GKS Katowice rozegrał niezłe spotkanie z Wisłą Płock, ale nie był to mecz łatwy – wręcz przeciwnie. Na tle dobrego jednak rywala GKS nie popełnił wielkiej ilości błędów (choć się zdarzały), na minus natomiast brak podwyższenia wyniku mimo wielu sposobności. Całościowo jednak – trzeba powiedzieć, że GKS był o tę jedną bramkę lepszy. Oto jak spisali się nasi zawodnicy w tym spotkaniu.
Łukasz Budziłek – 7
Pewny punkt drużyny, kilkukrotnie musiał interweniować, po strzałach, miał także dużo pracy przy dośrodkowaniach. Gdzieś tam raz minął się z piłką, ale bez konsekwencji, trudno sobie przypomnieć jakiś większy błąd.
Alan Czerwiński – 6
Nie radził sobie za bardzo przed przerwą, kilkukrotnie zabrakło go na swojej pozycji i jego stroną szły groźne akcje Wisły. Po przerwie było już dużo lepiej plus duże zaangażowanie w ofensywie. Mocny strzał w boczną siatkę, minimalnie niecelny. Bardzo dobrze wypatrzył Wróbla w jednej akcji w polu karnym.
Mateusz Kamiński – 7,5
Dobra, pewna gra, na środku obrony kilka interwencji, a także asekuracja na bokach obrony. Nie ma się o co przyczepić – i o to chodzi. Wisła nie stworzyła sobie wielu groźnych sytuacji.
Adrian Jurkowski – 7
również bez większych błedów, poza jednym w pierwszej połowie – kiedy zagrał wprost pod nogi rywala. Spora liczba przechwytów. Przydałoby się jeszcze popracować nad wyprowadzaniem akcji, choć akurat… w tym meczu nie było z tym najgorzej.
Rafał Pietrzak – 6,5
Naharował się chłopak, bardzo ambitny i waleczny, przede wszystkim kapitalna pogoń za rywalem przez pół boiska w drugiej połowie. Czasem ma problemy w pojedynkach 1 na 1 w defensywie. Spory błąd pod koniec pierwszej połowy – zbyt lekkie zgrywanie piłki do Budziłka, co było ryzykowne. Bardzo aktywny w ofensywie, choć przydałoby się więcej dośrodkowań.
Tomasz Wróbel – 7
Dobry mecz pomocnika, aktywny, szuka gry zarówno na skrzydłach, jak i w środku. Zabrakło trochę efektywności, ale gdyby wszystko mu wychodziło… byłby pogrom płocczan. Szkoda sytuacji, kiedy wywalczył piłkę w pojedynku z bramkarzem poza polem karnym, ale nie utrzymał się przy niej. Świetne zagranie piętą czy też podeszwą do Pitrego, po którym ten prawie strzelił bramkę. Szkoda niewykorzystanych sytuacji w drugiej połowie. Piękna asysta przy bramce Fonfary.
Sławomir Duda – 6,5
Powrót do składu i całkiem dobry mecz, choć jak zwykle czarna robota. Większych błędów nie popełnił, starał się czyścić jak mógł. Dobre ubezpieczanie środkowych obrońców. Już na początku mógł strzelić bramkę, ale jego strzał został zablokowany.
Kamil Cholerzyński – 6
Tym razem trochę bardziej niewidoczny, taki bardziej cichy występ. Może dlatego, że ostatnio przyzwyczaił nas do bramek. Miał dobrą próbę dystansu. Bez większych błędów. Super kontra (w pojedynkę) na koniec meczu.
Grzegorz Fonfara – 7
Temu zawodnikowi służy gra na pozycji ofensywnego pomocnika, bo dochodzi do sytuacji w polu karnym i przed szesnastką i strzela gole. Szkoda loba z pierwszej piłki – minimalnie niecelnego. Ale precyzyjna główka, która dała zwycięstwo – bardzo dobra. Aktywna gra w środku pola.
Krzysztof Wołkowicz – 5,5
Średni mecz, z bardzo dobrym momentem, mianowicie strzałem, po którym w efekcie padła bramka. Pomocnik bardzo dobrze złożył sie do strzału. Ponadto więcej oczekiwalibyśmy z samej gry, tym bardziej, że był kilka razy przy piłkce i sporo się pokazywał na pozycjach.
Przemysław Pitry – 6,5
Trudno jednoznacznie ocenić zawodnika, gdyż przez pewne fragmenty meczu bardziej widoczni byli inni. Pitremu wystarczy tylko mieć piłkę przy nodze, a już możemy spodziewać się czegoś ciekawego, ale nie zawsze tę piłkę przy nodze miał. A jak już to mieliśmy – dwa groźne strzały na początku pierwszej połowy, czy kąśliwe uderzenie po wspomnianym podaniu Wróbla, kilka bardzo dobrych podań. Niby nic nie można powiedzieć, a jednak wiemy, że zawodnik może dać drużynie jeszcze więcej.
Arkadiusz Kowalczyk (grał od 58. minuty) – 4,5
Wszedł na lewą stronę za Wołkowicza i niestety nie możemy nic dobrego powiedzieć. Naprawdę miał wiele możliwości by się pokazać – dużo piłek na wolne pole, sporo kontr z przewagą liczebną. Zawodnik zaczynał kombinować i tracił. Możliwe, że na prawej stronie poradziłby sobie dużo lepiej, lewa flanka ewidentnie nie jest dla niego.
Rafał Figiel (grał od 77. minuty) – niekslas.
Kolejna szansa od trenera Moskala, ale ciężo coś powiedzieć – nic nie zawalił, nic też wielkiego nie zrobił, choć był bliski poważnej straty na własnej połowie (sędzia na szczęście odgwizdał wątpliwy faul rywala). W końcówce udało mu się raz czy dwa dobrze zagrać, oddalić piłkę od własnej bramki.
Grzegorz Goncerz (grał od 85. minuty) – niesklas.
Wszedł na samą końcówkę i chciał dać z siebie 200%. To było jednak za krótko, żeby coś zrobić, choć… patrząc na mecz ze Stomilem, czy można mówić, że dla Gonza jakikolwiek okres jest za krótki?…
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
Najnowsze komentarze