W środowe popołudnie w Restauracji „Stare i Nowe„ odbyło się krótkie spotkanie z dziennikarzami, w którym uczestniczyli prezes GieKSy Marek Szczerbowski oraz przedstawiciele wszystkich sekcji. Obecni byli trenerzy oraz dyrektorzy sportowi.
Niestety z racji obowiązków zawodowych nasza redakcja nie uczestniczyła w spotkaniu, a jedynie przeanalizowała przekaz ze spotkania, który ukazał się w różnych mediach, czy to prasowych, czy też internetowych.
Wniosek?
Gramy o coś więcej niż o awans na wiosnę.
Od początku wiadomo było, że motorem napędowym całego wielosekcyjnego klubu jest sekcja piłki nożnej. Podkreślali to jednakowo włodarze miasta, podkreślali zawodnicy innych dyscyplin, podkreślali ludzie związani z GieKSą. To piłka nożna generuje największe emocje i mimo niekorzystnych wyników to właśnie o niej mówi się najwięcej i jest (powinna być) oczkiem w głowie włodarzy klubu.
Ciężko nie odnieść wrażenia, że coś się w formule wielosekcyjnego klubu zaczyna kończyć. Być może niektórych przerosły idee, niektórych może koszty, a być może po prostu brakuje dobrych ludzi, którzy zarządzaliby klubami w dużo efektywniejszy sposób.
Ciężko po analizie słów wypowiedzianych przez prezesa nie odnieść wrażenia, że czerwiec może być przełomowy dla całego klubu. Że gdzieś w mieście zrodził się jakiś pomysł cięcia kosztów, czy też zmian w sekcjach i powoli będzie on wdrążany. Sam prezes podkreślił, że finansowanie jest zapewnione do czerwca, a co będzie potem, to zobaczymy.
Pojawia się pytanie – czy gdy się nie uda awansować, to utniemy jedną z sekcji kosztem tego, by utrzymać kadrę piłkarzy? Czy może obetniemy kontrakty piłkarzom, by zatrzymać inne sekcje? Ciężko sobie wyobrazić sytuację, w której kolejny sezon po nieudanej walce o awans Marek Szczerbowski, który tnie koszty na wszystkim, zostawi na kontraktach Arkadiusza Woźniaka czy Adriana Błąda. Najlepiej zarabiających graczy GieKSy, ale również najbardziej doświadczonych i będących motorem napędowym klubu.
Już teraz mówi się nieoficjalnie, że jedną z sekcji trzeba będzie „uciąć” tudzież „zwinąć” – jeśli tak to którą? Piłka zostaje.
Hokej ? Może tak ze względu na fatalną infrastrukturę i ogólnie słaby odbiór dyscypliny w mediach, wśród normalnych kibiców. Siatka? Byłoby to nieco lekkomyślne pozbywać się projektu, gdy tak naprawdę nie zdążył się rozwinąć. Potencjał medialny owszem jest, ale kompletnie niewykorzystywany przez brak infrastruktury, brak chęci do porządnego zarządzania tą sekcją. Niesamowite jest to, że w sekcji, która ma największy potencjał, najwięcej można zrobić pod względem marketingowym, tak naprawdę nie robi się nic. Jeśli cięcia kosztów przy stadionie nie obejmą hali siatkarzy, to raczej ciężko będzie „zwinąć„ tę sekcję. Wiele można wytłumaczyć, ale jak wytłumaczyć budowę hali dla zespołu, którego w klubie miałoby nie być?
Napisałem wyżej, że piłka zostaje, ponieważ ciężko mi sobie wyobrazić miasto bez klubu w wyższej niż niższe klasy rozgrywkowe. Z drugiej strony czy to takie na 100 proc. pewne? Czy to czasem nie okaże się naszym pobożnym życzeniem? Parę lat temu Prezes Cygan wypowiedział słowa: „Jesteśmy gotowi na ekstraklasę„ – czy gdyby wtedy ktoś Wam powiedział, że za parę lat, nie tylko w niej nie będziemy, ale będziemy ligę niżej z nowym prezesem, który tnie koszty na wszystkim. Co więcej – inny nasz sportowy sąsiad Rozwój Katowice został zdegradowany do roli wychowawców młodzieży, a jedynym sportowym sukcesem miasta będzie otwarcie basenów w Katowicach, to byście uwierzyli? Nie mówiąc o tym, że od tamtych słów, liczylibyście na wybudowanie stadionu, a tymczasem jak go nie było, tak go nie ma.
Dlatego po tym całym spotkaniu i wszystkich słowach, które wypowiedziano, jest dla mnie jasne, że to nie tylko gra o awans na wiosnę. To również gra o przyszłość całego klubu, ponieważ mały sukces w postaci awansu i powrotu do I ligi może sprawić, że wszystko wróci do normy, a dr Marcin Krupa znowu ogłosi sukces wielosekcyjnej GieKSy i idei tego pomysłu… do następnego potknięcia.
W tych wszystkich negatywnych odczuciach jedno pozytywne się nie zmienia. Trener Rafał Górak. Wielokrotnie o nim wspominaliśmy. Być może niektórzy powiedzą, że za wcześnie na pozytywne słowa, że nic nie osiągnął tak naprawdę. Dla mnie z takim trenerem na ławce, który czuje klimat klubu i jego kibiców, będzie łatwiej o ten sukces. Sukces, który musi nadejść, jeśli nie chcemy zamartwiać się co dalej. Tak więc wszyscy razem:
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
W trakcie świętowania na boisku mistrzostwa zdobytego przez uKochane zadaliśmy trenerowi Rafałowi Górakowi kilka pytań dotyczących obu piłkarskich drużyn GKS Katowice.
Chciałby pan, żeby kobieca GieKSa została na stałe na Nowej Bukowej?
Rafał Górak: Oczywiście, docelowo to także jest miejsce dla kobiecej dywizji. Cała logistyka też jest potrzebna do przygotowania drużyny na przenosiny, trzeba zabezpieczyć treningi. Nawet my jeszcze tutaj nie jesteśmy do końca przeniesieni, więc pewnie to jeszcze troszkę potrwa.
Czy zespół przejmował się plotką o wsparciu finansowym ze strony Rakowa?
Ubaw był dość dobry, zaraz mieliśmy w głowie szyderczy ton tego wszystkiego. Walka o mistrza toczyła się także na płaszczyźnie psychologicznej. My chcieliśmy zagrać jak najlepiej dla siebie, dla GKS-u.
Alan Czerwiński ma zostać docelowo na wahadle?
Alan Czerwiński to bardzo kompleksowy piłkarz i pomoże nam w każdym aspekcie. Świetnie spisywał się na środku obrony i to jest również jego pozycja. Będzie wystawiany w zależności od potrzeb.
Ma trener już jakiś plan na początek przyszłego sezonu?
Zawodnicy będą mieli zero-jedynkowe wakacje, a my z dyrektorem mamy trochę pracy związanej z kadrą i nie tylko. Trochę pracy jest, ale ten tydzień, dziesięć dni dla siebie muszę urwać, żeby się trochę zresetować.
Ósme miejsce na koniec to wynik dobry czy bardzo dobry?
Bardzo dobry.
Gdyby jakimś cudem jednak pojawił się dodatkowy milion na koncie klubu, to jakby go wykorzystać?
Milion złotych czy euro? (śmiech)
Euro, zaszalejmy.
Na pewno na zwiększanie standardu wokół zespołu, żeby w GKS-ie rósł poziom przygotowania piłkarzy do gry. Nigdy nie będę chciał powstania kominów płacowych, nie możemy otwierać się na taki kierunek. Każdy milion euro nam się przyda, żeby drużyna była coraz lepsza.
Zacznijmy od naszej ulubionej statystyki, czyli, jak radzili sobie beniaminkowie w pięciu ostatnich sezonach. Po 34 kolejkach rozgrywek ich dorobek wyniósł:
19/20 Raków 50 (u) ŁKS 21 (s)
20/21 Stal 29 (u) Podbeskidzie 25 (s) Warta 43 (u)
21/22 Radomiak 48 (u) Termalica 32 (s) Łęczna 28 (s)
22/23 Miedź 23 (s) Widzew 41 (u) Korona 41 (u)
23/24 ŁKS 24 (s) Ruch 32 (s) Puszcza 40 (u)
Proforma dodajmy, że sezon 19/20 to było 37 kolejek i tam Raków zgromadził ostatecznie 53 oczka, natomiast po 34 kolejkach miał właśnie pół setki.
To oznacza, że GKS Katowice ze swoimi 49 punktami zaprezentował się tylko o oczko gorzej niż Medaliki wówczas, a ponadto – wraz z Motorem Lublin – okazaliśmy się najlepszymi beniaminkami w ostatnich latach. Rewelacjami były Radomiak, Widzew czy Warta, ale i od nich katowiczanie okazali się lepsi. Co by nie mówić – sezon GieKSy był po prostu doskonały.
Naprawdę, pisałem to już wielokrotnie, ale w najśmielszych snach nie mogliśmy się spodziewać, że na pięć kolejek przed końcem GieKSa będzie matematycznie utrzymana (a realnie kilka tygodni wcześniej), że zakończymy sezon z 18 puntami przewagi nad strefą spadkową. Że odsadzimy wicemistrza Polski na 19 punktów. Że będziemy mieli więcej zwycięstw niż porażek. Że choć z siedmioma drużynami nie uda nam się wygrać, to na jedenaście ekip drużyna Rafała Góraka znajdzie sposób. Że pokona Raków, Jagiellonię, Pogoń, dwa razy Cracovię, Górnika czy wspomniany Śląsk. Że bilans z ekipami ze strefy spadkowej będzie „po Bożemu”, czyli 5-1-0, bramki 13-1. Że w tabeli będziemy nad Górnikiem, Piastem, Koroną, Widzewem. Że będziemy szóstą najlepszą ofensywą w lidze. Że Lech Poznań będzie w euforii po remisie na Nowej Bukowej, dającym mu w konsekwencji tydzień później tytuł Mistrza Polski.
I tych ochów i achów można by mnożyć. „Kropkę nad i” zespół postawił w Gdańsku, po raz drugi w tym sezonie odwracając losy meczu. GieKSa znów się nie poddała i dodatkowo zrewanżowała się za klęskę z poprzedniego sezonu 1:5. Z drużyną będącą, jakby nie było, pewną rewelacją wiosny, kiedy to John Carver odmienił oblicze zespołu, który zaczął grać efektownie, punktować, a przed meczem z GKS miał serię czterech zwycięstw z rzędu u siebie.
Na podsumowania przyjdzie czas, ale z tego miejsca po prostu wypada podziękować – sztabowi za świetne przygotowanie do rozgrywek, mentalne, taktyczne, fizyczne oraz piłkarzom za kapitalną realizację tego, co zostało przez ten sztab przygotowany.
Począwszy od bramkarza, Dawida Kudły, który świetnie bronił przez cały sezon i nawet ta wpadka w Gdańsku w żadnym stopniu nie zmienia tego obrazu. To tak jak Oliver Kahn po finale Mundialu w 2002 roku, który powiedział” „rozegrałem bardzo dobry turniej i żaden pieprzony jeden błąd tego nie zmieni”. Tyle że pomyłka Niemca wówczas przy golu Ronaldo zaważyła o porażce, a tutaj Dawid i tak wygrał. Świetny bramkarz i znakomity sezon.
Nie chcę tu się rozpisywać o każdym zawodniku, można więc po prostu kilku wyróżnić. Arkadiusz Jędrych jako ostoja defensywy, kapitan z krwi i kości, rozegrał wszystkie 34 mecze w pełnym wymiarze! Ewenement. Trudno dziś sobie wyobrazić drużynę bez tego zawodnika.
Marcin Wasielewski to nasze żywe srebro, zawodnik aż szalał na swoim skrzydle, a jego interwencja z meczu z Jagiellonią na Bukowej to było mistrzostwo świata.
Bartek Nowak, jakkolwiek nieraz wydający się, że mógłby dać więcej to gdy trzeba było to… dawał. Kapitalne asysty, nieoczywiste podania, niekonwencjonalne zagrania. W końcu ten gol z Lechem.
Oskar Repka – to co wyprawiał ten zawodnik na koniec sezonu, przekracza wszelkie granice. Pięć goli w sześciu meczach ofensy… przepraszam defensywnego pomocnika to coś niebywałego. Prawdziwy, skuteczny twardziel ze środka pola.
Mateusz Kowalczyk – piłkarz, którego za wszelką cenę trzeba zatrzymać w Katowicach. Wieki nie było w GKS młodego piłkarza, który tak z przytupem wszedłby do zespołu i został główną postacią. Zaczął w drugiej kolejce i… tak został. W pierwszym składzie.
Adrian Błąd – wielu kibiców zastanawiało się, czy weteran wyrobi kondycyjnie i piłkarsko. Niepotrzebnie. Zawodnik najwyraźniej stęsknił się za ekstraklasą, bo dawał GieKSie bardzo dużo, swoim doświadczeniem i liderowaniem na boisku.
Sebastian Bergier, wydawało się, że będzie grzał ławę, ale w obliczu kontuzji Adama Zrelaka wskoczył do składu i nastrzelał sporo goli, dając GieKSie wiele punktów.
To tylko kilku piłkarzy, ale tak naprawdę cała drużyna spisała się na medal. Nie było momentu w sezonie, który można by było określić mianem kryzysu. Kilka razy było blisko, ale wtedy GieKSa po prostu… wygrywała mecz albo dwa. Zastanawialiśmy się, jak katowiczanie będą spisywać się po zapewnieniu utrzymania. Choć przegrali z Legią i Koroną, to w ostatnich trzech meczach zgarnęli siedem punktów.
Naprawdę, choćbym chciał, to nie mam się do czego przyczepić. Po KAŻDYM sezonie w ostatnich dwóch dekadach o coś można było mieć pretensje do zespołu. Tutaj – no po prostu nie, już odpuszczam ten nieszczęsny Puchar Polski.
Nie obyło się natomiast bez mankamentów, dlatego GKS nie został Mistrzem Polski, ani nie awansował do pucharów. Są elementy do poprawy, przede wszystkim w defensywie i ataku. Stracenie średnio 1,38 gola na mecz to trochę za dużo. Zwłaszcza że wiele bramek było traconych w wyniku naprawdę głupich błędów, braku koncentracji, kiksów. To jest główny element do poprawy. Bo sama gra w defensywie była jako taka dobra. Tylko te indywidualne nieraz błędy…
Koniecznie trzeba też znaleźć napastnika, a najlepiej dwóch. Niestety Adam Zrelak doszedł do siebie, ale jest to piłkarz ryzykowny. Po odejściu Bergiera nie ma go kim zastąpić, więc zapewne nad dziewiątką nasi trenerzy mocno pracują.
Sezon 2024/25 się zakończył. Dokładnie rok temu GKS awansował do ekstraklasy, teraz w tej ekstraklasie się utrzymał. To naprawdę powód do świętowania, bo ile dumy nasz zespół przyniósł przed całą piłkarską Polską, jest nie do przecenienia. Po 20 latach, gdy GieKSą nie interesował się medialny pies z kulawą nogą, teraz mówią o nas wszyscy i to w superlatywach. Wraz z Nowym Stadionem mamy piękny komplet.
Dzięki drużyno – to był kapitalny sezon!
Po meczu GKS Katowice – Lech Poznań wypowiedzieli się trenerzy obu drużyn – Rafał Górak i Nils Frederiksen. Poniżej spisane główne wypowiedzi trenerów, na dole newsa natomiast cała konferencja prasował w wersji audio.
Nils Frederiksen (trener Lecha Poznań):
Jeśli jesteś w końcówce sezonu i walczysz o mistrzostwo, jest mała różnica między dwoma zespołami, takie mecze z reguły obfitują w takie nerwowe starcia i akcje. Jest dużo nerwów i napięcia na boisku i tak też było dzisiaj. Dla mnie najważniejsze jest to, że mamy punkt i zachowaliśmy pozycję lidera. Nie jest ważne, jak zagraliśmy, najważniejszy jest rezultat i miejsce w tabeli. Wiadomo, nic jeszcze nie jest przesądzone, ale mamy pole position do ataku i musimy wygrać ostatni mecz. Drużyna była regularnie krytykowana za brak umiejętności wyciągnięcia wyniku, no to dzisiaj było odwrotne i to jest tym bardziej godne podkreślenia, bo to był mecz nie tylko najważniejszy, ale i najtrudniejszy.
Rafał Górak (trener GKS Katowice):
Jesteśmy bardzo zadowoleni z postawy zespołu i sposoby gry. Postawiliśmy wysoko poprzeczkę rywalowi. W wielu spotkaniach z zespołami ze ścisłej czołówki graliśmy jak równy z równym, dzisiaj też tak było. To był bardzo dobry i równy mecz w naszym wykonaniu. To jest początek takiego podsumowania, bo dzisiaj kończymy sezon w Katowicach. Przyjdzie czas na podsumowania całościowe, po meczu w Gdańsku, by podsumować to wszystko. To był piękny rejs, ta historia. Dziś nieśliśmy trybuny, a one nas też niosły, to była fajna synergia, dziękujemy naszym fanom za to, że to w Katowicach to tak działa i będzie wyznacznikiem nowego trendu i sezonu, który już niedługo się rozpocznie. Teraz chcemy pojechać po zwycięstwo w Gdańsku.
Tosiek
20 lutego 2020 at 22:25
Niestety Błażej, nic nie wróci do normy, tak jak było już nie będzie. Rok 2015 w którym powstawała wielosekcyjna GieKSa to była inna rzeczywistość. Hojność obecnie rządzących najbardziej odbija się na sytuacji finansowej samorządów, na które władza przerzuca coraz większe koszty swoich reform. Edukacja, służba zdrowia, wzrost kosztów usług, energii, wywozu śmieci, obniżenie podatku PIT, zwolnienie z podatku osób pon.26 lat itd. To wszystko powoduje, że miasto szuka oszczędności gdzie się da i GieKSa może być tego ofiarą.
Nie wyobrażam sobie Katowic bez drużyny hokeja.
kobus9
21 lutego 2020 at 11:39
Można się wszystkiego spodziewać. Jestem z Rudy Śląskiej. Tu jak wiecie (lub nie) obcięli wszystkie pieniądze na sport. Nawet dzieciom nie pomagają. Aby mój syn mógł trenować muszę od stycznia płacić ponad 200% więcej niż w zeszłym roku.
Jak dojdzie do tego w Katowicach, to cała GieKSa przestanie istnieć, a nie tylko 1 sekcja.
Obym nie był złym prorokiem.
Pozdrawiam.
Robson
22 lutego 2020 at 09:21
Wszystko zależy od nas!
Od naszej postawy!
To władza jest dla nas a nie na odwrót to my ich wybieramy więc pełna mobilizacja dla GieKSy!
Alex
22 lutego 2020 at 12:57
Ja bym pomyślał na miejscu władz czy nie zrobić tak jak jest w Jastrzębiu czyli jako 3 osobne kluby pod jedną nazwą. Osobno piłka, osobno hokej i osobno siatka. Wtedy łatwiej nawet znaleźć w przyszłości sponsora czy też inwestora do klubu bo wie on że utrzymuje tylko jedną sekcję, a nie cały klub gdzie koszty są zdecydowanie większe.