W Gdyni GieKSa zaprezentowała się nieźle w pierwszej połowie i dość słabo w drugiej, kiedy dała się zepchnąć do momentami rozpaczliwej defensywy. Paradoksalnie to jednak w tej połowie strzeliła bramkę. Prezentujemy noty i opisy piłkarzy za ten mecz.
Jacek Gorczyca – 6,5
Bramkarz zastąpił w tym meczu pauzującego za czerwoną kartkę Witolda Sabelę i spisał się dobrze. Pewnie wyłapywał dośrodkowania, popisał się też kilkoma świetnymi interwencjami na linii. Niestety nie ustrzegł się też błędów – przede wszystkim po jednym ze strzałów z dystansu odbił piłkę przed siebie, co zapoczątkowało serię błędów, prowadzącą do utraty gola. W ostatniej akcji meczu źle obliczył lot piłki, przez co rywal znalazł się sam na sam – ale tutaj golkiper popisał się świetnym refleksem i momentalnie skrócił kąt, naprawiając swój błąd. Ogólnie dobry występ, z jednym poważnym błędem.
Tomasz Rzepka – 5
Spodziewaliśmy się, że po pauzie kartkowej na prawą obronę wróci Kamil Cholerzyński, ale trener niespodziewanie postawił na Tomasza Rzepkę. Nie był to jakiś tragiczny występ, ale nadal nie jest to Rzepka z jesieni. Fatalny błąd przy utracie bramki, gdzie zamiast wybić piłkę, dał się zwieść dwóm rywalom, a także jeszcze jedna sytuacja, kiedy w polu karnym „podał” do przeciwnika, prokurując bramkową sytuację.
Jacek Kowalczyk – 6
Powrót kapitana na boisko. Zaliczył poprawny występ, bez fajerwerków i błędów, raczej pewne interwencje, choć błąd w końcówce, we wspomnianej sytuacji, gdzie również bramkarz źle obliczył tor lotu piłki – poprzedziło to przepuszczenie piłki przez Kowalczyka.
Adrian Napierała – 6
To kolejne zaskoczenie w składzie, gdyż w poprzednich meczach szkoleniowiec nie stawiał na zawodnika. Po powrocie obrońca zagrał lepiej niż w początkowych meczach rundy wiosennej. Kilka pewnych interwencji, na wślizgu, raz próba przejścia do ataku, gdy minął dwóch rywali, ale zatrzymał się na nogach trzeciego i dostał żółtą kartkę.
Bartosz Sobotka – 6,5
Na początku meczu kilka błędów, ale później coraz pewniejsza gra. Przede wszystkim piłkarz miał trudnego przeciwnika na swojej stronie – Jakuba Kowalskiego – który po prostu ani na moment meczu nie dał mu spokoju. Bartek jednak potrafił zneutralizować w sporym stopniu zapędy tego piłkarza. To co zawodnik powinien poprawić to powroty po stracie piłki w akcji ofensywnej, bo zbyt często jego strona zostaje odkryta. Kapitalne dośrodkowanie z rzutu wolnego, po którym Pitry mógł strzelić gola głową. GieKSa dawno nie miała tak centrującego zawodnika!
Mateusz Zachara – 6,5
Opis piłkarza można by zamknąć na dwóch sytuacjach. W pierwszej fatalnie spudłował z kilku metrów, w drugiej zachował się po profesorsku i na wślizgu wpakował piłkę do bramki. Poza tym poprawny występ.
Jan Beliancin – 6
Beliancin jak to Beliancin, w każdym meczu potrafi zaliczyć świetne interwencje, przeplatane bardzo złymi. Słowakowi trzeba oddać, że jeśli chodzi o ostatnie trącenia, muśnięcia piłki w bardzo groźnych sytuacjach rywali – to zdarza mu się to najczęściej z całej drużyny. Bardzo pomaga obrońcom, gorzej z wyprowadzaniem akcji.
Tomasz Hołota – 5,5
Tomek w ostatnich meczach zawodzi, więcej spodziewamy się po tym zawodniku. Nie gra jakoś źle, ale oczekujemy czegoś więcej niż przeciętna. Widać, że momentami chce się zapędzić do przodu, ale czas skończyć z gorącą głową – w każdym spotkaniu piłkarz gdy znajdzie się w polu karnym to na siłę stara się oddać strzał, mimo że nieraz ma lepiej ustawionych kolegów. No i ta kartka już na początku spotkania, przez co musiał uważać…
Damian Chmiel – 6
Również średni występ, jak zawsze aktywny, były próby strzałów z dystansu, ale efektów tym razem zabrakło.
Przemysław Pitry – 7
Chyba najlepszy zawodnik w zespole. Jako wysunięty napastnik, dobrze przyjmował i rozprowadzał piłkę, przede wszystkim harował bardzo i po jego akcjach w pierwszej połowie mogły paść bramki. W drugiej już tak się stało i po świetnym zagraniu w pole karne Mateusz Zachara strzelił gola wyrównującego.
Patryk Stefański – 5,5
Aktywny, miał bardzo dobre, otwierające podanie do Zachary w pierwszej połowie, ale też zaliczył sporo strat, a w drugiej połowie dwukrotnie zwolnił akcję w momencie, kiedy należało podać do dobrze ustawionych partnerów, po czym tracił piłkę.
Bartłomiej Chwalibogowski (grał od 78. minuty) – niesklas.
Piłkarz wszedł na ostatni kwadrans i poza żółtą kartką nie zdążył się zaprezentować.
Kamil Cholerzyński (grał od 86. minuty) – niesklas.
Kilka minut na boisku nie pozwala praktycznie dokonać oceny jego gry.
Michal Farkas (grał od 90. minuty) – niesklas.
Zmiana taktyczna, zawodnik pojawił się na boisku i na tym można podsumować jego występ.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
Najnowsze komentarze