Piłka nożna Prasówka
Media o meczu GieKSy w Bełchatowie
Media nie pozostawiają suchej nitki na GieKSie. Rozbitych w drobny mak Katowiczan nie usprawiedliwia nawet czerwona kartka Janusza Garncarczyka, która miała być głównym powodem porażki. Chciałbym tylko przypomnieć, że do momenty tej kartki, GieKSa już przegrywała 0-1, a jej gra nie wskazywała na to, że piłkarze przyjechali do Bełchatowa po zwycięstwo.
Jak ten mecz opisywały media, poniżej:
gkskatowice.eu: Wysoka wtopa
Tego nie spodziewał się nikt. GKS Katowice po bezbarwnej grze musiał uznać wyższość gospodarzy z GKS-u Bełchatów i przegrał wysoko 0:5. GieKSiarze w podłych nastrojach wracają do Katowic.
Bełchatowianie od pierwszego gwizdka rzucili się na GieKSę. Wiele zagrożenia stwarzali po akcjach skrzydłami. Brylował w nich duet braci Mak, który nękał katowiczan raz po raz. Łukasz Budziłek miał pełne ręce roboty, ratował kilkukrotnie ekipe z Bukowej, ale na niewiele się to zdało. Zmasowany atak „Brunatnych”przyniósł wreszcie skutek. W 10. minucie dośrodkował Michał, a Mateusz tylko dołożył nogę i pokonał bezradnego Budziłka z najbliższej odległości. – Dążyliśmy od początku do agresywnej gry, co nam się udało, bo moi zawodnicy walczyli i stwarzali sobie dużo sytuacji, jedną przed końcem pierwszej połowy wykorzystaliśmy. Po pierwszym golu jednak katowiczanie też walczyli, a moi piłkarze nie byli już tak pozytywnie nastawieni do walki z przodu, mecz wyrównał się – twierdził Kamil Kiereś, trener gospodarzy.
Na domiar złego po dwóch kwadransach GKS z Katowic grał w dziesiątkę. Po kontrowersyjnej decyzji arbitra z boiska wyleciał Janusz Gancarczyk za faul. Nasi piłkarze nie załamywali się, próbowali zagrozić rywalom po stałych fragmentach i kontrowali, ale wśród nielicznych prób pudłowali Rafał Figiel oraz Przemysław Pitry. – Mam ogromne pretensje do Janusza za to nieodpowiedzialne zachowanie. Przez to musieliśmy grać przez 60 minut w osłabieniu i naraziliśmy się na szereg nieprzyjemnych rzeczy ze strony rywali – irytował się trener GKS-u Rafał Górak.
Po zmianie stron kibice liczyli, że ich GieKSa przegrupuje się i ugryzie przeciwników w jednej z kontr. Spełniły się jednak najczarniejsze sny katowiczan. Gospodarze wrzucili piąty bieg, rzucili się na osłabiony katowicki GKS i rozpoczęli kanonadę. Rozmontowali obronę trenera Rafała Góraka prostopadłymi podaniami i urządzili sobie polowanie na Łukasza Budziłka, który robil co mógł i uratował zespół przed jeszcze gorszym wymiarem kary. Niestety, skończyło się na czterech zaaplikowanych golach i katowiccy piłkarze, który marzą o czołówce w tabeli, zostali sprowadzeni boleśnie na ziemię. – Nie tak wyobrażaliśmy sobie wyjazd do Bełchatowa z różnych aspektów tego, co nas czeka. Bełchatowscy zawodnicy obnażyli nasze słabości. Nie chcę używać tutaj dosadniejszych słów.Po stracie drugiego gola odkryliśmy się, ale wynik do przerwy nie był zły.Potem gospodarze nas wypunktowali – dodał Górak.
slask.sport.pl: GKS Katowice na kolanach! Kompromitująca klęska w Bełchatowie
Wbrew szumnym zapowiedziom , katowiczanie zaprezentowali się fatalnie i dali sobie strzelić aż pięć goli.
Sam początek meczu dawał nadzieję na dobry wynik. GieKSa miała szansę na objęcie prowadzenia już w pierwszej akcji spotkania. Po dośrodkowaniu z rzutu rożnego głową strzelał Przemysław Pitry, ale fatalnie spudłował. Potem inicjatywę przejęli gospodarze. W ich szeregach – tradycyjnie – brylowali bracia Michał i Mateusz Mak. To po ich dwójkowej akcji padł pierwszy gol.
To nie był koniec nieszczęść katowickiego zespołu. Jeszcze w pierwszej połowie czerwoną kartką za niesportowe zachowanie został ukarany Janusz Gancarczyk. Pomocnik GKS-u, po tym jak został ostro sfaulowany, kopnął rywala. W efekcie szanse gości na osiągnięcie korzystnego wyniku zostały znacznie zredukowane.
Na początku drugiej połowy GKS Bełchatów wywalczył rzut karny. Łukasz Budziłek genialną paradą zatrzymał jednak uderzenie Grzegorza Barana. Na wiele się to jednak nie zdało, bo po chwili gospodarze i tak strzelili drugiego, a potem trzeciego, czwartego i piątego gola…
Wynik jak najbardziej sprawiedliwy, bo GieKSa grała bez ambicji i do tego popełniała fatalne błędy.
dziennikzachodni.pl: I liga: GKS Bełchatów – GKS Katowice 5:0. Klęska GieKSy
W meczu 4. kolejki I ligi GKS Bełchatów wygrał z GKS-em Katowice 5:0. Bramki strzelili: Mateusz Mak (11 minuta), Adrian Basta (54), Paweł Baranowski (58), Michał Mak (66). Andreja Prokić (75). Katowiczanie od 32 minuty grali w dziesiątkę po czerwonej kartce dla Janusza Gancarczyka. Bramkarz GieKSy Łukasz Budziłek w 51 minuicie obronił rzut karny wykonywany przez Grzegorza Barana.
Katowiczanie powinni objąć prowadzenie już w drugiej minucie, kiedy po rzucie rożny z pola bramkowego główkował Przemysław Pitry. Piłka poszybowała nad poprzeczką, a napastnik GieKSy mógł tylko z rozpaczy złapać się za głowę.
Potem było już tylko gorzej. Wychowanek bełchatowskiego klubu w bramce GieKSy Łukasz Budziłek uratował gości przed utratą gola w dziewiątej minucie – w świetnym stylu obronił strzał z bliska Kamila Poźniaka.
∨ Czytaj dalej
Sytuację wypracowali bracia Makowie, którzy chwilę później wystąpili już w pierwszoplanowych rolach – Michał ograł Alana Czerwińskiego i podał spod końcowej linii do Mateusza, który strzelił na 1:0.
Drużyna Rafała Góraka po półgodzinie gry musiała sobie radzić w dziesiątkę. W środku boiska, przy bocznej linii Janusz Gancarczyk ostro potraktował Mateusza Maka. Szymon Sawala odepchnął zawodnika gości, który będąc już na ziemi, wykonał ruch nogą, jakby chcąc kopnąć Sawalę. Sędzia Łukasz Bednarek z Koszalina za ten zamiar ukarał Gancarczyka czerwoną kartką. Sawala zasłużył na żółtą, ale mu się wtedy jeszcze upiekło, ale wkrótce dostał żółtko za faul na Bartłomieju Chwalibogowskim. Tak naprawdę w 35. minucie były zawodnik Polonii Bytom też powinien udać się do szatni… Osłabiona GieKSa nie składała broni, a szansę na wyrównanie miał Rafał Figiel (43 minuta), jednak strzelił minimalnie obok słupka.
W 51. minucie wydawało się, że gości natchnie Budziłek, który obronił rzut karny wykonywany przez Grzegorza Barana (bramkarz sfaulował Bartłomieja Bartosiaka). Nic z tych rzeczy… W następnej akcji Budziłek obronił strzał Mateusza Maka, ale był bezradny wobec dobitki Adriana Basty, bo został zmylony przez rykoszet od nogi Chwalibogowskiego – 54 minuta.
Gospodarze poszli za ciosem – rzut wolny wykonał Michał Mak, a Paweł Baranowski głową z pięciu metrów umieścił piłkę w siatce – 3:0 (58 minuta). Drużynie Kamila Kieresia było ciągle mało. Michał Mak, po podaniu z głębi pola od Barana, wykorzystał sytuację sam na sam z Budziłkiem (66). Podobne podanie wykorzystał też rezerwowy Andreja Prokić, który przed strzałem w długi róg, ośmieszył jeszcze Czerwińskiego (75).
katowice.naszemiasto.pl: GKS Bełchatów – GKS Katowice 5:0!
Tak srogiej porażki chyba nikt się nie spodziewał. Mająca ekstraklasowe aspiracje katowicka GieKSa została rozbita przez inny Górniczy Klub Sportowy – z Bełchatowa, aż 0:5! Katowiczanie od 32. minuty grali w dziesiątkę. GKS Bełchatów – GKS Katowice 5:0!
Goście grali w dziesiątkę od 32. minuty, kiedy to sędzia Łukasz Bednarek wyrzucił z boiska Janusza Gancarczyka, za faul na Szymonie Sawali.
Łukasz Budziłek na początku drugiej połowy obronił rzut karny wykonywany przez Grzegorza Barana.
W czterech spotkaniach obecnego sezonu GKS Katowice zgromadził na razie cztery punkty.
sport.pl: GKS Bełchatów strzelił pięć goli GKS Katowice. A mógł więcej
W meczu dwóch mających wielkie aspiracje GKS-ów zdecydowanie lepszy okazał się ten z Bełchatowa. Goście powinni się cieszyć, że stracili tylko pięć goli.
W obu klubach nie ukrywają, że ich celem jest awans do ekstraklasy. W Katowicach muszą chyba zweryfikować plany, bo silna drużyna nie może pozwolić sobie na tak słaby występ. Tylko w pierwszych kilku minutach bełchatowianie mogli obawiać się rywala, który mógł objąć prowadzenie, lecz Przemysław Pitry z bliska nie trafił w bramkę.
Przyjezdni szybko zostali jednak ostudzeni, bo po akcji braci Maków Mateusz z bliska otworzył wynik. Wyrównać mógł w 15. min Rafał Figiel po błędzie asystującego przy golu Michała Maka. Wkrótce goście stracili Janusza Gancarczyka, wyrzuconego z boiska za próbę kopnięcia rywala, a następnie nadzieję na osiągnięcie dobrego wyniku. Po przerwie przewaga GKS-u Bełchatów była już tak duża, że praktycznie każde wejście w pole karne mogło zakończyć się golem. Wynik mógł być jeszcze wyższy, ale Grzegorz Baran nie wykorzystał rzutu karnego. Jego strzał obronił Łukasz Budziłek, który karierę zaczynał w Bełchatowie. Pechowiec zrehabilitował się jednak świetną grą i kapitalnymi podaniami, po których jego koledzy zdobywali bramki.
Po czterech kolejkach GKS Bełchatów zajmuje drugie miejsce w tabeli, ustępując Dolcanowi Ząbki tylko gorszą różnicą goli. W niedzielę zagra na wyjeździe z Olimpią Grudziądz.
sportslaski.pl: GKS Bełchatów – GKS Katowice 5-0. Wstyd, hańba, kompromitacja…
Wydarzenie
Mecz z GKS-em Bełchatów był dla GKS-u Katowice próbą generalną wartości drużyny przed zapowiadaną walką o awans do ekstraklasy. Po dobrym w swoim wykonaniu meczu z Podbeskidziem Bielsko-Biała drużyna Rafała Góraka została boleśnie sprowadzona na ziemię, inkasując aż pięć bramek.
Bohaterowie
Bracia Mak byli po raz kolejny motorami napędowymi ekipy z Bełchatowa. Ich łupem padła bramka pierwsza w tym meczu bramka. Michał dograł piłkę doskonale do Mateusza, a ten z bliska nie mógł się pomylić. Kolejny udany występ bliźniaków z Suchej Beskidzkiej z trybun stadionu przy Sportowej obserwował dyrektor sportowy KGHM Zagłębia Lubin Paweł Wojtala. Żaden piłkarz z Katowic w oczy rzucić mu się nie mógł…
Rozczarowanie
W poprzednich kolejkach Janusz Gancarczyk był motorem napędowym ofensywy GKS-u Katowice. W meczu w Bełchatowie jednak totalnie zawiódł, łapiąc bardzo głupią czerwoną kartkę za kopnięcie bez piłki Szymona Sawali. In minus też należy zaliczyć występ Bartłomieja Chwalibogowskiego, który miał udział przy dwóch trafieniach dla gospodarzy. Najpierw źle pokrył Maka, a potem spóźnionym wślizgiem totalnie zmylił Budziłka.
Co ciekawego
– Do Bełchatowa udało się ok. 200 kibiców GieKSy. Fani ze Śląska nie zdążyli co prawda na pierwszy gwizdek sędziego, ale stopniowo pojawiali się na trybunach w pierwszym kwadransie gry.
– Już w pierwszych fragmentach gry kunsztem bramkarskim musiał wykazać się Budziłek, który w świetnym stylu obronił uderzenie Kamila Poźniaka.
– W odpowiedzi na bramkę Arkadiusza Malarza uderzali Przemysław Pitry i Rafał Figiel, ale obaj mylili się nieznacznie. Kto wie, czy gdyby piłka za którymś razem do siatki wpadła, to meczu nie udałoby się uratować.
– W końcówce pierwszej połowy kibice Brunatnych zaprezentowali efektowną oprawę pirotechniczną. Niestety wkrótce race z sektora najzagorzalszych fanów bełchatowian poleciały w kierunku murawy.
– Jeszcze przed przerwą drugą bramkę dla bełchatowian mógł zdobyć Michał Mak, ale uderzył nieznacznie obok słupka.
– Od początku drugiej połowy drużyna Kamila Kieresia stłamsiła GieKSę, co szybko wpłynęło na zmianę wyniku meczu.
– Zanim padła druga bramka po błędzie defensywy katowiczan Budziłek sfaulował we własnym polu karnym Bartłomieja Bartosiaka. Bramkarz GKS-u zrehabilitował się jednak za niefortunną interwencję, broniąc strzał Grzegorza Barana z „jedenastki”.
– Krótko po tej akcji golkiper naszego zespołu skapitulował jednak po raz drugi. W ogromnym zamieszaniu bitą przez Adriana Bastę piłkę wślizgiem trafił jeszcze wcześniej wspomniany Chwalibogowski, czym zupełnie zmylił własnego bramkarza.
– Nie minęła jeszcze godzina gry, a trzecią bramkę dla ekipy z Bełchatowa zdobył strzałem głową Paweł Baranowski, wykorzystując dogranie z rzutu wolnego.
– Gospodarze nie zamierzali zwalniać tempa i kilka minut później Michał Mak, po profesorsku wykańczając sytuację sam na sam z Budziłkiem zdobył czwartą w tym meczu bramkę.
– Na kwadrans przed końcowym gwizdkiem sędziego wynik meczu ustalił wprowadzony na boisko po przerwie Andreja Prokić.
– Po piątej bramce prezes katowickiego klubu Wojciech Cygan opuścił stadion z telefonem w ręku. Czyżby przy Bukowej miała nastąpić zmiana trenera?
1-liga.przegladsportowy.pl: Gieksa rozbita w Bełchatowie
Piłkarze Kamila Kieresia dali koncert, choć pomogli im w tym goście. Nie wiadomo, jak skończyłoby się to spotkanie, gdyby nie zachowanie Janusza Gancarczyka, który został wyrzucony z boiska za niesportowe zachowanie już w 32. minucie. Osłabiony zespół z Katowic przegrywał 0:1 i taki rezultat utrzymał się do przerwy. Po zmianie gospodarze strzelili cztery gole, a mogli więcej, ale Grzegorz Baran nie wykorzystał rzutu karnego.
gks.net.pl: Katowiczanie rozbici w drobny Mak
Prawdziwy pokaz gry dali piłkarze Kamila Kieresia w prestiżowym starciu z GKS Katowice i jednocześnie pokazali kto z tych dwóch zespołów jest faworytem w walce o awans do ekstraklasy. Pierwszoplanowe role w środę odgrywali bracia Mateusz i Michał Makowie. Jeśli tak będą grać dalej władze klubu nie powinny ich oddawać w tym sezonie za żadne pieniądze.
21 sierpnia o godzinie 18:00 rozbrzmiał pierwszy gwizdek arbitra, który dał sygnał piłkarzom GKS-Bełchatów i GKS-u Katowice, że mecz właśnie się rozpoczął. Pierwsze minuty to zdecydowana dominacja piłkarzy prowadzonych przez trenera Kamila Kieresia. Zespół prezentował futbol do którego byliśmy przyzwyczajeni w rundzie rewanżowej poprzedniego sezonu. W pierwszych minutach spotkania dobrą okazję miał Kamil Poźniak, ale fenomenalną interwencją popisał się były giekaesiak Łukasz Budziłek, który intuicyjnie, a przy tym bardzo widowiskowo obronił strzał popularnego „Poziego”. Bełchatowianie nie spuścili z tonu i dalej atakowali bramkę gości. Postawa „Torfiorzy” została wynagrodzona w 11. minucie na listę strzelców wpisał się Mateusz Mak, który wykończył dośrodkowanie swojego brata bliźniaka. Zdobywca gola zadedykował to trafienie niedawno zmarłej mamie. Chwilę później swoją okazję na podwyższenie wyniku miał Michał Mak, jednak jego strzał nieznacznie chybił celu.
Bardzo groźne były stałe fragmenty gry w wykonaniu „Brunatnych”. Dowodem na to była szansa Pawła Baranowskiego, który tym razem nie zdołał skierować piłki do siatki. Pozytywne wrażenie na kibicach i ekspertach wywarł Marcin Flis, który był jedną z jaśniejszych postaci w drużynie GKS-u. „Flisu” grał dobrze w defensywie, ponadto świetnie współpracował z Michałem Makiem i przysparzał wiele kłopotów obronie katowiczan. Od około 25. minuty inicjatywę przejęli piłkarze GKS-u Katowice. Natarczywe ataki przyjezdnych zmusiły do błędu Adriana Bastę. Jego niepowodzenie chcieli wykorzystać zawodnicy z Katowic, jednak nie zdołali zdobyć bramki. Podpowiedzi z ławki trenerskiej sprawiły, że piłkarze Bełchatowa co raz częściej dochodzili do głosu. W 32. minucie czerwonym kartonikiem ukarany został Janusz Gancarczyk, który bezpardonowym wejściem poturbował Mateusza Maka. W tym zajściu „żółtko” powinien ujrzeć Szymon Sawala, który niesportowo wywrócił „wykluczonego” zawodnika.
W końcówce pierwszej odsłony spotkania na boisku wylądowało kilka rac, rzuconych przez „kibiców” klubu z „Brunatnej Stolicy”. Wiodącą postacią w zespole Rafała Góraka był zawodnik, który w przeszłości strzegł biało-zielono-czarnych barw – Grzegorz Fonfara. Jego gra mogła się podobać. Po pierwszej połowie na tablicy wyników widniał jednak rezultat 1:0 na korzyści „Torfiorzy”.
W 51. minucie rzutu karnego nie wykorzystał Grzegorz Baran, którego strzał z jedenastu metrów fenomenalnie wybronił „Budził”, nota bene wcześniej prokurujący „jedenastkę”. Chwilę później w zamieszaniu w polu karnym na strzał zdecydował się Basta, a lot piłki zmienił Bartłomiej Chwalibogowski, który niefortunnie skierował futbolówkę do własnej bramki. Moment później było już 3:0! Fenomenalnym strzałem głową popisał się Paweł Baranowski. W 66. minucie w sytuacji sam na sam po wybornym podaniu Grzegorza Barana znalazł się Michał Mak, który wykorzystał wyśmienitą sytuację i zamienił ją na bramkę. „Brunatni” mieli chrapkę na podwyższenie rezultatu spotkania. I stało się to za sprawą Andrei Prokicia w 76. minucie piłkarskiego spektaklu, który chwilę wcześniej zmienił Mateusza Maka. W końcówce spotkania stadion przy Sportowej był zadymiony przez race, które odpalali kibice obydwu klubów. Arbiter zdecydował się na przerwanie meczu na parę chwil, ze względu na małą widoczność. Do końca meczu nic nie uległo zmianie. Podopieczni Kamila Kieresia pokonali zespół GKS-u Katowice aż 5:0!
Już jutro o godzinie 12:00 w siedzibie TVP Sport odbędzie się losowanie 1/8 finału Pucharu Polski. W stawce pozostało już tylko 16 drużyn: 10 ekip z ekstraklasy, 4 drużyny z I ligi, 1 z II ligi oraz 2 z III ligi. Postanowiliśmy podzielić się z Wami naszymi typami i marzeniami dotyczącymi rywala w nadchodzącej rundzie. A co przyniesie los? Zobaczymy już we wtorkowe południe.
Fonfara
Ciekawym pojedynkiem bez wątpienia byłby mecz z Polonią Bytom i możliwość spotkania Jakuba Araka, który właśnie w naszym klubie się przecież odblokował. Najgorszymi opcjami wydają się być Raków Częstochowa i Piast Gliwice, bowiem rywale o takim podejściu do piłki nożnej dodatkowo zabierają kibicom chęć przychodzenia na mecze w środku tygodnia.
Kosa
Na pewno chciałbym uniknąć (dokładnie w takiej kolejności): Górnika, Jagiellonii, Rakowa i Lecha. Z pozostałymi ekstraklasowiczami możemy zagrać, choć oczywiście preferowałbym wtedy domowe spotkanie.
Natomiast z pewnych wyjazdów, czyli wylosowania drużyn z niższych lig, to ciekawie wyglądałaby Avia (niedaleko, niska liga) oraz Polonia Bytom (lokalnie, dawno nie graliśmy). Wyjazdowicze nie obraziliby się zapewne także na Śląsk we Wrocławiu.
Ciekawostką jest to, że jeśli wylosujemy na wyjeździe Raków, Widzew, Jagiellonię lub Lechię, to… w 2025 roku zagralibyśmy aż trzy wyjazdowe spotkania z tymi rywalami.
Flifen
Najśmieszniej byłoby zagrać przeciwko Wiśle Kraków lub Pogoni Szczecin. W przypadku wygrania z jakimikolwiek kontrowersjami, z którymkolwiek z tych klubów, content na Twitterze Alexa Haditaghiego bądź Jarka Królewskiego byłby nieziemski. Natomiast pod względem poziomu sportowego i kibicowskiego dobrym losowaniem byłaby Polonia Bytom, która powinna być na spokojnie do ogrania, a i frekwencja w takim meczu nie powinna zawieść.
Misiek
Najbardziej chciałbym zagrać z Avią Świdnik lub Zawiszą Bydgoszcz lub Polonią Bytom, ponieważ to są stadiony, na których jeszcze nie byłem. Najbardziej nie chciałbym zagrać z Rakowem Częstochowa, ponieważ znów byłyby dwa mecze koło siebie w pucharze i w lidze, oraz nie widzi mi się wyjazd do Chojnic w środku tygodnia z powodu mało atrakcyjnego rywala i odległości.
Kazik
Z osobistych pobudek to Śląsk Wrocław, w zeszłym sezonie nie było mi dane tam pojechać, a teraz może się uda. Nie wiem, gdzie Polonia Bytom będzie grała ewentualnie ten mecz, ale jechać tam na ten orlik ze sztuczną trawą i granulatem niespecjalnie mi się uśmiecha… jeszcze Jakub Arak coś strzeli, a lubię go i nie chcę tego zmieniać 🙂
Marek
Przez tyle lat czekaliśmy na Puchar Polski jak na okno do Ekstraklasy z nadzieją, aby uchyliło się chociaż odrobinę i pozwoliło oddychać tym samym powietrzem co krajowa elita… Dzisiaj tuzy Ekstraklasy otwierają listę drużyn, z którymi nie chcemy grać na tym etapie. To najlepszy dowód na to, jaki skok wykonaliśmy przez ostatnie dwa lata: nomen omen lata świetlne! Z uwagi na zależności rodzinne (kuzyni z Dolnego Śląska kibicujący Śląskowi) najbardziej chciałbym trafić Śląsk na wyjeździe. U siebie zdążyliśmy zagrać i razem z kuzynami oglądaliśmy to „widowisko” na starej Bukowej. We Wrocławiu z uwagi na Święta nie mieliśmy szans się spotkać. Poza tym z uwagi na cykl „Okiem rywala” łapię kontakt z przedstawicielami innych klubów – z jednymi gorszy, z drugimi lepszy i czasem wbijamy sobie różne szpilki 😉 Tym kluczem chciałbym trafić na Widzew (pozdrawiam Michał) lub Koronę (piona Michał i marxokow). Górnik za to dopiero w finale, najlepiej na Śląskim, bo 3 maja córka ma komunię, więc logistyka byłaby łatwiejsza 😂 Rywali z niższych lig trochę się boję, z uwagi na stan boiska w grudniowe popołudnie, ale bytomski orlik powinien być wtedy jak najbardziej zdatny do użytku 😜 Tak czy inaczej, sam fakt, że w listopadzie rozmawiamy jeszcze o GieKSie w Pucharze Polski jest dla mnie powodem do uśmiechu. Czas na kolejny krok w stronę Narodowego.
Błażej
Przede wszystkim dla mnie zawsze liczy się awans, a będzie łatwiej o kolejną rundę, grając z niżej notowanym rywalem. By nie jeździć daleko, życzyłbym sobie Avię Świdnik. Polonia Bytom niby fajny rywal, ale chyba tylko jeśli mielibyśmy grać na Śląskim. Granie na Orliku w grudniu z rywalem, który dobrze się prezentuje, może nie być takie proste. Jak mamy grać z kimś z Ekstraklasy to najlepiej u siebie z Piastem. Widać po wywiadach, że trenerowi Górakowi zależy mocno by w tym roku grać w PP na wiosnę, pewnie taki cel postawili sobie przed drużyną i chcą go skutecznie realizować. Fajnie byłoby to zrealizować, bo granie na wiosnę w PP byłoby małą nowością dla nas.
Jaśka
Ja napiszę króciutko: wszyscy byle nie Górnik, mamy ostatnio złe wspomnienia z nimi odnośnie pucharu Polski.
Shellu
Na pewno nie chciałbym trafić na Wisłę Kraków. Nie dość, że mecz na wyjeździe, to jeszcze z piekielnie mocnym i rozpędzonym rywalem. Spokojnie – zmierzymy się z nimi w ekstraklasie. Zdecydowanie chciałbym też uniknąć Korony czy Górnika. Jeśli chodzi o zespoły z ekstraklasy, to nie pogardziłbym Widzewem, nawet jeśli byłby na wyjeździe. Musimy tę ekipę w końcu przełamać. Polonia Bytom i Śląsk Wrocław nie byłyby złe. Nie pogardziłbym także powrotem do Chojnic, z uwagi na ładnie położony stadion i dobre wspomnienia. A najbardziej kuriozalnym losowaniem będzie Raków na wyjeździe i dwa mecze przy Limanowskiego w grudniowym mrozie – na tym najzimniejszym stadionie w Polsce 😉
Zapraszamy do drugiej fotorelacji z wczorajszego wieczoru. GieKSa przegrała z Piastem Gliwice 1:3.
No i po raz kolejny potwierdziło się, jak dziwna bywa piłka. Przynajmniej jeśli przekładamy matematykę na boisko. I punkty oraz miejsca w tabeli. Matematycznie Piast nie miał prawa z nami wygrać, statystycznie niby też, choć patrząc na rachunek prawdopodobieństwa, kiedyś musieli to drugie zwycięstwo osiągnąć. Stało się i nikt w Katowicach nie jest z tego powodu zadowolony. Faktem jest, że Piast na to zwycięstwo zasłużył, choćby dlatego, że był bardziej zdeterminowany. Jednak czy był lepszy na tyle, aby dokonać takiej deklasacji?
Śmiem twierdzić, że jakby taki mecz powtórzyć, to wcale nie byłoby oczywiste, że goście znów by wygrali. Zwycięstwo odnieśli zasłużone, jednak splot różnego rodzaju okoliczności – tak nieszczęśliwych dla GKS, a fortunnych dla gliwiczan spowodował, że wykorzystując sposobność z zimną krwią, zainkasowali trzy punkty. Ale tę sposobność najpierw musieli mieć.
Zaczęło się od kontuzji Mateusza Kowalczyka. Zawodnik jeszcze próbował po obiciu okolic nerki pozostać na boisku, ale sam po chwili poprosił o zmianę. Kontuzja niepiłkarska, więc w tej chwili najważniejsze jest po prostu jego zdrowie i miejmy nadzieję, że ostatecznie nie będzie to nic poważnego. Potem w kilka minut katowiczanie stracili dwie bramki. Najpierw fatalnie zachowali się w obronie, bo Drapiński był kompletnie niepilnowany i wystarczyło mu tylko dołożyć stopę do piłki, aby pokonać Rafała Strączka. No a potem Lukas Klemenz też jakoś intuicyjnie chciał wybić piłkę, ale pokonał własnego bramkarza. Mieliśmy nadzieję na ten rzut karny, ale po analizie VAR sędzia Raczkowski podyktowaną jedenastkę anulował – słusznie, bo faulu nie było. I tak mieliśmy jeszcze szczęście, bo tych plag mogło być więcej – w początkowej fazie meczu na boisku opatrywany był Bartosz Nowak, interwencja medyczna była też przez chwilę potrzebna Wasylowi. Mimo wszystko za dużo tych nieszczęść, jak na jeden mecz.
Problem jest taki, że po pierwszej połowie, gdy GKS przegrywał 0:2 i nie miał nic do stracenia, myśleliśmy, że nasz zespół rzuci się na przeciwnika i wybije im z głowy myśl o punktach. Miało być tak, że goście będą żałowali, że te dwa gole strzelili. Nic takiego nie miało miejsca. Druga połowa była równie zła jak pierwsza albo nawet gorsza. GieKSa biła głową w mur, kompletnie nie potrafiąc zagrozić bramce Placha. Piast wyprowadzał kontry, z czego jedną wykorzystał i gliwicki Di Maria zamknął spotkanie. A mogło być jeszcze wyżej, bo nasz zespół tak się odkrył, że rekordowa porażka na Nowej Bukowej stawała się coraz bardziej realna. Bramka Lukasa Klemenza na koniec tylko dała drobną korektę na wyniku. Osobliwe jest to, że Lukas strzelił w tym meczu do właściwej i niewłaściwej siatki, jeszcze bardziej osobliwe, że powtórzył tego typu wyczyn Arkadiusza Jędrycha sprzed… dwóch meczów.
Trzeba przyznać, że Piast zagrał kapitalnie w defensywie. Zneutralizował nasz zespół kompletnie, dodatkowo nie bronił się jakoś bardzo głęboko, GKS skutecznie był wypychany, a wszelkie próby licznych prostopadłych podań ze strony piłkarzy Góraka kończyły się „sukcesem” Piasta. No i właśnie to mam na myśli, pisząc, że mecz mógł się potoczyć inaczej. Bo trzeba przyznać, że pomysł na mecz z podaniami za plecy – czy to długimi w powietrzu, czy bardziej po ziemi, wyglądał na całkiem niezły i nawet próby nie były najgorsze. Czujność obrońców Piasta była jednak na wysokim poziomie. Gdy już taka piłka przeszła, to albo Adam Zrelak został wzięty w kleszcze (sytuacja z odwołanym karnym), albo Ilja Szkurin był na spalonym po podaniu Wędrychowskiego (ale i tak Białorusin trafił w Placha).
Problem widzę inny. GieKSa chyba za bardzo postawił na tę kwestię czysto piłkarską. Chcieliśmy ten mecz wygrać umiejętnościami i kunsztem, a zabrakło walki wręcz. Piast tę „grę w piłkę” od początku meczu próbował nam wybić z głowy i zrobił to skutecznie. Nie mieliśmy więc – tak jak na wiosnę – łupanki, którą trudno było nazwać meczem piłkarskim. Mieliśmy GieKSę, która w piłkę chciała grać i Piasta, który był jednak dużo bardziej zdeterminowany do walki. Nie odbieram oczywiście Piastowi tego, że w kluczowych momentach też pokazał umiejętności, bo to jest oczywiste. Poziom agresji jednak zdecydowanie był po stronie zawodników Myśliwca i teraz to oni okazali się „zakapiorami”. Trochę to wyglądało tak, jak na szkolnym korytarzu, kiedy z klasowym łobuzem kujon chce rozmawiać na argumenty. I ma je sensowne, logiczne, tylko co z tego, skoro łobuz wyprowadził szybki cios i kujonowi tylko spadły okulary z nosa…
Ogólnie nie chcę jakoś specjalnie krytykować tego sposobu naszej gry, natomiast wygląda na to, że sztab trenerski się przeliczył, a przez to, że do przerwy było już 0:2, trudno było to skorygować. Osobiście chciałbym, żeby GKS dążył do gry w piłkę i generalnie nie będę o to miał pretensji. Czasem jednak być może trzeba postawić na proste i bardziej… prymitywne środki. To tak jak z tym rozgrywaniem od tyłu, kiedy różne drużyny nieraz tak bardzo chcą ten schemat utrzymywać, że czasem, zamiast po prostu wywalić piłkę w oczywistej sytuacji, klepią ją sobie trzy metry od bramki i za chwilę dostają gonga.
A już nie bawiąc się w porównania, metafory i piękne słowa. Piast po prostu od początku meczu zaczął dosłownie spuszczać wpierdol naszym piłkarzom, a ci nie potrafili odpowiedzieć tym samym. I też dlatego przegraliśmy. Z Koroną GieKSa potrafiła pójść na noże. W meczu derbowym – zupełnie nie.
Wracając do tematu bramek samobójczych – to niesłychane, że GKS ma ich w tym sezonie już pięć. I solidarni są ze sobą środkowi obrońcy, bo już każdy z nich ma po jednym takim trafieniu. Piątego samobója zaliczył Kowal w Łodzi. Wiadomo, że jest to często pech, ale skoro sytuacja się powtarza – to jest jakiś defekt, nad którym pewnie trzeba popracować. Jest to jakaś niefrasobliwość naszych zawodników, może czasami wręcz lekka niechlujność.
Nie ma co płakać. Już nie będę się rozpisywał na temat opinii niektórych kibiców, bo poświęciłem na to poprzednie felietony i… straciłem sporo nerwów. Teraz nawet nie czytałem (jeszcze) wielu komentarzy, ale jeśli natknąłem się po tej porażce znów na zdanie jednego ancymona, że mamy fatalnego trenera, fatalnych piłkarzy i zespół na co najwyżej pierwszą ligę, to wiem po prostu, że mam do czynienia z osobą niezbyt lotną. Tyle.
Sam nie wierzyłem, że możemy ten mecz przegrać. Nie sądziłem natomiast, że zwycięstwo będzie formalnością. A już na pewno nie spodziewałem się, że Piast nas tak rozjedzie. Ten mecz ostatecznie był fatalny. Nie wychodziło nam nic. Piastowi wyszło wszystko. Powtórzę – wykorzystali wszystkie swoje sposobności otwierające im drogę do zwycięstwa. To oni byli wyrachowani. Ale matrycą była agresja.
Październikowo-listopadowy piękny sen z serią czterech zwycięstw się skończył, przyszła szara jesienna rzeczywistość. Jednak dziś jest kolejny dzień, a wkrótce następne. GieKSa to nie jest drużyna perfekcyjna i jeszcze nie jest na tyle dobra, żeby takie mecze jak z Piastem zdecydowanie wygrywać. Absolutnie jednak nie jesteśmy tak słabi, żeby znów mówić, że zlecimy z hukiem z ekstraklasy. Mogliśmy stworzyć sobie ultra-komfortową sytuację przed końcem rundy jesiennej. Nie udało się. Nadal musimy punktować, żeby zadomowić się mocniej w środku tabeli.
Przed nami przerwa reprezentacyjna, a po niej piekielnie ciężkie spotkania. Tak jak pisałem, o punkty będzie niebywale trudno, ale musimy grać swoje. Może z większą różnorodnością środków, w zależności od rywala. Skoro jednak Piast wygrał z GKS, to dlaczego GieKSa ma nie móc wygrać z Jagiellonią? W tej lidze wszystko jest możliwe. I katowiczan stać na punktowanie nawet z Jagą, Pogonią i Rakowem.
Także GieKSiarze nie ma co się załamywać i wchodzić w jakieś smuty. Zostawmy to ludziom, dla których frustracja jest życiowym paliwem. Niech dla nas paliwem będzie nieustający optymizm – oparty na faktach i doświadczeniu. Doświadczeniu takim, że GieKSa jeszcze dopiero co potrafiła bardzo dobrze grać w piłkę, być lepsza od przeciwników i wygrywać mecz za meczem.
Najnowsze komentarze