Piłka nożna Prasówka
[PRASA] Taczki w Katowicach już gotowe? Było 2:0 i nic, w czwartek decyzja ws. trenera
Zapraszamy do przeczytania fragmentów doniesień mediów na temat wczorajszego remisu GieKSy z Odrą Opole 2:2 (2:0). Wybraliśmy dla Was najciekawsze:
weszlo.pl – Taczki w Katowicach już gotowe? Było 2:0 i nic, w czwartek decyzja ws. trenera
Zdaniem wielu, gdyby nie zaległe spotkanie z Odrą Opole, Jacek Paszulewicz już po weekendzie przestałby być trenerem GKS-u Katowice. Jeśli było to dla niego spotkanie ostatniej szansy, raczej nie została ona wykorzystana. GieKSa do przerwy prowadziła 2:0 i mimo to nie zdołała wygrać, co oznacza, że nadal pałęta się na dnie tabeli.
[…] Po końcowym gwizdku piłkarze musieli się długo tłumaczyć przy płocie przed zdegustowanymi kibicami, choć może lepiej byłoby napisać: wysłuchać liczne żale, przekazane zapewne w niewybrednej formie. Nie zdziwilibyśmy się, gdyby gdzieś tam schowano kilka taczek, na których paru delikwentów zostanie wywiezionych byle dalej od klubu.
Po wyrównaniu zaległości GieKSa ma zaledwie osiem punktów w dziesięciu meczach i nadal jest w strefie spadkowej. Strata do drugiej Bytovii to już 11 punktów! Dramat, zwłaszcza że latem wydano mnóstwo publicznych pieniędzy, sprowadzając osiemnastu nowych zawodników, często o renomowanych nazwiskach.
sportslaski.pl – Marnują nawet prezenty. Paszulewicz nie do obrony?
Dostawali prezenty od rywala, prowadzili do przerwy 2:0, ale znowu kończą mecz bez wygranej. Przez jakiś czas wydawało się, że piłkarze GKS-u Katowice w starciu z Odrą Opole w końcu sięgną po trzy punkty. Nie sięgnęli, prezentując przy tym styl, który irytował widownię przy Bukowej.
Pierwsza połowa długimi fragmentami mocno usypiała nielicznych fanów którzy wybrali się na Bukową by sprawdzić, czy ekipa trenera Jacka Paszulewicza w końcu zdoła się przełamać. Jedni dostosowali się poziomem do drugich, więc po nieźle zapowiadającej się akcji Grzegorza Piesio z samego początku spotkania, przez bite pół godziny nie działo się praktycznie nic, z przerwami na dwa stałe fragmenty z obu stron.
[…] Styl gospodarzy był na tyle przciętny, że uroda akcji która dała im prowadzenie była naprawdę zaskakująca. Z prawej strony boiska Frańczak w pełnym biegu posłał idealną centrę w szesnastkę Odry, a nabiegający na piłkę Woźniak nie dał szans Weinzettelowi głową pakując piłkę do bramki.
[…] „GieKSa” nie wygrywa piątego meczu z rzędu. Posada Jacka Paszulewicza pomału zdaje się nie do obrony. Ekipie Katowic poza punktami zwyczajnie brakuje bowiem stylu. Katowiczanie grzęzną w strefie spadkowej, mając raptem punkt przewagi nad ostatnim w tabeli Stomilem. Być w tym miejscu z takim składem zwyczajnie nie wypada…
sportdziennik.pl – „GieKSa” bez przełamania! Wielkie emocje przy Bukowej
[…] To był bardzo emocjonujący wieczór przy Bukowej, choć długo nie za wiele na to wskazywało. Niska frekwencja na trybunach, GKS znajdujący się w sporym kryzysie i będący po czterech z rzędu porażkach, mało – tudzież brak – klarownych okazji…
Nikt nie miał jednak zamiaru się murować. Katowiczanie siłą rzeczy musieli grać o zwycięstwo, a Odra po dwóch kolejnych wygranych musiała czuć siłę. Mecz był otwarty, a worek z bramkami rozwiązał się w ostatnich 10 minutach przed przerwą. Najpierw prowadzenie „Gieksie” dał Arkadiusz Woźniak, finalizując głową centrę Adriana Frańczaka z prawej flanki. W 45. minucie z kolei z rzutu wolnego przymierzył Tymoteusz Puchacz. Fatalny błąd popełnił Tobiasz Weinzettel. Opolski golkiper wypuścił piłkę z rąk, ta odbiła się od słupka i wpadła do siatki.
Było 2:0, ale mylił się ten, kto sądził, że sprawa jest załatwiona. Na drugą połowę przyjezdni wyszli z dwiema zmianami i od początku ruszyli do odrabiania strat. Oddali kilka groźnych strzałów, aż wreszcie w przeciągu kilku chwil – między 67. a 71. minutą – doprowadzili do wyrównania!
[…] Ze stanu 2:0 szybko zrobiło się 2:2 i to Odry nie satysfakcjonowało.
Mecz cały czas był bardzo otwarty. Opolanie wyszli jeszcze z kilkoma groźnymi kontrami, trener Rumak reagował żywiołowo przy linii. W 80. minucie z kolei szansę miała „GieKSa”, ale po ładnej akcji Kacpra Tabisia, interweniować zdołał Weinzettel. GKS nie zdołał odnieść zwycięstwa, a przerwanie serii 4 porażek remisem skwitowano gwizdami i okrzykami „Co wy robicie?”.
gol24.pl – Fortuna 1 Liga. 2:0 to naprawdę niebezpieczny wynik. GKS wypuścił zwycięstwo z Odrą
[…] Podopieczni Jacka Paszulewicza, którzy na ligowe zwycięstwo czekają od 18 sierpnia od pierwszej minuty starali się narzucić swoje warunki. Pierwszą dogodną okazję już w piątej minucie miał Piesio, który z ostrego kąta strzelił jednak obok dalszego słupka bramki Weinzettela.
[…] W przerwie trener Rumak dokonał dwóch roszad w swojej ekipie. Na boisku pojawili się Moder oraz Dudu Paraiba, którzy wnieśli nieco ożywienia w ofensywne poczynania swojej drużyny. Pierwsze poważne ostrzeżenie nastąpiło w 62. minucie, kiedy to Pawełek wybronił uderzenie Niziołka. Bramkarz GKS-u nie miał jednak nic do powiedzenia pięć minut później, kiedy to silnym i precyzyjnym uderzeniem na dalszy słupek popisał się Ivan Gomez. Odra poszła za ciosem i już cztery minuty później doprowadziła do wyrównania. Akcja prawą stroną Modera zakończyła się samobójczym trafieniem Poczobuta, który wślizgiem zaskoczył swojego bramkarza. Jak można było się spodziewać na Stadionie Miejskim zaczęło wrzeć, co niekoniecznie dobrze wpłynęło na postawę gospodarzy w końcowych minutach, bo mimo ataków tylko raz udało się doprowadzić za sprawą Grzegorza Piesio do sytuacji strzeleckiej, ale wtedy dobrze zachował się Weinzettel, który skuteczną interwencją uratował punkt dla gości, który z przebiegu gry można uznać za cenny. Z kolei dla gospodarzy remis w dzisiejszym starciu, mimo przerwania kiepskiej passy to strata punktów, która najprawdopodobniej przyczyni się do utraty posady przez Paszulewicza.
dziennikzachodni.pl – GKS Katowice – Odra Opole 2:2. Co z trenerem Paszulewiczem?
[…] Kolejny rozdział niezwykłej klubowej historii dopisali w środę piłkarze GKS-u Katowice. W zaległym spotkaniu 9. kolejki, którego stawką była nie tylko ucieczka ze strefy spadkowej, ale również posada trenera Jacka Paszulewicza, stracili dwa punkty, chociaż do przerwy prowadzili 2:0. Za to po niej na murawę wyszedł zupełnie odmieniony zespół, który popełniał błędy i strzelił sobie gola samobójczego. Pożegnanie ze szkoleniowcem wydawało się więc bardziej niż prawdopodobne.
[…] Po zmianie stron, po raz kolejny w tym sezonie, katowiczanie nie poszli za ciosem, skupiając się na utrzymaniu wyniku. Skutki takiej taktyki były opłakane i podkreślone pokonaniem Mariusza Pawełka przez przecinającego drogę piłce Bartłomieja Poczobuta. Irytacja na trybunach sięgnęła zenitu. Po ostatnim gwizdku sędziego piłkarze zostali „wezwani” pod Blaszok, gdzie wysłuchali wielu mocnych słów.
– Gdzie jest trener?! – krzyczeli kibice, podczas gdy Paszulewicz zmierzał do szatni. Gdy ogłoszono, że wbrew klubowym zwyczajom, na konferencji pomeczowej szkoleniowcy spotkają się z dziennikarzami osobno, wydawało się oczywiste, że oprócz tradycyjnej oceny spotkania, pojawi się dodatkowy komunikat. Tak się rzeczywiście stało, tyle, że był on niekonkretny.
– Rozmawiamy na temat optymalnych rozwiązań dla klubu i drużyny. Jeżeli będzie to jedyna droga, jutro przestanę być pierwszym trenerem. Dobro GKSu będzie na pierwszym planie. – oświadczył Paszulewicz. To kolejny już termin, w którym ważą się jego losy. Nie jest jasne, czy są one powiązane z dyrektorem sportowym Tadeuszem Bartnikiem, który sprowadził obecnego trenera na Bukową w trybie nagłym, bezkompromisowo zwalniając Piotra Mandrysza, a później firmował przeprowadzoną w szatni rewolucję, podkreślając, że bierze odpowiedzialność za jej efekty. Przypomnijmy, że faworytem do ewentualnego przejęcia ławki jest Robert Góralczyk, niedawny asystent Adama Nawałki.
W 20. kolejce THL nasza drużyna wyruszyła do Tychów żeby zmierzyć się z miejscowym GKS-em.
Pierwszą tercję rozpoczęliśmy od szarpanej gry w tercji neutralnej. Dopiero w 4. minucie strzał na bramkę Fucika zdołał oddać Wronka, ale jego uderzenie nie sprawiło problemów bramkarzowi gospodarzy. W 7. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie pierwszej odsłony nasza drużyna stanęła przed szansą wyrównania wyniku za sprawą liczebnej przewagi. Pomimo oddania kilku groźnych strzałów, to żaden z naszych zawodników nie zdołał pokonać Fucika. W 19. minucie fantastyczną interwencją popisał się Eliasson ratując nas przed utratą drugiej bramki. Chwilę przed syreną kończącą pierwszą tercję Eliasson ponownie zachował czujność i pewnie obronił kolejne strzały gospodarzy.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od zdecydowanego ataku na bramkę Fucika, blisko zdobycia bramki był Wronka i Varttinen. W 24. minucie gospodarze zdobyli drugą bramkę, wykorzystując liczebną przewagę. Kilkanaście sekund później gospodarze ponownie podwyższyli. W 25. minucie nastąpiła zmiana bramkarza w naszej drużynie. W 28. minucie czwartą bramkę dla drużyny gospodarzy zdobył Drabik, wykorzystując bierną postawę naszych obrońców. W 33. minucie w sytuacji sam na sam z Fucikiem znalazł się Dupuy, ale jego strzał był za lekki, by pokonać bramkarza gospodarzy. Na sam koniec drugiej odsłony gospodarze po raz piąty wbili krążek do naszej bramki.
Trzecią odsłonę rozpoczęliśmy od kilku strzałów na bramkę Fucika. Jednak to gospodarze ponownie znaleźli drogę do naszej bramki, zdobywając szóstą bramkę w tym meczu. Minutę później po raz siódmy do bramki trafił Viinikainen. Na sam koniec meczu bramkę honorową dla naszej drużyny zdobył Jonasz Hofman.
GKS Tychy – GKS Katowice 7:1 (1:0, 4:0, 2:1)
1:0 Filip Komorski (Valtteri Kakkonen, Rafał Drabik) 06:16
2:0 Alan Łyszczarczyk (Rasmus Hejlanko, Valtteri Kakkonen) 23:23, 5/4
3:0 Mark Viitianen (Dominik Paś) 24:18
4:0 Rafał Drabik (Szymon Kucharski, Mateusz Bryk) 27:48
5:0 Mateusz Gościński (Hannu Kuru, Olli Kaskinen) 38:56
6:0 Hannu Kuru (Juuso Walli, Bartłomiej Pociecha) 45:23
7:0 Olli-Petteri Viinikainen (Alan Łyszczarczyk, Rasmus Hejlanko) 47:54
7:1 Jonasz Hofman
GKS Tychy: Fucik, Lewartowski – Viinikainen, Bryk, Łyszczarczyk, Komorski, Knuutinen – Kaskinen, Kakkonen, Jeziorski, Kuru, Heljanko- Walli, Pociecha, Karkkanen, Paś, Viitanen – Bizacki, Ubowski, Drabik, Kucharski, Gościński.
GKS Katowice: Eliasson, Kieler – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Anderson, Monto, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jo. – Chodor, Dawid, Hofman Ja.
Zapraszamy do drugiej fotorelacji z wczorajszego wieczoru. GieKSa przegrała z Piastem Gliwice 1:3.
No i po raz kolejny potwierdziło się, jak dziwna bywa piłka. Przynajmniej jeśli przekładamy matematykę na boisko. I punkty oraz miejsca w tabeli. Matematycznie Piast nie miał prawa z nami wygrać, statystycznie niby też, choć patrząc na rachunek prawdopodobieństwa, kiedyś musieli to drugie zwycięstwo osiągnąć. Stało się i nikt w Katowicach nie jest z tego powodu zadowolony. Faktem jest, że Piast na to zwycięstwo zasłużył, choćby dlatego, że był bardziej zdeterminowany. Jednak czy był lepszy na tyle, aby dokonać takiej deklasacji?
Śmiem twierdzić, że jakby taki mecz powtórzyć, to wcale nie byłoby oczywiste, że goście znów by wygrali. Zwycięstwo odnieśli zasłużone, jednak splot różnego rodzaju okoliczności – tak nieszczęśliwych dla GKS, a fortunnych dla gliwiczan spowodował, że wykorzystując sposobność z zimną krwią, zainkasowali trzy punkty. Ale tę sposobność najpierw musieli mieć.
Zaczęło się od kontuzji Mateusza Kowalczyka. Zawodnik jeszcze próbował po obiciu okolic nerki pozostać na boisku, ale sam po chwili poprosił o zmianę. Kontuzja niepiłkarska, więc w tej chwili najważniejsze jest po prostu jego zdrowie i miejmy nadzieję, że ostatecznie nie będzie to nic poważnego. Potem w kilka minut katowiczanie stracili dwie bramki. Najpierw fatalnie zachowali się w obronie, bo Drapiński był kompletnie niepilnowany i wystarczyło mu tylko dołożyć stopę do piłki, aby pokonać Rafała Strączka. No a potem Lukas Klemenz też jakoś intuicyjnie chciał wybić piłkę, ale pokonał własnego bramkarza. Mieliśmy nadzieję na ten rzut karny, ale po analizie VAR sędzia Raczkowski podyktowaną jedenastkę anulował – słusznie, bo faulu nie było. I tak mieliśmy jeszcze szczęście, bo tych plag mogło być więcej – w początkowej fazie meczu na boisku opatrywany był Bartosz Nowak, interwencja medyczna była też przez chwilę potrzebna Wasylowi. Mimo wszystko za dużo tych nieszczęść, jak na jeden mecz.
Problem jest taki, że po pierwszej połowie, gdy GKS przegrywał 0:2 i nie miał nic do stracenia, myśleliśmy, że nasz zespół rzuci się na przeciwnika i wybije im z głowy myśl o punktach. Miało być tak, że goście będą żałowali, że te dwa gole strzelili. Nic takiego nie miało miejsca. Druga połowa była równie zła jak pierwsza albo nawet gorsza. GieKSa biła głową w mur, kompletnie nie potrafiąc zagrozić bramce Placha. Piast wyprowadzał kontry, z czego jedną wykorzystał i gliwicki Di Maria zamknął spotkanie. A mogło być jeszcze wyżej, bo nasz zespół tak się odkrył, że rekordowa porażka na Nowej Bukowej stawała się coraz bardziej realna. Bramka Lukasa Klemenza na koniec tylko dała drobną korektę na wyniku. Osobliwe jest to, że Lukas strzelił w tym meczu do właściwej i niewłaściwej siatki, jeszcze bardziej osobliwe, że powtórzył tego typu wyczyn Arkadiusza Jędrycha sprzed… dwóch meczów.
Trzeba przyznać, że Piast zagrał kapitalnie w defensywie. Zneutralizował nasz zespół kompletnie, dodatkowo nie bronił się jakoś bardzo głęboko, GKS skutecznie był wypychany, a wszelkie próby licznych prostopadłych podań ze strony piłkarzy Góraka kończyły się „sukcesem” Piasta. No i właśnie to mam na myśli, pisząc, że mecz mógł się potoczyć inaczej. Bo trzeba przyznać, że pomysł na mecz z podaniami za plecy – czy to długimi w powietrzu, czy bardziej po ziemi, wyglądał na całkiem niezły i nawet próby nie były najgorsze. Czujność obrońców Piasta była jednak na wysokim poziomie. Gdy już taka piłka przeszła, to albo Adam Zrelak został wzięty w kleszcze (sytuacja z odwołanym karnym), albo Ilja Szkurin był na spalonym po podaniu Wędrychowskiego (ale i tak Białorusin trafił w Placha).
Problem widzę inny. GieKSa chyba za bardzo postawił na tę kwestię czysto piłkarską. Chcieliśmy ten mecz wygrać umiejętnościami i kunsztem, a zabrakło walki wręcz. Piast tę „grę w piłkę” od początku meczu próbował nam wybić z głowy i zrobił to skutecznie. Nie mieliśmy więc – tak jak na wiosnę – łupanki, którą trudno było nazwać meczem piłkarskim. Mieliśmy GieKSę, która w piłkę chciała grać i Piasta, który był jednak dużo bardziej zdeterminowany do walki. Nie odbieram oczywiście Piastowi tego, że w kluczowych momentach też pokazał umiejętności, bo to jest oczywiste. Poziom agresji jednak zdecydowanie był po stronie zawodników Myśliwca i teraz to oni okazali się „zakapiorami”. Trochę to wyglądało tak, jak na szkolnym korytarzu, kiedy z klasowym łobuzem kujon chce rozmawiać na argumenty. I ma je sensowne, logiczne, tylko co z tego, skoro łobuz wyprowadził szybki cios i kujonowi tylko spadły okulary z nosa…
Ogólnie nie chcę jakoś specjalnie krytykować tego sposobu naszej gry, natomiast wygląda na to, że sztab trenerski się przeliczył, a przez to, że do przerwy było już 0:2, trudno było to skorygować. Osobiście chciałbym, żeby GKS dążył do gry w piłkę i generalnie nie będę o to miał pretensji. Czasem jednak być może trzeba postawić na proste i bardziej… prymitywne środki. To tak jak z tym rozgrywaniem od tyłu, kiedy różne drużyny nieraz tak bardzo chcą ten schemat utrzymywać, że czasem, zamiast po prostu wywalić piłkę w oczywistej sytuacji, klepią ją sobie trzy metry od bramki i za chwilę dostają gonga.
A już nie bawiąc się w porównania, metafory i piękne słowa. Piast po prostu od początku meczu zaczął dosłownie spuszczać wpierdol naszym piłkarzom, a ci nie potrafili odpowiedzieć tym samym. I też dlatego przegraliśmy. Z Koroną GieKSa potrafiła pójść na noże. W meczu derbowym – zupełnie nie.
Wracając do tematu bramek samobójczych – to niesłychane, że GKS ma ich w tym sezonie już pięć. I solidarni są ze sobą środkowi obrońcy, bo już każdy z nich ma po jednym takim trafieniu. Piątego samobója zaliczył Kowal w Łodzi. Wiadomo, że jest to często pech, ale skoro sytuacja się powtarza – to jest jakiś defekt, nad którym pewnie trzeba popracować. Jest to jakaś niefrasobliwość naszych zawodników, może czasami wręcz lekka niechlujność.
Nie ma co płakać. Już nie będę się rozpisywał na temat opinii niektórych kibiców, bo poświęciłem na to poprzednie felietony i… straciłem sporo nerwów. Teraz nawet nie czytałem (jeszcze) wielu komentarzy, ale jeśli natknąłem się po tej porażce znów na zdanie jednego ancymona, że mamy fatalnego trenera, fatalnych piłkarzy i zespół na co najwyżej pierwszą ligę, to wiem po prostu, że mam do czynienia z osobą niezbyt lotną. Tyle.
Sam nie wierzyłem, że możemy ten mecz przegrać. Nie sądziłem natomiast, że zwycięstwo będzie formalnością. A już na pewno nie spodziewałem się, że Piast nas tak rozjedzie. Ten mecz ostatecznie był fatalny. Nie wychodziło nam nic. Piastowi wyszło wszystko. Powtórzę – wykorzystali wszystkie swoje sposobności otwierające im drogę do zwycięstwa. To oni byli wyrachowani. Ale matrycą była agresja.
Październikowo-listopadowy piękny sen z serią czterech zwycięstw się skończył, przyszła szara jesienna rzeczywistość. Jednak dziś jest kolejny dzień, a wkrótce następne. GieKSa to nie jest drużyna perfekcyjna i jeszcze nie jest na tyle dobra, żeby takie mecze jak z Piastem zdecydowanie wygrywać. Absolutnie jednak nie jesteśmy tak słabi, żeby znów mówić, że zlecimy z hukiem z ekstraklasy. Mogliśmy stworzyć sobie ultra-komfortową sytuację przed końcem rundy jesiennej. Nie udało się. Nadal musimy punktować, żeby zadomowić się mocniej w środku tabeli.
Przed nami przerwa reprezentacyjna, a po niej piekielnie ciężkie spotkania. Tak jak pisałem, o punkty będzie niebywale trudno, ale musimy grać swoje. Może z większą różnorodnością środków, w zależności od rywala. Skoro jednak Piast wygrał z GKS, to dlaczego GieKSa ma nie móc wygrać z Jagiellonią? W tej lidze wszystko jest możliwe. I katowiczan stać na punktowanie nawet z Jagą, Pogonią i Rakowem.
Także GieKSiarze nie ma co się załamywać i wchodzić w jakieś smuty. Zostawmy to ludziom, dla których frustracja jest życiowym paliwem. Niech dla nas paliwem będzie nieustający optymizm – oparty na faktach i doświadczeniu. Doświadczeniu takim, że GieKSa jeszcze dopiero co potrafiła bardzo dobrze grać w piłkę, być lepsza od przeciwników i wygrywać mecz za meczem.
Dziadek
20 września 2018 at 11:32
Nie bądźmy naiwni. Przyjdzie nowy trener i zaraz będą lepiej grać? To nie PlayStation. Kopacze będą dobrze grać jak im się zachce grać. I nie jest to tylko problem Katowic. Znacie dwa ostatnie sezony, kiedy na myśl od awansie im się odechciało, ale przecież Chojniczanka i Chrobry miały w zeszłym sezonie podobne wyhamowanie (Chojniczanka już od kilku lat). Prawda jest taka, że ta 1 liga jest tak wyrównana, że każdy może wygrać z każdym, jak chce wygrać. Nie zdziwię się jeśli Gieksa skończy ten sezon na 4-5 miejscu, bo nagle im się zachce zapierniczać, aby przedłużyć kontrakty, by w kolejnym sezonie „grać o awans”. Z kolei część ekip wiosną odnotuje znaczne spadki formy, by bronić się przed… awansem. Mam wrażenie, że dla wielu zawodowych 1-ligowców taki awans to kara. W 1 lidze gra się przeciętnie ale dużo zarabia. Gdzie taki drugi raj znaleźć? Nasz były „gwiazdor” Goncerz jest tego przykładem, bo przecież gdyby mógł to grałby w ekstraklasie po sezonie gdy był królem strzelców. Ale po co? Nie mówię, że wszyscy mają taką motywację, ale tu wystarczy połowa drużyny, bo to sport zespołowy. Paszulewicz, podobnie jak Brzęczek, dał się zrobić w jajo zapewnieniom kopaczy. Ufa im, znaczy się nie panuje nad szatnią. Na takie łachudry przydałby się Dziurowicz jako prezes i Wójt jako trener, to piłkarze sami rozwiązywaliby kontrakty za porozumieniem stron. Bo to nie tak, że nie potrafią… Im się po prostu nie opłaca.
A wiosną pod wodzą nowego trenera zaczną grać (po to teraz tracą pkt by potem przypadkiem nie wejść na miejsca premiowane awansem), więc winę naturalnie zwali się na Paszulewicza. A kopaczom przedłuży się kontrakty, bo przecież z 15 awansują na 5-6 miejsce. 1 liga to ich szczyt, bo w ekstraklasie większość grzała by ławę.
Nie podniecajmy się tym zanadto, chcecie emocji to idźcie na hokej.