Piłka nożna kobiet
Historyczne zwycięstwo GieKSy!
W sobotę GieKSa rozegrała mecz o 3. miejsce w kwalifikacjach do Ligi Mistrzyń przeciwko Łokomotiwowi Stara Zagora. Po rzutach karnych udało się pokonać rywalki z Bułgarii, tym samym notując pierwsze zwycięstwo sekcji kobiecej w Europie!
Obie drużyny rozpoczęły spotkanie z ofensywnym nastawieniem, żadna z ekip nie chciała zamykać się w okolicy pola karnego. Już w 2. minucie otrzymaliśmy rzut wolny na wysokości pola karnego w narożniku boiska po faulu na Anicie Turkiewicz. Bułgarki poradziły sobie doskonale z wrzutką Klaudii Słowińskiej i szybko oddaliły zagrożenie. Łokomotiw nastawił się na grę szybkimi atakami po długich zagraniach defensorek, co już w 5. minucie zaskutkowało żółtą kartką dla Joanny Olszewskiej, która musiała zrekompensować złe ustawienie drużyny faulem taktycznym. Katowiczanki prezentowały znany kibicom wysoki pressing, co zostawiało sporo miejsca za plecami stoperek. Dwójkowej akcji spróbowały Julia Włodarczyk i Kamila Tkaczyk, zamieniając się rolami na boisku, nikt jednak nie wykorzystał dośrodkowania naszej obrończyni. Chwilę później Karolina Bednarz fantastycznie wypatrzyła w polu karnym Nicolę Brzęczek, która świetnie jej odegrała na 5. metr, niestety Karolina nieczysto trafiła w piłkę. Dużo miejsca na skrzydłach miały nasze wahadłowe, które ochoczo wchodziły w dryblingi, tworząc sporo zagrożenia. w 16. minucie Słowińska posłała piłkę w pole karne, a do wybitej futbolówki doskoczyła Anita Turkiewicz, lecz na drodze jej strzału stanęła Dżesika Jaszek. Już minutę później Słowińska zagrała prostopadłą piłkę do Jaszek po kolejnym przechwycie Aleksandry Nieciąg, niestety nasza środkowa napastniczka nie odczytała jej intencji. Tkaczyk zagrywała długą piłkę w szesnastkę do Nieciąg, bramkarka była jednak szybsza. W 20. minucie Brzęczek rozpoczęła atak GieKSy, wypuszczając prawym skrzydłem Klaudię Słowińską. Finalizująca akcję tuż przy słupku Karolina Bednarz uderzyła minimalnie niecelnie w trudnej sytuacji. Cztery minuty później Mistrzynie Polski miały okazję do zdobycia bramki po rzucie wolnym na 23. metrze za faulu na Brzęczek. Słowińska zagrała mocną piłkę na skrzydło do Włodarczyk, która wstrzeliła piłkę do pola karnego i bardzo blisko było bramki samobójczej Petyi Petkovej. Po przejęciu piłki przez Bednarz w środku pola dobrym drylingiem popisała się Brzęczek, niestety za późno oddała piłkę Jaszek i nie udało się oddać strzału. Z każdą minutą „uKOCHane” coraz bardziej dominowały mecz, zamykając rywalki coraz niżej, a dużą rolę odgrywały w środku pola Słowińska i Nieciąg. W 41. minucie Brzęczek technicznie zagrała do Słowińskiej, która dostrzegła na lewym skrzydle Karolinę Bednarz. Uderzenie naszej skrzydłowej trafiło wprost w ręce golkiperki. Na zakończenie połowy uderzenia po indywidualnej akcji próbowała Turkiewicz, piłka skończyła jednak po zewnętrznej stronie siatki.
Na drugą odsłonę meczu rywalki GieKSy wyszły w ustawieniu 5-3-2, starając się uniemożliwić naszym wahadłowym tak łatwe kreowanie zagrożenia. Już w pierwszej minucie drugiej połowy Hajduk zagrała długą piłkę do Klaudii Słowińskiej, niestety wrzutkę znacząco przeciągnęła Karolina Bednarz. W 47. minucie bardzo blisko zdobycia bramki była Nicola Brzęczek, która główką uderzyła tuż obok słupka po rajdzie Jaszek prawą stroną boiska zakończonym fantastycznym dośrodkowaniem. Odpoczynku defensywie Łokomotiwu nie dała Turkiewicz, która zebrała odbitą piłkę i wykonała groźny centrostrzał. Z rzutu wolnego na wysokości 22. metra perfekcyjnie uderzyła Nikoleta Boycheva, w samo okienko bramki Weroniki Klimek, a nasza bramkarka spokojnie sparowała piłkę na rzut rożny. W 60. minucie Bednarz zagrała prostopadłą piłkę do Jaszek, która wywalczyła rzut rożny. W 62. minucie dobrze ustawiona Słowińska przejęła piłkę, ale jej strzał był bardzo niecelny. Katowiczanki długo nie potrafiły udokumentować swojej przewagi golem. Bliska tego wyczynu była Turkiewicz, która przejęła futbolówkę i z dystansu huknęła blisko słupka. Dużo ożywienia w ofensywie wniosła Dominika Misztal. Świetny przechwyt Turkiewicz w 76. minucie zapoczątkował szybką akcję Bednarz i Jaszek, jednak Nora Dimitrova w ostatniej chwili wybiła futbolówkę spod nóg naszej „dziewiątki”. Dineva w naszym polu karnym pokazała próbkę swojego dryblingu i wywalczyła rzut rożny, po którym blisko było utraty bramki przez nasz zespół. Z zamieszania przed bramką Klimek na szczęście nic nie wynikło. W 80. minucie Lizoń próbowała uderzenia z dystansu, ale ponownie piłka minęła słupek po niewłaściwej stronie. Defensorka, która weszła z ławki, imponowała swoimi dograniami do ofensywnych zawodniczek. W 82. minucie Misztal świetnie wypuściła na wolne pole Annę Konkol, wrzutkę naszej wahadłowej końcówkami palców strąciła Roksana Shahanska. Kilkadziesiąt sekund później centrostrzałem Turkiewicz próbowała zaskoczyć bramkarkę, Roksana czujnie jednak wybiła to zagranie. W 89. minucie Jaszek postanowiła „odwinąć się” Dinevie, która niebezpiecznym zagraniem mogłaby spowodować uszczerbek na jej zdrowiu – spotkało się to z oklaskami kibiców i żółtymi kartkami dla obu zawodniczek. Sędzina wyraźnie nie panowała nad końcówką meczu, nie dostrzegając nadepnięcia Lizoń tylko jej późniejszy faul – zawodniczka w ostatniej chwili zaniechała przepychanek z rywalką. Bliska zdobycia bramki była świetnie prezentująca się Słowińska, która otrzymała piłkę od Jaszek w polu karnym.
Regulaminowy czas gry nie wyłonił zwyciężczyń, dlatego potrzebna była dogrywka. W 92. minucie, po kolejnym centrostrzale Turkiewicz Słowińska zebrała odbitą futbolówkę i była faulowana, a rywalka za nakładkę nie zobaczyła żółtej kartki. Do piłki na 19. metrze podeszła Joanna Olszewska, jej strzał z trudem wybroniła Shahanska. W 102. minucie piłka po błędzie bramkarki spadła wprost pod nogi zmęczonej Klaudii Słowińskiej, która uderzyła wysoko nad poprzeczką. Kluczowym odbiorem przed naszym polem karnym popisała się Anna Konkol. W 105. minucie, po wrzutce Słowińskiej stworzyło się zamieszanie w polu karnym Łokomotiwu, piłka jednak ponownie nie wpadła do siatki. Warto odnotować, że najwięcej zagrożenia tworzyliśmy lewą flanką, za sprawą Turkiewicz i Słowińskiej, które prawdopodobnie przebiegły w tym meczu półmaraton, nie mając wielu możliwości na odpoczynek od zawodniczek grających na prawej stronie boiska.
Na ostatnie 15. minut nasze zawodniczki otrzymały brawa od kibiców, którzy nadal wierzyli w zwycięstwo przed rzutami karnymi. W 107. minucie Anna Konkol za głęboko wrzuciła piłkę ze skrzydła. Chwilę później Marlena Hajduk bliska była zaliczenia asysty, niestety Aleksandra Nieciąg została ubiegnięta przez golkiperkę. Anna Krakowiak niemalże wyprowadziła nasz zespół na prowadzenie po rzucie rożnym, lecz jej strzał został zablokowany. W 113. minucie faulowana była Turkiewicz i to ona sama wykonała ten stały fragment, zagrywając idealnie na długi słupek do Hajduk. Po jej zgraniu piłka trafiła do Olszewskiej i ostatecznie do bramki, ale nasza stoperka była na spalonym. Po 120 minutach na tablicy dalej widniał wynik 0-0 i czekały nas rzuty karne.
Weronika Klimek obroniła rzut karny Skoryniny, a swoją próbę pewnie wykorzystała Marlena Hajduk. W drugiej turze Petkova trafiła w słupek, a Turkiewicz nie pokonała golkiperki. Dimitrova wykorzystała trzeci rzut karny swojego zespołu, podobnie jak Anna Konkol, która uderzyła perfekcyjnie przy słupku. Weronika Klimek obroniła rzut karny Ivanovej, a do decydującej jedenastki podeszła Anna Krakowiak. Młoda piłkarka bez kompleksów uderzyła przy słupku i dzięki temu wygrywamy spotkanie! Warto zaznaczyć, że nasze zawodniczki długo nie mogły cieszyć się ze zwycięstwa, gdyż… sędziowie najprawdopodobniej nie mogli doliczyć się jednego z rzutów karnych.
9.09.2023, Katowice
Łokomotiw Stara Zagora – GKS Katowice 0:0 (0:0), karne 1:3 (Dimitrova – Hajduk, Konkol, Krakowiak)
Łokomotiw: Shahanska – Dikelova, Ivanova, Dimitrova, Petkova – Aleksandrova (65. Dineva), Gnydyuk, Boycheva- Skorynina, Atanasova (111. Babiuk), Wienerova
GKS Katowice: Klimek – Włodarczyk (46. Konkol), Tkaczyk (67. Lizoń), Olszewska, Hajduk, Turkiewicz – Słowińska (108. Krakowiak), Nieciąg – Brzęczek (67. Misztal), Jaszek, Bednarz.
Żółte kartki: Skorynina, Dineva, Ivanova – Olszewska, Jaszek, Lizoń
Dziś w siedzibie TVP Sport odbyło się losowanie ćwierćfinałów Pucharu Polski. GKS Katowice zmierzy się w tej fazie z Widzewem Łódź. Mecz odbędzie się w Katowicach, a 1/4 Pucharu Polski zaplanowano na 3-5 marca.
Widzew obecnie zajmuje 13. miejsce w Ekstraklasie, mając w dorobku 20 punktów, czyli tyle samo co GKS. Na 18 meczów piłkarzy Igora Jovicevića (a wcześniej Żelijko Sopića i Patryka Czubaka) składa się 6 zwycięstw, 2 remisy i 10 porażek (bramki 26-28). We wcześniejszych rundach Widzew wyeliminował trzy drużyny z ekstraklasy: Termalikę, Zagłębie Lubin i Pogoń Szczecin.
Zanim dojdzie do pojedynku pucharowego, obie drużyny zmierzą się w lidze (także w Katowicach), w kolejce, która odbędzie się 6-8 lutego.
Pozostałe pary tej fazy to:
Lech Poznań – Górnik Zabrze
Zawisza Bydgoszcz – Chojniczanka Chojnice
Avia Świdnik – Raków Częstochowa
W niedzielny wieczór do Częstochowy, na ostatni mecz w tym roku, wybrał się komplet GieKSiarzy. Ultrasi zadbali o przedświąteczny klimat na sektorze.
Mecz z Rakowem był ostatnim w tym roku. Teraz… święta. I Nowy Rok. Trzech Króli i turniej halowy w Spodku. I zleci jak z bicza strzelił, gdy 30 stycznia zagramy z Zagłębiem Lubin. Wracamy jeszcze na chwilę do Częstochowy i zamykamy temat Rakowa.
1. Na mecz pojechaliśmy w dwuosobowym składzie plus Mariusz przyjaciel redakcji. Miał jeszcze pojechać Flifen, ale laptop mu się zepsuł. No i nauki dużo ma. Więc jak już skończy tę medycynę, to uderzajcie do niego. Będziecie mieli pewność, że gdy inni się obijali i na mecz jeździli, on siedział z nosem w książkach 😉
2. Do Częstochowy jest rzut beretem, więc jechaliśmy niecałą godzinkę. Dobrze, że na koniec nam nie przypadł w udziale jakiś Białystok… Ale uwaga, uwaga – tam pojedziemy już za dwa miesiące.
3. Stadion Rakowa wiadomo – nie jest z tej epoki nowych obiektów, choć i tak swego czasu go rozbudowano. Dlatego jest to raczej takie boisko, otoczone trybunami. Mówi się o nowym, obiekcie i mówi, ale na razie cisza.
4. Dlatego długo nie mogliśmy go wypatrzeć, choć byliśmy już przecież przy linii tramwajowej. Dopiero w ostatniej chwili ujrzeliśmy jupitery, a za moment byliśmy już pod obiektem.
5. Jakoś tak się złożyło, że byliśmy bardzo wcześnie, bo przed 15:30, kiedy wydawali akredytacje. Więc musieliśmy chwilę postać pod kasą i poczekać na swój moment. Wszystko odbyło się sprawnie.
6. Widzieliśmy nawet rakowskiego rycerza, który przyszedł do pracy, ale jeszcze po cywilu.
7. Mając tyle czasu… nie za bardzo wiedzieliśmy, co ze sobą zrobić. Jedno jest pewne, ja byłem bardzo głodny, więc w planie miałem obowiązkową kiełbasę, na której to poszukiwania wkrótce wyruszyliśmy.
8. Zanim jednak to nastąpiło, pokręciliśmy się trochę w okolicach sali konferencyjnej. Przywitaliśmy się także z Wojciechem Cyganem, który stał przy wejściu i wkrótce witał przybyłą drużynę gości. My też mogliśmy – dzięki infrastrukturze stadionu – ten przyjazd naszym pięknym zielonym autokarem, oglądać.
9. Nie zabrakło czułych powitań, choćby z Adrianem Błądem, czyli takim „synem” prezesa Wojtka. Przytulili się na to powitanie, jako że było dużo czasu przed meczem, atmosfera była bardzo sympatyczna. Bój miał się rozpocząć wkrótce.
10. My tymczasem poszukiwaliśmy kiełbasy. Obeszliśmy trybuny, co nie było trudne, bo byliśmy tak jakby na zewnątrz stadionu. Miła pani nas kilka razy wpuszczała i wpuszczała ze strefy gastronomicznej. Ogólnie te przejścia za trybunami są jakieś takie klimatyczne. W dobie faktycznie tych nowych stadionów te takie stare, polskie, mają w sobie coś z nostalgii.
11. Jako że kiełby się dopiero piekły, postanowiliśmy uraczyć się innymi trunkami, w tym ja herbatką. I tak sympatycznie oczekiwaliśmy na strawę.
12. Kiełbaska za 25 złotych, z ogórkiem kiszonym. Bardzo dobra, byłem mega głodny, więc była jak znalazł. Od razu humor się poprawił i liczyliśmy, że nie będzie to najlepsza rzecz, która nas spotkała przy Limanowskiego, ale jedna z najlepszych.
13. Udaliśmy się na sektor prasowy, a Misiek na murawę. To, co było też bardzo dobre, to że w przeciwieństwie do lutowego spotkania było po prostu relatywnie ciepło. Znaczy relatywnie bardzo ciepło. Wtedy wymarzliśmy solidnie, bo nie dość, że było po prostu zimno, to jeszcze ciągnęło spod trybuny, bo są te kratki metalowe jako podłoga, a pod trybuną nie ma nic.
14. Zajęliśmy miejsca. Początkowo w rzędzie ze studenckimi stolikami, ale tam było bardzo ciasno, więc przenieśliśmy się rząd wyżej – już bez stolików, ale z szerszym przejściem. Nie było dla mnie w tym kontekście problemem trzymanie laptopa na kolanach.
15. Za to podłączenie do kontaktu przypomniało traumę ze stadionu ŁKS. Wtyczka nie chciała wejść, ale cudem udało się ją wepchnąć. Potem cała operacja z przeciąganiem kabla pod trybuną, trzymając go przez te małe dziurki w podłodze. Uff, udało się. Nikt o kabel nie zahaczy.
16. No i rozpoczął się mecz. Widoczność z tak niskich trybun jest oczywiście średnia. Jeszcze na połowie, na wysokości której jest prasówka, jest spoko. Ale po drugiej stronie trzeba by było mieć sokoli wzrok, by wszystko dobrze identyfikować.
17. Prezenty kibicom rozdawał Święty Mikołaj. Co ciekawe miał on akredytację. Na której było napisane, że jest to Święty Mikołaj, a jako redakcja Biegun Północny.
18. Kibice gości wypełnili sektor gości. Przez cały mecz głośno dopingowali, urządzili też baloniadę ze świąteczną piosenką, a na koniec, jak za starych czasów zaśpiewali Wesołych Świąt. Może w bardzo dawnych czasach taka tradycja była (nie wiem), ale ja pamiętam, że pierwszy raz coś takiego miało miejsce w którąś Wielką Sobotę, zdaje się w 2001 roku. Podczas bardzo śnieżnego meczu z Amiką. Ale mogę się mylić, co do szczegółów.
19. GieKSa w pierwszej połowie była nieco lepsza i miała więcej sytuacji. Niestety nie wykorzystaliśmy żadnej. W drugiej po zmianach Raków się rozpędził i w końcu strzelił upragnionego gola.
20. Po meczu udaliśmy się na konferencję prasową. Gospodarze zapewnili kapuśniak. Od kiełbasy minęło już trochę czasu, więc również było to bardzo miłe. Gorąca, treściwa zupka w oczekiwaniu na konferencję miała wynagrodzić smutek po porażce.
21. Najpierw wypowiedział się trener Górak. Potem oczekiwaliśmy na trenera Papszuna i jakieś dziwne sceny się działy przed salą, że aż pracownik Rakowa notorycznie zamykał drzwi. Jakieś były krzyki i huki. Wydawało się, że to trener Rakowa krzyczy, żeby go wypuścili w końcu do tej Warszawy. Ale nie. Marek Papszun był w tym czasie na murawie i udzielał wywiadu dla Ligi Plus Extra.
22. Po konferencji oczywiście chwila na sali, żeby na stronie pojawiła się relacja z wypowiedzi trenerów oraz galeria zdjęć. Pół godzinki posiedzieliśmy, aż udaliśmy się w drogę powrotną.
23. Kulturka jest, więc wychodząc rzekłem do Marka Papszuna „do widzenia” i sympatycznie, z uśmiechem odpowiedział. A wychodząc z klubu spotkałem Marka Ameyawa i ten młody człowiek bardzo kulturalnie sam powiedział „do widzenia”. Milusio.
24. Ogólnie cały wyjazd bez większej historii. Krótki. Mecz przegrany. Do Rakowa nie ma się, o co przyczepić, wszyscy mili, uśmiechnięci. Kiełbasa dobra, rzecznik sympatyczny. Wojciech Cygan witający starych znajomych.
25. „Do zobaczenia na Narodowym” – powiedział rzecznik, gdy się z nami żegnał. Nic dodać, nic ująć. Miejmy nadzieję, że 2 maja się ponownie zobaczymy. Bierzemy w ciemno.
26. Wesołych Świąt!
Hokej1 dzień temu
Tygodniowy przegląd mediów: Prezydent Nawrocki dostał szal od kibiców GKS-u Katowice
Piłka nożna3 dni temu
GieKSa 2025 – Trójkolorowa Połowa #89
Galeria4 dni temu
Ostatni mecz w Satelicie w tym roku
Hokej4 dni temu
Najlepszy prezent – wygrana w derbach
Blaszok4 dni temu
Najnowsze komentarze