Siatkówka
Wymęczone zwycięstwo GieKSy nad MKS-em Będzin
Obie drużyny przystąpiły do tego meczu z dwiema zmianami w swoich wyjściowych szóstkach w porównaniu do ostatnich spotkań. W ekipie gospodarzy na środku siatki w miejsce Mateusza Kowalskiego zagrał Bartłomiej Grzechnik, a na przyjęciu Jakuba Peszko zluzował Jan Klobucar. W ekipie gości środkowego Bartłomieja Krulickiego zastąpił Emanuel Kohut, a za przyjęcie odpowiadał Rafał Sobański za Serhija Kapelusa. Dodatkowo Piotr Gruszka wymienił graczy na pozycji libero i tym razem dał szansą gry od początku Adrianowi Stańczakowi.
Mecz zaczął z wysokiego „C” Karol Butryn, kończąc swoje trzy ataki z rzędu (z prawego skrzydła, na kontrze i po prostej). Niestety przez błędy własne nie udało się uzyskać przewagi, więc wliczając skuteczne akcje Araujo ze skrzydła oraz zbicie Kohuta na czystej siatce mieliśmy zaledwie remis po 5. Wreszcie obie drużyny zaczęły grać w siatkówkę i na udane akcje Walińskiego na skrzydle oraz Klobucara po bloku w aut, odpowiadamy pewnym atakiem ze środka Pietraszki, potem jego blokiem i na kontrze kolejnym blokiem Quirogi na Araujo, co dało nam prowadzenie 7:8. Gospodarze szybko odrabiają straty, wpierw Seif zablokował na kontrze Sobańskiego, potem Klobucar zapunktował po nieporozumieniu po naszej stronie i Araujo skończył kontrę, na co my odpowiadamy tylko kiwką tuż za siatkę Pietraszki (11:10). Po akcjach Sobańskiego z przechodzącej piłki oraz Butryna po ciasnym skosie i Araujo ze skrzydła znów był remis po 13. Seria błędów w obu stron i tylko Waliński przedarł się przez nasz blok, a wynik ani drgnął (16:16). Po asie serwisowym Faryny, wreszcie nasi siatkarze wzięli sprawy w swoje ręce. Wyrównał Quiroga atakiem po skosie, potem Butryn zablokował Klobucara, a Pietraszko trafił ze środka i z zagrywki plus udana akcja na siatce Kohuta (18:21). Następnie Ratajczak był skuteczny ze środka, a Butryn uderzył mocno po bloku w aut (19:22). Dwie udane akcje Grzechnika, z przechodzącej piłki oraz ze środka doprowadziły do nerwowej końcówki (22:23). Na szczęście Peszko zaserwował w siatkę i pierwszą piłkę setową wybronił Waliński uderzeniem po przekątnej. Seta zakończył Quiroga pewnym atakiem w dziewiąty metr boiska (23:25) i wygrywamy tego nerwowego seta.
Drugą partię zaczynamy fatalnie, mamy problemy z każdym, najprostszym elementem siatkarskim, a będzinianie robią co chcą. Zaczął Waliński lekko po bloku na kontrze, potem Komenda nie przyjął lekkiego plasa w wykonaniu Araujo, Ratajczak uderzył ze środka, następnie Sobańskiemu odgwizdano piłkę niesioną po bloku Araujo i jeszcze Waliński zablokował atak Butryna, na co my odpowiadamy tylko zbiciem na środku Pietraszki (5:1). Po time oucie nic nie się nie zmieniło w naszej grze. Kontrę skończył Araujo atakiem po skosie, by chwilę potem trafić serwisem Quirogę i jeszcze lekkie zbicie Grzechnika nie podbija Sobański (9:3), to dopełniło fatalny obraz początku tej partii. Po pewnym ataku ze środka Kohuta i kontrze Butryna po skosie, wydawało się, że może być lepiej. Nic bardziej mylnego. Przy ataku Walińskiego dotykamy siatki, po najdłuższej wymianie Araujo uderzył po bloku w aut, a Ratajczak trafia ze środka, po naszej stronie tym samym odpowiedział Kohut i Quiroga trafił po prostej, co utrzymało sporą przewagę MKS-u (14:8). Na następny fragment gry w wykonaniu naszych siatkarzy przykro było patrzeć.nie potrafiliśmy nawet przebić prostych piłek na drugą stronę siatki! A gospodarze robili co chcieli. Araujo trafił ze skrzydła po skosie, Waliński wykorzystuje nieporozumienie w naszym zespole, ponownie Araujo skończył kontrę MKS-u, Ratajczak posłał asa po fatalnym przyjęciu Sobańskiego, Grzechnik zablokował atak Kapelusa, Waliński trafił po prostej i ponownie Grzechnik zastopował akcję Witczaka (22:10). W końcu zdobywamy jakiś punkcik po własnym ataku (Witczak ze skrzydła), na co odpowiedział Grzechnik zbiciem ze środka (23:12). Jeszcze tylko Pietraszko zablokował atak Klobucara i Witczak skończył kontrę, po czym Klobucar uderzył po prostej (25:14) kończąc ten obraz nędzy i rozpaczy w wykonaniu siatkarzy GKS-u w tej partii.
Trzeci set otworzyli, Klobucar atakiem ze skrzydła oraz Grzechnik asem (2:0). Wreszcie nasi gracze przypomnieli sobie jak się gra w siatkówkę. Sobański uderzył po przekątnej, Kohut oczywiście ze środka, Butryn trafia w narożnik boiska, Quiroga z lewego skrzydła, a Kohut trafił asa, tylko co z tego jak ciągle psujemy zagrywkę i mamy ledwo remis po 5. Po akcji Grzechnika na środku, asa posłał Araujo, a po jego błędzie na zagrywce, asa zagrał Komenda (7:7). Kolejne dwie skuteczne akcje Brazylijczyka, przedzielił błąd na zagrywce Walińskiego, na co my odpowiadamy dobrym atakiem Butryna i asem Pietraszki (9:10). Po błędach z obu stron, Kohut zablokował zbicie Ratajczaka, a Butryn skończył kontrę uderzeniem po skosie (10:14). Znów Ratajczak trafił ze środka, a Sobański trafił po skosie (11:15). Tym razem to gospodarze dobre ataki, dwa Walińskiego oraz Klobucara z drugiej linii, przeplatają błędami własnymi (14:17). Po krótkiej przerwie Quiroga trafia po bloku w aut, a Butryn wykorzystał kontrę oraz zablokował atak Klobucara i Sobański uderzył po bloku w aut (15:21). Tym samym atakiem odpowiedział Araujo, następnie Quiroga efektownie trafił z drugiej linii, a Jordanow znów oparł piłkę o nasz blok i po autowym ataku Sobańskiego (18:22) trener Piotr Gruszka musiał zareagować czasem. Po przerwie Kohut zablokowała akcję Araujo, a Quiroga przedarł się przez blok rywali (19:24). Przy pierwszej piłce setowej Kohut zepsuł zagrywkę, przy drugiej Grzechnik zablokował zbicie Pietraszki, a przy trzeciej Faryna zaserwował w siatkę (21:25).
Czwarty set zaczynamy od złego przyjęcia Stańczaka i co za tym idzie, od błędu Komendy w rozegraniu. Mocny atak Pietraszki na środku i blok Kohuta na Araujo oraz skuteczne zbicie Walińskiego, dały remis po 2. Dwa ataki Butryna (po bloku w aut i kontra po rozegraniu… Sobańskiego) oraz Kohuta ze środka i jego bloku na Klobucarze (decyzja po challengu) dały wynik 3:6. Na trafienie Walińskiego oraz Araujo po prostej odpowiadamy czterema atakami Butryna z rzędu (po bloku w aut, na czystej siatce i kiwka tuż za blok oraz ze skrzydła), co dało wynik 7:10. Potem dwa ataki Walińskiego (po prostej i na kontrze) oraz blok Grzechnika na Butrynie, doprowadziły do remisu po 10. Kiwkę Butryna i atak Sobańskiego po bloku w aut przeplatamy kolejnymi błędami (13;12), a Grzechnik po dłuższej wymianie zablokował akcję Quirogi i kiwka Araujo doprowadziły do wyniku 15:12. Szybko niwelujemy straty za sprawą akcji Kohuta na środku, Quirogi na kontrze, Pietraszki również ze środka oraz ponownie Quirodze po bloku w aut, na co rywale odpowiedzieli tylko akcją Grzechnika na środku i Araujo po naszych rękach (18:17). Niestety szybko tracimy znów dystans dzięki blokowi Ratajczaka na Pietraszce, asowi Klobucara i kontrze Araujo po naszym bloku w aut (22:17). Jeszcze się nie poddajemy i Quiroga zagrał efektowną kiwkę, Kohut zablokował atak Walińskiego oraz Butryn skończył kontrę (22:20). Niestety po time oucie dla gospodarzy, Pietraszko zepsuł zagrywkę, potem Araujo robi swoje, Butryn broni pierwszą piłkę setową, ale drugą już skończył Grzechnik blokiem na Butrynie (25:21).
Tie-break zaczynamy autowym atakiem Butryna, wyrównał pewnym zbiciem na środku Pietraszko, następnie Ratajczak odpowiedział tym samym, a Araujo wykorzystał nieporozumienie po naszej stronie (3:1). Potem Sobański zapunktował z trudnej piłki, Grzechnik znów był skuteczny na środku siatki, a Kohut nie chciał być gorszy (4:3). Kontra w postaci kiwki Quirogi wylądowała w siatce, a potem Waliński nie skończył kontry MKS-u (5:4). Po skończeniu przechodzącej piłki przez Quirogę, Araujo trafił ze skrzydła, a Waliński skończył kontrę gospodarzy (7:5), co zmusiło trenera Gruszkę do wzięcia czasu. Po przerwie Butryn obił blok rywali, a Witczak posłał asa i Araujo na kontrze trafia w taśmę (7:8). Po zmianie stron boiska Waliński trafił piłką obok naszego bloku, a Kozub posłał asa i znów to gospodarze górą (9:8). Wyrównał Butryn z trudnej piłki, potem Araujo obił nasz blok mocnym zbiciem, następnie Karol odpowiedział tą samą akcją, by chwilę potem skończyć kontrę (10:11) czym zmusił trenera będzinian do wzięcia przerwy na żądanie. Po niej Araujo trafił po skosie, a potem po przyznaniu punktu dla MKS-u, trener Piotr Gruszka wywołał challenge, który wykazał błąd dotknięcia siatki i tym samym zmiany decyzji sędziowskiej (11:12), co miało kluczowe znaczenie w samej końcówce meczu. Jeszcze wyrównał wynik mocnym zbiciem Araujo, następnie Brazylijczyk zepsuł zagrywkę, a Waliński trafił w antenkę po niezbyt dobrym rozegraniu gospodarzy (12:14). Po time oucie trenera De Rocco, znów pomylił się w ataku Waliński trafiając piłką w aut (12:15) i tak dzięki wydatnej pomocy będzinian w końcówce to wreszcie GieKSa okazała się zwycięska. Cóż za ulga…
11 lutego (niedziela) – hala HWS „Sosnowiec” – Widzów 1500
MKS Będzin – GKS Katowice 2:3 (23:25, 25:14, 21:25, 25:21, 12:15)
Będzin: Seif (1), Araujo (24), Ratajczak (7), Grzechnik (14), Waliński (16), Klobucar (7), Potera (libero) oraz Kozub (1), Faryna (1), Peszko, Jordanow (1), Gregorowicz (libero). Trener: Stelio De Rocco.
GKS: Komenda (1), Butryn (26), Pietraszko (11), Kohut (13), Sobański (6), Quiroga (11), Stańczak (libero) oraz Fijałek, Witczak (3), Kalembka, Kapelus, Stelmach, Mariański (libero). Trener: Piotr Gruszka. MVP: Karol Butryn.
Przebieg meczu:
I: 5:4, 8:10, 13:15, 18:20, 23:25.
II: 5:1, 10:5, 15:8, 20:9, 25:14.
III: 5:3, 9:10, 11:15, 14:20, 21:25.
IV: 3:5, 7:10, 15:12, 20:17, 25:21.
V: 3:1, 6:5, 9:8, 11:12, 12:15.
Po meczu w Lublinie wypowiedzieli się szkoleniowcy Motoru i GKS Katowice – Mateusz Stolarski i Rafał Górak. Poniżej prezentujemy spisane główne wypowiedzi szkoleniowców, a na dole zapis audio całej konferencji prasowej.
Rafał Górak (trener GKS Katowice):
Bardzo ważny dla nas moment, bo czekaliśmy na punkty na wyjeździe, a wygraliśmy pierwszy raz w 12. Kolejce, więc moment dla nas bardzo istotny. Z punktu widzenia punktów i tabeli bardzo istotny moment okres przed nami, czyli sam proces treningu i analizy meczu, bo te punkty będą miały bardzo dobry wymiar, kiedy potwierdzimy to w kolejnym spotkaniu. To trzecie okienko po dwóch przerwach reprezentacyjnych – i chciałoby się, aby dobrze drużyna funkcjonowała. Często mówiliśmy na konferencjach o dobrej grze, ale punktów nie mieliśmy tyle, ile byśmy chcieli. Dzisiaj bardzo dobre mentalne w całości przełamanie, bardzo dobre 30 minut. Duża kontrola nad meczem i wydawało się, że jesteśmy na świetnej drodze, ale… jeszcze nie jesteśmy idealni. Niepokoi mnie te czterdzieści bramek, które padło w naszych dwunastu meczach. Mimo że szesnaście strzeliliśmy, a dwadzieścia cztery straciliśmy i dzisiaj też dwie.
W drugiej połowie byliśmy bardzo skuteczni i wykorzystaliśmy wcale niekiedy niełatwą sprawę, jeśli chodzi o przewagę jednego zawodnika, bo nie zawsze strzela się trzy bramki. Wielkie gratulacje dla zespołu za cierpliwość, przytomność i dużą rozwagę, to mnie bardzo cieszy.
Musimy budować kolejne mecze i punkty tylko w cierpliwej pracy i pokorze w tym co robimy. Nie jesteśmy krezusami ekstraklasy, która przecież idzie do przodu. Poziom rozgrywek, zainteresowanie jest czymś, co bardzo cieszy. My w Katowicach musimy wykonywać rzetelnie swoją robotę i zbierać doświadczenia. Dzisiaj dla nas bardzo ważny mecz, w tamtym sezonie nie udało mi się w naszej rywalizacji wygrać z Motorem, więc bardzo się cieszę, że to my jesteśmy do przodu, a Lublinowi życzę wszystkiego dobrego.
Mateusz Stolarski (trener Motoru Lublin):
Do straty drugiej bramki, szczególnie przez pierwsze 15 minut wyglądaliśmy, jakbyśmy grali pierwszy raz ze sobą. Wymuszone lub nie straty piłki i błędy techniczne, na które ciężko było zareagować. 0:2 i… zeszło nas całe ciśnienie. Dlatego zagraliśmy najlepsze dwadzieścia pięć minut w całym sezonie. Do bramki na 2:2 i po niej, kiedy złapaliśmy wiatr w żagle i czułem, że będzie to, co mówiłem przed meczem. Potem czerwona kartka. Na drugą połowę chcieliśmy przetrzymać do 70. minuty przy 2:2 i potem zaryzykować i zagrać o zwycięstwo. W pierwszej akcji, po pierwszym rzucie wolnym w drugiej połowie nie byliśmy w stanie kryć wszystkich zawodników, którzy dobrze grają głową lub są groźni po SFG – musieliśmy jednego zostawić i był to właśnie Zrelak. Musieliśmy poświęcić do centrum, a on schodził poza światło bramki, bo większe szanse na gola są właśnie ze światła niż na dalszym słupku. Pomyliłem się. Taką bramkę straciliśmy, nie zdołaliśmy w ostatniej strefie wyblokować. Potem miałem poczucie, że przy odrobinie szczęścia odrobimy na 3:3, bo mieliśmy dobry moment, ale nie strzeliliśmy. A potem co? Masz 2:3 i grasz w „10”, stoisz nisko i próbujesz przegrać jak najmniej lub idziesz po kolejną bramkę. Strzelał je przeciwnik, gratulacje dla GKS i trenera Góraka. Wygrali zasłużenie z przebiegu całego spotkania. Dla nas jest to bardzo ciężki czas, ciężki okres i musimy wszyscy uderzyć się w piersi, wziąć trochę więcej odpowiedzialności za to, co się w ostatnim czasie dzieje, ale pretensje mogę mieć tylko dla siebie.
Mecz z Motorem to już historia. Historia bardzo szczęśliwa dla nas, bo trzybramkowe zwycięstwo na wyjeździe nie zdarza się codziennie. Z początkiem nowego tygodnia wracamy jeszcze raz do piątkowych wydarzeń, ale za chwilę czekają nas kolejne wyzwania. Maraton z trzech meczów w ciągu tygodnia. Pierwszym akordem będzie spotkanie z Koroną Kielce. Wszyscy na Nową Bukową!
1. Wyjazd do Lublina był jednym z najdalszych w tej rundzie. Potem będziemy jeszcze mieli Białystok, a ponadto już niedalekie delegacje – do Łodzi, Niecieczy i Częstochowy.
2. Te piątki nam serwują niezwykle często. Dodatkowo mecz o osiemnastej wymagał wyjechania rano, choć nie jakoś bardzo wcześnie rano. Z Katowic wyjechaliśmy o 11.
3. Pojechaliśmy w czwórkę – ja, Misiek, Kazik i Mariusz, z którym nieraz jeździmy na wyjazdy i świadczymy sobie wzajemnie „samochodowe” przysługi. Przed nami było nieco ponad 4 godziny drogi.
4. Trasa przebiegała sprawnie. Było pochmurno, choć jeszcze nie deszczowo. Na to musieliśmy poczekać.
5. Wkrótce po odbiciu z autostrady udaliśmy się do Maka w Sokołowie Małopolskim. Mieliśmy co prawda w planie posilenie się już w Lublinie, ale chcieliśmy szybciej wziąć coś na ząb, bo Misiek nie jadł śniadania, a skoro tak – wykorzystaliśmy sytuację, by zaspokoić łakomstwo. Symbolicznie.
6. W Lublinie byliśmy około 15.30. Mogliśmy podziwiać tak nieczęste w Polsce trolejbusy. Znamy je doskonale z Tychów, ale naprawdę niewiele jest miejsc, w których one jeżdżą. Z pamięci kojarzę Grudziądz, ale mogę się mylić.
7. Z polecenia pojechaliśmy do „Bistro przy peronie”, czyli jak sama nazwa wskazuje jadłodajni przy dworcu i jednocześnie bardzo niedaleko stadionu. Tutaj czekał nas właściwy posiłek.
8. Chłopaki wzięli różnie – rybę, kurczak, schaboszczak… Ja zdecydowałem się na Zapiekaperon, czy coś takiego. Na zdjęciu ładnie wyglądało, smakowało nieźle, ale bez szału. Natomiast frytki od Miśka choć mrożone, były idealnie zrobione – co rzadko się zdarza w knajpach, więc nie omieszkałem mu kilku zwędzić.
9. Łakomstwo skutkowało tym, że wzięliśmy także zupę. Co prawda w menu było napisane, że szparagowa, ale przytomnie zapytałem pani sprzedającej, czy to rzeczywiście szparagowa czy z fasolki szparagowej. Istotnie to drugie.
10. No i na koniec byliśmy już pełni. Dobrze, że stadion był niedaleko. Wkrótce zaczęliśmy kierować się ku obiektowi Motoru.
Nie wiem, czy to nasza pamięć zawiodła, ale jakoś chyba w innym miejscu niż ostatnio były do odebrania akredytacje. Dlatego najpierw musieliśmy zaparkować samochód z jednej strony stadionu, potem go obejść (stadion, nie samochód – nie jesteśmy jeszcze tak szaleni, żeby obchodzić samochody) i wrócić do wejścia dla mediów. Przechodząc m.in. obok efektownego muralu.
11. Zazwyczaj to jest tak, że parkujemy/wjeżdżamy i już z tobołami odbieramy akredytacje. Teraz zrobiliśmy sobie trochę wycieczek. W końcu jednak odebraliśmy wejściówki.
12. Przed stadionem stały gęsiego autokary Motoru i GieKSy. Potem nasz autokar widzieliśmy jeszcze raz, w zupełnie innym miejscu.
13. Wkrótce już znaną drogą udałem się na chwilę na salę konferencyjną, gdzie pogadałem chwilę z miejscowym dziennikarzem. Potwierdzał, że pod Mateuszem Stolarskim jest gorący stołek. Dla obu klubów było to niezwykle ważne spotkanie. Kazik w tym czasie wypuścił drona i zrobił efektowne ujęcia.
14. Po zrobieniu herbaty poszedłem już na prasówkę. Zawsze lubię być zarówno na stadionie, jak i na sektorze prasowym odpowiednio wcześniej. Można się usadowić, zająć dobre miejsce i też obejrzeć jeszcze niezapełniony stadion. Jeszcze przy lekkim świetle dziennym, choć już z jupiterami.
15. Na obiekcie był pewien relikt kilkuletniej przeszłości. Otóż przy wejściu na prasówkę znajdowały się dwie kartki z hasłem do WiFi. Problem jednak polegał na tym, że jedna z nich to była kartka z… finału Pucharu Polski 2021. Ciekawe to, czy tam nikt nigdy z klubu się nie zapuścił, by ją zdjąć? A może to po prostu pamiątka?
16. Miejsca prasowe są kompletnie oddzielone od reszty. Ciekawe jest to miejsce na stadionie Motoru. Posadzka z płyt chodnikowych, ogólnie stan niemal surowy, ale przejścia wygodne. Najbardziej rozśmieszają mnie numerowane krzesełka na kółkach, których jest mniej niż stolików. Tym bardziej, trzeba wcześniej zająć.
17. Ja wybrałem miejsce nieopodal komentatorów Canal Plus, których jeszcze nie było na stanowisku. Dlatego też mogłem podejrzeć i podsłuchać na żywo wywiady z trenerami. Zawsze są one nagrywane ponad godzinę przed meczem i puszczane z odtworzenia we „Wstępie do meczu”. Tutaj już doskonale wiedziałem od razu, jakie mają nastawienie obaj szkoleniowcy.
18. Zasiadłem do swojego stanowiska. Do wyboru są dwa rzędy, jeden ze sztywnymi stolikami, drugi z rozkładanymi. Minus tych pierwszych jest taki, że są w rzędzie dolnym i mają przed sobą szybkę z pleksi. To zawsze daje takie wrażenie odgrodzenia od boiska i pewnej nienaturalności. Zająłem więc miejsce na górze.
19. Blat w porządku, minimalnie pochylony, ale nie na tyle, żeby zsuwały się rzeczy, tak jak na niektórych stadionach. Miejsca wystarczająco, kontakty są, widoczność znakomita. Nie pozostawało nic, jak czekać na rozpoczęcie spotkania.
20. Kibice powoli zaczęli się schodzić, piłkarze mieli rozgrzewkę. Pod jej koniec spiker wyczytywał składy, a w międzyczasie Arkadiusz Najemski, obrońca Motoru, został uhonorowany pamiątkową tablicą za setny mecz w Motorze. Problem w tym, że nic sobie z tego nie robił tenże spiker i czytał dalej zestawienia, więc sporo osób pewnie nie zauważyło, że taka ceremonia ma miejsce.
21. A potem mieliśmy już granie. Powiedziałbym, że przecieraliśmy oczy ze zdumienia, gdy GKS od początku atakował, gdyby to była prawda. Znamy ten schemat choćby z meczów z Legią czy Cracovią. Problem był taki, że przewaga nie była udokumentowana bramką. Tutaj była – i to dwoma trafieniami. Kibice obu drużyn od początku oglądali bardzo ciekawy mecz.
22. Co do pierwszej bramki GKS, to boisko w Lublinie najwyraźniej służy Bojrsze Galanowi. Zawodnik praktycznie nie strzela goli, ale na stadionie Motoru trafił już drugi raz. Tak to bywa w piłce.
23. Adam Zrelak strzelił bramkę ręką. Na szczęście nie swoją, więc to nie była boska ręka Jasia Furtoka. Dopomógł jednak wspomniany Arek Najemski. Tak więc, gratulacje Arek! I jeszcze raz dzięki!
24. Nadal jednak musieliśmy być czujni, bo przecież w poprzednim sezonie też w dziewiątej minucie prowadziliśmy, a to jednak Motor wygrał 3:2. Tu mieliśmy dwubramkowe prowadzenie, ale dalecy byliśmy od przypisywania sobie trzech punktów, bo… to jest GieKSa, która zawsze potrafi spłatać figla.
25. No i spłatała. Łatwo dała sobie wbić dwie bramki, bo już nie było więcej miejsca, żeby się cofnąć na boisku (dalej były już tylko trybuny). Z dobrego prowadzenia zrobił się remis, a w zamieszaniu Motor był bliski trzeciej bramki.
26. Nie jestem w stu procentach przekonany, że to Czubak strzelił pierwszego gola. Sam zawodnik mówił, że raczej nie dotknął piłki. Powtórki są bardzo mylące, bo na niektórych jest wrażenie, że dotknął, na innych całkowicie nie. Mam nadzieję, że ktoś to jeszcze z linijką sprawdzi. Ja bym zaliczył bramkę Wolskiemu.
27. Na szczęście Łabojce przepaliły się styki i sfaulował Zrelaka przy linii autowej. Choć eksperci stwierdzają, że druga żółta kartka nie była potrzebna. Bez przesady. Czyste i zasłużone żółtko. To zawodnik powinien uważać, a nie liczyć na litość sędziego.
28. Swoją drogą zaledwie dwie sekundy były potrzebne, by Marten Kuusk po swoim wejściu odmienił losy meczu. To właśnie po zmianie, w której zastąpił Czerwińskiego, Estończyk wykonywał aut do Słowaka i nastąpił ten faul.
29. Druga połowa to był już koncert GieKSy. Nasze armaty na dobre się odblokowały. Zrelak strzelił już gola nogą, a nie ręką rywala i katowiczanie szybko znów byli na prowadzeniu. To drugie trafienie Słowaka w tym sezonie.
30. A potem show dał Ilja Szkurin. Białorusin strzelił swoje pierwsze dwie bramki w lidze dla GKS, a w sumie ma już trzy trafienia, bo przecież zdobył gola także w Pucharze Polski. Jaka szkoda, że nie wykorzystał tej sytuacji sam na sam, bo drugi hat-trick zawodnika GKS w tym sezonie to byłoby coś.
31. Hat-trick asyst mógł mieć Bartosz Nowak, ale dwie właśnie były prawowite, a trzecia (pierwsza w kolejności) to była ta przy drugim golu GKS w tym meczu. Bramka była samobójcza, więc asysty nie ma.
32. Z czasem nie było już zagrożenia, że GieKSie może coś się stać. Dużo wnieśli zmiennicy, jak wspomniany Ilja, a także Sebastian Milewski czy Marcel Wędrychowski.
33. Tym samym GKS zdobył pięć goli na wyjeździe pierwszy raz od ubiegłorocznego meczu z Puszczą. Kibice natomiast zwracają uwagę, że ostatni mecz z kibicami, w którym zespół zdobył pięć bramek w delegacji to spotkanie sprzed… 20 lat, kiedy GieKSa wygrała w czwartej lidze z Czarnymi Sosnowiec 5:2. Wówczas hat-tricka zaliczył Sebastian Gielza.
34. W końcu mieliśmy odrobinę radości. Po meczu oczywiście nagrałem swoją nagrywkę, a z racji tego, że byliśmy – jak wspomniałem – nieopodal komentatorów, zaprosiłem Tomasza Wieszczyckiego do wywiadu. Były reprezentant Polski zgodził się i przeprowadziliśmy sympatyczną, krótką rozmowę. Wieszczu zapowiedział, że za tydzień będzie na meczu z Koroną.
35. Mecz skomentował także Tomasz Witas, który zadebiutował w tej roli w Canal Plus. Wyszło mu całkiem dobrze, słyszałem jego emocje na żywo, a potem przewijając sobie mecz mogłem stwierdzić, że dał radę. Może to będzie szczęśliwy komentator dla GieKSy?
36. A co do Wieszcza, to trzeba powiedzieć, że w poprzednim sezonie pamiętam, że komentował mecz z Puszczą u siebie (3:1), a w obecnym z Wisłą w Płocku (1:1). Więc też całkiem nieźle.
37. Potem oczywiście udałem się na konferencję prasową. Jak zwykle zadawałem pytania trenerowi Górakowi, ale przy pierwszym z nich tak się zamotałem, że musiałem gdzieś odkręcić, żeby w gruncie rzeczy powiedzieć, o co mi chodzi 😉
38. Mateusz Stolarski natomiast wyglądał jak cień człowieka. Taka piłkarska depresja. Mieliśmy to kiedyś w GieKSie, tak w swoim czasie wyglądał Piotr Mandrysz, a będąc uczciwym, takie wrażenie w pewnym momencie sprawiał także Rafał Górak – w czasach okrzyków o walizkach i fatalnych wyników. Trener też się na szczęście odkręcił z tej sytuacji i to dawna sprawa.
39. Ciężki czas przeżywa jednak trener Motoru. Próbował odpowiadać, ale widać było wielki żal – niewypowiedziany całkowicie żal tak naprawdę do zawodników. Szkoleniowiec chyba też wie, że prezesi różnie lubią reagować. A Zbigniew Jakubas przecież chciał pucharów…
40. GieKSa wygrywając 5:2 wyprzedziła Motor w tabeli. Brawo!
41. Po konferencji zostaliśmy jeszcze jakiś czas na sali. I znów muszę to powiedzieć. My naprawdę po 19 latach w pierwszej lidze mamy dużo pokory, nawet jeśli chodzi o ludzi zajmujących się mediami. Przy jednym stoliku siedzieli sobie ludzie z oficjalnej strony klubu, przy innym my. I u wszystkich pełen spokój, oczywiście że dobre humory, ale nie ma tego cwaniakowania, co w innych klubach, tego śmieszkowania i kumatości, tak żeby cały Lublin słyszał. Lubię to u nas. Nie robimy z siebie nie wiadomo jakich gwiazd. Za dużo wszyscy w Katowicach przeszliśmy.
42. Wkrótce udaliśmy się do samochodu, by wrócić do Katowic. Czekało nas kolejne ponad cztery godziny drogi. Pogoda była kiepska, padało lub siąpiło niemal cały czas.
43. W Brzesku jeszcze wstąpiliśmy na kurczaki z KFC, bo byliśmy po wielu godzinach już głodni – a było już po północy. To była jedyna dostępna strawa o tej porze. Od razu przypomnieliśmy sobie, że już niedługo mecz z Piastem.
44. Dla mnie to był piąty mecz w Lublinie, z czego drugi na nowym stadionie. Bilans jest bardzo zadowalający – zobaczyłem trzy zwycięstwa, jeden remis i jedną porażkę. W tych spotkaniach widziałem także aż jedenaście bramek GieKSy.
45. Na powrocie jeszcze mijaliśmy autokar GieKSy. To zdecydowanie stały fragment gry podczas powrotów z wyjazdów.
46. W Katowicach byliśmy około drugiej w nocy. W końcu, w szóstym meczu w delegacji zdobyliśmy trzy punkty!
47. Do zobaczenia w sobotę na Koronie!
W ramach 14. kolejki Tauron Hokej Ligi podejmowaliśmy w Satelicie lidera tabeli – Unię Oświęcim. Po końcowej syrenie powody do radości mieli goście, a losy spotkania rozstrzygnęły się w pierwszej tercji.
Spotkanie rozpoczęło się od gola dla oświęcimian. W 2. minucie McNulty tak niefortunnie wybijał krążek spod własnej bramki, że trafił w głowę Petrasa, a następnie „guma” znalazła się w naszej bramce. Uskrzydleni zdobytą bramką goście szukali okazji na podwyższenie prowadzenia, jednak Eliasson nie dał się pokonać. W 7. minucie w zamieszaniu pod bramką Tyczyńskiego żaden z naszych zawodników nie potrafił wepchnąć krążka do bramki. Od tego meczu mecz nabrał tempa, a krążek szybko przemieszczał się z jednej strony lodowiska na drugą. W połowie meczu w odstępie 54 sekund przyjezdni zdobyli dwie bramki. Najpierw Ahopelto zagrał w tempo do Krzemienia, a ten nie dał szans na skuteczną interwencję naszemu bramkarzowi. Niespełna minutę później strzałem spod linii trzeciego gola dla unitów zdobył Peresunko. Po stracie trzeciej bramki do boksu zjechał Eliasson, a jego miejsce między słupkami zajął Kieler. Do końca tercji goście kontrolowali przebieg wydarzeń na lodzie.
Początek drugiej tercji należał do unitów, którzy stworzyli sobie kilka groźnych okazji. W 25. minucie dwójkową akcję Wronka-Fraszko na gola zamienił ten drugi. Dwie minuty później powinno być 2:3, ale tylko w wiadomy sobie sposób strzał Varttinena obronił Tyczyński. Z upływem czasu groźniejsze okazje zaczęli stwarzać nasi hokeiści. W 30. minucie Lundegard trafił w poprzeczkę. Napór katowiczan trwał, ale próby Bepierszcza, Chodora, Vervedy i Pasiuta nie przyniosły efektu bramkowego. Niewykorzystane okazje się zemściły na 32 sekundy przed syreną kończącą drugą tercję. Ahopelto zagrał krążek do Morrowa, a ten huknął jak z armaty w samo okienko. Jednak to nie było koniec emocji. Niemal równo z syreną kończącą tę część meczu Wronka strzałem pod poprzeczkę zdobył drugiego gola dla GieKSy.
Trzecia tercja rozpoczęła się od festiwalu kar po obu stronach. Najpierw na dwie minuty do boksu kar odesłany został Makela. Tuż po zakończeniu jego kary, nieprzepisowo zagrał Petras. Podczas tego czterominutowego okresu gry w powerplay’u najbliżej zdobycia gola był Anderson. Po wyrównaniu sił na lodzie role się odwróciły i to oświęcimianie grali praktycznie przez cztery minuty w przewadze, po wykluczeniach dla Chodora, a następnie dla Hoffmana. Oświęcimianie również tego okresu nie zwieńczyli golem. Co się odwlecze to nie uciecze. W 51. minucie Partanen strzałem pod poprzeczkę z okolic koła bulikowego zdobył gola numer 5 dla Unii Oświęcim. Na pięć minut przed końcem regulaminowego czasu gry do boksu zjechał Kieler, a w jego miejsce wszedł dodatkowy zawodnik z pola. Manewr ten zakończył się niepowodzeniem, a strzelcem szóstej bramki był Peresunko, ustalając wynik meczu.
GKS Katowice – Unia Oświęcim 2:6 (0:3, 2:1, 0:2)
0:1 Samuel Petras 1:46
0:2 Łukasz krzemień (Erik Ahopelto, Roman Dyukow) 10:20
0:3 Ołeksandr Peresunko (Reece Scarlett) 11:14
1:3 Bartosz Fraszko (Patryk Wronka) 24:58
1:4 Joe Morrow (Erik Ahopelto)39:28
2:4 Patryk Wronka (Grzegorz Pasiut) 39:59
2:5 Mika Partanen (Samuel Petras) 50:21, 5/4
2:6 Ołeksandr Peresunko (Scarlett Reece, Radosław Galant) 56:46, do pustej bramki
GKS Katowice: Eliasson (Kieler) – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Bapierszcz, Anderson, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jonasz – Chodor, Hornik, Kosmęda, Dawid, Hofman Jakub.
Unia Oświęcim: Tyczyński (Dyukov Anton) – Morrow, Scarlett, Peresunko, Rac, Kasperlik – Dyukov Roman, Makela, Ahopelto, Galant, Partanen – Florczak, Soderberg, Moutrey, Trkulja, Petras – Matthews, Mościcki, Ziober, Krzemień, Kusak.
Najnowsze komentarze