Piłka nożna
Paszulewicz i Kiereś o meczu
Po żenująco przegranym meczu w Olsztynie odbyła się konferencja prasowa, tradycyjnie z obecnością trenerów obu drużyn.
Jacek Paszulewicz (trener GKS Katowice):
Ciężko wyrazić w słowach, co w tej chwili czuję. Ciężko skomentować to spotkanie, bo pierwsza połowa całkowicie pod naszą kontrolą i nic złego nie mogło się tutaj wydarzyć. Oczywiście zabrakło skuteczności w ofensywie. Natomiast zupełnie niezrozumiałe jest to, co wydarzyło się w drugiej połowie. Straciliśmy kontrolę nad spotkaniem, jedna piłka prostopadła i sto procent skuteczności Stomilu Olsztyn. Za ładną grę punktów nie dają, uważam, że w pierwszej połowie zagraliśmy jedno z ładniejszych spotkań w tym sezonie, ale mnie nie interesuje ładna gra, tylko efektywność. Uważam, że w tym spotkaniu roztrwoniliśmy wszystko to, co zrobiliśmy od początku rundy. Kiedyś już to powiedziałem i myślę, że idealnie pasuje do tego momentu: 30 centymetrów dzieli plecy od tyłka. Albo cię klepią po plecach po zwycięstwie, albo kopią w dupę po porażce. Dzisiaj moi zawodnicy niestety zasłużyli na to drugie.
Kamil Kiereś (trener Stomilu Olsztyn):
Jeżeli drużyna Stomilu Olsztyn wychodzi dzisiaj na boisko w tak trudnej sytuacji i z tak mocnym rywalem i realizuje plan taktyczny, walczy z determinacją, chcemy strzelić bramkę, strzelami i wygrywamy, to moich zawodników trzeba nazwać dzisiaj prawdziwymi mężczyznami. Wierzyli, że sytuacja nie jest stracona, przede wszystkim nie patrzeliśmy na tabelę, ile tracimy, ale ile możemy jeszcze zdobyć. Każdy dzień, w którym będzie mecz, jeśli będzie się miało siłę prawdziwego mężczyzny, będzie się miało siłe z tym mierzyć, to dzień w którym chcemy wyciskać maxa i dzisiaj udało się to zrobić. To jest wszystko jednak mało, chcemy więcej. Przed nami jeszcze wyboista droga, ale jestem przekonany, że ta szatnia będzie po męsku walczyła o tę ligę dla Stomilu.
Pytania redakcji GieKSa.pl do trenera Paszulewicza
Powiedział pan, że zawodnicy zasługują na kopnięcie w dupę. Może pan rozwinąć, czy chodzi o kwestie realizacji taktycznych założeń czy może przykładania się niektórych zawodników do gry?
Umówmy się, nie nawołuję, żeby moich zawodników kopać w tyłek, użyłem tutaj przenośni. Jeśli jest porażka, to trzeba przyjąć falę krytyki na siebie. Jeżeli dzisiaj po raz kolejny tak doświadczeni zawodnicy nie są w stanie pokonać Stomilu Olsztyn, to – nie umniejszając nic Stomilowi – jeśli zespół myśli o tym, żeby realnie walczyć o ekstraklasę, to nie możemy polegać na tym, że obrońcy wszystko wybronią. Zespół traci bardzo mało bramek, a ostatnio ze stałych fragmentów gry. Gra defensywna wygląda dobrze, ale bez strzelania bramek, punktów sobie nie dopiszemy. W pierwszej połowie realizacja była na wysokim poziomie i kontrolowaliśmy spotkanie, natomiast w drugiej połowie ta realizacja przestała obowiązywać. Wejście Błąda i Foszmańczyka zupełnie nie zmieniło oblicza meczu, tak jakby inni zawodnicy nie zauważyli, że mamy dwóch kreatywnych zawodników, z którymi trzeba grać po ziemi, a piłka latała na wysokości trybun. Za drugą połowę mam duży żal do zawodników.
Ma pan pomysł, co się stało z tą drużyną od meczu w Głogowie do teraz?
Cały czas podkreślam, że te mecze wygrywaliśmy organizacją gry i motoryką. Jest to niezmienne. W starciu ze słabszymi zespołami potrzebna jest jakość piłkarska. Wymagam od zawodników, szczególnie tych doświadczonych, że tę jakość muszą sprzedać na boisku. Wybór jest zero-jedynkowy: albo to masz, albo nie. Pracujemy nad tym, żeby ta forma była i żebyśmy zdobywali bramki, ale pamiętajmy, że znów wchodzimy w trzy mecze w tygodniu i tak naprawdę, jedyne czego możemy szukać, to rozwiązania personalne.
Zapraszamy do drugiej fotorelacji z wczorajszego wieczoru. GieKSa przegrała z Piastem Gliwice 1:3.
No i po raz kolejny potwierdziło się, jak dziwna bywa piłka. Przynajmniej jeśli przekładamy matematykę na boisko. I punkty oraz miejsca w tabeli. Matematycznie Piast nie miał prawa z nami wygrać, statystycznie niby też, choć patrząc na rachunek prawdopodobieństwa, kiedyś musieli to drugie zwycięstwo osiągnąć. Stało się i nikt w Katowicach nie jest z tego powodu zadowolony. Faktem jest, że Piast na to zwycięstwo zasłużył, choćby dlatego, że był bardziej zdeterminowany. Jednak czy był lepszy na tyle, aby dokonać takiej deklasacji?
Śmiem twierdzić, że jakby taki mecz powtórzyć, to wcale nie byłoby oczywiste, że goście znów by wygrali. Zwycięstwo odnieśli zasłużone, jednak splot różnego rodzaju okoliczności – tak nieszczęśliwych dla GKS, a fortunnych dla gliwiczan spowodował, że wykorzystując sposobność z zimną krwią, zainkasowali trzy punkty. Ale tę sposobność najpierw musieli mieć.
Zaczęło się od kontuzji Mateusza Kowalczyka. Zawodnik jeszcze próbował po obiciu okolic nerki pozostać na boisku, ale sam po chwili poprosił o zmianę. Kontuzja niepiłkarska, więc w tej chwili najważniejsze jest po prostu jego zdrowie i miejmy nadzieję, że ostatecznie nie będzie to nic poważnego. Potem w kilka minut katowiczanie stracili dwie bramki. Najpierw fatalnie zachowali się w obronie, bo Drapiński był kompletnie niepilnowany i wystarczyło mu tylko dołożyć stopę do piłki, aby pokonać Rafała Strączka. No a potem Lukas Klemenz też jakoś intuicyjnie chciał wybić piłkę, ale pokonał własnego bramkarza. Mieliśmy nadzieję na ten rzut karny, ale po analizie VAR sędzia Raczkowski podyktowaną jedenastkę anulował – słusznie, bo faulu nie było. I tak mieliśmy jeszcze szczęście, bo tych plag mogło być więcej – w początkowej fazie meczu na boisku opatrywany był Bartosz Nowak, interwencja medyczna była też przez chwilę potrzebna Wasylowi. Mimo wszystko za dużo tych nieszczęść, jak na jeden mecz.
Problem jest taki, że po pierwszej połowie, gdy GKS przegrywał 0:2 i nie miał nic do stracenia, myśleliśmy, że nasz zespół rzuci się na przeciwnika i wybije im z głowy myśl o punktach. Miało być tak, że goście będą żałowali, że te dwa gole strzelili. Nic takiego nie miało miejsca. Druga połowa była równie zła jak pierwsza albo nawet gorsza. GieKSa biła głową w mur, kompletnie nie potrafiąc zagrozić bramce Placha. Piast wyprowadzał kontry, z czego jedną wykorzystał i gliwicki Di Maria zamknął spotkanie. A mogło być jeszcze wyżej, bo nasz zespół tak się odkrył, że rekordowa porażka na Nowej Bukowej stawała się coraz bardziej realna. Bramka Lukasa Klemenza na koniec tylko dała drobną korektę na wyniku. Osobliwe jest to, że Lukas strzelił w tym meczu do właściwej i niewłaściwej siatki, jeszcze bardziej osobliwe, że powtórzył tego typu wyczyn Arkadiusza Jędrycha sprzed… dwóch meczów.
Trzeba przyznać, że Piast zagrał kapitalnie w defensywie. Zneutralizował nasz zespół kompletnie, dodatkowo nie bronił się jakoś bardzo głęboko, GKS skutecznie był wypychany, a wszelkie próby licznych prostopadłych podań ze strony piłkarzy Góraka kończyły się „sukcesem” Piasta. No i właśnie to mam na myśli, pisząc, że mecz mógł się potoczyć inaczej. Bo trzeba przyznać, że pomysł na mecz z podaniami za plecy – czy to długimi w powietrzu, czy bardziej po ziemi, wyglądał na całkiem niezły i nawet próby nie były najgorsze. Czujność obrońców Piasta była jednak na wysokim poziomie. Gdy już taka piłka przeszła, to albo Adam Zrelak został wzięty w kleszcze (sytuacja z odwołanym karnym), albo Ilja Szkurin był na spalonym po podaniu Wędrychowskiego (ale i tak Białorusin trafił w Placha).
Problem widzę inny. GieKSa chyba za bardzo postawił na tę kwestię czysto piłkarską. Chcieliśmy ten mecz wygrać umiejętnościami i kunsztem, a zabrakło walki wręcz. Piast tę „grę w piłkę” od początku meczu próbował nam wybić z głowy i zrobił to skutecznie. Nie mieliśmy więc – tak jak na wiosnę – łupanki, którą trudno było nazwać meczem piłkarskim. Mieliśmy GieKSę, która w piłkę chciała grać i Piasta, który był jednak dużo bardziej zdeterminowany do walki. Nie odbieram oczywiście Piastowi tego, że w kluczowych momentach też pokazał umiejętności, bo to jest oczywiste. Poziom agresji jednak zdecydowanie był po stronie zawodników Myśliwca i teraz to oni okazali się „zakapiorami”. Trochę to wyglądało tak, jak na szkolnym korytarzu, kiedy z klasowym łobuzem kujon chce rozmawiać na argumenty. I ma je sensowne, logiczne, tylko co z tego, skoro łobuz wyprowadził szybki cios i kujonowi tylko spadły okulary z nosa…
Ogólnie nie chcę jakoś specjalnie krytykować tego sposobu naszej gry, natomiast wygląda na to, że sztab trenerski się przeliczył, a przez to, że do przerwy było już 0:2, trudno było to skorygować. Osobiście chciałbym, żeby GKS dążył do gry w piłkę i generalnie nie będę o to miał pretensji. Czasem jednak być może trzeba postawić na proste i bardziej… prymitywne środki. To tak jak z tym rozgrywaniem od tyłu, kiedy różne drużyny nieraz tak bardzo chcą ten schemat utrzymywać, że czasem, zamiast po prostu wywalić piłkę w oczywistej sytuacji, klepią ją sobie trzy metry od bramki i za chwilę dostają gonga.
A już nie bawiąc się w porównania, metafory i piękne słowa. Piast po prostu od początku meczu zaczął dosłownie spuszczać wpierdol naszym piłkarzom, a ci nie potrafili odpowiedzieć tym samym. I też dlatego przegraliśmy. Z Koroną GieKSa potrafiła pójść na noże. W meczu derbowym – zupełnie nie.
Wracając do tematu bramek samobójczych – to niesłychane, że GKS ma ich w tym sezonie już pięć. I solidarni są ze sobą środkowi obrońcy, bo już każdy z nich ma po jednym takim trafieniu. Piątego samobója zaliczył Kowal w Łodzi. Wiadomo, że jest to często pech, ale skoro sytuacja się powtarza – to jest jakiś defekt, nad którym pewnie trzeba popracować. Jest to jakaś niefrasobliwość naszych zawodników, może czasami wręcz lekka niechlujność.
Nie ma co płakać. Już nie będę się rozpisywał na temat opinii niektórych kibiców, bo poświęciłem na to poprzednie felietony i… straciłem sporo nerwów. Teraz nawet nie czytałem (jeszcze) wielu komentarzy, ale jeśli natknąłem się po tej porażce znów na zdanie jednego ancymona, że mamy fatalnego trenera, fatalnych piłkarzy i zespół na co najwyżej pierwszą ligę, to wiem po prostu, że mam do czynienia z osobą niezbyt lotną. Tyle.
Sam nie wierzyłem, że możemy ten mecz przegrać. Nie sądziłem natomiast, że zwycięstwo będzie formalnością. A już na pewno nie spodziewałem się, że Piast nas tak rozjedzie. Ten mecz ostatecznie był fatalny. Nie wychodziło nam nic. Piastowi wyszło wszystko. Powtórzę – wykorzystali wszystkie swoje sposobności otwierające im drogę do zwycięstwa. To oni byli wyrachowani. Ale matrycą była agresja.
Październikowo-listopadowy piękny sen z serią czterech zwycięstw się skończył, przyszła szara jesienna rzeczywistość. Jednak dziś jest kolejny dzień, a wkrótce następne. GieKSa to nie jest drużyna perfekcyjna i jeszcze nie jest na tyle dobra, żeby takie mecze jak z Piastem zdecydowanie wygrywać. Absolutnie jednak nie jesteśmy tak słabi, żeby znów mówić, że zlecimy z hukiem z ekstraklasy. Mogliśmy stworzyć sobie ultra-komfortową sytuację przed końcem rundy jesiennej. Nie udało się. Nadal musimy punktować, żeby zadomowić się mocniej w środku tabeli.
Przed nami przerwa reprezentacyjna, a po niej piekielnie ciężkie spotkania. Tak jak pisałem, o punkty będzie niebywale trudno, ale musimy grać swoje. Może z większą różnorodnością środków, w zależności od rywala. Skoro jednak Piast wygrał z GKS, to dlaczego GieKSa ma nie móc wygrać z Jagiellonią? W tej lidze wszystko jest możliwe. I katowiczan stać na punktowanie nawet z Jagą, Pogonią i Rakowem.
Także GieKSiarze nie ma co się załamywać i wchodzić w jakieś smuty. Zostawmy to ludziom, dla których frustracja jest życiowym paliwem. Niech dla nas paliwem będzie nieustający optymizm – oparty na faktach i doświadczeniu. Doświadczeniu takim, że GieKSa jeszcze dopiero co potrafiła bardzo dobrze grać w piłkę, być lepsza od przeciwników i wygrywać mecz za meczem.
Trójkolorowe w chłodną i ponurą sobotę wygrały, po równie ponurym meczu, z Rekordem Bielsko-Biała 2:0 i awansowały do 1/8 Pucharu Polski.
Przed spotkaniem Karolina Koch odebrała pamiątkowe zdjęcie z rąk prezesa Sławomira Witka za pokonanie bariery 100 występów w roli trenerki naszej drużyny. Gratulujemy i jeszcze raz dziękujemy za wszystkie dotychczasowe sukcesy! Warto także wspomnieć, że kilka dni przed spotkaniem, swój kontrakt o trzy lata przedłużyła Nicola Brzęczek.
W 2. minucie Marcjanna Zawadzka musiała uznać wyższość Roksany Gulec, która wymanewrowała ją w pole i oddała strzał w kierunku dalszego słupka. Oliwia Macała niewiele mogłaby w tej sytuacji zrobić, gdyby po rykoszecie futbolówka nie zmieniła swojej trajektorii na górną część poprzeczki. Po trzecim rzucie rożnym dopiero udało się oddać rekordzistkom strzał, natomiast Agnieszka Glinka była bardzo daleka od trafienia choćby w okolice bramki. W 7. minucie niemal wyczyn Lukasa Klemenza z meczu z Piastem powtórzyła Patrycja Kozarzewska, na szczęście nie udało jej się aż tak dokładnie przymierzyć w kierunku swojej bramki. Pierwszą klarowną akcję dla GieKSy wykreowała Jagoda Cyraniak dalekim podaniem do Julii Włodarczyk, skrzydłowa po wymagającym sprincie zgrała do otoczonej przez rywalki Aleksandry Nieciąg i skończyło się na wymuszonej stracie. Kolejne minuty upłynęły obu drużynom w środku pola, mnóstwo było przepychanek i przerw w grze. W 26. minucie groźny strzał z pierwszej piłki oddała Patrycja Kozarzewska, a poprzedzone to było tradycyjnym pokazem zdolności dryblerskich Klaudii Maciążki na prawej flance i kąśliwą centrą Katarzyny Nowak. Kolejny kwadrans czekaliśmy na ciekawszą akcję, skonstruowaną bardzo nietypowo: Patricia Hmirova z poziomu murawy walczyła o piłkę, ostatecznie zagrywając ją na lewe skrzydło. Finalnie na prawej flance strzał oddała Dżesika Jaszek, choć znacząco przesadziła z siłą tego uderzenia. W 43. minucie doskonałe podanie Jagody Cyraniak za linię obrony zmarnowała Klaudia Maciążka złym przyjęciem, choć nie była to też łatwa piłka. Na zakończenie połowy obrończyni jeszcze sama spróbowała szczęścia z dystansu, jednak tego szczęścia jej nieco zabrakło.
Z przytupem drugą część gry rozpoczęła Julia Włodarczyk, jej centra była o milimetry od dotarcia do dobrze ustawionej Aleksandry Nieciąg. W 52. minucie wynik starcia otworzyła Nicola Brzęczek po dośrodkowaniu Klaudii Maciążki. Dobrą pracę na obrończyniach wykonała Dżesika Jaszek, a wcześniej na obieg z Maciążką zagrała Patricia Hmirova. Kilka centymetrów od podwyższenia wyniku był duet wpisany już do protokołu meczowego, choć tym razem w odwróconych rolach: Włodarczyk wypuściła skrzydłem Brzęczek, ta zgrała na środek do Maciążki i piłka zatrzymała się na linii bramkowej po rykoszecie. Bliźniaczą akcję w 58. minucie, z pominięciem zgrania do środka, finalizowała sama Nicola Brzeczek, jednak zbyt długim prowadzeniem zmusiła się do sytuacyjnego i bardzo nieudanego strzału. W 63. minucie Dżesika Jaszek z Maciążką doskonale zagrały na jeden kontakt, ostatecznie jednak znów defensywa Rekordzistek zdołała zablokować zarówno dośrodkowanie Nieciąg, jak i strzał Włodarczyk. W 68. minucie doskonałe sytuacje miały Nicola Brzęczek oraz Aleksandra Nieciąg, jednak miały sporo pecha przy swoich próbach i nadal utrzymywał się wynik 1:0. W 74. minucie Klaudia Maciążka zeszła do środka boiska i choć jej podanie zostało zablokowane, to Dżesika Jaszek zdołała odzyskać posiadanie już w polu karnym i precyzyjnym strzałem przy słupku podwyższyła na 2:0. Wahadłowa powinna mieć na swoim koncie także asystę już chwilę później, jednak w zupełnie niezrozumiały sposób podała za plecy wszystkich swoich koleżanek spod linii końcowej. W 83. minucie jej podanie zakończyło się podobnym skutkiem, choć tym razem Hmirova zdołała zebrać wybitą piłkę i oddać strzał pełen fantazji. Dwie minuty później kolejną bramkę powinna mieć na swoim koncie Brzęczek, aż sama złapała się za głowę. Santa Vuskane udanie zastosowała skok pressingowy i wycofała do Włodarczyk, która przytomnie odnalazła wybiegającą w korytarz napastniczkę, a ta przelobowała golkiperkę, nie trafiając jednocześnie w szerokość bramki. W doliczonym czasie gry skrzydłowa zrozumiała gest Vuskane i posłała mocną piłkę za linię obrony, jednak te zamiary odgadnęła także Kinga Ptaszek i zatrzymała futbolówkę tuż przed głową Łotyszki.
GieKSa wygrała 2:0 i awansowała do 1/8 Pucharu Polski.
GKS Katowice – Rekord Bielsko-Biała 2:0 (0:0)
Bramki: Brzęczek (52), Jaszek (75).
GKS Katowice: Macała – Nowak, Zawadzka, Cyraniak – Dżesika Jaszek, Kozarzewska (82. Kalaberova), Hmirova, Włodarczyk – Maciążka, Nieciąg (77. Vuskane), Brzęczek (90. Langosz).
Rekord Bielsko-Biała: Ptaszek – Glinka, Dereń, Jendrzejczyk (82. Krysman), Niesłańczyk, Zgoda (67. Dębińska), Sowa, Janku, Gulec (67. Sikora), Katarzyna Jaszek (73. Conceicao), Bednarek (67. Długokęcka).
Kartki: Kozarzewska, Włodarczyk – Sowa.
Robson
5 maja 2018 at 22:56
co tu komentować do zmian jakoś to wyglądało po zmianach można było tylko płakać 🙁
PołudnioweK-ce
5 maja 2018 at 23:22
Panie trenerze..pana podopieczni boją się utraty pracy w razie awansu..bądźmy szczerzy z tym materiałem ludzkim nic nie zawojujemy w ekstraklasie..My to wiemy, trener to wie, oni też zdają sobie z tego sprawe..tylko tyle i aż tyle
Josef
5 maja 2018 at 23:24
Cóż po prostu zostali zmienieni nie Ci którzy powinni…
Greg
5 maja 2018 at 23:30
Wyjebać tych ciuli to się w głowie nie mieści że drużyna która myśli o awansie jedzie do ostatniej drużyny i przegrywa kolejny sezon w tej śmiesznej lidze zmiany zmiany jeszcze raz zmiany trenera mamy w końcu ambitnego dobrego duży plus piłkarze dramat wyjebać ich po sezonie praktycznie wszystkich zostawić paru każdy wie kogo ps trenerze nie wpuszczaj prokica bo z gry wyglądał jakby nie miał szacunku już do klubu który reprezentuje tylko myślami już liczył na awans w Mielcu
wkurwiony
5 maja 2018 at 23:48
Jesli Paszulewicz wystawi tego Prkica w nastepnym meczu to jawnie robi nas w ch..
Awansu i tak nie bedzie!
wiesiek
6 maja 2018 at 06:41
Greg która drużyna myśli o awansie? Chyba nie madz na myśli Gieksy? Kibice owszem myślą bo są naiwnymi ciulami co lubią jak sie ich z roku na rok robi w chuja. Ale Irishman i Mecza ciągle wierzą w ten zespół wkońcu jestesmy na 3 miejscu a gdzie byliśmy zimą. Redaktorzy stronki róbcie dalej swoje artykuliki analizy…nie wiem po co …żyjecie co kolejka w jakimś matrixie, Wasz profesjonalizm absolutnie kłóci się z tym jak do sprawy podchodzą Panowie Piłkarze Celebryci z Dębu. Ludzie ogarnijcie sie bycie kibicem nie polega na bezrefleksyjnym machaniu szaliczkiem podczas meczu i pierdoleniu farmazonów o byciu na dobre i złe. Bo piłkarze przyjdą ,pograją, zarobią i odejdą a Wy jak te ostatnie ciule zostaniecie na tym Blaszoku jak z ręką w nocniku. Bo Gieksa to Wy. Brawo Wy.
Mecza
6 maja 2018 at 08:04
Wczoraj powiedziałem sobie że chcę o wszystkim zapomnieć i nie wejdę tu. Alkohol nie pomógł:) Wiesiek łatwo robić nateriały po kolejnych zwycięstwach a teraz kolejny oklep i nie można poprostu „wyłączyć” się. Chwała chłopakom za prowadzenie strony. Nie ma co krytykować ich za artykuły, no chyba że za to nakręcanie po którym zostaje duży kac. Nie mieliśmy drużyny aby się tak nimi jarać. Za długo redaktorzy zajmują się piłką w Katowicach aby być optymistami grając z najsłabszymi w tej lidze.
Irishman
6 maja 2018 at 08:55
Ja już rzygam tymi pochwałami odnośnie naszej drużyny, trenerów naszych rywali….. którzy właśnie zdobyli na nas punkty!
Panie trenerze! Jak Pan ciągle gada, o tej jakości, to może Pan wreszcie raczy zauważyć, że taki Prokić, pomimo, że robi wiatr na boisku, to JAKOŚCIOWO DAJE NIEWIELE!!!!!
Irishman
6 maja 2018 at 09:00
Aha, szacunek za danie szansy Plizdze. Tylko proszę się zastanowić, co dało drużynie zmienienie jego, przy pozostawieniu na boisku Prokicia?
Irishman
6 maja 2018 at 09:08
@Wiesiek, już tak było, że wszystko padło, a na Bukowej zostali tylko kibice. I gdyby nie ci „ostatni ciule” to dziś pewnie wylewałbyś żale na forum chorzowskich, bo w Katowicach nic by już nie było.
Ja się nie będę porównywał z kolegami z Redakcji albo z SK, bo przy nich jestem nikim! Ale z GieKSą będę na dobre i na złe! I zawsze będę z tego dumny!!!
wiesiek
6 maja 2018 at 09:25
Troche mnie poniosło. Sorry. Ale pisałem to w afekcie bo ileż można
Urząd Miejski
6 maja 2018 at 11:22
Tylko nie przegrajcie ze smrodami bo tego moje skołatane serce nie wytrzyma! Awans zrobimy na nowym stadionie za kilka lat.