Po meczu z Kolejarzem Stróże rozmawialiśmy z byłym piłkarzem GKS Katowice – Krzysztofem Markowskim. Obrońca jest pewnym punktem defensywy Kolejarza. Spytaliśmy go o mecz, a także o kilka innych kwestii, m.in. o opinie na temat tego, co się dzieje w GKS.
Jesteście zadowoleni z tego remisu?
Przed meczem zakładaliśmy sobie trzy punkty, ale z przebiegu spotkania naprawdę trzeba się cieszyć z remisu, jeśli graliśmy przez 40 minut w osłabieniu.
Widziałeś w piłkarzach GKS determinację w walce o zwycięstwo po czerwonej kartce dla Basty?
Ciężko im się grało, bo na tym nierównym boisku ciężko konstruuje się atak pozycyjny. My musieliśmy się cofnąć i GKS musiał próbować konstruować akcje. Stworzył sobie w końcówce piłkę meczową – Tomek Hołota mógł strzelić bramkę głową. Nie było jednak w całym spotkaniu zbyt wielu sytuacji bramkowych – my mieliśmy jedną, GKS jedną – dominowała walka.
Byłeś blisko sytuacji, po której kibice Kolejarza domagali się podyktowania rzutu karnego?
Tak, była ręka, ale nastrzelona z bliska, jeśli oglądacie ligę angielską to widzicie, że jedni sędziowie gwiżdżą takie karne, inni nie. Jeśli karny jest ewidentny, to powinien być podyktowany, ale takie nastrzelenie z dwóch metrów – zdarza się – dodatkowo, jeśli obrońca nie robi ruchu ręką. Nie zawsze te ręce da się też schować.
Na jesień byliście drużyną typowo wyjazdową, z siedmioma zwycięstwami na obcych stadionach. Ostatnio jednak przydarzyły się porażki w Polkowicach i Łęcznej. Z czego to wynika?
Każdy mecz jest inny i w każdym co innego decyduje o jego przebiegu. W Łęcznej do straty bramki – gdzie sędzia dał właśnie takiego karnego, którego mógł podyktować, ale nie musiał – nie byliśmy zespołem gorszym. Potem Łęczna nas skontrowała i skończyło się wynikiem 3:0. Nawet trener Rzepka [szkoleniowiec Łęcznej – przyp. red.] powiedział, że do 70. minuty mecz był wyrównany. W Polkowicach już zawiodła skuteczność – stwarzaliśmy sobie sytuację, strzeliliśmy prawidłową bramkę, której sędzia nie uznał. Dodatkowo mieliśmy dwa słupki i dwie stuprocentowe okazje. Polkowice stworzyły dwie, strzeliły jedną bramkę i przegraliśmy mecz. Na szczęście w końcu zaczynamy punktować u siebie – z Dolcanem wygraliśmy, co było chyba dopiero trzecim zwycięstwem u siebie.
Czujecie, że macie zapewnione utrzymanie?
Raczej nie patrzymy w dół, patrząc na ostatnie sezony to raczej 40 oczek dawało utrzymanie, więc na pewno uciułamy te punkty. Ale z drugiej strony nie chcemy sobie zepsuć dobrej marki, jaką stworzyliśmy na jesieni. Staramy się grać tak, jak graliśmy na wyjazdach, co prawda ostatnio przegraliśmy, a teraz mamy ciężkie wyjazdy – Bydgoszcz, Gdynia, Szczecin – na pewno więc nie będzie łatwo coś przywieźć, ale jednak musimy wygrywać u siebie, bo w Stróżach mamy łatwiejsze – choć tylko teoretycznie – mecze z Wisłą Płock, Polonią Bytom, a więc z drużynami z dołu tabeli.
Jak okiem byłego zawodnika oceniasz to, co się teraz dzieje w GKS Katowice?
Przykro mi, że znowu doprowadza się do takiego stanu. Wydaje mi się, że była chwila normalności, w czasie gdy trenerem był Wojciech Stawowy, jeśli chodzi o organizację, wyniki. Teraz znów zaczyna się robić takie bagienko, podobne do czasów, kiedy ja byłem w klubie. Słyszę czasem, że chłopaki od trzech miesięcy chodzą bez pieniędzy, jest konflikt klubu z kibicami, klub nie dogaduje się z miastem – nie służy to dobrej opinii klubu, osiąganiu dobrych wyników. To nie jest tak, że piłkarze, gdy nie dostają wypłat wychodzą na boisko i nie chcą wygrać. Ma to natomiast wpływ i nikt mi nie powie, że tak nie jest.
A jak wygląda sytuacja w Kolejarzu?
Nie mamy żadnych problemów, senator wywiązuje się z wszystkiego, co obiecuje i jak się dogadujemy. Stadionowi co prawda sporo brakuje, ale jest budowany nowy obiekt. Na finansowe sprawy nie możemy narzekać, premie mamy płacone do następnego meczu. Także przykro patrzeć na to, co się dzieje w GKS, ale trzymam kciuki, żeby w końcu GKS rósł w siłę, wszyscy byli zadowoleni, ale na razie nie idzie to w tą stronę, co powinno.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
jo
8 kwietnia 2012 at 16:18
Znowu coś o krzywej muławie 😀
BMG
8 kwietnia 2012 at 20:03
jo- Maro to był jeden z lepszych obrońców jakiego mieliśmy. Dziwi mnie te pieprzenie co niektórych kibiców…
jaro
9 kwietnia 2012 at 12:31
dokladnie