Sponsorzy
Wielka piłka napompowana promocjami! Superbet szaleje na Euro
Piłkarskie mistrzostwa Europy to sportowe danie główne w 2024 roku, a Superbet znów zadbał o to, żeby gracze dobrze się bawili. Słynący ze swojej sztandarowej „Superprzewagi” bukmacher zaproponuje pasjonatom futbolu jej podrasowaną wersję, umożliwi grę za darmo podczas fazy grupowej turnieju, a także zainspiruje społeczność unikalnymi treściami wideo oraz wyzwaniami Supersocial. – A wszystko to przy zachowaniu najbardziej atrakcyjnych kursów na rynku, bo nie zapominamy, że graczom na tym zależy – uśmiecha się Łukasz Seweryniak, General Manager Superbet Polska.
Superprzewagę zna każdy pasjonat zakładów sportowych w Polsce. To dzięki swojej sztandarowej promocji, w ramach której po osiągnięciu dwubramkowej przewagi zakład jest rozliczany jako wygrany, niezależnie od końcowego rezultatu, Superbet błyskawicznie stał się wiceliderem rynku online w naszym kraju. Superprzewaga uratowała miliony kuponów i przekonała klientów, że gra u tego bukmachera jest dla nich najbardziej opłacalna. – Jesteśmy z niej bardzo dumni, dlatego specjalnie z okazji EURO 2024 wprowadzamy ją na wyższy poziom. W meczu Polski z Holandią wystarczy jednobramkowe prowadzenie biało-czerwonych, żeby aktywować Superprzewagę. To oznacza, że rozliczymy wszystkie kupony postawione na wygraną zespołu Michała Probierza od razu w momencie wyjścia na prowadzenie, niezależnie od końcowego rezultatu – ujawnia Łukasz Seweryniak.
Zabawa za darmo i gra o milion
Przedstawiciele marki Superbet w swojej strategii promocyjnej na czas turnieju położyli silny nacisk nie tylko na akwizycję i przygotowanie niezrównanej oferty dla nowych graczy, ale również na zapewnienie wyjątkowej zabawy pasjonatom analizy sportowej, którzy już grają u tego bukmachera. Przykładem takiego działania jest promocja Postaw20Odbierz20, która będzie obowiązywała przez cały czas trwania fazy grupowej turnieju. Jej reguły są niezwykle proste – codziennie stawiając co najmniej 20 PLN w Superbetsach (kilkuwydarzeniowych zakładach na jeden mecz), otrzymasz bonus 20 PLN. Możesz wybierać zakłady, tworzyć kupony i odbierać darmową kasę na grę każdego dnia!
Miejmy nadzieję, że przygoda z turniejem dla piłkarzy reprezentacji Polski potrwa znacznie dłużej niż sama faza grupowa turnieju. Jeśli chodzi o graczy Superbet, mogą oni mieć pewność, że świetna zabawa nie będzie miała końca! Od samego początku fazy pucharowej, aż do wielkiego finału na kibiców będą czekały atrakcyjne wyzwania. Zostaną one podzielone na 5 etapów, w każdym z nich będzie zagwarantowana osobna pula nagród. Łącznie gra będzie się toczyć o równy milion złotych! Warto więc będzie włączyć się do zabawy, stawiać kupony, zbierać punkty i powalczyć o jak najwyższe miejsce w rankingu.
– Jestem przekonany, że te dwie promocje nie tylko sprawią, że wielu nowych graczy będzie chciało skorzystać z naszej oferty, ale również damy dzięki nim wiele radości naszym najwierniejszym klientom. Zależy nam na tym, żeby zawsze czuli się doceniani i byli dumni z tego, że grają właśnie w Superbet. Bet20Get20 to także świetny sposób na zabawę bez ryzyka dla tych, którzy mają ochotę na dodatkowe emocje podczas meczów fazy grupowej. Jestem przekonany, że niespodzianki, które przygotowaliśmy na Euro, przypadną do gustu wszystkim fanom sportu. Chcę bardzo mocno podkreślić, że robimy to wszystko przy zachowaniu najwyższych kursów na rynku, bez podnoszenia marży na zakładach, co nie zawsze jest normą w branży – mówi General Manager Superbet Polska.
Bukmacherski TikTok?
Jednym z fundamentów, na których Superbet zbudował swój wielki sukces na polskim rynku, jest społecznościowa funkcjonalność Supersocial, w ramach której gracze mogą wymieniać się inspiracjami, kopiować ciekawe kupony, a także dyskutować o bieżących wydarzeniach sportowych. Grupa Superbet kładzie silny nacisk na rozwój aplikacji mobilnej, a co za tym idzie stawianie kolejnych kroków na drodze do pozycji globalnego giganta w szeroko rozumianej sportowej rozrywce, nie tylko bukmacherskiej. Również na tym polu na graczy czeka mała rewolucja.
– Równo ze startem Euro 2024 udostępniamy użytkownikom zupełnie nową funkcjonalność wideo w ramach Supersocial. Od teraz aplikacja stanie się miejscem do śledzenia i tworzenia krótkich, dynamicznych materiałów w stylu znanym po części z TikToka. Zaangażowaliśmy superdrużynę zewnętrznych twórców: byłych piłkarzy, ekspertów bukmacherskich, dziennikarzy i tiktokerów, którzy każdego dnia będą dzielić się z publiką nowymi materiałami wideo w Supersocial. Do tego, dzięki fantastycznej pracy naszego teamu social media dowodzonego przez Kamila Grelę będziemy mieli każdego dnia mnóstwo atrakcyjnych, własnych treści prosto z Niemiec. Przede wszystkim zależy nam na zainspirowaniu ogółu graczy do tego, aby sami stali się twórcami. To dzięki nim wszystkim Supersocial może stać się ekscytującym bukmacherskim Hyde parkiem, miejscem, w którym gracze dostaną porcję bieżącej wiedzy, porad jeśli chodzi o zakłady oraz mnóstwo świetnej zabawy, a przede wszystkim poczują, że sami też mogą zabrać głos – opowiada Marcin Bratkowski, Head of Content w Superbet Polska.
Przyciągnąć uwagę reklamą i podbić serca produktem
Całość działań promocyjnych Superbet wokół najważniejszej futbolowej imprezy roku spaja pod jednym parasolem komunikacyjnym szeroka, przygotowana specjalnie na polski rynek kampania marketingowa. – Nasza nowa kampania pokazuje świat na chwilę przed nadejściem Wielkiej Piłki. To moment, w którym wszyscy zamierają, patrząc w niebo, aby już za chwilę skupić wzrok na niemieckich boiskach i walce biało-czerwonych o sukces – podkreśla Katarzyna Gawlik, Dyrektorka Marketingu Superbet.
Trzydziestosekundowy spot jest naszpikowany gwiazdami – od Mateusza Borka, przez Sławomira Peszkę i Jerzego Dudka, po specjalną rolę piłkarzy Lecha Poznań i Górnika Zabrze, w tym Lukasa Podolskiego. Na gościnnych występach możemy zobaczyć też… bawarską rodzinę wraz z ogrodowym krasnalem. – To wszystko zgrabnie łączy się w całość z tym, co czeka na graczy w Superbet podczas mistrzostw Europy. Z jednej strony gwiazdorska oferta, z drugiej dużo luzu i dobrej zabawy. Mówi się, że piłka nożna to „najważniejsza z rzeczy nieważnych”, ale przez kolejne cztery tygodnie stanie się „najważniejszą z rzeczy ważnych”. A my wtedy będziemy obok naszych graczy, wspólnie z nimi ciesząc się tym czasem – kończy Łukasz Seweryniak.
W 20. kolejce THL nasza drużyna wyruszyła do Tychów żeby zmierzyć się z miejscowym GKS-em.
Pierwszą tercję rozpoczęliśmy od szarpanej gry w tercji neutralnej. Dopiero w 4. minucie strzał na bramkę Fucika zdołał oddać Wronka, ale jego uderzenie nie sprawiło problemów bramkarzowi gospodarzy. W 7. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie pierwszej odsłony nasza drużyna stanęła przed szansą wyrównania wyniku za sprawą liczebnej przewagi. Pomimo oddania kilku groźnych strzałów, to żaden z naszych zawodników nie zdołał pokonać Fucika. W 19. minucie fantastyczną interwencją popisał się Eliasson ratując nas przed utratą drugiej bramki. Chwilę przed syreną kończącą pierwszą tercję Eliasson ponownie zachował czujność i pewnie obronił kolejne strzały gospodarzy.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od zdecydowanego ataku na bramkę Fucika, blisko zdobycia bramki był Wronka i Varttinen. W 24. minucie gospodarze zdobyli drugą bramkę, wykorzystując liczebną przewagę. Kilkanaście sekund później gospodarze ponownie podwyższyli. W 25. minucie nastąpiła zmiana bramkarza w naszej drużynie. W 28. minucie czwartą bramkę dla drużyny gospodarzy zdobył Drabik, wykorzystując bierną postawę naszych obrońców. W 33. minucie w sytuacji sam na sam z Fucikiem znalazł się Dupuy, ale jego strzał był za lekki, by pokonać bramkarza gospodarzy. Na sam koniec drugiej odsłony gospodarze po raz piąty wbili krążek do naszej bramki.
Trzecią odsłonę rozpoczęliśmy od kilku strzałów na bramkę Fucika. Jednak to gospodarze ponownie znaleźli drogę do naszej bramki, zdobywając szóstą bramkę w tym meczu. Minutę później po raz siódmy do bramki trafił Viinikainen. Na sam koniec meczu bramkę honorową dla naszej drużyny zdobył Jonasz Hofman.
GKS Tychy – GKS Katowice 7:1 (1:0, 4:0, 2:1)
1:0 Filip Komorski (Valtteri Kakkonen, Rafał Drabik) 06:16
2:0 Alan Łyszczarczyk (Rasmus Hejlanko, Valtteri Kakkonen) 23:23, 5/4
3:0 Mark Viitianen (Dominik Paś) 24:18
4:0 Rafał Drabik (Szymon Kucharski, Mateusz Bryk) 27:48
5:0 Mateusz Gościński (Hannu Kuru, Olli Kaskinen) 38:56
6:0 Hannu Kuru (Juuso Walli, Bartłomiej Pociecha) 45:23
7:0 Olli-Petteri Viinikainen (Alan Łyszczarczyk, Rasmus Hejlanko) 47:54
7:1 Jonasz Hofman
GKS Tychy: Fucik, Lewartowski – Viinikainen, Bryk, Łyszczarczyk, Komorski, Knuutinen – Kaskinen, Kakkonen, Jeziorski, Kuru, Heljanko- Walli, Pociecha, Karkkanen, Paś, Viitanen – Bizacki, Ubowski, Drabik, Kucharski, Gościński.
GKS Katowice: Eliasson, Kieler – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Anderson, Monto, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jo. – Chodor, Dawid, Hofman Ja.
Zapraszamy do drugiej fotorelacji z wczorajszego wieczoru. GieKSa przegrała z Piastem Gliwice 1:3.
No i po raz kolejny potwierdziło się, jak dziwna bywa piłka. Przynajmniej jeśli przekładamy matematykę na boisko. I punkty oraz miejsca w tabeli. Matematycznie Piast nie miał prawa z nami wygrać, statystycznie niby też, choć patrząc na rachunek prawdopodobieństwa, kiedyś musieli to drugie zwycięstwo osiągnąć. Stało się i nikt w Katowicach nie jest z tego powodu zadowolony. Faktem jest, że Piast na to zwycięstwo zasłużył, choćby dlatego, że był bardziej zdeterminowany. Jednak czy był lepszy na tyle, aby dokonać takiej deklasacji?
Śmiem twierdzić, że jakby taki mecz powtórzyć, to wcale nie byłoby oczywiste, że goście znów by wygrali. Zwycięstwo odnieśli zasłużone, jednak splot różnego rodzaju okoliczności – tak nieszczęśliwych dla GKS, a fortunnych dla gliwiczan spowodował, że wykorzystując sposobność z zimną krwią, zainkasowali trzy punkty. Ale tę sposobność najpierw musieli mieć.
Zaczęło się od kontuzji Mateusza Kowalczyka. Zawodnik jeszcze próbował po obiciu okolic nerki pozostać na boisku, ale sam po chwili poprosił o zmianę. Kontuzja niepiłkarska, więc w tej chwili najważniejsze jest po prostu jego zdrowie i miejmy nadzieję, że ostatecznie nie będzie to nic poważnego. Potem w kilka minut katowiczanie stracili dwie bramki. Najpierw fatalnie zachowali się w obronie, bo Drapiński był kompletnie niepilnowany i wystarczyło mu tylko dołożyć stopę do piłki, aby pokonać Rafała Strączka. No a potem Lukas Klemenz też jakoś intuicyjnie chciał wybić piłkę, ale pokonał własnego bramkarza. Mieliśmy nadzieję na ten rzut karny, ale po analizie VAR sędzia Raczkowski podyktowaną jedenastkę anulował – słusznie, bo faulu nie było. I tak mieliśmy jeszcze szczęście, bo tych plag mogło być więcej – w początkowej fazie meczu na boisku opatrywany był Bartosz Nowak, interwencja medyczna była też przez chwilę potrzebna Wasylowi. Mimo wszystko za dużo tych nieszczęść, jak na jeden mecz.
Problem jest taki, że po pierwszej połowie, gdy GKS przegrywał 0:2 i nie miał nic do stracenia, myśleliśmy, że nasz zespół rzuci się na przeciwnika i wybije im z głowy myśl o punktach. Miało być tak, że goście będą żałowali, że te dwa gole strzelili. Nic takiego nie miało miejsca. Druga połowa była równie zła jak pierwsza albo nawet gorsza. GieKSa biła głową w mur, kompletnie nie potrafiąc zagrozić bramce Placha. Piast wyprowadzał kontry, z czego jedną wykorzystał i gliwicki Di Maria zamknął spotkanie. A mogło być jeszcze wyżej, bo nasz zespół tak się odkrył, że rekordowa porażka na Nowej Bukowej stawała się coraz bardziej realna. Bramka Lukasa Klemenza na koniec tylko dała drobną korektę na wyniku. Osobliwe jest to, że Lukas strzelił w tym meczu do właściwej i niewłaściwej siatki, jeszcze bardziej osobliwe, że powtórzył tego typu wyczyn Arkadiusza Jędrycha sprzed… dwóch meczów.
Trzeba przyznać, że Piast zagrał kapitalnie w defensywie. Zneutralizował nasz zespół kompletnie, dodatkowo nie bronił się jakoś bardzo głęboko, GKS skutecznie był wypychany, a wszelkie próby licznych prostopadłych podań ze strony piłkarzy Góraka kończyły się „sukcesem” Piasta. No i właśnie to mam na myśli, pisząc, że mecz mógł się potoczyć inaczej. Bo trzeba przyznać, że pomysł na mecz z podaniami za plecy – czy to długimi w powietrzu, czy bardziej po ziemi, wyglądał na całkiem niezły i nawet próby nie były najgorsze. Czujność obrońców Piasta była jednak na wysokim poziomie. Gdy już taka piłka przeszła, to albo Adam Zrelak został wzięty w kleszcze (sytuacja z odwołanym karnym), albo Ilja Szkurin był na spalonym po podaniu Wędrychowskiego (ale i tak Białorusin trafił w Placha).
Problem widzę inny. GieKSa chyba za bardzo postawił na tę kwestię czysto piłkarską. Chcieliśmy ten mecz wygrać umiejętnościami i kunsztem, a zabrakło walki wręcz. Piast tę „grę w piłkę” od początku meczu próbował nam wybić z głowy i zrobił to skutecznie. Nie mieliśmy więc – tak jak na wiosnę – łupanki, którą trudno było nazwać meczem piłkarskim. Mieliśmy GieKSę, która w piłkę chciała grać i Piasta, który był jednak dużo bardziej zdeterminowany do walki. Nie odbieram oczywiście Piastowi tego, że w kluczowych momentach też pokazał umiejętności, bo to jest oczywiste. Poziom agresji jednak zdecydowanie był po stronie zawodników Myśliwca i teraz to oni okazali się „zakapiorami”. Trochę to wyglądało tak, jak na szkolnym korytarzu, kiedy z klasowym łobuzem kujon chce rozmawiać na argumenty. I ma je sensowne, logiczne, tylko co z tego, skoro łobuz wyprowadził szybki cios i kujonowi tylko spadły okulary z nosa…
Ogólnie nie chcę jakoś specjalnie krytykować tego sposobu naszej gry, natomiast wygląda na to, że sztab trenerski się przeliczył, a przez to, że do przerwy było już 0:2, trudno było to skorygować. Osobiście chciałbym, żeby GKS dążył do gry w piłkę i generalnie nie będę o to miał pretensji. Czasem jednak być może trzeba postawić na proste i bardziej… prymitywne środki. To tak jak z tym rozgrywaniem od tyłu, kiedy różne drużyny nieraz tak bardzo chcą ten schemat utrzymywać, że czasem, zamiast po prostu wywalić piłkę w oczywistej sytuacji, klepią ją sobie trzy metry od bramki i za chwilę dostają gonga.
A już nie bawiąc się w porównania, metafory i piękne słowa. Piast po prostu od początku meczu zaczął dosłownie spuszczać wpierdol naszym piłkarzom, a ci nie potrafili odpowiedzieć tym samym. I też dlatego przegraliśmy. Z Koroną GieKSa potrafiła pójść na noże. W meczu derbowym – zupełnie nie.
Wracając do tematu bramek samobójczych – to niesłychane, że GKS ma ich w tym sezonie już pięć. I solidarni są ze sobą środkowi obrońcy, bo już każdy z nich ma po jednym takim trafieniu. Piątego samobója zaliczył Kowal w Łodzi. Wiadomo, że jest to często pech, ale skoro sytuacja się powtarza – to jest jakiś defekt, nad którym pewnie trzeba popracować. Jest to jakaś niefrasobliwość naszych zawodników, może czasami wręcz lekka niechlujność.
Nie ma co płakać. Już nie będę się rozpisywał na temat opinii niektórych kibiców, bo poświęciłem na to poprzednie felietony i… straciłem sporo nerwów. Teraz nawet nie czytałem (jeszcze) wielu komentarzy, ale jeśli natknąłem się po tej porażce znów na zdanie jednego ancymona, że mamy fatalnego trenera, fatalnych piłkarzy i zespół na co najwyżej pierwszą ligę, to wiem po prostu, że mam do czynienia z osobą niezbyt lotną. Tyle.
Sam nie wierzyłem, że możemy ten mecz przegrać. Nie sądziłem natomiast, że zwycięstwo będzie formalnością. A już na pewno nie spodziewałem się, że Piast nas tak rozjedzie. Ten mecz ostatecznie był fatalny. Nie wychodziło nam nic. Piastowi wyszło wszystko. Powtórzę – wykorzystali wszystkie swoje sposobności otwierające im drogę do zwycięstwa. To oni byli wyrachowani. Ale matrycą była agresja.
Październikowo-listopadowy piękny sen z serią czterech zwycięstw się skończył, przyszła szara jesienna rzeczywistość. Jednak dziś jest kolejny dzień, a wkrótce następne. GieKSa to nie jest drużyna perfekcyjna i jeszcze nie jest na tyle dobra, żeby takie mecze jak z Piastem zdecydowanie wygrywać. Absolutnie jednak nie jesteśmy tak słabi, żeby znów mówić, że zlecimy z hukiem z ekstraklasy. Mogliśmy stworzyć sobie ultra-komfortową sytuację przed końcem rundy jesiennej. Nie udało się. Nadal musimy punktować, żeby zadomowić się mocniej w środku tabeli.
Przed nami przerwa reprezentacyjna, a po niej piekielnie ciężkie spotkania. Tak jak pisałem, o punkty będzie niebywale trudno, ale musimy grać swoje. Może z większą różnorodnością środków, w zależności od rywala. Skoro jednak Piast wygrał z GKS, to dlaczego GieKSa ma nie móc wygrać z Jagiellonią? W tej lidze wszystko jest możliwe. I katowiczan stać na punktowanie nawet z Jagą, Pogonią i Rakowem.
Także GieKSiarze nie ma co się załamywać i wchodzić w jakieś smuty. Zostawmy to ludziom, dla których frustracja jest życiowym paliwem. Niech dla nas paliwem będzie nieustający optymizm – oparty na faktach i doświadczeniu. Doświadczeniu takim, że GieKSa jeszcze dopiero co potrafiła bardzo dobrze grać w piłkę, być lepsza od przeciwników i wygrywać mecz za meczem.
Najnowsze komentarze