejony kawałek śniegu strząsa. Więc naprawdę nie mówmy takich głodnych kawałków na głos, bo tylko wzmacniamy opinię o sędziach taką, a nie inną.
Trener Siemieniec już po decyzji mówił dla Canal Plus, że z punktu widzenia logistyki w rundzie jesiennej, nie na rękę jest im nie grać, w domyśle, że ten mecz trzeba będzie jeszcze gdzieś wcisnąć. Tylko przecież WIADOMO, że tego spotkania nie da się rozegrać jesienią, bo przecież po ostatnim meczu ligowym Jaga gra dwa razy w Lidze Europy plus jeszcze w środku grudnia zaległy mecz z Motorem. Więc z GKS musieliby zagrać tuż przed świętami, a przecież nikt przy zdrowych zmysłach nie przedłuży rundy GieKSie o dwa tygodnie z powodu zaległego meczu. Niech więc trener Adrian nie robi ludziom wody z mózgu. Poza tym trener powiedział, że ze względu na stan boiska, była to jedyna i słuszna decyzja i trudno nie było odnieść wrażenia, że z powodu napiętego terminarza właśnie TERAZ, dłuższy oddech dla Jagiellonii to najlepsze, co może ich spotkać…
A Rafał Górak? Bardzo dyplomatycznie mówił, że rozumie decyzję sędziów, ale chyba trzy razy podczas wywiadu dał do zrozumienia, jakie miał zdanie… Panowie za zamkniętymi drzwiami rozmawiali, każdy dał swoje argumenty. Trener zwrócił uwagę, że ze względu na szczelnie wypełniony sektor gości mogło to wyglądać inaczej. Że białe linie widać i przy dobrej woli organizatora, boisko można byłoby doprowadzić do stanu używalności. Że taki wyjazd bez meczu to dodatkowe koszty dla klubu. Jakbym więc miał typować, to pewnie wyglądało to tak „ej Rafał, wiesz, jak jest, jaką mamy sytuację, wiem, że nie jest to wam na rękę, ale zgódź się na przełożenie meczu, odwdzięczymy się dobrym winkiem”… Być może więc ze względu na solidarność kolegów po fachu i gentelmen’s agreement, szkoleniowiec, mimo że wolałby zagrać – nie oponował.
No i właśnie. To jest pytanie – czy komuś zależało, żeby wykorzystać opady i meczu nie rozegrać? Powiem wprost – reakcja organizatora meczu na tę „zimę” jest mocno zastanawiająca i nie wiem, czy Jagiellonia nie powinna z tego tytułu ponieść konsekwencji. Powtórzę – klub nie zrobił absolutnie nic, żeby ten mecz rozegrać. Począwszy od prognoz – przecież atak zimy w Polsce był już wczoraj, więc nie można było nie zakładać, że podobna sytuacja powtórzy się w Białymstoku. A jeśli tak, to przygotowuje się zastępy ludzi – choćby na wszelki wypadek – do tego, żeby boisko odśnieżyć. Pamiętacie, co było w zeszłym sezonie w meczu Radomiaka z Zagłębiem? Momentalnie, w ciągu kilku minut płyta po nawałnicy zrobiła się biała. Tam też było ryzyko przerwania i odwołania meczu. Ale ludzie robili, co w swojej mocy, odśnieżali, jak tylko się da i spotkanie zostało dokończone. Wczoraj w Rzeszowie kompletnie zasypany stadion został odśnieżony i mecz również się odbył. A w Białymstoku? Nie było chętnych czy nie miało ich być? Mogli nawet tych żołnierzy wziąć, co to zawsze są na trybunach. Cokolwiek. A tutaj kilku ludzi z łopatą zaczęło nieskładnie machać, ale chyba ktoś im powiedział, że to bez sensu – no i przestali.
Nie będę wnikał, czy na takim boisku można grać czy nie. Jak bardzo wpływa to na zdrowie zawodników. Wiem, że w przeszłości takie mecze się odbywały i nikt nie płakał i nie zasłaniał się ani zdrowiem, ani terminarzem. GieKSa taki mecz rozgrywała z Arką Gdynia – pamiętny z niewykorzystanym karnym Adamczyka – i jakoś się dało. Nie jest to może najbardziej estetyczne widowisko, ale mecz jest rozegrany i jest z głowy.
Natomiast tu nie chodzi o to, czy na zaśnieżonym boisku można grać. Chodzi o to, że nikt nie zajął się odśnieżaniem. Dlatego cała ta sytuacja ostatecznie wydaje mi się po prostu skandaliczna. Dosłownie godzinkę śnieg poprószył – bez jakiejś większej nawałnicy – i odwołujemy mecz.
I tak – piłkarze pojechali sobie na drugi koniec polski, by pobiegać na murawie stadionu Jagiellonii. Klub zapłacił za hotel, wyżywienie, przejazd. Teraz będzie to musiał zrobić drugi raz – najpewniej na wiosnę. Kibice zrywali się o drugiej w nocy, niektórzy pewnie nawet nie poszli spać, by stawić się na zbiórkę w ciemnych Katowicach. Jechali w tak wielkiej liczbie przez cały kraj – też przecież zapłacili za bilety i przejazd. I dostali w bambuko, bo paru osobom nie chciało się wyjść i doprowadzić boisko do jako takiego stanu.
Uważam, że PZPN czy Ekstraklasa, czy kto tam zarządza tym całym grajdołkiem, nie powinien przyzwalać na taką fuszerkę. To jest kupa kasy i czas wielu ludzi, którzy zdecydowali się do Białegostoku przyjechać. To po prostu jest nie fair.
Nieraz bywały jakieś sytuacje czy to z pogodą, czy wybrykami kibiców i kapitanowie lub trenerzy obu drużyn zgodnie mówili – gramy/nie gramy. Była ta wyraźna jednogłośność. A czasem spór. Grano nawet po zapaści Christiana Eriksena – choć tam akurat uważam, że ta decyzja była fatalna (choć z drugiej strony to Euro, więc logistyka dużo trudniejsza). Tutaj zabrakło determinacji, żeby mecz rozegrać. Rozumiem trenera Góraka, że podszedł dyplomatycznie do sprawy. Ja tego protokołu dyplomatycznego trzymać nie muszę i wysuwam hipotezę, że komuś na rękę był ten niezbyt wielki opad śniegu.
Dotychczas wielokrotnie pisałem i mówiłem, że cenię Jagiellonię i Adriana Siemieńca za to, jak łączą ligę i puchary. Byłem pod wrażeniem, że rok temu Jaga nie przełożyła spotkania z GKS na jesień, gdy sama była pomiędzy meczami z Ajaxem – trener gospodarzy dzisiejszego niedoszłego pojedynku mówił, że poważna drużyna musi umieć grać co trzy dni. Tym razem jednak w obliczu meczu z KuPS i końcówki ligi, takie zdanie przestało już zobowiązywać.
Nam nie pozostaje nic innego, jak przygotować się do sobotniego spotkania z Pogonią. Oby piłkarze GKS również wykorzystali fakt, że nie będą mieli Jagi w nogach i jak najlepiej mentalnie i fizycznie przygotowali się do spotkania z Portowcami. A z Jagiellonią i tak się już niedługo zmierzymy, bo za jedenaście dni w Pucharze Polski.
Kups!
W związku z atakiem zimy w Białymstoku i niezdatnymi według sędziego warunkami do gry mecz Jagiellonia Białystok – GKS Katowice został odwołany.
Najnowsze komentarze