Po ośmiodniowym maratonie przy Bukowej, gdzie piłkarze zadbali o zainkasowanie kompletu dziewięciu punktów, nadszedł czas na mecz wyjazdowy, w którym katowiczanie mają potwierdzić zwyżkującą formę. Po raz kolejny o zwycięstwo nie będzie łatwo, bo GKS znów zagra z zespołem okupującym czołówkę tabeli pierwszej ligi – z Kolejarzem Stróże.
Dobrze, bardzo dobrze, rewelacja – tak można by opisać kolejne z ostatnich 3 potyczek GieKSy w roli gospodarza. Zwłaszcza kończący „trójmecz” – pojedynek z Dolcanem Ząbki – udowodnił, że „Trójkolorowi” są w stanie zdominować wydarzenia boiskowe praktycznie przez pełne 90 minut. Lider z Ząbek był zamknięty na własnej połowie, a katowiczanie raz za razem mieli dobre okazje do objęcia prowadzenia. Przed przerwą tej sztuki dokonał Tomasz Wróbel, dla którego było to premierowe trafienie w barwach GKS. Po przerwie nieco śmielej ruszyli do przodu gracze Dolcanu i doprowadzili do remisu, za sprawą najskuteczniejszego zawodnika ligi, Dariusza Zjawińskiego. Sama końcówka spotkania należała do Katowic. Najpierw Krzysztof Wołkowicz, a następnie ponownie Wróbel, skarcili obronę gości i wygrana 3:1 stała się faktem. Bilans ligowy 5 zwycięstw przed własną publicznością zobowiązuje GieKSę do poprawienia statystyk na obcych boiskach, bowiem jeszcze nie wróciła z tarczą z 4 poprzednich wyjazdów. Ten stan rzeczy ma się zmienić po wyjeździe do małopolskiej miejscowości.
A tą miejscowością są Stróże, które chlubią się swoim klubem „Kolejarz”, zajmującym 4. miejsce, z identyczną ilością punktów co GKS, jednak z lepszym bilansem bramkowym. Stróżanie są trzecią ekipą zaplecza ekstraklasy z najmniejszą ilością straconych goli, ustępując jedynie niedawnym przeciwnikom GieKSy – GKS Bełchatów i Arce Gdynia. W dotychczasowych 9 spotkaniach, Kolejarz zwyciężał 5-krotnie, raz zremisował i 3 razy musiał uznać wyższość przeciwnika. Jest to drużyna nieobliczalna, która jest w stanie wygrać z Flotą Świnoujście czy Wisłą Płock, by z drugiej strony stracić punkty ze Sandecją Nowy Sącz czy też Chojniczanką Chojnice. Kibice „bordowo-niebiesko-białych” mają nadzieję, że jednak ich ulubieńcy powtórzą wyczyn sprzed tygodnia, gdzie wywieźli komplet punktów z Brzeska, ogrywając tamtejszy Okocimski 3:1.
W poprzednim sezonie stróżanie zdołali ugrać tylko 1 punkt w dwóch spotkaniach z katowiczanami. Jesienią ulegli w Katowicach 0:2 po dwóch trafieniach Przemysława Pitrego. W rewanżu padł wynik remisowy 2:2, mimo że Kolejarz prowadził już 2:0. Dla Stróży trafiali Adam Giesa i Maciej Kowalczyk, dla GKS – Deniss Rakels i ponownie Przemysław Pitry.
Podopieczni Przemysława Cecherza są zawodnikami mającymi ogromne doświadczenie ligowe, również z boisk ekstraklasowych, lecz nie mają żadnego z pokaźną ilością strzelonych bramek. W Stróżach nie ma już jej najlepszego strzelca ligi poprzedniego sezonu – Marcina Kowalczyka – który od bieżących rozgrywek reprezentuje barwy Olimpii Grudziądz. Aktualnie zawodnikiem z najlepszym dorobkiem bramkowym jest Wojciech Trochim, autor 3 goli. 24-letni pomocnik gra bardzo nierówno. W tym sezonie zdążył już zejść z boiska przed czasem po otrzymaniu dwóch żółtych, a w konsekwencji czerwonej kartki w spotkaniu ze Sandecją oraz nie wykorzystał rzutu karnego w wygranej potyczce na własnym terenie ze Stomilem Olsztyn 1:0. Drugą strzelbą jest Janusz Wolański, zdobywca 2 goli. 34-latek mający na koncie łącznie 90 meczy w ekstraklasie kolejno w Szczakowiance Jaworzno, Górniku Łęczna i Polonii Bytom, jest niezbyt mile wspominany przy Bukowej. Tenże zawodnik 2 sezony temu strzelił jedynego gola w meczu GKS Katowice – Kolejarz Stróże, czym przyczynił się do przedłużenia ówczesnej serii GieKSy bez zwycięstwa od początku rozgrywek. Jednak graczem, który najbardziej zaszedł za skórę kibicom GKS jest Piotr Rocki. Wychowanek Polonezu Warszawa jest kojarzony z pamiętnego meczu z sezonu 2004/2005, kiedy będąc to w barwach wodzisławskiej Odry skierował w stronę „Blaszoka” kciuk w dół, sugerując spadek GieKSy z ekstraklasy. To już czwarty klub, w którym „Rocky” będzie konfrontował się z katowiczanami. W poprzednich z Ruchem Radzionków i GKS Tychy odnosił różne rezultaty. Trudno nie wspomnieć też o trójce byłych zawodnikach „Trójkolorowych”. Pierwszym z nich jest Krzysztof Markowski, reprezentujący GKS, z przerwami, łącznie 4 lata. Autor 4 goli dla GKS na boiskach ekstraklasy jest ostoją linii obrony Kolejarza. Był uczestnikiem wszystkich dziewięciu spotkań pierwszoligowych, grając za każdym razem w pełnym wymiarze czasowym. Pozostała dwójka – Krzysztof Kaliciak i Adam Giesa – póki co nie odgrywają kluczowych roli w swoim zespole. Kaliciak rozegrał jedynie pierwszych 5 spotkań, nie zdobywając w niej ani jednego gola, a ponadto marnując rzut karny w Tychach (wygrana 3:0). Z kolei Giesa nie rozegrał jeszcze żadnego spotkania dla ekipy z małopolski.
Rywal uchodzi za solidnego ligowca, lecz jest w zasięgu Katowic. Zarówno jedni, jak i drudzy, mają nadzieje, że będą kontynuowali dobre rezultaty z ostatnich tygodni, jednak nikt w GieKSie nie ma wątpliwości, że 3 punkty powinny powędrować na Bukową, utwierdzając wszystkich w przekonaniu, iż hasło „Ekstraklasa dla Katowic” nie jest jedynie pustym sloganem.
Kolejarz Stróże – GKS Katowice, niedziela 29 września, godz. 16:00
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
x3
29 września 2013 at 06:53
Z pokorą przyjąłem okupację czołówki przez Kolejarz, ale przy „skarcili obronę gości” gdzie nie wiadamo za co, przestałem czytać. Mam nadzieję, że w następnych linijkach nie występuje „TAMTEJSZY”…
Polecam lekturę Słownik Języka Polskiego.
Seba
29 września 2013 at 09:01
Giesa nie rozegrał bo ma kontuzje ale dla nas to chyba dobrze bo tez gdzie nie grał to nam strzelal