Felietony
W Kamieniu GKS? KP? A może „coś”?
Jutro drużyna Rafała Góraka (to akurat pewne) zmierzy się w Dankowicach w sparingu z Podbeskidziem Bielsko-Biała. Kibice GieKSy po ostatnich doniesieniach medialnych – oficjalnych (najmniej, praktycznie wcale), nieoficjalnych czy pseudooficjalnych mają niezły mętlik w głowie. Co za drużyna zagra z Podbeskidziem? Czy będzie to GKS czy KP czy coś pośredniego, co trudno nazwać?
W mediach można było dziś wyczytać, że Ireneusz Król obraził się i chce zwinąć manatki, a z GKS nie chce mieć nic wspólnego. Na ile jednak jego słowa należy brać serio – tego nikt nie wie. Kibice GKS są już wyjątkowo wyczuleni na informacje w mediach i dobrze wiedzą, że cytat z gazety lub nawet jakaś – od niechcenia – wypowiedź zainteresowanej strony nie musi być wiążąca.
Podobny mętlik jak kibice, mają – przynajmniej jak zapewniają – piłkarze. Zarówno ci z GKS, jak i z Polonii Warszawa nie są informowani o konkretnych ruchach prezesów Wojciechowskiego i Króla. Wydaje się, że jedyna rzeczywistość i jedyna prawda, która istnieje – to urojenia powstałe w ich głowach obu, z naciskiem na pana Króla, który w wypowiedziach w mediach potrafi w ciągu jednej doby przedstawić dwa różniące się od siebie o 180 stopni stanowiska. Tak – jeśli chodzi o skołowanie gawiedzi, to pan Król jest mistrzem, ale chyba sam się już w tym wszystkim pogubił i sugestie kibiców o kaftanie dla popularnego Kinga nie są bezpodstawne.
W tej chwili każda godzina może przynieść nowe informacje i nowe sensacje, z tym że nawet jeśli coś zostanie ogłoszone jako „pewne”, to wcale takie pewne nie będzie. Jak choćby tytuł sprzed kilku dni na pierwszej stronie „Sportu” – „GieKSa w Ekstraklasie!”, co jak okazuje się teraz, wcale nie jest takie oczywiste (przy okazji euforia Zibiego Cieńciały, pazia Króla, została mocno przygaszona). Kibice jednak już z nerwów nie mają paznokci i każdy liczy na pozytywny finał.
Piękne jest to, jak kibice GieKSy potrafią w tym momencie zmobilizować się i walczyć o swoje ideały i marzenia. Wydźwięk medialny tych działań jest bardzo pozytywny, środowisko piłkarskie docenia – bo chyba to jest oczywiste – chęć sportowej, uczciwej rywalizacji, a nie kupczenia miejscem w lidze, niczym na bazarze…
Jutro w Dankowicach gra Podbeskidzie Bielsko-Biała. Może na tym poprzestańmy.
Zapraszamy do drugiej fotorelacji z wczorajszego wieczoru. GieKSa przegrała z Piastem Gliwice 1:3.
No i po raz kolejny potwierdziło się, jak dziwna bywa piłka. Przynajmniej jeśli przekładamy matematykę na boisko. I punkty oraz miejsca w tabeli. Matematycznie Piast nie miał prawa z nami wygrać, statystycznie niby też, choć patrząc na rachunek prawdopodobieństwa, kiedyś musieli to drugie zwycięstwo osiągnąć. Stało się i nikt w Katowicach nie jest z tego powodu zadowolony. Faktem jest, że Piast na to zwycięstwo zasłużył, choćby dlatego, że był bardziej zdeterminowany. Jednak czy był lepszy na tyle, aby dokonać takiej deklasacji?
Śmiem twierdzić, że jakby taki mecz powtórzyć, to wcale nie byłoby oczywiste, że goście znów by wygrali. Zwycięstwo odnieśli zasłużone, jednak splot różnego rodzaju okoliczności – tak nieszczęśliwych dla GKS, a fortunnych dla gliwiczan spowodował, że wykorzystując sposobność z zimną krwią, zainkasowali trzy punkty. Ale tę sposobność najpierw musieli mieć.
Zaczęło się od kontuzji Mateusza Kowalczyka. Zawodnik jeszcze próbował po obiciu okolic nerki pozostać na boisku, ale sam po chwili poprosił o zmianę. Kontuzja niepiłkarska, więc w tej chwili najważniejsze jest po prostu jego zdrowie i miejmy nadzieję, że ostatecznie nie będzie to nic poważnego. Potem w kilka minut katowiczanie stracili dwie bramki. Najpierw fatalnie zachowali się w obronie, bo Drapiński był kompletnie niepilnowany i wystarczyło mu tylko dołożyć stopę do piłki, aby pokonać Rafała Strączka. No a potem Lukas Klemenz też jakoś intuicyjnie chciał wybić piłkę, ale pokonał własnego bramkarza. Mieliśmy nadzieję na ten rzut karny, ale po analizie VAR sędzia Raczkowski podyktowaną jedenastkę anulował – słusznie, bo faulu nie było. I tak mieliśmy jeszcze szczęście, bo tych plag mogło być więcej – w początkowej fazie meczu na boisku opatrywany był Bartosz Nowak, interwencja medyczna była też przez chwilę potrzebna Wasylowi. Mimo wszystko za dużo tych nieszczęść, jak na jeden mecz.
Problem jest taki, że po pierwszej połowie, gdy GKS przegrywał 0:2 i nie miał nic do stracenia, myśleliśmy, że nasz zespół rzuci się na przeciwnika i wybije im z głowy myśl o punktach. Miało być tak, że goście będą żałowali, że te dwa gole strzelili. Nic takiego nie miało miejsca. Druga połowa była równie zła jak pierwsza albo nawet gorsza. GieKSa biła głową w mur, kompletnie nie potrafiąc zagrozić bramce Placha. Piast wyprowadzał kontry, z czego jedną wykorzystał i gliwicki Di Maria zamknął spotkanie. A mogło być jeszcze wyżej, bo nasz zespół tak się odkrył, że rekordowa porażka na Nowej Bukowej stawała się coraz bardziej realna. Bramka Lukasa Klemenza na koniec tylko dała drobną korektę na wyniku. Osobliwe jest to, że Lukas strzelił w tym meczu do właściwej i niewłaściwej siatki, jeszcze bardziej osobliwe, że powtórzył tego typu wyczyn Arkadiusza Jędrycha sprzed… dwóch meczów.
Trzeba przyznać, że Piast zagrał kapitalnie w defensywie. Zneutralizował nasz zespół kompletnie, dodatkowo nie bronił się jakoś bardzo głęboko, GKS skutecznie był wypychany, a wszelkie próby licznych prostopadłych podań ze strony piłkarzy Góraka kończyły się „sukcesem” Piasta. No i właśnie to mam na myśli, pisząc, że mecz mógł się potoczyć inaczej. Bo trzeba przyznać, że pomysł na mecz z podaniami za plecy – czy to długimi w powietrzu, czy bardziej po ziemi, wyglądał na całkiem niezły i nawet próby nie były najgorsze. Czujność obrońców Piasta była jednak na wysokim poziomie. Gdy już taka piłka przeszła, to albo Adam Zrelak został wzięty w kleszcze (sytuacja z odwołanym karnym), albo Ilja Szkurin był na spalonym po podaniu Wędrychowskiego (ale i tak Białorusin trafił w Placha).
Problem widzę inny. GieKSa chyba za bardzo postawił na tę kwestię czysto piłkarską. Chcieliśmy ten mecz wygrać umiejętnościami i kunsztem, a zabrakło walki wręcz. Piast tę „grę w piłkę” od początku meczu próbował nam wybić z głowy i zrobił to skutecznie. Nie mieliśmy więc – tak jak na wiosnę – łupanki, którą trudno było nazwać meczem piłkarskim. Mieliśmy GieKSę, która w piłkę chciała grać i Piasta, który był jednak dużo bardziej zdeterminowany do walki. Nie odbieram oczywiście Piastowi tego, że w kluczowych momentach też pokazał umiejętności, bo to jest oczywiste. Poziom agresji jednak zdecydowanie był po stronie zawodników Myśliwca i teraz to oni okazali się „zakapiorami”. Trochę to wyglądało tak, jak na szkolnym korytarzu, kiedy z klasowym łobuzem kujon chce rozmawiać na argumenty. I ma je sensowne, logiczne, tylko co z tego, skoro łobuz wyprowadził szybki cios i kujonowi tylko spadły okulary z nosa…
Ogólnie nie chcę jakoś specjalnie krytykować tego sposobu naszej gry, natomiast wygląda na to, że sztab trenerski się przeliczył, a przez to, że do przerwy było już 0:2, trudno było to skorygować. Osobiście chciałbym, żeby GKS dążył do gry w piłkę i generalnie nie będę o to miał pretensji. Czasem jednak być może trzeba postawić na proste i bardziej… prymitywne środki. To tak jak z tym rozgrywaniem od tyłu, kiedy różne drużyny nieraz tak bardzo chcą ten schemat utrzymywać, że czasem, zamiast po prostu wywalić piłkę w oczywistej sytuacji, klepią ją sobie trzy metry od bramki i za chwilę dostają gonga.
A już nie bawiąc się w porównania, metafory i piękne słowa. Piast po prostu od początku meczu zaczął dosłownie spuszczać wpierdol naszym piłkarzom, a ci nie potrafili odpowiedzieć tym samym. I też dlatego przegraliśmy. Z Koroną GieKSa potrafiła pójść na noże. W meczu derbowym – zupełnie nie.
Wracając do tematu bramek samobójczych – to niesłychane, że GKS ma ich w tym sezonie już pięć. I solidarni są ze sobą środkowi obrońcy, bo już każdy z nich ma po jednym takim trafieniu. Piątego samobója zaliczył Kowal w Łodzi. Wiadomo, że jest to często pech, ale skoro sytuacja się powtarza – to jest jakiś defekt, nad którym pewnie trzeba popracować. Jest to jakaś niefrasobliwość naszych zawodników, może czasami wręcz lekka niechlujność.
Nie ma co płakać. Już nie będę się rozpisywał na temat opinii niektórych kibiców, bo poświęciłem na to poprzednie felietony i… straciłem sporo nerwów. Teraz nawet nie czytałem (jeszcze) wielu komentarzy, ale jeśli natknąłem się po tej porażce znów na zdanie jednego ancymona, że mamy fatalnego trenera, fatalnych piłkarzy i zespół na co najwyżej pierwszą ligę, to wiem po prostu, że mam do czynienia z osobą niezbyt lotną. Tyle.
Sam nie wierzyłem, że możemy ten mecz przegrać. Nie sądziłem natomiast, że zwycięstwo będzie formalnością. A już na pewno nie spodziewałem się, że Piast nas tak rozjedzie. Ten mecz ostatecznie był fatalny. Nie wychodziło nam nic. Piastowi wyszło wszystko. Powtórzę – wykorzystali wszystkie swoje sposobności otwierające im drogę do zwycięstwa. To oni byli wyrachowani. Ale matrycą była agresja.
Październikowo-listopadowy piękny sen z serią czterech zwycięstw się skończył, przyszła szara jesienna rzeczywistość. Jednak dziś jest kolejny dzień, a wkrótce następne. GieKSa to nie jest drużyna perfekcyjna i jeszcze nie jest na tyle dobra, żeby takie mecze jak z Piastem zdecydowanie wygrywać. Absolutnie jednak nie jesteśmy tak słabi, żeby znów mówić, że zlecimy z hukiem z ekstraklasy. Mogliśmy stworzyć sobie ultra-komfortową sytuację przed końcem rundy jesiennej. Nie udało się. Nadal musimy punktować, żeby zadomowić się mocniej w środku tabeli.
Przed nami przerwa reprezentacyjna, a po niej piekielnie ciężkie spotkania. Tak jak pisałem, o punkty będzie niebywale trudno, ale musimy grać swoje. Może z większą różnorodnością środków, w zależności od rywala. Skoro jednak Piast wygrał z GKS, to dlaczego GieKSa ma nie móc wygrać z Jagiellonią? W tej lidze wszystko jest możliwe. I katowiczan stać na punktowanie nawet z Jagą, Pogonią i Rakowem.
Także GieKSiarze nie ma co się załamywać i wchodzić w jakieś smuty. Zostawmy to ludziom, dla których frustracja jest życiowym paliwem. Niech dla nas paliwem będzie nieustający optymizm – oparty na faktach i doświadczeniu. Doświadczeniu takim, że GieKSa jeszcze dopiero co potrafiła bardzo dobrze grać w piłkę, być lepsza od przeciwników i wygrywać mecz za meczem.
Trójkolorowe w chłodną i ponurą sobotę wygrały, po równie ponurym meczu, z Rekordem Bielsko-Biała 2:0 i awansowały do 1/8 Pucharu Polski.
Przed spotkaniem Karolina Koch odebrała pamiątkowe zdjęcie z rąk prezesa Sławomira Witka za pokonanie bariery 100 występów w roli trenerki naszej drużyny. Gratulujemy i jeszcze raz dziękujemy za wszystkie dotychczasowe sukcesy! Warto także wspomnieć, że kilka dni przed spotkaniem, swój kontrakt o trzy lata przedłużyła Nicola Brzęczek.
W 2. minucie Marcjanna Zawadzka musiała uznać wyższość Roksany Gulec, która wymanewrowała ją w pole i oddała strzał w kierunku dalszego słupka. Oliwia Macała niewiele mogłaby w tej sytuacji zrobić, gdyby po rykoszecie futbolówka nie zmieniła swojej trajektorii na górną część poprzeczki. Po trzecim rzucie rożnym dopiero udało się oddać rekordzistkom strzał, natomiast Agnieszka Glinka była bardzo daleka od trafienia choćby w okolice bramki. W 7. minucie niemal wyczyn Lukasa Klemenza z meczu z Piastem powtórzyła Patrycja Kozarzewska, na szczęście nie udało jej się aż tak dokładnie przymierzyć w kierunku swojej bramki. Pierwszą klarowną akcję dla GieKSy wykreowała Jagoda Cyraniak dalekim podaniem do Julii Włodarczyk, skrzydłowa po wymagającym sprincie zgrała do otoczonej przez rywalki Aleksandry Nieciąg i skończyło się na wymuszonej stracie. Kolejne minuty upłynęły obu drużynom w środku pola, mnóstwo było przepychanek i przerw w grze. W 26. minucie groźny strzał z pierwszej piłki oddała Patrycja Kozarzewska, a poprzedzone to było tradycyjnym pokazem zdolności dryblerskich Klaudii Maciążki na prawej flance i kąśliwą centrą Katarzyny Nowak. Kolejny kwadrans czekaliśmy na ciekawszą akcję, skonstruowaną bardzo nietypowo: Patricia Hmirova z poziomu murawy walczyła o piłkę, ostatecznie zagrywając ją na lewe skrzydło. Finalnie na prawej flance strzał oddała Dżesika Jaszek, choć znacząco przesadziła z siłą tego uderzenia. W 43. minucie doskonałe podanie Jagody Cyraniak za linię obrony zmarnowała Klaudia Maciążka złym przyjęciem, choć nie była to też łatwa piłka. Na zakończenie połowy obrończyni jeszcze sama spróbowała szczęścia z dystansu, jednak tego szczęścia jej nieco zabrakło.
Z przytupem drugą część gry rozpoczęła Julia Włodarczyk, jej centra była o milimetry od dotarcia do dobrze ustawionej Aleksandry Nieciąg. W 52. minucie wynik starcia otworzyła Nicola Brzęczek po dośrodkowaniu Klaudii Maciążki. Dobrą pracę na obrończyniach wykonała Dżesika Jaszek, a wcześniej na obieg z Maciążką zagrała Patricia Hmirova. Kilka centymetrów od podwyższenia wyniku był duet wpisany już do protokołu meczowego, choć tym razem w odwróconych rolach: Włodarczyk wypuściła skrzydłem Brzęczek, ta zgrała na środek do Maciążki i piłka zatrzymała się na linii bramkowej po rykoszecie. Bliźniaczą akcję w 58. minucie, z pominięciem zgrania do środka, finalizowała sama Nicola Brzeczek, jednak zbyt długim prowadzeniem zmusiła się do sytuacyjnego i bardzo nieudanego strzału. W 63. minucie Dżesika Jaszek z Maciążką doskonale zagrały na jeden kontakt, ostatecznie jednak znów defensywa Rekordzistek zdołała zablokować zarówno dośrodkowanie Nieciąg, jak i strzał Włodarczyk. W 68. minucie doskonałe sytuacje miały Nicola Brzęczek oraz Aleksandra Nieciąg, jednak miały sporo pecha przy swoich próbach i nadal utrzymywał się wynik 1:0. W 74. minucie Klaudia Maciążka zeszła do środka boiska i choć jej podanie zostało zablokowane, to Dżesika Jaszek zdołała odzyskać posiadanie już w polu karnym i precyzyjnym strzałem przy słupku podwyższyła na 2:0. Wahadłowa powinna mieć na swoim koncie także asystę już chwilę później, jednak w zupełnie niezrozumiały sposób podała za plecy wszystkich swoich koleżanek spod linii końcowej. W 83. minucie jej podanie zakończyło się podobnym skutkiem, choć tym razem Hmirova zdołała zebrać wybitą piłkę i oddać strzał pełen fantazji. Dwie minuty później kolejną bramkę powinna mieć na swoim koncie Brzęczek, aż sama złapała się za głowę. Santa Vuskane udanie zastosowała skok pressingowy i wycofała do Włodarczyk, która przytomnie odnalazła wybiegającą w korytarz napastniczkę, a ta przelobowała golkiperkę, nie trafiając jednocześnie w szerokość bramki. W doliczonym czasie gry skrzydłowa zrozumiała gest Vuskane i posłała mocną piłkę za linię obrony, jednak te zamiary odgadnęła także Kinga Ptaszek i zatrzymała futbolówkę tuż przed głową Łotyszki.
GieKSa wygrała 2:0 i awansowała do 1/8 Pucharu Polski.
GKS Katowice – Rekord Bielsko-Biała 2:0 (0:0)
Bramki: Brzęczek (52), Jaszek (75).
GKS Katowice: Macała – Nowak, Zawadzka, Cyraniak – Dżesika Jaszek, Kozarzewska (82. Kalaberova), Hmirova, Włodarczyk – Maciążka, Nieciąg (77. Vuskane), Brzęczek (90. Langosz).
Rekord Bielsko-Biała: Ptaszek – Glinka, Dereń, Jendrzejczyk (82. Krysman), Niesłańczyk, Zgoda (67. Dębińska), Sowa, Janku, Gulec (67. Sikora), Katarzyna Jaszek (73. Conceicao), Bednarek (67. Długokęcka).
Kartki: Kozarzewska, Włodarczyk – Sowa.
dd
20 lipca 2012 at 19:13
na pewno nie bedzie to gks bo nie uda się raczej skompletować kadry-zakaz transferowy został uprawomocniony
Buz
20 lipca 2012 at 19:25
Normalnie galimatias. Ja już ogłupiałem i nie wiem jak się nazywam. Z jednej strony mowa o zasadach, honorze i sportowym duchu fair play, z drugiej strony fałszywe wypowiedzi polityków, nagłe zmiany intencji właścicieli spólek, całe to bagno jakim jest PZPN i chęć zdrowego sportowego współzawodnictwa w tym jednym wielkim syfie korupcyjnym jakim jest polski związek, polskie klubu i polscy piłkarze (sprzedawczyki którzy jeszcze latają po boiskach) wszystko to sprawia że JA KIBIC GIEKSY już zaczynam tracić zaufanie do wszystkich.
...
20 lipca 2012 at 21:52
Wybieracie się do Dankowic ?
kris
20 lipca 2012 at 22:29
tylko GKS
shelu powinien sobie oszczędzić
21 lipca 2012 at 00:47
jeśli jesteś dziennikarzem i rzetelnego dziennikarstwa wymagasz od innych to takie osobiste wycieczki nie powinny mieć miejsca. ale jeśli uważasz, że ta szczególna sytuacja to usprawiedliwia to nie powinieneś mieć pretensji do innych dziennikarzy i zarzucać im kiedykolwiek braku obiektywizmu
GKS KATOWICE!
21 lipca 2012 at 04:51
dzieki prawdziwym kibicom gksy, nasz klub pewnie nie bedzie w stanie przystapic do rozgrywek 1 szej ligi, a jak jakims cudem to sie uda to i tak spadniemy plus ta super frekwencja… dziekujemy.koniec mistrzostw. troglodyci rządzą!!!
SKalpel
21 lipca 2012 at 08:27
King nie tylko jest nagi , King to człowiek chory psychicznie … myślę że te dwa magiczne słowa „chory psychicznie” powinny być nagminnie wypisywane i mówione w kontekście jego „wysokości” … te słowa to nie tylko fakt , ale byznesowy gwóźdź do trumny tego człowieka i jego lichwiarskiego „holdingu” spółek . Takich Kingów trzeba niszczyć w zarodku , zanim on nie zniszczy innych , czego My jesteśmy po części przykładem .
1964
21 lipca 2012 at 11:46
– W ekstraklasie będzie grał nowy klub, który będzie miał nowy barwy, nowe logo i nowy sztab szkoleniowy. Trenerem będzie Piotr Stokowiec, jego asystentem Jarosław Bako, a Piotr Stach trenerem Młodej Ekstraklasy – wylicza Król i dodaje, że w jego klubie będzie miał kto grać. – Zmontujemy skład na ekstraklasę. Mam na to 12 milionów. Z GieKSy wezmę tylko Przemysława Pitrego i Tomasz Hołotę, reszta będzie z Konwiktorskiej. Powyjaśnialiśmy sobie wszystko z panem Józefem Wojciechowskim, transakcja została dopięta, piłkarze Polonii przyjeżdżają w sobotę do Kamienia – mówi szef KP Katowice.
Co z GKS-em? – Teraz będzie na garnuszku miasta. Jak wrócę z Rosji to ustalę datę walnego zgromadzenia, na którym postawię wniosek o likwidację spółki i dokonanie rozliczeń. Będzie można odkupić ode mnie akcje i klub będzie dalej istniał – mówi Król.
1964
21 lipca 2012 at 11:53
i dla kontrastu:
Pięć dni po sprzedaży spółki KSP Polonia firmie WoodinterKom, dwaj autorzy transakcji Józef Wojciechowski i Ireneusz Król chcą ją anulować. Wojciechowski zamierza teraz oddać pozostałych jeszcze piłkarzy inwestorom chcącym utrzymać przy życiu Polonię.
Pełnomocnik byłego właściciela „Czarnych Koszul” Norbert Kotala dzwonił w piątek wieczorem do ludzi związanych z klubem i prosił o kontakt z inwestorami, z którymi wcześniej Wojciechowski nie chciał rozmawiać. Zamierza sprzedać im spółkę KSP Polonia wciąż mającą prawa do występów w ekstraklasie za „niewielkie pieniądze”. Jest niemal przesądzone, że Król – wobec protestów kibiców GKS Katowice – wycofuje się z pomysłu fuzji z Polonią.
Ciekawe co Ci Panowie jeszcze wymyślą…
Rudy
21 lipca 2012 at 13:17
Witam,
cała sytuacja faktycznie niesamowicie irytuje już zapewne wszystkich. Ja jednak zastanawiam się co teraz… Zakaz transferowy… braki organizacyjne… wycofanie kapitału prywatnego z klubu…
Może walczy się o tradycję i historię ale… no właśnie wielkie ale. Czy „kibice” GKS nie strzelili sobie w kolano?! Wszak piłka na całym świecie (zawodowa) kręci się w około pieniądza. Piłkarze to zawodnicy ale i pracownicy klubu którzy zarabiają niemałe pieniądze. Bez pieniędzy upadają nawet największe tradycje. Miło mieć wspomnienia i dumę, ale może czasem warto zaryzykować dla lepszego jutra… wszak kto nie ryzykuje ten nie pije szampana.
A jeśli ktoś ma coś do powiedzenia w kwestii decyzji o klubie to niech weźmie za to odpowiedzialność. Wszak łatwo jest krzyczeć ale już gorzej gdy trzeba wyciągnąć z własnej kieszeni…