W sobotę GieKSa rozegrała mecz o 3. miejsce w kwalifikacjach do Ligi Mistrzyń przeciwko Łokomotiwowi Stara Zagora. Po rzutach karnych udało się pokonać rywalki z Bułgarii, tym samym notując pierwsze zwycięstwo sekcji kobiecej w Europie!
Obie drużyny rozpoczęły spotkanie z ofensywnym nastawieniem, żadna z ekip nie chciała zamykać się w okolicy pola karnego. Już w 2. minucie otrzymaliśmy rzut wolny na wysokości pola karnego w narożniku boiska po faulu na Anicie Turkiewicz. Bułgarki poradziły sobie doskonale z wrzutką Klaudii Słowińskiej i szybko oddaliły zagrożenie. Łokomotiw nastawił się na grę szybkimi atakami po długich zagraniach defensorek, co już w 5. minucie zaskutkowało żółtą kartką dla Joanny Olszewskiej, która musiała zrekompensować złe ustawienie drużyny faulem taktycznym. Katowiczanki prezentowały znany kibicom wysoki pressing, co zostawiało sporo miejsca za plecami stoperek. Dwójkowej akcji spróbowały Julia Włodarczyk i Kamila Tkaczyk, zamieniając się rolami na boisku, nikt jednak nie wykorzystał dośrodkowania naszej obrończyni. Chwilę później Karolina Bednarz fantastycznie wypatrzyła w polu karnym Nicolę Brzęczek, która świetnie jej odegrała na 5. metr, niestety Karolina nieczysto trafiła w piłkę. Dużo miejsca na skrzydłach miały nasze wahadłowe, które ochoczo wchodziły w dryblingi, tworząc sporo zagrożenia. w 16. minucie Słowińska posłała piłkę w pole karne, a do wybitej futbolówki doskoczyła Anita Turkiewicz, lecz na drodze jej strzału stanęła Dżesika Jaszek. Już minutę później Słowińska zagrała prostopadłą piłkę do Jaszek po kolejnym przechwycie Aleksandry Nieciąg, niestety nasza środkowa napastniczka nie odczytała jej intencji. Tkaczyk zagrywała długą piłkę w szesnastkę do Nieciąg, bramkarka była jednak szybsza. W 20. minucie Brzęczek rozpoczęła atak GieKSy, wypuszczając prawym skrzydłem Klaudię Słowińską. Finalizująca akcję tuż przy słupku Karolina Bednarz uderzyła minimalnie niecelnie w trudnej sytuacji. Cztery minuty później Mistrzynie Polski miały okazję do zdobycia bramki po rzucie wolnym na 23. metrze za faulu na Brzęczek. Słowińska zagrała mocną piłkę na skrzydło do Włodarczyk, która wstrzeliła piłkę do pola karnego i bardzo blisko było bramki samobójczej Petyi Petkovej. Po przejęciu piłki przez Bednarz w środku pola dobrym drylingiem popisała się Brzęczek, niestety za późno oddała piłkę Jaszek i nie udało się oddać strzału. Z każdą minutą „uKOCHane” coraz bardziej dominowały mecz, zamykając rywalki coraz niżej, a dużą rolę odgrywały w środku pola Słowińska i Nieciąg. W 41. minucie Brzęczek technicznie zagrała do Słowińskiej, która dostrzegła na lewym skrzydle Karolinę Bednarz. Uderzenie naszej skrzydłowej trafiło wprost w ręce golkiperki. Na zakończenie połowy uderzenia po indywidualnej akcji próbowała Turkiewicz, piłka skończyła jednak po zewnętrznej stronie siatki.
Na drugą odsłonę meczu rywalki GieKSy wyszły w ustawieniu 5-3-2, starając się uniemożliwić naszym wahadłowym tak łatwe kreowanie zagrożenia. Już w pierwszej minucie drugiej połowy Hajduk zagrała długą piłkę do Klaudii Słowińskiej, niestety wrzutkę znacząco przeciągnęła Karolina Bednarz. W 47. minucie bardzo blisko zdobycia bramki była Nicola Brzęczek, która główką uderzyła tuż obok słupka po rajdzie Jaszek prawą stroną boiska zakończonym fantastycznym dośrodkowaniem. Odpoczynku defensywie Łokomotiwu nie dała Turkiewicz, która zebrała odbitą piłkę i wykonała groźny centrostrzał. Z rzutu wolnego na wysokości 22. metra perfekcyjnie uderzyła Nikoleta Boycheva, w samo okienko bramki Weroniki Klimek, a nasza bramkarka spokojnie sparowała piłkę na rzut rożny. W 60. minucie Bednarz zagrała prostopadłą piłkę do Jaszek, która wywalczyła rzut rożny. W 62. minucie dobrze ustawiona Słowińska przejęła piłkę, ale jej strzał był bardzo niecelny. Katowiczanki długo nie potrafiły udokumentować swojej przewagi golem. Bliska tego wyczynu była Turkiewicz, która przejęła futbolówkę i z dystansu huknęła blisko słupka. Dużo ożywienia w ofensywie wniosła Dominika Misztal. Świetny przechwyt Turkiewicz w 76. minucie zapoczątkował szybką akcję Bednarz i Jaszek, jednak Nora Dimitrova w ostatniej chwili wybiła futbolówkę spod nóg naszej „dziewiątki”. Dineva w naszym polu karnym pokazała próbkę swojego dryblingu i wywalczyła rzut rożny, po którym blisko było utraty bramki przez nasz zespół. Z zamieszania przed bramką Klimek na szczęście nic nie wynikło. W 80. minucie Lizoń próbowała uderzenia z dystansu, ale ponownie piłka minęła słupek po niewłaściwej stronie. Defensorka, która weszła z ławki, imponowała swoimi dograniami do ofensywnych zawodniczek. W 82. minucie Misztal świetnie wypuściła na wolne pole Annę Konkol, wrzutkę naszej wahadłowej końcówkami palców strąciła Roksana Shahanska. Kilkadziesiąt sekund później centrostrzałem Turkiewicz próbowała zaskoczyć bramkarkę, Roksana czujnie jednak wybiła to zagranie. W 89. minucie Jaszek postanowiła „odwinąć się” Dinevie, która niebezpiecznym zagraniem mogłaby spowodować uszczerbek na jej zdrowiu – spotkało się to z oklaskami kibiców i żółtymi kartkami dla obu zawodniczek. Sędzina wyraźnie nie panowała nad końcówką meczu, nie dostrzegając nadepnięcia Lizoń tylko jej późniejszy faul – zawodniczka w ostatniej chwili zaniechała przepychanek z rywalką. Bliska zdobycia bramki była świetnie prezentująca się Słowińska, która otrzymała piłkę od Jaszek w polu karnym.
Regulaminowy czas gry nie wyłonił zwyciężczyń, dlatego potrzebna była dogrywka. W 92. minucie, po kolejnym centrostrzale Turkiewicz Słowińska zebrała odbitą futbolówkę i była faulowana, a rywalka za nakładkę nie zobaczyła żółtej kartki. Do piłki na 19. metrze podeszła Joanna Olszewska, jej strzał z trudem wybroniła Shahanska. W 102. minucie piłka po błędzie bramkarki spadła wprost pod nogi zmęczonej Klaudii Słowińskiej, która uderzyła wysoko nad poprzeczką. Kluczowym odbiorem przed naszym polem karnym popisała się Anna Konkol. W 105. minucie, po wrzutce Słowińskiej stworzyło się zamieszanie w polu karnym Łokomotiwu, piłka jednak ponownie nie wpadła do siatki. Warto odnotować, że najwięcej zagrożenia tworzyliśmy lewą flanką, za sprawą Turkiewicz i Słowińskiej, które prawdopodobnie przebiegły w tym meczu półmaraton, nie mając wielu możliwości na odpoczynek od zawodniczek grających na prawej stronie boiska.
Na ostatnie 15. minut nasze zawodniczki otrzymały brawa od kibiców, którzy nadal wierzyli w zwycięstwo przed rzutami karnymi. W 107. minucie Anna Konkol za głęboko wrzuciła piłkę ze skrzydła. Chwilę później Marlena Hajduk bliska była zaliczenia asysty, niestety Aleksandra Nieciąg została ubiegnięta przez golkiperkę. Anna Krakowiak niemalże wyprowadziła nasz zespół na prowadzenie po rzucie rożnym, lecz jej strzał został zablokowany. W 113. minucie faulowana była Turkiewicz i to ona sama wykonała ten stały fragment, zagrywając idealnie na długi słupek do Hajduk. Po jej zgraniu piłka trafiła do Olszewskiej i ostatecznie do bramki, ale nasza stoperka była na spalonym. Po 120 minutach na tablicy dalej widniał wynik 0-0 i czekały nas rzuty karne.
Weronika Klimek obroniła rzut karny Skoryniny, a swoją próbę pewnie wykorzystała Marlena Hajduk. W drugiej turze Petkova trafiła w słupek, a Turkiewicz nie pokonała golkiperki. Dimitrova wykorzystała trzeci rzut karny swojego zespołu, podobnie jak Anna Konkol, która uderzyła perfekcyjnie przy słupku. Weronika Klimek obroniła rzut karny Ivanovej, a do decydującej jedenastki podeszła Anna Krakowiak. Młoda piłkarka bez kompleksów uderzyła przy słupku i dzięki temu wygrywamy spotkanie! Warto zaznaczyć, że nasze zawodniczki długo nie mogły cieszyć się ze zwycięstwa, gdyż… sędziowie najprawdopodobniej nie mogli doliczyć się jednego z rzutów karnych.
9.09.2023, Katowice
Łokomotiw Stara Zagora – GKS Katowice 0:0 (0:0), karne 1:3 (Dimitrova – Hajduk, Konkol, Krakowiak)
Łokomotiw: Shahanska – Dikelova, Ivanova, Dimitrova, Petkova – Aleksandrova (65. Dineva), Gnydyuk, Boycheva- Skorynina, Atanasova (111. Babiuk), Wienerova
GKS Katowice: Klimek – Włodarczyk (46. Konkol), Tkaczyk (67. Lizoń), Olszewska, Hajduk, Turkiewicz – Słowińska (108. Krakowiak), Nieciąg – Brzęczek (67. Misztal), Jaszek, Bednarz.
Żółte kartki: Skorynina, Dineva, Ivanova – Olszewska, Jaszek, Lizoń
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
Najnowsze komentarze