Liga finiszuje, a przed nami jeszcze wiele emocji. Po minionej kolejce 6 zespołów walczy o awans do ekstraklasy, a 9 o utrzymanie. Magiczne 40. punktów zdobył Ruch Radzionków i chyba zapewnił sobie ligowy byt. Koszmarną formę utrzymują konsekwentnie piłkarze Pogoni, a fotel lidera utrzymała Nieciecza. Trwa całkowita niemoc Floty.
Olimpia Elbląg – KS Polkowice 3:4
Fantastyczne widowisko zgotowały kibicom dwie ostatnie drużyny ligowej tabeli. W Elblągu fani obejrzeli, aż 7 goli, a goście strzelając w ostatnich sekundach zwycięską bramkę, wciąż mają szansę na utrzymanie. Polkowice w ostatnich tygodniach traciły kluczowe bramki w ostatniej akcji meczu, tym razem los się uśmiechnął do Polkowiczan. Mimo wygranej goście tracą 5 punktów do bezpiecznej pozycji, nie jest to jednak strata nie do odrobienia, zważywszy, że za rywali Polkowice będą miały innych kandydatów do opuszczenia ligi. W Elblągu pogodzeni z degradacją powinni być już wszyscy od dawna. Gospodarzom należą się jednak brawa za ambicję, ponieważ przegrywali już 1:3, a „wyciągnęli” na 3:3, gola na wagę 3 oczek goście strzelili w 95. minucie.
Warta Poznań – Dolcan Ząbki 3:0
Długo w Poznaniu czekano na pierwszą bramkę w meczu, gdyż wynik otworzył Piotr Reiss dopiero w 75. minucie. Spotkanie było wyrównane, obie ekipy mogły pokusić się wcześniej o bramki. Warta była skuteczniejsza, a dwa pozostałe gole padły już w doliczonym czasie gry. Nie trzeba dodawać, jak ważne to punkty dla gospodarzy.
Piast Gliwice – Flota Świnoujście 3:2
Ten wynik nie odzwierciedla boiskowych wydarzeń. Piast dominował przez całe spotkanie i powinien wygrać zdecydowanie wyżej. Gospodarze znów bardzo szybko zdobyli gola na 1:0, potem Świątek strzelił z rzutu wolnego, a następnie Cicman mógł i powinien zdobyć dwa gole w 3 minuty. Zamiast tego kontaktową bramkę strzelili goście z nad morza. Piast jest wice-liderem, Flota konsekwentnie zmierza w dół.
Polonia Bytom – Bogdanka Łęczna 1:1
Trudne zadanie czeka piłkarzy GieKSy w środę na Bukowej. Polonia zagrała dobry mecz i absolutnie zasłużyła na zwycięstwo, niestety nieskuteczność to największy mankament podopiecznych trenera Fornalaka. Bytomianie zmarnowali kilka znakomitych okazji bramkowych. Łęczna prócz wykorzystanej okazji Pesira, miała tylko jedną dogodną okazję strzelecką. Polonia kontynuuje serię remisów, goście wciąż liczą na awans.
LKS Nieciecza – Olimpia Grudziądz 2:0
Nudny jak flaki z olejem mecz, obejrzało 1500 widzów na stadionie w Niecieczy. Gospodarze po prostu wykonali zadanie i pokonali kandydata do spadku. LKS wykorzystał dwie z trzech okazji na bramkę i wygrał. Goście tak na poważnie tylko raz zagrozili bramce strzeżonej przez Nowaka.
Arka Gdynia – GKS Katowice 1:1
Ważny punkt zdobyty na wyjeździe dla piłkarzy prowadzonych przez trenera Góraka. Gospodarze byli lepszym zespołem i szczególnie w drugiej odsłonie zdominowali GKS, który tylko się bronił. Szkoda, że tak zachowawczo zagrali goście we wspomnianej drugiej połowie, bo można było wygrać ten mecz. Arka nieskuteczna i byle jaka, GieKSa po dobrej pierwszej połowie, zamurowała bramkę. Na uwagę zasługuje sytuacja Zachary z 26. minuty, nasz zawodnik przeniósł piłkę nad poprzeczką, choć 99 na 100 takich sytuacji zakończyłoby się bramką. Na gola Kuklisa GKS odpowiedział już po 60 sekundach.
Sandecja Nowy Sącz – Ruch Radzionków 1:2
Jak mawia klasyk, prawdziwego faceta poznaje się nie po tym jak zaczyna, lecz po tym jak kończy. W takim razie trener Moskal prawdziwym facetem nie jest, bo jak teraz w Sandecji, już kiedyś w Katowicach pokazał, że początki ma dobre a potem dno. Mecz był ładny i można śmiało powiedzieć, że lepszym zespołem byli gospodarze, jednak zmarnowali wiele dogodnych sytuacji. Goście również swoje szanse mieli, a te najważniejsze wykorzystali. Spotkanie miało kilka kluczowych momentów. Pierwszym z nich była czerwona kartka dla piłkarza Sandecji Mariusza Różalskiego w 56. minucie. W 80. minucie zawodnik gospodarzy Wiśniewski minął Kiełpina i nie trafił do pustej bramki!! W 86. minucie za drugie „żółtko” z boiska wyleciał Burkhardt i gospodarze grali w „9”. W 91. minucie meczu Cisse dobił Sandecję i „Cidry” wywożą 3 punkty najprawdopodobniej gwarantujące im utrzymanie. Sandecja 3 punkty nad „strefą zrzutu”.
Wisła Płock – Zawisza Bydgoszcz 0:1
Wisła nie podtrzymała dobrej passy i poległa w bardzo ważnym dla układu tabeli meczu. Trener Szatałow odniósł bardzo ważne zwycięstwo, być może najważniejsze w sezonie. Wygrana z będącą w gazie, a na dodatek walczącą o życie drużyną „Nafciarzy”, pokazała, że w Bydgoszczy już niedługo mogą świętować drugi z rzędu awans. Sam mecz na kolana nikogo nie rzucił, właściwie poziom spotkanie był słaby, a sytuacji jak na lekarstwo. Zawisza o tę jedną bramkę lepszy.
Pogoń Szczecin – Kolejarz Stróże 1:2
Tym razem „Portowcy” zagrali dobry mecz, lecz niestety los im nie sprzyjał. Goście wykorzystali to, co w tym meczu mieli do wykorzystania i strzelili dwa gole. Pogoń stworzyła kilka „setek”, ale nie udało się. Raz, Edi trafił w słupek, w doliczonym czasie gry strzał Hernaniego zatrzymał się na poprzeczce. Z drugiej jednak strony w 8. minucie spotkania gościom należał się karny. Pogoń wiosną prezentuje niespotykaną niemoc, zaś Kolejarz dzięki wygranej wciąż liczy się w walce o awans.
29. kolejka za nami, nie brakowało emocji i zaskakujących rezultatów. Na każdym stadionie strzelano gole, a w sumie padło ich 28, co jest bardzo dobrym wynikiem. 3 razy tylko wygrali miejscowi, 4 razy goście, a w 2 spotkaniach wynik nie został rozstrzygnięty. Kolejna seria gier już w środę.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
Najnowsze komentarze